- (σ.σ. από προσωπικές συνομιλίες με κάποιον αναγνώστη μας τα περασμένα χρόνια): ‘’Συγχαρητήρια για το Έργο σας, αν και θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η αθεϊστική σκοπιά, δηλαδή ο Laveyan Satanism. Ο Λαβέυ έκανε μεγάλο κακό…Μεγαλύτερο και πιο οργανωμένο σαμποτάζ απο αυτό δεν μπορούσε να υπάρξει για κανένα λόγο…Μια μελέτη και έρευνα πάνω σε αυτό θα αξιζε τον κόπο για να ξεσκεπαστούν τα πραγματικά κίνητρα και σκοπούς που μια τόσο πουριτανική και ακρως Σιωνιστική κοινωνία οπως των Αμερικανών επέτρεψε την ιδρυση εκκλησίας του Σατανά & (σ.σ. από πρώην σατανιστή σε φόρουμ περί ορθόδοξου σατανισμού):‘’Το ήξερα ότι θα είσαι ένας απ’ αυτούς που πιστεύουν ότι οι Ιλλουμινάτι είναι Σατανιστές και ο κόσμος κυριαρχείται από μία Σατανική ομάδα (αν πιστεύεις όλα αυτά, σίγουρα θα πιστεύεις και ότι οι μασόνοι κυριαρχούν). Εγώ αυτό δεν το πιστεύω και βέβαια απ’ ότι ξέρω οι Ιλλουμινάτι δεν είναι Σατανιστές. Γιατί? Μα γιατί η Μασονία είναι Εβραϊκή οργάνωση και σύμφωνα με τη παράδοση των Σατανιστών οι Εβραίοι είναι καταραμένοι απ’ τον Πονηρό (νομίζετε ήταν τυχαίο που ο Χίτλερ σκότωσε τόσους Εβραίους?). Μάλιστα όποιος δεν είναι λευκός είναι καταραμένος..Γιατί «Ορθόδοξος Σατανισμός»; Η λέξη ορθοδοξία βγαίνει από τις λέξεις «Ορθός» και «Δόξα»…πρόκειται να μιλήσουμε για τον αληθινό Σατανισμό, δηλαδή την ορθόδοξη (αληθινή / σωστή) λατρεία του δημιουργού του κακού…Απ’ το 1960 όμως, με την ίδρυση της πρώτης «Σατανιστικής» εκκλησίας απ’ τον Anton Szandor LaVey τα δεδομένα άλλαξαν λίγο: Ο κόσμος, επειδή δεν είχε ξαναδεί ανθρώπους να δηλώνουν «Σατανιστές», πίστεψε ότι ο αληθινός Σατανισμός ήταν αυτός στον οποίο πίστευε η εκκλησία του LaVey. Η φιλοσοφία της συγκεκριμένης εκκλησίας παρόλα αυτά, ήταν αθεϊστική και όχι Σατανιστική…Ορθόδοξος Σατανισμός λοιπόν, ονομάζεται η λατρεία του δημιουργού του κακού μέσα απ’ την Βίβλο…Οι Σατανιστές που δεν πιστεύουν στο Καλό και το Κακό και έχουν δικιά τους διαφορετική γνώμη για το θέμα και δεν πιστεύουν στην Βίβλο, εμφανίστηκαν χιλιάδες χρόνια αργότερα και για την ακρίβεια δημιουργήθηκαν ως μόδα της «Νέας Αθεϊστικής Εποχής» κατά τη γνώμη μου. Το έργο αυτών των ομάδων δεν έχει καμία σχέση με τις προθέσεις του Πονηρού (αν εξαιρέσουμε την σεξουαλική ελευθερία και τα όργια τα οποία υποστηρίζουν). Οπότε, είναι προφανές ότι δεν είναι «αυθεντικοί»… Ακόμα και αν πιστεύεις ότι ο Πονηρός είναι ένα σύμβολο, σίγουρα είναι ένα σύμβολο του Κακού’’
Κατόπιν επανεμφανίσεων παραπλανητικών δημοσιευμάτων και σχολιασμών στο διαδίκτυο, κυρίως από χριστιανική πλευρά, περί σύμπλευσης παγκοσμιοποιητών και ‘’σατανιστών’’, με σκοπό να συσπειρώσουν στο θρησκευτικό χώρο (χριστιανικό ή μη) που ανήκουν ομόθρησκους πιστούς υπό τον κίνδυνο κάποιας ‘’σατανικής’’ απειλής, αποτελεί χρέος μας να μάθουμε στους νεότερους και να υπενθυμίσουμε στους παλαιότερους για το ποιόν τέτοιων οργανώσεων, διότι πιστεύοντας τέτοια δημοσιεύματα μπορεί να οδηγηθούν έπειτα από άγνοια σε τέτοιες ομάδες ή οργανώσεις νομίζοντας ότι υπηρετούν τον Σατανά, με αποτέλεσμα να κινδυνέψουν να χάσουν μέχρι και την ίδια τους τη ζωή όπως ήδη συνέβη σε κάποιες περιπτώσεις που συγκλόνισαν τον κόσμο (και στη χώρα μας), χάνοντας εν τέλει ο Σατανισμός παρά κερδίζοντας κάτι. Επειδή όμως δεν είμαστε 500 ετών ας πούμε και η διαδικτυακή αρθρογραφία μας ξεκίνησε οργανωμένα από το 2014 και έπειτα σε διάφορα ιστολόγια, η σατανική ζημιά έχει ήδη γίνει δεκαετίες πρωτύτερα όπως θυμηθήκαμε από τα άνωθεν αποσπάσματα, για αυτό η μόνη μας ελπίδα πια είναι οι νεότερες γενιές που μεγαλώνουν τώρα και έχουν πλέον τη δυνατότητα να ενημερωθούν από τη δημόσια προβολή μας πριν αποφασίσουν (και αν) να ασχοληθούν με σατανισμό, αφού οι μεγαλύτερες γενιές έχουν ήδη παρασυρθεί σε αντισατανικούς δρόμους (αν κρίνουμε από τα πιστεύω τους που αντανακλούν τις απόψεις των δασκάλων τους συνεπακόλουθα) και δεν μπορούν να ξεφύγουν πια από εκείνους εξαιτίας εκβιασμών ή υλικών (π.χ. χρηματικών) εξαρτήσεων που ήδη έχουν από τις ηγεσίες τέτοιων ομάδων ή οργανώσεων, παρόλο που ενδεχομένως να κατάλαβαν εκ των υστέρων την γκάφα τους!
Για αυτό οι εναπομείναντες πραγματικοί (δηλ. ορθόδοξοι) σατανιστές δεν πρέπει να πτοούνται από την έλλειψη ανθρωπίνου δυναμικού στις μέρες μας που πασχίζουν να βρουν έστω και για μια απλή συνομιλία, αλλά απεναντίας να ενημερώνουν με τη σειρά τους όσους ενδιαφερόμενους με σκοπό να αυξηθούν αριθμητικά στο μέλλον. Αρκεί φυσικά να το ευνοεί αυτό και το κοινωνικό περιβάλλον που θα ζούνε, διότι αν για παράδειγμα ο αθεϊσμός κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος μέσα στην κοινωνία, τόσο λιγότερους πιστούς θα έχουμε και από σατανισμό πλευρά πέρα από τις υπόλοιπες θρησκείες (π.χ. αυτός που δεν πιστεύει σε ύπαρξη Θεού δεν θα πιστεύει και στου Σατανά συνεπακόλουθα). Ο χρήσιμος οδηγός που ακολουθεί τώρα δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα που μπορεί να έχουν προδώσει την πίστη τους στον εχθρό για εξουσιαστικά ή χρηματικά ανταλλάγματα, ένα γεγονός γνώριμο μέσα σε κάθε θρησκεία άλλωστε όταν βλέπουμε προδότες μέχρι και χριστιανούς ιεράρχες επί παραδείγματι σαν τον τωρινό Πάπα, αλλά σε φερόμενες ως ‘’σατανικές’’ ομάδες ή οργανώσεις που σαν τέτοιες παρασέρνουν περισσότερο κόσμο με το μέρος τους και άρα εις βάρος μας. Αφού τονίσουμε πρώτα ότι το ράσο δεν κάνει τον παπά και παρομοίως μια σατανική αμφίεση κάποιον σατανιστή απλά επειδή φοράει ένα μπλουζάκι με μια ανάποδη πεντάλφα λόγου χάρη όταν και στα καρναβάλια μπορεί να ντυθεί έτσι κάποιος, θα λέγαμε με μια φράση ότι σατανιστή κάνει κάποιον η θεολογία και τα τελετουργικά που ακολουθεί, για τον ίδιο λόγο που δεν κάνει κάποιον χριστιανό όταν για παράδειγμα δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Χριστού ή σε αυτά που γράφει η Βίβλος για τον Χριστό και όταν δεν συμμετέχει στα χριστιανικά Μυστήρια (π.χ. Θεία Κοινωνία, Εξομολόγηση κ.λ.π.), όσες ομάδες ή οργανώσεις κι αν έφτιαχνε παρουσιάζοντας τες ως ‘’χριστιανικές’’ και όσα χριστιανικά σύμβολα κι αν χρησιμοποιούσε.
