- Στο εξής, το μέτρο του lockdown εφαρμόζεται στο σύνολο του πληθυσμού των 8,9 εκατομμυρίων κατοίκων, όπου το ποσοστό του εμβολιασμού ανέρχεται στο 66%, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο (στο 63,9% στις 17/11, σύμφωνα με την καταμέτρηση του Politico), παρά την εισαγωγή του πιστοποιητικού εμβολιασμού από την άνοιξη…."Η αύξηση του ποσοστού του εμβολιασμού είναι το μόνο μέσο για την έξοδο από τον φαύλο κύκλο", δήλωσε ο Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ τονίζοντας ότι το εμβόλιο είναι το "εισιτήριο για την έξοδο" από την πανδημία.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ: Κατόπιν νέων απαγορευτικών μέτρων εισόδου σε χώρους ψυχαγωγίας (ούτε καν με διαγνωστικό τεστ Κορωνοϊού) σε ανεμβολίαστους στην Ελλάδα με σκοπό να εκβιαστούν ώστε να αποδεχτούν ότι το σώμα τους δεν τους ανήκει πλέον, η ιστοσελίδα μας από το προσεχές σαββατοκύριακο θα τους παρέχει ψυχαγωγικό υλικό (χωρίς να ζητάμε κανένα πιστοποιητικό κοινωνικό φρονημάτων) που θα αφορά επίσης και όσους εμβολιασμένους αρνούνται να χρησιμοποιήσουν πιστοποιητικό εμβολιασμού για να εισέλθουν σε κάποιο χώρο διασκέδασης (προτιμώντας έτσι να κάτσουν σπίτι) σαν να βρίσκονται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου απαιτείται άδεια μετακίνησης! Κάθε βδομάδα οπότε (Σάββατο ή Κυριακή) και όσο παραμένει ενεργό το παρόν ιστολόγιο, εκτός απροόπτου, θα ανανεώνεται το ψυχαγωγικό μας υλικό (π.χ. με κάποια ταινία ή συναυλία ή βιβλίο κ.λ.π.) που μπορείτε να δείτε πατώντας πάνω στο εικονίδιο που θα τοποθετηθεί με τίτλο ‘’ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ’’ στο πάνω μέρος της σειράς όλων των υπολοίπων που βλέπετε, μέχρι (και αν ποτέ) σταματήσουν τα συγκεκριμένα απαγορευτικά μέτρα στους χώρους διασκέδασης (για να αφαιρεθεί έπειτα το συγκεκριμένο εικονίδιο).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Έχοντας να κάνουμε πραγματικά με ηλίθιους φασίστες της παγκοσμιοποίησης που ξεσκεπάζουν από μόνοι τους τα ψέματα που λένε στον (επίσης ηλίθιο που ακόμα τους πιστεύει) κόσμο, όταν για παράδειγμα ο Αυστριακός καγκελάριος λέει από τη μια ότι μόνο με τον εμβολιασμό μπορούμε να ξεπεράσουμε την πανδημία του Κορωνοϊού αλλά την ίδια ώρα κλείνει σε καραντίνα και(!!!) τους εμβολιασμένους (σ.σ. άρα ούτε με το εμβόλιο ξεπερνάμε την πανδημία για να χρειάζεται να παρθούν και για εκείνους τέτοια περιοριστικά μέτρα), αποκαλύπτουν έτσι εμμέσως πλην σαφώς ότι ο στόχος τους δεν είναι η καταπολέμηση ετούτης της πανδημίας, αλλά ο απόλυτος έλεγχος του πληθυσμού (δια του υποχρεωτικού εμβολιασμού και των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων του) με σκοπό να μετασχηματιστεί η κοινωνία με τον τρόπο που παρουσιάστηκε στην σχετική αρθρογραφία μας (όπως θα θυμηθούμε πέρα από κάποια ρητορικά ερωτήματα που θα προστεθούν προηγουμένως) πριν καν εμφανιστούν τέτοια εμβόλια και πιστοποιητικά τους! Καλούνται για αυτό όλοι οι συναγωνιστές μας να βρίσκονται σε εγρήγορση (προσέχοντας πιθανή παρακολούθηση από αστυνομία και Ε.Υ.Π. όπως θα αποκαλύψουμε), αφού μπορεί να έρθουν (ενδεχομένως) έτσι τα πράγματα τελικά και να κλείσουμε (και πάλι) εμείς σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όλους αυτούς τους παγκοσμιοποιητές…
Η Αυστρία θα επιβάλει από την Δευτέρα ολικό, εθνικό lockdown και καθιστά υποχρεωτικό τον εμβολιασμό του πληθυσμού από την 1η Φεβρουαρίου. Γίνεται έτσι η πρώτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που λαμβάνει τέτοιου είδους μέτρα για την αντιμετώπιση της αναζωπύρωσης της επιδημίας της Covid.
"Πρέπει να κοιτάξουμε την πραγματικότητα στα μάτια", δήλωσε ο αυστριακός καγκελάριος Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Τυρόλο, έπειτα από συνομιλίες με όλους τους κυβερνήτες των αυστριακών περιφερειών.
"Παρά τους μήνες της εφαρμογής της πειθούς, δεν κατορθώσαμε να πείσουμε αρκετούς ανθρώπους να εμβολιασθούν", είπε, επικρίνοντας τον υπερκορεσμό των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας στα νοσοκομεία της χώρας.
"Η αύξηση του ποσοστού του εμβολιασμού είναι το μόνο μέσο για την έξοδο από τον φαύλο κύκλο", δήλωσε ο Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ τονίζοντας ότι το εμβόλιο είναι το "εισιτήριο για την έξοδο" από την πανδημία.
Ο Αυστριακός καγκελάριος διευκρίνισε ότι το lockdown θα διαρκέσει το πολύ 20 ημέρες.
Στην Ευρώπη, η πανδημία αναζωπυρώνεται και πολλές χώρες, όπως η Σουηδία, η Γερμανία και η Ελλάδα, ανακοίνωσαν σκλήρυνση των περιορισμών κατά τις τελευταίες ημέρες.
Από την προηγούμενη Δευτέρα ήδη στην Αυστρία τα δύο εκατομμύρια των ανεμβολίαστων δεν είχαν πλέον δικαίωμα να βγουν από το σπίτι τους παρά μόνο για ψώνια, για άθληση ή για να λάβουν ιατρική φροντίδα.
Στο εξής, το μέτρο του lockdown εφαρμόζεται στο σύνολο του πληθυσμού των 8,9 εκατομμυρίων κατοίκων, όπου το ποσοστό του εμβολιασμού ανέρχεται στο 66%, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο (στο 63,9% στις 17/11, σύμφωνα με την καταμέτρηση του Politico), παρά την εισαγωγή του πιστοποιητικού εμβολιασμού από την άνοιξη.
Τα περιοριστικά μέτρα που εφαρμόσθηκαν πριν από λίγες ημέρες προκάλεσαν αύξηση του αριθμού των ραντεβού στα εμβολιαστικά μέτρα.
Ομως, ο αριθμός των κρουσμάτων συνεχίζει να αυξάνεται και βρίσκεται σε επίπεδα άνευ προηγουμένου από την έναρξη της επιδημίας: χθες η Αυστρία κατέγραψε 15.000 κρούσματα του ιού κατά τις τελευταίες 24 ώρες.
Πολίτες σε καθεστώς παρακολούθησης από την ΕΥΠ
Εν μέσω πανδημίας η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών εργαλειοποιείται από την κυβέρνηση για να συγκεντρώσει πληροφορίες και να παρακολουθήσει τη δραστηριότητα αντιεμβολιαστών, αλλά και πολιτών που εμπλέκονται στο μεταναστευτικό. Αναζητούνται το «ιδεολογικό» πρόσημο και τα προσωπικά δεδομένα. Τα μηνύματα της κεντρικής υπηρεσίας προς τα κλιμάκια ανά την επικράτεια.
Ενα εφιαλτικό όσο και δυστοπικό καθεστώς παρακολούθησης πολιτών από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών αποκαλύπτει σήμερα η «Εφ.Συν.», στους οποίους περιλαμβάνονται υπάλληλοι μεταναστευτικών οργανισμών, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, αλλά και άνθρωποι που ασχολούνται με το προσφυγικό, ενώ στο στόχαστρο έχουν μπει και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των αρνητών της πανδημίας όπου και διαπιστώνεται πλήρες «φακέλωμα» των διοργανωτών τους.
Την ώρα δηλαδή που η κυβέρνηση πιστεύει ότι δεν είναι η δουλειά της να πείσει τους ανεμβολίαστους να εμβολιαστούν –όπως είπε πριν από λίγες μέρες ο υπουργός Υγείας–, θεωρεί πως είναι δουλειά της να τους παρακολουθεί και να τους «φακελώνει». Με τα στοιχεία που παρουσιάζουμε φαίνεται ότι πριν μπει μπροστά η επιχείρηση «Ελευθερία», με όλα τα επικοινωνιακά ταραταζούμ της κυβέρνησης να τη συνοδεύουν, μια άλλη επιχείρηση είχε ξεκινήσει ήδη με στόχο τους ανεμβολίαστους πολίτες της χώρας.
Ειδικότερα, από τον Ιούλιο του 2020 –όπως φαίνεται από αδιάσειστα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η «Εφ.Συν.»– και με τις πρώτες συγκεντρώσεις ανά την Ελλάδα κατά των μέτρων για τους ανεμβολίαστους ζητήθηκε από τη διοίκηση της ΕΥΠ να καταγράφονται όλες οι συγκεντρώσεις, οι πρωταγωνιστές τους και το «ιδεολογικό τους υπόβαθρο». Ετσι, σε κάθε συγκέντρωση ανά την επικράτεια βρέθηκαν υπάλληλοι της υπηρεσίας προκειμένου να ενημερώνεται το Μαξίμου σε καθημερινή βάση.
Από την αρχή σχεδόν ήταν φανερό και αποδεικνύεται από τα σχετικά σήματα πως ο πυρήνας αυτών των μικρότερων ή μεγαλύτερων συγκεντρώσεων ανήκε στους κύκλους της ακροδεξιάς, παραθρησκευτικών οργανώσεων και οπαδών περιθωριακών ομάδων τύπου Σώρρα. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε την κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι γνώριζε τους υποκινητές και το «ιδεολογικό τους υπόβαθρο», να κατηγορήσει επανειλημμένα τον ΣΥΡΙΖΑ πως υποκινούσε τις συγκεντρώσεις, χρησιμοποιώντας γι’ αυτόν τον σκοπό ολόκληρο το επικοινωνιακό της οπλοστάσιo, συμπεριλαμβανομένων δημοσκοπήσεων που έβγαιναν σε τακτά χρονικά διαστήματα στα κανάλια.
Τα σήματα και οι «κουκούλες»
Οι ενημερώσεις της ΕΥΠ περιλάμβαναν ονοματεπώνυμα, κινητά τηλέφωνα (για να μπουν υπό παρακολούθηση) και κοινωνικές δραστηριότητες των «υποκινητών». Διαβάζουμε, για παράδειγμα, σε σχετικό σήμα που στάλθηκε τον περασμένο Ιούλιο: «Σας γνωρίζουμε ότι το προσεχές διάστημα θα δημιουργηθούν συγκεντρώσεις-πορείες διαμαρτυρίας ενάντια στα ληφθέντα μέτρα αποφυγής εξάπλωσης του covid 19 και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό σε διάφορες πόλεις ανά την επικράτεια.
