[…Το κεντρικό ερώτημα είναι σε τί είδους κόσμο επιθυμεί να ζει ο καθένας: έναν κόσμο ολοκληρωτισμού σαν αυτόν που προδιέγραψαν με σαφήνεια ο Όργουελ και ο Χάξλεϋ, ή έναν κόσμο που τουλάχιστον θα δίνει την ευκαιρία και τη δυνατότητα στους ανθρώπους να παλεύουν για κάτι καλύτερο; Φυσικά, αυτό υπερβαίνει τη διάκριση μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων: όλοι στον ίδιο κόσμο θα ζήσουν. Η μόνη πραγματική διάκριση – που είναι κάθετη και απόλυτη – βρίσκεται ανάμεσα στους εγκάθετους και σφογκοκωλάριους του νέου καθεστώτος και σε όσους θέλουν να διατηρήσουν τα θεμελιώδη και φυσικά στοιχεία της ανθρώπινης αυτονομίας και αξιοπρέπειας που ο «νέος» κόσμος θέλει να εξαφανίσει… Αυτό που λέμε είναι ότι εάν το 85% και πλέον του πληθυσμού υιοθετήσει και αρχίσει να χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά του τα λεγόμενα πιστοποιητικά εμβολιασμού, τότε δεν θα έχει καμία σημασία εάν διαδηλώνει καθημερινά με οποιεσδήποτε διαθέσεις. Ο σκοπός θα έχει επιτευχθεί. Εάν κάποιος εμβολιαστεί ενώ δεν το θέλει, ο σκοπός έχει επιτευχθεί…το επόμενο λογικό βήμα θα είναι η εγκαθίδρυση ενός συστήματος κοινωνικής βαθμολόγησης (social point system), όπως αυτό που έχει δοκιμαστεί και εφαρμόζεται ήδη σε αρκετές πόλεις της Κίνας. Ένα σύστημα παρακολούθησης και επιβράβευσης ή τιμωρίας της κοινωνικής συμπεριφοράς του καθενός ξεχωριστά…Τα παραπάνω δεν είναι δικές μας επινοήσεις. Συμβαίνουν ήδη στην Κίνα. Παγκοσμιοποίηση, εκτός των άλλων σημαίνει και σταδιακή σύγκλιση των διαφόρων συστημάτων διακυβέρνησης ανά τον πλανήτη σε μια σύνθεση, η οποία θα επιβάλλεται οριζόντια ανεξαρτήτως από το ιστορικό και πολιτισμικό υπόβαθρο της κάθε περιοχής…]
Εκατοντάδες (ίσως και χιλιάδες) ιστολόγια μέχρι στιγμής δραστηριοποιούνται στο ελληνικό διαδίκτυο όσον αφορά την πανδημία του Κορωνοϊού, αλλά δυστυχώς ελάχιστα σαν το δικό μας και ενός αναρχικού που θα προβάλλουμε ξανά με ένα ακόμα δημοσίευμά του που μόλις διαβάσατε τα κυριότερα σημεία του πιο πάνω, θα λέγαμε ότι κοιτάζουμε το δάσος και όχι το δέντρο! Και αυτό το λέμε γιατί θεωρείται αδιανόητο στις μέρες μας με τόση πληροφόρηση που υπάρχει, πάλι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού άτομα να μπορούν να βλέπουν μόνο το δάσος, άρα μιλάμε (για τους υπόλοιπους) είτε για πραγματικά βλάκες σε δείκτη νοημοσύνης (ήδη δώσαμε τέτοιο τεστ σε άρθρο μας για να βγάλετε και τα δικά σας συμπεράσματα) είτε για άτομα που δεν θέλουν να πιστέψουν (παραμυθιάζοντας τον εαυτό τους ώστε να μην μπουν σε αντιστασιακές σκέψεις ενάντια στη δειλή φύση τους) ότι αυτό που ζούνε σήμερα πρόκειται να περάσει αν πάρουν έστω και πλαστό πιστοποιητικό εμβολιασμού, λες και μετά από αυτό θα πάψουν πάσης φύσεως κυβερνητικοί να προχωρήσουν περισσότερο τα παγκοσμιοποιητικά σχέδια που υπηρετούν ώστε ο κομμουνισμός τους σαν της Κίνας (που πολύ εύστοχα επισήμανε ετούτο το αναρχικό δημοσίευμα) να επεκταθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη! Λες και δεν ακούνε όλοι αυτοί μέχρι και από τα συστημικά τηλεοπτικά κανάλια ότι ετοιμάζονται περισσότερες δόσεις εμβολίων κάθε έξι μήνες που θα απαιτούν αντίστοιχο πιστοποιητικό! Κατά συνέπεια, αυτός που θα υποκύψει στο πρώτο έστω και πλαστό διακινδυνεύοντας να μπλέξει ποινικά μάλιστα, τότε θα υποκύψει και σε κάθε άλλο πιστοποιητικό με οποιοδήποτε πρόσχημα και αν επιβάλλεται για να καθορίζει τις δραστηριότητές του (π.χ. που επιτρέπεται να πηγαίνει και που όχι σαν να βρίσκεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης), είτε μιλάμε για πανδημία είτε για κλιματική αλλαγή που τάχα μου ευθύνεται και πάλι από την ανθρώπινη δραστηριότητα (π.χ. λες και τα καυσαέρια ενός εργοστασίου στην Κίνα επηρεάζουν το κλίμα στην Ανταρκτική!) είτε για οτιδήποτε άλλο.
