(σ.σ. ο εξ Αμερικής τουρκοεβραίος σχεδιαστής του παγκοσμιοποιητικού ‘’Venus Project’’ ή προγράμματος Αφροδίτη ελληνιστή, Ζακ Φρέσκο, με τις ανεμογεννήτριές του τριγύρω που καθόλου συμπτωματικά εμφανίζονται πάνω σε καμένα εδάφη και σε άμεση συνάρτηση με την επίσης παγκοσμιοποιητική ‘’Ατζέντα 2030’’):
Στόχος 11) Κάντε πόλεις και τους οικισμούς χωρίς αποκλεισμούς, ασφαλείς, ανθεκτικές και βιώσιμες
Μετάφραση: Απαγόρευση της οπλοκατοχής από ιδιώτες, με επίκεντρο τα όπλα στα χέρια της κυβέρνησης στους υπάκουους άνδρες των αρχών επιβολής του νόμου που κυβερνούν τους άοπλους, την κατηγορία των υποδουλωμένων φτωχών εργαζομένων. Ποινικοποιείστε αυτούς που ζουν σε πιο αγροτικές περιοχές με τη θέσπιση Αγώνες Πείνας του στύλ “προστατευόμενες περιοχές” που θα διεκδικήσει η κυβέρνηση ότι είναι ιδιοκτησία του “Λαού” ενώ δεν θα επιτρέπεται σε ανθρώπους να ζουν εκεί. Αναγκάστε όλους τους ανθρώπους να ζουν σε υπερβολικά πυκνοκατοικημένες αυστηρά ελεγχόμενες πόλεις όπου βρίσκονται υπό επιτήρηση 24/7 και υπόκεινται σε εύκολη χειραγώγηση από την κυβέρνηση.
Στόχος 15) Προστασία, αποκατάσταση και προαγωγή της αειφόρου χρήσης των χερσαίων οικοσυστημάτων, τη βιώσιμη διαχείριση των δασών, την καταπολέμηση της απερήμωσης, και να σταματήσει και να αντιστραφεί η υποβάθμιση του εδάφους και της ανάσχεσης της απώλειας βιοποικιλότητας
Μετάφραση: Ξεδίπλωμα Ατζέντα 21 για να αναγκάσει τους ανθρώπους να φύγουν από τη γη τους και να ενταχθούν στις ελεγχομένες πόλεις. Να ποινικοποιηθεί η ιδιωτική ιδιοκτησία της γης, συμπεριλαμβανομένων των αγροκτημάτων και των γεωργικών εκτάσεων. Ασφυκτικά ελέγχεται όλη η γεωργία μέσω μιας εταιρικής διεφθαρμένης κυβερνητικής γραφειοκρατίας κυβέρνηση της οποίας οι πολιτικές καθορίζονται σχεδόν εξ ολοκλήρου από την εταιρεία Monsanto ενώ είναι σφραγισμένη από το Υπουργείο Γεωργίας. Απαγόρευση για τις ξυλόσομπες, της συλλογής ομβρίων υδάτων και την κηπουρική, προκειμένου να ποινικοποιήσουν την αυτοδυναμία και να αναγκαστούν οι άνθρωποι στην πλήρη εξάρτηση από την κυβέρνηση.
(από την αποκωδικοποίηση της ‘’Ατζέντας 2030’’ στο https://terrapapers.com)
Επανερχόμαστε στο θέμα των καταστροφικών πυρκαγιών της χώρας μας που πάντα απειλούν και εμάς τους ίδιους πλην όσων ζούνε κάτω από τη γη σαν τα φιλαράκια μας τους υποκαταχθόνιους, όχι για να επαναλάβουμε τα όσα είχαμε γράψει στο προηγούμενο ιστολόγιό μας πριν χρόνια για κάποιο παρόμοιο συμβάν (στο Μάτι τότε), αλλά για να αποδείξουμε ακριβώς τον παρόμοιο τίτλο εκείνου του άρθρου μας. Να καταδείξουμε δηλαδή και στον πλέον δύσπιστο ότι το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με την εκάστοτε κυβέρνηση όποτε συμβαίνει κάθε τέτοιο καταστροφικό γεγονός με πυρκαγιές, αφού συνέβη πάλι και όταν κυβερνούσε η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ (τότε στο Μάτι όπως θα υπενθυμίσουμε από δημοσίευμα εκείνης της εποχής) σε σχέση με τη Δεξιά που