Παλαιά Διαθήκη, Δανιήλ Κεφ. 3: 1 Ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας έκανε μια χρυσή εικόνα, το ύψος της 60 πήχες, και το πλάτος της έξι πήχες· [και] την έστησε στην πεδιάδα Δουρά, στην επαρχία τής Βαβυλώνας. 2 Και ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας έστειλε να συγκεντρώσει τούς σατράπες, τους διοικητές, και τους τοπάρχες, τους κριτές, τους θησαυροφύλακες, τους συμβούλους, τους νομοδιδάσκαλους, και όλους τους άρχοντες των επαρχιών, για νάρθουν στα εγκαίνια της εικόνας, που είχε στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας. 3 Και οι σατράπες, οι διοικητές, και οι τοπάρχες, οι κριτές, οι θησαυροφύλακες, οι σύμβουλοι, οι νομοδιδάσκαλοι, και όλοι οι άρχοντες των επαρχιών, συγκεντρώθηκαν στα εγκαίνια της εικόνας, που είχε στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας· και στάθηκαν μπροστά στην εικόνα, που είχε στήσει ο Ναβουχοδονόσορας. 4 Και ένας κήρυκας βοούσε μεγαλόφωνα: Σε σας προστάζεται, λαοί, έθνη, και γλώσσες, 5 κατά την ώρα που θα ακούσετε τον ήχο τής σάλπιγγας, της σύριγγας, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, της συμφωνίας, και κάθε είδους μουσική, αφού πέσετε, προσκυνήστε τη χρυσή εικόνα, που έχει στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας· 6 και όποιος δεν πέσει και προσκυνήσει, την ίδια ώρα θα ριχτεί μέσα στο καμίνι τής φωτιάς που καίει. 7 Γι’ αυτό, όταν όλοι οι λαοί άκουσαν τον ήχο τής σάλπιγγας, της σύριγγας, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, και κάθε είδους μουσική, πέφτοντας όλοι οι λαοί, τα έθνη, και οι γλώσσες προσκυνούσαν τη χρυσή εικόνα, που είχε στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας. 8 Και μερικοί Χαλδαίοι ήρθαν τότε και διέβαλαν τους Ιουδαίους…12 Υπάρχουν μερικοί άνδρες Ιουδαίοι, που τους έβαλες στις υποθέσεις τής επαρχίας τής Βαβυλώνας, ο Σεδράχ, ο Μισάχ, και ο Αβδέ-νεγώ· αυτοί οι άνθρωποι, βασιλιά, δεν σε σεβάστηκαν· τους θεούς σου δεν λατρεύουν, και τη χρυσή εικόνα, που έχεις στήσει, δεν [την] προσκυνούν. 13 Τότε, ο Ναβουχοδονόσορας, με θυμό και οργή, πρόσταξε να φέρουν τον Σεδράχ, τον Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ. Και έφεραν αυτούς τους ανθρώπους μπροστά στον βασιλιά. 14 [Και] αποκρινόμενος ο Ναβουχοδονόσορας, τους είπε: Στ’ αλήθεια, Σεδράχ, Μισάχ, και Αβδέ-νεγώ, δεν λατρεύετε τους θεούς μου, και δεν προσκυνάτε τη χρυσή εικόνα που έχω στήσει; 15 Τώρα, [λοιπόν], αν είστε έτοιμοι, μόλις ακούσετε τον ήχο τής σάλπιγγας, της σύριγγας, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, και της συμφωνίας, και κάθε είδους μουσική, να πέσετε και να προσκυνήσετε την εικόνα που έχω κάνει, [καλώς]· αν, όμως, δεν προσκυνήσετε, θα ριχτείτε την ίδια ώρα μέσα στο καμίνι τής φωτιάς που καίει· και ποιος [είναι] εκείνος ο Θεός, που θα σας ελευθερώσει από τα χέρια μου; 16 Ο Σεδράχ, ο Μισάχ, και ο Αβδέ-νεγώ απάντησαν, και είπαν στον βασιλιά Ναβουχοδονόσορα: Εμείς δεν έχουμε ανάγκη να σου απαντήσουμε για το πράγμα αυτό. 17 Αν είναι [έτσι], ο Θεός μας, που εμείς λατρεύουμε, είναι δυνατός να μας ελευθερώσει από το καμίνι τής φωτιάς που καίει· και από το χέρι σου, βασιλιά, θα [μας] ελευθερώσει. 18 Αλλά, και αν όχι, ας είναι σε σένα γνωστό, βασιλιά, ότι τους θεούς σου δεν [τους] λατρεύουμε, και τη χρυσή εικόνα, που έχεις στήσει, δεν [την] προσκυνούμε. 19 Τότε, ο Ναβουχοδονόσορας γέμισε από θυμό, και η όψη τού προσώπου του αλλοιώθηκε ενάντια στον Σεδράχ, τον Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ· [και] αφού μίλησε, πρόσταξε να κάψουν το καμίνι επτά φορές περισσότερο από ό,τι φαινόταν ότι έκαιγε. 20 Και ο βασιλιάς πρόσταξε τους δυνατότερους άνδρες τού στρατού του, να δέσουν τον Σεδράχ, τον Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ, [και] να [τους] ρίξουν στο καμίνι τής φωτιάς που έκαιγε…
Καινή Διαθήκη, Αποκ. 13,13 Και κάμνει, το προβατόσχημον αυτό θηρίον (με την δύναμιν του διαβόλου) μεγάλα και τερατώδη σημεία, ώστε και από τον ουρανόν να κατεβαίνη εις την γην εμπρός εις τα μάτια των ανθρώπων φωτιά (κατά μίμησιν του προφήτου Ηλιού). 14 Και παρασύρει εις την πλάνην τους κατοίκους της γης με τα αγυρτικά αυτά θαύματα, δια τα οποία του εδόθη άδεια εκ μέρους του Θεού να τα κάμη, λέγων και προτρέπων τους κατοίκους της γης να κάμουν είδωλον και να θεοποιήσουν το θηρίον, τον Αντίχριστον, το οποίον καίτοι είχε λάβει την πληγήν της μαχαίρας, εν τούτοις έζησε. 15 Και του παρεχωρήθη άδεια να δώση ζωήν στο είδωλον του θηρίου, ώστε να ομιλήση το είδωλον του θηρίου. Ακόμη δε του επετράπη να ενεργήση, ώστε να φονευθούν όσοι δεν θα ήθελαν να προσκυνήσουν το είδωλον του θηρίου.
