- Ο Δράκος της Καλογρέζας: Η κυνική ομολογία του για τη δολοφονία του μικρού αγοριού: «Τον κακοποίησα και τον έπνιξα με ένα σύρμα. Πήρα έπειτα το πτώμα από τη σπηλιά, όπου και το έθαψα σκάβοντας με τα νύχια μου. Για να μην προκαλέσω δε την προσοχή των περαστικών από τη βρώμα του πτώματος, βρήκα τρεις κότες ψόφιες από τα σκουπίδια τις οποίες πήρα και τις έριξα πάνω στο πτώμα του παιδιού», ήταν η κυνική ομολογία του. «Ένας σαδιστής που είχε συναίσθηση»: Το Σάββατο 1 Μαρτίου υποβλήθηκε σε φρενολογική εξέταση στο τμήμα Μεταγωγών όπου κρατείται, από τον ιατροδικαστή Τρουπάκη και τους ψυχιάτρους Μιτσαυτή και Κωνσταντινίδη. Ο Τρουπάκης κάνει μια εκτίμηση κατά Λομπρόζο και βρίσκει στο κρανίο του τα σημάδια του εκφυλισμένου ανθρώπου όπως τα αναπτυγμένα κάτω σαγόνια, τα εξογκωμένα μάγουλα, τον ελαφρύ στραβισμό. Οι ψυχίατροι τον εξέτασαν με την κυρολογική σφύρα και βρήκαν κανονικά αντανακλαστικά, κανονική λειτουργία των κορών των οφθαλμών. Παρουσιάζει διαστροφή του γενετήσιου ενστίκτου που φτάνει στον σαδισμό. Το πιθανότερο είναι να γεννήθηκε με κληρονομικότητα ψυχασθενούς που οπωσδήποτε όμως την επιδείνωσαν το χασίς και το αλκοόλ και έφτασε μέχρι τη τοξική φρενίτιδα, λόγο για τον οποίο νοσηλεύτηκε στην Αγία Ελεούσα.
- Ο νόμος της Ευγονίας της γερμανικής εθνικοσοσιαλιστικής νομοθεσίας ονομάζεται «Νόμος για την πρόληψη κληρονομικά άρρωστων απογόνων» (Gesetz zur Verhutung erbkranken Nachwuchses) της 14ης Ιουλίου του 1933. (Reichsgestzbl. 1933 σ. 529,1935 I σ.773,1936 I σ.119)…Ο νόμος της 14ης Ιουλίου του 1933 είναι πολύ ξεκάθαρος και ακριβής σε πολλά σημεία. Παίρνουμε, για παράδειγμα, την παράγραφο 1: Α. (1) - Αυτός που είναι κληρονομικά άρρωστος μπορεί να στειρωθεί όταν, σύμφωνα με τις γνώσεις της ιατρικής επιστήμης, υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα ότι οι απόγονοί του θα υποστούν σοβαρά φυσικά και ψυχικά τραύματα, λόγω κληρονομικότητας. (2) - Κληρονομικά άρρωστος, γι' αυτό το νόμο, είναι όλοι αυτοί που υποφέρουν μια από τις παρακάτω ασθένειες: 1. εκ γενετής μωρία. 2. Σχιζοφρένεια. 3. μανιοκαταθλιπτική τρέλα. 4. Επιληψία. 5. Χορός του Huntington («Χορός του San Vito» κληρονομικός). 6. Κληρονομική τύφλωση. 7. Κληρονομική κώφωση. 8. Σοβαρές κληρονομικές φυσικές παραμορφώσεις. (3) - Επομένως, μπορεί να στειρωθεί κι εκείνος που υποφέρει από σοβαρό αλκοολισμό.