Έχοντας λοιπόν αυτά κατά νου, αυτομάτως απορρίπτονται ως σατανικές όσες οργανώσεις δεν αποδέχονται την ύπαρξη του Σατανά ως πραγματική οντότητα παρά μόνο συμβολικά σαν την ‘’Εκκλησία του Σατανά’’ και τον ‘’Σατανικό Ναό’’, για τον ίδιο λόγο που κανένας χριστιανός δεν θα πήγαινε σε μια τέτοια οργάνωση ή σε ναό που θα του λέγανε αντιστοίχως ότι Χριστός δεν υπάρχει ή ότι αποτελεί απλά ένα σύμβολο της αγάπης ας πούμε. Ούτε ευσταθεί το επιχείρημα που λέει ότι λέγεται κάτι τέτοιο παραπλανητικά για να μαζέψουνε ευκολότερα κόσμο σε τέτοιες οργανώσεις που δεν θα τρόμαζε ας πούμε από μια ύπαρξη του Σατανά ή από την τελική κρίση του Χριστού αντίστοιχα, τόσο γιατί αν αντιλαμβάνονταν ότι τον κορόιδεψαν θα εγκατέλειπε έπειτα κάθε τέτοια οργάνωση εξαιτίας του ίδιου φόβου που τον απέτρεπε να πάει προηγουμένως σε οργανώσεις που πιστεύανε στην ύπαρξη του Σατανά και του Χριστού αντίστοιχα, όσο και γιατί θα αναγκάζονταν έπειτα η ηγεσία κάθε τέτοιας ομάδας να γίνει και εκείνη άπιστη ή αθεϊστική για να μην χάσει τον κόσμο που μάζεψε! Κατά συνέπεια, δεν δημιουργήθηκε η ‘’Εκκλησία του Σατανά’’ αρχικά στην Αμερική από το 1960 και έπειτα με σκοπό να πάει κόσμος στον Σατανισμό, αλλά παρουσιαζόμενη προβοκατόρικα ως ‘’σατανική’’ να τον οδηγεί στον αθεϊσμό:
‘’The two main satanic sects these days are the Church of Satan and the Satanic Temple. Just like Sunni and Shia or Protestant and Catholic, an outsider to both would barely see the difference between the two. Both the Church and the Temple love pentagrams, blood, blackness, deep screeching music and goatish gods. Neither one actually believes in a literal Satan — it’s all metaphor, all smoke and mirrors’’
(σ.σ. καμιά από τις δυο ‘’σατανικές’’ οργανώσεις της ‘’Εκκλησίας του Σατανά’’ και του ‘’Σατανικού Ναού’’ δεν πιστεύουν σε έναν πραγματικό Σατανά! Είναι όλα μεταφορικά, όλα καπνός και καθρέφτες)
‘’Ο Σατανισμός είναι τόσο νόμιμος που τα βιβλία μας κυκλοφορούν κανονικά σε βιβλιοπωλεία και η θρησκεία μας, τουλάχιστον στην Αμερική, είναι αποδεκτή και αναγνωρισμένη από το Αμερικανικό Κράτος….για εμάς ο Σατανάς δεν είναι μια ανθρωπόμορφη οντότητα, δεν είναι μια συνειδητή οντότητα που πρέπει να την λατρέψουμε. Ο Σατανάς είναι ένα Αρχέτυπο, είναι ένα Σύμβολο που συμβολίζει συγκεκριμένα πράγματα κι αντιπροσωπεύει τις κρυμμένες δυνάμεις του σύμπαντος….’’
(σ.σ. δήλωση υποστηριχτή ή μέλους της επίσημης ‘’Εκκλησίας του Σατανά’’ στην Αμερική που δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Σατανά και παρουσιάζεται ως ‘’σατανική’’ για να τραβάει σατανιστές στον αντιχριστιανικό Αθεϊσμό της!)
Καλά όλα αυτά θα πει τώρα κάποιος, αλλά τί τελετουργικά κάνουν όλοι αυτοί όταν δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του Σατανά; Πριν απαντήσουμε σε αυτό όμως, θα πρέπει να θυμηθούμε τι λέει στα θεολογικά και μια άλλη φερόμενη ως ‘’σατανική’’ ομάδα (πάλι εξ Αμερικής) εν ονόματι ‘’Χαρά του Σατανά’’:
‘’Υπάρχει λίγη ακόμη γνώση που θα ήθελα να μοιραστώ. Καταρχάς, όλοι εδώ θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Σατανάς και οι Θεοί μας δεν χρειάζονται ούτε απαιτούν δουλική λατρεία. Έρχονται σε εμάς ως φίλοι και για να μας βοηθήσουν, παρότι είναι προχωρημένα όντα…Δεδομένου ότι οι Εβραίοι παίζουν τον Θεό εδώ και αιώνες τώρα, (θέλω να επισημάνω εδώ ότι το σύμπαν είναι άπειρο, και στον μακρόκοσμο και στον μικρόκοσμο. Η επιστήμη το αποδεικνύει αυτό). Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ υπέρτατο ον.
Η Εβραική καμπάλα το έχει αποκρύψει αυτό για αιώνες. Υπάρχει ΜΙΑ δύναμη που η επιστήμη μπορεί να εξηγήσει και βρίσκεται μέσα σε όλα. Οπως το πως οι πλανήτες κρατώνται μεταξύ τους μέσω της βαρυντικής έλξης… το στοιχείο του αιθέρα. Αυτό είναι και αναφερόταν ως «Θεός». Και εξακολουθώ να επαναλαμβάνομαι, «Θεός» είναι μια κωδική λέξη για τον εαυτό και τα τσάκρα (Οι Θεοί).
Ο κύριος λόγος που γράφω αυτό το άρθρο είναι μερικά πράγματα που έχω συναντήσει. Τόση πολλή πνευματική γνώσει έχει αφαιρεθεί και αυτοί που έχουν αυτή τη γνώση και γνωρίζουν πως να τη χρησιμοποιήσουν γίνονται «Θεοί» εις βάρος αυτών που δεν έχουν πνευματικές ικανότητες ή γνώση. Αυτό είναι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ (και φυσικά ο Ιουδαισμός στα κατώτερα επίπεδα. Οι εβραίοι έχουν ιστορία στο να εκμεταλλεύονται και να εξαπατούν την ίδια τη φυλή τους), συστηματική αφαίρεση πνευματική γνώσης. Τώρα, πόση δύναμη αποδίδεται σε έναν αποκαλούμενο «Θεό» μέσα στους αιώνες, εμπνέοντας δουλική υποταγή και τρόμο, όταν όλα αυτά είναι και ήταν δουλειά των ανθρώπων;… Τώρα, πόση από την πνευματική δύναμη αποδίδεται σε αυτό που οι αδαείς αποκαλούν ως «Θεό» εδώ και αιώνες;’’
– Από την Αρχιέρεια Maxine Dietrich, στις 2 Μαίου 2017
(σ.σ. μόλις διαπιστώσαμε πως προωθείται η λατρεία του Θεού με διαφορετικό τρόπο από τον εβραιοχριστιανικό, με σκοπό να παρασυρθούν σατανιστές στη λατρεία του πιστεύοντας πως ο Βιβλικός των εβραίων δεν υπάρχει και ότι ο Σατανάς με τους θεούς αφορά αυτόν τον ‘’διαφορετικό’’ Θεό της ‘’μιας δύναμης του σύμπαντος’’ που αποτελεί όμως χαρακτηριστικό του Βιβλικού Θεού! Καμιά σχέση με τα αντίθεα χαρακτηριστικά του Σατανά στη Βίβλο απέναντι σε έναν προσωποποιημένο Θεό και όχι φυσικά μιας αφηρημένης δύναμης, από αυτούς που μας λένε ότι προωθούν σατανισμό)
Κατά αυτό τον τρόπο γίνεται τελικά μια προσπάθεια να παρουσιαστεί ως ψεύτικη η εβραιοχριστιανική θρησκεία με τον Θεό της που υποτίθεται ότι αποτελεί θεολογική αντιγραφή αρχαιότερων θρησκειών (με τον Βιβλικό Θεό να είναι ανύπαρκτος), έτσι ώστε να υλοποιηθεί ευκολότερα η νεοεποχίτικη και μασονική Πανθρησκεία ως εξής όπως καταδείχτηκε σε άρθρο του προηγούμενου ιστολογίου μας περί ‘’Νέας Εποχής’’, δίχως να πέφτει συνεχώς στο εμπόδιο μιας αυστηρής μονοθεϊστικής θρησκείας που δεν δέχεται άλλους θεούς:
– Βασική παραδοχή των ομάδων της Νέας Εποχής είναι η άποψη ότι όλα είναι ένα (απόλυτος πανθεϊστικός μονισμός). Η «Παγκόσμια Θεοσοφική Εταιρεία» (ιδρύθηκε το 1875 από την αποκρυφίστρια Έλενα Μπλαβάτσκυ), η οποία είναι πνευματική μητέρα και του κινήματος της Νέας Εποχής αλλά και της τάσεως επιστροφής στις αρχαίες θρησκείες, έχει ως έμβλημα το αξίωμα «Εν το παν» (=Όλα είναι ένα)…Εκεί γίνονται φανερές όλες οι θεωρητικές βάσεις της τάσεως αυτής.