κυβερνάει σήμερα δίχως να αλλάζει κάτι εκ του αποτελέσματος κρίνοντας πάντα, αλλά έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τη νοοτροπία του ‘’ατομιστικού εγωκεντρισμού’’ μέσα στις Δημοκρατικές κοινωνίες που πρώτα πρόβαλε ο αμερικανισμός (ως φιλοσοφία περί ‘’αμερικανικού ονείρου’’ και σε ταινίες του σαν το ‘’Κοκτέιλ’’ τη δεκαετία του ’80 με τον Τομ Κρουζ που δεχότανε μαθήματα από τον μπαρόβιο θειο του για το πως βγάζει λεφτά χωρίς να κάνει δώρα ούτε φίλους και να μην πιστεύει κανέναν) και συνεχίζει η Παγκοσμιοποίηση ώστε να μην απειλείται από οργανωμένες αντιδράσεις που μόνο μια λαϊκή κοινότητα εθνοφυλετικά θα μπορούσε να προκαλέσει μαζικά χωρίς ποτέ να αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα μαζικών πυρκαγιών και γιατί, όπως επίσης θα θυμηθούμε από άλλο δημοσίευμα που μας εξηγεί τη διαφορετική νοοτροπία της ώστε να αποφθεχθεί κάτι τέτοιο. Διότι στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες της Παγκοσμιοποίησης αντιθέτως, η καθεμιά εθνοφυλετική ομάδα καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της (σ.σ. για αυτό σε κάθε τέτοια κοινωνία τις βλέπετε διαχωρισμένες σε γκέτο και υποομάδες) παρόλο που μπορεί να έχουν ίδια θρησκεία (π.χ. σατανική) ή καμιά (αν μιλάμε για αθεϊστές) και έτσι καταστέλλονται ευκολότερα οι αντιδράσεις τους (όποτε δεν τις βάζουν να σκοτώνονται και μεταξύ τους) σε σχέση με μια πολυπληθέστερη κοινωνία όμαιμων ανθρώπων (ανεξαρτήτου θρησκείας μεταξύ τους) που θα πολεμούσαν σαν μια γροθιά! Αυτό δεν το λένε άλλωστε μόνο Φασίστες (και Σκοταδιστές μάλιστα σαν εμάς) έτσι προπαγανδιστικά όπως θα υπέθετε κάποιος επειδή παραμυθιάστηκε παγκοσμιοποιητικά απ’ όσους του λένε ότι μια θρησκεία ή ο αθεϊσμός μπορεί να ενώσει όλους τους ανθρώπους, αλλά το διαπίστωσαν και ιδεολογικοί μας αντίπαλοι όπως αποκαλύψαμε σε άρθρο του προηγούμενου ιστολογίου μας: ‘’Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η εργατική επανάσταση και διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία’’ (σ.σ. από τον κομμουνιστή και σίγουρα αντιφασίστα Καρλ Μαρξ στο άρθρο του ‘’Μια Προειδοποίηση’’) και επίσης: ‘’Έπειτα, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, υπάρχει και η μετανάστευση που διαιρεί τους εργάτες σε δύο ομάδες, στους ντόπιους και στους ξένους, και οι τελευταίοι χωρίζονται σε Ιρλανδούς, Γερμανούς και πολλές άλλες μικρές ομάδες, η κάθε μια απ’ τις οποίες καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Τσέχοι, Πολωνοί, Ιταλοί, Σκανδιναβοί κ.λπ. Και έπειτα, υπάρχουν και οι Μαύροι. Για να σχηματίσεις απ’ όλους αυτους ένα ενιαίο κόμμα, απαιτούνται ασυνήθιστα μεγάλες δυνάμεις. Έχουμε συχνά κάποια βίαια ξεσπάσματα, αλλά η μπουρζουαζία δεν έχει παρά να περιμένει υπομονετικά και αυτά τα ανομοιογενή στοιχεία της εργατικής τάξης θα διαχωριστούν και πάλι’’ (σ.σ. από επιστολή του Φρίντριχ Ένγκελς προς τον Ζόργκε στις 2 Δεκεμβρίου 1893).