Επί των ανωτέρω παρακαλούμε για την άμεση διαβίβαση στην κεντρική υπηρεσία οποιασδήποτε πληροφορίας κατέχετε ή καταστεί δυνατόν να συλλέξετε στη Ζ.Ε. (σ.σ. ζώνη ευθύνης) σας, σχετικά με τους συμμετέχοντες (ομάδες-άτομα) στις εν λόγω συγκεντρώσεις (συμπεριλαμβανομένων προσωπικών πληροφοριών όπως τηλέφωνα, λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ιδιότητα, δράση, το ιδεολογικό τους υπόβαθρο, καθώς και τους υποκινητές». Να σημειωθεί ότι όποτε ήταν προγραμματισμένη αντίστοιχη πορεία διαμαρτυρίας, υπήρχε ανάλογη κινητοποίηση της ΕΥΠ, μια και υπάρχουν κι έτερα σήματα που το επιβεβαιώνουν.
Σε άλλο σήμα που στάλθηκε από τα κεντρικά της ΕΥΠ στα παραρτήματα της υπηρεσίας ανά την επικράτεια σημειώνονται τα εξής: «Σύμφωνα με αναρτήσεις στο διαδίκτυο έχει ανακοινωθεί κάλεσμα για συγκεντρώσεις ανά την επικράτεια την ερχόμενη Κυριακή με θέμα “κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας - κανένα παιδί με μάσκα στο σχολείο”. Επί του παρόντος αναφέρονται ως σημεία συγκέντρωσης στην Αθήνα (πλατεία Συντάγματος) και στη Θεσσαλονίκη (Λευκός Πύργος). Σχετική αφίσα έχει αναρτηθεί στο προφίλ που διατηρούν στο facebook οι “Ενωμένοι Μακεδόνες”. Παρακαλούμε για την ενημέρωσή σας και στο πλαίσιο των δυνατοτήτων σας την άμεση διαβίβαση στην κεντρική υπηρεσία οποιωνδήποτε πληροφοριών καταστεί δυνατό να συλλέξετε για τυχόν συγκεντρώσεις στη Ζ.Ε. σας».
Η «Εφ.Συν.» έχει στη διάθεσή της και τις απαντήσεις που στάλθηκαν από τις κατά τόπους υπηρεσίες προς τα κεντρικά της ΕΥΠ ως προς το αίτημα της παρακολούθησης των αντιεμβολιαστών. Και όντως, οι άνθρωποι της ΕΥΠ έχουν κάνει τη δουλειά τους, δίνοντας σαφή περιγραφή της κατάστασης που επικρατούσε. Διαβάζουμε για παράδειγμα σε απαντητικό σήμα: «πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση περίπου 20 ατόμων...» και ότι σ’ αυτήν αναπαρήχθησαν μαγνητοφωνημένες ομιλίες του γιατρού (αναφέρεται το όνομα γιατρού που πρωτοστατεί στις συγκεντρώσεις των αντιεμβολιαστών) στις οποίες εξηγούσε τις θεωρίες του κατά του εμβολιασμού. Πιο κάτω σημειώνεται πως «δεν ακούστηκαν συνθήματα ούτε υπήρχαν πανό... Η κινητοποίηση έγινε μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης». Στο ίδιο σήμα αναφέρονταν ονομαστικά συγκεκριμένοι πολίτες που συμμετείχαν στη συγκέντρωση όπως και η ιδιότητά τους.
Σε άλλο σήμα καταγράφεται και το «ιδεολογικό υπόβαθρο» ορισμένων από τους συμμετέχοντες. Αφού αναφέρονται αναλυτικά τα ονόματα των διοργανωτών και ο αριθμός της αστυνομικής τους ταυτότητας, γίνεται λόγος για συμμετοχή τους σε ακροδεξιές ομάδες και ομάδες που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο που επιδίδονται στη συνωμοσιολογία αναφορικά με τους εμβολιασμούς. Οπως σημειώνεται στο σήμα, «γενικότερα ήταν εμφανής η παρουσία ατόμων του ακροδεξιού χώρου». Επιπρόσθετα δίνονται πληροφορίες και για άλλα άτομα και κυρίως για την επαγγελματική τους ιδιότητα.
Αλλο σήμα καταγράφει μεταξύ άλλων το κεντρικό σύνθημα που ακουγόταν κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, «κάτω η Χούντα του Μητσοτάκη» και ακολουθείται η ίδια παράθεση στοιχείων για τους διοργανωτές όπου και σημειώνεται ειδικώς «η παρουσία τριών κληρικών, μιας γιατρού και ατόμων κυρίως από το χώρο της ακροδεξιάς».
Σε έτερη εκδήλωση διαμαρτυρίας όπου συμμετείχαν περισσότερα –σύμφωνα με την εκτίμηση του κλιμακίου της ΕΥΠ– από 500 άτομα, καταγράφεται η παρουσία «υγειονομικών (νοσηλευτές, γιατροί)» ενώ «αναγνωρίζονται και οπαδοί του Σώρρα, κυρίως αστυνομικοί, κληρικοί και καλόγεροι».
H EYΠ και ο μικρός Τζαμάλ
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Οι έρευνες επεκτείνονται και σε πρόσωπα που έχουν εμπλακεί με το μεταναστευτικό και με τα δικαιώματα των προσφύγων. Για παράδειγμα υπάρχει σήμα με το οποίο ζητούνται πληροφορίες για γυναίκα που εργάζεται στον δημόσιο τομέα (όλα τα στοιχεία είναι στη διάθεση της εφημερίδας μας) με την αιτιολογία ότι η εν λόγω «εμφανίζεται ως υπέρμαχος των εργασιακών και ανθρώπινων δικαιωμάτων των μεταναστών συμμετέχοντας σε καμπάνιες...». Εννοείται πως παρατίθενται όλα τα προσωπικά της στοιχεία ώστε το κλιμάκιο που θα αναλάβει την υπόθεση να έχει πλήρη εικόνα για το αντικείμενο ελέγχου του.
Σε άλλο σήμα η υπηρεσία ζητά ενημέρωση για συλλογή στοιχείων για έναν δικηγόρο ο οποίος έχει κληθεί να υπερασπιστεί σε δικαστήριο έναν μετανάστη. Στην περίπτωσή του υπάρχει πλήρης αναφορά για τα προσωπικά του στοιχεία (διεύθυνση κατοικίας, κινητό τηλέφωνο κ.λπ.) και ζητούνται πληροφορίες για την «εν γένει δράση του».
Το πιο εντυπωσιακό όλων, όμως, είναι το γεγονός ότι η Υπηρεσία ζητά πληροφορίες για ένα 12χρονο προσφυγόπουλο από τη Συρία που έγινε ευρέως γνωστό πριν από λίγους μήνες όταν ο ιστότοπος της γαλλικής εφημερίδας Le Monde δημοσίευσε ένα σκίτσο του. Στο σχετικό σήμα η υπηρεσία ζητά από το αρμόδιο κλιμάκιο να ελέγξει την πληροφορία που έχει στη διάθεσή της πως ο 12χρονος κρατείται στην προσφυγική δομή της Κω και να συλλέξει οποιαδήποτε άλλη πληροφορία σχετικά με αυτόν.
Στο σήμα τονίζεται πως για την περίπτωση του 12χρονου ενδιαφέρεται Ελληνας δημοσιογράφος που επιθυμεί να κάνει σχετικό ρεπορτάζ μετά τη δημοσίευση του σκίτσου του και περιλαμβάνονται σ’ αυτό προσωπικά δεδομένα του δημοσιογράφου (όνομα και αριθμός ταυτότητας), ενώ το ίδιο ισχύει και για έναν υπάλληλο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, με τον οποίο ο πρώτος φέρεται να ήρθε σε επαφή προκειμένου να πραγματοποιήσει το ρεπορτάζ του. Αναρωτιέται κανείς τι είδους «απειλή» συνιστούσε για το επιτελικό κράτος ένα ανήλικο προσφυγόπουλο;
ΠΗΓΗ: https://www.efsyn.gr/themata/thema-tis-efsyn/319063_polites-se-kathestos-parakoloythisis-apo-tin-eyp
Τὰ ἀγωνιώδη ἐρωτήµατα τῶν ἐµβολιασµένων, σὲ κρίση ἀλήθειας
Πολλοὶ ἐµβολιασµένοι, εὑρισκόµενοι σὲ ἀσφαλῆ χρονικὴ ἀπόσταση ἀπὸ τὸ γεγονὸς τοῦ ἐµβολιασµοῦ, διερωτῶνται µὲ µεγαλύτερη νηφαλιότητα γιὰ τὶς παροῦσες καὶ µελλοντικὲς συνέπειες τῆς ἀπόφασής τους. Ἀνασκοποῦν τὰ γεγονότα τοῦ τελευταίου δεκαοκτάµηνου καὶ καταλήγουν σὲ ὁρισµένα ἀγωνιώδη ἐρωτήµατα-συµπεράσµατα, ποὺ ἀποτυπώνουν τὸν ἔντονο σκεπτικισµό τους γιὰ τὴν ἐξέλιξη τῆς πανδηµίας. Τὰ ἐρωτήµατα αὐτά, τὰ ὁποῖα λειτουργοῦν ὡς ἀνιχνευτὲς ἀντιφάσεων, συνιστοῦν µιὰ κραυγὴ ἀγωνίας καὶ ἐσωτερικοῦ ψυχικοῦ πόνου ὅσων ἐµβολιασµένων ἀναζητοῦν παρηγοριὰ καὶ λύτρωση ἀπὸ τὸν φαῦλο καὶ νοσηρὸ κύκλο τοῦ ἐµβολιασµοῦ. Ἐνόψει τῆς τρίτης δόσης, προσπαθοῦν νὰ ἀφυπνίσουν τὶς µουδιασµένες συνειδήσεις ἄλλων ἐµβολιασµένων, ὥστε ὅλοι µαζὶ νὰ ἀποτινάξουν τὸν ζυγὸ τῆς δουλείας τοῦ φόβου, διεκδικῶντας τὴν ἐλευθερία τους. Ἀπὸ τὴν ἀπόφασή τους νὰ µὴ συναινέσουν στὴν τρίτη δόση θὰ κριθεῖ ἂν µπορεῖ νὰ διασωθεῖ (ἔστω καὶ τὴν ὑστάτη στιγµὴ) ὁ κόσµος στὴν σηµερινή του µορφὴ ἢ θὰ ὑποκύψει µιὰ γιὰ πάντα στὰ κελεύσµατα τῆς ὑγειονοµικῆς τυραννίας, ὁπότε θὰ ἀνοίξει ὁ δρόµος στὴν µετανθρωπιστικὴ δυστοπικὴ κοινωνία.
Ἀκολουθεῖ ἕνα ἐρωτηµατολόγιο µὲ σωρεία λογικῶν ἀντιφάσεων, ἐξ αἰτίας τῶν ὁποίων ἡ ὑποβολὴ στὴν τρίτη δόση τοῦ ἐµβολιασµοῦ καθίσταται ἐν τέλει ἐγχείρηµα ἄκρως προβληµατικό.