Βασικό δόγμα της Νέας Εποχής είναι ότι όλες οι θρησκείες είναι δρόμοι που οδηγούν στον ίδιο σκοπό. Όλες οι θρησκείες κατέχουν μέρος της αληθείας. Καμμία θρησκεία δεν πρέπει να διεκδικεί την αποκλειστικότητα της αληθείας και της δυνατότητος σωτηρίας. Οι βασικές αυτές παραδοχές εισήχθησαν από την «Θεοσοφική Εταιρεία» και αποτελούν τη βάση του θρησκευτικού συγκρητισμού. Τη βασική αυτή στάση υιοθετεί και ο νεοπαγανισμός. Η Νέα Εποχή πιστεύει και διακηρύσσει ότι καλό και κακό, Θεός και Διάβολος, είναι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Μάλιστα το ένα συμπληρώνει το άλλο. Πιστεύει ότι θα πρέπει να ξεπεραστεί η δυαδικότης, ο διαχωρισμός…Επίσης, πρέπει να σημειωθεί, ότι η κατ’ επίδρασιν της Νέας Εποχής υιοθέτηση αυτών των απόψεων για τη μη διάκριση Καλού και Κακού έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το εκλεκτότερο τμήμα της αρχαιοελληνικής σκέψεως (Σωκράτης, Πλάτων, τραγικοί κ.α.), οι οποίοι κάνουν σαφέστατη διάκριση Καλού και Κακού, αρετής, η οποία επαινείται, και κακίας, η οποία στηλιτεύεται.
Μετά από όλα αυτά τα καθόλου σατανικά όπως αντιλαμβανόμαστε, ας θυμηθούμε και τι τελετουργικά κάνουν όλοι αυτοί που στηρίζονται στη ‘’σατανική’’ Βίβλο του Λαβέι που είδαμε, εφ’ όσον υπενθυμίσουμε πρώτα ότι ο δικός μας δρόμος οδηγεί μακριά από τον Βιβλικό Θεό, είτε τον πιστεύει κάποιος Βιβλικά είτε με διαφορετικό τρόπο σαν τη ‘’Χαρά του Σατανά’’ που είδαμε, διότι ο σατανικός και πάλι διαφέρει:
‘’Το παραδοσιακό μονοπάτι της μαγικής Τέχνης είναι η Δεξιά Ατραπός η οποία στοχεύει στην αποκατάσταση της πρωταρχικής σχέσης μεταξύ ανθρώπου και θεϊκής ουσίας. Προσευχές, τελετές και ενάρετος τρόπος ζωής σύμφωνα με τους νόμους του Θεού, θεωρούνται ως μονοπάτια επιστροφής στο χρόνο, πριν την Πτώση.
Υπάρχει, παρόλα αυτά, κι ένα άλλο μονοπάτι: η Αριστερή Ατραπός η οποία βαθαίνει και ολοκληρώνει την Πτώση. Εκείνος που εξασκεί την Σκοτεινή Τέχνη συνεχίζει την Πτώση από τον Θεό προκειμένου να επιτύχει ατομική θεότητα.
Ο λόγος πίσω από την Πτώση περιγράφεται συχνά ως ύβρις και αυτή η ύβρις είναι η αναζήτηση του ανθρώπου για Γνώση και δυνάμεις οι οποίες δεν προορίζονταν για αυτόν. Ο Σκοτεινός Νόμος υπόσχεται να οδηγήσει τον Μύστη στην ατομική θεότητα μέσω Δρακόντιας πειθαρχίας. Έτσι, η Αριστερή Ατραπός οδηγεί σε μια δεύτερη γέννηση, μια πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου ως θεός.
Με άλλα λόγια, ο εξασκών την Σκοτεινή Τέχνη, αντί να επανορθώνει την ζημία της Πτώσεως, δοξάζει την Πτώση και επιτρέπει στην καταστροφή να ολοκληρωθεί. Με αυτόν τον τρόπο καταστρέφει το παλαιό και επιτρέπει σε κάτι νέο να υψωθεί στη θέση του’’
– Thomas Karlsson, «Qabalah, Qliphoth and Goetic Magic»
Why I don’t recommend LaVey’s rituals
(μεταφρ. Γιατί δεν συστήνω τα τελετουργικά του Λαβέι)
«Shemhamforash!»
LaVey has us yell, «Shemhamforash!» But what does «Shemhamforash!» mean?
«Shemhamforash,» more commonly spelled «Shemhamephorash,» is a transliteration of a Hebrew phrase meaning «the explicit name.» It is a reference to, of all things, a name of the Hebrew God. Most commonly, it refers to the name «Yahweh.» It has also been used to refer to a 72-letter name of the Hebrew God.
Elsewhere in the Satanic Bible, LaVey denounced, as «hypocritical,» the use of Hebrew God-names in rituals to evoke demons. Yet LaVey himself used «Shemhamforash.» Why? Did LaVey even know what that word means? Or did he just think it was a cool-sounding bit of gibberish?
(μεταφρ. «Σεμχαμφοράς!». Ο Λαβέι μας φωνάζει, «Σεμχαμφοράς!» Αλλά τι σημαίνει το «Σεμχαμφοράς!»; Το » Σεμχαμφοράς «, πιο συχνά λέγεται «Σεμχάμεφορας», είναι μια μετάφραση μιας εβραϊκής φράσης που σημαίνει «το ρητό όνομα». Πρόκειται για αναφορά σε όλα τα ονόματα του Εβραϊκού Θεού. Συνηθέστερα, αναφέρεται στο όνομα «Γιαχβέ». Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί σε ένα 72 γραμμάτων όνομα του εβραϊκού Θεού. Αλλού στη σατανική Βίβλο, ο Λαβέι κατήγγειλε ως «υποκριτική» τη χρήση των εβραϊκών ονομασιών του Θεού σε τελετουργίες για να προκαλούν τους δαίμονες. Ωστόσο, ο ίδιος ο Λαβέι χρησιμοποίησε το «Σεμχαμφοράς». Γιατί; Μήπως ο Λαβέι ξέρει ακόμη και τι σημαίνει αυτή η λέξη; Ή μήπως απλώς σκέφτηκε ότι ήταν ένα ‘’κουλ’’ κομμάτι τρελών;)
The «Invocation to Satan»
LaVey’s standard ritual begins with a so-called «Invocation to Satan» which isn’t really an invocation. Its focus is not on Satan Himself, but on «commanding the forces of darkness» in the name of Satan.
A proper invocation focusses on the deity being invoked. It should mention a wide variety of different attributes of the god, and its tone should be respectful — not «commanding.»
A theistic Satanist ritual should begin with a proper invocation to Satan. Because Satan inspires prideful individuality, the tone of an invocation to Satan should not be obsequious. But it should still be respectful.
(μεταφρ. Η «Επίκληση στον Σατανά». Το τυπικό τελετουργικό του Λαβέι ξεκινά με μια αποκαλούμενη «Επίκληση στον Σατανά» η οποία δεν είναι πραγματικά μια επίκληση. Η εστίασή του δεν είναι στον ίδιο τον Σατανά, αλλά στην «εντολή των δυνάμεων του σκότους» στο όνομα του Σατανά. Μια σωστή επίκληση επικεντρώνεται στην επίκληση της θεότητας. Θα πρέπει να αναφέρεται μια μεγάλη ποικιλία διαφορετικών χαρακτηριστικών του θεού, και ο τόνος κατά την επίκλησή τους θα πρέπει να είναι γεμάτος σεβασμό – όχι «δεσποτικά». Ένα θεϊστικό Σατανικό τελετουργικό θα πρέπει να ξεκινήσει με μια σωστή επίκληση στον Σατανά. Επειδή ο Σατανάς εμπνέει την υπερηφάνεια της ατομικότητας, ο τόνος μιας επίκλησης στον Σατανά δεν πρέπει να είναι δουλοπρεπής. Αλλά θα πρέπει να εξακολουθεί να είναι γεμάτη με σεβασμό)
In short, it appears to me that LaVey’s rituals were written almost entirely for dramatic effect. It is understandable why a symbolic Satanist would take such an approach to ritual. On the other hand, we, as theistic Satanists, should show respect to our God by paying more attention to the actual meaning of our rituals.