Οπότε το πραγματικό πρόβλημα, είναι κάθε τέτοιο πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων στην πραγματικότητα (π.χ. αν συμφωνείς με την παγκοσμιοποίηση ή όχι για να σε κυνηγάνε μέχρι να υποκύψεις) και όχι το οποιοδήποτε πρόσχημα που χρησιμοποιείται για να το αποκτήσει κάποιος. Σήμερα είναι ο Κορωνοϊός, αύριο κάποια άλλη πανδημία, μεθαύριο το οτιδήποτε άλλο που θα απαιτεί να συμμορφωθεί κανείς με τους παγκοσμιοποιητικούς κανόνες που θα υπάρχουν για να μη βρεθεί εκτός κοινωνίας με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται μέχρι και για την επιβίωσή του σαν το δικαίωμα πρόσβασης στο φαγητό ή όχι λόγου χάρη. Άλλωστε ήδη εδώ και 30 χρόνια πριν περίπου, μας έχουν διαφημίσει τον κόσμο αυτό σε αμερικανικές ταινίες (βλέπε τα ‘’Τερμινέιοτορ’’ της ρομποτικής κοινωνίας που αυξάνει την ανεργία επίσης και την ‘’Ολική Επαναφορά’’ με τον ηθοποιό Σβαρτζενέγκερ που μπορούσαν να διαγράψουν και να προσθέσουν ό,τι μνήμη ήθελαν μέσα στον εγκέφαλο με το χρήμα να είναι παρά μόνο ψηφιακό σε μονάδες), οπότε τι περισσότερο περιμένει κάποιος να ζήσει για να καταλάβει τι τον περιμένει μελλοντικά; Αν είναι τώρα νεαρός ηλικιακά γεννημένος μετά το 2000, ας ρωτήσει τους γονείς του αν περίμεναν ποτέ ότι δεν θα είχαν την ελληνική δραχμή αλλά το ευρώ σαν νόμισμα και ψηφιακά κρυπτονομίσματα, κινητά τηλέφωνα με Ίντερνετ όταν στην εποχή τους είχαν μόνο σταθερά και καθόλου ηλεκτρονικούς υπολογιστές, χιλιάδες αλλόφυλους στις γειτονιές τους όταν μέχρι τη δεκαετία του ’90 ζούσαν στη χώρα μας μόνο έλληνες κ.ο.κ. Σίγουρα αν γυρνούσαμε πίσω στο χρόνο πηγαίνοντας σε εκείνη την εποχή και τους λέγαμε όλα αυτά που θα ζήσουν σήμερα, θα ζητούσαν να μας κλείσουν σε ψυχιατρείο!
Θα πρέπει να καταλάβετε συνεπώς, ενημερώνοντας συνεχώς και όσους αδικαιολόγητα αδιάβαστους μέχρι τώρα με τόση πληροφόρηση που υπάρχει όπως είπαμε και με όσα τέτοια δυστοπικά πράγματα βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους, πως ο πραγματικός λόγος κάθε τέτοιας υποχρεωτικότητας είτε μιλάμε για εμβολιασμούς είτε για οτιδήποτε άλλο, είναι ακριβώς αυτός ο έλεγχος κάθε δραστηριότητάς τους όπως ακριβώς τον βλέπουν και σε ταινίες, για αυτό δεν πρόκειται ποτέ να γλιτώσουν αποκτώντας ένα (έστω και πλαστό) πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων στη πραγματικότητα, αφού κάθε έξι μήνες θα απαιτείται πάλι δόση εμβολίου (ήδη μιλάνε για οκτώ με εννιά και βλέπουμε έπειτα) και πάλι απαιτούμενο πιστοποιητικό που θα επαναφέρει όλα τα εργασιακά προβλήματα και τους περιορισμούς μετακίνησης που απέφυγαν για έξι μόλις μήνες αποκτώντας ένα πλαστό, άρα θα αυξάνεται όλο και περισσότερο ο κίνδυνος να τους πιάσουν κάποια στιγμή οι κυβερνητικοί διώκοντάς τους ποινικά, ιδίως όταν το πιστοποιητικό αυτό εξελιχτεί στη μοναδική ταυτότητα του καθενός και στο μοναδικό πορτοφόλι χρημάτων που θα έχει! Τότε δεν θα έχει κανένα νόημα να αποκτήσει πλαστό πιστοποιητικό, για τον ίδιο λόγο που θα τον τσακώσουν κάποια στιγμή αν χρησιμοποιεί πλαστή ταυτότητα και πλαστά χρήματα σήμερα, πόσο μάλλον εκείνη την εποχή που η τεχνολογία θα είναι πιο εξελιγμένη!
Ούτε έχει να κάνει με τα λεφτά όλο αυτό για να οικονομάνε χρήματα οι φαρμακευτικές εταιρείες από πωλήσεις εμβολίων, όπως ενδεχομένως να νομίζει, διότι αν το κέρδος ήταν το μοναδικό ζητούμενο, τότε αντί ή παράλληλα με τα εμβόλια θα πωλούνταν και φάρμακα για τη θεραπεία βαριά νοσούντων απ’ τον Κορωνοϊό σαν και αυτό που πήρε ο τέως αμερικανικός πρόεδρος Τραμπ χωρίς να χρειαστεί καν να νοσηλευτεί τόσες μέρες σε κάποιο νοσοκομείο, για να μην σας λένε ότι αν αρρωστήστε και εσείς οι ανεμβολίαστοι θα χρεωθεί το κράτος όλες αυτές τις μέρες (14+) της νοσηλείας σας. Δηλαδή, ένα εμβόλιο κόστους το πολύ 7 ευρώ είναι πιο κερδοφόρο για τις φαρμακευτικές εταιρείες από ένα τέτοιο φάρμακο κόστους 1000 ευρώ;;; Βάλτε επιτέλους το μυαλό σας να δουλέψει (αν μπορείτε κιόλας εκ φύσεως της νοημοσύνη σας) και καταλάβετε ότι δεν είναι το κέρδος το ζητούμενο όταν συνεχίζουν να απαγορεύουν τη χρήση φαρμάκων, αλλά το συγκεκριμένο πιστοποιητικό που απαιτεί εμβολιασμό ώστε να ανήκει εις το διηνεκές μέχρι και το σώμα σας στους παγκοσμιοποιητές, για οποιαδήποτε ιατρικά πειράματα επιθυμήσουν πάνω σας (σ.σ. ήδη γνωρίζουμε προσωπικά καταστροφικές για την υγεία παρενέργειές του μέχρι και θάνατο σε κάποιους) και πόσο μάλλον στους αντιδρώντες εναντίον τους κάποια στιγμή (σ.σ. άλλοι μιλάνε και για μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού ώστε να ελέγχεται ευκολότερα ο εναπομείναντας μιας που το εμβόλιο μένει για πάντα μέσα στο αίμα ενώ το φάρμακο όχι).