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ νοιάζονται οἱ κυβερνῶντες γιὰ τὴν Δηµόσια Ὑγεία ἀλλὰ νὰ ζητοῦν µόνο πιστοποίηση τύπου καὶ ὄχι οὐσίας, ἀδιαφορῶντας παντελῶς γιὰ τὸ ἂν οἱ ἐµβολιασµένοι ἢ οἱ νοσήσαντες ἔχουν ἀντισώµατα στὸν κορωνοϊό;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ νοιάζεται ἡ κυβέρνηση γιὰ τὴ Δηµόσια Ὑγεία, ἀλλὰ νὰ ἀφήνει τὰ νοσοκοµεῖα ὑποστελεχωµένα καὶ ἀποδεκατισµένα ἀπὸ πεπειραµένους ἰατροὺς, ποὺ τοὺς θέτει ὑπὸ ἀναστολὴ κατ’ ἐφαρµογὴν τοῦ Ν. 4820/2021, µὲ ἀποτέλεσµα κάποιοι ἐξ αὐτῶν νὰ ἀναγκάζονται νὰ δέχονται ἀσθενεῖς σὲ παγκάκια προκειµένου νὰ τοὺς δώσουν τὶς πολύτιµες ἰατρικὲς συµβουλές τους;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι ἡ γνώµη τῶν εἰδικῶν ἐπιχειρηµατολογικά θωρακισµένη, ἀλλὰ ταυτοχρόνως α) νὰ φιµώνεται ἡ ἀντίθετη ἄποψη καὶ β) νὰ ἀποφεύγεται ὁ δηµόσιος διάλογος;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀπαγορεύονται ἢ ἔστω νὰ ἀποφεύγονται οἱ νεκροψίες, ὅταν πρέπει νὰ γίνει γνωστὸ ποιὲς εἶναι οἱ πραγµατικὲς αἰτίες θανάτου, εἴτε ἀπὸ κορωνοϊὸ εἴτε ἀπὸ ἐµβολιασµό;
Πῶς εἶναι δυνατὸν στὴν ἀρχὴ οἱ µάσκες νὰ θεωρήθηκαν περιττὲς ἢ καὶ ἐπικίνδυνες ἀλλὰ στὴν συνέχεια ἀναγκαῖες παντοῦ;
Πῶς εἶναι δυνατὸν στὰ συνέδρια νὰ ἐπιτρέπεται στοὺς ἐµβολιασµένους νὰ κάνουν παρέα µόνο µὲ νοσήσαντες, ἀλλὰ νὰ ἀξιώνουν ἀπὸ αὐτοὺς νὰ φοροῦν µάσκα καὶ νὰ τηροῦν ἀποστάσεις ἀσφαλείας;
Πῶς εἶναι δυνατόν τά τέστ νὰ εἶναι διαγνωστικά, ἀλλὰ νὰ ἀντιµετωπίζονται σὰν ἀντισυλληπτικά, µὲ δράση covid-free γιὰ 48 ἢ 72 ὧρες;
Πῶς εἶναι δυνατὸ σὲ κάποιες περιπτώσεις νὰ ἀπαιτεῖται τέστ δυὸ φορὲς τὴν ἑβδοµάδα, ἐνῷ σὲ ἄλλες µία ἢ τρεῖς;
Πῶς εἶναι δυνατὸν κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ καλοκαιριοῦ νὰ ἔπρεπε ὁ πελάτης ἑστιατορίου νὰ φορᾶ µάσκα ὅταν εἶναι ὄρθιος µέσα στὸ κατάστηµα ἀλλὰ νὰ ἐπιτρεπόταν νὰ τὴν βγάλει ὅταν κάθεται; Ὄρθιος κολλάει, καθιστὸς δὲν κολλάει;
Πῶς εἶναι δυνατὸν µέσα στὴν ἐκκλησία, ὅπου οἱ πιστοὶ δὲν µιλοῦν µεταξύ τους ἀλλὰ προσεύχονται, νὰ ἐπιβάλλεται χρήση διπλῆς µάσκας;
Πῶς εἶναι δυνατὸν κάποιοι νὰ κυκλοφοροῦν µὲ µάσκα στοὺς δρόµους ἢ στὶς παραλίες ἢ ἀκόµη καὶ νὰ τὴν φοροῦν ὅταν ὁδηγοῦν µόνοι τους, ἀλλὰ ὅταν πηγαίνουν σὲ γεµάτα ἑστιατόρια νὰ τὴν βγάζουν;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ παραµένουµε παγερὰ ἀδιάφοροι βλέποντας τετράχρονα παιδάκια νὰ τρέχουν στὸ προαύλιο τοῦ σχολείου χωρὶς νὰ ἀποχωρίζονται τὴν µάσκα τους;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀπαιτεῖτο τὸ καλοκαῖρι τέστ µόνο ἀπὸ τὴν Ἀθήνα πρὸς τὸ νησὶ, ἀλλὰ ὄχι ἀπὸ τὸ νησὶ πρὸς τὴν Ἀθήνα;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ συνδέεται αἰτιωδῶς ἡ νυχτερινὴ µουσικὴ µὲ τὴν διασπορὰ τοῦ ἰοῦ;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ συνδέονται αἰτιωδῶς µὲ τὴν διασπορὰ τοῦ κορωνοϊοῦ, ἡ κολύµβηση καὶ τὸ ψάρεµα, τὰ ὁποῖα ἀπαγορεύτηκαν κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ λοκντάουν;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ µποροῦν νὰ προβλέπουν οἱ εἰδικοί τό ἑκάστοτε ἑπόµενο κύµα τοῦ κορωνοϊοῦ σὰν νὰ εἶναι προφῆτες καὶ ὄχι γιατροί;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐκδηλώνονται τὰ ὑποτιθέµενα κύµατα ταὐτοχρόνως σχεδὸν σὲ ὅλες τὶς χῶρες παρὰ τὴν διαφορὰ τῶν καιρικῶν συνθηκῶν;
Πῶς εἶναι δυνατὸν ἡ φυσικὴ καὶ κυτταρικὴ ἀνοσία νὰ εἶναι ὑποδεέστερη τῆς τεχνητῆς ἀνοσίας πειραµατικῶν ἐµβολίων;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ καθιερώνεται τὸ ἀκαταδίωκτο ἰατρῶν γιὰ τὴν διαχείριση τῆς πανδηµίας καὶ ταὐτοχρόνως νὰ ἀξιώνεται ἡ τυφλὴ ἐµπιστοσύνη πρὸς τὸ πρόσωπό τους; Ποιὸς ὁδηγὸς θὰ ἀγόραζε καινούργιο αὐτοκίνητο ἂν διάβαζε στὴν ἐγγύηση ὅτι ὁ κατασκευαστὴς δὲν φέρει καµία εὐθύνη γιὰ ἀστοχία ὑλικοῦ;
Πῶς εἶναι δυνατὸν κανεὶς νὰ µὴν ἀναλαµβάνει τὴν εὐθύνη γιὰ τὶς παρενέργειες τῶν ἐµβολίων ἀλλὰ ὅποιος δὲν ἐµβολιασθεῖ νὰ φέρει ἀτοµικὴ εὐθύνη;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀπαγορεύονται οἱ κόντρες ταχύτητας ἀκόµη καί ἂν εἶναι µηδαµινὸς ὁ κίνδυνος νὰ πεθάνουν οἱ διαγωνιζόµενοι δεξιοτέχνες ὁδηγοὶ, πού ἐπιβαίνουν σὲ αὐτοκίνητα ὑψηλῆς παθητικῆς ἀσφάλειας, ἀλλὰ νὰ ἐπιβάλλεται ὁ ἐµβολιασµὸς πολιτῶν µὲ πειραµατικὰ ἐµβόλια, πού ἔχουν σοβαρὲς παρενέργειες;
Πῶς εἶναι δυνατὸν ὅταν ἀποφασιζόταν περικοπὴ µισθῶν ἐπὶ µνηµονίων νὰ γίνονταν ἀπεργίες ὀργανωµένες ἀπὸ τοὺς συνδικαλιστὲς ἐργατοπατέρες, ἀλλὰ ὅλοι αὐτοὶ νὰ παραµένουν µουγκοί, σήµερα, πού ἀναστέλλεται ἡ καταβολὴ µισθοῦ τῶν ἐπαγγελµατιῶν ὑγείας;
Πῶς εἶναι δυνατὸν πρὸ τοῦ κορωνοϊοῦ νὰ περιφρουρεῖτο στὸ ἔπακρο ἡ ἀκεραιότητα τῆς συναινέσεως ἀλλὰ ἐπὶ κορωνοϊοῦ νὰ ἐπιτρέπεται νὰ παρακάµπτεται µὲ τὴν ἀπειλὴ ἀναστολῆς τῆς καταβολῆς µισθοῦ;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουµε ἀνεξάρτητη καὶ ἀντικειµενικὴ πληροφόρηση ἀπὸ ΜΜΕ, πού ἔλαβαν πακτωλὸ χρηµάτων γιὰ νὰ προπαγανδίζουν τὰ ὑγειονοµικὰ µέτρα;
Πῶς εἶναι δυνατὸν µιὰ φονικὴ πανδηµία νὰ µὴ βιώνεται ὡς αὐτονοήτως φονική, ἀλλὰ νὰ πρέπει νὰ µᾶς πείσουν γι’ αὐτὸ τὰ ΜΜΕ µὲ καθηµερινὴ προπαγάνδα;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουµε τόσο φονικὴ πανδηµία καὶ τόσο ἀποτελεσµατικὰ ἐµβόλια, ἀλλὰ τὸ κράτος νὰ καταφεύγει στὴν δωροδοκία ἢ στὸν ἐκβιασµὸ γιὰ νὰ ἐπιτύχει τὸν ἐµβολιασµό;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ µποροῦν οἱ πολῖτες νὰ πηγαίνουν στὸ γυµναστήριο (ἐφ’ ὅσον δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ λειτουργοῦν ὡς µικτοὶ χῶροι) µὲ ἐπίδειξη rapid καὶ νὰ ἀθλοῦνται (ἄρα νὰ ἔχουν ἔντονη δραστηριότητα, ἀπὸ τὴν ὁποία παράγονται “µολυσµατικὰ” σταγονίδια), ἀλλὰ νὰ µὴ µποροῦν νὰ καθίσουν σὲ ἐσωτερικὸ χῶρο γιὰ νὰ πιοῦν ἕναν καφὲ (ἄρα νὰ ἔχουν µιὰ δραστηριότητα πού εἶναι λιγότερο ἐπικίνδυνη τῆς γυµναστικῆς);
Πῶς εἶναι δυνατὸν ἐπὶ πολλοὺς µῆνες νὰ θεωροῦνταν τὰ self test ἀποτελεσµατικὰ γιὰ τὴν ἀναχαίτιση τοῦ κορωνοϊοῦ, ἀλλὰ αἴφνης στὸν ἰδιωτικὸ τοµέα νὰ ἀξιώνονται ἀποκλειστικῶς τὰ rapid test;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ παραδέχεται ἀπερίφραστα ὁ καθ. Ἰατρικῆς Θ. Βασιλακόπουλος ὅτι ὁ ἐµβολιασµὸς εἶναι µιὰ πειραµατικὴ διαδικασία καὶ νὰ µὴν ἀντιδροῦν οἱ πολῖτες ,πού πληροφοροῦνται ὅτι ἔχουν µετατραπεῖ σὲ πειραµατόζωα;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ βιώνουµε ἕναν νέο ἐθνικὸ διχασµὸ ἀνάµεσα σέ ἐµβολιασµένους καὶ ἀνεµβολίαστους, ἀλλὰ τὴν ἡµέρα τῆς ἐπετείου γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς δηµοκρατίας ὁ πρωθυπουργὸς νὰ δήλωσε ὅτι «ἑνωµένοι οἱ Ἕλληνες ὑποδεχόµαστε καὶ φέτος τὴν 24η Ἰουλίου, µετουσιώνοντας τὴν ἐµπειρία σὲ ἐθνικὴ αὐτοπεποίθηση καὶ ἐνεργὸ αἰσιοδοξία»;
