Κατὰ τὴν αἰγυπτιακὴ μυθολογία, ὁ Ἄπεπ ἦτον ἡ προσωποποίησι τοῦ Κακοῦ. Ὁ Σκοτεινὸς Θεὸς ποὺ ἀντιπροσώπευε τὴν ἁρνητικὴ καὶ χαοτικὴ ὕπαρξι, τὸ ἀντίθετο καὶ τὴν ἀπειλὴ τῆς κοσμικῆς τάξεως, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἠλιακοῦ θεοῦ Ρα, τὸν ὁποῖον καὶ προσπαθοῦσε νὰ κοιμίση μὲ τὸ ὑπνωτικό του βλέμμα, κάθε νύχτα ποὺ ἐκεῖνος ἀναγκαζόταν νὰ διασχίση τὸν κάτω κόσμο, γιὰ νὰ καταπιῆ τὴν βάρκα του. Ἡ μορφή Του, ἦτον ἐρπετικὴ ἢ καὶ δρακώντεια. Οἱ αἰγύπτιοι ἱερεῖς προσεύχονταν γιὰ τὴν ἐπιβίωσι τοῦ Ρα ἔναντι τοῦ Ἄπεπ καὶ τοῦ ὑπνωτικοῦ Του βλέμματος. Σὲ ἕναν μύθο ὁ Σετ Τὸν σκοτώνει, μαζὺ με τὸν Ὀσίρι, ὡστόσο, ἐν συνεχεία οἱ μυστηριώδεις Ὑκσῶς ποὺ κατέκτησαν τὴν Αἴγυπτο περὶ τὸ 1700 π.Χ., σκλαβώνοντες τοὺς σιχαμερούς της κατοίκους, ἔφεραν μαζύ τους τὸν Σκοτεινὸ Θεὸ Σουτέχ, ὁ ὁποῖος καὶ ὁμοίαζεν κατὰ πολὺ στὸν Ἄπεπ. Οἱ Ὑκσῶς παρ' ὅλα αὐτὰ, ἐπέβαλλαν στὶς πόρνες τους, τοὺς αἰγυπτίους, τὴν λατρεία τοῦ Σκοτεινοῦ Θεοῦ τους, μὲ τὸ ὄνομα Σετ καὶ τοιουτοτρόπως, ὁ ἐν λόγω λαὸς ἐλάτρεψεν ἕναν Σκοτεινὸ Θεὸ ποὺ ἀντιπροσώπευε τὸ Χάος. Τελικῶς, ὁ Σετ ἐταυτίστη μὲ τὸν Ἄπεπ, ὡς ἕνας Σκοτεινὸς Θεὸς ποὺ ἐπεβλήθη στοὺς αἰγυπτίους ἁπὸ ἕναν μυστηριώδη καὶ πολεμοχαρὴ κατακτητή.