Εφ’ όσον βάλτε τελικά σε λειτουργία το μυαλό σας, αποφύγετε όσο περισσότερο μπορείτε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό εκτός και αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι υγείας ή προχωρημένης σας ηλικίας που δεν το επιτρέπουν για να το ρισκάρετε, υιοθετώντας μεθόδους παθητικής αντίστασης (π.χ. σαν του Γκάντι στην Ινδία απέναντι στους άγγλους κάποτε) που σημαίνει πρακτικά να απέχετε όσο το δυνατόν περισσότερο σε εξαρτήσεις από ένα τέτοιο παγκοσμιοποιημένο σύστημα (π.χ. επιλέξτε διαφορετικό τρόπο ζωής από αυτόν που προωθεί, όπως εναλλακτικούς τρόπους ψυχαγωγίας ή διασκέδασης αν δεν μπορείτε να μπείτε σε ανάλογα μαγαζιά που ζητάνε πιστοποιητικά εμβολιασμού σήμερα ή για οτιδήποτε άλλο μελλοντικά, αποφύγετε ηλεκτρονικές συναλλαγές χρησιμοποιώντας παρά μόνο χαρτονομίσματα κ.λ.π.) για να μπορείτε να κάνετε αλλιώς, είτε μεταναστεύοντας σε άλλη χώρα (π.χ. για δουλειά) που δεν την αγγίζει ακόμα μια τέτοια δυστοπία είτε εξορίζοντας τον εαυτό σας έξω στη Φύση για να διαβιώνετε εις το εξής αν δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς. Το κρίσιμο ζητούμενο λοιπόν αυτή τη στιγμή που μιλάμε και για να μην φτάσουμε σε τέτοιες (ίσως δυσάρεστες για κάποιους) εναλλακτικές λύσεις, είναι να μην αυξηθεί το ποσοστό των κατόχων τέτοιων πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων (σ.σ. όσο και να τα ονομάζουν ‘’εμβολιασμού’’ σήμερα εφ’ όσον έχουν πάνω τους γραμμωτούς κώδικες ή ‘’Bar Code’’ για περεταίρω μετεξέλιξή τους όπως είπαμε ειδάλλως θα ήταν απλές γραπτές βεβαιώσεις χωρίς καμιά ηλεκτρονική διασύνδεση) και ξεδιπλωθεί παραπέρα ο παγκοσμιοποιητικός σχεδιασμός όπως επισημαίνει το παρακάτω αναρχικό δημοσίευμα που αναφέραμε. Και αυτό μπορεί να γίνει στην παρούσα φάση μόνο με την ενημέρωση και άλλων ανθρώπων σαν και αυτή που σας παρέχουμε. Για όσες απορίες τώρα που ενδεχομένως να προέκυψαν, η αρθρογραφία μας τις λύνει και απαντά αποδεικτικά στο γιατί τέτοιοι σχεδιασμοί δεν αφορούν σατανισμό και Σατανά επίσης, ούτε καν στο προφητικό επίπεδο της Βίβλου (σ.σ. ο αδιάβαστος παραμένει επικίνδυνος για εμάς όπως και κάθε εχθρός μας για τον ίδιο λόγο) όταν βλέπουμε να πραγματοποιούνται απ’ τους παγκοσμιοποιητές σαν τους Ρότσιλντ κατά γράμμα οι προφητικές επιθυμίες του Βιβλικού Θεού για τους εβραίους αντιθέτως, όπως υπενθυμίζουμε (σ.σ. από εκεί και πέρα τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται):
Ησ. 60,9 Είναι αυτοί, που κατοικούν εις τας ειδωλολατρικάς νήσους και οι οποίοι με επερίμεναν. Ιδού, πλοία από την Θαρσίς προπορεύονται, δια να φέρουν τα τέκνα σου από μακρυνάς χώρας με τα πλούτη των, με τον άργυρον και τον χρυσόν των, δια να αφιερώσουν αυτά στο άγιον όνομα του Κυρίου, διότι ο άγιος Θεός του Ισραήλ είναι ένδοξος.
Ησ. 60,10 Αλλοεθνείς θα ανοικοδομήσουν τα τείχη σου, ω νέα Ιερουσαλήμ, και οι βασιλείς θα συμπαρασταθούν εις σέ. Επειδή δια τας παραβάσεις σου ωργίσθην εναντίον σου, σε ετιμώρησα και εκρημνίσθησαν τα τείχη σου, σε ηγάπησα όμως δια την μετάνοιάν σου, επειδή είμαι εύσπλαγχνος και ελεήμων, και ιδού ότι ανοικοδομούνται τώρα τα τείχη σου.
Ησ. 60,11 Αι πύλαι σου, ω Ιερουσαλήμ, θα ανοιχθούν και θα μένουν δια παντός ανοικταί. Ημέραν και νύκτα δεν θα κλείσουν, δια να φέρουν εις σε οι άνθρωποι τα πλούτη των εθνών και τους βασιλείς αυτών οδηγούμενους με πομπήν.
Ησ. 60,12 Διότι οι εθνικοί λαοί και οι βασιλείς των, οι οποίοι δεν θα σε υπηρετήσουν, θα καταστραφούν. Και τα έθνη που δεν θα πιστεύσουν, αλλά θα μείνουν εις την εχθρότητά των, θα ερημωθούν δια φοβεράς καταστροφής.