Αφού θυμηθήκαμε τα παραπάνω Βιβλικά κείμενα περί Εικόνας του Θηρίου ή Αντίχριστου που θα αναλυθεί περισσότερο εν συνεχεία από άρθρο του προηγούμενου ιστολογίου μας, πέραν της αναδημοσίευσης από εκείνο και μιας τελετουργικής Του επίκλησης (π.χ. για να αντλείστε μέρος της δυνάμεώς Του επίσης) με κάποιες περεταίρω επεξηγήσεις, θα κάνουμε τώρα κάποιες επιπρόσθετες διευκρινιστικές επισημάνσεις: Πρώτον, καταρρίπτεται με συνοπτικές διαδικασίες κάθε συνωμοσιολογική ή χριστιανική ως συνήθως θεολογική μπαρούφα που συσχετίζει τον Αντίχριστο με τον Μεσσία των Εβραίων, είτε μιλάμε για τον πραγματικό τους που ήδη ήρθε (δηλ. ο Χριστός) είτε για κάποιον άλλον (δηλ. ψεύτικο) που περιμένουν να έρθει ή να φέρουν(!) κάποιοι άλλοι λες και ο Σατανάς χρειάζεται ανθρώπινη άδεια για το τι να πράξει σαν να είναι ζώο ή υπάνθρωπος, διότι αυτό δεν αλλάζει σε καμιά περίπτωση την εβραϊκή θρησκεία που απαγορεύει τη λατρεία άλλων θεών εκτός του δικού της Βιβλικού (Γιαχβέ/Χριστού) και γενικά την απεικόνιση κάθε θεού (και του δικού της Βιβλικού για αυτό απαγορεύει τις εικόνες σαν τους μουσουλμάνους που επίσης δεν αποδέχονται τον Χριστό και πόσο μάλλον να απεικονίζεται κιόλας). Αυτό αποδεικνύεται μάλιστα και πρακτικά πέρα από τα λόγια (σ.σ. σε περίπτωση που ισχυριστεί κάποιος ότι η εβραϊκή θρησκεία δεν ακολούθησε τελικά τις Δέκα Εντολές του Θεού της στην πράξη), όταν κάποιοι εβραίοι αρνούμενοι να προσκυνήσουν αντίστοιχο βαβυλωνιακό είδωλο, προτίμησαν όπως διαβάσαμε να πεταχτούν στην πυρά!
Δεύτερον, όταν λένε οι Γραφές πως όλοι οι λαοί θα ζητηθούν να προσκυνήσουν το Θηρίο, αυτό δεν σημαίνει ολόκληρου του πλανήτη απαραιτήτως όπως είδαμε το ίδιο στην περίπτωση του βαβυλωνιακού ειδώλου (π.χ. στον ελληνικό λαό δεν ζητήθηκε κάτι τέτοιο εκείνη την εποχή), παρά μόνο όσοι βρίσκονται στην επικράτειά του (π.χ. βαβυλωνιακή τότε). Τρίτον, καταρρίπτεται κάθε υπόνοια αναρχικής ελευθεριότητας, αθεϊσμού, ανεξιθρησκείας (δηλ. ελεύθερη επιλογή θρησκευτικής λατρείας) και αντιφασισμού ή δημοκρατίας, αφού όσοι δεν προσκυνήσουν το διαβολικό είδωλο θα φονεύονται. Και τέταρτον, αν δεν υπήρχε ο Χριστιανισμός ως θρησκεία, κανένας σατανιστής δεν θα μάθαινε ποτέ ποιος είναι ο Αντίχριστος με αποτέλεσμα να παραπλανούνταν πανεύκολα μετά απ’ όσους θα του έλεγαν διαφορετικά πράγματα για να τον πάρουν με το μέρος τους (π.χ. ότι είναι τάχα μου ο εβραϊκός Μεσσίας για να τον οδηγήσουν στον εβραοσιωνισμό ή σε κάποια Μασονική Στοά) και συνεπακόλουθα δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει την τελετουργία που θα δώσουμε στο παρόν άρθρο εφ’ όσον θα αγνοούσαν μέχρι και το όνομα Αντίχριστος! Κατά συνέπεια, αποδεικνύουμε για άλλη μια φορά ότι παρά μόνο μέσα από τη Χριστιανική Ορθοδοξία μπορούμε να έχουμε Σατανισμό και σατανιστές έπειτα, όταν για παράδειγμα απαγορεύεται μέχρι και η απεικόνισή Του από την εβραϊκή και μουσουλμανική θρησκεία (απαρνούμενοι έτσι οι πιστοί τους και την εντολή Του να προσκυνηθεί η εικόνα του Αντίχριστου), αλλά και όταν απουσιάζουν απ’ όλες τις υπόλοιπες θρησκείες όλα αυτά τα θεολογικά γεγονότα για να μπορέσει κάποιος να γίνει σατανιστής, αφού θα αγνοεί μέχρι και το όνομα του Σατανά, πόσο μάλλον το τι θα είναι η Εικόνα του Θηρίου που μόνο μέσα από τη Βίβλο μπορεί να μάθει!