&
Ἡ ἀνάγκη γιὰ ἐπανάστασι καὶ ἐκθρόνισι τῆς θεότητος τοῦ φωτός, μὲ σκοπὸ τὴν κατάκτησι τῆς ἐξουσίας, εἶναι μία ἀκόμη σημαντικὴ ὁμοιότητα ἀνάμεσα στὶς διάφορες μορφὲς τοῦ Ἄνομου ποὺ ἐνεμφανίσθησαν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες…Ἡ ριζικὴ ἀλλαγὴ τῆς κοινωνίας εἶναι ὁ ἀπώτερος σκοπὸς τοῦ ἀληθινοῦ καὶ ἐπαναστατικοῦ Σατανισμοῦ. Ἡ ἀντιστροφὴ τῆς ἠθικῆς ποὺ πηγάζει ἁπὸ τὴν ἀνθρώπινη ἀδυναμία μὲ τὴν ὁποία προίκησε ὁ αἰσχρὸς δημιουργὸς τὰ δημιουργήματά του καὶ ἁπ' τὴν ὁποία θὰ ξεφύγουν μόνο μέσω Αὐτοῦ...Ὁ ὄχλος, ἤτοι ἡ ἀστικὴ τάξι, ὑπάρχει γιὰ νὰ ὑπηρετῆ ἀνώτερες ἁπ' αὐτὴν κοσμικὲς καὶ ἐξωκοσμικὲς δυνάμεις, δήλαδῆ τὴν ἐλὶτ Ἀρίστων ποὺ ἔχει τὴν ὑποχρέωσι νὰ τῆς κάνη τὴν ὑπέρτατη τιμὴ νὰ τὴν καθοδηγῆ διὰ οἱουδήποτε τρόπου πρὸς τὴν ἐκτέλεσι τοῦ θελήματος τῶν προαναφερθέντων ἀνωτέρων ἁπ' αὐτὴν δυνάμεων...τοὺς Θεούς. Οἱ Ἄριστοι, ὑπηρετοῦν τὴν θέλησι τοῦ Θεοῦ μέσω τῶν προσωπικῶν τους μαχῶν, μὰ κυρίως μέσω τῆς καθοδηγήσεως τοῦ πλήθους μὲ τὴν προϋπόθεσι ὅτι αὐτὸ πράττει ἄνευ σκέψεως, γιατὶ οἱαδήποτε σκέψι ἐπάνω στοὺς νόμους καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, θὰ ἦναι λανθασμένη καὶ ἐνδεχομένως θὰ πηγάζη ἁπὸ τὴν προσπάθεια τῆς ὕλης νὰ κυριαρχήση ἔναντι τῆς ψυχῆς, συνεπῶς μπορεῖ νὰ δημιουργήση μονάχα ἀνηθικότητα, ἐναντίωσι στὴν Ἀγιότητα καὶ Ἀριστότητα καὶ ἀμαρτία.
Συναντώντας κανείς τα παραπάνω επιλεγμένα κείμενα που δημοσιεύθηκαν στην αρθρογραφία μας, θα λέγαμε ότι με τη συγκεκριμένη σειρά που τα βάλαμε καταδεικνύουν τα δυο στάδια μιας οποιασδήποτε θρησκείας μέσα σε μια κοινωνία. Το πρώτο αφορά την τέλεση μιας λατρείας κάποιου θεού και το δεύτερο τη διαμόρφωση ολόκληρης της κοινωνίας σύμφωνα με τους νόμους του για να μετατραπεί δηλαδή σε θεοκρατία, ήτοι να λειτουργεί με τον τρόπο που επιθυμεί ο εκάστοτε θεός με τους ιερείς του και όχι όπως το θέλουν κάποιοι άνθρωποι, όση ανεξιθρησκεία και αν προσφέρουν στο λαό (δηλ. να διαλέγει εκείνος όποια θρησκεία θέλει ή και καμιά για τους άθεους). Αφού σε αυτή την περίπτωση η κοινωνία δεν θα λειτουργεί με τα θέλω ας πούμε εκείνου του θεού, αλλά ανθρωποκεντρικά. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας παρόλο που συνέχιζαν να υπάρχουν χριστιανοί και παπάδες τους σε εκκλησιές, αυτή λειτουργούσε σύμφωνα με τον τρόπο που θέλανε οι μουσουλμάνοι βάσει των δικών τους Γραφών στο Κοράνι και όχι όπως το θέλανε χριστιανοί και εβραίοι. Στη σύγχρονη εποχή τώρα, παρόλο που έχει αναγνωριστεί για παράδειγμα μια νεοπαγανιστική θρησκεία από το κράτος σαν τη Δωδεκαθεϊστική στην Ελλάδα, παρατηρούμε ότι η κοινωνία μέσα στην οποία αναγνωρίστηκε, δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την αρχαιοελληνική από τη στιγμή που δεν λειτουργεί σύμφωνα με τον τρόπο που θέλανε τότε οι θεοί της, όταν βλέπουμε λόγου χάρη να μπαζώνονται ή θάβονται διάφορα μνημεία της και όταν στα δικαστήρια για παράδειγμα, βλέπουμε εικόνα του Χριστού σε τοίχο και ο όρκος να δίνεται είτε με χριστιανικό τρόπο είτε με αθεϊστικό για όσους δεν θέλουν να δώσουν θρησκευτικό, αντί να βλέπουμε εικόνα ή αγαλματίδιο κάποιου αρχαιοελληνικού θεού και ο όρκος να δίνεται εις το όνομα εκείνων των θεών αντίστοιχα. Κατά συνέπεια, το να πει κάποιο κρατικό γλυφτράκι (σ.σ. για να μην τον ενοχλούν οι πολιτικάντηδές του) ότι εμένα δεν με πειράζει αυτό από τη στιγμή που το κράτος επιτρέπει να τελετουργώ στη δική μου θρησκεία, μόνο βλάκας έως και προδότης της θρησκείας του μπορεί να θεωρηθεί εφ’ όσον αφήνει άλλους άσχετους με εκείνη να αποφασίζουν νομοθετικά για την ύπαρξή της!