Καθίσταται συνεπώς κατανοητό απ’ όσους συνεχίζουν να μπορούν να σκέφτονται ότι όσες κυβερνήσεις και να αλλάξουν μελλοντικά, από τη στιγμή που θα συνεχίζουμε να ζούμε σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον δίχως σύνορα και θα συνεχίζουμε να έχουμε δημοκρατικές κυβερνήσεις ή μια μόνο δικτατορική παγκοσμίως, τότε συνεχώς θα προκύπτουν τέτοιες καταστροφές εφ’ όσον συνεχίζει να υπάρχει η προαναφερόμενη νοοτροπία του ‘’ατομιστικού εγωκεντρισμού’’ και πολυπολιτισμικές κοινωνίες. Ακόμη και φασιστικά να προσπαθήσει η Παγκοσμιοποίηση να την αλλάξει έπειτα σε περίπτωση που ολοκληρωθεί πλανητικά (όπως το επιχειρεί στην εποχή μας με τα υγειονομικά μέτρα, υπό το πρόσχημα του Κορωνοϊού, που θα πρέπει να υπακούν άπαντες στον πλανήτη), πάλι θα αποτύχει γιατί ήδη εκπαίδευσε (π.χ. απ’ τα σχολεία και την τηλεόραση) δεκαετίες πριν τον κόσμο της να σκέφτεται έτσι εγωκεντρικά και ατομιστικά με σκοπό να διαλύσει την εκάστοτε λαϊκή κοινότητα με εθνοφυλετικά μέχρι τότε χαρακτηριστικά από αρχαιοτάτων χρόνων (π.χ. για αυτό δεν θα δείτε ποτέ μαύρους Βίκινγκς ή αρχαιοελληνικά αγάλματα με αρμενοειδή χαρακτηριστικά ή γαμψές μύτες που παραπέμπουν σε ασιατικά), έτσι ώστε να πλάσει εκείνες τις κοινωνίες στο παγκοσμιοποιημένο μοντέλο που περιγράψαμε (βλέπε την αμερικανική κοινωνία λόγου χάρη για να καταλάβεις παραδειγματικά τι λέμε) τοποθετώντας δικούς της κυβερνήτες για να το πετύχει αυτό. Είναι αυτονόητο έπειτα πως κάθε τέτοιος πολίτης που έχει μάθει να κοιτάζει μόνο τον δικό του κώλο ή την πάρτη του έτσι ατομιστικά και εγωιστικά, λογικό και επόμενο να αδιαφορεί για το οτιδήποτε συλλογικό που υφίσταται έξω από τη ζωή του, είτε μιλάμε για τη σωτηρία του έθνους, της φυλής και της θρησκείας του (της σατανικής στην περίπτωσή μας) είτε για τη σωτηρία του πλανήτη και την παγκόσμια ειρήνη που θα του είναι επίσης αδιάφορο! Πόσο μάλλον το περιβάλλον γύρω του για το αν έχει αντιπυρικές ζώνες ή είναι αποψιλωμένο ώστε να μην καεί και ο ίδιος από δική του αδιαφορία ή των γειτόνων του επειδή και εκείνοι έχουν μάθει να κοιτάζουν μόνο το τομάρι τους! Και πόσο περισσότερο οι πολιτικοί που ο ίδιος ψήφισε πάλι με βάση το ατομικό του όφελος ώστε να κυβερνήσουν με τη σειρά τους για το δικό τους (οικονομικό ως συνήθως), αδιαφορώντας αν θα καούν οι πάντα αναλώσιμοι ψηφοφόροι τους!
- Σε έναν Χ γεωγραφικό χώρο, προκειμένου οι άνθρωποι να μπορέσουν να προκόψουν, χρειάστηκε να… συμφωνούν. Τι λογικότερο και τι πιο αυτονόητο, από το να πρέπει να συμφωνείς με τον συνάνθρωπό σου σε Χ θέματα και ζητήματα ή προβληματισμούς, προκειμένου να τον νιώσεις οικείο και μέσω της οικειότητας, να αναπτύξεις εμπιστοσύνη, άρα και εκ των πραγμάτων μετά, να χτίσεις κοινωνία, οικογένειες, πολιτισμό. Είναι θεμελιώδες και δυστυχώς, αναγκαίο, επειδή η φύση το ορίζει, να υπάρχει «ομόνοια» και «ομοφωνία» σε μια κοινωνία αν θέλει να προκόψει και να ευημερήσει. Δίχως αυτό, μια κοινωνία είναι σκορποχώρι, είτε μιλάμε για κοινωνία των 1000 ανθρώπων, είτε για κοινωνία εκατομμυρίων…Όταν έχεις χτίσει 10 εκατομμύρια εγωιστικούς μικρόκοσμους, θέμα χρόνου είναι και να γκρεμιστούν και θρησκείες και όλα. Οι ίδιοι οι ανθρωποι σιγά-σιγά θα τα γκρεμίζουν. Θα το ζητάνε κιόλας. Θα διψάνε να «ελευθερωθούν» από την «τυραννία», ενώ θα περνάνε και τον εαυτό τους για έξυπνο και «διαφορετικό»…
(σ.σ. από δημοσίευμα σε άρθρο μας περί ‘’Ιδεοπρογραμματισμού’’ του προηγούμενου ιστολογίου μας που καθιστά αυτονόητο γιατί θα καταστρέφονταν και η Παγκοσμιοποίηση από μια τέτοια συμπεριφορά που χρησιμοποίησε πρωτύτερα η ίδια για να διαλύσει όσες εθνοφυλετικές κοινωνίες ώστε να κυβερνώνται πια από δικούς της υπηρέτες)