Με άλλα λόγια, αποτελεί το ανέκδοτο του αιώνα κάθε νεοπαγανιστικός ισχυρισμός που λέει ότι μπορούμε να έχουμε σατανιστές χωρίς να υπάρχει η Βίβλος ή εκτός αυτής με σκοπό να παρασυρθούν αυτοί ή όσοι επιθυμήσουν να γίνουν σε άλλες θρησκείες που λατρεύουν διαφορετικούς θεούς και που θα τους νομίζουν ως ‘’σατανικούς’’, κάθε εβραιοσιωνιστικός που χρησιμοποιώντας συνήθως τον Χριστιανικό Γνωστικισμό για να παρουσιάσει τον θεό της Παλαιάς Διαθήκης δήθεν ως ‘’σατανά’’ με σκοπό να παρασύρει σατανιστές με το μέρος του την ίδια ώρα που οι εβραίοι επικαλέστηκαν εκείνον τον θεό (της Παλαιάς Διαθήκης) για να αρνηθούν την προσκύνηση ειδώλου ή εικόνας και κάθε άλλου (βαβυλωνιακού τότε) θεού, αλλά και κάθε νεοεποχίτικος ή Μασονικός που για πανθρησκευτικούς λόγους λέει (και σε σατανιστές) ότι δεν έχει σημασία ποια θρησκεία ακολουθείτε ή ότι όλες οι θρησκείες αναφέρονται στον ίδιο θεό ή ότι όλα είναι συμβολικά (όταν αντιθέτως διαβάσαμε για θαύματα και ζωντάνεμα εικόνας επί Αντίχριστου που μαρτυρούν ύπαρξη Μεταφυσικού πεδίου και όχι αθεϊσμό), με σκοπό να παρασύρουν στις οργανώσεις τους κάθε έναν που θα τους πιστέψει, αφού αν ήταν έτσι τα πράγματα και η Βίβλος τα λέει λάθος ή με μισές αλήθειες, τότε εκείνοι οι εβραίοι δεν θα είχαν κανένα λόγο να αρνηθούν με την ίδια τους τη ζωή μάλιστα (προτιμώντας να πεταχτούν σε καμίνι φωτιάς) να προσκυνήσουν και να απεικονίσουν διαφορετικούς θεούς και είδωλα αντίστοιχα αν πραγματικά αναφέρονταν όλα στον ίδιο Βιβλικό Θεό με τον δικό τους. Οπότε καταλαβαίνουμε, κλείνοντας, ότι κάθε τέτοια πανθρησκευτική μπούρδα λέγεται για να ακολουθήσουν τελικά όλοι οι υπόλοιποι θρησκευόμενοι άνθρωποι τον Βιβλικό Θεό και όχι το ανάποδο (δηλ. οι εβραίοι τους άλλους θεούς) εφ’ όσον μας λέει η εν λόγω προπαγάνδα πως όλες οι θρησκείες οδηγούν (τάχα μου) στον ίδιο Θεό μιλώντας μονοθεϊστικά και όχι στους ίδιους θεούς ας πούμε ώστε να μπορούμε να διαλέξουμε κάποιον άλλον!
Με άλλα λόγια, αποτελεί το ανέκδοτο του αιώνα κάθε νεοπαγανιστικός ισχυρισμός που λέει ότι μπορούμε να έχουμε σατανιστές χωρίς να υπάρχει η Βίβλος ή εκτός αυτής με σκοπό να παρασυρθούν αυτοί ή όσοι επιθυμήσουν να γίνουν σε άλλες θρησκείες που λατρεύουν διαφορετικούς θεούς και που θα τους νομίζουν ως ‘’σατανικούς’’, κάθε εβραιοσιωνιστικός που χρησιμοποιώντας συνήθως τον Χριστιανικό Γνωστικισμό για να παρουσιάσει τον θεό της Παλαιάς Διαθήκης δήθεν ως ‘’σατανά’’ με σκοπό να παρασύρει σατανιστές με το μέρος του την ίδια ώρα που οι εβραίοι επικαλέστηκαν εκείνον τον θεό (της Παλαιάς Διαθήκης) για να αρνηθούν την προσκύνηση ειδώλου ή εικόνας και κάθε άλλου (βαβυλωνιακού τότε) θεού, αλλά και κάθε νεοεποχίτικος ή Μασονικός που για πανθρησκευτικούς λόγους λέει (και σε σατανιστές) ότι δεν έχει σημασία ποια θρησκεία ακολουθείτε ή ότι όλες οι θρησκείες αναφέρονται στον ίδιο θεό ή ότι όλα είναι συμβολικά (όταν αντιθέτως διαβάσαμε για θαύματα και ζωντάνεμα εικόνας επί Αντίχριστου που μαρτυρούν ύπαρξη Μεταφυσικού πεδίου και όχι αθεϊσμό), με σκοπό να παρασύρουν στις οργανώσεις τους κάθε έναν που θα τους πιστέψει, αφού αν ήταν έτσι τα πράγματα και η Βίβλος τα λέει λάθος ή με μισές αλήθειες, τότε εκείνοι οι εβραίοι δεν θα είχαν κανένα λόγο να αρνηθούν με την ίδια τους τη ζωή μάλιστα (προτιμώντας να πεταχτούν σε καμίνι φωτιάς) να προσκυνήσουν και να απεικονίσουν διαφορετικούς θεούς και είδωλα αντίστοιχα αν πραγματικά αναφέρονταν όλα στον ίδιο Βιβλικό Θεό με τον δικό τους. Οπότε καταλαβαίνουμε, κλείνοντας, ότι κάθε τέτοια πανθρησκευτική μπούρδα λέγεται για να ακολουθήσουν τελικά όλοι οι υπόλοιποι θρησκευόμενοι άνθρωποι τον Βιβλικό Θεό και όχι το ανάποδο (δηλ. οι εβραίοι τους άλλους θεούς) εφ’ όσον μας λέει η εν λόγω προπαγάνδα πως όλες οι θρησκείες οδηγούν (τάχα μου) στον ίδιο Θεό μιλώντας μονοθεϊστικά και όχι στους ίδιους θεούς ας πούμε ώστε να μπορούμε να διαλέξουμε κάποιον άλλον!
