‘’Οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και ίσες. Όλοι. Όλες. Απαρέγκλιτα. Ανεξαίρετα. Αυτός είναι ο ολοκληρωτισμός μου. Δεν πρόκειται για αξίωμα αλλά για το μοναδικά ευαπόδεικτο στη ζωή λόγω της κοινής θνητότητας. Κράτος Δικαίου, ανθρωπινότητα, πολιτισμοί, Διαφωτισμοί, Ορθός Λόγος, επιστήμη απορρέουν και καταλήγουν εκεί, στην αναπόδραστη ισότητα. Για αυτό και οι γνώμες είναι άνισες. Καμιά δε συγκρίνεται και δεν μπορεί να σταθεί ενώπιον της δικαιοσύνης που συνιστά η απελευθερωτική παραδοχή της ισότητας όλων μας. Καμιά. Όπου εμφανίζονται υπεράνθρωποι, εκλεκτοί, πρωτευουσιάνοι, διανοούμενοι, πολιτισμένοι, λευκοί, δυνατοί, εξαίρετοι, εξαιρούμενοι κ.τ.τ. ετοιμάζονται οι κρεοπώλες των εθνών, οι αιματωροί της φρίκης, οι όμαιμοι αδελφοί μας. Έτσι έχουμε Νόμους να αναστείλουμε το Κακό, να σηματοδοτήσουμε την κατρακύλα. Δεν ξέρω αν κάτι διδάχθηκε η υφήλιος ανθρωπότητα από το Ολοκαύτωμα, όμως η επένθεση στο νομικό μας πολιτισμό διατάξεων ενάντια στην πρόκληση ρατσιστικού μίσους αποτελεί αναγκαίο και αγαστό όριο ειρηνικής συμβίωσης, ελάχιστη έκλαμψη Κράτους Δικαίου…Ναι στην αντιρατσιστική νομοθεσία! Ναι σε όσες/όσους την επικαλούνται και την εφαρμόζουν! Ναι, μεγάλο ναι, σε όσες/όσους ενεργοποιούν τη δικαιοσύνη! Οι νόμοι για αυτό υπάρχουν. Για να πραγματώνονται. Όχι για να τελούν εν υπνώσει ή να διαγούν υπέρ εξαιρέσεων. Όποιος/α ανώνυμος, επώνυμος, Αθηναίος, επαρχιώτης, εκδότης, ανέκδοτος, συγγραφέας, αγράμματος επιθυμεί την τροποποίηση ή την κατάργηση της αντιρατσιστικής νομοθεσίας ας το πει ευθαρσώς κι ας κατατάξει εαυτόν/ήν πλάι στην ακροδεξιά και τους υποστηρικτές της…’’ (σ.σ. από: metarithmisi.gr/content/khreiazomaste-antiratsistikous-nomous-oposdepote)
Το παραπάνω απόσπασμα ενός δημοσιεύματος που βρήκαμε πρόσφατα, πέρα από τα άλλα δυο στο ίδιο μήκος κύματος που θα θυμηθούμε παρακάτω, καταδεικνύει τον ίδιο σχεδιασμό όπως αποτυπώνεται στη σοσιαλιστική πυραμίδα της εικόνας που το συνοδεύει, δηλαδή την προσπάθεια υλοποίησης του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού μέσα στην κοινωνία από την εποχή του Διαφωτισμού (όπως θα αναλυθεί εν συνεχεία λεπτομερέστερα) με το πρόσχημα της προστασίας του ‘’κοινού καλού’’ από κάποιον κίνδυνο, σαν του Κορωνοϊού στις μέρες μας. Ακολουθώντας έτσι αυτό το διεστραμμένο σκεπτικό, για να είμαστε όλοι ίσοι θα πρέπει να συμφωνούμε όλοι στα ίδια πράγματα, άρα (και για να χαριτολογήσουμε κιόλας) θα έπρεπε να τραβήξουμε στο κρεβάτι του Προκρούστη κάθε κοντύτερο άνθρωπο για να φτάσει σε ύψος τον ψιλότερο μιας κοινωνίας ώστε να πάψουν οι διακρίσεις, να πετσοκόψουμε όσους ‘’γαϊδουροψώληδες’’ για να μην αισθάνονται μειονεκτικά οι πολυπληθέστεροι ‘’μικροτσούτσουνοι’’, να αφήσουμε τους εναπομείναντας λευκούς του πλανήτη μας να καούν στον ήλιο για να μαυρίσουν όπως οι υπόλοιποι ώστε να πάψει ο ρατσισμός και να αποβάλλουμε από τα σχολεία τους εξυπνότερους μαθητές για να μην ξεχωρίζουν από τους βλάκες! Με δυο λόγια λοιπόν, όταν βλέπουμε μια μικρή ομάδα ανθρώπων αμελητέας μειοψηφίας μέσα στην κοινωνία σαν τους πολιτικούς, να ορίζει το δικό της καλό ως γενικό ή κοινό όλων των ανθρώπων και δια της βίας ή της νομοθεσίας να προσπαθεί να το επιβάλλει και στην υπόλοιπη κοινωνία για το καλό της, χωρίς ποτέ να την ρωτήσει! Για παράδειγμα, όχι μόνο δεν ρωτήθηκε ποτέ το σύνολο του πληθυσμού (με δημοψήφισμα ας πούμε) αν συμφωνεί ή όχι με την ένταξη αφροασιατών μέσα στην κοινωνία του σαν να μην υπάρχουν σύνορα πια (πέρα από τους γύφτους και τους εβραίους που προηγήθηκαν ενταξιακά πάλι χωρίς να μας ρωτήσουν), αλλά αντιθέτως νομοθετήθηκαν κιόλας αντιρατσιστικοί νόμοι για να λογοκρίνουν και να τιμωρούν τους διαφωνούντες, όπως το ζητά επίσης το κείμενο που μόλις διαβάσαμε δίχως να κρύβει τον (αυτονόητο συνεπακόλουθα) ολοκληρωτισμό του!