Τα δε παγκοσμιοποιητικά αφεντικά τους αναμενόμενο να είναι καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση των πολιτικών υπηρετών τους με πανομοιότυπο τρόπο σκέψης, τόσο γιατί διαμορφώνουν το περιβάλλον γύρω μας όπως το θέλουν εκείνα και όχι όπως η πλειοψηφία του κόσμου που ουδέποτε ρώτησε (π.χ. αν θέλει να την κάψουν για να βάλουν ανεμογεννήτριες στην περιοχή της που τους εμπόδιζε με τα δάση της ή αν επιθυμεί την ένταξη αλλοφύλων αφροασιατών στις γειτονίες της), όσο και γιατί ποτέ δεν θα τους υπηρετούσε κάποιος σαν εμάς που βάζει κάτι το συλλογικό υπεράνω του ατομικού συμφέροντος (π.χ. για αυτό προπαγανδίζουμε δημοσίως τα πιστεύω και τα τελετουργικά μας χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα για τον κόπο της εύρεσης και συγγραφής τους) για να μην μας το καταστρέψουν! Διότι όπως θα καταστρέφονταν μια οποιαδήποτε ομάδα αν τα μέλη της κοίταζαν το καθένα ξεχωριστά πως θα επωφεληθούν εις βάρος των υπολοίπων αδιαφορώντας για την ομάδα τους, μια από τα ίδια θα συνέβαινε σε θρησκευτικό επίπεδο σαν το σατανικό και ευρύτερα σε εθνικό από οποιονδήποτε κίνδυνο απειλούσε ένα τέτοιο σύνολο ανθρώπων ο οποίος θα δρούσε αντιθέτως ως ένα σώμα, είτε μιλάμε για φυσική καταστροφή (σ.σ. δεν τσακώνονται οι φλόγες μεταξύ τους) είτε για οργανωμένη επίθεση στρατιωτικού τύπου που επιτίθεται σαν μια γροθιά (σ.σ. δεν τσακώνονται τα δάκτυλα μεταξύ τους). Με διαφορετικά λόγια, τέτοια ατομιστικά και εγωκεντρικά άτομα όχι μόνο δεν θα τα θεωρούσαμε ποτέ δικά μας, αλλά δεν θα τα εμπιστευόμασταν για να μας φτιάξουν ούτε τον καφέ όσες σατανικές τελετές και να έκαναν, διότι ετούτη η συμπεριφορά τους απειλεί μέχρι και να μας κάψει ζωντανούς!
Ας συνεχίζουμε να αποφεύγουμε λοιπόν όσο μπορούμε περισσότερο τέτοιους ηλίθιους (π.χ. ζώντας μέχρι και σε διαφορετική περιοχή από δαύτους αν είναι εφικτό κάτι τέτοιο) που θα συνεχίζουν να μας εχθρεύονται ακόμη και αν κινδυνέψουν να καούν οι ίδιοι τους επειδή θα μας θεωρούν φασίστες, ρατσιστές κ.ο.κ., είναι δεν είναι σατανιστές, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε την ίδια μας τη ζωή τουλάχιστον πέρα από τη διαιώνιση της σατανικής μας θρησκείας που τους είναι αδιάφορη αν θα υπάρχει μελλοντικά ή όχι εφ’ όσον νοιάζονται μόνο για την πάρτη τους στο σήμερα. Διότι δεν είναι μόνο ότι το 50% απ’ όλους αυτούς απείχε από τις προηγούμενες εκλογές παρόλο που βίωσε παρόμοιο κίνδυνο από πυρκαγιές και από την Αριστερά επί ΣΥΡΙΖΑ, σαν να σου λένε δεν με ενδιαφέρει ποιοι πολιτικοί θα καθορίζουν τη ζωή μου, δίχως να εξαιρούμε και τους άλλους ηλίθιους Δημοκράτες που πιστεύουν ότι φταίει συγκεκριμένη κυβέρνηση και όχι κάθε τέτοια Δημοκρατική στη ‘’Νέα Εποχή’’ της παγκοσμιοποίησης (όπου μόνο ‘’Χρυσή’’ δεν είναι τελικά, παρά μόνο στο χρώμα της φλόγας, όπως σας παραμυθιάζει όταν δεν διστάζει να σας κάψει μέχρι και ζωντανούς για να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς της όπως θυμηθήκαμε ενδεικτικά στην εισαγωγή του παρόντος άρθρου), αλλά γιατί αποφεύγουν να συμμετάσχουν έστω και σε κάποια αντιπαγκοσμιοποιητική συλλογικότητα (λες και τους είναι κόπος να παραβρεθούν σε μια διαδήλωσή της, σαν την αντιεμβολιαστική στην εποχή του Κορωνοϊού, έστω και με φραπέ στο χέρι) αν υποθέσουμε ότι δεν εκφράζονται από κανένα υφιστάμενο πολιτικό κόμμα για να το ψηφίσουν, ακριβώς για τους ίδιους ατομιστικούς λόγους που τους κάνουν να αδιαφορούν εγωιστικά για το οποιοδήποτε ‘’κοινό καλό’’, είτε του έθνους και της φυλής τους όπως το θέλουν εθνοφυλετιστές σαν εμάς (για να διασωθούμε έπειτα και ως σατανιστές ειδικότερα μέσα σε ένα τέτοιο ασφαλές περιβάλλον) είτε του πλανήτη όπως το θέλει η παγκοσμιοποίηση (για να τον κυβερνάει όπως το θέλει εκείνη με τους δικούς της νόμους).
