- Σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ουδέποτε εμφανίστηκε σοσιαλιστικό καθεστώς οιασδήποτε παραλλαγής, το οποίο να μην είχε μια μικρή ελίτ στην κορυφή και ένα ομογενές πλήθος «ίσων» στη βάση – χωρίς καμία ενδιάμεση τάξη. Είτε μιλάμε για το πρώιμο σοσιαλιστικό Μινωϊκό καθεστώς της αρχαίας Κρήτης είτε για τα κομμουνιστικά καθεστώτα του πρώην ανατολικού μπλοκ είτε για την ουτοπία της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης κυριαρχίας, το μοτίβο που βλέπουμε είναι το ίδιο. Κάποιοι στην κορυφή έχουν όλες τις δυνατότητες στα χέρια τους, έχουν τον κεντρικό έλεγχο όλης της παραγωγικής δραστηριότητας και οι υπόλοιποι στη βάση τίποτε απολύτως· οπότε η επιβίωσή τους εξαρτάται πλήρως από τις διαθέσεις των «θεών», οι οποίοι αναλαμβάνουν να κόψουν το κεφάλι όποιου ξεχωρίζει έστω και λίγο από τους «ίσους»…Ελπίζουμε να είναι σαφές το γιατί όλη η οικονομική δραστηριότητα θα πρέπει πάσει θυσία να κρατηθεί στον πάγο. Για να ανασχηματίσεις το σύστημα στα μέτρα σου, θα πρέπει να αφαιρέσεις από την μάζα που αντιλαμβάνεσαι ως ανταγωνιστή σου κάθε δυνατότητα ανεξάρτητης ύπαρξης. Όταν πλέον θα έχουν πέσει όλοι στα γόνατα θα τους προσφέρεις την «διέξοδο» που θέλεις εσύ. Θα είναι αναγκασμένοι να την δεχτούν ακόμη κι αν η «διέξοδος» θα είναι χειρότερη από το ίδιο το πρόβλημα (σ.σ. από αναρχικό δημοσίευμα στην αρθρογραφία μας για την εκμετάλλευση των πάσης φύσεως αναίτιων περιοριστικών μέτρων σαν του Κορωνοϊού από τους παγκοσμιοποιητές ώστε να επικρατήσουν εις βάρος μας).
Το παραπάνω επιλεγμένο κείμενο που διαλέξαμε από την αρθρογραφία μας, επίτηδες από αναρχική σκοπιά για να μην χαρακτηριστεί προπαγανδιστικά ως συνωμοσιολογική κάθε άλλη ακροδεξιά ή εθνικιστική ως συνήθως (σ.σ. ώστε να μην την παίρνει στα σοβαρά ο παγιδευμένος από την παγκοσμιοποίηση κόσμος), συνοψίζει με δυο λόγια τα αυτονόητα ως προς το γιατί θα πρέπει αυτή να είναι υποχρεωτικά σοσιαλιστική ή κομμουνιστική (σ.σ. αντί για φιλελεύθερη ή καπιταλιστική όπως παραπλανητικά παρουσιάζεται ως τέτοια για να συνεχίζει ανενόχλητη τη δουλειά της) και γιατί επίτηδες καταστρέφει τις ζωές όλων μας καθημερινά με τους πολιτικάντηδες της (σ.σ. πλην των ελαχίστων ακολούθων της μέχρι να ξεφορτωθεί και δαύτους κάποια στιγμή για τους ίδιους ανταγωνιστικούς λόγους σαν ατομιστικά εγωκεντρική που είναι). Για να μην το κουράζουμε περισσότερο με περεταίρω ανάλυση που είναι αχρείαστη. Ως προς την πρώτη διαπίστωση τώρα του εν λόγω κειμένου, δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι παραπάνω στα αυτονόητα που ήδη αναλύσαμε και εμείς στην μέχρι τώρα αρθρογραφία μας περί κομμουνισμού θεματικά, για τον ίδιο λόγο που δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί ο Ήλιος που βλέπουμε είναι κίτρινος και όχι πράσινος. Ως προς τη δεύτερη όμως, αξίζει να εξηγηθούν με λίγα λόγια οι δυο συνιστώσες της, έτσι ώστε κάθε ακόλουθός μας που έχει ήδη καταλάβει γιατί τασσόμαστε ενάντια στην (και κάθε άλλη) παγκοσμιοποίηση και για θρησκευτικούς λόγους (βλ. σχετικά κείμενα από το εβραϊκό Ταλμούδ που έχουμε δημοσιεύσει αποσπασματικά), να μην υποστηρίζει άθελά του ή εν αγνοία του ή επειδή του αρέσει να παραμυθιάζεται (π.χ. ψηφίζοντας ανάλογους πολιτικούς) πιστεύοντας ότι υποφέρει ή θυσιάζεται σήμερα για κάποιο μελλοντικό ‘’καλό’’ που ενδεχομένως να μην ζει κιόλας μέχρι τότε για να το δει (και αν ποτέ να συμβαίνει), τέτοιους σχεδιασμούς που εν τέλει καταστρέφουν και τον ίδιο!