(μεταφρ. Εν ολίγοις, μου φαίνεται ότι τα τελετουργικά του Λαβέι γράφτηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου για δραματικό ή θεατρικό αποτέλεσμα. Είναι κατανοητό γιατί ένας συμβολικός σατανιστής θα υιοθετούσε μια τέτοια προσέγγιση στην τελετουργία. Από την άλλη πλευρά, εμείς, ως θεϊστικοί σατανιστές, πρέπει να δείξουμε σεβασμό στον δικό μας θεό, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στην πραγματική έννοια των τελετουργιών μας)
από: theisticsatanism.com/rituals/standard/LaVey-ritual.html
‘’Παρατηρούμε δηλαδή ότι απαγορεύουν(!) να εισέλθει ο Εωσφόρος στον κύκλο που βρίσκονται, σαν να λέμε δηλαδή ότι κάποιος χριστιανός δεν θέλει τον Χριστό γύρω του για να μην τον βλάψει(!) αν υποθέσουμε ότι τον πιστεύει και τον επικαλείται, έχοντας μάλιστα και αγιασμό(!) στη στολή της Τέχνης του εβραίου βασιλιά Σολομώντα, στερώντας και φαγητό στις μαύρες γάτες του Σατανά σκοτώνοντας ποντίκια για να χαριτολογήσουμε κιόλας! Στη συνέχεια διαβάζουμε φυσικά για επίκληση του εβραιοχριστιανικού Θεού στα διάφορα ονόματά του με εξορκισμό(!) μάλιστα του Εωσφόρου ώστε να καλέσουν το Πνεύμα που θέλουν, όπως ακριβώς θα έκανε δηλαδή και ένας χριστιανός ιερέας για να ξορκίσει το Κακό από έναν χώρο ή από κάποιον δαιμονισμένο με την ίδια ή παρόμοια επίκληση προς τον Θεό!’’
Ενθυμούμενοι τώρα και το άνωθεν κείμενο από την εβραϊκή Σολομωνική, θα λέγαμε ότι ο τελικός στόχος είναι η υπηρέτηση του Βιβλικού Θεού Γιαχβέ/Χριστού, είτε διαμέσου της Βίβλου είτε από διαφορετικό θρησκευτικό δρόμο όπως είπαμε, ακόμη και αν παρουσιάζεται από εβραιοσιωνιστές που απαρνούνται τον Χριστό και πλασάρουν τον Βιβλικό Θεό ως ‘’σατανά’’ στους αδαείς για να τους πάρουν με το μέρος τους παρουσιάζοντας ως ‘’σατανικές’’ τάχα μου τέτοιες τελετουργίες, αφού ο ίδιος ο Χριστός παραπέμπει σε συνομιλητή του τις Δέκα Εντολές του Βιβλικού Θεού που επικαλούνται τέτοιοι εβραίοι μάγοι και όχι ‘’σατανιστές’’ στην πραγματικότητα, παρόλο που δεν χρησιμοποιούν όπως είδαμε το όνομα του Χριστού:
Κάποιος κυβερνήτης τον ρώτησε κάποτε: «Καλέ μου δάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;» Ο Ιησούς του είπε: «Γιατί με αποκαλείς καλό; Κανείς δεν είναι καλός, παρά μόνον ο Θεός. Γνωρίζεις τις θεϊκές εντολές: «Ου μοιχεύσεις. Ου φονεύσεις. Ου κλέψεις. Ου ψευδομαρτυρήσεις. Τίμα τον πατέρα και τη μητέρα σου.» Εκείνος απάντησε, «τα έχω τηρήσει όλα αυτά από τα νεανικά μου χρόνια». Όταν ο Ιησούς τον άκουσε, του είπε: «Υπάρχει ακόμη ένα πράγμα που λείπει. Πούλησε ό,τι σου ανήκει και χάρισε τα χρήματα στους φτωχούς, και θα κληρονομήσεις τον παράδεισο. Μετά έλα κι ακολούθησέ με.» Όταν όμως άκουσε αυτή την απάντηση τον κατέλαβε η θλίψη, γιατί ήταν πολύ πλούσιος. Ο Ιησούς τον κοίταξε και είπε: «Πόσο δύσκολο είναι για εκείνους που έχουν πλούτο να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού! Πράγματι, είναι πιο εύκολο για μια καμήλα να περάσει από το μάτι μιας βελόνας από ό,τι ένας πλούσιος να εισέλθει στον παράδεισο.» (Λουκάς 18:18-25)
Ούτε για να θεωρηθεί κάποιος σατανιστής θα πρέπει να σκοτώσει κάτι οπωσδήποτε κάνοντας θυσία αίματος όπως είδαμε πρωτύτερα σε εκείνο το κείμενο της Σολομωνικής, διότι μια τέτοια πράξη ωφελεί παρά μόνο τον Βιβλικό Θεό πριν ενσαρκωθεί σε Χριστό για να γίνει συμβολικά πια μια τέτοια θυσία αίματος με τη Θεία Κοινωνία:
– Όπως οι Ισραηλίτες σώθηκαν απ’ το θάνατο όταν κοίταζαν το χάλκινο φίδι που ο Μωυσής ύψωσε στην έρημο, έτσι κι όσοι πιστεύουν στον Μεσσία Γιεσούα, που υψώθηκε στο σταυρό σαν θυσία περί αμαρτίας, θα σωθούν από την καταδίκη (Ιωάν.3:14-15). Η λέξη θυσιαστήριο, στα εβραϊκά, σημαίνει υψηλός τόπος. Η θυσία έπρεπε να υψωθεί πάνω στο ανυψωμένο θυσιαστήριο (Λευιτ.9:22). Η ύψωση τού Μεσσία στο σταυρό, σαν τη θυσία μας, αναφέρεται στη διαδικασία αυτή: «Και όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι μέσα στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός τού Ανθρώπου» (Ιωάν.3:14). «Επειδή η ζωή τής σάρκας είναι στο αίμα. κι εγώ το έδωσα σε σας, για να κάνετε εξιλέωση για τις ψυχές σας επάνω στο θυσιαστήριο. επειδή, αυτό το αίμα κάνει εξιλασμό υπέρ της ψυχής» (Λευιτικό 17:11). Η ιδέα τής θυσίας δημιουργήθηκε στο νου του Θεού και σκόπευε στο να προμηθεύσει ένα εξιλασμό για την αμαρτία, ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να Τον πλησιάζουν. Οι θυσίες έπρεπε να προσφέρονται σαν μια αντιπροσωπευτική και αντικαταστατική εξιλέωση για τις αμαρτίες των ανθρώπων, οι οποίες συμβολικά μεταφέρονταν στα ζώα που χρησίμευαν για να εξιλεώσουν και να κατευνάσουν την οργή τού Θεού κατά των αμαρτωλών (Λευιτ.1:1-7:38). Στην αρχή, ο Αδάμ και η Εύα απολάμβαναν άμεση κοινωνία και παρέα με τον Θεό και δεν χρειάζονταν μια θυσία. Μετά όμως από την πτώση τους στην αμαρτία, ήταν αναγκαίο για το Θεό να συστήσει τις θυσίες, σαν ένα τρόπο με τον οποίον οι αμαρτωλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να Τον πλησιάσουν. Η πρώτη Βιβλική νύξη για θυσία αναφέρεται στη Γένεση 3:21, όπου ο Θεός προμήθευσε κατσικοτόμαρα για να ντύσει τον Αδάμ και την Εύα μετά την πτώση τους. Παρόλο που το κείμενο δεν λέει ότι ο Θεός έκανε εξιλασμό για τις αμαρτίες τους μέσω μιας θυσίας ζώου, πρέπει να υποθέσουμε ότι τους δίδαξε την έννοια αυτή άμεσα ή έμμεσα μέσω αυτής της θυσίας. Αργότερα οι Γραφές διδάσκουν ξεκάθαρα ότι ο Θεός μπορεί να συγχωρεί αμαρτία μόνο μέσω τού αίματος μιας εξιλαστήριας θυσίας, γιατί πώς αλλιώς, εκτός απ’ τους γονείς τους, ήξεραν ο Άβελ και ο Κάιν να προσφέρουν θυσία μπροστά στον Θεό;
(από το εβραϊκό ιστολόγιο ‘’Αγάπη για τη Σιών’’)
Δευτ. 12,27 Εκεί θα πρασφέρης τα ολοκαυτώματά σου, το κρέας με το αίμα επάνω στο θυσιαστήριον Κυρίου του Θεού σου. Το αίμα όμως των άλλων θυσιών, θα το χύσης εις την βάσιν του θυσιαστηρίου Κυρίου του Θεού σου, το δε κρέας αυτών θα το φάγετε σεις.
(ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12: ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ ΙΕΡΟΣ ΤΟΠΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ, ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ)
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η χριστιανική διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου από το βιβλίο του ‘’Ο Διάβολος και η Μαγεία’’ και στο οποίο τονίζεται ότι η θυσία αίματος είναι ανώφελη για τον Σατανά:
‘’Διότι πολλοί από τους πιο αφελείς νομίζουν ότι οι ψυχές αυτών, που πεθαίνουν με βίαιο θάνατο, γίνονται δαίμονες. Δεν είναι δυνατόν αυτό, δεν είναι. Διότι δεν γίνονται δαίμονες οι ψυχές αυτών, που τελειώνουν τη ζωή τους με βίαιο θάνατο, αλλ’ οι ψυχές αυτών, που ζουν στις αμαρτίες, όχι επειδή μεταβάλλεται η ουσία τους, αλλ’ επειδή η διάθεσίς τους είναι όμοια με τη δική τους κακία…Το ότι, λοιπόν, δεν μπορεί η ψυχή, που βγαίνει από το σώμα, να υποτάσσεται στους δαίμονες, άκουσε τι λέγει ο Παύλος: ‘’Ο γαρ αποθανών δεδεκαίωται από της αμαρτίας’’, δηλαδή, ‘’αυτός που πέθανε έχει σταματήσει πια να αμαρτάνη’’ (Ρωμ. 6,7), δεν αμαρτάνει πια. Εφόσον, δηλαδή, ο διάβολος δεν μπορεί ν’ ασκήση βία στην ψυχή, που κατοικεί στο σώμα, πολύ περισσότερο δεν μπορεί να κάνη αυτό, όταν φύγη από το σώμα. Πώς τότε αμαρτάνουν, λέγει, εάν δεν εκβιάζωνται; Με τη θέλησι και την απόφασί τους, παραδίνοντας τον εαυτό τους, και όχι αναγκαστικά, ούτε καταπιεζόμενες από αυτόν. Και αυτό το απόδειξαν όλοι εκείνοι που έγιναν ανώτεροι από τα τεχνάσματά του. Τον Ιώβ, δηλαδή, αν και τον συνετάραξε πάρα πολύ, δεν μπόρεσε να τον πείση να βγάλη ένα λόγο βλάσφημο. Από αυτό γίνεται ολοφάνερο, ότι από εμάς εξαρτάται το να υπακούουμε και το να μην υπακούουμε στις συμβουλές του και δεν μας αναγκάζει καθόλου, αλλά και δε βρισκόμαστε κάτω από την τυραννική του εξουσία’’ (Εις τον πτωχόν Λάζαρον, Β’ ΕΠΕ 25, 448-450. PG 48, 983-984)
(σ.σ. τυραννική η εξουσία του Σατανά τελικά και όχι ελευθεριακή, όπως επίσης είναι ανώφελη και η τελετουργική ανθρωποθυσία γιατί παύει να αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος που πεθαίνει δυναμώνοντας ο Διάβολος όσο αμάρτανε εν ζωή, άρα αν θυσιάζονταν όλοι οι άνθρωποι θα καταστρέφονταν τελικά η δύναμη του Σατανά αφού δεν θα υπήρχε κανείς πλέον για να αμαρτάνει και θα κέρδιζε έτσι ο Θεός ολοκληρωτικά εις βάρος του Διαβόλου)
Υπενθυμίζουμε άλλωστε ότι πουθενά στην Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) δεν ζητάει ο Σατανάς θυσίες αίματος, αλλά βλέπουμε από την αρχή μέχρι το τέλος της να είναι Πνευματικός ο πόλεμος που κάνει και όχι εναντίον της Φύσης ή της Ύλης μέσα στην οποία ζούμε για να την καταστρέψει π.χ. με θυσία αίματος, ακριβώς όπως έκανε δηλαδή και με τους Πρωτόπλαστους (Αδάμ και Εύα) όπου ως ‘’ανθρωποκτόνος’’ τους σκότωσε Πνευματικά (χάνοντας την Αθανασία τους και αμαρτάνοντας) και όχι σωματικά όπως επισημαίνουν οι χριστιανικές διδασκαλίες:
– Ο Ιησούς Χριστός είπε για αυτόν: «Εκείνος ήταν ανθρωποκτόνος τότε που άρχισε, και δεν έμεινε σταθερός στην αλήθεια, επειδή δεν υπάρχει αλήθεια σε αυτόν». (Ιωα 8:44· 1Ιω 3:8) Ο Ιησούς δείχνει εδώ ότι κάποτε ο Σατανάς ήταν στην αλήθεια, αλλά την εγκατέλειψε. Αρχίζοντας από την πρώτη απροκάλυπτη ενέργειά του, την απομάκρυνση του Αδάμ και της Εύας από τον Θεό, ήταν ανθρωποκτόνος, γιατί με αυτήν προκάλεσε το θάνατο του Αδάμ και της Εύας, πράγμα που έφερε κατόπιν την αμαρτία και το θάνατο στους απογόνους τους. (Ρω 5:12)
Όσον αφορά τώρα το υποτιθέμενο άγαλμα του ‘’σατανά’’ με τον Ορθή Πεντάλφα στο μέτωπο που αναγείρουν σήμερα στην Αμερική τέτοιες ψευτοσατανικές οργανώσεις, είναι Μασονικό και καμιά σχέση με Σατανά όπως μας εξηγεί ο ίδιος ο δημιουργός του Ελιφάς Λεβί το 1854 (πριν φτιαχτούν προβοκατόρικα όπως αντιλαμβανόμαστε τέτοιες ψευτοσατανικές οργανώσεις τον επόμενο αιώνα) που απαρνείται μάλιστα τον Σατανά στο ίδιο βιβλίο του:
– The image of Baphomet was originally created in 1854 by occultist Eliphas Levi for his book «Dogme et Rituel de la Haute Magie» («Dogmas and Rituals of High Magic»). Levi himself described the meaning of the symbol thusly in «Dogme et Rituel»:
«The goat on the frontispiece carries the sign of the pentagram on the forehead, with one point at the top, a symbol of light, his two hands forming the sign of hermetism, the one pointing up to the white moon of Chesed, the other pointing down to the black one of Geburah. This sign expresses the perfect harmony of mercy with justice. His one arm is female, the other male like the ones of the androgyn of Khunrath, the attributes of which we had to unite with those of our goat because he is one and the same symbol. The flame of intelligence shining between his horns is the magic light of the universal balance, the image of the soul elevated above matter, as the flame, whilst being tied to matter, shines above it. The beast’s head expresses the horror of the sinner, whose materially acting, solely responsible part has to bear the punishment exclusively; because the soul is insensitive according to its nature and can only suffer when it materializes. The rod standing instead of genitals symbolizes eternal life, the body covered with scales the water, the semi-circle above it the atmosphere, the feathers following above the volatile. Humanity is represented by the two breasts and the androgyn arms of this sphinx of the occult sciences… the follower goat, whose the pentagram on the forehead is enough to forbid us to conceive of him as one of Satan’s mythical images«
»Ο Τράγος, φέρει επί του μετώπου το σημείων του πενταγράμμου, με την μια ακτίνα προς τα άνω, πράγμα το οποίον αρκεί δια να μας κάνει να αντιληφθώμεν, ότι πρόκειται για φωτεινού εμβληματος Δια τον χειρών του εκτελεί την ιερατικήν χειρονομίαν και δεικνύει προς τα άνω την λευκήν σελήνη της Σεφιρά Χαϊζέδ και προς τα κάτω την μαύρη σελήνη Γκμπουρά. Το σημείον τούτο δηλοί την πλήρη αρμονία μεταξύ της ευσπλαχνίας και της δικαιοσύνης. Ο εις των βραχιόνων είναι θήλεος γένους, ο έτερος άρρενος, όπως εν τω ανδρογύνω του KUHNRATH, του οποίου προσεπαθήσαμεν να συγκεντρώσωμεν τα κυριότερα χαρακτηριστικά εν τω εμβλήματι ημών. Διότι πρόκειται περί ενός και αυτού συμβόλου. Η δας της γνώσεως ήτις λάμπει μεταξύ των κεράτων, είναι το μαγικών φως της Παγκοσμίου ισορροπίας, είναι επίσης η εικών της ψυχής που εξυψωθείσης υπεράνω της ύλης, αν και συγκρατούμενης επ αυτής, όπως η φλόγα εφάπτεται της δαδός. Η αποτρόπαιος μορφή του ζώου εκφράζει την απέχθειαν προς το αμάρτημα, δια το οποίον ο υλικός παράγων είναι ο μόνος υπεύθυνος, εκείνος δε και μόνον πρέπει να τιμωρείται, διότι το πνεύμα είναι εκ φύσεως απαθές και υποφέρει μόνον δια της υλοποιήσεως αυτού. Το κηρύκειον το οποίον εκτελεί χρέη γενετικού οργάνου εν τη εικόνι, παριστά την αιώνιον ζωήν, συμβολίζει το ύδωρ, το σύμβολον της γονιμότητος, ο κύκλος όστις υπέρκειται, εικονίζει την ατμόσφαιράν, τα πτερά τα οποία έπονται, παριστούν την πτητικήν ουσίαν, είτα η ανθρωπότης συμβολίζεται δια των δυο μαστών και των ανδρογύνων βραχιόνων της σφιγγός ταύτης των απόκρυφων επιστήμων.