Πῶς εἶναι δυνατὸν πρὸ τοῦ ἐµβολιασµοῦ κάθε θάνατος νὰ χρεωνόταν στὸν κορωνοϊὸ, ἀνεξαρτήτως ἂν ἐπῆλθε ὄντως ἀπὸ ἢ ἁπλῶς µὲ κορωνοϊὸ (ἀµάχητο τεκµήριο αἰτιότητας τῆς νόσου), ἀλλὰ µετὰ τὸν ἐµβολιασµὸ κάθε θάνατος νὰ ἀποσυνδέεται ἀπὸ τὸ ἐµβόλιο (ἀµάχητο τεκµήριο µὴ αἰτιότητας τοῦ ἐµβολιασµοῦ);
Πῶς εἶναι δυνατὸν στὰ φυλλάδια τῶν φαρµακευτικῶν ἑταιρειῶν νὰ ἀναγράφονται οἱ παρενέργειες, ἀλλὰ ἡ κυβέρνηση καὶ οἱ προπαγανδιστὲς νὰ ἰσχυρίζονται ὅτι τὰ ἐµβόλια εἶναι ἀσφαλέστατα;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ ἐπαγγελµατίες Ὑγείας, πού στὴν ἀρχὴ τῆς πανδηµίας ἄξιζαν χειροκροτήµατα γιὰ τὴν ἡρωϊκή τους προσφορά, σήµερα νὰ τιµωροῦνται µὲ τὴν ἀναστολὴ τῶν καθηκόντων τους ἀντιµετωπιζόµενοι ὡς ὑγειονοµικὲς βόµβες;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ θεσπίσθηκε ὁ ὑποχρεωτικὸς ἐµβολιασµὸς καὶ ἄλλες ὑποχρεωτικὲς ἰατρικὲς πράξεις µὲ τὴν ΠΝΠ τῆς 25ης Φεβρουαρίου 2020, ἐνῷ στὴν Ἑλλάδα δὲν εἶχε ἀκόµη καταγραφεῖ κανένα κροῦσµα κορωνοϊοῦ καὶ ἡ πανδηµία κηρύχθηκε ἐπισήµως ἀπὸ τὸν Π.Ο.Υ. στὶς 11 Μαρτίου 2020;
Πῶς εἶναι δυνατόν, πέρυσι ποὺ δὲν εἶχε ἀκόµη ξεκινήσει ὁ ἐµβολιασµός, τὰ κρούσµατα νὰ ἦταν πολὺ λιγότερα ἀπό ὅ,τι σήµερα, ποὺ ἔχουν ἐµβολιασθεῖ οἱ µισοὶ καὶ πλέον κάτοικοι τῆς Ἑλλάδας;
Πῶς εἶναι δυνατὸν ἐµβολιασµένοι καὶ ἀνεµβολίαστοι τό πρωΐ νὰ µπαίνουν µαζὶ στὸ ἴδιο λεωφορεῖο, τὸ µεσηµέρι, ὅταν θὰ θελήσουν νὰ φᾶνε σὲ ἑστιατόριο, νὰ χωρίζουν οἱ δρόµοι τους, καὶ τὸ βράδυ, πού ἐπιστρέφουν σπίτι τους, νὰ ξανασµίγουν µπαίνοντας στὸ ἴδιο λεωφορεῖο;
Πῶς εἶναι δυνατὸν ἐπὶ 40 χρόνια νὰ µὴν ἔχει βρεθεῖ ἐµβόλιο κατὰ τοῦ AIDS, ἀλλὰ γιὰ τὸν πρωτοεµφανισθέντα SARS-COV-2 νὰ βρέθηκε µέσα σὲ λίγους µῆνες;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐξακολουθεῖ νὰ ὑποβάλλεται ὁ πληθυσµὸς σὲ ἐµβολιασµὸ µὲ ἕνα ἐµβόλιο, πού ὅταν παρασκευάσθηκε δὲν ὑπῆρχε γνώση γιὰ τὸ εἶδος τῶν µεταλλάξεων τοῦ ἰοῦ;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ χτισθεῖ τὸ τεῖχος ἀνοσίας, ὅταν οἱ ἐµβολιασµένοι ἐξακολουθοῦν νὰ µεταδίδουν καὶ νὰ νοσοῦν, ἐνῷ ταὐτοχρόνως ἐµφανίζονται συνεχῶς νέες µεταλλάξεις;
Πῶς εἶναι δυνατὸν στὴν ἀρχὴ τῆς πανδηµίας νὰ νοιάζονταν οἱ ὑγειονοµικοὶ διαχειριστὲς νὰ µὴ χαθεῖ οὔτε µία ψυχὴ, ἀνεξαρτήτως ἡλικίας (γι’ αὐτὸ ἄλλωστε ἐπεβλήθη ὁριζοντίως τὸ λοκντάουν), ἀλλὰ µετὰ τὸν ἐµβολιασµὸ ὁ θάνατος ἔστω ἑνὸς ἀνθρώπου ἀπὸ τὶς παρενέργειες τοῦ ἐµβολίου νὰ θεωρεῖται ἀποδεκτὸ-ἀναγκαῖο κακό;
Πῶς εἶναι δυνατὸν πρὸ τοῦ ἐµβολιασµοῦ νὰ διδασκόταν στὸ Ποινικὸ Δίκαιο ὅτι, κατὰ τὴν ἐπίλυση τραγικῶν διληµµάτων, δὲν ἐπιτρέπονται ποιοτικὲς διαβαθµίσεις καὶ ποσοτικὲς προσθαφαιρέσεις, σὲ σχέση µὲ τὸ ἔννοµο ἀγαθό τῆς ζωῆς (ἄρα µία ζωὴ ἰσοῦται µὲ ἄπειρες), ἀλλὰ µετὰ τὸν ἐµβολιασµὸ νὰ ἐφαρµόζεται ἡ ὠφελιµιστικὴ λογική τῆς ἀνθρωποθυσίας, δηλ. νὰ ἐπιτρέπεται νὰ στέλνουµε λίγες ζωὲς στὴν ἄλλη ζωὴ γιὰ νὰ γλυτώσουµε τὶς πολλές;
Πῶς εἶναι δυνατὸν πρὸ τοῦ κορωνοϊοῦ νὰ συµφωνούσαµε ὅτι εἴµαστε µέλη µιᾶς µεθηρωϊκῆς κοινωνίας ἀλλὰ µετὰ τὴν ἔλευση τοῦ κορωνοϊοῦ νὰ µᾶς ζητοῦν νὰ συµπεριφερθοῦµε σὰν σοῦπερ-ἥρωες, πού ἀποδεχόµαστε νὰ πέσουµε στὸν γκρεµὸ γιὰ νὰ συµβάλουµε στὸ χτίσιµο τοῦ τείχους τῆς ἀνοσίας;
Πῶς εἶναι δυνατόν τό τεῖχος ἀνοσίας νὰ ἐκρίθη ἀρχικῶς ὅτι χτίζεται µὲ ἐµβολιασµὸ, πού φθάνει στὸ 60% ἀλλὰ ξαφνικὰ νὰ ἀναβαθµίσθηκε στὸ 90%; Εἶναι δυνατὸν µιὰ µετάλλαξη νὰ µεταβάλλει τὸ ποσοστὸ τῆς ἐµβολιαστικῆς κάλυψης τοῦ πληθυσµοῦ;
Πῶς εἶναι δυνατόν τό 2009/2010, ὅταν ξέσπασε ἡ γρίπη τῶν χοίρων νὰ κάθονταν ἐκ δεξιῶν καὶ ἐξ εὐωνύµων τοῦ Ὑπουργοῦ Ὑγείας Δ. Ἀβραµόπουλου οἱ Κοντοζαµάνης καὶ Τσιόδρας, καὶ 10 χρόνια µετὰ νὰ διαδραµατίζουν τὰ δύο αὐτὰ πρόσωπα καὶ πάλι καθοριστικὸ ρόλο γιὰ τὴν διαχείριση τῆς νέας ἐπιδηµίας; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπαναλαµβάνεται ἡ ἱστορία µὲ τέτοια ἀκρίβεια;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἔλεγε ὁ καθ. Ἰατρικῆς κ. Ν. Σύψας ὅτι ἡ µάσκα πρέπει νὰ φοριέται ἀπὸ τὸν πάσχοντα γιὰ νὰ προστατεύονται οἱ ὑγιεῖς ἀλλὰ τελικῶς νὰ φθάσουµε σὲ σηµεῖο νὰ τή φορᾶνε ὅλοι οἱ πολῖτες, θεωρούµενοι ἀδιακρίτως πάσχοντες;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντιµετωπιζόµαστε ὅλοι ὡς ἐν δυνάµει ἄρρωστοι;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ θεσπίσθηκε ὑποχρεωτικὸς ἐµβολιασµὸς σὲ λίγες χῶρες τοῦ Νότου, π.χ. στὴν Ἑλλάδα, στὴ Γαλλία, στὴν Ἰταλία καὶ στὴν Κύπρο, ἀλλὰ ὄχι σὲ ἄλλες προηγµένες χῶρες, ἰδίως τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Βορρᾶ;
Πῶς εἶναι δυνατὸν τὴν Μ. Ἑβδοµάδα τοῦ 2021 νὰ ἀποφασίσθηκε ἡ ἀλλαγὴ τῆς ὥρας τῆς Ἀναστάσεως ὡς µέτρο σχετικὸ µὲ τὸν περιορισµὸ τῆς διάδοσης τοῦ κορωνοϊοῦ, ὅταν ἡ νέα ὥρα (21.00) θὰ ἔδινε τὴν δυνατότητα νὰ προσέλθουν στὴν ἐκκλησία πολὺ περισσότεροι ἄνθρωποι (οἱ ὁποῖοι µάλιστα θὰ ἔτρωγαν µετὰ τὴν µαγειρίτσα τους χωρὶς νὰ εἶχαν δυσκολία στὸν ὕπνο) ἀπ’ ὅ,τι ἂν ἡ Ἀνάσταση γινόταν κατὰ τὴν µέχρι πρότινος καθιερωµένη ὥρα (00.00), πολλῷ δὲ µᾶλλον, πού τὴν Δευτέρα τῆς Διακαινησίµου ὑπῆρξε ἄρση τῶν περιορισµῶν;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχει ἕνα ἐµβόλιο πού µπορεῖ νὰ γίνει σὲ µία δόση, ἀλλὰ ὅλα τά ὑπόλοιπα νὰ ἀπαιτοῦν δύο ἢ περισσότερες δόσεις;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ µὴ µπορεῖ νὰ ἐπιλέξει ὁ πολίτης κάποιο ἄλλο ἐµβόλιο, π.χ. κινεζικό, πέραν ἐκείνων πού λανσάρει ἡ κυβέρνηση;
Πῶς εἶναι δυνατὸν 18 µῆνες µετὰ τὴν ἐµφάνιση τοῦ κορωνοϊοῦ νὰ µὴν µιλάει κανεὶς γιὰ τὸ ἐπίσηµο ποσοστὸ θνητότητας τῆς νόσου ἐπὶ τοῦ γενικοῦ πληθυσµοῦ;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ παραµένουµε ἀπαθεῖς βλέποντας τὴν ἰατρὸ κ. Μ. Παγώνη νὰ ξεσπᾶ σὲ χαχανητὰ τὴν ὥρα πού προβλέπει ὅτι ἔρχονται δύσκολες ἡµέρες;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες πού ὑφίστανται σωµατικὲς βλάβες µετὰ τὸν ἐµβολιασµό τους νὰ ἀρνοῦνται νὰ στείλουν κίτρινη κάρτα στὸν ΕΟΦ;
Πῶς εἶναι δυνατὸν ἀρκετοὶ πολῖτες νὰ προσέρχονται στὸ ἐµβολιαστικὸ κέντρο µὲ δάκρυα καὶ ἐσωτερικὴ ἀγωνία, ἐνῷ τὸ ἐµβόλιο εἶναι ἀσφαλὲς καὶ ἀποτελεσµατικό;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ θεωρεῖται ὅτι κάποιος ἐµβολιάζεται γιὰ νὰ χτίσει τὸ τεῖχος τῆς ἀνοσίας, ἀλλὰ ὄχι γιὰ νὰ ἐπανακτήσει τὴν χαµένη ζωὴ καὶ ἐλευθερία του;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ ἐµβολιασµένοι νὰ ὑπερασπίζονται τὰ δικαιώµατα κάθε κοινωνικῆς µειοψηφίας, ἀλλὰ νὰ παρακολουθοῦν ἀµέτοχοι καὶ ἀδιάφοροι τὸν ἀγῶνα τῶν ἀνεµβολίαστων συνανθρώπων τους γιὰ τὸ σεβασµὸ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωµάτων;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ µᾶς ζητοῦν µετ’ ἐπιτάσεως νὰ ἀκολουθήσουµε τὴν δῆθεν ὀρθὴ συµπεριφορὰ τῶν πολλῶν, ἐνῷ στὸ διάβα τῆς Ἱστορίας ἔχει ἀποδειχθεῖ πολλάκις ὅτι ἡ κοινωνικὴ πλειοψηφία ἔχει πέσει θῦµα συλλογικῆς πλάνης/ἀπάτης;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ δεχόµαστε τὰ παιδιά µας νὰ παίζουν σὲ διακριτοὺς χώρους στὸ προαύλιο τοῦ σχολείου, ἐνῷ τὸ ἀπόγευµα παίζουν µαζὶ στὴν πλατεία ἢ στὴν παιδικὴ χαρά;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ ἐµβολιασµένοι γονεῖς νὰ παραλαµβάνουν τὰ παιδιά τους ἀπὸ τὸ σχολεῖο, ἀλλὰ νὰ ἀποφεύγουν νὰ τὰ φιλοῦν, φορῶντας µάσκα;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ µὴν µᾶς ἐλέγχει ἡ συνείδησή µας, ἐγκαταλείποντας στὰ νοσοκοµεῖα τοὺς πάσχοντες ἀπὸ Covid-19 συγγενεῖς µας, χωρὶς νὰ τοὺς συµπαραστεκόµαστε στὶς τελευταῖες τους στιγµές;