Ως προς την πρώτη που αφορά το λόγο για τον οποίο επίτηδες καταστρέφεται η ζωή κάποιου καθημερινά από πολιτικάντηδες που τους υπηρετούν εντελώς απροκάλυπτα και όχι λόγω ανικανότητάς τους λες και βλέπουμε για πρωθυπουργό κάποιον ας πούμε χωριαταρά τσομπάνη των βουνών που δεν έβγαλε καν δημοτικό σχολείο για να τα κάνει δικαιολογημένα μαντάρα στα πολιτικά, μπορεί πανεύκολα να αποδειχθεί αυτό αν αναφέρουμε μερικά παραδείγματα καταστάσεων που βιώνει ο καθένας μας στην καθημερινότητα του. Στα οικονομικά λόγου χάρη, εντελώς αναίτια δεν διευκολύνεται ο οφειλέτης κάποιου χρέους με περισσότερες δόσεις αποπληρωμής του με σκοπό να του κατασχεθεί η περιουσία ή όταν βλέπει να του μπαίνουν συνεχώς ασύμφορα οικονομικά εμπόδια αν επιθυμήσει να ανεξαρτητοποιηθεί εργασιακά έτσι ώστε να εξαρτάται η οικονομική του επιβίωση με κομμουνιστικό τρόπο από τους παγκοσμιοποιητές (π.χ. δίνοντάς του παρά μόνο επιδόματα). Ως προς τη διατροφή και την ενέργεια, επίτηδες δεν τον αφήνουν σε αυτάρκεια για να αναγκαστεί να αγοράζει παρά μόνο παραγόμενα από παγκοσμιοποιητές προϊόντα (π.χ. συνθετικό κρέας) αντί να τα καλλιεργεί από μόνος του και να πληρώνει πανάκριβα την ενέργεια επειδή του απαγορεύουν την παραγωγή φτηνότερης (π.χ. από λιγνιτικές μονάδες), υπό το πρόσχημα της ‘’κλιματικής αλλαγής’’ (π.χ. σε Ολλανδούς απαγορεύτηκε πρόσφατα να έχουν δικά τους ζώα για τροφοδοσία επειδή το κλάσιμο της αγελάδας λόγου χάρη μολύνει το περιβάλλον με διοξείδιο του άνθρακα και μας προτείνεται να τρώμε έντομα αντί για κρέας).
Ως προς τα υγειονομικά, ζητείται η παράδοση της ιδιοκτησίας και του σώματός του (πέρα από της περιουσίας του) σε παγκοσμιοποιητές για να πειραματίζονται με αγνώστων παρενεργειών εμβόλια πάνω του υπό το πρόσχημα της αντιμετώπισης μιας πανδημίας σαν του Κορωνοϊού που βιώσαμε προσφάτως. Ως προς την εγκληματικότητα που θα μειωνότανε υποτίθεται αν βάζαμε παντού κάμερες, βλέπουμε αντιθέτως να αυξάνει συνεχώς και οι κάμερες να παρακολουθούν τελικά εμάς τους ίδιους! Ως προς το μεταναστευτικό τέλος, όχι μόνο έπαψαν να φυλάσσονται τα σύνορα και να περιορίζονται τα αποτρεπτικά προς τη λαθρομετανάστευση μέτρα, όπως είναι τα ναρκοπέδια για παράδειγμα, αλλά απεναντίας ενισχύεται όλο και περισσότερο όταν προσφέρεται σε αλλόφυλους δωρεάν διαβίωση και χρήματα δίχως εργασία υπό το πρόσχημα της προσφυγιάς, λες και δεν γινόντουσαν πόλεμοι από πάντοτε στον πλανήτη μας. Για παράδειγμα, όταν βομβαρδίστηκε ολόκληρη Γιουγκοσλαβία που ήταν δίπλα μας κιόλας, οι Σέρβοι πρόσφυγες όχι μόνο δεν είχαν τέτοιες παροχές, αλλά δεν μπήκαν ποτέ ούτε καν σε δομές φιλοξενίας! Έτσι βλέπετε δίπλα μας ‘’αφρο-έλληνες’’ ενταγμένους κοινωνικά σαν Έλληνες και καθόλου ‘’σερβο-έλληνες’’!!!
