- Μπάντα ‘’Abruptum’’: «Η μουσική είναι δευτερεύον πράγμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ο σκοπός μας είναι να λατρεύουμε τον Σατανά και όχι να παίζουμε μουσική». Αυτή η δήλωση έχει ιδιαίτερη βαρύτητα διότι καταρρίπτει το μύθο περί ιδιαιτερότητας της Black Metal και αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο το οποίο δεν είναι η χρησιμοποίηση σατανιστικών συμβόλων για λόγους μάρκετινγκ αλλά για λόγους πίστεως! & Από προσωπική επικοινωνία προ ετών: ‘’…οι δονήσεις της black metal συνδέουν μονάχα με τα κατώτερα επίπεδα των διανοιών και δεν υπηρετούν την εσωτερική αρμονία παρά μόνο την παθιασμένη και φλογερή αγωνιστικότητα της καρδιάς ενός πιστού... Κλασσική μουσική και εκλεπτυσμός...’’
Επειδή (και) το ιστολόγιό μας τους τελευταίους μήνες έχει γίνει στόχος επικριτικών σχολίων για την εν λόγω μουσική που δημοσιεύουμε (σ.σ. κατά την υποτιθέμενη ‘’σατανική’’ Νέα Τάξη Πραγμάτων), αρχή γενομένης από κάποιον αγγλόφωνο αναγνώστη μας αρχικά που του φάνηκε απαίσια και ο οποίος μας έκανε και υποδείξεις για τον σατανισμό, μέχρι που είδε ότι δεν μπορεί να περάσει το δικό του και τελικά έβγαλε το ‘’σατανικό’’ προσωπείο που χρησιμοποίησε αρχικά όταν του είπαμε ότι δεν αλλάζουμε και να πάρει το κουβαδάκι του για να πάει σε άλλη παραλία άμα δεν του αρέσουμε, κρίθηκε για αυτό απαραίτητο να διευκρινίσουμε γιατί προβάλλουμε την εν λόγω μουσική που ενοχλεί με τον σατανισμό της και άλλους αναγνώστες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν σχετίζεται με σατανισμό χρησιμοποιώντας διάφορα προσχήματα (σ.σ. για να αλλάξουμε και μουσικά), λέγοντας ότι είτε δεν αφορά την Αρία φυλή μας (σ.σ. όταν δημιουργήθηκε όμως από Λευκούς στη Βόρεια Ευρώπη και όχι από κατσίβελους της Ανατολής ή από πιθηκανθρώπους της Αφρικής που παρέμειναν στην πνευματικά καθυστερημένη Ραπ μουσική ή ως Τραπ επί ημερών μας κατάλληλη μόνο για μεθυσμένες μαϊμούδες) είτε ότι δεν είναι σατανική επειδή κάποιοι καλλιτέχνες της δεν είναι θρησκευόμενοι σατανιστές. Για να συνοψίσουμε έτσι το όλο θέμα, παρουσιάζοντας ήδη την πρώτη επικριτική υπόδειξη που μας έγινε για αυτή τη μουσική σε προσωπική μας επικοινωνία, οκτώ περίπου χρόνια πριν από αυτή τη στιγμή που μιλάμε σε ετούτο το άρθρο, όπως διαβάσατε παραπάνω.
Το περιεχόμενο του συγκεκριμένου μηνύματος τώρα, αποτελεί και τον πρώτο από τους τρεις λόγους ενόχλησης των αναγνωστών μας, ξεχνώντας όμως όλοι αυτοί ότι η (και κάθε άλλη που προηγήθηκε) ιστοσελίδα μας δεν είναι δημοκρατική στα πιστεύω της για να προσαρμόζει το περιεχόμενό της ανάλογα με το τι αρέσει στους περισσότερους, διότι τότε θα έπρεπε να δημοσιεύουμε τσόντες και αθλητικά λόγου χάρη για να γινόμαστε αρεστοί ή για να μαζεύουμε περισσότερους αναγνώστες. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει, δηλαδή δημοσιεύουμε αυτά που είναι να πούμε βάσει της θρησκείας μας αδιαφορώντας για τον αριθμό των αναγνωστών μας, είτε είναι αυτοί δέκα άτομα είτε δέκα εκατομμύρια, αρκεί φυσικά να μην είναι μηδενικοί για να μην πηγαίνει χαμένος ο κόπος του συντάκτη. Συνεπώς, δεν μας ενδιαφέρει η γνώμη κανενός πάνω σε αυτά που δημοσιεύουμε, παρά μόνο η τεκμηριωμένη πραγματικότητα για αυτά, όσο και να διαταράσσεται η εσωτερική αρμονία από τον ήχο της ‘’μπλακ’’ μέταλ μουσικής μας, όπως μας είπε το προαναφερόμενο μήνυμα που καταδείξαμε, διότι αρκετές μπάντες τον συνδυάζουν και με κλασική μουσική (σ.σ. για όσους την ακούνε από άρθρα μας), χτυπώντας έτσι και τα ανώτερα επίπεδα των διανοιών! Ούτε μας ενδιαφέρει φυσικά κατά πόσο είναι σατανιστές ή όχι οι μουσικοί κάθε τέτοιας μπάντας, από τη στιγμή που δημοσιεύονται σατανικοί στίχοι (σ.σ. για όσους τους διαβάζουν σε κάθε μουσικό άρθρο μας) στη συγκεκριμένη μουσική. Οι άλλοι δυο τώρα λόγοι ενόχλησης που προκαλεί η εν λόγω μουσική, πέρα από την ενεργειακή επίθεση στο πνευματικό επίπεδο με το οποίο καταπιάνονται οι πιστοί της Δεξιάς Ατραπού των αγγελικών ας πούμε κόσμων (π.χ. Μασόνοι και εβραιοχριστιανοί), έχουν να κάνουν με την παγκοσμιοποιητική κουλτούρα ο πρώτος και την κοινωνία της ο δεύτερος.
Όσον αφορά τον πρώτο, καθίσταται αυτονόητο πως σε εποχές σαν την σημερινή που επιχειρείται παγκοσμιοποιητικά η ομοιομορφία των πάντων και στη μουσική, φυσικά και είναι ενοχλητικό όταν αντιθέτως ξεχωρίζει ο ένας από τον άλλον και σε μουσικό επίπεδο, διότι τότε δεν μπορεί να επιβληθεί ολοκληρωτικά ένας κοινός για όλους μας κώδικας συμπεριφοράς και εμφάνισης ας πούμε που θα μας ενώσει όλους το ίδιο, όπως επιχειρείται παρομοίως και σε θρησκευτικό επίπεδο με τη συγκριτική των θρησκειών που κάνουν οι Μασόνοι λόγου χάρη, ώστε πάλι να μη διαχωρίζεται ο κόσμος για θρησκευτικά ζητήματα επειδή υποτίθεται ότι όλοι μας στον ίδιο θεό αναφερόμαστε ή οδηγούμαστε ανεξαρτήτως θρησκείας του καθενός. Ο τρίτος και τελευταίος λόγος αναφέρεται στο παρακάτω δημοσίευμα που αφορούσε την εποχή που λογοκρίθηκε ένα ελληνικό ‘μπλακ’’ μέταλ περιοδικό, επειδή δεν συμβάδιζε με το δημοκρατικό και αντιρατσιστικό αφήγημα που χρησιμοποιεί και η παγκοσμιοποίηση σήμερα. Για να ξέρετε οπότε γιατί δεν ενοχλούνται τυχαία όσοι ενοχλούνται από τη συγκεκριμένη μουσική…Για όσους το έχουν απορία! Ακολουθεί έπειτα από το παρακάτω δημοσίευμα που αναφέραμε, η αναδημοσίευση του αφιερώματος από εκείνο το περιοδικό, μια συνέντευξη ενός μουσικού για το ελληνικό ‘’μπλακ’’ μέταλ και κλείνοντας δίνουμε ένα τραγούδι από τη δική του μπάντα (και με σατανικούς στίχους) μέσα σε εκείνο τον δίσκο με αρχαιοελληνικό ύφος.
Το εξώφυλλο του περιοδικού «The Forest» των σατανιστών που αποσύρθηκε από την
κυκλοφορία. Στα περιεχόμενα εμφανίζει τον πόλεμο, τα ναρκωτικά, τον τζόγο, τις
ασθένειες και την πείνα ως χρήσιμα εργαλεία
Ήδη το περιοδικό «The Forest» (εκδιδόταν από σατανιστές) αποσύρθηκε από την
κυκλοφορία έπειτα από καταγγελίες, σύμφωνα με τις οποίες το έντυπο μεταξύ των
άλλων «παρακινούσε τους αναγνώστες στο έγκλημα, έβαλλε κατά του δημοκρατικού
πολιτεύματος και οδηγούσε τους νέους σε ρατσιστικές πρακτικές». Μεταξύ αυτών
που κατέθεσαν στην Αστυνομία ήταν και ο εκπρόσωπος Τύπου του Αρχιεπισκόπου
αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Οικονόμου.