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΕΥΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ;
Η καρδιά της Αποκάλυψης που βρίσκεται στα κεφάλαια 13 και 14, δείχνει ότι η λατρεία αποτελεί το κυρίαρχο θέμα της Μεγάλης Διαμάχης. Στο “στρατόπεδο του διαβόλου” υπάρχει η ψεύτικη, βλάσφημη λατρεία - “Θαύμασε ολόκληρη η γη... Και προσκύνησαν τον δράκοντα, που έδωσε εξουσία στο θηρίο, και προσκύνησαν το θηρίο”. “Και ενεργούσε (το θηρίο από τη γη)... και έκανε τη γη κι εκείνους που κατοικούν σ’ αυτή να προσκυνήσουν το πρώτο θηρίο, του οποίου η θανατηφόρα πληγή θεραπεύθηκε... Και του δόθηκε η ικανότητα να δώσει πνεύμα στη εικόνα του θηρίου... και να κάνει, όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου να θανατωθούν” (Αποκάλυψη 13:3,4,12,15). Παράλληλα, στο “στρατόπεδο του Θεού”, οι 144,000 απεικονίζονται να λατρεύουν “μπροστά στον θρόνο” και να μεταδίδουν τα “Μηνύματα των Τριών Αγγέλων” που ξεκινούν με την προσταγή: “Φοβηθείτε τον Θεό, και δώστε δόξα σ’ αυτόν... και προσκυνήστε αυτόν, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη...“ (Αποκάλυψη 14:7). Συμπεριλαμβάνουν επίσης την τρομερή προειδοποίηση: “Όποιος προσκυνάει το θηρίο και την εικόνα του... θα πιει κι αυτός από το κρασί του θυμού του Θεού” (Αποκάλυψη 14:9,10). Συνεπώς, το θέμα της αληθινής και της ψεύτικης λατρείας είναι κυριολεκτικά ένα θέμα ζωής και θανάτου.
Το θηρίο από τη γη θα ανεγείρει “μια εικόνα στο θηρίο” και θα αναγκάσει όλους τους ανθρώπους να την προσκυνήσουν. Αυτό μας θυμίζει την “εικόνα” (άγαλμα) που ανέγειρε ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ στη Βαβυλώνα και μια ανασκόπηση αυτής της ιστορίας μας βοηθά να αποσαφηνίσουμε κάποια στοιχεία της ψεύτικης λατρείας.
Η νέα θρησκεία του Ναβουχοδονόσορ απαιτούσε τη λατρεία ενός δημιουργημένου θεού αντί για τον Δημιουργό Θεό. “Ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ έκανε μια χρυσή εικόνα” (Δανιήλ 3:1). Οι Δέκα Εντολές απαγορεύουν ρητά τη λατρεία οποιουδήποτε δημιουργήματος. Η πρώτη εντολή “Μην έχεις άλλους θεούς εκτός από Μένα” (Έξοδος 20:3) απαγορεύει τη λατρεία οποιουδήποτε “θεού” που δημιουργήθηκε από τον αληθινό Θεό, συμπεριλαμβανομένων του ήλιου ή άλλων ουράνιων σωμάτων, ζώων, φυτών, νερού, γεωγραφικών τόπων ή άλλων υπάρξεων όπως οι άγγελοι και οι άνθρωποι. Η δεύτερη εντολή “Μην κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο μήτε ομοίωμα κάποιου, από όσα είναι στον ουρανό επάνω ή όσα είναι στη γη κάτω ή όσα είναι στα νερά κάτω από τη γη· μην τα προσκυνήσεις μήτε να τα λατρεύσεις” (Έξοδος 20:4,5) απαγορεύει τη λατρεία οποιουδήποτε δημιουργήματος ανθρώπου, είτε απευθύνεται προς το αντικείμενο είτε προς κάτι ή κάποιον που συμβολίζει αυτό το αντικείμενο.[1]
Η εικόνα του Ναβουχοδονόσορ ήταν μια μορφή επανάστασης εναντίον του Θεού. Ο Θεός του είχε αποκαλύψει σε όνειρο μια εικόνα από τέσσερα μέταλλα που παρουσίαζε ότι θα υπάρξει μια διαδοχή αυτοκρατοριών και που τελικά θα καταστραφούν από τον αληθινό Θεό του ουρανού. Ο Ναβουχοδονόσορ αρνούμενος να δεχθεί το γεγονός ότι η βασιλεία του κάποια στιγμή θα φτάσει στο τέλος της, δημιούργησε μια εικόνα εξ’ ολοκλήρου από χρυσάφι. Δεν έκανε καμία αναφορά στον αληθινό Θεό, αν και νωρίτερα είχε παραδεχθεί ότι ο Θεός είναι “Θεός θεών, και Κύριος των βασιλιάδων” (Δανιήλ 2:47). Επομένως, το δεύτερο στοιχείο της ψεύτικης λατρείας είναι η ανυπακοή προς τον Θεό και προς το Λόγο Του.[2]
Οι εξέχοντες κυβερνήτες που κλήθηκαν να λατρέψουν την εικόνα δεν είχαν καμία προσωπική σχέση με τον θεό/εικόνα. “Και ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας έστειλε να συγκεντρώσει τους σατράπες, τους διοικητές, και τους τοπάρχες, τους κριτές, τους θησαυροφύλακες, τους συμβούλους, τους νομοδιδάσκαλους, και όλους τους άρχοντες των επαρχιών, για να έρθουν στα εγκαίνια της εικόνας, που είχε στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας” (Δανιήλ 3:2). Αυτή ήταν η πρώτη φορά που αντίκριζαν το θεό, παρόλα αυτά όμως προσκύνησαν και λάτρεψαν την εικόνα στη διάρκεια της τελετής. Αυτό αποτελεί το τρίτο στοιχείο της ψεύτικης λατρείας: δεν βασίζεται σε μια προσωπική σχέση με τον Θεό, που περιλαμβάνει καθημερινή προσευχή, μελέτη της Αγίας Γραφής και συναναστροφή με άλλους πιστούς. Αντιθέτως, βασίζεται στην εμπειρία της λατρείας ή στην ίδια την τελετή.[3]