Κατά συνέπεια και μετά από όλα αυτά τα ενδεικτικά παραδείγματα που αναφέρθηκαν, δεν μιλάμε καθόλου για πολιτική ανικανότητα των κυβερνώντων που παίρνουν τις αποφάσεις για όλα αυτά τα θέματα, αλλά εσκεμμένα κατόπιν παγκοσμιοποιητικού σχεδιασμού από τη στιγμή που παραβλέπονται τέτοιες εναλλακτικές λύσεις. Παρόλο αυτά, όσο συνεχίζουν να υπάρχουν αυτές από απροσκύνητους στην παγκοσμιοποίηση πολιτικούς, σαν τους εθνικόφρονες της Ιταλίας επί ημερών μας που θα δούμε παρακάτω, δίχως να παραβλέπονται και εκείνες που ήδη έχει δημοσιεύσει η Σατανική Ορθοδοξία μας και οι οποίες συνοψίζονται με δυο λόγια ως βασιλευόμενη θεοκρατία με ελεύθερη αγορά στην οικονομία έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η αυτάρκειά μας και η ελευθερία να ζούμε όπως εμείς θέλουμε στον τόπο μας χωρίς να έχουμε ανάγκη κανέναν παγκοσμιοποιητή ή όποιον άλλον με τον οποίο διαφωνούμε μαζί του, θα μπορεί έτσι να ακολουθεί εκείνες τις λύσεις ο κόσμος αντί τις παγκοσμιοποητικές και το γιατί θα εξηγηθεί παρακάτω από κάποιους εύστοχους σχολιασμούς που ανευρέθηκαν στον ‘’Φέισμπουκ’’ πρόσφατα. Προσφέροντας έτσι ανάσες ζωής και σε εμάς συνεπακόλουθα, τόσο για τη διαβίωσή μας όσο και για να συνεχίζουμε να υπάρχουμε θρησκευτικά, αφού τέτοιες εθνοκεντρικές λύσεις πάντα αφορούν ένα συγκεκριμένο και μόνο γεωγραφικό χώρο, αντί ολόκληρο τον πλανήτη, όπως οι διεθνιστικές, κλείνοντας έτσι κάθε δίοδο διαφυγής! Για παράδειγμα, μια μουσουλμανική θεοκρατία σαν του Ιράν αφορά παρά μόνο εκείνη τη χώρα που διαλέγει τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής, αντί τον παγκοσμιοποιητικό των Δυτικών χωρών ώστε να αποτελεί απειλή για εμάς. Το αντίθετο συμβαίνει μάλιστα, δηλαδή κάθε τέτοια χώρα και σαν τη σημερινή Ρωσία είναι αυτή που αποτελεί απειλή απέναντι στην ολοκλήρωση των παγκοσμιοποιητικών σχεδιασμών πλανητικά και για αυτό την υποστηρίζουμε!
Ας σημειωθεί, κλείνοντας, ότι στην περίπτωση της Ακροδεξιάς κυβέρνησης που προέκυψε πρόσφατα στην Ιταλία, δεν μας ενδιαφέρει καθόλου αν καταφέρει τελικά να εφαρμόσει τις δικές της εναλλακτικές λύσεις αντί τις παγκοσμιοποιητικές ή αν είναι πουλημένη και εκείνη στους παγκοσμιοποιητές όπως θα έχουμε την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε αυτό από το πολιτικό της έργο, αλλά μας νοιάζει το ότι ο ιταλικός κόσμος της επέλεξε τελικά εκείνες τις λύσεις παρά των παγκοσμιοποιητών παρόλο που τον γονάτισαν προηγουμένως (π.χ. μετά τα αναίτια από κάποια στιγμή και μετά περιοριστικά μέτρα για τον Κορωνοϊό), ένα γεγονός παρά μόνο ελπιδοφόρο και για εμάς όσον αφορά την εύρεση συμμάχων ή συνεργασιών ως προς την κοινή για όλους μας ανεξαρτησία απέναντι στην παγκοσμιοποιητική σκλαβιά (π.χ. υπό το πρόσχημα ότι τα παγκόσμια προβλήματα, που η ίδια προκάλεσε όμως προηγουμένως, απαιτούν παγκόσμιες λύσεις).
