- Στην Πνευματική Πανοπλία του Ευθύμιου Ζιγαβηνού και τον βογομιλικό Μυστικό Δείπνο υπάρχει ο μυθος της δημιουργίας. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Σατανάς διατήρησε την δημιουργική δύναμη μετά την πτώση: «ἐπείπερ ἔτι καί τήν θείαν περιέκειτο μορφήν καί στολήν, καί τήν δημιοργικήν ἐκέκτητο δύναμιν, συγκαλέσαι τάς συγκαταπεσούσας αὐτῷ δυνάμεις, καί θάρσος αὐταῖς ἐμβαλεῖν, καί εἰπεῖν, ὡς Ἐπεί τόν οὐρανόν καί τήν γῆν ὁ Θεός ἐποίησεν˙ Ἐν ἀρχῇ γάρ, φησίν, ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν˙ ποιήσω κἀγώ δεύτερον οὐρανόν, ὡς δεύτερος Θεός, καί τά ἐξῆς»…Ο Σαταναήλ φθόνησε την λαμπρότητα των πλασμάτων και εισήλθε στον όφη, παραπλάνησε την Εύα και συνευρέθη μαζί της, ώστε το γένος του να κυριαρχήσει του γένους του Αδάμ: «Τήν δέ ταχέως ὠδινήσασαν ἀπογεννῆσαι τόν Κάιν ἐ τῆς συνουσίας τοῦ Σαταναήλ, καί ἀδελφήν δίδυμον ὁμοιότροπον, ὄνομα αὐτῇ Καλωμενά, ζηλοτυπήσαντα δέ τόν Ἀδάμ συνελθεῖν καί αὐτόν τῇ Εὔᾳ, καί γεννῆσαι τόν Ἄβελ, ὅν ἀνελών εὐθύς ὁ Κάιν, τόν φόνον εἰς τόν βίον εἰσήγαγεν»…Ο Θεός αφαίρεσε την δημιουργική δύναμη και την στολή του Σαταναήλ και τον έκαμε σκοτεινό, αφήνοντάς του την κοσμοκρατορία των όσων δημιούργησε.
Η σχέση του Δράκουλα με τον Βρικόλακα δεν είναι τυχαία και δεν έχει σχέση με το γνωστό μυθιστόρημα του Αβραάμ «Μπραμ» Στόκερ. Εδώ και αιώνες υπάρχει μια αρχαία ομάδα που εμφανίζεται με λίγο διαφορετικά ονόματα σε κάθε περίοδο, ονομάζεται Hekal Tiamat σημερινά παρακλάδια της είναι ο Ναός του Δράκου (μετονομάστηκε στην πορεία σε Ναό του Βρικόλακα) και το Τάγμα του Δράκου. Το Τάγμα του Δράκου είναι ένα από τα πολλά προσωπεία της κεντρικής μητρικής οργάνωσης Hekal Tiamat. Yπήρχε ακόμη και στην αρχαία Σουμερία. Ο Δράκος είναι ο Πατέρας του Ψεύδους, είναι ο Άρχοντας του Σκότους, αλλά γνωστά ονόματά του είναι το Σακλάς, Σατανάς, Σαμαέλ, Ιαλδαβαώθ. Είναι ο άρχοντας αυτού του κόσμου. Είναι ο Μέγας Άρχων, ενώ οι δαίμονές του είναι οι Άρχοντες. Ο Δράκος θέλησε κάποτε να γίνει από μόνος του θεός και ως Εωσφόρος (είχε την υψηλότερη θέση ως Άγγελος του αληθινού θεού) έφυγε από τον Αρχικό Θεό έχοντας πάρει μαζί του τους Κώδικες της Δημιουργίας. Έτσι λοιπόν αποφάσισε να φτιάξει ένα δικό του κόσμο στον οποίο θα είναι αυτός Θεός. Επειδή δεν είχε όλη την φώτιση του Αρχικού Θεού και του έλλειπε το Ύδωρ της Αιώνιας Ζωής, ο Διαβολικός Δράκος έφτιαξε ένα κατώτερο κόσμο στον οποίο, εκτός από την αρμονία, την ομορφιά και το καλό, επικρατεί επίσης ο νόμος του δυνατού, υπάρχει πόνος και συνεχής αλλαγή που μεταφράζεται ως θάνατος.