Πῶς εἶναι δυνατόν, ἐνῷ εἶναι πλήρως καὶ ἀπολύτως ἐπιβεβαιωµένο ὅτι καὶ οἱ ἐµβολιασµένοι νοσοῦν καὶ µεταδίδουν τὸν ἰό, ἐν τούτοις νὰ ὑποβάλλονται σὲ ὑποχρεωτικὸ προληπτικὸ διαγνωστικὸ ἔλεγχο µόνο οἱ ἀνεµβολίαστοι;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ ἐµβολιάζονται, µὲ τὸ ἐπιχείρηµα ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία τάσσεται ὑπὲρ τοῦ ἐµβολιασµοῦ, ἐνῷ ὅταν µιλοῦσε γιὰ νηστεία καὶ ἐγκράτεια οἱ ἴδιοι πολῖτες κουνοῦσαν ἀδιάφορα τούς ὤµους τους, σχολιάζοντας ἀπαξιωτικὰ ὅτι πρόκειται γιὰ «λόγια τῶν παπάδων»;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ ἐµβολιασµένοι νὰ τηροῦν µὲ θρησκευτικὴ εὐλάβεια τὰ ὑγειονοµικὰ µέτρα, πετῶντας ἔξω ἀπὸ τοὺς χώρους ἑστίασης τοὺς ἀνεµβολίαστους συνανθρώπους τους µὲ τὸ ἐπιχείρηµα ὅτι «τὸ λέει ὁ νόµος», ἀλλὰ τὴν ἴδια στιγµὴ νὰ παραβιάζουν ἀνερυθρίαστα τὴν φορολογικὴ νοµοθεσία;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ ἐµβολιάζονται µὲ ἕνα πειραµατικὸ σκεύασµα γιὰ νὰ προστατεύσουν τὴν ἀτοµική τους ὑγεία, ἐνῷ τὴν ἴδια ὥρα νὰ καταπνίγουν τοὺς φόβους τους γιὰ ἐνδεχόµενη µελλοντικὴ βλάβη τῆς ὑγείας τους ἀπὸ τὶς ἄγνωστες παρενέργειες ἑνὸς καινοφανοῦς ἐµβολίου;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ ἐµβολιάζονται ἔχοντας ἀπόλυτη ἐµπιστοσύνη στὴν ἐπιστήµη, ἀλλὰ ταὐτοχρόνως νὰ ἀµφισβητοῦν ἢ νὰ ἀρνοῦνται τὸν Θεό;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ ἐµπιστεύονται τυφλὰ τὴν ἐπιστήµη µετὰ τὶς πολυάριθµες ἀντιφατικὲς καὶ ἀλληλοαντικρουόµενες ἀπόψεις τῶν εἰδικῶν;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ συµβιβάζονται µὲ τὸ γεγονὸς ὅτι θὰ φοροῦν µάσκα γιὰ πολλὰ ἀκόµη χρόνια, ἐνῷ δὲν ἔχουν ἀναλυθεῖ καὶ ἐρευνηθεῖ ἐπαρκῶς οἱ ἐπιπτώσεις τῆς µακροχρόνιας χρήσης µάσκας στὴν ἀτοµικὴ ὑγεία;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ µεριµνοῦν γιὰ τὴν προστασία τῆς δηµόσιας ὑγείας συµµορφούµενοι µὲ θρησκευτικὴ εὐλάβεια πρὸς ὅλα τά ὑγειονοµικὰ µέτρα, ἀλλὰ ταὐτοχρόνως νὰ µὴν ἐξετάζουν ἂν ἐξ αἰτίας τῆς τήρησής τους παράγεται κίνδυνος γιὰ τὴν ἀτοµική τους ὑγεία;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ µὴ συνυπολογίζουν τὴν στατιστικὴ πιθανότητα ἑνὸς τροχαίου ἀτυχήµατος δεχόµενοι νὰ µεταβοῦν στὴν ἐργασία τους ὀδηγῶντας, ἀλλὰ νὰ δέχονται νὰ παραµένουν ἔγκλειστοι, ὥστε νὰ ἐκµηδενίσουν κάθε στατιστικὴ πιθανότητα µόλυνσής τους ἀπὸ τὸν κορωνοϊό;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ φοροῦν µάσκα γιὰ νὰ προστατεύσουν τὸν ἑαυτό τους καὶ τοὺς ἄλλους ἀπὸ τὸν κορωνοϊό, ἀλλὰ τὴν ἴδια στιγµὴ µὲ τὸν τρόπο ποὺ ὁδηγοῦν νὰ θέτουν σὲ ἄµεσο κίνδυνο ζωῆς τὸν ἑαυτό τους καὶ τοὺς ἄλλους;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ σκέπτονται κάποιοι νὰ ἐµβολιάσουν τὰ παιδιά τους, ὅταν, σύµφωνα µὲ τὸ πόρισµα τῆς µικτῆς ἐπιτροπῆς ἐµβολιασµοῦ καὶ ἀνοσοποίησης τοῦ Ἡνωµένου Βασιλείου, γιὰ τὴν συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν παιδιῶν ἡλικίας 12-15 ἐτῶν, ἡ τυχὸν µόλυνση ἀπὸ κορωνοϊὸ δὲν συνοδεύεται ἀπὸ συµπτώµατα ἢ συνοδεύεται ἀπὸ ἐλαφρὰ συµπτώµατα;
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουν παρέλθει 18 µῆνες ἀπὸ τὴν κήρυξη τῆς πανδηµίας καὶ οἱ περισσότεροι νὰ πιστεύουν ἀκόµη ὅτι ἔχουµε νὰ κάνουµε µὲ ζήτηµα Δηµόσιας Ὑγείας καὶ ὄχι µὲ καµουφλαρισµένο λόγο γιὰ τὸν ψηφιακὸ µετασχηµατισµὸ τῆς κοινωνίας;
Πῶς ἐξηγεῖται ἀπὸ τὴν ἐπιτροπὴ τῶν εἰδικῶν τό γεγονὸς ὅτι ἡ Ἑλλάδα µὲ 30% λιγότερα κρούσµατα ἀπὸ τὴν Σερβία, νὰ καταγράφει περίπου 70% περισσότερους θανάτους;
Πῶς εἶναι δυνατὸν κάποιοι ἐµβολιασµένοι νὰ µὴ µποροῦν νὰ ὀνειρευτοῦν καὶ νὰ χαροῦν τὴν ζωή τους, ἀλλὰ νὰ φοβοῦνται περισσότερο;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ µὴ µποροῦν ἀκόµη νὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι οἱ ἀποφάσεις τῶν εἰδικῶν δὲν λαµβάνονται πάντοτε µὲ γνώµονα τὰ ἐπιδηµιολογικὰ δεδοµένα, ἀλλὰ ἱκανοποιοῦν ἀφανεῖς πολιτικὲς ἐπιδιώξεις;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νὰ ἐµβολιάζονται καὶ ταὐτοχρόνως νὰ πιστεύουν ὅτι εἶναι ἐλεύθεροι ἄνθρωποι πού ὁρίζουν τὸν ἑαυτό τους, ἐφ’ ὅσον κάθε φορᾶ ἀναµένουν καινούργιες ὁδηγίες γιὰ τὴν ἑπόµενη δόση τοῦ ἐµβολιασµοῦ;
Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ πολῖτες νά συναινοῦν νὰ ἐµβολιασθοῦν κατὰ ἑνὸς ἰοῦ ποὺ ἔχει τὸ ἴδιο παρατσούκλι µὲ µιὰ τροµοκρατικὴ ὀργάνωση (ἀόρατος ἐχθρὸς ὁ κορωνοϊός, ἀόρατος ἐχθρὸς καὶ ἡ Ἀλ Κάϊντα);
Συµπληρωµατικὰ πρὸς τὰ ἀνωτέρῳ, οἱ ἐµβολιασµένοι ὀφείλουν νὰ ἀναρωτηθοῦν καὶ ὡς πρὸς τὰ ἀκόλουθα:
– Θὰ ἐξαπατηθοῦν γιὰ ἀκόµη µιὰ φορὰ ἀπὸ τὴν κυβέρνηση καὶ τὰ ΜΜΕ, ποὺ θὰ ἰσχυρισθοῦν ὅτι γιὰ τὸ ἐπερχόµενο lockdown φταῖνε οἱ ἀνεµβολίαστοι καὶ ἡ «νέα ἐπιθετικὴ» µετάλλαξη τοῦ ἰοῦ;
– Πότε θὰ βροῦν τὸ θάρρος νὰ ὁµολογήσουν ὅτι ἐµβολιάστηκαν, ἐπειδὴ ἡ κυβέρνηση, οἱ εἰδικοὶ καὶ τὰ ΜΜΕ τοὺς κατατροµοκράτησαν;
– Πῶς θὰ βροῦν τὴν δύναµη νὰ σταµατήσουν στὴν δεύτερη δόση ἐµβολιασµοῦ ὥστε νὰ µὴν προχωρήσουν στὴν ἑπόµενη;
– Πότε θὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι δὲν θὰ ὑπάρξει ποτὲ ἐπιστροφὴ στὴν κανονικότητα ἀλλὰ οἱ ἐναλλασσόµενες κρίσεις, ὑπὸ διαφορετικὸ ὄνοµα κάθε φορά, θὰ ἀποτελοῦν τὴν ἑκάστοτε νέα κανονικότητα;
– Ὡς πότε θὰ ἀνέχονται τὴν µπότα τῆς ὑγειονοµικῆς τυραννίας νὰ συνθλίβει τὸ πρόσωπο, τὴν ζωὴ καὶ τὰ ὄνειρά τους;
– Πότε θὰ βροῦν τὴν δύναµη νὰ ὀρθώσουν τὸ κεφάλι τους πάνω ἀπὸ τὸν ὁρίζοντα τῆς µάζας, ὥστε νὰ ἀντικρίσουν τὰ πράγµατα µὲ τὶς δικές τους διανοητικὲς δυνάµεις, διαχωρίζοντας τὴν θέση τους ἀπὸ τὸ πλῆθος;
– Πότε θὰ βροῦν τὴν δύναµη νὰ ἀποτινάξουν τὴν κυριαρχία τῶν ΜΜΕ, ὥστε τὸν χρόνο πού ἀφιερώνουν στὴν τηλεόραση νὰ τὸν προσφέρουν ὡς προσευχὴ στὸν Θεό;
– Πότε θὰ κατανοήσουν ὅτι τὸ πιστοποιητικὸ ἐµβολιασµοῦ δὲν εἶναι τὸ διαβατήριο ἐλευθερίας ἀλλὰ τὰ ἀόρατα δεσµὰ τῆς ψηφιακῆς τους φυλακῆς;
– Πότε θὰ κατανοήσουν ὅτι «γυρίζοντας τὴν πλάτη» στοὺς εἰδικούς, θὰ ἀντικρίσουν στὴν ψυχὴ τους τὸν Χριστὸ νὰ τοὺς τείνει τὸ χέρι καὶ νὰ τοὺς χαµογελᾶ;
Κωνσταντῖνος Βαθιώτης Δηµήτριος Δασκαλάκης
τ. Ἀναπλ. Καθηγητὴς Δικηγόρος Ἀθηνῶν
Νοµικῆς Σχολῆς Δ.Π.Θ.