ΑΝΑΡΤΗΣΗ:
Τα συστημικά ΜΜΕ που σήμερα χύνουν συντονισμένα κροκοδείλια δάκρυα για την άνοδο του "μετα-φασισμού" λες και έρχεται ο Μουσολίνι καβάλα στο άλογο ποιούσαν την νήσσαν όταν με ξεδιάντροπα αντιδημοκρατικό τρόπο αναλάμβανε την εξουσία ο αγαπημένος τους "σούπερ Μάριο" Ντράγκι. Ξέρετε ποιος. Το πάπετ των Βρυξελλών. Εκείνος που διετέλεσε γενικός διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών της Ιταλίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η Ιταλία αναγκάστηκε να βγει από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών. Εκείνος που ως διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας μεταξύ 2006 και 2011, υπέγραψε την τεράστια εξαγορά από την τράπεζα Monte Paschi στην κορύφωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης – μια συμφωνία που τελικά άφησε τον παλαιότερο δανειστή στον κόσμο να βυθιστεί σε προγράμματα διάσωσης. Το φιάσκο Monte Paschi υπολογίζεται ότι κόστισε στους Ιταλούς φορολογούμενους πάνω από 20 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο Ντράγκι ήταν ένας ακόμη μη εκλεγμένος, μη προερχόμενος από κόμμα και άρα μη προερχόμενος από τον λαό πρωθυπουργός.
Ξέρετε ποιος ήταν ο τελευταίος επικεφαλής κόμματος που έγινε πρωθυπουργός με τα "αναχρονιστικά" δημοκρατικά μέσα για τα οποία τόσο κόπτονται τα συστημικά ΜΜΕ μέσω των Γενικών Εκλογών; Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι το 2008-11. Αυτό συνέβη πριν υπονομευτεί η κυβέρνησή του μέσω της παρέμβασης των ηγετών της ΕΕ και του πρώην προέδρου της Ιταλίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο. Οι Βρυξέλλες, με τη βοήθεια του τότε Ιταλού προέδρου Τζόρτζιο Ναπολιτάνο έβγαλαν από την μέση των Μπερλουσκόνι, έκαναν γρήγορα τον πρώην επίτροπο της ΕΕ Μάριο Μόντι ισόβιο Ιταλό γερουσιαστή και στη συνέχεια τον διόρισαν πρωθυπουργό. Η κυβέρνηση που σχηματίστηκε τότε ο Μόντι δεν περιελάμβανε ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Και τα συστημικά ΜΜΕ που δεν έβγαλαν άχνα τότε τολμάνε να υποδεικνύουν στην ανθρωπότητα ποιος είναι φασίστας και ποιος δεν είναι.
Η αγαπημένη συστημική εφημερίδα της καρδιάς μας οι New York Times την περασμένη εβδομάδα έγραψαν: «η πτώση του πρωθυπουργού της Ιταλίας έχει εγείρει ανησυχίες σε όλη την Ευρώπη για τη δύναμη των λαϊκιστικών κινημάτων». Η ψυχρή αλήθεια όμως είναι ότι οι φιλοευρωπαϊκές ελίτ έχουν χρησιμοποιήσει τις κρίσεις και τη διαφθορά των πολιτικών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της Ιταλίας ως ευκαιρία για να παρέμβουν όλο και πιο έντονα στην Ιταλία και στην ζωή των Ιταλών. Η Ιταλία έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε ένα πολιτικό εργαστήριο, στο οποίο οι ελίτ πειραματίζονται με διαφορετικούς τύπους τεχνοκρατικής διακυβέρνησης εδώ και χρόνια.
Όταν η Λέγκα με επικεφαλής τον Σαλβίνι έκανε το μοιραίο λάθος να στηρίξει τον Ντράγκι είδε τα ποσοστά της ιδίως στις δημοτικές εκλογές να πέφτουν ραγδαία. Οι Times δεν έχασαν ευκαιρία μην μπορώντας να κρύψουν την χαρά τους και έγραψαν ότι οι εκλογές «φαίνεται ότι έριξαν την αυλαία ενός πειράματος στην πολιτική κατά του κατεστημένου που ενέπνευσε λαϊκιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο». Πίστεψαν ότι οι Ιταλοί, ένας από τους πιο Συντηρητικούς λαούς στην Ευρώπη με ισχυρές ρίζες στον Καθολικισμό που διόλου τους εκφράζεται στην Εκκλησία ως μηχανισμός αποσυμπίεσης εξαιτίας του τωρινού νεοταξίτη πάπα θα υποχωρούσαν.
Αμ δε! Οι Ιταλοί όπως όλα δείχνουν θα επιλέξουν την κλασική Συντηρητική Γεωργία Μελόνι η οποία απλά θα επαναφέρει την Ιταλία σε μια εθνοκρατική τροχιά όπου κουμάντο θα κάνουν οι Ιταλοί και όχι οι υπερεθνικές ελίτ. Τόσο απλά τόσο όμορφα.
Στα μπόνους η επιστροφή του Μπερλουσκόνι ο οποίος τους τρολάρει κανονικότατα λέγοντας ότι θα είναι εγγυητής της "φιλελεύθερης" πορείας. Τους αξίζει.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ:
(1)
Αυτό που αποκρύπτουν τα ΜΜΕ είναι, ότι οι λαοί τής Ευρώπης αισθάνονται απογοήτευση και οργή, επειδή έμπλεξαν σε έναν πόλεμο χωρίς να ερωτηθούν και πληρώνουν τίς συνέπειές του, καθώς και ότι το λεγόμενο "ευρωπαϊκό όραμα" τούς συγκινεί όλο και λιγότερο λόγω τής ασάφειάς του...
(2)
Μήπως να καλωσορίσουμε σιγά σιγά την … «Κοινωνία των Εθνών» ?
Σιγά σιγά πρέπει να χαιρετίσουμε τον φιλελευθερισμό, οποίος οδήγησε στην άμετρη ασυδοσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως θυγατρική εταιρεία των ΗΠΑ. Αργά αλλά σταθερά, πεθαίνει! Η Ιταλία σήμερα ψήφισε υπέρ της … Ιταλίας με την Μελόνι και Σαλβίνι να σχηματίζουν συντηρητική κυβέρνηση. Η άνοδος της Λεπέν στην Γαλλία, έχει υποχρεώσει τον Μακρόν να εφαρμόζει ποιο συντηρητικό πρόγραμμα και από της ίδιας. Η Βρετανία δεν αποχωρίζεται ποτέ την αντίστοιχη πολιτική. Η Σουηδία αφού απέτυχε να εντάξει τους μετανάστες της Ασιατικής στέπας αλλά και της Νοτιοανατολικής Ασίας, γύρισε σελίδα και απέκτησε συντηρητική κυβέρνηση. Ήδη άρχισε την αναδόμηση του κράτους της εξετάζοντας την αποστολή των νέων μεταναστών σε κράτη της Αφρικής. Μην ξεχνάμε τις Πολωνία και Ουγγαρία.
Η πολιτική ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε λίγο δεν θα εκπροσωπεί κανέναν. Έχουν μείνει 10.οοο καρεκλοκένταυροι τεχνοκράτες στις Βρυξέλλες, οι οποίοι πλέον αγωνίζονται να κρατήσουν την παγκόσμια αγορά ανοιχτή, μαζί με αυτούς που επωφελούνται από αυτή. Τους Αμερικανούς και τους πιστούς τους υπηρέτες, Γερμανούς. Μάχονται να απορροφήσουν τους λαθρομετανάστες για να διευρύνουν τις αγορές και να πουλάνε τα προϊόντα τους. Μάχονται να πάνε σε πράσινη ανάπτυξη για να ταΐσουν τα … πράσινα άλογα. Μάχονται να μας ταΐζουν έντομα και σκουλήκια για πάρει μπρος η νέα αγορά και να φύγει και το λιγοστό χρήμα που έχει μείνει στους αγρότες και κτηνοτρόφους και να περάσει και αυτό στα χέρια των μεγαλο-βιομηχάνων!