Ένα τέταρτο χαρακτηριστικό στοιχείο της ψεύτικης λατρείας είναι ότι η μουσική ή άλλου είδους θέαμα χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει μια συναισθηματική ατμόσφαιρα και εμπειρία. “Και ένας κήρυκας βοούσε μεγαλόφωνα: Κατά την ώρα που θα ακούσετε τον ήχο της σάλπιγγας, της σύριγγας, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, της συμφωνίας, και κάθε είδους μουσικής, αφού πέσετε, προσκυνήστε τη χρυσή εικόνα, που έχει στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας” (Δανιήλ 3:4,5). Συναισθήματα σεβασμού, ευγνωμοσύνης και αγάπης, που θα έπρεπε να είναι απόρροια της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, προκαλούνται από τη μουσική και τα θεάματα.[4]
Ένα πέμπτο χαρακτηριστικό στοιχείο της ψεύτικης λατρείας είναι η έλλειψη διδασκαλίας. Η αληθινή λατρεία του λαού Ισραήλ περιελάμβανε διδασκαλίες για τον Θεό και το σχέδιο της σωτηρίας μέσα από τις θυσίες και τα σύμβολα του αγιαστηρίου που προεικόνιζαν τη θυσία του Χριστού. Στην τελετή αφιέρωσης της εικόνας του Ναβουχοδονόσορ δεν υπήρχε καμία διδασκαλία για τον καινούργιο θεό, τον χαρακτήρα του, τις πράξεις του ή τα σχέδια του για την ανθρωπότητα, η μόνη απαίτηση ήταν η λατρεία των ανθρώπων. Η αληθινή χριστιανική λατρεία περιλαμβάνει διδασκαλία και αποκάλυψη που εποικοδομεί τους πιστούς. “Όταν συνέρχεστε, κάθε ένας από σας έχει ψαλμόν, έχει διδασκαλία, έχει γλώσσα, έχει αποκάλυψη, έχει ερμηνεία· όλα ας γίνονται για οικοδομή” (Α΄ Κορινθίους 14:26). Τα κηρύγματα του Πέτρου και του Παύλου αναγνωρίζουν την απελπιστική αμαρτωλή φύση του ανθρώπου, την προσφορά σωτηρίας μέσω της ζωής, της θυσίας, της ανάστασης και της μεσιτείας του Χριστού και την ανάγκη του αγιασμού μέσω της πίστης. Η ψεύτικη λατρεία αποφεύγει κάθε αναφορά στην αμαρτία και τη μετάνοια και ακόμα και αν εστιάζεται στο σταυρό του Χριστού, είναι μια γενική ή συναισθηματική επίκληση που δεν αγγίζει τις προσφιλείς αμαρτίες των “ακροατών”.
Ένα τελευταίο χαρακτηριστικό της ψεύτικης λατρείας, είναι η χρήση απειλών. “Και όποιος δεν πέσει και προσκυνήσει, την ίδια ώρα θα ριχτεί μέσα στο καμίνι της φωτιάς που καίει” (Δανιήλ 3:6). Μεγάλο μέρος της σημερινής λατρείας περιέχει μία υποβόσκουσα απειλή ότι ο Θεός θα ρίξει όσους δεν Τον ευαρεστούν στην αιώνια φωτιά της κόλασης. Κήρυκες, απεικονίζουν με έντονο τρόπο τις τρομακτικές δοκιμασίες του έσχατου καιρού, που υποτίθεται ότι μπορούν να αποφύγουν όντας έτοιμοι για την ‘αρπαγή’ τώρα, στο παρόν. Και φυσικά το θανατικό διάταγμα θα είναι το κύριο γνώρισμα της ψεύτικης λατρείας της εικόνας του θηρίου.
Εν ολίγοις, η ψεύτικη λατρεία στρέφεται προς τα δημιουργήματα παρά προς τον Δημιουργό, επιτρέπει ή συμπεριλαμβάνει την ανυπακοή προς το Λόγο του Θεού, δεν απαιτεί μια στενή προσωπική σχέση με τον Θεό, είναι πρωτίστως μια συναισθηματική εμπειρία που ενισχύεται από τη μουσική και το θέαμα, αποφεύγει το θέμα τις προσωπικής αμαρτίας και περιέχει μια φανερή ή υποβόσκουσα απειλή τιμωρίας ή θανάτου για όσους δεν λατρεύουν με τον προβλεπόμενο τρόπο. Δυστυχώς, δεν είναι μόνο οι παγανιστές που προσφέρουν ψεύτικη λατρεία, αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να φτάσουν στο σημείο να κυριαρχήσουν και στη ‘χριστιανική’ λατρεία.
[1] Ο Παύλος το τονίζει αυτό στην προς Ρωμαίους 1. “Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας… Επειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό… και απέδωσαν σεβασμό και λάτρευσαν την κτίση, παρά εκείνον που την έκτισε” (Ρωμαίους 1:18-25)
[2] Η επαναστατική λατρεία είναι η βασική επιθυμία του Σατανά. Ήταν πρόθυμος να χάσει ολόκληρο τον κόσμο αν ο Χριστός γονάτιζε και τον προσκυνούσε: “αν προσκυνήσεις μπροστά μου, όλα θα είναι δικά σου” (Λουκάν 4:5-8).
[3] Η αιώνια ζωή βασίζεται σε μια προσωπική σχέση με τον Χριστό: “Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και εκείνον τον οποίο απέστειλες, τον Ιησού Χριστό” (Ιωάννην 17:3). Στην κρίση πολλοί που ισχυρίζονταν ότι έχουν πληρωθεί με τη δύναμη του Θεού, θα απορριφθούν επειδή δεν γνώριζαν τον Θεό. (Ματθαίον 7:22,23).