Εμφανίζουν τον πόλεμο, τα ναρκωτικά, τον τζόγο, τις ασθένειες και την πείνα ως
χρήσιμα εργαλεία. Ζητούν νέα συστήματα διακυβέρνησης, απολύτως απάνθρωπα και
αυταρχικά, ώστε να στερούν την ελευθερία από τους ηλίθιους για να διαφυλάσσουν
την ελευθερία των ανωτέρων. Ανατριχιαστικά είναι όσα αναφέρουν για τις
γυναίκες, καθώς κάνουν λόγο για άσκηση βίας και στείρωση, ενώ τάσσονται υπέρ
των βιασμών. Όλα αυτά δείχνουν πόσο επικίνδυνα είναι αυτά τα άτομα» λέει ο
πατέρας Επιφάνιος.
Μιλώντας στα «NEA» μέλος σατανιστικής οργάνωσης, υποστηρίζει από την πλευρά
του πως παρά τα όσα αναφέρονται στα έντυπα που αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία,
«σήμερα στην Ελλάδα τα μέλη των οργανώσεων δεν ασκούν βία και δεν
εγκληματούν».
ΠΗΓΗ: https://www.tanea.gr/2003/07/07/greece/spot-stin-tv-kata-airesewn/
Tο Black Metal, στον σκοτεινό πυρήνα του, είναι μια κίνηση η οποία χρησιμοποιεί την μουσική ως εργαλείο με σκοπό την διάδοση του σατανισμού και του αποκρυφισμού. Οι ιδέες αυτές έχουν εισχωρήσει στο εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα εν τη γενέσει του και γι’ αυτό τα περιοδικά του χώρου αυτού προβάλλουν το Black Metal ως φορέα των ιδεών τους.
«Σκοτεινέ Άρχοντα, Σε Επικαλούμαι απαιτώντας το ιερό δικαίωμα
να καώ στη Κόλαση ιππεύοντας τους καυτούς ανέμους της
Κολάσεως Αντίκρισε κάποιον τόσο μοχθηρό όσο Εσένα
Πάρε τη γεμάτη πόθο ψυχή μου Πιες το αίμα μου, όπως εγώ πίνω το
Δικό Σου, ένταξέ με στις Λεγεώνες του Θανάτου
Κόψε το κεφάλι μου, Απελευθέρωσε όλη τη μοχθηρία μου
Ο Λούσιφερ είναι ο Βασιλιάς, Δοξασμένος ο Σατανάς-
Ο Σατανάς είναι ο καθοδηγητής μου καθώς προχωρώ στο διάβα μου
Για πάντα του έχω δώσει τη ψυχή μου, θα κάνω πάντα το Θέλημα Του
Ακόμα κι αν μου ζητηθεί να περπατήσω ανάμεσα στους ζωντανούς-
Ο Σατανάς ποτέ Δε με εγκατέλειψε, γι’ αυτό Σε περιμένω να με Πάρεις
Δώσε μου φτερά και ως αγγελιοφόρος Σου θα πετάξω για Σένα…»
MANOWAR «Bridge of death-Hail to England LP»
«Είναι βέβαιο ότι πολλοί από εσάς θα παραξενευτείτε από το γεγονός ότι αναφέρομαι σ’ ένα συγκρότημα όπως οι MANOWAR, αφού δεν έχουν καμία σχέση με το Black, σωστά; ΛΑΘΟΣ! Και γιατί λάθος; γιατί το Black δεν έχει να κάνει μόνο με τη μουσική, αλλά κυρίως με την ιδεολογία του κάθε γκρουπ, τη Σατανική Ιδεολογία! To Black δεν είναι μόνο οι Burzum, οι Emperor, οι Mayhem, αλλά και οι Deicide, οι Morbid Angel στο Death, οι Mercyful Fate/King Diamond Group, οι Danzig στο Heavy, και για να πάμε και παλαιότερα, οι AC/DC, οι Witchfynde, οι Led Zeppelin, οι Black Widow, οι Eagles, οι King Crimson, ακόμα και οι Beatles (ένθερμοι οπαδοί του Anton Szandor LaVey και του Aleister Crowley!).
Κοινό όλων των παραπάνω; Η αναφορά τους πάνω στο Σατανισμό… TO BLACK ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ!
[…]
Αυτή είναι η Σατανική Ιδεολογία, η Ιδεολογία των Manowar: άφησε τη Φύση να εξαφανίσει το περιττό βάρος και να αφήσει μόνο τον αφρό, την υγιή ελίτ (The Armies Of Immortals), η οποία και θα χτίσει ένα μέλλον αντάξιο για τους απογόνους μας!
Δεν θέλουμε ελεεινά και άχρηστα υποκείμενα, τα οποία δεν προσφέρουν τίποτα και το μόνο που κάνουν είναι να καταναλώνουν τον αέρα ΜΑΣ, και να τρώνε τη τροφή ΜΑΣ. Αυτή φυσικά είναι και η Ιδεολογία μας, η Ιδεολογία του «The Forest» ONLY THE STRONG WILL SURVIVE! HAIL SATAN!»
Από το περιοδικό “THE FOREST” ΤΕΥΧΟΣ 4ο (ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2000) άρθρο για τους MANOWAR που υπογράφει ο Χρήστος «LC.» Καρμής
Συνέντευξη με το Black Metal συγκρότημα Hyperion
-Εκτός από τον Σατανισμό, τι άλλα ενδιαφέροντα έχεις;
-Με ενδιαφέρει και μελετώ θέματα περί Νεκρομαντείας, Αστρολογίας, Ταρω, Αλχημεία και Σεξουαλική Μαγεία. Με ενδιαφέρει επίσης η αστροφυσική και η αριθμομαγεία.
Συνέντευξη με το Black Metal συγκρότημα Abigor
…Abigor ήταν το όνομα ενός Δαίμονα ο οποίος γνώριζε όλα τα μυστικά για όλους τους επερχόμενους πολέμους και μάχες. Είναι ένα όνομα παρμένο μέσα από τα βάθη της Κολάσεως…
-Εξασκείτε πνευματικό ή φυσικό Βαμπιρισμό;
-Και τις δύο μορφές. Νοιώθω ότι ανήκω σε μια διαφορετική διάσταση και ποτέ δεν βρισκόμουν σε «αυτή» τη ζωή και αυτό το χρόνο. Εξασκώ μαγεία σαν μέρος των προσωπικών μου πιστεύω και μόνο. Πιστεύω στον Σατανά ως ένα υπαρκτό πλάσμα το οποίο ζει μέσα μου και αντίστροφα. Χωρίς τον Σατανά εγώ δεν θα υπήρχα και πάλι το αντίστροφο. Είμαι όλο το Σύμπαν και χωρίς την ύπαρξη μου, το Σύμπαν δεν θα υπήρχε.
Συνέντευξη με το Black Metal συγκρότημα Black Funeral
-Κάτω από ποιες συνθήκες συνθέτετε τα κομμάτια σας;
Η κάθε ηχογράφηση καλύπτεται από ένα πέπλο ονειρικής σκοτεινότητας. Συνήθως συνθέτω έχοντας κεριά γύρω μου και όταν έχει πανσέληνο, για να μπορώ να συλλάβω τους τελετουργικούς ειρμούς της μουσικής. Μερικές φορές χαράζομαι με ένα μαχαίρι και πίνω το αίμα μου. Αυτό είναι μια μορφή ενεργειακής θυσίας για την Τέχνη.
-Ποιες μορφές αποκρυφισμού σε ενδιαφέρουν περισσότερο;
Σίγουρα ο Βαμπιρισμός. Μελετώ πάνω σε δύο διαφορετικές μορφές. Η πρώτη είναι η διασωλήνωση της πεμπτουσίας μέσω της σωματικής επαφής, σύμφωνα με τις Σουμεριακές δοξασίες. Η δεύτερη μορφή είναι η άμεση κατάποση αίματος που είναι μια ισοδύναμη και δυναμική ενεργειακή ανταλλαγή. Με ενδιαφέρει επίσης η Μαύρη Μαγεία και ο υπνωτισμός μέσω λέξεων και πράξεων.
-Κάτι για το τέλος;
Το Αμερικάνικο black metal είναι σε εξέλιξη. Το κάθε γκρουπ έχει κάτι να προσφέρει στη σκηνή μέσα από το έργο και τις απόψεις του. Το έργο μας δεν θα ολοκληρωθεί παρά μόνον όταν θα καταποντίσουμε πολλές ψυχές στα βάραθρα του Θανάτου.
Συνέντευξη με το Black Metal συγκρότημα Demoncy
-Έχετε ποτέ εντρυφήσει στον μαζοχισμό, τη νεκροφιλία, τη κτηνωδία ή τον πνευματισμό;
-Εχω εντρυφήσει μαζοχιστικές τελετές με αίμα. Συχνά κάνω πνευματισμό σε προσωπικό επίπεδο με την επίκληση σκοτεινών δυνάμεων που θα με βοηθήσουν στις μάχες μου, δεν συμμετέχω όμως σε ομαδικές πνευματιστικές συγκεντρώσεις. Δεν έχω κάνει ποτέ νεκροφιλία, με συναρπάζει όμως η ψυχοπνευματική διάσταση αυτή του θέματος.
-Θα διέπραττες φόνο αν σου δίνονταν η ευκαιρία;
-Έχω έναν Ιερό σκοπό με το γκρουπ μου και δεν σκοπεύω να σαπίσω στη φυλακή.Αν όμως ζούσαμε σε ένα διαφορετικό κόσμο, θα ήμουν πολύ ευτυχής αν μπορούσα να μειώσω τον πληθυσμό του πλανήτη μας κατα τρία τέταρτα! Ο φόνος έχει μεγαλύτερη αξία όταν εφαρμόζεται σε μαζικά επίπεδα!!!
