‘’…Πιο συγκεκριμένα με το άρθρο 36 του νομοσχεδίου αλλάζει η παράγραφος 4 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα. Με την αλλαγή που επέρχεται πλέον οι αρχές δεν χρειάζεται να τεκμηριώσουν ότι κάποιο πρόσωπο εμπλέκεται σε σχεδιασμό τρομοκρατικής ενέργειας ή δημιουργία τρομοκρατικής οργάνωσης. Απαιτείται μόνο η …εκτίμηση ότι ένα η περισσότερα πρόσωπα έχουν υποκινήσει άλλα, για τη συμμετοχή τους σε τρομοκρατικές δραστηριότητες. Ουσιαστικά δηλαδή πρόκειται για διάταξη …προληπτικού χαρακτήρα και ως τέτοια μπορεί να αξιοποιηθεί εν λευκώ. Αντίστοιχες αλλαγές γίνονται και στην παράγραφο 6 του άρθρου 187 που αφορούσε έως την «δημόσια απειλή για την τέλεση τρομοκρατικής πράξης». Πλέον η «δημόσια απειλή» φεύγει από τα κριτήρια. Έτσι, πλέον αρκεί οι αρχές να έχουν γνώση (πώς άραγε;) ακόμη και μίας ιδιωτικής συζήτησης που να οδηγεί στην εικασία πως εμπίπτει στην συγκεκριμένη κατηγορία. Αυτομάτως τα εμπλεκόμενα πρόσωπα θεωρούνται ύποπτοι για τρομοκρατική ενέργεια και βέβαια μπορεί να ακολουθηθεί η διαδικασία της έρευνας και ποινικής δίωξης. Στο άρθρο 37 του νομοσχεδίου λαμβάνεται ειδική πρόβλεψη για τη δράση στο διαδίκτυο. Οι νέες διατάξεις ορίζουν ότι εντός 3 ωρών μπορούν με πρωτοβουλία των αρχών να «κατέβουν» αναρτήσεις που κρίνεται ότι προτρέπουν σε τρομοκρατικές πράξεις ή ενέργειες η υποκινούν ανάλογες καταστάσεις. Συνολικά το άρθρο 187 αποκτά «διευρυμένο κύκλο» και πλέον αφορά το σύνολο της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής ενός πολίτη. Μετατρέπεται δηλαδή σε ένα εργαλείο προληπτικής χειραγώγησης για οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα κριθεί από τις αρχές ως σχετιζόμενη με την «τρομοκρατία». Αυτά σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο που είναι γνωστό ότι έχει πλήθος διασταλτικών ερμηνειών του όρου και – κάθε άλλο παρά τυχαία- στα κείμενα της Ε.Ε χρησιμοποιείται ο όρος «ριζοσπαστικοποίηση» ως έννοια ταυτόσημη με την τρομοκρατική δράση ή τον σχεδιασμό της. Η κυβέρνηση εν μέσω θέρους φροντίζει να «περάσει» αυτό το πλέγμα διατάξεων που, αθροιστικά με όσα είδη προβλέπονται στην αντι-τρομοκρατική νομοθεσία, οδηγεί στη δυνατότητα να «τυλίγονται σε μία κόλλα χαρτί» πρόσωπα ή κοινωνικές – πολιτικές οργανώσεις, ακόμη και διαδικτυακές πρωτοβουλίες…’’
Όταν ξεκινήσαμε κάποιοι να εμφανίζουμε δημοσίως τον σατανισμό μας για πρώτη φορά σε ιστολόγιο πριν οκτώ χρόνια περίπου από σήμερα, ήδη από τότε είχε αποφασιστεί η ανάποδη από τη συνηθισμένη τακτική δράσης, δηλαδή να μην αποτελέσει κάθε διαδικτυακό ιστολόγιό μας ένας χώρος μαζέματος κόσμου σε μια ομάδα ή οργάνωση επωνύμως και γνωστοποίησης των πεπραγμένων μας, αλλά να ακολουθηθεί η αυτόνομη και αυτοργάνωτη δράση του καθενός με ανωνυμία και μυστικότητα αφού διαβάσει προηγουμένως την αρθρογραφία μας για να ξέρει τι να κάνει και τι όχι αποφεύγοντάς το. Σημειωτέον δε, όταν επετράπη μόνο στο πρώτο ιστολόγιό μας η δυνατότητα των αναγνωστών του να σχολιάζουν σε ένα βιβλίο επισκεπτών που είχαμε τότε, επιβεβαιώθηκαν οι αρχικές μας επιφυλάξεις για αυτό όταν μας προσέγγισε κάθε καρυδιάς καρύδι που λένε, άσχετο και με τα πιστεύω μας είτε για να ‘’ψαρέψει’’ προσωπικές μας και μη πληροφορίες είτε για να προσπαθήσει να πάρει με το μέρος του όσους μας διάβαζαν εκμεταλλευόμενος τη δημόσια προβολή μας. Όχι μόνο δεν βοηθήθηκε λοιπόν να αναπτυχθεί ο σατανισμός μας έστω και με αυτή την εξαίρεση που κάναμε τότε αφήνοντας να εμφανίζονται δημοσίως ποιοι μας διαβάζουν και τι λένε, αλλά απειλήθηκε μέχρι και η ζωή μας από διάφορους εχθρούς. Δικαιώνοντας έτσι την αρχική μας επιλογή να δραστηριοποιηθούμε ευθύς εξ’ αρχής με τον προαναφερόμενο τρόπο, χωρίς να ακούμε τον οποιονδήποτε που μας προσέγγιζε για να αποσπάσει προσωπικά στοιχεία με την αιτιολογία ότι δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα από εκείνον επειδή θα μας προσέφερε, υποτίθεται, κάποια ασυλία σε οποιεσδήποτε διώξεις όπως άφηνε να εννοηθεί. Ένα γεγονός απολύτως παραπλανητικό, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων από την παντελή απουσία οποιασδήποτε βοήθειας ή έστω αλληλεγγύης από μέρους κάθε τέτοιου ατόμου ή ‘’φίλου’’, όταν άρχισε εναντίον μας ένα πογκρόμ λογοκρισίας σε αλλεπάλληλες ιστοσελίδες μας μέχρι σήμερα που τις έκλεισαν οι φασίστες της παγκοσμιοποίησης. Και μπορούμε να μιλάμε ξεκάθαρα (πλέον) για φασίστες και καθόλου φιλελεύθερους ή ελευθεριακούς τάχα μου ανθρώπους όπως παριστάνονται έτσι στις Μασονικές Στοές τους λόγου χάρη, μόνο από το γεγονός ότι από τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια από σήμερα, προσπαθούν να ακούγεται δημοσίως παρά μόνο η δική τους άποψη εξαφανίζοντας λογοκριτικά ή αποσιωπητικά κάθε αντίθετη με τη δική τους!