…ο ημέτερος τράγος, του οποίου ο πεντάκτινος είναι αρκετός δια να μας απαγορεύση να εκλάβωμεν αυτόν ως μίαν των μυθικών εικόνων του Σατάν….»
(Eliphas Levi, Τυπικόν της υψηλής μαγείας)
‘’Ο άγγελος του δεσποτισμού είναι ο άγγελος του φόνου και της απάτης…Το πνεύμα του κακού δεν είναι ο Εωσφόρος, ο ένδοξος ρέμπελος, είναι ο Σατανάς, ο άγγελος της κυριαρχίας και της δουλείας. Ο Σατανάς είναι αυτός που θέτει σε πειρασμό τον κόσμο, και ο Εωσφόρος είναι αυτός που τον σώζει κάνοντάς τον να εξεγερθεί ενάντια στον Σατανά. Ο Σατανάς είναι ο πατέρας του νόμου, ο Εωσφόρος είναι ο πατέρας της χάριτος. Ο δεσποτισμός είναι ο θάνατος, και η ελευθερία είναι η ζωή. Ο δεσποτισμός είναι η σάρκα, και η ελευθερία είναι το πνεύμα. Ο δεσποτισμός είναι η κόλαση, και η ελευθερία είναι ο ουρανός’’
(σ.σ. Ελιφάς Λεβί, βιβλίο ‘’Η Βίβλος της Ελευθερίας’’, κεφάλαιο ‘’Η Πτώση των Αγγέλων’’, σελ. 33-34)
Ένας άλλος Μασόνος τώρα, ο Άλμπερτ Πάικ, μας εξηγεί επίσης σε δικό του βιβλίο εν ονόματι ‘’Ηθική και Δόγμα’’ που επίσης απαρνείται μέχρι και την ίδια την ύπαρξη του Σατανά σαν τις ψευτοσατανικές οργανώσεις που είδαμε στο παρόν άρθρο, ότι ο Εωσφόρος στη Μασονία πάλι δεν έχει καμία σχέση με τον εβραιοχριστιανικό που αφορά τον Σατανά πριν την Πτώση του από τον Βιβλικό Παράδεισο, αλλά αφορά τον Χριστό με έναν διαφορετικό τρόπο:
2 Πέτρου 1:19 καὶ ἔχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέχοντες ὡς λύχνῳ φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν
“Εγώ, ο Ιησούς, έστειλα τον άγγελό μου, για να δώσει σε σας μαρτυρία γι’ αυτά, στις εκκλησίες· Εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του Δαβίδ, το αστέρι, το λαμπερό και πρωινό. Και το Πνεύμα και η νύφη λένε: Έλα, και όποιος ακούει, ας πει: Έλα· και: Όποιος διψάει, ας έρθει· και όποιος θέλει, ας παίρνει δωρεάν το νερό της ζωής” (Αποκάλυψη 22:16,17)
Στο Morals and Dogma, ο κ. Πάικ υποστηρίζει ότι ο Λούσιφερ είναι αυτός που «φέρει το φως». Σύμφωνα με τον Πάικ, ο Λούσιφερ ΔΕΝ πρέπει να ταυτιστεί με τον «διάβολο», το «πνεύμα του σκότους» ή το «κακό!» Ο Πάικ υποστηρίζει ότι οι όροι «Σατανάς» και «Πνεύμα του Σκότους» δεν είναι ένα πρόσωπο, αλλά απλά μια «Δύναμη» και ήταν μια εφεύρεση ανθρώπων που επιθυμούν να εξηγήσουν την ύπαρξη του κακού. Ο Πάικ ελπίζει ότι αυτοί οι όροι δεν θα χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό του προσώπου του Λούσιφερ, τον οποίο ο Πάικ προσδιορίζει ως «ο φορέας του Φωτός! Στη σελίδα 102, ο κ. Πάικ προσπαθεί να υπονοήσει ότι, πριν έρθει ο Χριστός στον κόσμο, ο Λούσιφερ ήταν αυτός που έδωσε το φως και παρουσίασε αυτό το φως στις άλλες θρησκείες του κόσμου. Ο κ. Πάικ ισχυρίζεται ότι όλες οι θρησκείες του κόσμου είναι «μία θρησκεία και μία λατρεία» και συνδυασμένες, όλες οι θρησκείες του κόσμου είναι πραγματικά η ίδια θρησκεία!»
Ο κ. Πάικ, στη συνέχεια, υποστηρίζει ότι το χριστιανικό δόγμα που διδάσκει ότι ο Εωσφόρος είναι ο «Διάβολος» είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να εξηγήσει το Κακό! Επομένως, ο κ. Πάικ υποστηρίζει στη σελίδα 102 παραπάνω, ο προσδιορισμός του Λούσιφερ ως «Σατανά» είναι ένας θρύλος… δημιούργημα ανδρών!
Εφ’ όσον ξεκαθαρίστηκε λοιπόν πως ούτε στη Μασονία υπάρχει σατανισμός για να πάει κάποιος εκεί πέρα, υπενθυμίζουμε ότι ο Σατανισμός αναφέρεται στον Σατανά πριν από την εκ του Βιβλικού Παραδείσου Πτώση του όταν ονομάζονταν τότε Εωσφόρος, οπότε όταν ακούτε κάποιους να μιλάνε για Εωσφόρο θα πρέπει να διαπιστώσετε αν αναφέρονται στη συγκεκριμένη Βιβλική θεολογία και όχι στην Μασονική, για να εννοούν τον Σατανά στην πραγματικότητα:
«Πῶς ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ ἑωσφόρος ὁ πρωΐ ἀνατέλλων; συνετρίβη εἰς τὴν γῆν ὁ ἀποστέλλων πρὸς πάντα τὰ ἔθνη. σὺ δὲ εἶπας ἐν τῇ διανοίᾳ σου· εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι, ἐπάνω τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ θήσω τὸν θρόνον μου, καθιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸς Βοῤῥᾶν, ἀναβήσομαι ἐπάνω τῶν νεφῶν, ἔσομαι ὅμοιος τῷ Ὑψίστῳ» (Ησαΐας 14, 12-14). Με τα λόγια αυτά περιγράφει ο Προφήτης Ησαΐας την πτώση του Εωσφόρου – συνεπεία της υπερηφάνειας – από την Αγγελική μακαριότητα στην δαιμονική κατάσταση, μακράν του Δημιουργού Θεού, συμπαρασύροντας μαζί του ομάδα αγγέλων. Την ανταρσία σταμάτησε ο Άρχων Μιχαήλ, ο οποίος ηγούμενος ομάδας αγγέλων του Θεού, πολέμησε και κατανίκησε κατά κράτος τον αρχέγονο δράκοντα, τον διάβολο, σύμφωνα με την διήγηση του Ευαγγελιστή Ιωάννη στο βιβλίο της Αποκάλυψης : «7 Καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐν τῷ οὐρανῷ· ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ –τοῦ πολεμῆσαι μετὰ τοῦ δράκοντος· καὶ ὁ δράκων ἐπολέμησε καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, 8 καὶ οὐκ ἴσχυσεν, οὐδὲ τόπος εὑρέθη αὐτῷ ἔτι ἐν τῷ οὐρανῷ. 9 καὶ ἐβλήθη ὁ δράκων, – ὁ ὄφις ὁ μέγας ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην, ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ ἐβλήθησαν (Αποκ. 12, 7-9). Κατά αρχαία παράδοση της Εκκλησίας, ο άρχων Μιχαήλ, βλέποντας την πτώση των αγγελικών δυνάμεων οπίσω του Εωσφόρου, στάθηκε στο στερέωμα και βροντοφώναξε : «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού». Αμέσως όλες οι Αγγελικές δυνάμεις στάθηκαν στην θέση τους και άρχισαν να ψάλλουν τον επινίκιο ύμνο : «Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης σου, ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Ὡσαννὰ ὁ ἐν τοῖς ὑψίστοις» (Ησαίας 6, 3)
Ιεζ. 28,13 Εγεννήθης και εζησες μέσα εις τα πλούτη, εις κάθε τρυφήν και άνεσιν ωσάν εις παράδεισον Θεού. Εφόρεσες κάθε πολύτιμον λίθον, σάρδιον, τοπάζιον, σμάραγδον, ρουβίνιον, σάπφειρον, ίασπιν, άργυρον, χρυσόν, λιγύριον, αχάτην, αμέθυστον, και χρυσόλιθον και βηρύλλιον και ονύχιον. Εγέμισες τα θησαυροφυλάκιά σου με χρυσίον και αυτάς ακόμη τας αποθήκάς σου.