Άρα αυτό που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει σε βάθος χρόνου πέρα από τη θρησκευτική μας επιβίωση προσωρινά με τέτοιους ανεξίθρησκους νόμους, δεν είναι παρά μόνο η παροχή ελεύθερης επιλογής μιας θρησκείας από τον οποιονδήποτε αν το επιθυμεί κιόλας, αλλά οι νόμοι που επικρατούν για να καταλάβουμε ποιοι κάνουν πραγματικά το κουμάντο στην κοινωνία και τι σκοπούς έχουν συνεπακόλουθα σύμφωνα με τη δική τους θρησκεία που ακολουθούν ή αν ακολουθούν κιόλας σε περίπτωση που έχουμε να κάνουμε με αθεϊστές. Διότι από τη στιγμή που εκείνοι αποφασίζουν νομοθετικά για το τι να υπάρχει σε μια κοινωνία και τι όχι, ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποφασίσουν μελλοντικά να μην υπάρχει πια αυτό που είχαν αφήσει ελεύθερο να υπάρχει προηγουμένως. Συνεπώς και εισερχόμενοι τώρα στο δικό μας σατανικό πεδίο, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να αποφασιστεί λογοκρισία του σατανισμού μας αν τελεσφορήσουν εβραιοσιωνιστικοί σχεδιασμοί μέσα στην κοινωνία και απαγορέψουν έτσι τη λατρεία κάθε θεού (άρα και του Σατανά μας) σύμφωνα με τις δυο πρώτες από τις Δέκα Εντολές τους λόγου χάρη: ‘’Εγώ είμαι ο Κύριος ο θεός σου. Δεν θα υπάρχουν για σένα άλλοι θεοί εκτός από μένα. Δεν θα κατασκευάσεις για σένα είδωλα και κανενός είδους ομοίωμα. Δεν θα τα προσκυνάς ούτε θα τα λατρεύεις’’. Αν αντιθέτως υπερισχύσει ο Σατανάς, τότε ο ίδιος θα είναι αυτός που θα επιβληθεί φονεύοντας για παράδειγμα κάθε τέτοιον εβραιοσιωνιστή (όπως και μουσουλμάνο για τους ίδιους λόγους) που δεν δέχεται να λατρέψει και να απεικονίσει διαφορετικό από τον Βιβλικό θεό: Αποκ. 13,15 Και του παρεχωρήθη άδεια να δώση ζωήν στο είδωλον του θηρίου, ώστε να ομιλήση το είδωλον του θηρίου. Ακόμη δε του επετράπη να ενεργήση, ώστε να φονευθούν όσοι δεν θα ήθελαν να προσκυνήσουν το είδωλον του θηρίου.