Η απόδειξη περί αυτού, ήρθε έπειτα και με το εθνοπροδοτικό αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που θα θυμηθούμε παρακάτω από άρθρο ενός παλαιότερου ιστολογίου μας, αλλά και πιο πρόσφατα μέσα από μια τροποποίηση του υπάρχοντος ‘’αντιτρομοκρατικού’’ νομοσχεδίου που μας απέστειλε κάποιος συναγωνιστής. Προσέξτε τώρα ότι και τα δυο αυτά νομοσχέδια που εξυπηρετούν την παγκοσμιοποίηση εις βάρος μας, για να φτάνει στο σημείο να μας κυνηγά με απειλές και κλεισίματα ιστολογίων κατά καιρούς, δεν ήρθε από ένα πολιτικό κόμμα παρόμοιας διεθνιστικής φύσης σαν την πρώτη φορά Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ που είχαμε κάποτε κυβέρνηση, ούτε φυσικά από κάποιους φανατικούς μουσουλμάνους σαν τους τζιχαντιστές ή από ‘’κακούς’’ Ρώσους σαν τον Πούτιν στις μέρες μας που μας ‘’απειλούν’’, αλλά από κάποιο πατριδοκάπηλο με ‘’εθνικό’’ τάχα μου προσωπείο που καλείται ‘’Νέα Δημοκρατία’’ και στην περίπτωση όμως του ανοίγματος των ελληνικών μας συνόρων για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’90 σε αλβανούς με το πρόσχημα ότι θα επαναπατρίζονταν βορειοηπειρώτες Έλληνες, ακολουθώντας έπειτα ρωσοπόντιοι με το ίδιο πρόσχημα επαναπατρισμού ελληνοποντίων εκείνη τη φορά και κάθε αφροασιάτη μετέπειτα στις μέρες μας με την αιτιολογία της περίθαλψης προσφύγων πολέμου, λες και δεν γινόντουσαν πόλεμοι στον πλανήτη τις περασμένες δεκαετίες για να μας έρθουν παρά μόνο από τη δεκαετία του ’90 και έπειτα!!! Το λεγόμενο ‘’αντιρατσιστικό’’ νομοσχέδιο λοιπόν, ήρθε στο καπάκι που λένε μετά από όλα αυτά ως βούτυρο στο ψωμί και για κάθε αριστερίστικο πολιτικό κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν επωμίστηκε εκείνο την ευθύνη για κάτι τέτοιο, μιας που μας το έφεραν πατριδοκάπηλοι της ΝΔ που πουλούσαν ‘’εθνικοφροσύνη’’ στους ψηφοφόρους τους, έτσι ώστε να τρομοκρατήσει κάθε εθνικά σκεπτόμενο πολίτη που θα αντιδρούσε σε μια τέτοια ένταξη αλλοφύλων μέσα στην κοινωνία του δίχως ποτέ να τον ρωτήσουν αν το θέλει αυτό ή όχι, για να αρχίσει μετά να αυτολογοκρίνεται φιμώνοντας ο ίδιος τις απόψεις του ώστε να μη βρεθεί κατηγορούμενος σε κάποιο δικαστήριο ως ‘’ρατσιστής’’, όπως τόσοι άλλοι μόνο και μόνο επειδή γράψανε κάτι για αυτό χωρίς να προτρέψουν σε βία τον κόσμο εναντίον τέτοιων αλλοφύλων ή κάποιας μειονότητας σαν των ομοφυλοφίλων και των εβραίων λόγου χάρη.
Ακριβώς επειδή ψηφίστηκε επίτηδες η αοριστία αυτού του νόμου, με σκοπό να αφήνεται στην κρίση του κάθε διώκτη για να αποφασίζει εκείνος (π.χ. κάποιος Μασόνος δικαστής) ποιους θα ονομάσει ‘’ρατσιστές’’, έτσι ώστε να τους λογοκρίνει με την απειλή της τιμωρίας για να παραμένει μέσα στην κοινωνία παρά μόνο η δική του άποψη ή τα πιστεύω κάποιων άλλων που υπηρετεί σαν των παγκοσμιοποιητών. Χωρίς να αφήνεται δηλαδή καμιά εναλλακτική λύση για τον υπόλοιπο κόσμο να ακολουθήσει όποια άλλα πιστεύω θέλει, όπως ακριβώς συνέβη για παράδειγμα και στην εποχή μας με την περίπτωση της πανδημίας του Κορωνοϊού όταν οποιαδήποτε διαφορετική άποψη αντιμετώπισής του απαγορεύονταν να ακούγεται δημοσίως, με τον ίδιο λογοκριτικό τρόπο ποινικοποίησης που την χαρακτήριζε ως ‘’συνωμοσιολογία’’ ή ‘’διασπορά ψευδών ειδήσεων’’!!! Η συγκεκριμένη τροπολογία τώρα πάνω στον ήδη υπάρχοντα ‘’αντιτρομοκρατικό’’ νόμο που θα διαβάστε έπειτα από τον ‘’αντιρατσιστικό’’ που θα θυμηθούμε, έρχεται να ποινικοποιήσει αυτή τη φορά τη συγκρότηση κινημάτων ή ομάδων ή οργανώσεων όλων αυτών των διαφωνούντων με την παγκοσμιοποίηση, χαρακτηρίζοντάς τους ως ‘’τρομοκράτες’’ για να εμποδιστεί και η οργανωμένη αντίδραση των όποιων διαφωνούντων πέρα από την λογοκρισία τους που ίσχυε μέχρι τώρα σαν μεμονωμένα άτομα ώστε να μην μπλέξουν και πάλι ποινικά. Στην τελευταία αυτή περίπτωση τώρα, σε περίπτωση που ισχυριστεί κάποιος ότι πίσω από την απόφαση της μυστικότητάς μας κρύβεται κάποια τρομοκρατική δράση που θέλουμε να αποκρύψουμε ας πούμε, απαντάμε πως αν η μυστικότητα κάποιου σημαίνει ότι μπορεί να θεωρηθεί ως εν δυνάμει τρομοκράτης σύμφωνα με το εν λόγω τροποποιημένο αντιτρομοκρατικό νομοσχέδιο που θα διαβάστε, τότε αυτομάτως θεωρούνται ως τρομοκράτες και όλοι οι Μασόνοι για παράδειγμα από τη στιγμή που μυστικά συναθροίζονται χωρίς να γνωρίζει το κράτος τι λένε μέσα στις Στοές τους!!!