Απολύτως αναμενόμενο τελικά να ζήσουμε παρόμοιες καταστροφικές πυρκαγιές σαν στο Μάτι όπως θα θυμηθούμε τώρα, αλλά σε ευρεία κλίμακα αυτή τη φορά για τους παγκοσμιοποιητικούς λόγους που επίσης θυμηθήκαμε επιγραμματικά από το άλλο μας ιστολόγιο (σ.σ. από το άρθρο μας για την ‘’Ατζέντα 2030’’ και το ‘’Πρόγραμμα Αφροδίτη’’ που υλοποιούνται μπροστά στα μάτια μας διαλύοντας κάθε υπόνοια περί ‘’συνωμοσιολογίας’’), όπως απολύτως αναμενόμενη και η ίδια λύση της λαϊκής κοινότητας εθνοφυλετικά που στέκεται στον αντίποδα της ατομιστικής εγωκεντρικά νοοτροπίας, απ’ την οποία δεν γλιτώνει ούτε ο κάθε αδιάφορος που μας έλεγε ότι δεν ασχολείται με κοινωνικά ή πολιτικά ζητήματα παρά μόνο με τα θρησκευτικά αδιαφορώντας για τη σωτηρία του έθνους του ή για οτιδήποτε άλλο που δεν αφορά τον δικό του μικρόκοσμο, διότι μόνον ένας επίσης ηλίθιος θα πίστευε ποτέ ότι θα μπορούσε να ευημερήσει μέσα σε μια κοινωνία που θα καταστρέφονταν από κάποια φυσική καταστροφή ή όταν οι πολίτες της θα νοιάζονταν και εκείνοι μόνο για τον εαυτό τους (π.χ. ο γιατρός θα ζητούσε ‘’φακελάκι’’ για να τον θεραπεύσει είχε δεν είχε τα χρήματα να βάλει μέσα, ο έμπορας θα του πουλούσε πιο σκάρτο και επικίνδυνο για την υγεία φαγητό ώστε να γλιτώσει χρήματα από το κόστος παραγωγής, θα έτρωγε άδικο πρόστιμο από κάποιον εφοριακό αν ήταν εργοδότης ή θα έμενε άνεργος αν ήταν υπάλληλος γιατί δεν θα είχε πολιτικό ‘’μέσο’’ ή ‘’βίσμα’’ που βολεύει μόνο δικά του άτομα που του φέρνουν ψήφους κ.ο.κ.). Ας θυμηθούμε τώρα ξανά το πρόβλημα που επαναλήφθηκε στις μέρες μας (για να μη νομίσουν όσοι κακεντρεχείς προβοκάτορες ότι μας έβαλε ο Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορήσουμε αντιπολιτευτικά τον Μητσοτάκη της ΝΔ) και τη διαχρονική λύση του έπειτα…
ΝΑ "ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΟΥΜΕ" ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ανήμερα της επετείου της, η δημοκρατία αφήνει μιαν Ελλάδα πυρπολημένη, μία χώρα καμμένη απ΄ άκρο σε άκρο, αμέτρητους νεκρούς κι ερείπια παντού.
Με αποκορύφωμα τη σημερινή συμβολική θεομηνία, η δημοκρατία που "ενέσκηψε" από το 1974 με τον μητραλοία Καραμανλή και διαιωνίστηκε από τους, εν συνεχεία, αλήτες εκφραστές της μέχρι τον σημερινό Παυλόπουλο και Τσίπρα, αφήνει πίσω της εκατόμβες ανθρωπίνων θυμάτων, πείνα, εξαθλίωση και, κυρίως, συντριβή της εθνικής αξιοπρεπείας των Ελλήνων.
Σήμερα ρέγχει επιθανάτια ολόκληρη η Ελλάδα.
Με παραδιδόμενα εθνικά εδάφη σε ξένους, με απώλεια της Κύπρου, της κυριαρχίας στο Αιγαίο και την Θράκη, με την Μακεδονία εκχωρημένη σε βόρειους άρπαγες, αυτός ο ανόητος λαός που άλλοτε κόμπαζε υπερφίαλα ότι "πέταξε τους Φασίστες στη θάλασσα" σήμερα πέφτει ο ίδιος στη θάλασσα για να σωθεί από την πύρινη λαίλαπα την οποία άναψαν οι ηλίθιες επιλογές του για να κατακάψουν ακόμη και τον Παρθενώνα με τον οποίον ουδεμία σχέση έχει διότι ως ανελλήνιστος δεν είναι "Ελληνικός".