Πίεσαν τον κόσμο να ξεχάσει την πατρίδα του, να ξεχάσει την ιστορία του, την γλώσσα του, τον τρόπο ζωής του. Θέλουν να πείσουν το κόσμο ότι το μέλλον του περνά μέσα από την πρόσμιξη με ανθρώπους από Πακιστάν, Σρι Λάνκα, Μπαγκλαντές κ.α. Ο κόσμος όμως σιγά σιγά ξυπνά! Ξυπνά και λέει ΟΧΙ! Τέλος το πείραμα. Παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και ψηφίζει για την επαναφορά των αξιών, της οικογένειας, της δικαιοσύνης, των Εθνών!
Θα έλεγα και στα δικά μας, αλλά πρέπει πρώτα να μαζέψουμε αυτό το κατακερματισμένο δεξιό πολιτικό χώρο. Πέντε κόμματα από 1% μέχρι 5% έχουμε. Εαν βρούμε την δική μας Μελόνι, στις επόμενες εκλογές, η πολιτική ελίτ του τόπου θα έχει να διαχειριστεί μια μεγάλη … έκπληξη!
Θλιβερή μέρα για την Ιταλία
Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στην Ιταλία, ο (ακρο)δεξιός συνασπισμός (Μελόνι-Σαλβίνι-Μπερλουσκόνι-Λούπι) κέρδισε περισσότερο από το 44% των ψήφων, εξασφαλίζοντας πιθανώς την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών τόσο στη Βουλή των Αντιπροσώπων όσο και στη Γερουσία.
Τα κόμματα του ακροδεξιού συνασπισμού έλαβαν: Οι Fratelli d'Italia 26,5%, η Λέγκα του Matteo Salvini 9% και το κόμμα του Silvio Berlusconi, Forza Italia 7,70% (44% των ψήφων, μετά την καταμέτρηση άνω του 72% των εκλογικών περιφερειών).
Ο σχηματισμός που ιδρύθηκε στα τέλη του 2012 από την Giorgia Meloni με αντιφρονούντες του Μπερλουσκόνι προηγείται του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) του Enrico Letta, το οποίο δεν κατάφερε να εμποδίσει την ακροδεξιά και συγκεντρώνει λιγότερο από 20%. Το Κίνημα 5 Αστέρων (M5S) συγκέντρωσε σχεδόν το 15% των ψήφων (30% το 2018).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα οι Fratelli d'Italia και η Λέγκα κερδίζουν μαζί "το υψηλότερο ποσοστό ψήφων που έχει καταγραφεί ποτέ από ακροδεξιά κόμματα στην ιστορία της Δυτικής Ευρώπης από το 1945 έως σήμερα", ανέφερε το Ιταλικό Κέντρο Εκλογικών Μελετών.
Η αντιπρόεδρος του PD, Debora Seracchiani, αναγνώρισε τη «νίκη της δεξιάς με επικεφαλής τη Giorgia Meloni» , που σηματοδοτεί «μια θλιβερή βραδιά για τη χώρα».
Αυτός ο σεισμός έρχεται δύο εβδομάδες μετά από αυτόν στη Σουηδία, και τη νίκη ενός συντηρητικού μπλοκ, συμπεριλαμβανομένων των Δημοκρατών της Σουηδίας (SD), ενός κόμματος με νεοναζιστική ταυτότητα.
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν και ο Πολωνός ομόλογός του Ματέους Μοραβιέτσκι έστειλαν τα «συγχαρητήρια» τους στην Τζόρτζια Μελόνι το απόγευμα της Κυριακής. Το ίδιο και ο επικεφαλής του ακροδεξιού ισπανικού κόμματος Vox, Σαντιάγο Αμπασκάλ.
Σύμφωνα με τους αναλυτές η Μελόνι οφείλει την επιτυχία της στις αθετημένες υποσχέσεις των αντιπάλων της και στο χάρισμά της. Κατάφερε να εκφράσει την οργή εκατομμυρίων Ιταλών που είναι αντιμέτωποι με τις αυξανόμενες τιμές, την ανεργία και την απειλή της ύφεσης, και οι οποίοι θεωρούν απαράδεκτη τη στάση της ΕΕ, καθώς τον Μάρτιο του 2018 ψήφισαν ενάντια στις πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν από τις Βρυξέλλες, και στη συνέχεια, χωρίς καν να τους ζητηθεί ξανά η γνώμη, τον Φεβρουάριο του 2021, βρέθηκαν με μια κυβέρνηση (Ντράγκι) που πρωοθούσε τις ίδιες πολιτικές λιτότητας που είχαν καταψηφίσει!
Η ευρωπαϊκή αριστερά (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) δεν αμφισβητεί την λειτουργία αυτή της ΕΕ που ακυρώνει την όποια επίφαση κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και ανεξαρτησίας. Η μόνη έντονη αμφισβήτηση της ΕΕ και της αντιδημοκρατικής της λειτουργίας προέρχεται, παραδόξως, κυρίως από την ακροδεξιά. Αυτό συνέβη στους κόλπους των υπερσυντηρητικών του Ηνωμένου Βασιλείου και οδήγησε στο Brexit. Ενώ ανάλογες αμφισβητήσεις εκδηλώνονται από τον Όρμπαν και τους Πολωνούς και Σουηδούς ακροδεξιούς. Η δυσκίνητη και κυνική αντιμετώπιση από τις Βρυξέλλες της σημερινής ενεργειακής κρίσης ρίχνει νερό στο μήλο των ευρωσκεπτικιστών της ακροδεξιά, καθώς οξύνει ακόμα περισσότερο την οργή των Ευρωπαίων πολιτών, που επιλέγουν την αποχή (64% ψήφισαν στην Ιταλία χθες, έναντι 73% το 2018) και την ψήφο διαμαρτυρίας.
Πάντως, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις έχουμε συνύπαρξη δεξιάς και ακροδεξιάς, με την δεύτερη να βγαίνει μπροστά, προβάλλοντας το «ευρωσκεπτιστικό» προφίλ της. Πλέον, η ακροδεξιά, η οποία αρχικά είχε ως προμετωπίδα της την αντίθεση στην είσοδο και ένταξη των μεταναστών, τώρα έχει εμπλουτίσει το πολιτικο-ιδεολογικό της οπλοστάσιο, εμφανιζόμενη μ’ ένα φιλολαϊκό προσωπείο. Κι ενώ η Αριστερά περιορίζεται σ’ έναν στείρο οικονομισμό και στο ότι τα… επιδόματα δεν δόθηκαν στους εργαζόμενους αλλά στις μεγάλες εταιρείες, η ακροδεξιά έχει ανανεωθεί, εμπλουτίζοντας τον εθνικισμό και τον ρατσισμό της με την «ιδεολογία του φύλου». Για την κρίση -λένε- φταίνε οι Βρυξέλλες, φταίει ο Γκέιτς, φταίει και η... Αριστερά, οι φεμινίστριες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, οι Ρομά! Ο Τραμπ και ο Μπάνον (στην Ευρώπη) έσπειραν και ο δηλητηριώδης καρπός έχει πλέον ωριμάσει.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι (ακρο)δεξιοί προτείνουν ως απάντηση στην κατάρρευση των κοινωνικών δομών και την οικονομική ανασφάλεια, την ενίσχυση των πατριαρχικών κανόνων εντός της οικογένειας και του κράτους. Η διασάλευση της τάξης σύμφωνα με αυτούς προέρχεται από τους αριστερούς (βλέπε κίτρινα γιλέκα, αναρχικούς, φοιτητές, αλληλέγγυους, Εξάρχεια...). Αυτοί αμφισβητούν τους παραδοσιακούς κανόνες, αυτοί ξεσηκώνουν τις γυναίκες(εξ ου και οι γυναικοκτονίες!), αυτοί προβάλλουν την «ιδεολογία του φύλου» υπέρ των ομοφυλόφιλων, των τρανς κ.ο.κ.. Όχι, δεν φταίει η απληστία των υπερπλούσιων και των εταιρειών, φταίνε τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, φταίνε οι φεμινίστριες, φταίνε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, φταίνε οι ακτιβιστές και οι... δαίμονες αριστεροί!
Αυτά δεν λέει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο Χίος; Αυτά δεν προωθούν αμέσως ή εμμέσως όλα τα πετσωμένα μίντια;
Σ’ αυτό το έδαφος καλλιεργείται η «σοβαρή χρυσή αυγή», η Μελόνι, ο Όρμπαν, οι Σουηδοί νεοναζί, ο φασισμός…