Επειδή όμως όλοι αυτοί και άλλοι νεοεποχίτες της παγκοσμιοποίησης είναι αυτοί που διοικούν το κράτος και για ευνόητους λόγους δεν πρόκειται να εκδιώξουν ποτέ τον εαυτό τους ως τρομοκράτη, αλλά παρά μόνο τους αντιπάλους τους για να υπάρχει παρά μόνο η δική τους άποψη στην παγκόσμια κοινωνία που οραματίζονται να φτιάξουν βάσει των δικών τους πιστεύω, τότε πάλι για ευνόητους λόγους θα πρέπει να αποκρύψουν οι συναγωνιστές μας κάθε δημόσια πληροφορία που τους συνδέει με κάποια ομάδα ή οργάνωση και ιδίως αν συμβαίνει αυτό επωνύμως από μέρος τους, αλλά και σε ιδιωτικό επίπεδο αποφεύγοντας να ενημερώσουν για αυτό κάθε άγνωστο σε αυτούς άτομο με το οποίο έρχονται σε επικοινωνία, γιατί μπορεί να είναι βαλτό που ψάχνει να μάθει αν υπάρχει σύσταση ομάδος με σκοπό να ‘’τσουβαλιάσει’’ όλα τα μέλη της με τον χαρακτηρισμό του ‘’τρομοκράτη’’, σε περίπτωση που έχουν διαφορετικές απόψεις από αυτές των κυβερνητικών στο κράτος τους. Εμείς τέλος, ως Σατανική Ορθοδοξία και ως μεμονωμένα άτομα ο καθένας ξεχωριστά, δεν περιμέναμε βέβαια να εφαρμοστούν τέτοιοι νόμοι για να αποφασίσουμε έπειτα πως να δράσουμε, διότι απλούστατα αν είχαμε φτιάξει προηγουμένως σατανική οργάνωση ας πούμε και το λέγαμε αυτό δημοσίως μαζί με τα προσωπικά μας στοιχεία, τότε είτε θα έπρεπε να πάψουμε να εναντιωνόμαστε στους εχθρούς μας για να μην μπλέξουμε ποινικά εξαιτίας τέτοιων νομοσχεδίων είτε να συμβιβαστούμε με το σύστημά τους πηγαίνοντας με το μέρος τους προδοτικά για να μην μας κυνηγήσουν, με αποτέλεσμα να ηττηθούμε τελικά από τους εχθρούς μας από τα αποδυτήρια κιόλας μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους. Γνωρίζοντας οπότε από πριν συμβούν όλα αυτά τι είναι αυτό που θέλουν να κάνουν ή φτιάξουν οι εχθροί μας, επιλέξαμε τη συγκεκριμένη στρατηγική δράσης που περιγράφεται σε διάφορα άρθρα του παρόντος και κάθε προηγούμενου ιστολογίου μας, αλλά και ποιους να μην ακολουθήσουμε και να μην ψηφίσουμε σκάβοντας τον λάκκο μας με τα ίδια μας τα χέρια!
Η όραση άλλωστε ανήκει στους πάντες που μπορούν να μάθουν και ποιοι είναι οι εχθροί μας τη σήμερον ημέρα με τόση πληροφόρηση που υπάρχει ευτυχώς, αλλά η αντίληψη μόνο σε λίγους για να το ψάξουν παραπάνω το θέμα ή για να το καταλάβουν μαθαίνοντας και το τι θέλουν να κάνουν αυτοί οι εχθροί, έτσι ώστε να προγραμματίσουν έπειτα (σαν και εμάς) αναλόγως τη ζωή τους για να μπορούν να παραμένουν όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητοι από κάθε τέτοιον εχθρό και πως να τον αντιμετωπίσουν. Όλοι οι υπόλοιποι τώρα που έχουν απλά την όραση σαν τα ζώα και δεν ενδιαφέρονται να μάθουν για όλα αυτά που τους παρουσιάζουμε ή επειδή τους αρέσει να παραμυθιάζονται από τον εχθρό αντί να τον αντιμετωπίζουν, όσο σατανιστές και να είναι σαν εμάς, απλά θα πάνε ως πρόβατα στη σφαγή που λένε με πιο στενά περιθώρια αντίστασης πλέον από τα δικά μας επειδή δεν φρόντισαν προηγουμένως να δράσουν με τον τρόπο που τους είπαμε, αφού αν ήδη γνωρίζει ο εχθρός ποιοι είναι ονομαστικά, πόσοι αριθμητικά, σε ποια ομάδα ή οργάνωση ανήκουν και τι κάνουν, απλά εφαρμόζει νομοσχέδια σαν τα παρακάτω και τους εκβιάζει να τον προσκυνήσουν προδοτικά για να μην μπλέξουν ποινικά ή φροντίζει με μια προβοκάτσια για παράδειγμα να τους ‘’φορτώσει’’ κάποιο έγκλημα για να πετύχει το ίδιο σε περίπτωση που δεν τον υπακούσουν. Ας πρόσεχαν και ας μας άκουγαν όταν τα λέγαμε όλα αυτά τα στρατηγικά σε τόσα άρθρα μας χρόνια τώρα...Όσο δε για τους υποψήφιους διώκτες μας, δεν χρειάζονται να απογοητεύονται μετά από όλα αυτά που αποφασίσαμε να μην κάνουμε όπως το ήθελαν για να μας έχουνε στο χέρι, γιατί τους βρήκαμε ήδη τη λύση: Ας τρίψουν τις ‘’τσουτσούνες’’ τους στο πρώτο λυχνάρι που θα βρούνε και ίσως βγει μετά το τζίνι για να τους δώσει τις πληροφορίες που ψάχνουν για εμάς, σε μία από τις τρεις ευχές που τους επιτρέπει να κάνουν!
«Αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο: «Καραμπινάτη» περίπτωση εγκλήματος εθνικής προδοσίας
Νόμοι μέ ἔλλειμμα δικαιοσύνης. Οἰκονομικά μέτρα μέ ἔλλειμμα οἰκονομικῆς λογικῆς. Ἀντιρατσιστικός νόμος μέ περίσσευμα ρατσισμοῦ – κατά τῶν Ἐλλήνων καί δή τῶν ἐκ Μικρᾶς Ἀσίας. «Μά ἐπί τέλους, ποιός κυβερνᾶ αὐτόν τόν τόπο;»
Διάβασα τό ἄρθρο μέ τίτλο «Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου βεβηλώνει την μνήμη των θυμάτων των γενοκτονιών του Πόντου και της Μικράς Ασίας» (στήν ἰστοσελίδα http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/08/blog-post_323.html#more). Πρόκειται, ὅπως ἀναφέρεται στό ἄρθρο, γιά τό περιβόητο «ἀντιρατσιστικό» νομοσχέδιο.
Νά ὑπενθυμίσουμε μέ δυό λόγια τί λέγεται στό ἄρθρο αὐτό, πρίν περάσουμε στόν σχολιασμό μας:
«Είναι το πρώτο νομοσχέδιο που θα εισαχθεί προς συζήτηση στο Θερινό Τμήμα, αμέσως μετά τις ολιγοήμερες διακοπές. Πρόκειται για ένα επαίσχυντο νομοθέτημα, που ποινικοποιεί την σκέψη και την έκφραση, αφήνοντας παράλληλα ανοιχτό το πεδίο στους ανθέλληνες, να ασχημονούν, αρνούμενοι τις Γενοκτονίες που υπέστη ο Ελληνισμός. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που έχει ήδη κριθεί αντισυνταγματικό από την Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής, η οποία έκρινε ότι «υπάρχουν αόριστες έννοιες όπως π.χ. «παροτρύνει, προκαλεί ή διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή μίσος.», που επιτρέπουν στο νομοσχέδιο να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν,….. Υπάρχει ειδική διάταξη (στο εν λόγω νομοθέτημα), περί της ποινικοποίησης της άρνησης ή εγκωμιασμού εγκλημάτων γενοκτονίας. Η διάταξη αυτή, κατόπιν διαταγής Ερντογάν και σχετικού ηλεκτρονικού μηνύματος της Βουλευτού της ΔΗΜΑΡ, Μαρίας Ρεπούση, δεν περιλαμβάνει την Γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας».
Στό προαναφερθέν ἄρθρο ἀναφέρεται καί τό ἑξῆς ἀπόσπασμα ἄρθρου του Σάββα Καλεντερίδη:
«Δηλαδή, επί της ουσίας, αν ψηφιστεί αυτός ο νόμος, όποιος στην Ελλάδα εγκωμιάζει ή αρνείται το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και τη γενοκτονία των Τούτσι από τους Χούτου, που αναγνωρίστηκαν από διεθνές δικαστήριο, θα τιμωρείται από το συγκεκριμένο νόμο, ενώ οι κεμαλιστές και ισλαμιστές φασίστες με τους εν Αθήναις και Θεσσαλονίκη συνοδοιπόρους τους, θα είναι ελεύθεροι να λοιδωρούν τα θύματα και τους απογόνους της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων και των Ασσυρίων, αφού οι γενοκτονίες αυτές δεν έχουν αναγνωριστεί από ελληνικό ή διεθνές δικαστήριο!…. ».
Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΑΣ:
Κανονικά, ἄν ἐνεργήσουνε ὅπως πρέπει καί πολύ προσεκτικά οἱ ἁρμόδιοι Εἰσαγγελεῖς καί δικαστές, πρέπει νά δοῦν ὅτι αὐτό το νομοσχέδιο, πού ἀγνοεῖ ἐπιδεικτικά καί μετά προθέσεως τίς γενοκτονίες πού ἔχουν γίνει σέ βάρος των Ἑλλήνων καί ἐπιδιώκει τήν καταστροφή τῆς ἐλευθερίας ἐκφράσεως τῶν Ἐλλήνων, ἐπιβάλλοντας την αὐτολογοκρισία, δέν εἶναι ἁπλῶς ἀντισυνταγματικό, ἀλλά εἶναι ἐθνική μειοδοσία πού ἀγγίζει -και νομίζω ὅτι ξεπερνᾶ – τά ὅρια τῆς ποινικά κολαζόμενης ἐθνικῆς προδοσίας. Τό ἴδιο καί ἄν ψηφισθῆ, διότι μέ τήν ψήφιση αὐτοῦ δέν ἀλλάζει ἡ ποινική φύση του.