-Ποια φιλοσοφία σε εκφράζει περισσότερο, αυτή του Αντον Λα Βέϋ ή του Άλιστερ Κρόουλεϋ;
-Θα έλεγα του πρώτου. Η φιλοσοφία του είναι ένα αμάλγαμα ιδεών από τον Νιτσεϊσμό, το Βιβίο Του Νόμου του Κρόουλεϋ και του Ragner Redbeard.
-Θεωρείς ότι ο Σατανάς είναι μια Ολότητα, ένα πνεύμα ή ένα κατασκεύασμα των ανθρώπινων σαρκικών ενστίκτων;
-Ο Σατανάς εκφράζει διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς ανθρώπους και σίγουρα δεν είναι ο τραγόμορφος γέρος με την πηρούνα που σε περιμένει στην Κόλαση. Αυτός ο «Σατανάς» κατασκευάστηκε από τους χριστιανούς ωστε να παγιδεύσουν τους ανθρώπους στη λατρεία του χριστού με την υπόσχεση ενός ψεύτικου παραδείσου. Ο Σατανάς εκφράζει τη Σκοτεινή Δύναμη μέσα στη φύση που ευδοκιμεί μέσα στο αρχόγονο ένστικτο της ανθρώπινης ζωικής φύσης που αντιπαλεύει την αγελαία συμμόρφωση.
-Εχετε τάσεις Βαμπιρισμού;
-Μου αρέσει να τρέφομαι από τις ψυχές των αδύναμων ηθικών και να απομυζώ τα ελάχιστα αυτά αποθέματα τους. Ο Diabolicus, ο τραγουδιστής μας, είναι στον Αιματικό Βαμπιρισμό.
“THE FOREST” ΤΕΥΧΟΣ 2ο
Συνέντευξη με το Black Metal συγκρότημα Abruptum
-Το στυλ σας μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο από διεστραμένους, άρρωστους και βασανιστικούς ήχους. Τι σας ‘κάνει να θέλετε να δημιουργήσετε αυτό το περίεργο ύφος; Από που πήρες την ιδέα να κάνεις ένα γκρουπ όπως οι Abruptum;
-Οι Abruptum είναι η φωνητική ύπαρξη του black metal, το soundtrack της κόλασης. Είμαστε οι μαριονέτες του Σατανά , Αυτός βάζει τα λόγια και τους ήχους του σε εμάς και είμαστε υπεύθυνοι να διαδώσουμε την διάσταση του κακού και να μολύνουμε τον κόσμο με αυτό. Όλοι έχουμε γεννηθεί με κάποιους σκοπούς και οι Abruptum είναι ένας από τους δικούς μου στόχους.
-Έχουν ακουστεί πολλά κρούσματα για σοβαρούς τραυματισμούς και αυτό-βασανισμούς από άτομα που ακούν την μουσική σας. Γιατί νομίζεις συμβαίνει αυτό:
-Υπάρχει κίνδυνος όσον αφορά τα άτομα που ακούν Abruptum, το ρίσκο για το τι μπορεί να πάθει το μυαλό σας ή το τι περίεργο μπορεί να σας συμβεί είναι αποκλειστικά δικό σας. Είναι γνωστό πλέον ότι η μουσική των Abruptum είναι επικίνδυνη και το τι μπορεί ακριβώς να σου συμβεί δεν θα σου το πω, πρέπει να το νιώσεις για να καταλάβεις τους Abruptum.
-Υπάρχουν κάποιες μπάντες ή άτομα τα οποία τα θεωρείς αδέρφια σου και για τα οποία θα μπορούσες να πεθάνεις; Αν ναι, πες μου μερικά ονόματα…
-Χα χα χα πολύ ωραία η ερώτηση σου, δεν θα πέθαινα για κανένα ή για καμία μπάντα. Η μουσική είναι δευτερεύον πράγμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ο σκοπός μας είναι να λατρεύουμε τον Σατανά και όχι να παίζουμε μουσική. Νομίζω ότι πολλοί έχουν μπερδέψει την μουσική με τον πραγματικό σκοπό και έχουν χάσει το παιχνίδι. Πάρε για παράδειγμα την ‘black metal mafia», αυτό πάει πολύ!!!! Η μουσική είναι για λύπηση σε σχέση με τον πραγματικό μας σκοπό. Φυσικά μου αρέσει η μουσική, αλλά είναι απλά ένας τρόπος να γαμάς τα κεφάλια των ανθρώπων. Για παράδειγμα μπορούμε να προσελκύσουμε περισσότερους ανθρώπους με την μουσική μας και να τους κάνουμε να ασχοληθούνε και με άλλα πράγματα. Μπορούμε να περάσουμε τα μηνύματα που θέλουμε μέσω των στίχων μας και δεν καίμε εκκλησίες ή δολοφονούμε ανθρώπους απλά επειδή είμαστε black metal!!! Αυτό που κάνουμε το κάνουμε για το Σατανά, για να τον λατρέψουμε και να κάνουμε όλες τις άνομες πράξεις του. Δεν πρέπει να παίζεις black metal για να λατρεύεις τον Σατανά αλλά δυστυχώς στην σκηνή πρέπει να ισχύει το αντίθετο.
Συνέντευξη με το Black Metal συγκρότημα Crimson Moon
-Τι εκφράζουν οι Crimson Moon;
-Τη καταστροφή κάθε μορφή επιβολής όπως η αστυνομία, οι κυβερνήσεις και ο Χριστιανισμός. Οι μόνες αρχές που πρέπει να διέπουν την ανθρωπότητα είναι τα ανθρώπινα ένστικτα όπως η λαγνεία και η εκδίκηση. Θα καταφύγουμε σε κάθε ακρότητα προκειμένου να ικανοποιήσουμε αυτά τα ένστικτα. Το κάθε σκεπτικό που απορρίπτει τις σκοτεινές δυνάμεις είναι σαν να αυτοκαταργείται. Η πρωτόγονη σκοτεινότητα βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Ο πολιτισμός προσπάθησε μόνο να αποξενώσει τον άνθρωπο από τη ζωώδη υπόσταση του. Προκαλώ τώρα κάθε σκεπτικισμό που ορθώνεται ενάντια στις αποκρυφιστικές δυνάμεις από το σύμπαν.
-Με τι ασχολούνται οι στίχοι σας;
-Ασχολούμαστε με φιλοσοφία και αποκρυφιστικές πρακτικές όπως ο Αστρικός, ψυχικός και τελετουργικός Βαμπιρισμός, Δαιμονολογία, Αστρική Προβολή, Μαγεία και αρχαία Σουμεριακή και Ασσυριακή μυθολογία
-Τι γκρουπ και καταστάσεις σας εμπνέουν για να γράψετε μουσική;
Μας αρέσουν παλιά γκρουπ όπως οι Venom, Bathory, Misfits (!). Συνήθως γράφουμε μουσική σε περιηγήσεις που κάνουμε στα βουνά της Καλιφόρνια. Χρησιμοποιούμε μαριχουάνα και μανιτάρια. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε βιώσει εξωκοσμικές εμπειρίες, θυμάμαι πριν δύο χρόνια, είχαμε κατασκηνώσει σε μια απάτητη κορυφή. Γύρω στις 11 το βράδυ έκανε την εμφάνιση του ένα φάντασμα. Ηταν όπως συνήθως νομίζουμε όλοι, μια λευκή αιθέρια σιλουέτα, 20 πόδια ψηλή και όσο πλησίαζε κοντά μας, τόσο πιο φωτεινό και μεγαλύτερο γίνονταν. Τα χέρια του ήταν ανασηκωμένα και μετά από λίγο εξαφανίστηκε. Αυτές οι εμπειρίες είναι εξαιρετικά επικίνδυνες. Πολλοί άνθρωποι σε τέτοιες περιπτώσεις έχουν πάθει συγκοπή ή έχουν αυτοκτονήσει. Η εμπειρία αυτή από τότε ήταν μια αστείρευτη πηγή πνευματικής έμπνευσης για τη μουσική μας.
– Πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
-Όσο θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, πάντοτε με τραβούσαν τα σκοτεινά και διεστραμμένα πράγματα. Θυμάμαι στην ηλικία των 5 χρονών όταν με είχαν πάει οι γονείς μου σε μια Καθολική εκκλησία. Με έβαλαν στην ουρά με όσους περίμεναν για να μεταλάβουν. Λίγο πριν φτάσω στον παπά, σηκώθηκα και έφυγα τρέχοντας ενώ μέσα μου καταριόμουν σε θάνατο όσους βρίσκονταν μέσα εκείνη τη στιγμή. Στα όνειρα μου συχνά έβλεπα μια μορφή με κόκκινα μάτια να με παρατηρεί μέσα στο σκοτάδι. Όταν αργότερα μεγάλωσα και το διερεύνησα, διαπίστωσα ότι ήταν το πνεύμα της Tiamat. Τώρα έχω ένα βωμό στο σπίτι μου, αφιερωμένο σ αυτήν. …
“THE FOREST” ΤΕΥΧΟΣ 7ο
Συνέντευξη με το Black Metal συγκρότημα Absu
-Ποιά είναι η θεωρία σας για τον Σατανισμό; Κάνετε τελετές;
Καταρχάς, κρίνω σκόπιμο να σου αναφέρω ότι έχουμε Σκωτικό και Κέλτικο αίμα στις φλέβες μας. Όπως καταλαβαίνεις, έχουμε κληρονομήσει ένα μέρος από την φυσική και πνευματική δύναμη των προγόνων μας που τους επέτρεπε να εξασκούν Μαγεία. Έχουμε ασχοληθεί σοβαρά με την Γεωμαντεία. Ένας από τους τρόπους που την εξασκούμε είναι με την ανάγνωση φύλλων δένδρων τσαγιού και βελανιδιάς, κατά τη διάρκεια της κάθε φάσης της Σελήνης και σε συνάρτηση με την ηλικία και τοποθεσία που βρίσκεται το δένδρο. Η τελετή αυτή γίνεται από ένα άνδρα και μία γυναίκα ώστε να επιτύχει μια αμοιβαία διανομή της δύναμης που παίρνεις. Θα μπορούσε να πει κανείς οτι είναι μια εκδοχή τηςΣεξουαλικής Μαγείας. Αν δεν μπορείτε να βρείτε το κατάλληλο δένδρο, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε διάφορα βότανα. Σίγουρα η Μαγεία είναι εξίσου σημαντική για την πνευματική διάσταση των Absu. Στο παρελθόν πολλοί μας είχαν παρεξηγήσει. Διαβάζοντας τις συνεντεύξεις μας είχαν σχηματίσει την ιδέα οτι είμαστε τίποτα ψευτοκουλτουριάρηδες που μιλάμε για διάφορα αποκρυφιστικά θέματα για να εντυπωσιάσουμε. Αυτό δεν είναι αλήθεια.Χρησιμοποιούμε τη μαγεία μεταφυσικά για την πνευματική και σωματική μας εξέλιξη και βελτίωση.
Συνέντευξη με το συγκρότημα Burzum
-Τι σημαίνει η λέξηBurzum;
Σημαίνει σκοτάδι και προέρχεται από μία γλώσσα άγνωστη από τους κοινούς ανθρώπους!
-ΕίσαιΣατανιστής; Πως μυήθηκες;
-Μυήθηκα στονΣατανισμό όταν ήμουν ακόμη 10 χρονών. Βέβαια η μουσική σε εκείνη την ηλικία δεν έπαιξε κανένα ρόλο. Είμασταν μία παρέα με άλλους πέντε, μεγαλύτερους μου και κάναμε μία τελετή με σκοπό να λάβουμε δαιμονική σοφία. Λόγω ηλικίας δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα.Βασικά δεν θεωρώ τον εαυτό μου Σατανιστή καθότι αυτό είναι μια μεγάλη σε εύρος έννοια. Θεωρώ τον εαυτό μου περισσότερο ως αποκρυφιστή και λάτρη της σοφίας. Η ζωή ενός ανθρώπου είναι μια περίοδος προετοιμασίας για την είσοδο σε μία άλλη διάσταση στην οποία θα εισέλθουμε μετά τον Θάνατο. Ακόμη είμαι νέος και έχω πολλά πράγματα να μάθω.Παρόλα αυτά μου αρέσει η Χριστιανική Θρησκεία. Προκαλεί τόσο πόνο και παρακμή στους ανθρώπους!!!
-Πως ένοιωσες όταν σε κατηγόρησαν για δολοφονίες και παιδεραστία;
-Με κάνουν να νοιώθω φυσιολογικός με τον ευατό μου. Σκότωσα, αφήρεσα τη ζωή ανθρώπων ή ζώων! Η παιδεραστία είναι αρκετά συναρπαστική! Μου αρέσουν κοριτσάκια ηλικίας 10-12 ετών αλλά όχι μεγαλύτερα. Βασικά δεν με ενδιαφέρει ιδιέτερα αν κάποιος νομίζει οτι έχω κάνει ένα τέτοιο έγκλημα..μου αρέσει!
– Ποιες είναι οι πολιτικές σου πεποιθήσεις;
Υποστηρίζω τις εθνικούς πολιτισμούς και τις καθαρές φυλές. Υπάρχουν ριζικές διαφορές μεταξύ ανθρώπων διαφορετικής φυλής και κουλτούρας. Βλέπω τον εαυτό μου ταγμένο στο χώρο του Ναζισμού και πιστεύω οτι είναι το πιο ιδανικό σύστημα για ένα Έθνος να λειτουργήσει. Είμαι ενάντια στη δημοκρατία και υποστηρίζω τον κρατικό πατερναλισμό. Οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να σκέφτονται από μόνοι τους, πρέπει να ακολουθούν έναν ηγέτη ή Θεό… SIEG HEIL! Η ΝΟΡΒΗΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΟΡΒΗΓΟΥΣ, ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΑΓΝΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΕΙΑ ΦΥΛΗ ΜΑΣ!
-Θα ήθελες να έχεις ζήσει στην εποχή των Βίκινγκς;
Ο πολιτισμός και η κουλτούρα μεταβιβάζεται από γενεά σε γενεά. Στις μέρες μας έχει μια τεχνολογική διάσταση. Νοιώθω τυχερός που ζω αυτή την εποχή γιατί είμαι από τους τυχερούς αυτούς που έχουν επιλεγεί να καταστρέψουν την εβραιοχριοτιανική αντικουλτούρα και να οικοδομήσουμε το Άρειο Έθνος του Βόταν.
-Πως μπορεί να χτυπηθεί ο χριστιανισμός και να φτάσουμε στη τελική Νίκη;
Η τελική Νίκη θα είναι μόνη η εξάλειψη όλων των χριστιανών, εβραίων, μουσουλουμάνων κλπ. Πρέπει να περάσουμε από μία περίοδο απόλυτου ελέγχου των μαζών και πλύσης εγκεφάλου όλων των ανθρώπων. Οποιος αντισταθεί πρέπει να εξοντωθεί. Ο καλύτερος τρόπος να χτυπήσουμε την εβραιοχριστιανική γενιά είναι να την οδηγήσουμε σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο. Εκεί θα επικρατήσουν οι άγνωστες και μυστικές δυνάμεις που κατέχουν τα ανώτερα όντα.
“THE FOREST” ΤΕΥΧΟΣ 3ο
[…]Toblackmetalσήμερα είναι μία Μυστική Εταιρία. Όπως ο Τεκτονισμός για παράδειγμα, των περασμένων αιώνων, που αναπτύχθηκε μέσα από τις συντεχνίες των οικοδόμων και αρχιτεκτόνων, έτσι και τοBlackMetalσήμερα είναι μία θεοσοφική εταιρία που δημιουργήθηκε μέσα από συντεχνίες μουσικών, συγκροτημάτων, ανεξάρτητων περιοδικών και δισκογραφικών εταιριών.
Απ’αυτό το τεύχος σήμερα διακηρύσσουμε πλέον και επίσημα ότι ο όροςBlackMetalπαύει να περιγράφει ένα «μουσικό» ή «ηχητικό» στυλ το οποίο δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα σε ένα άλλο μουσικό και ηχητικό πλαίσιο (χέβι μέταλ) Καλούμε τους αναγνώστες του παρόντος περιοδικού να σταματήσουν να διαβάζουν τοFORESTως ένα «μέταλ» ή «μουσικό» περιοδικό και να το θεωρήσουν ως ένα εγχειρίδιο ιδεολογικής, πολιτικής και μεταφυσικής μελέτης. Η μόνη «μουσική» επαφή πλέον του περιοδικού είναι το περιέχονcdκαι οι γνώσεις και απόψεις που αποδεξαμενίζονται μέσα από τις συνεντεύξεις των «μουσικών». Όποιος αναγνώστης νομίζει οτι το παρόν περιοδικό δεν ικανοποιεί την «ενημέρωση» του για τις καταναλωτικές «ανάγκες» επαύξησης της συλλογής του σε βιομηχανικά προϊόντα (cd, δίσκους κλπ), θα ήταν καλό να ανατρέξει πλέον σε άλλα έντυπα. Αν θέλετε μάλιστα τη γνώμη μας, περιορίστε τις αγορές και επικεντρώστε τον προϋπολογισμό σας στην αγορά βιβλίων και οπλισμού. Ναι, καλά διαβάσατε. Η γνώση και ο εξοπλισμός είναι τα μόνα εργαλεία που θα επιτρέψουν την ανάπτυξη και επιβίωση της Ελίτ του 21ουαιώνα…
Απόσπασμα από το άρθρο «Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ TOY FOREST» που υπογράφει ο Παναγιώτης Τζανετάτος στο περιοδικό “THE FOREST”
από πρώην: http://www.egolpion.com/blackmetal.print.el.aspx
The Magus: Ο τελευταίος μάγος της Αθήνας
Ο συνιδρυτής των Necromantia μιλάει για το τέλος της μπάντας που επηρέασε όσο ελάχιστες το black metal, για την Αθήνα της δεκαετίας του ’90, την ιστορική ξιφασκία και μια συνάντηση που θα εξελισσόταν διαφορετικά.