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 131
Νοἐμβριος 2021
Κατά τις δεκαετίες του 1970 και κυρίως του 1980 εμφανίστηκε στην Ελλάδα μια ιδιαίτερη και σχετικά ολιγάριθμη κατηγορία νέων ανθρώπων οι οποίοι διακατέχονταν από την αιρετική – τότε – αντίληψη ότι η διαδρομή του παρόντος πολιτισμού προς ένα σύστημα πανοπτικού ελέγχου είναι προ των πυλών.
Εκείνη την εποχή οι πληροφορίες ήταν ελάχιστες (εν αντιθέσει με το σήμερα) και προέρχονταν κυρίως από συγκεκριμένα αναγνώσματα. Τα «Η φάρμα των ζώων» και «1984» του Όργουελ όπως και το βιβλίο «Ο θαυμαστός καινούριος κόσμος» του Χάξλεϋ περιέγραφαν δύο διαφορετικές αλλά -όπως αποδεικνύεται σήμερα- συμπληρωματικές διαδρομές προς μια μελλοντική τεχνοκρατική απολυταρχική δυστοπία. Δεν υπήρχε νέος εκείνης της ιδιαίτερης κατηγορίας που να μην τα γνώριζε, αλλά η εσωτερική βεβαιότητά τους για τα μελλούμενα δεν οφειλόταν αποκλειστικά σ’ αυτά. Οφειλόταν κυρίως στην εξαιρετική ευαισθησία της διαίσθησής τους, στο πολύ καθαρό τους ένστικτο, τα οποία ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν τις κρυμμένες τάσεις του παρόντος και να τις επεκτείνουν στις λογικές συνέπειες του μέλλοντός τους. Κάποιος ανήσυχος, οπλισμένος με αυτά τα χαρακτηριστικά και με ερευνητικό πνεύμα, μπορούσε ουσιαστικά να γνωρίζει τα πάντα ακόμη κι αν αντικειμενικά αγνοούσε πολλές λεπτομέρειες σε σχέση μ’ αυτά.
Εκείνους τους πρώιμους «ιχνηλάτες» τους έβρισκες συνήθως να παροικούν στις διάφορες εκφάνσεις των «αποκλινόντων συμπεριφορών», των ιδιαίτερων μουσικών και πολιτισμικών ρευμάτων του «περιθωρίου», που με δυσκολία αφομοίωνε η ελλαδική κοινωνία εκείνης της εποχής, φτάνοντας μέχρι τις πολυποίκιλες εκφάνσεις της αντιεξουσίας. Διέθεταν μεγάλο πάθος και αγάπη για τη ζωή, παλεύοντας με πλήθος στρεβλώσεων και αντιφάσεων τόσο δικών τους όσο και του κόσμου, αλλά οι περισσότεροι για ένα πράγμα ήταν σίγουροι: η δυστοπία είναι προ των πυλών, και για να το καταλάβει κάποιος αρκεί να δει τον κόσμο «ανάποδα». Να αντιληφθεί δηλαδή ότι ζει σε μια αντεστραμμένη πραγματικότητα, όπου η ερημιά, το σκότος αλλά και το μεγαλείο του πραγματικού κρύβονται κάτω πολλές φλούδες ψεύδους, μηχανικότητας, συμβάσεων και προσωπικού και κοινωνικού προγραμματισμού. Από εκεί και πέρα, το πόσο μακρυά μπορεί να φτάσει κανείς είναι ζήτημα επιμονής, θέλησης και -γιατί όχι- ιδιορρυθμίας.
Η ζωή φυσικά -όπως και η κοινωνία ως μαζική δομή- δεν ενδιαφέρεται για τις αλήθειες και τα ψέματα. Της αρκεί να εξασφαλίσει τη συνέχεια της, στο χώρο και τον χρόνο, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, εκμεταλλευόμενη και τις αλήθειες και τα ψέματα. Το τί είδους ζωή όμως θα ζήσει ο καθένας, ποιας ποιότητας θα είναι και το τί θα καταλάβει τελικά από αυτήν, εξαρτάται άμεσα από τα αναφερθέντα. Είναι μάλλον περιττό να γραφεί πως όποιος ελκυόταν από το να βλέπει τον κόσμο «ανάποδα» θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένος για τεράστιες ποσότητες μοναξιάς, όταν βρισκόταν εκτός του κύκλου των «από κοινού αποκλινόντων». Συνέβη σε όλους τους αιώνες και θα συνεχίσει να συμβαίνει. Φαίνεται πως έτσι «πρέπει». Και η ζωή να συνεχίζεται ακάθεκτη και τα «συστήματα εγκαίρου προειδοποίησης» να υπάρχουν και να λειτουργούν.
Εκείνοι οι νέοι λοιπόν δεν γνώριζαν καν ότι ο Χάξλεϋ -πέρα από το βιβλίο του- είχε προειδοποιήσει πολλές φορές για μια τεχνοκρατική «δικτατορία δίχως δάκρυα», ακόμη και σε δημόσια συνέντευξή του προς το τέλος της ζωής του (https://www.youtube.com/watch?v=alasBxZsb40). Ας σημειωθεί πως εκεί έκανε νύξη και για τον υπερπληθυσμό και την αναγκαιότητα ελέγχου των γεννήσεων χωρίς να αποσαφηνίζει το τί ακριβώς εννοεί. Ο Χάξλεϋ σίγουρα ήταν σε θέση να έχει ευρύτερη «εσωτερική» ενημέρωση για ορισμένες κρυμμένες τάσεις της εποχής του, διότι ο αδελφός του, ο Τζούλιαν Χάξλεϋ, βιολόγος, ευγονιστής και διεθνιστής, κατείχε θέσεις στο διεθνοποιημένο σύστημα κυριαρχίας που ξεκίνησε να συγκροτείται από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της UNESCO και ιδρυτικό μέλος του WWF.
Ελάχιστοι γνώριζαν, επίσης, πως σε μέρη του κόσμου όπου η τεχνοκρατία και το θεαματικό κοινωνικό μοντέλο βρίσκονταν σε περισσότερο προχωρημένο στάδιο, διεισδυτικά βλέμματα όπως του Νιλ Πόστμαν στο βιβλίο του «Διασκέδαση μέχρι θανάτου» (έκδοση του 1985) πραγματεύονταν πολύ πειστικά πως ο Χάξλεϋ είχε δίκιο.
Το πρόβλημα είναι πως εκείνοι οι «τρελλοί» των περασμένων δεκαετιών επιβεβαιώθηκαν στα πάντα. Σήμερα, όλα όσα φοβούνταν και τους εξωθούσαν να αγωνιστούν, να φωνάξουν, να προειδοποιήσουν, εξελίσσονται καταιγιστικά σε κοινή θέα όλων. Δεν χρειάζεται πλέον να διαθέτεις κάποιο ειδικό χαρακτηριστικό που να σε καθιστά ικανό να βλέπεις τον κόσμο «ανάποδα». Όλος ο πλούτος άπειρων πληροφοριών είναι διαθέσιμος· αρκεί κάποιος να κάνει τον κόπο να τις αναζητήσει και να τις διυλίσει κριτικά και αποστασιοποιημένα. Είναι δική του ευθύνη να το πράξει αυτό· κανείς δεν θα το κάνει για λογαριασμό του. Αυτό ακριβώς συνιστά και την λογική της «συνυπευθυνότητας», που ενστερνίζεται η παγκόσμια ελίτ. Εφόσον κάποιος δεν αναζητεί και δεν αντιδρά στα τεκταινόμενα, θεωρείται εκ των προτέρων πως συμφωνεί μαζί τους.
…στους «συνομωσιολόγους» του σήμερα
Και όμως, ακόμη υπάρχουν πολλοί που αρνούνται να δεχτούν, πόσο μάλλον να κατανοήσουν, αυτό που βλέπουν. Ή, ακόμη κι αν το βλέπουν, το αιτιολογούν στη βάση ενός ιού που έχει αποδειχτεί ιδιαίτερα «μαγικός». Η δήθεν αντιμετώπισή του έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που -ώ του θαύματος- εξυπηρετούν διακηρυγμένους σχεδιασμούς και ευσεβείς πόθους της παγκόσμιας ελίτ πολλών δεκαετιών με τέτοια ακρίβεια που είναι στατιστικά αδύνατον να είναι τυχαία. Αποτέλεσμα; Οι παλαιοί «τρελλοί» είναι πλέον «συνομωσιολόγοι» και είναι εξίσου μόνοι όπως και τότε, σε μια κρίσιμη εποχή που αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Απλώς, η καθαρότητα του ενστίκτου, των συναισθημάτων και της σκέψης σκεδάζεται πάνω στο «μαγικό» δίχτυ μιας ανελέητης προπαγάνδας, για την οποία γίνεται κάθε προσπάθεια με απειλές και εκβιασμούς να μην εμφανίσει ρωγμές από πουθενά κι από κανέναν. Και όντως, οι ρωγμές της, προς το παρόν, είναι μικρές αν και ορατές. Στρατιές ολόκληρες δήθεν αιρετικών, δήθεν προασπιστών της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας που στο παρελθόν μάς είχαν ζαλίσει με τα «δικαιώματα του ανθρώπου» το έχουν βουλώσει κανονικά, τώρα που το κάθε φυσικό -και όχι κρατικό- δικαίωμα συντρίβεται σαν να μην υπήρξε ποτέ.
Και το κάνουν με τέτοιο θράσος, με τέτοια μοχθηρία, που αντιλαμβάνεσαι πως ήταν έτοιμοι από καιρό. Όταν οι φερέλπιδες «θεοί» αυτού του κόσμου δείχνουν ότι πλέον δεν αστειεύονται, ότι πλέον τα πράγματα έχουν μπει στην τελική τους ευθεία κι ότι το παραμύθι με τα «δικαιώματα» τελείωσε, μαζί με την -έστω κι αυτήν- την εκπορνευμένη δημοκρατία, τότε εκβιαζόμενοι και στρατιώτες ευθυγραμμίζονται και οι ποντικοί απλώς εξαφανίζονται. Δεν είναι βλάκες, ξέρουν τί συμβαίνει με το παραμύθι της διαχείρισης του ιού και επιβάλλεται να φροντίσουν για το μέλλον τους. Αλλά, τί μπορείς να πεις, όταν βλέπεις (και) ορισμένους αναρχιστές να έχουν θαμπωθεί από την ψευδο-λογική των παχύδερμων και να μιλάνε για συνομωσιολόγους;
Η ζωή όμως θα βρει -και ήδη βρίσκει- τους φορείς εκείνους που θα την κάνουν να συνεχιστεί. Τους βλέπουμε ήδη να ξεπηδούν από εκεί που δεν θα το περίμενε κανείς -κι αυτό είναι πράγματι θαυμαστό κι ελπιδοφόρο. Ακόμη καλύτερα, θα κριθούν αυτή τη φορά όχι επί των υποκειμενικών πεποιθήσεών τους, αλλά επί αντικειμενικής βάσεως: από το αν είναι σε θέση να την κάνουν να συνεχιστεί ή όχι. Σ’ αυτή τη διαδικασία, δίκαια, ό,τι είναι άχρηστο θα πεταχτεί και θα ξεχαστεί.
Θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι αυτό που ζούμε είναι μια παροδική κατάσταση και ότι θα υπάρξει σύντομα κάποιο είδος επανόδου σ’ αυτό που γνωρίζαμε πριν – όπως και να το χαρακτηρίζαμε. Άλλως τε μας το έχουν διακηρύξει σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία: ως προς αυτό, τουλάχιστον, οφείλουμε να τους πιστέψουμε. Η κατάσταση αυτή με τα απαγορευτικά μέτρα έχει προδιαγραφεί να κρατήσει για χρόνια, με την οποιαδήποτε αιτιολογία, στη βάση μιας σειράς κυλιόμενων κλονισμών (σοκ) που να λειτουργούν ως αναισθητικό στους ανθρώπους και να τους εξωθούν βίαια στην προσαρμογή τους στο νέο σύστημα διακυβέρνησης. Το εγχείρημα που έχει αναλάβει η παγκόσμια ελίτ είναι πολύ φιλόδοξο ακόμα και για τα δικά της δεδομένα και για να ολοκληρωθεί -αν όλα πάνε καλά γι’ αυτήν- χρειάζεται χρόνος. Αυτόν τον αναγκαίο χρόνο, σε συνδυασμό με την δυνατότητα καταστολής των αντιδράσεων, προσπαθούν να εξασφαλίσουν με τα απαγορευτικά μέτρα, τα οποία είναι ουσιαστικά μέτρα στρατιωτικής κατάληψης εδαφών. Είναι τέτοιο το μέγεθος του διακυβεύματος γι’ αυτούς, ώστε δεν έχουμε καμιά αμφιβολία πως, εάν ζούσαμε σε άλλες, όχι και τόσο παλιές εποχές, τώρα θα βλέπαμε στρατιώτες και τανκς στους δρόμους – χωρίς περαιτέρω δικαιολογίες.
Και τώρα τίποτε;
Θα πρέπει λοιπόν να επικεντρωθούμε όχι στον οποιονδήποτε ιό, αλλά στο ποιό είναι τελικά το διακύβευμα. Έχουν εκκινήσει την τελική διαδικασία ενός ριζικού μετασχηματισμού του παγκόσμιου συστήματος, η οποία φιλοδοξεί να ολοκληρώσει σε ένα ενιαίο σύστημα τον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό (διαδικασία που ξεκίνησε το 1989) στη βάση των νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων. Πολύ απλώς, αυτό που λέει αυτή η ελίτ είναι ότι δεν χρειάζεται πλέον τους ανθρώπους. Δεν τους έχει ανάγκη ούτε καν ως παραγωγικές μονάδες παρά μόνον ως κατ’ εξαίρεση εξειδικευμένους για να κινούν την αναγκαία τεχνολογική της μηχανή. Οι περισσότεροι τομείς της οικονομίας, των υπηρεσιών, της διανομής ακόμη και της γεωργίας μπορούν να υποκατασταθούν με το σύγχρονο τεχνολογικό πλέγμα δυνατοτήτων, με ρομπότ, drones, διαδικτυωμένες «έξυπνες» συσκευές ελεγχόμενων από συστήματα τεχνητής «νοημοσύνης» και μηχανικής εκμάθησης. Όλα αυτά έχουν το πλεονέκτημα του συγκεντρωτικού ελέγχου ακριβείας τοπικά και χρονικά.
Μπορεί να φαντάζει τερατώδες σε κάποιον που δεν έχει επαρκή γνώση της τεχνολογίας, αλλά κάτι τέτοιο είναι όντως εφικτό σήμερα, άρα δεν απομένει παρά να επιχειρηθεί να ξεδιπλωθεί. Σίγουρα είναι κάτι εξαιρετικά περίπλοκο και δύσκολα συντηρήσιμο, αλλά οι δομές διαχείρισης της περιπλοκότητας είναι η βάση κάθε αποτελεσματικής εξουσίας. Η δημοκρατική διαχείριση των κοινωνιών τούς φαίνεται περισσότερο περίπλοκη, ασταθής, ενεργοβόρα, αναχρονιστική και επικίνδυνη για τους ίδιους, δεδομένης και της διαρκούς αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή των δυνητικών ανταγωνιστών τους. Θυμηθείτε τον Χάξλεϋ.
Κατά συνέπεια, στις επόμενες δεκαετίες, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης ως εργαζόμενοι. Οπότε τίθεται το ζήτημα του τί θα κάνουν με όλη αυτήν την «άχρηστη μάζα» ανθρώπων. Τους «useless eaters» σύμφωνα με μια παλαιά ρήση του «αθάνατου» εγκληματία Χένρυ Κίσσιγκερ. Φιλοδοξούν να τους αφήσουν να φυτοζωούν στη βάση επιδομάτων μόνιμου χαρακτήρα. Θα κάθονται και θα πληρώνονται ένα μηνιαίο ποσό -αν βέβαια είναι «καλά παιδιά», αν δηλαδή δεν εμφανίζουν «αντικοινωνικές» συμπεριφορές, οι οποίες ασφαλώς θα προσδιοριστούν σύμφωνα με τα νέα πολιτισμικά κριτήρια που προωθούν.
Πράγματι, στις 7 Απρίλη του 2020, σχεδόν στην απαρχή της νέας «κρίσης», ο δισεκατομμυριούχος Jack Dorsey, αφεντικό του Twitter, «τιτίβισε» ότι θα διαθέσει ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε ένα σχέδιο «ανακούφισης» από τα αποτελέσματα του COVID19. Είπε πως «αφού αντιμετωπίσουμε την πανδημία, η επικέντρωσή μας θα μετατοπιστεί στην υγιεινή και εκπαίδευση των κοριτσιών και στο UBI (Universal Basic Income)». Σε μία και μόνη πρόταση συνέθεσε τρεις φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους παραμέτρους. Την αντιμετώπιση της «πανδημίας», δηλαδή τα απαγορευτικά μέτρα και τα εμβόλια του έτερου «συντρόφου» Bill Gates. Το UBI (Καθολικό Βασικό Εισόδημα) ως απάντηση στη φτώχεια που προκαλεί ο κορωναϊός, δηλαδή τα απαγορευτικά μέτρα για την υποτιθέμενη αντιμετώπιση του. Το UBI είναι η απόπειρα απορρόφησης των αντιδράσεων λόγω της εκτόπισης των ανθρώπων από την εργασία, η οποία καθίσταται απαγορευτική και ουσιαστικά «παράνομη». Και τέλος, την «υγιεινή και εκπαίδευση των κοριτσιών». Γιατί ειδικά των κοριτσιών; Η βάσιμη υποψία μας είναι πως εννοεί πολιτικές ελέγχου των γεννήσεων συναρτώμενες με εφαρμογές της γενετικής και με «επαναπρογραμματισμό» του γυναικείου φύλου στη βάση νεο-φεμινιστικών αντιλήψεων για το πώς θα πρέπει να νοείται σήμερα η πολυβασανισμένη γυναικεία «χειραφέτηση» και επομένως η στάση των γυναικών απέναντι στα ζητήματα της μητρότητας και των γεννήσεων. Θυμηθείτε τον Χάξλεϋ. Στον «Θαυμαστό νέο κόσμο» οι άνθρωποι δεν γεννιούνται. Καλλιεργούνται στα εργαστήρια με επεμβάσεις της γενετικής μηχανικής. Και αυτό είναι πλέον στη σφαίρα του εφικτού. Για την εξέλιξη της ανθρώπινης φυλής βεβαίως.
Κατά τη γνώμη μας ο Dorsey είπε τα πάντα σε μία πρόταση. Είμαστε βέβαιοι πως, αν ποτέ ευοδωθούν τα οράματα της ελίτ, θα τον κάνουν ψηφιακό άγαλμα-άβαταρ και θα τον διδάσκουν στα τηλε-σχολεία ως μέγα φιλάνθρωπο και ιερό τέρας του πνεύματος. Όποιος πιστεύει πως αυτές είναι ιδέες που διατυπώνονται με προχειρότητα, εκτός τόπου και χρόνου, ότι δεν έχουν βαθιές ρίζες πολλών δεκαετιών και δεν έχουν προετοιμαστεί προσεκτικά σε δεκάδες πανεπιστήμια, «ευαγή» ιδρύματα και διεθνείς οργανώσεις αυτού του κόσμου, τότε παραδινόμαστε – μας αποδίδουμε επάξια τον ευγενή τίτλο του συνομωσιολόγου…
Το πού ακριβώς οδηγούν τα παραπάνω μάς έχει επίσης ανακοινωθεί. Δεν χρειάζεται να κάνουμε υποθέσεις, εφόσον η ελίτ φροντίζει να διαφημίζει τον κόσμο που υπόσχεται. Σε σχετική διαφήμιση λοιπόν του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το τί να περιμένουμε το έτος 2030, με φόντο έναν νεαρό με φωτεινό χαμόγελο, αναγράφεται «you will own nothing and you will be happy». Δεν θα κατέχεις τίποτε και θα είσαι ευτυχισμένος.
Το πρόταγμα δεν αναφέρεται στην εθελούσια λιτή και απέριττη ζωή. Δεν αναφέρεται στον εθελούσιο περιορισμό των περιττών και ανούσιων «αναγκών». Δεν αναφέρεται στον εθελούσιο ασκητισμό που απορρίπτει τα υλικά αγαθά προς χάριν του πνεύματος. Προδιαγράφει την κομμουνιστική συνιστώσα του νέου συστήματος: την κατάργηση κάθε είδους ατομικής ιδιοκτησίας σε ότι αφορά τους πολλούς. Όταν μιλούν για ατομική ιδιοκτησία εννοούν τα πάντα: από ένα σπίτι ή αυτοκίνητο μέχρι τα ρούχα και παπούτσια που φοράμε. Ούτε τα ρούχα δεν θα είναι «δικά μας». Θα ενοικιάζονται ή θα παραχωρούνται για χρήση. Στο κάτω κάτω περαστικοί είμαστε απ’ αυτή τη ζωή και τα υλικά αγαθά έχουν απλώς κάποια αξία χρήσης. Γιατί να μπαίνεις στον κόπο να τα συντηρείς; Υπάρχουν κάποιοι περισσότερο «ειδικοί», για να μας απαλλάξουν απ’ αυτό το βάρος. Δεν αρνούνται, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, το να παρέχουν τα αγαθά (εξαρτάται από την «κοινωνική υπευθυνότητά» μας βεβαίως)· αρνούνται στο να έχουμε εμείς τον έλεγχό τους, με την αξία μας.
Εάν λοιπόν οι πολλοί δεν κατέχουν τίποτε από τα αναγκαία, αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν οι ελάχιστοι που θα κατέχουν τα πάντα. Εάν κάποιοι ενοικιάζουν «υπηρεσίες» ένδυσης ή κατοικίας ή οτιδήποτε άλλο, τότε θα πρέπει να υπάρχουν κάποιοι που κατέχουν ολοκληρωτικά αυτές τις «υπηρεσίες», για να τις «προσφέρουν» βάσει κάποιων κριτηρίων. Χρειάζεται πολλή σκέψη, για να αντιληφθούμε ότι δημιουργείται ένα πλέγμα πλήρους και άνευ όρων εξάρτησης των πάντων σε οποιαδήποτε δραστηριότητά τους από το κράτος; Τα κράτη ουσιαστικά θα έχουν την κυριολεκτική ιδιοκτησία των υπηκόων και η διεθνής ελίτ την ιδιοκτησία των κρατών και της ίδιας της γης που περιλαμβάνουν. Τα συμπεράσματα είναι εύλογα.