Γιατί λοιπόν ἐθνική προδοσία;
Διότι, παραχωρεῖται μέ τό λεγόμενο ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο, ἡ ἐθνική κυριαρχία ὅλου τοῦ περί κοινωνικῆς, οἰκονομικῆς καί ἐθνικῆς ἀμύνης λόγου τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Καί τοῦτο, ἐνῶ συνεχίζουν νά εἰσρέουν μεταξύ τῶν οἰκονομικῶν μεταναστῶν καί πολιτικῶν προσφύγων στήν πατρίδα μας, οὐσιαστικῶς σχεδόν ἀκωλύτως, ἡ Σάρα καί ἡ Μάρα καί τό κακό συναπάντημα τοῦ ἐγκλήματος καί τοῦ πανισλαμιστικοῦ ἤ τουρκικοῦ τζιχαντισμοῦ.
Σέ ποῖον παραχωρεῖται δέ μέ τό «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο αὐτό, ὁ λόγος τῶν Ἑλλήνων περί ἀμύνης, δεμένος χειροπόδαρα; Στούς ἀφανεῖς καί ἡμι-ἐμφανεῖς διακρατικούς πολιτικο-οἰκονομικούς ἡγέτες τῆς παγκοσμιοποιήσεως, οἱ ὁποῖοι:
α) ἔχουν ἀπαγορεύσει νά γίνεται λόγος περί αὐτῶν καί κριτική περί τῶν σχεδίων τους, καταδικάζοντας ἐξόντωση, τοὐλάχιστον ἠθική, ὅποιον παραβιάσει τόν νόμο τῆς σιωπῆς (ὡς «συνομωσιολόγο»), και
β) χρειάζονται τούς ἀντιρατσιτικούς νόμους χωρίς καθόλου ἐθνική χροιά (τήν ὁποία κανονικά θά ἔπρεπε νά εἶχε ὁ δικός μας ἀντιρατσιστικός νόμος), ὥστε διά τῶν μεταναστῶν νά καταστραφοῦν οἱ ἐθνικές ταυτότητες καί νά ἐκμηδενισθοῦν οἱ κοινωνικές καί ἐθνικές ἀντιστάσεις, στήν ἀσύδοτη οἰκονομική ἐκμετάλλευση.
Ἑπομένως, ἀφοῦ παραχωρεῖται ὄχι ἁπλῶς ἔδαφος, ἀλλά ὁ ἴδιος περί κοινωνικῆς, οἰκονομικῆς καί ἐθνικῆς ἀμύνης λόγος τοῦ Ἑληνικοῦ λαοῦ, σέ ξένα κέντρα λήψεως πολιτικο-οικονομικῶν ἀποφάσεων, δηλαδή υπερκρατικούς και διακρατικούς φορεῖς κρατικῆς ἐξουσίας, καί ἀφοῦ καλοῦνται τά ὄργανα τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους νά συμβάλλουν – διώκοντας τόν ἐλεύθερο καί καίριο γιά τήν ἄμυνα τῆς πατρίδος λόγο τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ – στήν ἐγκατάσταση τῆς ἰσχύος τῶν ἐν λόγῳ διακρατικῶν κέντρων, μέσα στήν Ἑλληνική Ἐπικράτεια, ἔχουμε «καραμπινάτη» περίπτωση τοῦ ποινικοῦ ἐγκλήματος τῆς ἐθνικῆς προδοσίας.
Ὄχι λοιπόν μόνον «οι κεμαλιστές και ισλαμιστές φασίστες με τους εν Αθήναις και Θεσσαλονίκη συνοδοιπόρους τους, θα είναι ελεύθεροι να λοιδωρούν τα θύματα και τους απογόνους της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων και των Ασσυρίων», ἀλλά καί ὅποιος μιλήσει γιά ἐθνικούς κινδύνους π.χ. ἀπό τήν Τουρκία γιά τήν Θράκη, θά κινδυνεύῃ νά διωχθῆ ἀπό μουσουλμάνους τούρκους τῆς Θράκης, μέ τήν κατηγορία ὅτι διεγείρει ἀντικειμενικά (!!!) σέ μίσος ή πράξεις ρατσιστικές σέ βάρος τῶν τούρκων τῆς Θράκης!
Ὅποιος θά εἰπῆ, ὅτι οἱ εὐκαιρίες ἐργασίας τῶν ἀλλοδαπῶν εἶναι καλλίτερες ἀπό τίς εὐκαιρίες ἐργασίας τῶν Ἑλλήνων στήν ἴδια τήν πατρίδα μας, σίγουρα διεγείρει ἀντικειμενικά σέ μίσος καί μισαλλοδοξία τούς ἄλλους ἐργαζόμενους!
Ὅποιος θά εἰπῆ ὅτι «ὁ Πάπας, ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, εἶναι ὁ Ἀντίχριστος», θά κινδυνεύῃ μέ ὅλο τό βάρος τῶν μηχανισμῶν τοῦ Βατικανοῦ ἐπάνω του, νά διωχθῆ γιά τό ὅτι διεγείρει , πάλι ἀντικειμενικά, σέ πράξεις μισαλλοδοξίας σέ βάρος τῶν καθολικῶν-παπικῶν!