2 Νοεμβρίου 1917: Ενώ η εξέγερση κατά των Οθωμανών εξελίσσεται νικηφόρα για τους Άραβες που ονειρεύονται ανεξαρτησία, ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ, αποστέλλει μία επιστολή στον ηγέτη της εβραϊκής κοινότητας της Μεγάλης Βρετανίας, Λόρδο Ρότσιλντ, ζητώντας να τη διαβιβάσει στη Διεθνή Σιωνιστική Ομοσπονδία. Πρόκειται για τη «Διακήρυξη Μπάλφουρ», όπως θα μείνει στην ιστορία, με την οποία δίδεται η υπόσχεση για την εγκαθίδρυση μιας «εβραϊκής πατρίδας» στην Παλαιστίνη, με σεβασμό στα δικαιώματα των λαών που ζουν ήδη στην περιοχή. Ως αντάλλαγμα, η εβραϊκή κοινότητα καλείται να ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να εισέλθουν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
- Στο βιβλίο του «Praktischer Idealismus», ο Kalergi δηλώνει ότι οι κάτοικοι των μελλοντικών «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» δεν θα είναι οι παλαιοί λαοί της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά ένα είδος υπανθρώπων που θα προέρχονται από επιμιξία. Δηλώνει ξεκάθαρα, ότι θα πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να διασταυρωθούν με ασιατικές και έγχρωμες φυλές, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυεθνικό κοπάδι χωρίς ποιότητα και εύκολα ελεγχόμενο από την άρχουσα τάξη... Προκειμένου η Ευρώπη να είναι ελεγχόμενη από μία ελίτ, θέλει να μετατρέψει τους ομοιογενείς λαούς σε μία μικτή φυλή μαύρων, λευκών, και Ασιατών. Ποια όμως είναι αυτή η ελίτ; Ο Kalergi είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικός επ’ αυτού: «O άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλετικής καταγωγής. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανισθούν σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και της προκατάληψης. Η ευρωασιατική-νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, όμοια στην εμφάνιση της με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων. Αντί της καταστροφής του ευρωπαϊκού ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, ενάντια στην θέλησή της, εξευγένισε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τον στο μελλοντικό του στάτους ως ηγετικό έθνος διαμέσου αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν προξενεί κατάπληξη ότι αυτός ο λαός που δραπέτευσε από τα Γκέττο-φυλακές, εξελίχθηκε σε μία πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Συνεπώς η ευσπλαχνική πρόνοια έδωσε στην Ευρώπη μια νέα φυλή αριστοκρατίας με τη χάρη του πνεύματος. Αυτό συνέβη τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή φεουδαλική αριστοκρατία κατέπεσε, λόγω της χειραφέτησης των Ιουδαίων [εννοείται με τις διαταγές και τα μέτρα που πήρε η γαλλική επανάσταση]».
Ησ. 2,1 Ο Αποκαλυπτικός λόγος εκ μέρους Κυρίου του Θεού προς τον Ησαΐαν, τον υιόν του Αμώς, δια την Ιουδαίαν και την πόλιν Ιερουσαλήμ.
Ησ. 2,2 Ο Κυριος ωμίλησε και είπεν· ότι εις τας τελευταίας ημέρας το άγιον όρος της Σιών, το οποίον είναι όρος Κυρίου, θα γίνη εμφανές εις όλον τον κόσμον. Και ο ναός του Θεού, ο κτισμένος επάνω εις την Σιών, θα γίνη ορατός από όλα τα σημεία και από πολύ μακράν, ως εάν είναι κτισμένος επάνω εις τας κορυφάς των ορέων. Θα υψωθή επάνω από όλα τα βουνά και θα προστρέξουν στο όρος τούτο του Κυρίου όλα τα έθνη.
Ησ. 2,3 Πολλά έθνη θα προστρέξουν εκεί και θα λέγουν το ένα στο άλλο. “εμπρός, ας αναβώμεν στο όρος του Κυρίου, στον ναόν του Θεού του Ιακώβ. Εκεί ο Θεός θα αναγγείλη και θα καταστήση γνωστήν εις ημάς την οδόν αυτού, εις την οποίαν πρέπει να πορευθώμεν. Διότι από το όρος Σιών θα εξέλθη ο νέος Νομος και από την Ιερουσαλήμ θα κηρυχθή ο λόγος του Κυρίου.
Ησ. 2,4 Θα κάμη κρίσιν ο Θεός μεταξύ όλων των εθνών και ως ανώτατος νομοθέτης και κριτής θα ελέξη πολύν λαόν. Και έτσι οι τότε εχθροί και πολέμιοι μεταξύ των θα μετατρέψουν τα μαχαίρια των εις αλέτρια και τα δόρατά των εις δρεπάνια και δεν θα σηκώση πλέον έθνος εναντίον άλλου έθνους μαχαίρας, δια να πολεμήση κατ' αυτού και δεν θα μανθάνουν πλέον οι άνθρωποι την τέχνην να πολεμούν ο ένας εναντίον του άλλου”.
Ησ. 2,5 Και τώρα, λοιπόν, ισραηλιτικέ λαέ, σεις οι απόγονοι του Ιακώβ, α βαδίσωμεν ημείς πρώτοι στο φως του Κυρίου, που θα ανατείλη από την Ιερουσαλήμ.
Μην υποκύπτετε! Tο μέλλον της ανθρωπότητας κρίνεται από αυτό
Τελικώς, οι κρατούντες διέβησαν τον Ρουβίκωνα όπως ήταν αναμενόμενο πως θα πράξουν
Ήταν αναμενόμενο -ήδη έναν χρόνο πριν- πως εδώ θα καταλήγαμε, αλλά τότε όλα αυτά εξορίζονταν από το δημόσιο λόγο στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας. Φαίνεται πως η ανθρωπότητα, όταν παίρνει έναν δρόμο, δεν ξεφεύγει από αυτόν, εάν δεν τον περπατήσει μέχρι το τέλος. Ας είναι κι έτσι· το τέλος δεν είναι τόσο μακρυά.
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα του τί να κάνουμε και πώς να αντισταθούμε – το μόνο σοβαρό ερώτημα αυτή τη στιγμή. Θεωρητικά η απάντηση είναι απλή: Όσοι δεν θέλουν να εμβολιαστούν – και είναι πολλοί – να μην το κάνουν, αψηφώντας τους κρατικούς εκβιασμούς.
Στην πράξη, βέβαια, τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Δεν είναι απλό το να βρίσκεται κάποιος υπό καθεστώς διωγμού και απαγορεύσεων, ειδικά όταν εκβιάζεται με την ίδια του την προοπτική επιβίωσης.
Και όμως, δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική πέρα από την ολοκληρωτική άρνηση ή την ολοκληρωτική αποδοχή· όχι γιατί το λέμε εμείς, αλλά γιατί οι κρατούντες φροντίζουν με κάθε αποφασιστικότητα να κλείσουν κάθε δίοδο διαφυγής. Ο καθένας πλέον – τουλάχιστον απ’ όσους καταλαβαίνουν τί συμβαίνει – θα τριφτεί ανάμεσα στο μεγάλο «ναι» και στο μεγάλο «όχι». Και το «ναι» και το «όχι» θα έχουν σοβαρές συνέπειες, προσωπικές και κοινωνικές. Είναι θέμα επιλογής και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ξεκαθαρίσουμε το τί σημαίνει η κάθε επιλογή.
Γιατί το ζήτημα δεν βρίσκεται στην διάκριση μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Αυτή είναι η διάκριση που πριμοδοτούν οι κρατούντες, επειδή έτσι τους βολεύει. Ο οποιοσδήποτε επενδύει στη διάκριση ή τη σύγκρουση εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων αυτή τη στιγμή, μέσω ιταμών προκλήσεων και χαρακτηρισμών, παίζει το παιχνίδι του κράτους.
Το κεντρικό ερώτημα είναι σε τί είδους κόσμο επιθυμεί να ζει ο καθένας: έναν κόσμο ολοκληρωτισμού σαν αυτόν που προδιέγραψαν με σαφήνεια ο Όργουελ και ο Χάξλεϋ, ή έναν κόσμο που τουλάχιστον θα δίνει την ευκαιρία και τη δυνατότητα στους ανθρώπους να παλεύουν για κάτι καλύτερο; Φυσικά, αυτό υπερβαίνει τη διάκριση μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων: όλοι στον ίδιο κόσμο θα ζήσουν. Η μόνη πραγματική διάκριση – που είναι κάθετη και απόλυτη – βρίσκεται ανάμεσα στους εγκάθετους και σφογκοκωλάριους του νέου καθεστώτος και σε όσους θέλουν να διατηρήσουν τα θεμελιώδη και φυσικά στοιχεία της ανθρώπινης αυτονομίας και αξιοπρέπειας που ο «νέος» κόσμος θέλει να εξαφανίσει. Δεν πρόκειται για έναν «νέο» κόσμο. Είναι απλώς η πιο ακραία εκδοχή του παλιού. Το αυθεντικά «νέο» δεν το έχουμε δει ακόμα.
Ίσως είναι από τις λίγες ιστορικές στιγμές που το αποτέλεσμα της σύγκρουσης θα κριθεί περισσότερο από την ατομική στάση και επιλογή του καθενός, παρά από τις κοινωνικές εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Δεν εννοούμε πως αυτές δεν είναι απαραίτητες. Εννοούμε ότι δεν είναι αυτές που θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Θα μπορούσαν ίσως να το κρίνουν εάν ήταν μαζικές, εκτός του πολιτικού ελέγχου και επίμονες, αλλά φαίνεται πως δεν ζούμε σε τέτοιες εποχές. Το αποτέλεσμα θα κριθεί από ατομικές επιλογές που εκτείνονται σε μεγάλη κλίμακα και αν το σκεφτούμε καλύτερα είναι λογικό: εφόσον η εξουσία σήμερα, μέσω της τεχνολογίας, έχει τη δυνατότητα και την επιδίωξη να ελέγχει ξεχωριστά και εξατομικευμένα τον καθένα, πέρα από το όποιο κοινωνικό ή οικονομικό πλαίσιο βρίσκεται αυτός, οι προσωπικές επιλογές στο επίπεδο της κοινής καθημερινότητας αποκτούν τεράστια σημασία.
Αυτό που λέμε είναι ότι εάν το 85% και πλέον του πληθυσμού υιοθετήσει και αρχίσει να χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά του τα λεγόμενα πιστοποιητικά εμβολιασμού, τότε δεν θα έχει καμία σημασία εάν διαδηλώνει καθημερινά με οποιεσδήποτε διαθέσεις. Ο σκοπός θα έχει επιτευχθεί. Εάν κάποιος εμβολιαστεί ενώ δεν το θέλει, ο σκοπός έχει επιτευχθεί. Ίσα ίσα, είναι προτιμότερο για τους εξουσιαστές να επιβάλλουν τον παραλογισμό τους σε όσους δεν τον αποδέχονται και θεωρούν μεγαλύτερη επιτυχία να εξαναγκάσουν σε εμβολιασμό όσους δεν το θέλουν. Αυτό είναι απόδειξη της πραγματικής ισχύος, της επιβολής και της εξουσίας και στον «νέο» κόσμο.
Η κυριαρχία πρέπει να κατοικοεδρεύει πέρα από κάθε ιδέα (πόσο μάλλον πράξη) αμφισβήτησης – ακόμη και αμφιβολίας. Γι’ αυτό θεωρείται έγκλημα το να αμφιβάλλει κανείς για τους «ειδικούς», είναι αντίστοιχη «ασέβεια», σαν να αμφιβάλλει για τους ιερείς κάποιου ζηλόφθονου θεού.
Αντίθετα, εάν ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, όπως συμβαίνει τώρα, δεν παρασυρθεί στους εμβολιασμούς – πάντα εφόσον δεν το θέλει – χάνεται η δυνατότητα να μετασχηματιστεί όλη η κοινωνία κατά τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί. Για να το αιτιολογήσουμε αυτό θα πρέπει να πούμε (εκ νέου και εν συντομία) το τί ακριβώς θέλει να κάνει η διεθνής ελίτ.
«Πιστοποιητικά εμβολιασμού»
Αυτό που κάνει η κοινωνικοποίηση των «υγειονομικών πάσων» είναι η δημιουργία ενός απέραντου στρατοπέδου συγκέντρωσης με τρόφιμους τους πάντες. Ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης που μπορεί να διοικηθεί όπως μια στρατιωτική βάση υψίστης ασφαλείας. Σε μια τέτοια βάση, τα επίπεδα πρόσβασης στους χώρους της ελέγχονται ηλεκτρονικά σε διάφορα σημεία ελέγχου (access points), είτε με κωδικούς είτε με βιομετρικά στοιχεία. Ελέγχεται και καταγράφεται ποιός έχει πρόσβαση σε ποιόν χώρο, πότε και για πόσο χρονικό διάστημα. Οι ανώτεροι στην ιεραρχία έχουν διευρυμένες δυνατότητες πρόσβασης οπουδήποτε. Στην περίπτωσή μας, τα σημεία ελέγχου είναι όλοι οι δημόσιοι χώροι της καθημερινότητας: εμπορικά καταστήματα, χώροι εργασίας, κέντρα διασκέδασης, πρακτικά οτιδήποτε. Όπως σε μια στρατιωτική βάση δεν μπορεί να μπαίνει ο οποιοσδήποτε, ούτε να κινείται «μη προβλεπόμενα» (αποτελεί ένα είδος προνομίου) έτσι και στο κοινωνικοποιημένο στρατόπεδο συγκέντρωσης κανείς δεν μπορεί να κινηθεί και να κάνει οτιδήποτε χωρίς πιστοποίηση και καταγραφή. Η πιστοποίηση (το ψηφιακό «υγειονομικό πάσο») ορίζει κατ’ αρχάς τη δυνατότητα χρήσης των κοινωνικών υποδομών όχι ως φυσικό δικαίωμα, αλλά ως προνόμιο που αποδίδεται ή αφαιρείται από το σύστημα εξουσίας. Προνόμιο το οποίο υφίσταται μόνο για τους απόλυτα πειθήνιους.
Γιατί ο εμβολιασμένος θεωρείται από τους κρατούντες απόλυτα πειθήνιος, ώστε να έχει αυτό το προνόμιο; Εάν το έκανε αυτοβούλως, τότε επιβεβαιώνεται η ισχύς της προπαγάνδας επάνω του, άρα είναι πειθήνιος. Εάν εξαναγκάστηκε να το κάνει ενώ δεν ήθελε, τότε επιβεβαιώνεται η ισχύς της βίας και η αδυναμία του να της αντιταχθεί, άρα πάλι καταλήγουμε στο ίδιο αποτέλεσμα. Και στις δύο περιπτώσεις ο «προνομιούχος» επιβεβαιώνει κάτι πολύ θεμελιώδες: ότι το ίδιο το σώμα του δεν του ανήκει, ότι δεν το ορίζει ο ίδιος. Όπως ακριβώς συμβαίνει και σε έναν αιχμάλωτο, έναν φυλακισμένο, έναν τρόφιμο πραγματικού στρατοπέδου συγκέντρωσης, όπου οι δεσμοφύλακες κρατούν στα χέρια τους όλα τα κλειδιά και τα μοιράζουν σε όποιον θέλουν, όποτε θέλουν, για όσο θέλουν.
Εφόσον «χωνέψουν» οι «προνομιούχοι» ένα τέτοιο σύστημα, το επόμενο λογικό βήμα θα είναι η εγκαθίδρυση ενός συστήματος κοινωνικής βαθμολόγησης (social point system), όπως αυτό που έχει δοκιμαστεί και εφαρμόζεται ήδη σε αρκετές πόλεις της Κίνας. Ένα σύστημα παρακολούθησης και επιβράβευσης ή τιμωρίας της κοινωνικής συμπεριφοράς του καθενός ξεχωριστά. Ο καθένας θα ξεκινά με ένα σύνολο ψηφιακών «πόντων», συνδεδεμένων με το «υγειονομικό πάσο» ή κάποια μετεξέλιξή του. Από εκεί και πέρα, κάθε κίνησή σου θα καταγράφεται και θα αξιολογείται αναλόγως: εκφράζεσαι κατά της κυβέρνησης στα κοινωνικά δίκτυα; Χάνεις πόντους. Εκφράζεσαι υπέρ της; Κερδίζεις πόντους. Διαδηλώνεις «παράνομα»; Χάνεις πόντους. Οδηγείς επικίνδυνα; Χάνεις πόντους. Κάνεις φιλανθρωπίες; Κερδίζεις πόντους. Διασπείρεις «φήμες» στο διαδίκτυο; Χάνεις πόντους. Έχεις «φίλο» στο facebook με χαμηλή βαθμολογία; Χάνεις κι εσύ πόντους. Και ούτω καθεξής, το τί επιβραβεύεται και το τί τιμωρείται προφανώς θα ορίζεται και θα προσαρμόζεται κατά το δοκούν. Πρόκειται με άλλα λόγια για ένα προωθημένο και πλήρως ενισχυμένο ιδιώνυμο.
Απώλεια βαθμολογίας μπορεί να μεταφράζεται σε απώλεια διπλώματος οδήγησης, μη πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, αποκλεισμό από μέσα μαζικής μεταφοράς, μη πρόσβαση σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, αποκλεισμό από χώρους εργασίας, αδυναμία δανειοληψίας, μέχρι και δημόσια διαπόμπευση με εμφάνιση της φωτογραφίας του «κακού μαθητή» στην τηλεόραση και το internet με τις σχετικές πληροφορίες.
Ιδρυματοποίηση δηλαδή της κοινωνίας μέσω της αξιοποίησης της ψηφιοποίησής της. Όποιος θέλει να ζήσει σε έναν τέτοιον κόσμο, του τον χαρίζουμε. Το δυστύχημα όμως είναι πως δεν θα ζήσει μόνον αυτός, αλλά όλοι μας.
«Συνομωσιολογίες»
Τα παραπάνω δεν είναι δικές μας επινοήσεις. Συμβαίνουν ήδη στην Κίνα. Παγκοσμιοποίηση, εκτός των άλλων σημαίνει και σταδιακή σύγκλιση των διαφόρων συστημάτων διακυβέρνησης ανά τον πλανήτη σε μια σύνθεση, η οποία θα επιβάλλεται οριζόντια ανεξαρτήτως από το ιστορικό και πολιτισμικό υπόβαθρο της κάθε περιοχής. Είναι προφανές πως η Δύση σε σχέση με την Κίνα βρίσκεται αρκετά «πίσω» (βέβαια και η Δύση έχει ένα ιστορικό παρελθόν που βρίθει από ολοκληρωτισμούς), αλλά φιλοδοξεί να καλύψει σε πολύ σύντομο χρόνο αυτήν την απόσταση.
Η κίνηση του Γάλλου προέδρου Μακρόν, να ανακοινώσει την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών ένα εικοσιτετράωρο πριν την «ημέρα της Βαστίλλης», που εορτάζεται στη Γαλλία την 14η Ιουλίου, εμπεριείχε έναν πολύ ισχυρό συμβολισμό. Ουσιαστικά εγκαινίασε μια «αντεπανάσταση» απέναντι στα αποτελέσματα της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, η οποία κατέχει μία ιδιαίτερα εμβληματική θέση στον σύγχρονο Δυτικό κόσμο (μαζί με την Αμερικάνικη Επανάσταση). Ο Μακρόν υποδήλωσε, έτσι, πως πηγαίνουμε προς ένα καθεστώς που θα μοιάζει περισσότερο με αυτό που υπήρχε πριν τη Γαλλική Επανάσταση: το καθεστώς των μοναρχιών, των φεουδαρχών και των δουλοπάροικων που τους ανήκαν. Χαρακτηριστικό εκείνου του κόσμου ήταν η ιδιοκτησία της γης και των ανθρώπων που ζούσαν σ’ αυτήν, η συντριπτική φτώχεια των πολλών και ο ξεχωριστός πλούτος των ελάχιστων.
Aυτό που συμβαίνει σήμερα είναι πως για την διεθνή ελίτ (πλέον) όλος ο πλανήτης αποτελεί ένα φέουδο, πάνω στο οποίο, μέσω των «υγειονομικών» πολιτικών και των πολιτικών περί της «κλιματικής αλλαγής», εγκαθιδρύουν κληρονομικού τύπου ιδιοκτησιακά δικαιώματα. Και όσο για το άτομο, αυτό δεν έχει ούτε καν την ιδιοκτησία του σώματός του, εφόσον μέσω των εμβολιασμών και αυτή μεταφέρεται στην διεθνή ελίτ. Και μάλιστα «του αξίζει» να μην την έχει, εφόσον ως άνθρωπος υποτίθεται ότι «φταίει» τόσο για την «κλιματική αλλαγή», όσο και για το ότι δεν τελειώνει η «υγειονομική» κρίση, εφόσον δεν ακούει τους «ειδικούς». Είμαστε εκ των προτέρων ένοχοι, άρα μας αξίζει η φυλακή.
Το ότι οι παραπάνω θέσεις κρίνονται από αρκετούς ως «συνωμοσιολογικές» δεν εδράζεται σε κάποια ανάλυση της πραγματικότητας. Περισσότερο εδράζεται στην ψευδαίσθηση του – ας πούμε – «καθημερινού» ανθρώπου ότι κάποιος που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο έχει εφάμιλλη νοοτροπία με κάποιον που θέλει να ανοίξει ένα κομμωτήριο για να βγάλει τα προς το ζην. Ότι κάποιοι επίδοξοι κτίστες αυτοκρατοριών βρίσκονται σ’ εκείνη τη θέση, επειδή σκέφτονται όπως ο μπακάλης της γειτονιάς. Αυτό κι αν είναι συνωμοσιολογία. Στην πραγματικότητα η περιφρόνησή τους για τον «καθημερινό» άνθρωπο είναι πλήρης, καθώς δεν του αναγνωρίζουν καμιά Αρετή (και για πολλούς έχουν δίκιο, αλλιώς πού θα έβρισκαν τόσα «χρήσιμα» εργαλεία;). Γνωρίζουν ότι η πραγματικότητα στο σχετικοποιημένο επίπεδό της είναι εύπλαστη, οπότε «τίποτε δεν είναι αληθινό, όλα επιτρέπονται» – και εν μέρει (μόνο) έχουν δίκιο.
Παρ’ όλα αυτά θα αποτύχουν. Τρέμουν να μην διατρηθεί η προπαγάνδα τους (η οποία δοκιμάζεται από ισχυρά χτυπήματα τελευταία), γι’ αυτό γίνονται πλέον τόσο χυδαίοι, αλλά και τόσο βιαστικοί καταφεύγοντας όλο και περισσότερο στον καταναγκασμό. Δεν υπάρχει όμως ιστορικό παράδειγμα εξουσίας που να μακροημέρευσε στηριζόμενη αποκλειστικά στο ψεύδος και τη βία. Χρειάζονταν και τα «καρότα», αλλά αυτά πλέον τους έχουν τελειώσει. Βασίζονται όλο και περισσότερο σε μια εικονική πραγματικότητα και τη χαύνωση που μπορεί να παρέχει η τεχνολογία, αλλά αυτά δεν επαρκούν για να υπάρξει ένα πραγματικά στέρεο οικοδόμημα στο διηνεκές. Αυτά επαρκούσαν την εποχή που υπήρχαν τα «καρότα». Οπότε, η καταφυγή τους στο «μαστίγιο» είναι μονόδρομος.
Μπορεί κάποιος να νομίζει πως, αν τα πράγματα χειροτερέψουν, θα μπορέσει τότε να αντισταθεί, ενώ τώρα δεν μπορεί. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, καθώς τώρα κρίνονται όλα. Με τον εκβιαστικό και εξαναγκαστικό εμβολιασμό, αυτό που γίνεται είναι η διάτρηση του σκληρού πυρήνα της ανθρώπινης υπόστασης. Άπαξ και πετύχει αυτή η διάτρηση, τα υπόλοιπα που μέλλονται να έρθουν θα γίνουν ευκολότερα. Οι ίδιοι εκβιασμοί θα υπάρξουν και για οτιδήποτε άλλο στο μέλλον, οπότε όποιος υποκύψει τώρα δεν θα μπορεί παρά να υποκύπτει διαρκώς. Η εμπειρία δείχνει πως σπάνια συμβαίνει το αντίθετο και μακάρι να διαψευστούμε.
Ιώβεια υπομονή και επιμονή
Νομίζουμε ότι γίνεται σαφές για ποιό λόγο δίνεται τέτοια έμφαση και προσήλωση στους εμβολιασμούς. Δεν είναι υγειονομικό το ζήτημα και οφείλουμε να ξεφύγουμε από αυτή τη συζήτηση. Έχουν ήδη ειπωθεί πολλά πάνω σ’ αυτό και όποιος δεν έχει καταλάβει ακόμα, είναι ίσως αργά γι’ αυτόν. Το πραγματικό υγειονομικό ζήτημα είναι ήσσονος κλίμακας και θα μπορούσε να είχε επιλυθεί με πολλούς και απλούστερους άλλους τρόπους, χωρίς υστερίες και δίχως να υπάρχει η «ανάγκη» των ολοκληρωτικών μέτρων που ζούμε. Εάν, όμως «πρέπει» όλη η κοινωνία να συρθεί σε έναν νέο τρόπο λειτουργίας, τον οποίον είναι φυσικό και λογικό να μην επιθυμεί, τότε θα πρέπει να εξαπατηθεί και να εκβιαστεί χωρίς έλεος. Και αυτό θα συμβεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα, πριν προλάβει να το κατανοήσει· πριν προλάβει να καταλάβει τί γίνεται και γιατί, να βρεθεί αλυσοδεμένη σε μια φυλακή – και μάλιστα αυτοβούλως.
Αυτή είναι και η βασική αδυναμία του σχεδιασμού τους. Βιάζονται πολύ γιατί δεν έχουν χρόνο. Αυτό που πιθανόν να χρειαζόταν δεκαετίες για να επιτευχθεί εάν συνεχιζόταν το δέλεαρ της τεχνητής ευμάρειας, θέλουν να το επιτύχουν μέσα σε ελάχιστα χρόνια μόνο με το μαστίγιο και χωρίς κάποιο «εύγευστο καρότο». Το είπε και ο θεωρητικός της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» Klaus Schwab: Η πανδημία αντιπροσωπεύει ένα σπάνιο, αλλά στενό παράθυρο ευκαιρίας, για να προβληματιστούμε, να επαναπροσδιορίσουμε και να επανεκκινήσουμε τον κόσμο μας. Το «παράθυρο ευκαιρίας» σιγά σιγά κλείνει. Μέχρι περίπου τα μέσα του 2022 (σύμφωνα με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάιντεν) θέλουν να έχουν τελειώσει με τους εμβολιασμούς, για να μπορέσουν να πάνε και «παρακάτω».
Εννοούμε να έχουν τελειώσει με την ευρεία κοινωνικοποίηση των πιστοποιητικών εμβολιασμού. Γιατί, οι ίδιοι οι εμβολιασμοί δεν θέλουν να τελειώσουν ποτέ, αλλά να θεσμοθετηθούν στο διηνεκές: Μία ή δύο φορές το χρόνο θα πρέπει να πηγαίνουμε για «αναβάθμιση λογισμικού» – και ποιός θα μας ρωτήσει, εφόσον αποδεχτούμε ότι το σώμα μας δεν μας ανήκει πια; Ο θόρυβος που γίνεται με τις αέναες μεταλλάξεις εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό. Οι δηλώσεις του Fauchi για την ανάπτυξη mRNA και DNA εμβολίων για μια σειρά 20 διαφορετικών οικογενειών ιών ώστε να είμαστε έτοιμοι για την επόμενη πανδημία, σαν να είναι «προδιαγεγραμμένο» πως θα υπάρξει, εξυπηρετούν αυτόν τον σκοπό. Όποιος διακατέχεται από τη νοοτροπία «ας γίνει να τελειώνουμε» απατάται.
Τίποτε δεν θα τελειώσει έτσι· τουναντίον, τότε μόλις αρχίζει – και θα το καταλάβει στον τρίτο, τέταρτο, ή ένατο εμβολιασμό.
Αυτός ο χρονισμός συμφωνεί με τον χρονικό ορίζοντα των νέων μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, δηλαδή μέχρι τις 31 Μαρτίου 2022. Μέχρι τότε το κράτος με το «ειδικό» του βάρος θα πρέπει να έχει συμπαρασύρει το 85% και πλέον του πληθυσμού στους εμβολιασμούς. Είναι λογικό, εάν τους απομείνει ένα 5 – 10%, που δεν θα υποκύψει, δεν θα έχουν πρόβλημα να προχωρήσουν ακάθεκτοι στον σχεδιασμό τους κατατάσσοντάς τους στους «παρίες» που θα πεταχτούν δακτυλοδεικτούμενοι στο περιθώριο για να τρομοκρατούνται και οι υπόλοιποι. Με τη μισή σχεδόν κοινωνία όμως είτε επιφυλακτική είτε απέναντί τους δεν μπορούν να πάνε παρακάτω. Δεν μπορούν να προχωρήσουν σε ένα σύστημα κοινωνικής βαθμολόγησης. Ακόμη παραπέρα, δεν μπορούν να ανασχεδιάσουν το τραπεζικό σύστημα όπως θέλουν, γιατί κάτι τέτοιο προϋποθέτει τον ασφυκτικότερο έλεγχο του πληθυσμού.
Πολλοί πόλεμοι κρίθηκαν εξαιτίας της ακύρωσης του χρονισμού, δηλαδή εξαιτίας καθυστερήσεων. Αφήστε τους, λοιπόν, να ξεδιπλώσουν όλον τον ολοκληρωτισμό τους. Αρκεί να παραμείνουμε αταλάντευτοι στη θέση μας για όσο διάστημα χρειαστεί. Το άλογο θα θέλει να τραβήξει την άμαξα, αλλά αυτή δεν θα κινείται από τη θέση της. Όχι γιατί εκεί που βρίσκεται ήδη είναι καλά, αλλά γιατί εάν είναι να κινηθεί, καλύτερα να μην πάει στον γκρεμό.
Αφήστε τους να εμπλακούν στο κοινωνικό χάος που θα δημιουργήσουν και που νομίζουν ότι μπορούν να διαχειριστούν.
Οι ανοιχτές εκδηλώσεις (συγκεντρώσεις, συζητήσεις, συναυλίες) είναι απαραίτητες, αλλά μπορεί να μην είναι πάντα τόσο απλό να ευοδωθούν: εάν δουν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν τα πράγματα διαφορετικά, θα ανακοινώσουν νέα στρατιωτικά μέτρα («κλειδώματα») τα οποία φυσικά θα χρεώσουν στους ανεμβολίαστους.
Η προσωπική επιλογή όμως – που είναι και το σημαντικότερο αυτή τη στιγμή – μπορεί να είναι πέρα από το οποιοδήποτε lockdown και το γνωρίζουν.
Δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο, αλλά είναι απολύτως αναγκαίο. Αυτός είναι ο Παγκόσμιος Πόλεμος της δικής μας γενιάς και είναι πρωτίστως πόλεμος του μυαλού παρά των όπλων. Είναι δική μας υπόθεση να τον τελειώσουμε, ώστε να μην περάσει στους επόμενους. Εάν πιστεύετε ότι είναι ανέφικτο, θα βοηθούσε το να μην χάνετε ποτέ από την οπτική σας το απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης που πάει να δημιουργηθεί.
Τότε δεν θα φοβάστε τίποτε, γιατί τίποτε δεν είναι περισσότερο τρομακτικό από αυτό.