Ιεζ. 28,14 Από την ημέραν, κατά την οποίαν έλαβες ύπαρξιν, εγώ σε κατέταξα μαζή με το χερουβείμ, σε εθεσα εις όρος υψηλόν αφιερωμένον εις την λατρείαν του Θεού. Εγεννήθης και έζησες εν μέσω πολυτίμων λίθων που λάμπουν ωσάν το πυρ.
Ιεζ. 28,15 Υπήρξες κατά την εμφάνισιν άμεμπτος, αψεγάδιαστος και τέλειος με λαμπρότητα εις τας ημέρας της δόξης σου• από την ημέραν που έλαβες ύπαρξιν μέχρι της εποχής, κατά την οποίαν διέπραξες αδικίας.
Ιεζ. 28,16 Με τα πλήθη των εμπορικών σου συναλλαγών εγέμισες τα θησαυροφυλάκιά σου από παράνομα πλούτη. Ετσι όμως ημάρτησες ενώπιον του Θεού, ετραυματίσθης ψυχικώς και έπρεπε να αποπεμφθής από το άγιον όρος του Θεού. Δια τούτο ένα χερουβείμ σε έβγαλεν ανάμεσα από τα ολόγυρά σου λάμποντα πολύτιμα πετράδια.
Ιεζ. 28,17 Υπερηφανεύθη η καρδία σου δια την ωραιότητά σου, ενοθεύθη επιστήμη σου μαζή με την μεγαλοπρέπειάν σου. Εξ αιτίας των αναριθμήτων αμαρτιών σου σέ εκρήμνισα κάτω στο έδαφος και σε ετιμώρησα κατά τρόπον παραδειγματικόν ενώπιον των άλλων βασιλέων.
Κατόπιν τούτου, μόνο σαν ανέκδοτο ακούγεται και η οποιαδήποτε θεολογική ταύτιση του Σατανά με τον θεό Κρόνο, όπως παραπλανητικά διαδίδουν κάποιες εβραιοσιωνιστικές οργανώσεις για να παρασύρουν σατανιστές με το μέρος τους, αφού εκείνος ο θεός ταυτίζεται με τον δικό τους Βιβλικό και τον Παράδεισό του όπως ενθυμούμαστε:
– Ο Ησίοδος στο έργο του «Έργα και Ημέραι», αναφέρει το Χρυσό γένος. Ήταν η εποχή που βασίλευε ο Κρόνος. Οι άνθρωποι ζούσαν όπως οι θεοί, μακριά από βάσανα και δυστυχίες. Δεν γερνούσαν και περνούσαν τον καιρό τους πάντα νέοι σε συμπόσια και γιορτές. Όταν ερχόταν η ώρα να πεθάνουν αποκοιμούνταν γλυκά. Δεν γνώριζαν το νόμο της δουλειάς. Όλα τα αγαθά ήταν στη διάθεσή τους από μόνα τους. Το έδαφος έδινε από μόνο του αρκετή σοδειά κι εκείνοι ζούσαν στην εξοχή ειρηνικά. Από τότε που το γένος αυτό χάθηκε από τη γη με τη βασιλεία του Διός, οι άνθρωποι της εποχής εκείνης έγιναν Φύλακες των Θνητών και χορηγοί των αγαθών. Αυτός είναι με την πιο παλιά μορφή του ο μύθος της χρυσής εποχής που πολύ αργότερα ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΚΕ από τους Ιουδαίους στις διηγήσεις για τον Παράδεισο.
– Στὸ σύγγραμα τοῦ Ἡσιόδου «Ἔργα καὶ Ἠμέραι», παρουσιάζεται ὁ Κρόνος ὡς δίκαιος βασιλεύς, ποὺ εἶχεν φροντίσει γιὰ τὴν εὐημερία τοῦ Χρυσοῦ Γένους τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν ἀπουσία κακοῦ ἁπὸ τὸν κόσμο του. Τὸ χρυσὸ γένος δὲν ἐγνώριζεν τὸν πόλεμο, μήτε καὶ τὸν ὁδυνηρὸ θάνατο. Στὸν διάλογο ἀνάμεσα στὸν Ἀθηναῖο καὶ τὸν Κρητικὸ, Κλεινία, στοὺς «Νόμους» τοῦ Πλάτωνος, ἐπιβεβαιώνεται ἡ καλοκάγαθη πρόθεσι τοῦ Κρόνου κατὰ τὴ διάρκεια τῆς κυριαρχίας του ἐν τῶ κόσμω. Σημειωτέον δέ, ὁ Κρόνος δὲν παρουσιάζεται μὲ ἐρπετικὴ μορφή
Εις ότι αφορά τέλος την παρακάτω Μασονική προσευχή στον Εωσφόρο, εννοώντας τον Σατανά αυτή τη φορά αντί τον Χριστό όπως είδαμε πρωτύτερα, ήταν αναμενόμενο να ήταν πλαστή ύστερα απ’ όσα ήδη διαβάσαμε για το τι εννοούν οι Μασόνοι ως Εωσφόρο, όπως αποκαλύφθηκε προ ετών σε άρθρο του προηγούμενου ιστολογίου μας από ένα Μασονικό δημοσίευμα σχετικό επί του θέματος:
- Αργότερα ο Ταξίλ, σε συνέντευξή του, λέει:
‘’Το κοινό με έκανε αυτό που είμαι, ο αρχι-ψεύτης της περιόδου, όταν για πρώτη φορά άρχισα να γράφω εναντίον των Τεκτόνων το αντικείμενο μου ήταν καθαρά διασκεδαστικό και απλό. Τα εγκλήματα που στην πόρτα τους ήταν τόσο τραγελαφικά, τόσο αδύνατα, τόσο ευρέως υπερβολικά, σκέφτηκα ότι όλοι θα δουν το αστείο και θα μου δώσουν πίστωση για τη δημιουργία μιας νέα γραμμής του χιούμορ, όμως, οι αναγνώστες μου, δεν θα το είχαν κάνει έτσι, δέχτηκαν τους μύθους μου ως ευαγγέλιο αλήθειας, και όσο περισσότερο ψευδόμουν με σκοπό να αποδείξω ότι έλεγα ψέματα, τόσο περισσότερο πεπεισμένοι έγιναν αυτοί ότι ήμουν πρότυπο της ειλικρίνειας’’
(μετάφραση από ‘’A Page about Freemasonry: The Taxil Hoax’’)
Η Εκκλησία δικαιολογεί απόλυτα την καταδίκη του τεκτονισμού, γιατί, όπως ισχυρίζεται, διαφθείρει την αγνότητα της πίστεως. Και πολλές φορές επιρρίπτει τερατώδεις και χονδροειδείς κατηγορίες εναντίον του τεκτονισμού, που τυχαίνει να βρίσκουν απήχηση στους φανατικούς οπαδούς της.
Ο κύριος κατασκευαστής των μυθευμάτων αυτών λέγεται ότι ήτανε ένας παπάς ονόματι Μπαρυέλ, μυθομανής και ασήμαντος στο ξεκίνημα του, που κατάφερε όμως με τα παραμύθια του να γίνει προσωπικότης. Τον Μπαρυέλ διαδέχτηκε κατά τα τέλη του περασμένου αιώνα ο Λεό Ταξίλ, ένας άνθρωπος ιδιοφυώς μυστικοπαθής, που άρχισε μια πολεμική δυναμική εναντίον των μασόνων και που επενόησε τόσα παραμύθια, ώστε το εύπιστο κοινό που τα διάβαζε να τα κυκλοφορεί ακόμα και σήμερα.