Ὅποιος εἰπῆ δημόσια, π.χ. σέ μία τάξη Λυκείου, καθηγητής ἤ μαθητής, ἤ στήν καφετέρια, ὅτι «δέν μπορῶ νά ἐξηγήσω πῶς γίνεται καί οἱ περισότεροι ἄνδρες πού καλοῦνται νά συμμετέχουν στά τηλεοπτικά πάνελ εἶναι θηλυπρεπεῖς», θα κινδυνεύῃ νά συλληφθῆ ἀπό τήν ἀστυνομία πού θα κληθῆ πρός τοῦτο ἀπό ἕναν παριστάμενο ὁμοφιλόφυλο…
«Μά ἐπί τέλους, ποιός κυβερνᾶ αὐτόν τόν τόπο;»
Ἡ ἀπάντηση εἶναι πλέον ἁπλῆ, ὅσο καί ἀπογοητευτική – ἀλλά καί ἀφορμή γιά ἀφύπνιση: Τόν κυβερνᾶ ἤ ἔχει ἀξιώσεις νά τήν κυβερνᾶ, ὅποιος προδότης, γράφοντας στά παλαιότερα τῶν ὑποδημάτων του κάθε δέσμευσή του ἀπό τό Σύνταγμα, ἀποδέχεται νά εἶναι ἡ πατρίδα μας ἕνα μικρό καί οὐσιαστικά ὑπεξούσιο κράτος, παλαιότερα τῆς «Δύσεως» ἤ τοῦ «Παραπετάσματος», τώρα τῆς λεγομένης παγκοσμιοποιήσεως.
Τό κλειδί παλαιότερα γιά τέτοια ἐπαίσχυντη κυριαρχία ἐπί τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, γιά τόν κάθε τυχοδιώκτη, ἰδεολόγο ἤ μή, πού γινόταν ὄργανο τῶν ξένων, ἦταν τό παλάτι μέ τίς εὔκολες ξένες ἐπηροές του, ἡ ἐπίκληση ἐθνικῶν ἀναγκῶν καί ἡ ἐλεύθερη οἰκονομία, ἤ ἀντίθετα τό Κόμμα, ἡ ἐπίκληση τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης καί μία κομματο-κρατικοποιημένη οἰκονομία.
Σήμερα, τό κλειδί γιά τόν κάθε τυχοδιώκτη , ἰδεολόγο ἤ μή, πού θέλει καί γίνεται ὄργανο τῶν ξένων, εἶναι ἡ δουλική του ὑποτέλεια στήν παγκοσμιοποίηση καί τήν ἡμι-ἀφανῆ ἡγεσία της (βλέπουμε μόνο τό προσωπεῖο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως), ἡ ἐπίκληση ἐκτάκτων δημοσίων ἀναγκῶν καί ὁ στοχευμένος κατά τῆς ἐλευθερίας τοῦ λαοῦ «ἀντιρατσισμός» σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, κοινωνικό, οἰκονομικό, ἐθνικό.
«Ἀντιρατσισμός», ὁ ὁποῖος, ἀρχίζοντας ἀπό τήν ὑποδούλωση τοῦ δημοσίου λόγου τοῦ λαοῦ περί κοινωνικῆς, οἰκονομικῆς καί ἐθνικῆς ἀμύνης (ἀλλά καί τοῦ ἰδιωτικοῦ ἕως καί τοῦ ἐσωτερικοῦ λόγου τοῦ ἀτόμου πού θά αὐτολογοκρίνεται), θα γίνεται ὁλονένα περισσότερο, σάν τό τσιμέντο πού πήζει, τό θεμέλιο γιά τήν οἰκοδόμηση τῆς κοινωνικῆς, οἰκονομικῆς καί ἀντεθνικῆς ὑποδουλώσεως τοῦ λαοῦ καί τοῦ ἔθνους, ἀλλά καί τοῦ κάθε πολίτου ἀτομικῶς, μέ πράξεις καί δόλιες παραλείψεις τῆς πολιτικῆς καί τῆς οἰκονομικῆς έξουσίας, κατά τῶν ὁποίων πράξεων καί παραλείψεων, οὐδείς θά δικαιοῦται νά ὁμιλεῖ ἐπί τῆς οὐσίας, διότι ἡ κριτική θά ἐνέχῃ «ρατσισμό».
Ὕστερα λοιπόν ἀπό τό «ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο», ἑπόμενο εἶναι ὅτι θά δημιουργηθῆ τέτοια δυναμική περί πολιτικῆς ὀρθότητας, ὥστε ἡ ἡμι-ἀφανής ἡγεσία τῆς παγκοσμιοποιήσεως, θά ἔχῃ τήν ἀπόλυτη ἄνεση νά ὀργανώσῃ καί ἐνεργήσῃ ὅποιας ἐκτάσεως ἐθνοκάθαρση ἐπιθυμεῖ.
Τότε, ἡ ἀντίληψη περί ἐσχάτης προδοσίας θά ἀντιστραφῆ! Ἕνα παράδειγμα τέτοιας δυναμικῆς τῆς «πολιτικῆς ὀρθότητας» τοῦ δημοσίου λόγου, βλέπουμε στήν ἐπιχειρούμενη στήν Οὐκρανία ἐθνοκάθαρση τῶν Ρώσων (οὐκρανόφωνων καί ρωσόφωνων), ἀπό μία κυβέρνηση πού ὑποτίθεται ὅτι δέν κάνει διακρίσεις τῶν «οὐκρανῶν» μέ βάση τό ἔθνος, τήν γλῶσσα καί τήν θρησκεία, καί ἄρα ἐπιτίθεται σέ ὅσους Ρώσους (οὐκρανόφωνους ἤ ρωσόφωνους) θέλουν νά τά διατηρήσουν! (τήν ἐθνική ρωσική τους συνείδηση, μέ τήν ὀρθόδοξη χριστιανική ταυτότητά της, καί τήν ρωσική γλῶσσα τους, εἴτε μόνη, εἴτε ὡς βάση τῆς οὐκρανικῆς διαλέκτου τους).
Ἡ Εἰσαγγελική Ἀρχή καί ἡ δικαστική ἐξουσία, θά ἀντιληφθοῦν τί διακυβεύεται πίσω ἀπό τίς λέξεις τοῦ προδοτικά ἀντεθνικοῦ καί ἀντι-κοινωνικοῦ «ψευδο-ἀντιρατσισμοῦ» τοῦ «ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου» ἤ νόμου; Καί, θά μπορέσουν νά σταθοῦν στό ὕψος τῶν περιστάσεων;
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά
(σ.σ. όταν η Κίνα το 1935 καθιέρωσε τον έλεγχο των όπλων ή την απαγόρευση της οπλοκατοχής των πολιτών της με άλλα λόγια, από το 1948 έως το 1952, είκοσι εκατομμύρια πολιτικοί αντιφρονούντες ανίκανοι να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους ή για να μην χαρακτηριστούν ως εν δυνάμει ΄΄τρομοκράτες΄΄ σήμερα στην περίπτωση που εξετάζουμε παρακάτω, συγκεντρώθηκαν και εξολοθρεύτηκαν!)