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή, βλέπουμε να συγκρούονται δυο διαφορετικά μεταξύ τους θεϊκά θέλω, του Βιβλικού Θεού από τη μια που θέλει μόνο εκείνος να λατρεύεται και του Σατανά από την άλλη που φονεύει όσους αρνηθούν να προσκυνήσουν κάνοντας είδωλο το Θηρίο της Αποκάλυψης. Το ίδιο και στην αιγυπτιακή μυθολογία αντιστοίχως όπως θυμηθήκαμε πρωτύτερα, για αυτό και εκείνοι οι εισβολείς επέβαλαν τον δικό τους θεό στους Αιγυπτίους που λάτρευαν αντίθετο θεό, αντί να τους πουν κρατείστε εσείς τον δικό σας για λατρεία και εμείς τον δικό μας, ακολουθώντας δηλαδή την Μασονική ή Πανθρησκευτική λογική που θεωρεί όλες τις θεότητες σαν ίδιο πράγμα (σ.σ. άρα Μασόνοι κάνουν το κουμάντο σε μια Δυτική κοινωνία μας για να υπάρχει ανεξιθρησκεία), λες και δεν είναι αντίπαλοι εκείνοι οι δυο θεοί ή λες και θέλουν τα ίδια πράγματα! Κατά συνέπεια, η όποια ανεξιθρησκεία είναι παρά μόνο προσωρινή για να αρκεστούμε σε αυτή δίχως να μας ενδιαφέρει και η αλλαγή της κοινωνίας ως προς τα θέλω του Σατανά, διότι αν παραμείνει μόνιμα αυτή, τότε δεν θα εκφράζει τα θέλω κανενός θεού στην πραγματικότητα όσο και να επιτρέπει να υπάρχουν οι εκάστοτε θρησκείες του καθενός, αλλά θα επικρατούν κοινωνικά τα θέλω κάποιων ανθρώπων ενός κοσμικού συνεπακόλουθα κράτους που στην ουσία θα παραμένει αθεϊστικό, εφ’ όσον τα ανθρώπινα θέλω θα υπερέχουν με βλάσφημο τρόπο έναντι εκείνων κάθε τέτοιου θεού. Σαν να λέμε για παράδειγμα ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα όταν κάποιος χριστιανός κοιτάζει να γίνεται αυτό που θέλει εκείνος και όχι ή λιγότερο αυτά που ζήτησε ο Χριστός! Φανταστείτε τότε για τι ‘’χριστιανό’’ τάχα μου θα μιλούσαμε, διότι όπως υπενθυμίζεται από σχετικό δημοσίευμα του προηγούμενου ιστολογίου μας:
Κάθε θρησκεία έχει τουλάχιστον δύο μορφές: α) τη διδασκαλία των σοφών διδασκάλων και των ιερών γραφών της και β) τον τρόπο που κατανοεί και εφαρμόζει αυτή τη διδασκαλία ο λαός. Ο δικός μας λαός (που είναι μπολιασμένος με τον ορθόδοξο χριστιανισμό σε κάθε πτυχή του πολιτισμού και της ιστορίας του τους τελευταίους τουλάχιστον 15 αιώνες) έχει κατανοήσει και εφαρμόσει την ορθόδοξη διδασκαλία σε αξιοθαύμαστο βαθμό, όμως επίσης σε μεγάλο βαθμό την έχει παρανοήσει και παρερμηνεύσει ανάλογα με τα ελαττώματά του. Ιδιαίτερα σε εποχές σύγχυσης όπως η σημερινή, η παρανόηση και η παρερμηνεία φαίνεται να κυριαρχούν και η σωστή εφαρμογή της ορθόδοξης διδασκαλίας να υποχωρεί.