Μάνος Νομικός
Αρχές της δεκαετίας του ’90. Κάθε Σάββατο μεσημέρι έξω από το δισκοπωλείο Rock City της οδού Ακαδημίας γινόταν το «ζύμωμα» της ελληνικής metal σκηνής. Δεκάδες μέλη από μπάντες της εποχής και απλοί fans του σκληρού ήχου, όπως τότε και εγώ, συγκεντρώνονταν στο πεζοδρόμιο και κάτω από τον αθηναϊκό ήλιο αντάλλαζαν απόψεις, κυκλοφορούσαν χέρι με χέρι τα πιο φρέσκα demos, άλμπουμ και φανζίν. Σίγουρα, ένα λιθαράκι του ελληνικού σκληρού ήχου μπήκε εκεί. Εποχή χωρίς smartphones, πολύ πριν τα social media, το Myspace και το Facebook.
Μέλη από μπάντες που σήμερα περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο και γεμίζουν μεγάλα venues βρίσκονταν εκεί. Οι Rotting Christ και οι Septicflesh, αλλά και οι Nightfall, οι πιο ιδιαίτεροι Varathron, οι πρώιμοι Horrified, Septicemia, Selefice και πόσοι ακόμα. Μαθητής του γυμνασίου, έχω ακόμα θολή την εικόνα ενός «περίεργου» τύπου, ντυμένου στα μαύρα, κάποιες φορές με ψηλό καπέλο και μαύρη ομπρέλα. Ήταν ο Magus, συνιδρυτής των Necromantia, μίας από τις black metal μπάντες που επηρέασαν όσο ελάχιστες τις νεότερες γενιές σε παγκόσμιο επίπεδο. Με μία σημαντική λεπτομέρεια: δεν έπαιξαν ποτέ live μπροστά σε κοινό.
Οι Necromantia ιδρύθηκαν το 1989 από δύο μπασίστες, τον Magus και τον Baron Blood. Το 2019, ο Baron Blood φεύγει ξαφνικά από τη ζωή και έτσι κλείνει οριστικά ο κύκλος των Necromantia. Τρεις δεκαετίες γεμάτες κυκλοφορίες και πρωτοποριακό «μαύρο» ήχο που καθόρισε μία ολόκληρη εποχή. Ποιος άλλος το 1990 θα πρόσθετε σαξόφωνο σε black metal κομμάτι; Ο Magus υπήρξε ακρογωνιαίος λίθος της πρώιμης σκηνής, υπογράφοντας και ως παραγωγός, ηχολήπτης και μέλος (φωνή, πλήκτρα, μπάσο) σε σημαντικά άλμπουμ και μπάντες (Rotting Christ, Varathron).
Μουσική συνεχίζω να γράφω. Μόλις βρω τους συνεργάτες που θέλω να έχω και τι ακριβώς θέλω να γίνει, θα κάνω κάτι άλλο, που δεν θα είναι Necromantia, ένα νέο όχημα. Για έναν δίσκο; Για δύο; Κανείς δεν ξέρει…
Πριν από λίγους μήνες, στα τέλη του 2021, κυκλοφορεί το τελευταίο άλμπουμ των Necromantia με τίτλο «To The Depths We Descend», φόρος τιμής στον Baron Blood. Αυτό είναι το οριστικό τέλος της πιο «μαύρης» μπάντας που γνώρισε ο πλανήτης. Σχεδόν τρεις δεκαετίες αργότερα, στο κέντρο της Αθήνας, συναντώ τον Magus για πρώτη φορά.
— Κάτω από ποιες συνθήκες ηχογραφήθηκε το τελευταίο άλμπουμ «To The Depths We Descend»;
Ψυχολογικά, ήταν ένα δύσκολο άλμπουμ. Φτιάχτηκε με αφορμή και επίκεντρο την απώλεια του Baron Blood. Ταυτόχρονα, η πανδημία ήταν ο λόγος που έγινε άλμπουμ, γιατί το δικό μου αρχικό πλάνο ήταν να είναι ένα επτάιντσο EP. Δεν δούλευα στην πανδημία, ήταν κλειστή η δουλειά μου και μου έδωσε χρόνο να ασχοληθώ περισσότερο με το άλμπουμ των Necromantia και πιο πριν με το άλμπουμ των Yoth Iria. Συναισθηματικά ήταν βαρύ, ειδικά το κομμάτι που είναι για τον Baron Blood ακόμα το ακούω και σε κάποια σημεία ανατριχιάζω. Ακόμα και τώρα, μετά από έναν χρόνο.
Το άλμπουμ ήταν για εμένα λυτρωτικό γιατί σαν μπάντα δεν βγάζαμε συχνά κυκλοφορίες. Συζητούσαμε να αρχίσουμε να δουλεύουμε με τον Baron Blood πάνω σε ένα νέο άλμπουμ το 2017.
— Μεσολάβησαν 14 χρόνια ανάμεσα στο τελευταίο σας άλμπουμ και το προηγούμενο του 2007 («Τhe Sound of Lucifer Storming Heaven»). Τι κάνατε όλο αυτό το διάστημα;
Εμείς δεν ήμασταν πολύ παραγωγικοί σαν μπάντα γιατί δεν ήμασταν ποτέ επαγγελματίες. Πάντα ερασιτέχνες, εραστές της τέχνης. Ούτε κάναμε περιοδείες, οπότε δεν υπήρξε ποτέ πίεση για να βγάλουμε νέο δίσκο… Όποτε αισθανόμασταν ότι έχουμε να πούμε κάτι, τότε δουλεύαμε σε νέο υλικό. Μεγαλώνοντας, η ρουτίνα της καθημερινότητας, μιλώντας προσωπικά, δεν με άφηνε να αφοσιωθώ. Για να κάνω έναν δίσκο των Necromantia ήθελα έναν χρόνο να τον δουλέψω απομονωμένος από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, για να μπορέσω να βγάλω αυτό που θέλω και να αποδώσω συνθετικά. Είμαστε λίγο ιδιαίτερη μπάντα.
— Ο θάνατος του Baron Blood ήταν ο μόνος λόγος για το τέλος-επίλογο των Necromantia;
Αυτός ήταν ο λόγος. Δεν ήταν ότι έφυγε απλά ένα μέλος. Χάσαμε το ήμισυ της μπάντας. Μαζί τα φτιάξαμε όλα, ήμασταν μαζί από την αρχή, μαζί το σκεφτήκαμε, μαζί το στήσαμε. Για εμένα, δεν είχε νόημα να το συνεχίσω χωρίς τον Baron Blood. Δεν ένιωθα ηθικά σωστά και γι’ αυτό είπα «βγάζω αυτό για τον Baron Blood και κλείνω το κεφάλαιο».
— Τι κρατάς από αυτές τις τρεις δεκαετίες των Necromantia;
Κρατάω μόνο καλές αναμνήσεις. Δεν έχω κανένα παράπονο. Ίσως το μόνο παράπονο είναι ότι ποτέ δεν είχαμε αρκετά χρήματα για να κάνουμε μια σωστή ηχογράφηση. Τώρα είναι διαφορετικά, συνδυασμός χρημάτων και τεχνολογίας. Παλιά η τεχνολογία ήταν αλλιώς, λιγότερα μέσα, πιο ακριβά, έπρεπε να παίξεις ξανά και ξανά μέχρι να βγει σωστό, αν δεν σου άρεσε ο τελικός ήχος που έβγαλες στο στούντιο και δεν είχες άλλα χρήματα, έπρεπε να συμβιβαστείς με αυτό. Θα ήθελα να είχα περισσότερο χρόνο στο στούντιο να δουλέψω τα άλμπουμ. Αυτό μόνο.
Οι Necromantia είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου. Ό,τι κυκλοφορούσε μέσα στις πιο σκοτεινές γωνίες του υποσυνείδητού μου έβγαινε εκεί μέσα. Και έβγαινε με έναν τρόπο έντιμο και αληθινό. Ποτέ δεν διστάσαμε να βάλουμε μη συμβατικά για το metal όργανα, σαξόφωνο, κρουστά, πλήκτρα, που δεν έβαζαν πολλοί τότε. Όταν το 1995 στο άλμπουμ «Scarlet Evil Witching Black» βάλαμε αρκετά πλήκτρα, συμφωνικού τύπου, ελάχιστες μπάντες το κάνανε. Και κάποιες από αυτές που τώρα είναι μεγάλες μάς θεωρούν επιρροές τους.
Το ταξίδι μας τελείωσε, πιστεύω όμως ότι όλα τα πράγματα πρέπει να έχουν μία αρχή και ένα τέλος. Νιώθω πλήρης. Βέβαια το ταξίδι μας τελείωσε απότομα και για λάθος λόγους, αλλά νιώθω ικανοποιημένος από αυτά που αφήσαμε ως κληρονομιά στο black metal.
— Πότε πρωτοήρθες σε επαφή με το metal;
Η πρώτη μου επαφή ήταν μέσα από δύο ιστορίες. Σε μια αποθήκη που είχε η γιαγιά μου, βρήκα μία κασέτα του «Sabbath Bloody Sabbath» των Black Sabbath. Ήμουν 12 χρονών. Ρωτάω τη γιαγιά μου «τι είναι αυτό;». Μου λέει, είναι του ξαδέρφου σου που έχει έρθει από τη Μυτιλήνη. Τη βάζω να παίξει, παθαίνω σοκ. Ήταν Δεκέμβριος. Το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς, ήρθαν κάτι εξαδέλφες μου από την Αμερική και είχαν μαζί τους ένα κασετοφωνάκι με κασέτες Def Leppard και Bon Jovi. Εκείνη την εποχή μόλις είχα τελειώσει το δημοτικό και έμπαινα στο γυμνάσιο. Από εκεί και πέρα, άρχισα να το ψάχνω, Scorpions, Deep Purple, Rainbow, hard rock πρώτα, μετά Iron Maiden, Judas Priest, Manowar, Motorhead κ.λπ. και όσο πέρναγαν τα χρόνια, το πράγμα άρχιζε να «σκληραίνει».
Άρχισα να παίζω στα 16 μου σε μπάντες, hardcore και punk, γιατί αυτά μπορούσα να παίξω τότε όσον αφορά στο τεχνικό μου επίπεδο. Κάπου εκεί, στα 15 με 16, ήρθα σε πρώτη επαφή με τους Venom. Οι Venom, και ιδιαίτερα ο Cronos, με έχουν στιγματίσει. Σαφώς και οι Celtic Frost και οι Bathory, αλλά οι Venom κυρίως γιατί συνδύαζαν πολλά πράγματα. Τότε άκουγα πολύ hardcore, metal, punk, thrash, όλο το φάσμα, μπαίνοντας σταδιακά στα πιο ακραία. Πραγματικά, το θυμάμαι σαν τώρα, γυρνάω από τις καλοκαιρινές διακοπές στο φροντιστήριο αγγλικών και λέω σε μία φίλη και συμμαθήτριά μου «πήρα το “Welcome to Hell”» και αυτή μου απαντάει «εγώ το “Black Metal”». Δεν είχα χρήματα να πάρω και τα δύο άλμπουμ των Venom. Και έτσι έγινε και η ανταλλαγή, «φέρε να το γράψω» κ.λπ.
Μπήκα σταδιακά στο metal ξεκινώντας από το rock, κάτι που νεότερες γενιές δεν έχουν και πάνε απευθείας στην εξειδίκευση, π.χ. «ακούω μόνο death metal». Δεν τους κατηγορώ, δυστυχώς έτσι είναι η εποχή μας. Ξεκίνησα από τα κλασικό rock, hard rock, punk, hardcore, και σταδιακά άρχισα να το «χοντραίνω», χωρίς να αναιρώ τα προηγούμενά μου ακούσματα. Και τώρα μπορώ να ακούσω και punk και Deep Purple και Led Zeppelin και να γουστάρω.
— Πώς θυμάσαι τις πρώτες σου μπάντες;
Ξεκίνησα να παίζω punk και hardcore. Το 1986 αν θυμάμαι καλά. Είχαμε κάνει και 1-2 live σε κάτι χοροεσπερίδες σε σχολεία, με το μη punk όνομα για μπάντα Freddy Krueger, αλλά παίζαμε punk κανονικό. Ντράμερ με «κοκόρι», τραγούδαγε κιόλας, έντονα πολιτικοί στίχοι. Μετά το γυρίσαμε στο crossover thrash-hardcore, με έναν πολύ καλό κιθαρίστα που ακόμα και σήμερα παίζει κιθάρα αλλά σε άλλα είδη μουσικής. Και όταν παίζεις μαζί με έναν καλύτερο μουσικό, αρχίζεις και γίνεσαι και εσύ καλύτερος. Έκανα κάποια μαθήματα σε ωδείο, βελτιώθηκα όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι.
Πριν από τους Freddy Krueger, ήταν να τραγουδήσω σε ένα συγκρότημα που έπαιζε τεχνικό thrash. Αυτή η μπάντα λεγόταν Exapsis. Δεν την ξέρει κανείς. Ο κιθαρίστας, ο μπασίστας και ο ντράμερ ήταν τόσο μπροστά από την εποχή τους, που αν αυτή η μπάντα συνέχιζε, θα λέγανε «τι είναι αυτοί, οι Atheist του 1984;». Ο κιθαρίστας τους ήταν ο David που χρησιμοποίησα αργότερα στους Necromantia για τα σόλο. Αλλά είχε άλλα κολλήματα, ήταν περφεξιονιστής, ήθελε να ακούγονται όλα όπως ακριβώς τα είχε φανταστεί.
Φτάνουμε το 1989-89 στους Necromancy, που παίζαμε πλέον το death-thrash-black της εποχής. Επιρροές από Sepultura, Sodom, Kreator. Με περισσότερη ατμόσφαιρα, έβαλα τα δικά μου στοιχεία, κάτι πρώιμα τελετουργικά σημεία στο κομμάτι «Forbidden Rites». Έφυγα από αυτή την μπάντα για διάφορους λόγους, τσακωθήκαμε. Έγιναν κάποια πράγματα πίσω από την πλάτη μου... Ήξερα ήδη τον Baron Blood από το σχολείο, ήταν έναν χρόνο μικρότερος στο λύκειο, μαζί πηγαίναμε. Ένας τύπος τεράστιος, με ένα επίσης τεράστιο ραφτό Manowar στο τζιν μπουφάν. Έτσι γίνονταν οι γνωριμίες τότε, «μεταλάς, έλα εδώ, ρε φίλε, τι γίνεται, τι ακούς;».
Και κάνουμε τους Necromantia. Το πρόβλημα ήταν ότι και οι δύο ήμασταν μπασίστες. Μου λέει: «Έχω ένα οκτάχορδο». Tο βλέπουμε, «μοιάζει με κιθάρα. Ασ’ το, ξέχνα την κιθάρα, να κάνουμε μία μπάντα με δύο μπάσα» απαντάω.
— Οι Necromantia ήταν ένα καθαρά μουσικό όχημα ή πάντα υπήρχε και κάτι βαθύτερο;
Και οι δύο, από τότε, ο Baron Blood και εγώ, είχαμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα και απόψεις σχετικά με το εσωτερικό κομμάτι, τον αποκρυφισμό και ένα ενδιαφέρον για το μεταφυσικό. Ήταν πολύ έντονο και στους δύο και πολλές φορές ερευνούσαμε συμβάντα, τοποθεσίες στην Ελλάδα, αποκρυφιστικά κείμενα κ.ά. Είχαμε κοινές αναφορές σε αυτά τα θέματα, εγώ λίγο περισσότερο left-hand path, o Baron Blood πιο neutral.
Ουσιαστικά ήρθαμε σε πρώτη επαφή με αυτά μέσω της λογοτεχνίας του φανταστικού και στη συνέχεια αρχίσαμε να ψάχνουμε πόσα από αυτά που γράφονταν εκεί κρύβουν και κάτι άλλο, βαθύτερο. Και ο Baron Blood και ο Worshiper of Pan ήταν συνοδοιπόροι σε αυτό, ο κάθε ένας από τη δικιά του σκοπιά, αλλά με κοινή αφετηρία.
— Οι στίχοι είναι εξίσου σημαντικοί με τη μουσική;
Οι στίχοι στους Necromantia ήταν αυτοί που καθόριζαν πώς θα ήταν και το τραγούδι. Η ατμόσφαιρα του κομματιού ήταν άμεσα εξαρτημένη από το τι έλεγαν οι στίχοι. Ακόμα και τώρα έτσι δουλεύω. Ουσιαστικά, γράφω πρώτα στίχους. Έχω αυτούς τους στίχους, ξεκινάω να παίζω μουσική… Θέλω ένα κομμάτι που θα το ακούει ο άλλος και θα του δημιουργεί εικόνες και συναισθήματα: τρόμο, δέος, φόβο, θλίψη. Συνήθως τη σκοτεινότερη πλευρά... Ήμασταν από τις λίγες μπάντες που είχαμε ασχοληθεί σοβαρά με αυτά τα θέματα.
— Και ήρθαν και κόλλησαν, όπως ανέφερες πιο πριν, και κάποια όργανα που δεν συνηθίζονταν στο metal, όπως σαξόφωνο, πλήκτρα, πιάνο, κρουστά…
Ειδικά τα κρουστά. Πιστεύαμε ότι ταίριαζαν σε αυτό που προσπαθούσαμε να βγάλουμε. Δεν μας ένοιαζε αν είναι heavy metal. Έχω ακούσει από κάτι «παραδοσιακούς ορθόδοξους μεταλάδες» διάφορα, αλλά τα βάζαμε γιατί μας άρεσε, δεν είχαμε παρωπίδες. Γιατί σαν νοοτροπία δεν ήμασταν rock ‘n’ roll, ενώ το metal είναι αρκετά rock ‘n’ roll. Δεν παίζαμε και ποτέ live. Rock ‘n’ roll ισούται με live. Εμάς μας ενδιέφερε να εκφράσουμε τη σκοτεινότερη πλευρά που είχαμε μέσα μας.
— Γιατί δεν παίξατε ποτέ live; Ίσως είχατε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία.
Σίγουρα περισσότερη επιτυχία και περισσότερες πωλήσεις. 1000%. Το συζητάγαμε στον πρώτο και δεύτερο δίσκο, αλλά θέλαμε να κάνουμε ένα live πολύ grande, οπτικά. Όμως δεν υπήρχαν τα χρήματα για κάτι τέτοιο. Και δεν θέλαμε απλά να βγούμε και να παίξουμε. Και καθυστερώντας να δούμε τι θα κάνουμε, έφτασε τελικά μια εποχή που είπαμε ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε live, δεν μας αρέσει, δεν μας αντιπροσωπεύει. Θέλαμε να παρουσιάσουμε ένα οπτικοακουστικό θέαμα, όπως τώρα κάνουν πολλές μπάντες. Όπως αυτό που έκαναν οι Venom τότε, σε πιο ακραίο. Ξέρεις πόσο ακριβό ήταν τότε αλλά και τώρα;
— Με τις άλλες μπάντες της εποχής πώς συναντήθηκαν οι δρόμοι σας;
Τους Rotting Christ τους είδα πρώτη φορά σε ένα live σε μια κατάληψη. Πριν μπω στο συγκρότημα εγώ και βγάλουμε το EP («Passage to Arcturo», 1991). Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Θέμη που όταν έπαιζε την κάσα, επειδή δεν του είχαν βάλει μπροστά κάποιο στοπ, έφευγε. Και κάθε φορά που τελείωνε το τραγούδι, την τράβαγε πίσω. Σε μία κατάληψη στις Στήλες του Ολυμπίου Διός, νομίζω την πρώτη Βίλα Αμαλίας.
Μετά είχαμε αρχίσει να έχουμε επαφές, τότε στη σκηνή τους συναντούσες όλους face to face, συναντιόμασταν στο Rock City, στο Δισκάδικο της Αθηνάς καμιά φορά, περνάγαμε μία από το Happening. Γυρνάγαμε όλα τα δισκάδικα του κέντρου και καταλήγαμε έξω από το Rock City όπου υπήρχε όλη αυτή η ανταλλαγή απόψεων, μουσικών και μη, fanzines, demos… Κάπου εκεί έκατσε και με τους Rotting Christ, παρόλο που έπαιζα μπάσο, έπαιζα και λίγο πλήκτρα και με ρώτησαν «δεν έρχεσαι να παίξεις πλήκτρα;». Ήθελαν να γίνουν λίγο πιο ατμοσφαιρικοί. Τους είπα «ναι» και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας. Έκανα και κάποια φωνητικά, τα πιο τελετουργικά, μετά και πιο «κανονικά». Οι δρόμοι μας χώρισαν για δύο λόγους: ο πρώτος, ότι δεν μπορούσα να τους ακολουθήσω στα live. Είχα παίξει κάποια live με τους Rotting Christ, εδώ και στο Ισραήλ, πλήκτρα και backing vocals. Αλλά όταν άρχισαν να γίνονται πιο επαγγελματίες, να κάνουν περιοδείες, δεν μπορούσα να ακολουθήσω. Το πρόγραμμά μου στην Ελλάδα δεν με άφηνε να τους ακολουθήσω. Συν ότι άλλαξαν και λίγο ύφος μουσικά, μετά το άλμπουμ «Non Serviam» έγιναν πολύ μελωδικοί για τα δικά μου γούστα.
— Πάντως, κρατήσατε τον ήχο σας αναλλοίωτο. Δεν ακολουθήσατε τάσεις-«μόδες» της εποχής.
Ίδιο σαν άποψη, σαν νοοτροπία. Αλλάξαμε, εξελιχθήκαμε, είχαμε καλύτερο ήχο. Παίζαμε αυτά που θέλαμε εμείς. Και θα σου πω ένα ανέκδοτο, τώρα που λες «μόδα». Όταν δούλευα σαν ηχολήπτης στο Storm Studio (σ.σ. το θρυλικό μικροσκοπικό στούντιο των Rotting Christ, που λειτούργησε για λίγα χρόνια, στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του ’90, σε έναν όροφο στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια – παλαιότερα ανήκε στη δισκογραφική Μολών Λαβέ), μία μπάντα με είχε ρωτήσει «τι πρέπει να παίξουμε για να πουλήσουμε;». Έτσι, απλά. Τους απαντάω «κάνοντάς μου αυτή την ερώτηση, δεν θα πουλήσεις ποτέ σου. Καμία μπάντα, από αυτές τις μεγάλες του metal, δεν έκανε ποτέ αυτή την ερώτηση στον εαυτό της. Αν σου πω πώς να παίξεις, επειδή έτσι παίζουν κάποιοι άλλοι, δεν θα πουλήσεις, θα είσαι μια κόπια τους». Για εμένα, η μουσική είναι κάτι που πρέπει να δημιουργείς, όχι να αντιγράφεις. Θα αντιγράψεις και λίγο; Ναι, πλέον δεν υπάρχει παρθενογένεση στη μουσική και ειδικά στο metal. Αν, όμως, δεν βάλεις στοιχεία που βγαίνουν από μέσα σου για να φτιάξεις κάτι, θα είσαι άλλη μια κόπια κάποιων άλλων.
— Σε παγκόσμιο επίπεδο, υπήρξε τελικά ο λεγόμενος ελληνικός black metal ήχος;
Κατά μία έννοια, τον ελληνικό black metal ήχο τον φτιάξαμε οι τρεις μπάντες: Rotting Christ, Varathron, Necromantia. Και κάποιες μπάντες που βγήκαν λίγα χρόνια μετά από εμάς. Μαζί με εμάς ή ένα-δύο χρόνια αργότερα, σε μικρό χρονικό διάστημα, άρχισαν να βγαίνουν και death metal μπάντες, Horrified, Septicemia, Septicflesh, Nightfall… Για τον black metal ήχο της Ελλάδας νομίζω ευθυνόμαστε κατά κύριο λόγο εμείς οι τρεις και κατά δεύτερο λόγο το Storm Studio. Γράφανε πολλοί, πολλές μπάντες ήθελαν ήχο σαν τους Rotting Christ ή τους Thou Art Lord ή ήθελαν κάτι άλλο. Συν ότι οι ελληνικές μπάντες, σε σχέση με τις αντίστοιχες σκανδιναβικές, είχαν πιο έντονη τη μελωδία και την ατμόσφαιρα, και παλεύανε να φτιάξουν τον δικό τους ήχο. Από τη Σκανδιναβία σε μια φάση έβγαιναν όλα καρμπόν. Mayhem, Darkthrone, Burzum, Emperor, Immortal, Enslaved ήταν οι πρωτομάστορες, αλλά μετά από αυτούς η επανάληψη. Ακόμα και οι Marduk και αργότερα οι Dark Funeral. Αυτό δεν είναι κακό, δίνεις μια ταυτότητα στη σκηνή σου. Κάπως έτσι λένε «ο σκανδιναβικός ήχος» ή «ο ελληνικός ήχος». Γι’ αυτό λέω ότι οι νεότερες μπάντες πήραν κάτι από τα δικά μας μονοπάτια. Έτσι φτιάχτηκαν οι σκηνές. Δεν λες ο πορτογαλικός ήχος ή o ισπανικός. Ουσιαστικά, υπάρχει ο σκανδιναβικός και ο ελληνικός ήχος στο black metal. Μπάντες υπήρχαν παντού. Λες για αμερικάνικο death metal, αλλά δεν λες για αμερικάνικο black metal. Θεωρώ ότι η ελληνική σκηνή στιγμάτισε αυτό το είδος παγκοσμίως.
— Πώς θυμάσαι και πώς σας επηρέασε η υπόθεση των σατανιστών της Παλλήνης που ήρθε στην επιφάνεια στα τέλη του 1993; Λίγους μήνες πριν είχε κυκλοφορήσει το ντεμπούτο άλμπουμ σας «Crossing the Fiery Path», όπως και άλλα κλασικά άλμπουμ της ελληνικής σκηνής.
Πώς δεν θυμάμαι. Καταρχάς, ο Κατσούλας με είχε πλησιάσει και είχαμε συναντηθεί κοντά στο δισκάδικο Rock City, σε ένα καφέ. Άρχισε να μου λέει διάφορα πράγματα περί δυνάμεων και τέτοια. Ήταν επιβλητική φιγούρα. Κάποιον μικρότερο μπορούσε άνετα να τον χειραγωγήσει. Άνετα. Του είχα δανείσει και κάτι βιβλία περί του θέματος και δεν μου τα επέστρεψε ποτέ. Κάποια στιγμή, πριν φυσικά συμβούν όλα αυτά τα γεγονότα, τον πετυχαίνω στο Happening και του λέω «μεγάλε, τα βιβλία μου;». «Ναι, θα στα φέρω» μου απαντάει. Με είχε πλησιάσει και μου είχε πει κάποια παρανοϊκά πράγματα. Δεν φανταζόμουν ότι θα οδηγηθεί εκεί το θέμα. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα έφτανε σε τέτοιες ακρότητες, σε φόνους.