Αλλαγές στο «αντιτρομοκρατικό» αρ. 187 του Π.Κ: Ποινικοποιούνται οι ιδιωτικές συζητήσεις, ακόμα και… η σκέψη!
Και να φανταστείς ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη-ΝΔ βάζει την Αστυνομία στα Πανεπιστήμια, αλλά υπάρχουν πάνω από τριάντα (30) δολοφονίες με συμβόλαια θανάτου που δεν κάνει τίποτε!
Τον δημοσιογράφο Καραϊβάζ τον θυμάται κανείς;
Αλλαγές στο «αντιτρομοκρατικό» αρ. 187 του Π.Κ: Ποινικοποιούνται οι ιδιωτικές συζητήσεις, ακόμα και… η σκέψη!
ΑΠΟ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ
Τι προβλέπει η διεύρυνση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα (Π.Κ) που ψηφίστηκαν με διαδικασία fast track στην Βουλή.
Ποινικοποιείται ακόμη και η σκέψη… ως τρομοκρατική δράση. Αυτό είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο των διατάξεων που διευρύνουν το «περίφημο» άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα που αφορά την «τρομοκρατία». Ψηφίστηκαν σήμερα στη Βουλή – με ταχύτατες διαδικασίες μίας συνεδρίασης- σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Η κυβέρνηση φρόντισε να «τσουβαλιάσει» αυτές τις διατάξεις με άλλες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα (όπως η αναρτήσεις σεξουαλικού περιεχομένου δίχως συναίνεση) και την ενσωμάτωση δύο κοινωνικών οδηγιών. Παρ’ όλα αυτά έγινε σαφές ότι ένα νομοθετικό εργαλείο, που έχει ήδη αξιοποιηθεί ενάντια σε κινηματικές διαδικασίες με πρόσχημα την τρομοκρατία (με βάση της κατευθύνσεις της Ε.Ε), διευρύνει τα όρια του. Κι αυτό γίνεται με τρόπο απειλητικό για κάθε δημοκρατικό δικαίωμα.
Οι διατάξεις του νομοσχεδίου
Περιγράφοντας τις διατάξεις του νομοσχεδίου που ψηφίστηκε στην Βουλή, από την Νέα Δημοκρατία και το Κίνημα Αλλαγής, ο κυβερνητικός εισηγητής Γιάννης Παππάς είπε ότι με τις διατάξεις του «αντιμετωπίζεται το ζήτημα της υποκίνησης στη διάπραξη ορισμένης τρομοκρατικής ενέργειας υπό τη μορφή οποιασδήποτε συνέργειας ή συμμετοχικής δράσης». Όπως ανέφερε, πιο αναλυτικά, «διευρύνεται το αξιόποινο της απειλής με τέλεση τρομοκρατικής πράξης, διότι λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο ιδιωτικής επικοινωνίας». Μάλιστα, υποστήριξε ότι «προβλέπεται η αφαίρεση υλικού από το διαδίκτυο που συνιστά δημόσια υποκίνηση σε τέλεση τρομοκρατικής ενέργειας σε συμμόρφωση με το άρθρο 21 παράγραφος 1 εδάφιο β΄ της Οδηγίας».
Συμπλήρωσε, δε, ότι ότι «η πρόβλεψη για την αφαίρεση του υλικού από το διαδίκτυο αποδεικνύει ότι η νομοθεσία μπορεί να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται στην εξέλιξη της τεχνολογίας και στην αλλαγή τάσεων. Με τα συγκεκριμένα άρθρα ο νόμος αγγίζει πλέον και σημεία τα οποία μπορούν να θεωρούνται άβατο και μπορούσαν να υποκινήσουν φαινόμενα βίας». Άφησε να εννοηθεί ότι πρόκειται για διορθωτικές κινήσεις της Ε.Ε και της ελληνικής κυβέρνησης που προκύπτουν από την έως τώρα εμπειρία, αφού «η μεταφορά στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας 541/2017 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας δημιούργησε τότε ασάφειες, οι οποίες με το παρόν σχέδιο νόμου αντιμετωπίζονται και θεραπεύονται».
Τι πραγματικά προβλέπει
Με τις διατάξεις του νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης ουσιαστικά ενισχύεται ακόμη περισσότερο το «περίφημο» άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα που αφορά την τρομοκρατία. Πρόκειται για ένα άρθρο που ήδη έχει αξιοποιηθεί για την «αστυνόμευση» του εργατικού και του φοιτητικού κινήματος ενώ έχει αποτελέσει βάση για τον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων σε σειρά περιπτώσεων.
Πιο συγκεκριμένα με το άρθρο 36 του νομοσχεδίου αλλάζει η παράγραφος 4 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα. Με την αλλαγή που επέρχεται πλέον οι αρχές δεν χρειάζεται να τεκμηριώσουν ότι κάποιο πρόσωπο εμπλέκεται σε σχεδιασμό τρομοκρατικής ενέργειας ή δημιουργία τρομοκρατικής οργάνωσης. Απαιτείται μόνο η …εκτίμηση ότι ένα η περισσότερα πρόσωπα έχουν υποκινήσει άλλα, για τη συμμετοχή τους σε τρομοκρατικές δραστηριότητες. Ουσιαστικά δηλαδή πρόκειται για διάταξη …προληπτικού χαρακτήρα και ως τέτοια μπορεί να αξιοποιηθεί εν λευκώ.