Έτσι, είναι συνηθισμένο στην εποχή μας να θεωρούμε πως είμαστε «σωστοί χριστιανοί», κι όμως παράλληλα:
να θεωρούμε αυτόματα όλους τους «ξένους» (τσιγγάνους και οικονομικούς μετανάστες που ζουν στην πατρίδα μας) ύποπτους για πιθανά εγκλήματα εναντίον μας,
να δυσανασχετούμε όταν μένουν στη γειτονιά μας και φυσικά να τους αρνούμαστε το δικαίωμα να μένουν στην πολυκατοικία μας,
να τους εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε ως εργάτες ή υπαλλήλους μας και να εξοργιζόμαστε όταν εκείνοι διεκδικούν ίσα δικαιώματα με τους Έλληνες εργάτες και υπαλλήλους,
σε πιο ακραίο σημείο, να ξεσπάμε βίαια εναντίον τους, διαπράττοντας από προπηλακισμούς και τραμπουκισμούς μέχρι και δολοφονίες (νομίζω σπάνια, ευτυχώς), αυτοτιτλοφορούμενοι «εθνικιστές» ή «πατριώτες», ενώ είμαστε η Κου Κλουξ Κλαν.
Ας δούμε όμως τι λέει στ’ αλήθεια για τους ξένους ο χριστιανισμός, η πολύτιμη πνευματική κληρονομιά που κουβαλάει ο λαός μας…
(σ.σ. Ο Ξένος Θεός και οι ξένοι μετανάστες,
επιμέλεια Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης)
»Ο χριστιανός δεν αρκείται σε μια παθητική ανεκτικότητα της ετερότητας του ξένου, αλλά προχωρεί σε μια δυναμική κατάφαση του προσώπου του, εκφραζόμενη σε κοινωνία αγάπης. Είναι Εντολή του Θεού να αντιμετωπίζουμε τους ξένους που έρχονται στη χώρα μας ωσάν να ήσαν αυτόχθονες και να τους αγαπούμε όπως τον ίδιο τον εαυτό μας (Λευιτικόν, ΙΘ, 33-34). Η Αγάπη μας προς αυτούς δεν έχει χαρακτήρα συναισθηματικό, ανθρωπιστικό ή ηθικιστικό, αλλά είναι έκφραση του χριστιανικού τρόπου υπάρξεως και ζωής, όπως μας τον υπέδειξε ο Θεός της Αγάπης»
(σ.σ. Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου, εν Αθήναις τη 24η Νοεμβρίου 1999)
Αφού καταλάβατε τώρα με τον παραπάνω παραδειγματικό τρόπο τη διαφορά μεταξύ των θέλω κάποιου χριστιανού και του ίδιου του Θεού του σε περίπτωση που συγκρούονται για τον συγκεκριμένο λόγο, κατανοείτε έπειτα και τη διαφορά μεταξύ ενός κοσμικού ή ανθρωποκεντρικού κράτους στην πρώτη περίπτωση (που ενδεχομένως να συμπεριφέρεται και αντιχριστιανικά μάλιστα) και ενός θεοκρατικού στη δεύτερη (που λειτουργεί σύμφωνα με τα θέλω της θεότητάς του). Όσον αφορά τη δεύτερη περίπτωση από Σατανά πλευρά αυτή τη φορά, αρχικά θα υπενθυμίσουμε περιγραφικά την πρώτη ταινία ‘’Κόναν ο Βάρβαρος’’ όπως είχε παρουσιαστεί σε παλαιότερα ιστολόγιά μας, ενώ στη συνέχεια θα προστεθεί για πρώτη φορά στο παρόν μας και η ίδια η ταινία που θα μπορέστε να τη δείτε κιόλας (με τον πασίγνωστο ηθοποιό Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ) ώστε να καταλάβετε πως λειτουργεί μια σατανική θεοκρατία, στη συγκεκριμένη εποχή που αναφέρεται και η θεολογία για τον θεό Απέπ ή Σετ (ή Σατανά όπως ονομάστηκε μετέπειτα στη Βίβλο έχοντας τα ίδια χαρακτηριστικά) την οποία θυμηθήκαμε συνοπτικώς στο παρόν άρθρο μας.