Εύλογο είναι επίσης να αναρωτηθεί κάποιος για ποιόν λόγο θέλουν να κατέχουν «κάτι» αυτοί; Αυτοί δηλαδή δεν θέλουν να είναι ευτυχισμένοι; Εύλογο και αφελές…
Σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ουδέποτε εμφανίστηκε σοσιαλιστικό καθεστώς οιασδήποτε παραλλαγής, το οποίο να μην είχε μια μικρή ελίτ στην κορυφή και ένα ομογενές πλήθος «ίσων» στη βάση – χωρίς καμία ενδιάμεση τάξη. Είτε μιλάμε για το πρώιμο σοσιαλιστικό Μινωϊκό καθεστώς της αρχαίας Κρήτης είτε για τα κομμουνιστικά καθεστώτα του πρώην ανατολικού μπλοκ είτε για την ουτοπία της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης κυριαρχίας, το μοτίβο που βλέπουμε είναι το ίδιο. Κάποιοι στην κορυφή έχουν όλες τις δυνατότητες στα χέρια τους, έχουν τον κεντρικό έλεγχο όλης της παραγωγικής δραστηριότητας και οι υπόλοιποι στη βάση τίποτε απολύτως· οπότε η επιβίωσή τους εξαρτάται πλήρως από τις διαθέσεις των «θεών», οι οποίοι αναλαμβάνουν να κόψουν το κεφάλι όποιου ξεχωρίζει έστω και λίγο από τους «ίσους». Ισότητα, Σταθερότητα, Τάξη, Ασφάλεια, Ευημερία. Όταν λοιπόν γίνεται πολύς λόγος από τα φερέφωνα της ελίτ για «ισότητα» και «μείωση της παγκόσμιας φτώχειας», καλό είναι να καταλαβαίνουμε το τί ακριβώς εννοούν.
Και ο καπιταλισμός; Η ελίτ ούτε που θέλει να ακούει για καπιταλισμό ως γενικευμένο οικονομικό-κοινωνικό σύστημα. Ο παραδοσιακός καπιταλισμός παράγει ανταγωνιστές, οι οποίοι θα πρέπει να ελεγχθούν, ώστε να λειτουργούν εντός κάποιου συστήματος. Και όσο πιο ανεξάρτητοι και αυτοδημιούργητοι είναι οι ανταγωνιστές, ασχέτως από το αν είναι μικροί ή μεγάλοι, τόσο πιο απαιτητικοί είναι. Γι’ αυτό θέλουν η καπιταλιστική δραστηριότητα να περιοριστεί σε μία μικρή τάξη κάτω από την ελίτ. Δεν θα είναι για όλους, αλλά για όσους έχουν δώσει όλα τα εχέγγυα ότι λειτουργούν για λογαριασμό της. Ο ίδιος ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ανέφερε ότι ο καπιταλισμός πρέπει να «διορθωθεί». Η «διόρθωση» έγκειται στην οριοθέτηση της δράσης του και στην συνύπαρξή του -κατ’ εξαίρεση- με τον ευρύτερο κομμουνισμό της μάζας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η σύμπηξη των δύο συστημάτων ολοκληρώνεται. Συνδυάστε τα παραπάνω με το γεγονός ότι κάποια στιγμή δεν θα υπάρχει καν αυτό που κάποιοι -πολύ θολά είναι αλήθεια- ονομάζουν «εργατική τάξη». Θυμηθείτε ότι τον ρόλο της θα τον πάρουν οι «έξυπνες» πλέον μηχανές. Και κάποια στιγμή οι «useless eaters» θα φαίνονται υπερβολικά «useless», για να ανέχονται ακόμη και να τους συντηρούν.
Υπάρχει ένα όνομα για το παραπάνω σύστημα. Λέγεται Φεουδαρχία, Δουλοπαροικία, «ελέω Θεού» Δεσποτεία, αλλά ιδιαίτερα εκμοντερνισμένου χαρακτήρα. Μια επαναστατική μετεξέλιξη δηλαδή του καθεστώτος που κυριάρχησε καθ’ όλον τον Μεσαίωνα και ανατράπηκε με Επαναστάσεις, τόνους αίματος και δυστυχίας.
Ελπίζουμε να είναι σαφές το γιατί όλη η οικονομική δραστηριότητα θα πρέπει πάσει θυσία να κρατηθεί στον πάγο. Για να ανασχηματίσεις το σύστημα στα μέτρα σου, θα πρέπει να αφαιρέσεις από την μάζα που αντιλαμβάνεσαι ως ανταγωνιστή σου κάθε δυνατότητα ανεξάρτητης ύπαρξης. Όταν πλέον θα έχουν πέσει όλοι στα γόνατα θα τους προσφέρεις την «διέξοδο» που θέλεις εσύ. Θα είναι αναγκασμένοι να την δεχτούν ακόμη κι αν η «διέξοδος» θα είναι χειρότερη από το ίδιο το πρόβλημα. Πάρε το σπαθί από τα χέρια τους και δώσε τους το ραβδί του ζητιάνου (Robert Howard – Κόναν ο Βάρβαρος).
Υπάρχουν αρκετές ακόμη παράμετροι, εξίσου σημαντικές, που εξελίσσονται παράλληλα και αποτελούν μέρη της ίδιας επιδιωκόμενης αρχιτεκτονικής. Είναι η ψηφιοποίηση του νομίσματος, η λεγόμενη «κλιματική αλλαγή» και η «πράσινη ανάπτυξη» ως μέρος της «Ατζέντας 2030» και η διαμόρφωση νέων πολιτισμικών προτύπων μέσω του νεο-ρατσιστικού «αντιρατσισμού», της πολιτικής των λεγόμενων «έμφυλων ταυτοτήτων», και ενός είδους «αντι-πολιτισμικής κουλτούρας», η οποία απειλεί, συν τω χρόνω, να εξαφανίσει από την θέαση των πολλών κάθε πνευματικό επίτευγμα της ανθρωπότητας. Λόγω χώρου δεν θα επεκταθούμε σ’ αυτά, προς το παρόν.
Το αύριο είναι εδώ, αλλά δεν είναι τετελεσμένο
Το ότι υφίστανται όλοι οι παραπάνω σχεδιασμοί δεν είναι νομοτελειακό ότι θα ευοδωθούν. Αναφέραμε ήδη ότι οι ρωγμές είναι ορατές -και θα βαθύνουν ακόμη περισσότερο όσο περνά ο χρόνος- ακόμη και εντός των πλαισίων της εξουσίας. Άλλο πράγμα τα σχέδια και άλλο πράγμα η εφαρμογή και η εκτέλεσή τους, ειδικά όταν ο σχεδιασμός απαιτεί σχετικά μακρύ χρόνο εκτέλεσης.
Πετάξτε τις μάσκες. Αναζητήστε, μελετήστε, συζητήστε. Καθαρίστε το πνεύμα, φέρτε το στο εδώ και στο τώρα χωρίς περισπασμούς και παρατηρήστε αντικειμενικά, δηλαδή αποστασιοποιημένα. Σκεφθείτε τη ζωή που θέλετε εσείς να ζείτε, χωρίς την υποβολή κάποιου που λέει πώς να την ζείτε. Απομακρυνθείτε από το σκοτάδι του φόβου. Εκεί θα είναι πάντα, αρκεί να μην καθορίζει τις πράξεις μας. Αντικρύστε όλες αυτές τις αντιλήψεις και νοοτροπίες που μας έφεραν ως εδώ. Κανένας μας δεν είναι ανεύθυνος και αθώος γι’ αυτές. Κανείς, γιατί όλα υπάρχουν μέσα μας. Ούτε αυτοί που τις εξέθρεψαν ούτε αυτοί που τις ανέχτηκαν, έστω και εξ ανάγκης. Σε μια εποχή έσχατων ακροτήτων οι πράξεις μας μετρούνται με βάση σκληρά και απόλυτα μεγέθη.
Μην επιτρέπετε να σας μιλούν και να σας καθοδηγούν «για το καλό σας» οι «πατερούληδες» σαν να ήσασταν μικρά παιδιά. Μην αποδέχεστε να σας κατευθύνουν σαν τα σκυλιά του Παβλώφ με προμελετημένα και κατευθυνόμενα συναισθήματα. Αποδεχθείτε το βάρος του ελεύθερου ανθρώπου: το αυθυπεύθυνο που προέρχεται από τη γνώση. Επαναφέρετε το θεμελιώδες, το βασικό -ζωικό- ένστικτο αυτοσυντήρης αυτού που παλεύει, όταν η ζωή του απειλείται. Αυτού που παλεύει απλώς για το ύστατο δικαίωμα του να παραμείνει άνθρωπος.
Και ύστερα –και μόνον ύστερα– οργανωθείτε. Σκεφθείτε προς την κατεύθυνση της μέγιστης δυνατής αυτάρκειας. Η αυτάρκεια στα χρόνια που έρχονται θα είναι το παν. Σκεφθείτε να την εξασφαλίσετε οργανώνοντας μικρές κοινότητες με αυτούς που μπορείτε να συνεννοηθείτε. Σκεφθείτε το αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό στο περιβάλλον μιας μητρόπολης και αν δεν είναι, προσπαθήστε να αλλάξετε χώρο.
Δείξτε το πρόσωπό σας στο δρόμο. Ανοίξτε τους χώρους εργασίας σας με δική σας πρωτοβουλία, αφού έχει προηγηθεί κατάλληλη προετοιμασία του κόσμου. Όχι ο καθένας μόνος του· αυτό πολύ εύκολα θα κατασταλεί και θα λοιδορηθεί. Οργανώστε καμπάνιες που να διακηρύττουν το δικαίωμά σας να υπάρχετε ως άνθρωποι και ότι ορισμένα δικαιώματα τα αποκτήσατε με την γέννησή σας και όχι επειδή σας τα παραχώρησε το κράτος. Μην ζητιανεύετε· κανείς δεν σέβεται τους ζητιάνους. Οργανώστε εκδηλώσεις που να μπορούν να έχουν μαζικό χαρακτήρα, ώστε να μην κινδυνεύουν από την καταστολή. Συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, οτιδήποτε μπορεί να σας βγάλει στο δρόμο. Ξανά και ξανά, χωρίς τέλος. Και για να τα κάνετε όλα αυτά, απορρίψτε την οποιαδήποτε πολιτική πατρωνία.
Υιοθετήστε παραδοσιακές μεθόδους παθητικής αντίστασης. Απομονώστε όσους «ειδικούς», φερέφωνα και μη, συντηρούν την κατάσταση τρομοκρατίας. Κόψτε τους την καλημέρα, αρνηθείτε την οποιαδήποτε συναλλαγή μαζί τους· δείξτε τους ότι αποτελούν ένα ξένο σώμα κατακτητών. Εν ολίγοις, κάντε τους να καταλάβουν ότι αυτά που κάνουν θα έχουν σοβαρό κόστος για τους ίδιους και ότι το κόστος δεν θα βρίσκεται μονομερώς στην πλάτη των άλλων.
Εν τέλει, νοιώστε ξανά ζωντανοί και βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει. Κανείς δεν έχει τις λύσεις στο τσεπάκι του και όποιος το ισχυριστεί είναι απατεώνας.
Είναι πόλεμος, οπότε ξεκινήστε κι εσείς να σκέφτεστε όπως επιβάλλει η ίδια η πραγματικότητα: με πολεμικούς όρους.
(σ.σ. το παραπάνω δημοσίευμα που αναρτήθηκε στο προηγούμενο ιστολόγιό μας, εμφανίστηκε στις 8-2-2021, πολύ πριν κυκλοφορήσουν τα εμβόλια για τον Κορωνοϊό και τα πιστοποιητικά τους για να ολοκληρωθούν όλοι οι περιγραφόμενοι παγκοσμιοποιητικοί στόχοι που μόλις διαβάσατε)