Όταν έσκασε η είδηση και το είδα στην τηλεόραση, είπα στους δικούς μου «να ξέρετε ότι θα μας χτυπήσουν την πόρτα γιατί έχουμε συναντηθεί, έχει το τηλέφωνό μου». Κάτι που έγινε. Γενικά, η ελληνική black metal σκηνή πέρασε μια πολύ δύσκολη εποχή τότε, αλλά ευτυχώς δεν είχαμε τα συμπτώματα της νορβηγικής (σ.σ. με τον φόνο του Euronymous των Mayhem από τον διαβόητο Varg Vikernes των Burzum, επίσης το 1993, ανάμεσα σε άλλα γεγονότα), γιατί δεν ήταν κάποιο μέλος μπάντας αναμεμειγμένο σε κάτι. Δεν είχαμε κάποιο θέμα, αλλά μας ταλαιπώρησε η αστυνομία, ίσως και με το δίκιο της, έψαχνε να βρει κάποια άκρη. Με είχαν ελέγξει κάποιες φορές, δεν βρήκαν κάτι, όπως και σε κανένα άλλο μέλος μικρής ή μεγάλης ελληνικής μπάντας, γιατί δεν υπήρξε ποτέ κάτι να βρεθεί. Στην Ελλάδα οι μπάντες δεν είχαν παραβατικές συμπεριφορές. Κανένας μας. Μας ενδιέφερε πάνω από όλα η μουσική μας. Μας έγινε η ζωή λίγο δύσκολη, έβγαινες στον δρόμο με black metal μπλούζα και σε κοίταζαν περίεργα. Μετά από λίγο, ήρθε το techno, το ecstasy και τα λοιπά ναρκωτικά και έτσι τα media βρήκαν νέο θέμα να ασχοληθούν. Ξεχάστηκε το black metal…
— Πιστεύεις ότι οι Necromantia έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην παγκόσμια black metal σκηνή;
Επειδή δεν κάναμε live, δεν βιώναμε και την αντίδραση του κόσμου. Προσφάτως, πήγα στα Τρίκαλα για το release party του νέου άλμπουμ, μιας και η εταιρεία που το έβγαλε, η Hell’s Fire, έχει εκεί την έδρα της. Και είδα κόσμο στην ηλικία μου, στα 50 τους, μαζί με νέους, που μου έλεγαν πόσο τους έχει επηρεάσει η μουσική που κάναμε. Εκεί το κατάλαβα. Αφήνουμε έξω τις μπάντες, με τη βιογραφία μας να κυκλοφορεί μέχρι το τέλος της χρονιάς, εκεί μιλάνε για εμάς πολλές από αυτές. Αλλά εκεί βρέθηκα με fans για τους οποίους το impact της μουσικής μας ήταν πολύ πιο δυνατό από όσο εγώ νόμιζα. «Το άκουσα τότε και έπαθα σοκ, τρόμαξα μέσα στο σπίτι, φοβερή ατμόσφαιρα, το πιο τρομακτικό demo που έχω ακούσει», άκουσα διάφορα τέτοια. Εγώ δεν είχα αυτό το feedback, δεν το έπαιρνα. Θεωρώ ότι μουσικά προσθέσαμε ένα λιθαράκι στο black metal γιατί είχαμε πολλά innovations, πήγαμε πολλά πράγματα πιο μπροστά. Ήμασταν πάνω στη γέννηση-εξέλιξη της σκηνής.
[......]
— Μουσικά, με τι άλλο ασχολείσαι αυτό το διάστημα; Με τη νέα μπάντα Yoth Iria αλλά είναι πάντα ενεργοί και οι Thou Art Lord;
Οι Thou Art Lord είναι μία μπάντα σαν τα φίδια. Πέφτει σε νάρκη και κάποια στιγμή όταν μας τη δώσει, ξυπνάμε και βγάζουμε κάτι. Είναι μία μπάντα με την οποία βγάζουμε το old school vibe μας. Δεν είναι μία μπάντα που θα πάει μπροστά τη μουσική. Απλά πάμε και παίζουμε. Θυμίζει Destruction αυτό το ριφάκι; Δεν μας ενδιαφέρει. Και δεν το είπα τυχαία αυτό, γιατί ένα κομμάτι όντως θυμίζει τους Destruction. Έλεγα με τον Σάκη ότι το θυμίζει, τι μας νοιάζει όμως, γουστάρουμε εμείς; Τελείωσε. Δεν ήταν μία μπάντα που ήθελε καριέρα (σ.σ. οι Thou Art Lord δημιουργήθηκαν το 1993 από τον Magus, τον Σάκη Τόλη των Rotting Christ και άλλα μέλη της ελληνικής σκηνής). Όποτε θέλουμε συναντιόμαστε, παίζουμε και τέλος.
Η Yoth Iria προέκυψε μέσα στον κορωνοϊό. Τουλάχιστον όσον αφορά εμένα. Το είχε πει και ο Jim Mutilator (σ.σ. ένας από τους ιδρυτές των Rotting Christ, με το δικό του στίγμα στη σκηνή), με πήρε τηλέφωνο κάποια στιγμή, είχαμε χρόνια να μιλήσουμε. Δεν είχε συμβεί κάτι, απλά είχαμε χαθεί. Μου είπε ότι έχει μια μπάντα και με ρώτησε αν θέλω να κάνω φωνητικά. «Να τραγουδάω κανονικά όχι, να κάνω κανένα guest, ναι, επειδή είσαι φίλος. Δεν έχω και χρόνο. Δώσε μου να ακούσω» του απάντησα. Μου στέλνει το EP και τον παίρνω ξανά, «τα κομμάτια είναι πολύ καλά, μου αρέσουν, οπότε μπαίνω κανονικά στην μπάντα». Έτσι έγινε και το άλμπουμ των Yoth Iria και μέσα στον κορωνοϊό είχαμε όλο τον χρόνο να ηχογραφήσουμε, να συνθέσουμε, να κάνουμε την μπάντα και να βγει αυτό το πρώτο μας άλμπουμ («As the Flame Withers», 2021). Και πλέον παίζουν live κανονικά. Εγώ δεν παίζω στα live, αλλά έχουν στήσει line up για συναυλίες και θα πάνε καλά.
Τέλος, του χρόνου κυκλοφορεί, όπως προανέφερα, η βιογραφία μας από την Pagan records, γραμμένη από τον Aris Shock. Θα εμπεριέχει και ένα επτάιντσο EP με μία ηχογράφηση του κομματιού «The Feast of Ghouls» του 1991 που δεν έχει βγει ποτέ. Μία ηχογράφηση που είχαμε κάνει για την Penguin records, δεν ήταν metal εταιρεία, απλά ο παραγωγός της έγραφε στο ίδιο στούντιο με εμάς. Μας άκουσε όταν ηχογραφούσαμε το split (σ.σ. Necromantia / Varathron – The Black Arts / The Everlasting Sins, 1992). Μου λέει, «θέλω να πληρώσω και να γράψετε ένα κομμάτι για εμένα», για να υπογράψουμε μαζί τους αργότερα. Το ηχογραφήσαμε, βγήκε και καλύτερο από ό,τι στο split, γιατί είχαμε χρόνο στο στούντιο. Δυστυχώς, ο άνθρωπος αυτός πέθανε και λίγο αργότερα ήρθε η προσφορά από τη γαλλική Osmose Productions. Δεν μπορούσαμε να περιμένουμε άλλο την Penguin. Αυτό το κομμάτι το είχε πληρώσει αυτός, τα master τα είχε η Penguin. Αυτό που θα βγει στο επτάρι είναι remaster από κασέτα. Μου το βρήκε κάποιος οπαδός τυχαία, το είχα χάσει εγώ.
Τον Οκτώβριο κυκλοφορεί και ένα box set με όλη μας τη δισκογραφία σε 9 βινύλια, remastered, με νέα εξώφυλλα που αντιπροσωπεύουν μια εποχή της μπάντας, με μια δαιμονική οντότητα σε κάθε εξώφυλλο. Κάτι που το δουλέψαμε πολύ με αυτόν που τα σχεδίασε και ασχολείται με τον εσωτερισμό, έναν Ουκρανό καλλιτέχνης. Κάθε δαιμονική οντότητα των εξωφύλλων έχει επιλεγεί για συγκεκριμένους λόγους και αντιπροσωπεύει αξίες που ταιριάζουν με το κάθε άλμπουμ. Το είχα στο μυαλό μου να γίνει, αλλά επειδή είναι μεγάλο project, δεν το πρότεινα σε κανέναν γιατί έχει μεγάλο κόστος. H Circle Music ήθελε να το χρηματοδοτήσει και να το κυκλοφορήσει.
Μουσική συνεχίζω να γράφω. Μόλις βρω τους συνεργάτες που θέλω να έχω και τι ακριβώς θέλω να γίνει, θα κάνω κάτι άλλο, που δεν θα είναι Necromantia, ένα νέο όχημα. Για έναν δίσκο; Για δύο; Κανείς δεν ξέρει…
— Τι είναι για εσένα το black metal;
Αυτό που κυλάει στις φλέβες μου.
ΠΗΓΗ: https://www.lifo.gr/culture/music/magus-o-teleytaios-magos-tis-athinas
The Glory of Your Love
Is Built Upon Our People's Pain
And Your Glory is Painted Red
Of Our Noble Blood You Shed.
You Came And Slaughtered Odin
You Came And Murdered Zeus
Our Gods Became Your Satan
And Satan Became Our God
The Ancient Pride
Still Burns Within Us
Honour, Strength And Joy
By Force We'll Purge Our Soil
The Wolf, The Bear, The Raven
Still Guard The Ancient Soul
The Ram Will Crush Your Temples
The Bull Will Slay Your Priests
Your Brought The Faith of Slavery
You Crowned The King of Slaves
You Raped And Spoiled our Beauty
But Conquered Not our Hearts
The Woods Became our Shelters
the caves Became our Shrines
Gidden From The Greedy Eyes
OF Our Mad, Mercyful God