ΣΥΜΒΟΛΟ
Το ελληνικό σύμβολο του Μαύρου Ήλιου (συμβολίζεται και με τη δεξιόστροφη ή ναζιστική Σβάστικα), αργότερα Αιγυπτιακό και μετέπειτα ναζιστικό που παριστάνει την Ψυχική ενέργεια του Ήλιου αυτού που δρα μέσα μας και δεν είναι ορατός, πάνω από την Σελήνη που βρίσκεται υπό την εξάρτησή του, με δύο φίδια αντικριστά, με το φίδι να αποτελεί σύμβολο του Εωσφόρου/Σατανά που συναντάται σε όλες τις μυθιστορίες των λαών.
ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΤΣΑΛΙΟΥ
Γνωρίζετε το αίνιγμα του ατσαλιού; Ελάτε να μάθετε τα μυστικά του. Καλωσορίσατε παιδιά μου στο νέο κόσμο. Ο κόσμος όπου η σάρκα είναι ισχυρότερη από το ατσάλι, ένας κόσμος όπου η κάθε ευχαρίστησή σας είναι στα σωστά χέρια, ένας κόσμος όπου ούτε το κρύο φιλί του θανάτου δεν μπορεί να σταματήσει τη θέληση του μεγάλου αθάνατου θεού Σετ, που μας λέει μέσο του Προφήτη του Thulsa Doom ‘’Το ατσάλι δεν είναι ισχυρό. Η σάρκα είναι ισχυρότερη. Με ένα απλό νεύμα καλέσματος του Προφήτη και ο πιστός πέφτει στο κενό και σκοτώνεται! Αυτό είναι δύναμη. Η δύναμη της σάρκας. Τι είναι το ατσάλι έναντι του χεριού που το κραδαίνει; Κοιτάξτε την δύναμη του σώματος σας, την επιθυμία της καρδιά σας. Εγώ σας τα έδωσα αυτά’’.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Εδώ στο ναό του Thulsa Doom τους αγκαλιάζουμε όλους ως αδελφούς. Σας ενθαρρύνουμε για να απελευθερωθείτε από τους περιορισμούς της θνησιμότητας με το αγκάλιασμα του κρύου φιλιού του σκοτεινού θεού Σετ. Εν προκειμένω πιστεύουμε ότι ένα άτομο δεν μπορεί να είναι αληθινά ελεύθερο έως ότου σπάσει τα δεσμά του θανάτου, και εν προκειμένω προσπαθούμε καθημερινά να βοηθήσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας να βρουν τον δρόμο τους μετά από το τελικό όριο μεταξύ ύπαρξης και μη ύπαρξης για να προσφέρουμε το ζεστό και νόστιμο αίμα τους στο όνομα του μεγάλου Θεού των φιδιών.
Απελευθερωθείτε από τα δεσμά της θνησιμότητας ακριβώς όπως το φίδι που αποβάλλει το δέρμα του και αγκαλιάστε την κρύα διαύγεια του θανάτου. Αναστήστε ξανά την Αναγέννηση στο πρόσωπο του Σετ και βοηθείστε μας στη μεγάλη σταυροφορία ενάντια στο ατσάλι και εκείνοι που το αγκαλιάζουν αυτό δίνουν κενές υποσχέσεις της δόξας και της ευχαρίστησης.
Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να γίνουν μέλη στο ναό υπό τον όρο ότι δέχονται αδιαμφισβήτητα τις μεγάλες και αληθινές διδασκαλίες του Thulsa Doom, τις οποίες καλούμε στοργικά 10 προτάσεις:
Οι 10 προτάσεις
#1. Ο Σετ είναι ο Λόρδος, ο δικός σου Θεός και σε Αυτόν που η σάρκα σας θα υποβληθεί.
#2. Ο Thulsa Doom είναι ο Προφήτης της θέλησης του Σετ. Ως τέτοιος θα αναφέρεται όποτε είναι δυνατόν.
#3. Αγκαλιάστε το αίνιγμα του ατσαλιού και να γνωρίζετε τη δύναμη της σάρκας πέρα από αυτή του ατσαλιού.