Η καρδιά της Αποκάλυψης που βρίσκεται στα κεφάλαια 13 και 14, δείχνει ότι η λατρεία αποτελεί το κυρίαρχο θέμα της Μεγάλης Διαμάχης. Στο “στρατόπεδο του διαβόλου” υπάρχει η ψεύτικη, βλάσφημη λατρεία - “Θαύμασε ολόκληρη η γη... Και προσκύνησαν τον δράκοντα, που έδωσε εξουσία στο θηρίο, και προσκύνησαν το θηρίο”. “Και ενεργούσε (το θηρίο από τη γη)... και έκανε τη γη κι εκείνους που κατοικούν σ’ αυτή να προσκυνήσουν το πρώτο θηρίο, του οποίου η θανατηφόρα πληγή θεραπεύθηκε... Και του δόθηκε η ικανότητα να δώσει πνεύμα στη εικόνα του θηρίου... και να κάνει, όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου να θανατωθούν” (Αποκάλυψη 13:3,4,12,15). Παράλληλα, στο “στρατόπεδο του Θεού”, οι 144,000 απεικονίζονται να λατρεύουν “μπροστά στον θρόνο” και να μεταδίδουν τα “Μηνύματα των Τριών Αγγέλων” που ξεκινούν με την προσταγή: “Φοβηθείτε τον Θεό, και δώστε δόξα σ’ αυτόν... και προσκυνήστε αυτόν, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη...“ (Αποκάλυψη 14:7). Συμπεριλαμβάνουν επίσης την τρομερή προειδοποίηση: “Όποιος προσκυνάει το θηρίο και την εικόνα του... θα πιει κι αυτός από το κρασί του θυμού του Θεού” (Αποκάλυψη 14:9,10). Συνεπώς, το θέμα της αληθινής και της ψεύτικης λατρείας είναι κυριολεκτικά ένα θέμα ζωής και θανάτου.
Το θηρίο από τη γη θα ανεγείρει “μια εικόνα στο θηρίο” και θα αναγκάσει όλους τους ανθρώπους να την προσκυνήσουν. Αυτό μας θυμίζει την “εικόνα” (άγαλμα) που ανέγειρε ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ στη Βαβυλώνα και μια ανασκόπηση αυτής της ιστορίας μας βοηθά να αποσαφηνίσουμε κάποια στοιχεία της ψεύτικης λατρείας.
Η νέα θρησκεία του Ναβουχοδονόσορ απαιτούσε τη λατρεία ενός δημιουργημένου θεού αντί για τον Δημιουργό Θεό. “Ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ έκανε μια χρυσή εικόνα” (Δανιήλ 3:1). Οι Δέκα Εντολές απαγορεύουν ρητά τη λατρεία οποιουδήποτε δημιουργήματος. Η πρώτη εντολή “Μην έχεις άλλους θεούς εκτός από Μένα” (Έξοδος 20:3) απαγορεύει τη λατρεία οποιουδήποτε “θεού” που δημιουργήθηκε από τον αληθινό Θεό, συμπεριλαμβανομένων του ήλιου ή άλλων ουράνιων σωμάτων, ζώων, φυτών, νερού, γεωγραφικών τόπων ή άλλων υπάρξεων όπως οι άγγελοι και οι άνθρωποι. Η δεύτερη εντολή “Μην κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο μήτε ομοίωμα κάποιου, από όσα είναι στον ουρανό επάνω ή όσα είναι στη γη κάτω ή όσα είναι στα νερά κάτω από τη γη· μην τα προσκυνήσεις μήτε να τα λατρεύσεις” (Έξοδος 20:4,5) απαγορεύει τη λατρεία οποιουδήποτε δημιουργήματος ανθρώπου, είτε απευθύνεται προς το αντικείμενο είτε προς κάτι ή κάποιον που συμβολίζει αυτό το αντικείμενο.[1]
Η εικόνα του Ναβουχοδονόσορ ήταν μια μορφή επανάστασης εναντίον του Θεού. Ο Θεός του είχε αποκαλύψει σε όνειρο μια εικόνα από τέσσερα μέταλλα που παρουσίαζε ότι θα υπάρξει μια διαδοχή αυτοκρατοριών και που τελικά θα καταστραφούν από τον αληθινό Θεό του ουρανού. Ο Ναβουχοδονόσορ αρνούμενος να δεχθεί το γεγονός ότι η βασιλεία του κάποια στιγμή θα φτάσει στο τέλος της, δημιούργησε μια εικόνα εξ’ ολοκλήρου από χρυσάφι. Δεν έκανε καμία αναφορά στον αληθινό Θεό, αν και νωρίτερα είχε παραδεχθεί ότι ο Θεός είναι “Θεός θεών, και Κύριος των βασιλιάδων” (Δανιήλ 2:47). Επομένως, το δεύτερο στοιχείο της ψεύτικης λατρείας είναι η ανυπακοή προς τον Θεό και προς το Λόγο Του.[2]
Οι εξέχοντες κυβερνήτες που κλήθηκαν να λατρέψουν την εικόνα δεν είχαν καμία προσωπική σχέση με τον θεό/εικόνα. “Και ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας έστειλε να συγκεντρώσει τους σατράπες, τους διοικητές, και τους τοπάρχες, τους κριτές, τους θησαυροφύλακες, τους συμβούλους, τους νομοδιδάσκαλους, και όλους τους άρχοντες των επαρχιών, για να έρθουν στα εγκαίνια της εικόνας, που είχε στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας” (Δανιήλ 3:2). Αυτή ήταν η πρώτη φορά που αντίκριζαν το θεό, παρόλα αυτά όμως προσκύνησαν και λάτρεψαν την εικόνα στη διάρκεια της τελετής. Αυτό αποτελεί το τρίτο στοιχείο της ψεύτικης λατρείας: δεν βασίζεται σε μια προσωπική σχέση με τον Θεό, που περιλαμβάνει καθημερινή προσευχή, μελέτη της Αγίας Γραφής και συναναστροφή με άλλους πιστούς. Αντιθέτως, βασίζεται στην εμπειρία της λατρείας ή στην ίδια την τελετή.[3]
Ένα τέταρτο χαρακτηριστικό στοιχείο της ψεύτικης λατρείας είναι ότι η μουσική ή άλλου είδους θέαμα χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει μια συναισθηματική ατμόσφαιρα και εμπειρία. “Και ένας κήρυκας βοούσε μεγαλόφωνα: Κατά την ώρα που θα ακούσετε τον ήχο της σάλπιγγας, της σύριγγας, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, της συμφωνίας, και κάθε είδους μουσικής, αφού πέσετε, προσκυνήστε τη χρυσή εικόνα, που έχει στήσει ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας” (Δανιήλ 3:4,5). Συναισθήματα σεβασμού, ευγνωμοσύνης και αγάπης, που θα έπρεπε να είναι απόρροια της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, προκαλούνται από τη μουσική και τα θεάματα.[4]
Ένα πέμπτο χαρακτηριστικό στοιχείο της ψεύτικης λατρείας είναι η έλλειψη διδασκαλίας. Η αληθινή λατρεία του λαού Ισραήλ περιελάμβανε διδασκαλίες για τον Θεό και το σχέδιο της σωτηρίας μέσα από τις θυσίες και τα σύμβολα του αγιαστηρίου που προεικόνιζαν τη θυσία του Χριστού. Στην τελετή αφιέρωσης της εικόνας του Ναβουχοδονόσορ δεν υπήρχε καμία διδασκαλία για τον καινούργιο θεό, τον χαρακτήρα του, τις πράξεις του ή τα σχέδια του για την ανθρωπότητα, η μόνη απαίτηση ήταν η λατρεία των ανθρώπων. Η αληθινή χριστιανική λατρεία περιλαμβάνει διδασκαλία και αποκάλυψη που εποικοδομεί τους πιστούς. “Όταν συνέρχεστε, κάθε ένας από σας έχει ψαλμόν, έχει διδασκαλία, έχει γλώσσα, έχει αποκάλυψη, έχει ερμηνεία· όλα ας γίνονται για οικοδομή” (Α΄ Κορινθίους 14:26). Τα κηρύγματα του Πέτρου και του Παύλου αναγνωρίζουν την απελπιστική αμαρτωλή φύση του ανθρώπου, την προσφορά σωτηρίας μέσω της ζωής, της θυσίας, της ανάστασης και της μεσιτείας του Χριστού και την ανάγκη του αγιασμού μέσω της πίστης. Η ψεύτικη λατρεία αποφεύγει κάθε αναφορά στην αμαρτία και τη μετάνοια και ακόμα και αν εστιάζεται στο σταυρό του Χριστού, είναι μια γενική ή συναισθηματική επίκληση που δεν αγγίζει τις προσφιλείς αμαρτίες των “ακροατών”.