Αυτός ο ηλίθιος γραικύλικος λαός που αποτεφρώνεται "συν γυναξί και σκύλοις" είναι αυτός που ανέδειξε μία κυβέρνηση σαλτιμπάγκων η οποία η οποία προσέλαβε 5.500 εποχιακούς πυροσβέστες με ουσιαστικά προσόντα ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΑΝΩ ΤΟΥ 50% και ΗΛΙΚΙΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 45 ΕΤΩΝ, με αποτέλεσμα αυτές οι 5.500 χιλιάδες ανημπόρων να μην είναι σε θέση να επιχειρήσουν για την άσκηση των καθηκόντων για τα οποία προσελήφθησαν.
Όχι, δεν αξίζει κανένα δάκρυ για τους ενόχους του δημοκρατικού ολοκαυτώματός τους. Η φυσική νομοτέλεια της σκληρής αλλά δίκαιης επιλογής ας είναι ευλογημένη που περιορίζει την επί γης ηλιθιότητα με τους τρόπους που η ίδια προκαλεί και της αξίζουν.
Ας πυρπολήσουμε λοιπόν, πριν πυρποληθούμε.
ΥΓ: Το "Ελληνικόν Εθνικό Κοινωνικό Καθίδρυμα" εκφράζει την βαθύτατη οδύνη του για τις απώλειες των ζωών αμέτρητων ζώων τα οποία είναι τα μόνα αθώα θύματα και αμέτοχα της δημοκρατικής θεομηνίας στην οποία επιμένουν ηλίθιοι "άνθρωποι".
ΠΗΓΗ: http://hellenicnationalsocialistfound.blogspot.com/2018/07/blog-post_24.html
VII. Ο Αριανισμός αμείλικτος πολέμιος του φιλελευθερισμού και του κομμουνισμού
Ο καπιταλισμός μετέθεσε το κέντρο βάρους της ζωής μας από τον αγώνα για την πολιτιστική δημιουργία στον ανταγωνισμό της κατανάλωσης. Ο αστός κυριευμένος και γοητευμένος από την κερδοσκοπία απεμπολεί το κοινωνικό και πολιτιστικό καθήκον του, επιχειρώντας τον υλικό πλουτισμό αντί παντός τιμήματος. Οι κοινωνικές του σχέσεις είναι τυπικές, εύθραυστες, υποκριτικές και φοβικές. Είναι δηλαδή αλλοτριωμένες σχέσεις μαζανθρώπου και όχι πολίτη. Ο επιχειρηματίας, ο μεταπράτης και ο υπάλληλος είναι τα πρότυπα της εποχής, οι ανθρώπινοι τύποι που αποξένωσαν την ζωή τους από την φύση και την φυλάκισαν μέσα στους συντελεστές της οικονομίας και του κεφαλαίου. Καθένας εξ αυτών έθεσε ως μέτρο της ζωής του αντί της ποιότητος του βίου την ποσότητα της κατανάλωσης. Καθείς τους είναι και ένας παθητικός δέκτης των εντολών του συστήματος, που ονειρεύεται την σύνταξη από τα είκοσί του χρόνια.
Είναι ο υστερικός ζηλωτής των δικαιωμάτων, που έχει απεμπολήσει με απέχθεια κάθε πολιτικό καθήκον και αποστρέφεται κάθε οργανωμένη κοινωνική δραστηριότητα. Είναι ο ιδιώτης που ονόμασε την δειλία και οκνηρία του σύνεση και τον πολιτιστικό του προορισμό καταπίεση. Είναι ο φθονερός θιασώτης και υμνητής της ανερμάτιστης ζωής, ο ανίκανος να αγωνισθεί χάριν μιας αξίας καθολικής, που υπερβαίνει τα όρια του ατομικού του πεπρωμένου.
Ο εκφυλισμένος αστός έχει καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον για να το προσαρμόσει στην δική του εσωτερική ερείπωση. Η φύση όμως τιμωρεί όσους την προδίδουν. Έτσι ο αστός εξέπεσε σε παίγνιο του παντοδύναμου και απρόσωπου συστήματος , συνθλιβόμενος από την μοναξιά και το ρηγματώδες κενό που ολοένα μεγαλώνει στην ψυχή του, παράλληλα με την αύξηση της υλικής ευημερίας του. Παράσιτο της πολιτιστικής ζωής, κατέληξε άχθος αρούρης προορισμένο να αφανιστεί.
Το πολιτικό ιδανικό του φιλελευθερισμού είναι η ελεύθερη ανταγωνιστική ζούγκλα του υλικού κέρδους και του οικονομικού δόγματος. Ο φιλελευθερισμός αντιπροσωπεύει στην κοινωνική πρακτική το ξεπερασμένο και διαλυτικό για την κοινωνία σύστημα του οικονομικού ανταγωνισμού των ατόμων έσχατη επιδίωξη των οποίων είναι ο ιδιοτελής πλουτισμός εις βάρος της συνοχής και του κοινού πεπρωμένου της λαϊκής κοινότητας. Το όραμα της υλικής ευμάρειας είναι το φανταχτερό ίνδαλμα του φιλελευθερισμού. Όμως ο φιλελευθερισμός είναι σήμερα ηθικά διάτρητος όχι μόνον λόγω της κοινωνικής αδικίας που συντήρησε και αναπαρήγαγε, αλλά διότι εκ παραλλήλου κατόρθωσε με την υποδούλωση της κοινότητας στο οικονομικό δόγμα να μεταλλάξει τον ίδιο τον άνθρωπο σε αναλώσιμο είδος με ανταλλακτική αξία αλλοτριώνοντας το πρόσωπο και τη συνείδησή του.