Εν τούτοις οι καθολικοί διαβάζανε και πιστεύανε τον Ταξίλ, που βρήκε τρόπο να πλουτίσει με τα δημοσιεύματα του και την πολεμική του. Κι όλο έγραφε πράγματα φαντασικά, μέχρι δηλαδή που έφτασε να περιγράφει σατανικές λειτουργίες μασόνων, που τις έβγαζε από την φαντασία του.
«Γονατίζουνε μπροστά σ’ ένα ψεύτικο βωμό, ο ανώτατος της στοάς του Καντός τους δίνει μια όστια, την παίρνουν, προσεύχονται στον Σατανά κι ύστερα την σκίζουνε με στιλέτα και την κα-ταπίνουνε, φωνάζοντας «Νεκάμ Αντονάι» Κάτι τέτοια έγραφε και κάτι τέτοια πιστεύανε οι αφελείς. Το αληθινό όνομα του Τεξίλ ήτανε Γαβριήλ Γιογκάντ Παζέ. Είχε τελειώσει την σχολή των Ιησουιτών, αλλά τα χάλασε με τον κλήρο και πρωτοπαρουσιάστηκε σαν δημοσιογράφος με ένα έντυπο που είχε τον τίτλο «Αντικληρισμός». Έβριζε χυδαία όλους τους κληρικούς και δημοσίευε και αντιθρησκευτικά βιβλία, ανάμεσα στα οποία αναφέρω την «Διασκεδαστική Βίβλο» και τους «Έρωτες του Πάπα Πίου του ενάτου».
Ξαφνικά το 1885 ο Ταξίλ τα γύρισε και έγινε φανατικός καθολικός. Τότε είναι που άρχισε τον αγώνα εναντίον των μασόνων, αλλά κι ο ίδιος διετέλεσε μασόνος για τέσσερα χρόνια (1881-5), χωρίς όμως να διακριθεί ποτέ και να πάρει βαθμό. Πάντοτε έμεινε στον βαθμό του μαθητευομένου.
Το 1887 πρωτόβγαλε το πρώτο του αντιμασονικό βιβλίο με τίτλο «Αποκαλύψεις για τα μυστήρια των μασόνων». Την έκδοση την ανέλαβε ένας μεγάλος οίκος που έβγαζε τα καθολικά βιβλία.
Το μεγάλο και ανίδεο κοινό έμενε κατάπληκτο από τους παπαδοφάγους μασόνους. Άλλωστε αυτά τα βιβλία, που δήθεν αποκαλύπτουνε μυστήρια, πάντοτε βρίσκουνε μεγάλη απήχηση στο κοινό. Απ’ εκεί και πέρα ο Ταξίλ πήρε φόρα κι άρχισε να γράφει χωρίς έλεγχο ό,τι του κατέβαινε. Έλεγε ότι γνώρισε μια μεγάλη ιέρεια των παλλαδιστών, που λεγότανε Ντιάνα Βώγκαν και ότι αυτή του απεκάλυπτε τα μυστήρια, γιατί είχε μετανοήσει που απομακρύνθηκε από την καθολική θρησκεία. Ύστερα ανακάλυψε -πάντοτε φανταστικά-ότι ο γενικός αρχηγός των μασόνων όλου του κόσμου ήτανε ο Αμερικανός στρατηγός Άλμπερτ Πικ, κάθε Παρασκευή δε στις τρεις το απόγευμα ακριβώς, ο στρατηγός είχε ραντεβού με τον ίδιο τον Σατανά, που του έδινε οδηγίες. Έγραφε ότι το γενικό στρατηγείο των παλλαδιστών βρίσκεται στο Τσάρλεστον των ΗΠΑ, κάτω σ’ ένα υπόγειο και ότι εκεί μέσα φυλάσσεται η μυστική πράσινη βίβλος του Σατανά. Το βιβλίο λεγόταν «Απάντιο».
Απ’ εκεί και πέρα πήρε φόρα και δεν τον σταμάταγες. Τα έβαλε με τους Εγγλέζους του Γιβραλτάρ και ισχυριζότανε ότι κάτω από τα βράχια του Γιβραλτάρ ακριβώς βρίσκεται το πυρ της Κολάσεως και ότι οι άνθρωποι – τέρατα, αφοσιωμένοι στους Εγγλέζους, κατασκευάζουνε εκεί μέσα μυστικά σατανικά όπλα.
Το σπουδαίο δεν είναι ότι τα έγραψε αυτά τα ανόητα. Το σπουδαίο είναι ότι τα διαβάζανε. Και το σπουδαιότερο ότι τα πιστεύανε. Όχι βέβαια οι έξυπνοι, αλλά η μάζα των φανατισμένων και αγραμμάτων. Κι ο Ταξίλ είχε βρει το βιολί κι έκανε χρυσές δουλειές, χώρια που ήτανε και το χαϊδεμένο παιδί του καθολικισμού που, κακώς, ανεχότανε και υπέθαλπε τέτοιες τερατολογίες.
Βέβαια τον Ταξίλ τον αντικρούσανε πολλοί λογικοί άνθρωποι, που μάλιστα δεν ήτανε μασόνοι όπως ο δόκτωρ Μερέν. Τον είπανε ψεύτη και ταραχοποιό. Κι ο Ταξίλ, από την άλλη μεριά, είχε τους δικούς του, συνενόχους θα έλεγα, τον δόκτορα Μπατάιγ, τον Ιταλό Μαργκιότα και δώστου και δημοσίευε συνέχεια των παραμυθιών του μαζί τους.
Γράφε, γράφε όμως, στο τέλος όλα αυτά γίνανε ένα είδος λαϊκού αναγνώσματος κι οι αναγνώστες τα παίρνανε για κέφι κι όχι γιατί τα πιστεύανε.
Ο Ταξίλ είδε ότι χάνει έδαφος και, το κυριότερο, ότι μειώνεται το εισόδημα και τότε έκανε για τρίτη φορά τη στροφή. Κάλεσε τους Παρισινούς στην μεγάλη αίθουσα των Γεωγραφικών Σπουδών, με πρόσχημα ότι θα προβεί σε νέες σοβαρές αποκαλύψεις.
Αυτό έγινε στις 29 Απριλίου 1897. Μαζεύτηκε κόσμος και όσοι ερχόντουσαν ήτανε υποχρεωμένοι να αφήσουνε τα μπαστούνια και τις ομπρέλες τους στην γκαρνταρόμπα…
Μέτρο που το ‘χε πάρει σκόπιμα ο Ταξίλ για να μην τον δείρουνε αγρίως. Γιατί μόλις παρουσιάστηκε στο κοινό, αντί να κάνει αποκαλύψεις, άρχισε να βρίζει χυδαία τον μασονισμό, την Εκκλησία, τον παλλαδισμό, τα πάντα. Και στο τέλος, μπροστά σε όλο τον κόσμο ομολόγησε ότι ούτε Ντιάνα Βώγκαν υπήρχε, ούτε παλλαδισμός, ούτε τίποτα απ’ αυτά που έγραφε ήτανε αλήθεια κι ότι τόσα χρόνια απλώς σφυγμομετρούσε την κοινή γνώμη. Ωραίο παιχνίδι έπαιξε, γιατί άμα τελείωσε έπιασε άλλο τροπάρι.
-Τώρα όμως που τα μελέτησα καλά, θα δημοσιεύσω σωστές αποκαλύψεις για όλους αυτούς, ακόμα και για την Εκκλησία, που μας γελάνε με ψέματα και με μυθεύματα.
Παραδόξως δεν του σπάσανε το κεφάλι και παραδόξως ακόμα και το Βατικανό έκανε το κορόιδο και δεν επενέβη σ’ αυτό το τρομερό διάβημα του Ταξίλ. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά εξακολουθούσε να στηρίζεται και να κυκλοφορεί τα παραμύθια του, παρ’ όλο που οι μασόνοι, φυσικά, εκμεταλλευτήκανε τις αποκαλύψεις του.
Τι τα θες όμως. Ο κοσμάκης εξακολουθούσε κι εξακολουθεί -δυστυχώς-να πιστεύει κάτι τέτοια.
Καλά είπε ο Ταλεϋράνδος: «Συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, κάτι μένει πάντοτε»…
Νίκος Τσιφόρος «Οι μυστικές εταιρείες»
από: tektonikadromena.blogspot.co.uk/2014/07/blog-post_40.html?zx=52b7f758412f2e03
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΝΕΑ ΠΛΑΝΗ Ή ΨΕΥΤΟΣΑΤΑΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ, ΘΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ‘’ΝΕΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ’’ ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ…