“Now this entire Jewish world, which constitutes an exploiting sect, a people of leeches, a voracious parasite, [“une secte exploitante, un peuple sangsue, un unique parasite dévorante”] closely and intimately connected with another, regardless not only of frontiers but of political differences as well — this Jewish world is today largely at the disposal of Marx or Rothschild. I am sure that, on the one hand, the Rothschilds appreciate the merits of Marx, and that on the other hand, Marx feels an instinctive inclination and a great respect for the Rothschilds. This may seem strange. What could there be in common between communism and high finance? Ho ho! The communism of Marx seeks a strong state centralization, and where this exists, there the parasitic Jewish nation [“ la nation parasite des Juifs”] — which speculates upon the labour of people – will always find the means for its existence…” – Bakunin, “ Rapports Personnels avec Marx ” in Oeuvres Completes, vol. 2, p. 125 (σ.σ. από τον αναρχικό Μπακούνιν: ''Τώρα, αυτός όλος ο Εβραϊκός κόσμος, ο οποίος συγκροτεί μια σέκτα εκμετάλλευσης, ένα λαό από βδέλλες, ένα αδηφάγο παράσιτο, στην οποία είναι στενά και βαθιά συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον, χωρίς να λογαριάζουν όχι μόνο συνοριακές, αλλά επίσης ούτε και πολιτικές διαφορές- αυτός ο Εβραϊκός κόσμος είναι στις ημέρες μας, κατά μεγάλο μέρος, στη διάθεση του Μαρξ ή του Ρότσιλντ. Είμαι βέβαιος ότι, από την μία πλευρά, η οικογένεια Ρότσιλντ εκτιμά την αξία του Μαρξ, και από την άλλη πλευρά, ο Μαρξ αισθάνεται μια ενστικτώδη συμπάθεια και τρέφει έναν μεγάλο σεβασμό για την οικογένεια Ρότσιλντ. Αυτό ίσως φαίνεται περίεργο. Τι κοινό θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ του κομμουνισμού και της υψηλής διαχείρισης χρημάτων; Ω! ω! Ο κομμουνισμός του Μαρξ ζητά ένα ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος και όπου αυτό υφίσταται, πρέπει αναπόφευκτα να υπάρχει μια κεντρική κρατική τράπεζα, και όταν αυτό υφίσταται, εκεί το παρασιτικό Εβραϊκό Έθνος, το οποίο κερδοσκοπεί πάνω στο μόχθο του λαού, θα βρίσκει πάντοτε τα μέσα για την ύπαρξη του'')
Ο αναρχικός (και όχι κάποιος ναζιστής) Μπακούνιν, ήδη από το 1871 και πολύ πριν μας πει τα ίδια ο Χίτλερ δεκαετίες αργότερα, αποτύπωσε στην παραπάνω του επιστολή το κομμουνιστικό χαρακτήρα της πολιτικής παγκοσμιοποίησης με εβραϊκά αφεντικά και ουδέποτε φιλελεύθερης όπως παραπλανητικά παρουσιάζεται από ποικίλους αριστεριστές για να απαρνηθεί ο κόσμος την ελεύθερη οικονομία που στην πραγματικότητα τον απελευθερώνει από εκείνους και τα εβραϊκά αφεντικά τους! Η οικονομική τώρα παγκοσμιοποίηση (δηλ. το ελεύθερο δίχως σύνορα εμπόριο που έκαναν και οι πρόγονοί μας άλλωστε στην αρχαία Ελλάδα με τα πλοία τους για να έχουν να φάνε και για να είναι ανεξάρτητοι οικονομικά από τον οποιονδήποτε εχθρό) δεν μπορεί από μόνη της να οδηγήσει και στην πολιτική εφ’ όσον συνεχίζει να υπάρχει ατομική ιδιοκτησία και κεφαλαιοκράτες που δεν θα την έχουν έτσι ανάγκη ως αυτάρκεις που θα είναι, για αυτό υποχρεωτικά θα πρέπει να είναι κομμουνιστική για να εξαρτώνται άπαντες από το κράτος της (π.χ. υπενθυμίζουμε διαφήμιση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ που για το 2030 μας λέει ότι ‘’Δεν θα κατέχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος’’), άρα και στα θρησκευτικά αν θέλει κάποιος να συνεχίζει να έχει πρόσβαση μέχρι και στο φαγητό! Με άλλα λόγια, όσο πιο οικονομικά ανεξάρτητος είναι κάποιος, τόσο πιο ελεύθερος είναι για να ακολουθήσει μέχρι και όποια θρησκεία θέλει ο ίδιος στον τόπο του. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να απορρίψει κάθε οικονομικό μοντέλο που του απαγορεύει να έχει ατομική ιδιοκτησία πάνω σε κάτι (π.χ. ένα σπίτι που θα ανήκει στον ίδιο και ονομαστικά με τίτλο ιδιοκτησίας) και που του καταπατά την εργασιακή ελευθερία (π.χ. ποια εργασία να κάνει και ποια όχι θέλει δεν θέλει), άρα κάθε κομμουνιστικό με όσες μορφές και να εμφανίζεται παραπλανητικά (π.χ. ως αριστερός τάχα μου ‘’εθνικοσοσιαλισμός’’). Σε απαντητικό άρθρο του παρόντος ιστολογίου τώρα, δόθηκε ανάλυση για το πως λειτουργεί ένα τέτοιο κομμουνιστικό μοντέλο απώλειας κάθε προσωπικής (άρα και σατανικής) ελευθερίας, αλλά όχι το αντίθετο φιλελεύθερο (και όχι ασύδοτο) που κάποιοι ονομάζουν και ως ‘’εθνοκαπιταλιστικό’’ που θα δούμε παρακάτω.