Ένα τελευταίο χαρακτηριστικό της ψεύτικης λατρείας, είναι η χρήση απειλών. “Και όποιος δεν πέσει και προσκυνήσει, την ίδια ώρα θα ριχτεί μέσα στο καμίνι της φωτιάς που καίει” (Δανιήλ 3:6). Μεγάλο μέρος της σημερινής λατρείας περιέχει μία υποβόσκουσα απειλή ότι ο Θεός θα ρίξει όσους δεν Τον ευαρεστούν στην αιώνια φωτιά της κόλασης. Κήρυκες, απεικονίζουν με έντονο τρόπο τις τρομακτικές δοκιμασίες του έσχατου καιρού, που υποτίθεται ότι μπορούν να αποφύγουν όντας έτοιμοι για την ‘αρπαγή’ τώρα, στο παρόν. Και φυσικά το θανατικό διάταγμα θα είναι το κύριο γνώρισμα της ψεύτικης λατρείας της εικόνας του θηρίου.
Εν ολίγοις, η ψεύτικη λατρεία στρέφεται προς τα δημιουργήματα παρά προς τον Δημιουργό, επιτρέπει ή συμπεριλαμβάνει την ανυπακοή προς το Λόγο του Θεού, δεν απαιτεί μια στενή προσωπική σχέση με τον Θεό, είναι πρωτίστως μια συναισθηματική εμπειρία που ενισχύεται από τη μουσική και το θέαμα, αποφεύγει το θέμα τις προσωπικής αμαρτίας και περιέχει μια φανερή ή υποβόσκουσα απειλή τιμωρίας ή θανάτου για όσους δεν λατρεύουν με τον προβλεπόμενο τρόπο. Δυστυχώς, δεν είναι μόνο οι παγανιστές που προσφέρουν ψεύτικη λατρεία, αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να φτάσουν στο σημείο να κυριαρχήσουν και στη ‘χριστιανική’ λατρεία.
[1] Ο Παύλος το τονίζει αυτό στην προς Ρωμαίους 1. “Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας… Επειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό… και απέδωσαν σεβασμό και λάτρευσαν την κτίση, παρά εκείνον που την έκτισε” (Ρωμαίους 1:18-25)
[2] Η επαναστατική λατρεία είναι η βασική επιθυμία του Σατανά. Ήταν πρόθυμος να χάσει ολόκληρο τον κόσμο αν ο Χριστός γονάτιζε και τον προσκυνούσε: “αν προσκυνήσεις μπροστά μου, όλα θα είναι δικά σου” (Λουκάν 4:5-8).
[3] Η αιώνια ζωή βασίζεται σε μια προσωπική σχέση με τον Χριστό: “Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και εκείνον τον οποίο απέστειλες, τον Ιησού Χριστό” (Ιωάννην 17:3). Στην κρίση πολλοί που ισχυρίζονταν ότι έχουν πληρωθεί με τη δύναμη του Θεού, θα απορριφθούν επειδή δεν γνώριζαν τον Θεό. (Ματθαίον 7:22,23).
[4] Αυτό το είδος συναισθηματικής λατρείας ήταν χαρακτηριστικό της λατρείας του χρυσού μόσχου (Έξοδος 31:1-6, 17-19) και των ιερέων του Βάαλ (Α’ Βασιλέων 18:26-29).