Αντίστοιχες αλλαγές γίνονται και στην παράγραφο 6 του άρθρου 187 που αφορούσε έως την «δημόσια απειλή για την τέλεση τρομοκρατικής πράξης». Πλέον η «δημόσια απειλή» φεύγει από τα κριτήρια. Έτσι, πλέον αρκεί οι αρχές να έχουν γνώση (πώς άραγε;) ακόμη και μίας ιδιωτικής συζήτησης που να οδηγεί στην εικασία πως εμπίπτει στην συγκεκριμένη κατηγορία. Αυτομάτως τα εμπλεκόμενα πρόσωπα θεωρούνται ύποπτοι για τρομοκρατική ενέργεια και βέβαια μπορεί να ακολουθηθεί η διαδικασία της έρευνας και ποινικής δίωξης.
Στο άρθρο 37 του νομοσχεδίου λαμβάνεται ειδική πρόβλεψη για τη δράση στο διαδίκτυο. Οι νέες διατάξεις ορίζουν ότι εντός 3 ωρών μπορούν με πρωτοβουλία των αρχών να «κατέβουν» αναρτήσεις που κρίνεται ότι προτρέπουν σε τρομοκρατικές πράξεις ή ενέργειες η υποκινούν ανάλογες καταστάσεις.
Συνολικά το άρθρο 187 αποκτά «διευρυμένο κύκλο» και πλέον αφορά το σύνολο της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής ενός πολίτη. Μετατρέπεται δηλαδή σε ένα εργαλείο προληπτικής χειραγώγησης για οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα κριθεί από τις αρχές ως σχετιζόμενη με την «τρομοκρατία». Αυτά σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο που είναι γνωστό ότι έχει πλήθος διασταλτικών ερμηνειών του όρου και – κάθε άλλο παρά τυχαία- στα κείμενα της Ε.Ε χρησιμοποιείται ο όρος «ριζοσπαστικοποίηση» ως έννοια ταυτόσημη με την τρομοκρατική δράση ή τον σχεδιασμό της.
Η κυβέρνηση εν μέσω θέρους φροντίζει να «περάσει» αυτό το πλέγμα διατάξεων που, αθροιστικά με όσα είδη προβλέπονται στην αντι-τρομοκρατική νομοθεσία, οδηγεί στη δυνατότητα να «τυλίγονται σε μία κόλλα χαρτί» πρόσωπα ή κοινωνικές – πολιτικές οργανώσεις, ακόμη και διαδικτυακές πρωτοβουλίες.
Το «αντιτρομοκρατικό πακέτο» όμως δεν είναι η μόνη επικίνδυνη διάταξη στον νέο ποινικό κώδικα που εισηγήθηκε ο Κώστας Τσιάρας. Συμπληρώνεται με τις προβλέψεις ευρωπαϊκής οδηγίας σχετικά με το περίφημο «Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης». Ο «θεσμός» αυτός επεκτείνεται ακόμη περισσότερο και πλέον ορίζει ότι αυτό μπορεί να εκτελείται στην Ελλάδα, ακόμη και σε περιπτώσεις που με βάση το ελληνικό δίκαιο υπάρχει παραγραφή του αδικήματος ή ακόμη και αν η ελληνική δικαιοσύνη κρίνει πως το επίμαχο αδίκημα τελέστηκε πλήρως σε ελληνικό έδαφος. Επίσης πλέον δεν υφίσταται η απαγόρευση εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος για λόγους που σχετίζονται με ζητήματα φύλου, καταγωγής, σεξουαλικής ταυτότητας αλλά και πολιτικών φρονημάτων.
Κώστας Τσιάρας: Δεν είναι συζητήσιμο για όσους θέλουν την Ε.Ε
Για τα συγκεκριμένα ζητήματα, στην κοινοβουλευτική συζήτηση που πραγματοποιήθηκε, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας, δεν μπήκε καν στον κόπο να …συζητήσει με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Επικαλέστηκε την ευρωπαϊκή πραγματικότητα αλλά και την πεποίθηση της πλειοψηφία των κομμάτων της Βουλής σχετικά με τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Όπως δήλωσε «υπάρχει μια επιστολή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία προτρέπει την Ελλάδα με έναν συγκεκριμένο τρόπο να ενσωματώσει συγκεκριμένες διατάξεις, οι οποίες ξέρουμε πολύ καλά ότι αφορούσαν στην Οδηγία 48/2013».
Επίσης ο Κώστας Τσιάρας είπε πως «υπάρχει ένα πραγματικό, ερώτημα, το οποίο πρέπει να απαντήσει κανείς. Για το γεγονός ότι ερχόμαστε να συμπληρώσουμε την Οδηγία 541/2017 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας ξαφνικά ακούω μια κριτική περί του πώς μπορεί να εννοηθεί κάτι ή ποιο μπορεί να είναι το πλαίσιο, εάν είναι αυστηρότερο ή είναι χαμηλότερο. Πραγματικά, δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί κάποιος να έρχεται να υπερασπιστεί συμπεριφορές ή, εν πάση περιπτώσει, παραβατικές συμπεριφορές, οι οποίες κατά γενική ομολογία νομίζω ότι καταδικάζονται από όλη την κοινωνία. Και εκεί πρέπει να σταθούμε. Δεν νομίζω ότι υπάρχει συζήτηση πέραν αυτού».
Έτσι, για την ιστορία, στο ίδιο νομοσχέδιο ενισχύονται και οι διατάξεις που προβλέπουν ότι τα τραπεζικά στελέχη μπορούν να διωχθούν για παρανομίες στην διευθέτηση τραπεζικών πράξεων μόνον εάν το θέλουν τα… ίδια τα τραπεζικά ιδρύματα. Σε μία ακραία εκδοχή του πράγματος ακόμη και αν ομολογήσουν στο διαδίκτυο ότι «έφαγαν λεφτά» ή «πήραν μίζα» είναι αμφίβολο αν ένας εισαγγελέας μπορεί να κάνει αυτεπάγγελτη δίωξη…
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