#4. Τα έργα του ατσαλιού (πυροβόλα όπλα, άξονες, γεννήτριες, υπολογιστές) και οι χρήσεις τους είναι παρακμιακές και
θα καταστραφούν.
#5. Εσύ δεν πρέπει να τρώγεσαι με τον Αδελφό σου. Όλο οι αθάνατοι υπηρετούν τον σκοπό του Σετ είτε το ξέρουν είτε όχι και δεν θα βλαφθούν εκτός αν απορρίψουν βλασφημικά το δώρο του Σετ.
#6. Η διαβίωση μπορεί να ενώσει και να βοηθήσει το ναό, υπό τον όρο ότι συμφωνούν όλοι να υποβάλουν τη σάρκα τους στο σύνολο
εν ευθέτω χρόνω.
#7. Τα νέα επίγαμα ή ώριμα σεξουαλικά θηλυκά εκτιμώνται ιδιαίτερα ως θυσία στον Σετ.
#8. Τα φίδια είναι αναιδή και αυτοκυρίαρχα. Ειδικά Αυτός.
#9. Οι επιζώντες άπιστοι θα σταυρώνονται στο δέντρο της θλίψης,
ή θα τοποθετούνται στη ρόδα του πόνου.
#10. Έως ότου αποκτηθεί ένα δέντρο της θλίψης ή μια ρόδα του πόνου, θα φαγώνονται ως αναπλήρωσή τους.
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ
«Σας βλέπω. Σας παρακολουθώ. Για χιλιάδες χρόνια σας παρακολουθούσα. Ποιος ανάμεσά σας φοβάται ακόμα το θάνατο; Ποιος από εσάς δεν θα αντιμετωπίσει το Κενό; Οι άπιστοι βλάσφημοι όλοι τους θα πνιγούν σε λίμνες αίματος. Τώρα θα μάθουν γιατί φοβούνται το σκοτάδι. Τώρα θα μάθουν γιατί φοβούνται τη νύχτα. Ο εξαγνισμός είναι επιτέλους στα χέρια μας. Η ημέρα του Ολέθρου έφτασε. Όλα αυτά είναι το κακό. Όλοι οι σύμμαχοί του. Οι γονείς σας, οι ηγέτες σας. Αυτοί που αποκαλούνται δικαστές σας. Εκείνοι που έχουν πει ψέματα και έχουν μολύνει τη Γη. Όλοι θα καθαρθούν. Στο χέρι σας κρατάτε το Φως μου. Η λάμψη του Ματιού του Σετ. Αυτή η φλόγα θα κάψει μακριά το σκοτάδι. Ο φλογισμένος δρόμος προς τον παράδεισο!
»Παιδί μου. Έχεις έρθει σε μένα, ω γιε μου. Γιατί ποιος είναι τώρα ο πατέρας σου εάν δεν είμαι εγώ; Ποιος σου έδωσε τη θέληση για να ζήσεις; Εγώ είμαι η Πηγή από την οποία αναβλύζεις και ρέεις. Άμα θα φύγω θα είναι σαν να μην υπήρξες ποτέ. Τότε πως θα είναι ο κόσμος σου χωρίς εμένα, παιδί μου;»
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Ο ναός του Σετ δεν υφίσταται χωρίς τις απολαύσεις του. Ελάτε να πάρετε μέρος στα μεγάλα γλέντια μας, γεμάτα με τις ημίγυμνες ναρκωμένες γυναίκες που καταβροχθίζονται από τα φίδια και με ατέλειωτο φαγητό και σεξ.
Και να θυμάστε πάντα το λόγια του Προφήτη. Όλοι οι βλάσφημοι άπιστοι θα πνιγούν σε λίμνες αίματος.
Η ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ:
CONAN THE BARBARIAN-1982-FULL MOVIE
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΤΕ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ‘’ΜΡ4’’ ΑΠΟ ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΑ ‘’YOUTUBE TO MP4’’ (ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ) ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ...ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΠΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΧΑΘΕΙ Η ΤΑΙΝΙΑ