(σ.σ. από: revelationofjesus.net/apokalipsi-tou-ioanni/kefalaio-15/?par=06_poia-einai-i-pseytiki-latreia)
»Δέκα κέρατα ἁγιότητος, καὶ ἐπτὰ κεφαλὲς καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς Αὐτοῦ ἐπτὰ διαδήματα, στέμματα βλασφημίας καὶ ἱεροσυλίας, καὶ σιδηρὰ ράβδος ἐν χειρί, ἵνα πλανᾶ τὰς μάζας καὶ νὰ ἄγη τὸν κόσμον πρὸς τὴν Ἄβυσσον ἥν ἐξάπτουσαν ὑπὸ τὴν ἑστίαν ἀναβλύζουσαν ἐκ τῶν θηρῶν τοῦ στόματος τοῦ Λεβίαθαν. Ἕν καμίνιον ὑπεστρωμένον ὑπὸ τῆς ῥομφαίας τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, τοῦ Ὄντος, τοῦ Γενομένου καὶ τοῦ Ἐσομένου, ὅς ἐστιν ὁ Μάρτυρ τῆς πρώτης καὶ τῆς ἵστατης αὐγῆς. Δόξα Σοῖ, ΚΥΡΙΕ. Εὐλογημένος ὁ φορεὺς τοῦ χαράγματός Σου ἐν τῆ καρδία αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τῆς δεξιᾶς χειρός, καὶ ἐπὶ τοῦ μετώπου αὐτοῦ. Ἀναμένουμε διακαῶς τὴν ἄφιξιν τοῦ Μεσσία Σου, ὅς ἐστιν ὁ Ἄνομος Ἐνάντιος τοῦ jησοῦ χριστοῦ, ὁ ἐκπληρώσων τὰς γραφὰς καὶ τρομοκρατῶν τοὺς συγγραφεῖς αὐτῶν»
(σ.σ. πείτε τώρα τα παρακάτω λατινικά λόγια για κάθε γωνία όποτε φτάνετε στην καθεμιά αντίστοιχα με τη συγκεκριμένη σειρά του άνωθεν σχήματος):
1: Antichristus, imago Diaboli!
2: Antichristus, Natus Diaboli!
3: Antichristus, Dictum Diaboli
4: Antichristus, incarnatio Diaboli
5: Antichristus factus Diabolus est!
(σ.σ. από: © Diaboli Cultus):
Once in the right state, go around the figure with the smoke, fumigating its boundaries and invoking the devil’s power and asserting the authority of the Antichrist, for example:
In the name of Satan!
May all blessed and holy disappear!
Let the Antichrist rule here!
It is necessary to achieve a sense of the physical boundary of the figure – so that the space inside it and the space around are felt differently.
Enter the figure and activate it, lighting the candles along the pentagram outline, beginning with the northern candle:
1: Antichristus, imago Diaboli!
2: Antichristus, Natus Diaboli!
3: Antichristus, Dictum Diaboli
4: Antichristus, incarnatio Diaboli
5: Antichristus factus Diabolus est!
(σ.σ. αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήστε το παραπάνω κείμενο ως εισαγωγική Προσευχή για το τελετουργικό που θα ακολουθήσει παρακάτω)
Κατά τη διάρκεια μιας σατανικής τελετής (δηλ. μετά το άνοιγμα και τα εισαγωγικά λόγια επικλητικά) και αφού έχετε ήδη σχεδιάσει την παραπάνω Σφραγίδα, πηγαίνετε (το χέρι σας) γύρω από εκείνο το σχήμα με τον καπνό (κάποιου κεριού), στέλνοντας τον καπνό στα όριά του, επικαλεστείτε τη δύναμη του Διαβόλου και δηλώστε την εξουσία του Αντίχριστου, ως εξής για παράδειγμα:
Στο όνομα του Σατανά!
Είθε όλοι οι ευλογημένοι και οι άγιοι να εξαφανιστούν!
Ας αφεθεί ο Αντίχριστος να κυβερνήσει εδώ!
Είναι απαραίτητο να επιτευχθεί μια αίσθηση του φυσικού ορίου του σχήματος – έτσι ώστε ο χώρος μέσα σε αυτό και ο χώρος γύρω του να αισθανθούν διαφορετικά (δηλ. προσπαθήστε να το αντιληφθείτε τρισδιάστατα όπως κάθε άλλη σατανική Σφραγίδα).
Ενεργοποιήστε τώρα τη Σφραγίδα, ανάβοντας τα κεριά κατά μήκος του περιγράμματος του πενταγράμμου, ξεκινώντας από το βορεινό κερί με την εξής σειρά σε κάθε γωνία της ανάποδης πεντάλφας (σ.σ. ή εναλλακτικά με ένα μόνο κερί μετακινώντας το σε κάθε γωνία πάνω απ’ το σχήμα ακολουθώντας την παρακάτω κατεύθυνση):
Στο όνομα του Σατανά!
Είθε όλοι οι ευλογημένοι και οι άγιοι να εξαφανιστούν!
Ας αφεθεί ο Αντίχριστος να κυβερνήσει εδώ!
Είναι απαραίτητο να επιτευχθεί μια αίσθηση του φυσικού ορίου του σχήματος – έτσι ώστε ο χώρος μέσα σε αυτό και ο χώρος γύρω του να αισθανθούν διαφορετικά (δηλ. προσπαθήστε να το αντιληφθείτε τρισδιάστατα όπως κάθε άλλη σατανική Σφραγίδα).
Ενεργοποιήστε τώρα τη Σφραγίδα, ανάβοντας τα κεριά κατά μήκος του περιγράμματος του πενταγράμμου, ξεκινώντας από το βορεινό κερί με την εξής σειρά σε κάθε γωνία της ανάποδης πεντάλφας (σ.σ. ή εναλλακτικά με ένα μόνο κερί μετακινώντας το σε κάθε γωνία πάνω απ’ το σχήμα ακολουθώντας την παρακάτω κατεύθυνση):
(σ.σ. πείτε τώρα τα παρακάτω λατινικά λόγια για κάθε γωνία όποτε φτάνετε στην καθεμιά αντίστοιχα με τη συγκεκριμένη σειρά του άνωθεν σχήματος):
1: Antichristus, imago Diaboli!
2: Antichristus, Natus Diaboli!
3: Antichristus, Dictum Diaboli
4: Antichristus, incarnatio Diaboli
5: Antichristus factus Diabolus est!
(σ.σ. από: © Diaboli Cultus):
Once in the right state, go around the figure with the smoke, fumigating its boundaries and invoking the devil’s power and asserting the authority of the Antichrist, for example:
In the name of Satan!
May all blessed and holy disappear!
Let the Antichrist rule here!
It is necessary to achieve a sense of the physical boundary of the figure – so that the space inside it and the space around are felt differently.
Enter the figure and activate it, lighting the candles along the pentagram outline, beginning with the northern candle:
1: Antichristus, imago Diaboli!
2: Antichristus, Natus Diaboli!
3: Antichristus, Dictum Diaboli
4: Antichristus, incarnatio Diaboli
5: Antichristus factus Diabolus est!