Συναρτημένες επίσης με την πολιτική ορολογία του φιλελευθερισμού είναι οι όροι «αριστερά » και «δεξιά» που εκφράζουν συγκεκριμένες αντιλήψεις της μιας ή της άλλης οικονομικής και κοινωνικής τάξεως. Οι όροι αυτοί είναι ξεπερασμένοι και αναχρονιστικοί. Γιατί ο αγώνας σήμερα και πάντοτε δεν διεξάγεται υπέρ ή κατά μιας τάξεως αλλά υπέρ ή κατά της φυλής και της λαϊκής κοινότητας.
Ο εκφυλισμένος αστός – δημοκράτης των καπιταλιστικών κοινωνιών είναι ένας παρηκμασμένος ανθρώπινος τύπος που δεν δικαιολογεί ιστορικά την ύπαρξή του, άρα πρέπει να εκλείψει οριστικά από τον κόσμο!
Ο σοσιαλισμός επέβαλε ένα τρόπο ζωής ακόμη θλιβερότερο. Το κακέκτυπο σοσιαλιστικό πρότυπο, ο ιστορικός δούλος της παραγωγής και της οικονομίας απέτυχε να συγκινήσει την ψυχή του τραχύ, γεμάτου ψυχικό μεγαλείο και δυνατές αρετές Αρίου δημιουργού της ανατολής, που αιώνες τώρα με όπλο την ηρωϊκή του βούληση έγραψε τον πολιτισμό. Αποκρούοντας την πολιτική και κοινωνική μιζέρια στην οποία τους περιήγαγε ο μπολσεβικισμός, οι λαοί της ανατολικής Ευρώπης έστρεψαν το πρόσωπο στους όμαιμους της δύσης για να αντλήσουν πρότυπο ζωής. Τι τραγωδία όμως. Ο αστός – δημοκράτης της δύσης ήταν ήδη πιο εκφυλισμένος από τον καταπιεσμενο εργάτη του σοσιαλισμού της ανατολής. Δεν είχε λοιπόν άλλο περιεχόμενο να του ενσταλλάξει παρά την δική του εικόνα της διαφθοράς και της απληστίας του υλικού κέρδους.
Έτσι τα δύο κατ΄όψη ανταγωνιστικά συστήματα του φιλελευθερισμού και του κομμουνισμού επέδρασαν με τον ίδιο τρόπο πάνω στον αποκομμένο από τις πολιτιστικές του ρίζες Άριο και τον έθισαν στην νοσηρότητα ενός τρόπου ζωής που δεν διαπνέεται από τα υπέρτερα ιδανικά που ορίζουν ένα ιστορικό πεπρωμένο, αλλά παραπαίει ανάμεσα στην απληστία του κέρδους και την κοινωνική μαλθακότητα.
Οι κοινωνίες της εποχής μας έχουν απωλέσει το μέτρο των αξιών οι οποίες αποτέλεσαν τον άξονα αναφοράς που γύρω του περιστράφηκε η πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή των Αρίων λαών. Έτσι μέσα στην τύρβη της ολοκληρωτικής ανατροπής βρήκε πρόσφορο έδαφος να ριζώσει το ισοπεδωτικό μήνυμα, κάνοντας προμετωπίδα το σύνθημα που αποθέωσε τον μαζάνθρωπο. «Κάθε τι αξίζει όσο ο,τιδήποτε άλλο» . Όμως εμείς κραυγάζουμε με πάθος. «Αν κάθε τι αξίζει όσο κάθε άλλο, τότε τίποτε δεν αξίζει τίποτε και όλα έχουν καταλυθεί «. Ωστόσο, γνωρίζουμε πως υπάρχει κάτι που αξίζει αληθινά κι αυτό είναι η υπέροχη, δυνατή βούλησή μας, ο ζήλος μας για την δημιουργία και τον πολιτισμό της φυλής.
Έτσι, επίμονοι υπερασπιστές του πολιτισμού μας αποστρέφουμε το βλέμμα με περιφρόνηση και ορθώνουμε το δυνατό μας ανάστημα αντίμαχα στην παρακμή. Αρνούμαστε τον υλικό ωφελιμισμό, περιφρονούμε το υλικό κέρδος. Σαρκάζουμε την υλική ευημερία, στρέφουμε την πλάτη στην υλική ευτυχία που μας δώρισαν, γιατί γνωρίζουμε πως κάθε αληθινή ευτυχία είναι καρπός της δικής μας κατάκτησης. Αρνούμαστε ακόμα να ενταχθούμε στο κοινωνικό περιθώριο που είναι η τελευταία επινόηση του συστήματος για να φυλακίσει την εκχειλίζουσα ζωτική ενέργεια όσων κοινωνικών ομάδων δεν βολεύονται μέσα στα καλούπια του, να τις εκτονώσει πολιτικά και να τις καταστήσει ακίνδυνες, αφοπλίζοντας και ναρκώνοντας την αγωνιστική τους διάθεση, διοχετεύοντάς τη σε φανταχτερά ινδάλματα ή μηδενιστικά ιδανικά.
Για μάς το κοινωνικό είναι υπερέχει του ατομικού εγώ που θάλλει δημιουργικά μόνον όταν είναι ενταγμένο στους κόλπους της λαϊκής κοινότητας. Έτσι στην κοινωνία των ανταγωνιστικών οικονομικών συμφερόντων που είναι η απτή πραγματικότητα του φιλελευθερισμού και στην αταξική κοινωνία που είναι ο ουτοπικός παράδεισος του κομμουνισμού, αντιτάσσουμε την οργανική κοινωνία που συνενώνει αρμονικά τις δημιουργικές δυνάμεις της λαϊκής κοινότητας χάριν ενός σκοπού που υπερβαίνει τα ιδιαίτερα συμφέροντα κάθε κοινωνικής τάξεως και που είναι η πολιτιστική δημιουργία της φυλής.
Η ολοκλήρωση του ανθρώπου δεν είναι νοητή παρά μόνον στο πλαίσιο της λαϊκής κοινότητας η οποία αναπτύσσεται μέσα στους κόλπους του ιστορικού-πολιτιστικού της λίκνου που είναι η πατρίδα , η οποία με την σειρά της φυτρώνει πάνω στην φυσική- βιολογική μας σπορά που λέγεται φυλή. Έτσι κάθε άνθρωπος ανήκει πρωτίστως στον λαό του μέσω της συλλογικής συγγενείας του Αίματος και γι’ αυτό γεννιέται κατ’ αρχήν κληρονόμος μιας πολιτιστικής παραδόσεως με τις ιδιαίτερες αξίες και αρετές της και εν συνεχεία οικοδομεί την προσωπικότητά του πάνω σ’ αυτό το φυσικό και ιστορικό θεμέλιο. Άν ολοκλήρωση της προσωπικότητός μας είναι η κοσμική και ιστορική της δικαίωση μόνον η φυλή ως κοιτίδα μας και μήτρα και η πατρίδα ως ιστορικό της τέκνο είναι η κοίτη μέσα στην οποία εμείς θα δημιουργήσουμε. Έτσι ο Άριος βαδίζει προς την ολοκλήρωσή του περνώντας από στάδια όπου καθίσταται διαδοχικά συνειδητό μέλος της φυλετικής του κοινότητας, λειτουργός της λαϊκής κοινότητας και τέλος πολίτης -δημιουργός της Αρίας πολιτείας.
Υπερασπίζοντας αξίες που είναι ακατάλυτες, υπερασπίζουμε την ιστορική και πολιτιστική ζωή της φυλής μας. Και όσους εκλεκτούς και δυνατούς θέλουν να ακολουθήσουν τον δύσκολο δρόμο μας τους προσκαλούμε:
Γίνετε λιτοί και φυσικοί στον τρόπο ζωής σας για να απαγγιστρωθείτε από τις σειρήνες του συστήματος. Αρνηθείτε την πρόκλησή του. Περιφρονείστε την απληστία του υλικού κέρδους, μόνον έτσι θα αλώσουμε τις δομές του.
Πολεμείστε για την παλινόρθωση των εκπεσμένων αξιών του λαβωμένου μας πολιτισμού που δεν πωλούνται ούτε αγοράζονται αλλά κερδίζονται δίχως χρήμα.
Κάνετε μέτρο της ποιότητας ζωής σας τις δυνατές πολιτιστικές αρετές, νικείστε την πανοπλία του εγώ και αφεθείτε στην θαλπωρή της ασπίδας του συντρόφου
Μα πάνω απ’ όλα σκοτώστε τον Εβραίο που κρύβετε μέσα σας και που είναι ο αρνητικός εαυτός σας, ο ανίκανος να σημασιοδοτήσει την ζωή σας με ένα υπέρτερο ιδανικό. Μετά πολεμείστε τον Εβραίο που βρίσκεται γύρω σας.
Γίνετε οι νέοι μαχητές της Αρίας Ευρώπης!
Σε όσους μας ακολουθούν δεν υποσχόμαστε ειρήνη και ευημερία. Πόλεμο και δημιουργία υποσχόμαστε!
ΠΗΓΗ: https://arios18.wordpress.com/2009/02/09/politikos_mythos_vii/