Το άρθρο αυτό που είναι και απαντητικό προς πάσα κατεύθυνση, συγγράφτηκε για να αντιμετωπίσει άπαξ δια παντός τη σχιζοφρενική προπαγάνδα (παραφρόνων ως εκ τούτου) αριστεριστών και άλλων αντιρατσιστών ευρύτερα που έχοντας φτιάξει μια φανταστική σε σχέση με τον Φυσικό Κόσμο μας πραγματικότητα μέσα στο κεφάλι τους, συνεχίζουν να προπαγανδίζουν μαζί με όσους άλλους παγκοσμιοποιητές ότι ένας άνθρωπος γίνεται κάτι κατόπιν εκπαίδευσης ή προπαγάνδας και δεν γεννιέται για να γίνει αυτό το κάτι. Με άλλα λόγια και σύμφωνα με τη σχιζοφρενική τους λογική που χρίζει άμεσης ψυχιατρικής εξέτασης, θα λέγαμε ότι ενώ από τη μια επικαλούνται την Επιστήμη για να επιτεθούν αθεϊστικά σε θρησκευόμενους ανθρώπους σαν εμάς με σκοπό να μας παρασύρουν με το μέρος τους (π.χ. σπέρνοντας αμφιβολίες για την ύπαρξη του Μεταφυσικού), την ίδια ώρα και αντιφάσκοντας κραυγαλέα, την απαρνούνται σε θέματα κληρονομικότητας ή Βιολογίας γενικότερα για να μην καταρρεύσει το αντιρατσιστικό τους παραμύθι αναιρώντας την ιδεολογία τους, η οποία παρουσιάζει το ανθρώπινο ον σαν να είναι μια ηλεκτρική συσκευή θα λέγαμε που λειτουργεί με τον τρόπο που θα την προγραμματίσουν! Και ετούτη την προπαγάνδα δεν την κάνουν μόνο οι παγκοσμιοποιητές διαμέσου τέτοιων αριστεριστών κυρίως, αλλά παρατηρούμε να εκστομίζεται και από φερόμενους ως αντιπάλους τους με ελληνοκεντρικά(!) πολλές φορές χαρακτηριστικά μάλιστα, ένα γεγονός που μας καταδεικνύει ότι είτε είναι και εκείνοι αντιρατσιστές για να υποστηρίζουν ίδια πράγματα με τους παγκοσμιοποιητές τους οποίους αντιμάχονται υποτίθεται είτε τους έχουν βάλει οι ίδιοι οι παγκοσμιοποιητές να λένε και εκείνοι οι ‘’αντισυστημικοί’’ ότι ο άνθρωπος ‘’εκπαιδεύεται’’ για να γίνει κάτι (π.χ. με έλεγχο του νου, πλύση εγκεφάλου κ.λ.π.). Το τελικό αποτέλεσμα παρόλο αυτά δεν αλλάζει και αυτό είναι ότι είτε με τη μια περίπτωση είτε με την άλλη, προκαλείται και πάλι η παθητικότητα στους αντιπάλους τους υποσυνείδητα για να κάτσουν φρόνιμα, αφού αν άπαντες πειστούμε ότι η συμπεριφορά όλων μας καθορίζεται από άλλα άτομα που μας ‘’εκπαιδεύουν’’ και όχι από τα γονίδιά μας, τότε δεν υπάρχει πια κανένα νόημα αντίστασης από τον οποιονδήποτε εφ’ όσον ο αντίπαλος έχει όλα τα τεχνολογικά και μη μέσα για να μας κάνει να σκεφτόμαστε όπως εκείνος θέλει, άρα να σταματήσουμε και εμείς με τη σειρά μας να μιλάμε για τέτοια πράγματα ή να εναντιωνόμαστε στους εχθρούς μας, περιμένοντας απλά με κατεβασμένα τα βρακιά στα τέσσερα για να μας κάνουν ό,τι θέλουν!
Οπότε σύμφωνα με το συγκεκριμένο σχιζοφρενικό σκεπτικό και μιλώντας παραδειγματικά τώρα, θα πάψουν να μας αρέσουν οι γυναίκες αν όλη μέρα μας δείχνουν οι τηλεοράσεις ομοφυλόφιλους, όλοι όσοι διαβάσουν το ναζιστικό βιβλίο που δίνουμε εν συνεχεία θα γίνουν και ναζιστές, ο περίεργος αναγνώστης που τυχαία βρήκε την ιστοσελίδα μας θα γίνει σίγουρα σατανιστής άμα τη διαβάσει και εμείς οι συντελεστές της θα γίνουμε άπαντες χριστιανοί αν αρχίσουμε από αύριο να συχνάζουμε όλη μέρα σε Εκκλησίες, αφού έτσι θα έχει ‘’εκπαιδευτεί’’ ο καθένας ξεχωριστά στην καθεμιά αντίστοιχη περίπτωση όπου μόλις αναφέραμε. Δυστυχώς όμως για όλους εσάς που πιστεύετε τέτοια πράγματα, θα δοθούν επιπλέον τώρα άλλα δύο παραδείγματα που οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα. Ο ίδιος ο γραφών από τη μια, ήταν φυσικό και επακόλουθο να καταλήξει συντάκτης στην παρούσα ιστοσελίδα όταν από την εφηβική του ηλικία κιόλας είχε μεταφυσικές ανησυχίες και έμφυτη κλίση στο να συνθέτει πράγματα (π.χ. ξεκινώντας με τη δημιουργία επιτραπέζιων παιχνιδιών ή επέκταση ήδη υπαρχόντων πριν ασχοληθεί με τη μουσική ερασιτεχνικά με τον ίδιο τρόπο επιλέγοντας την ‘’μέταλ’’ μουσική τελικά αντί για κάποια άλλη από τότε μέχρι σήμερα παρόλο που έχει ακούσει και άλλα είδη μουσικής), έχοντας κληρονομήσει επίσης το θρησκευόμενο χαρακτηριστικό της μάνας του με κάποιες μεταφυσικές προεκτάσεις που είχε (π.χ. προφητικά όνειρα και κάποια που ‘’βγαίνουν’’, ‘’διάβασμα’’ του καφέ κ.λ.π.) και τον ολοκληρωτισμό του πατέρα του στα πολιτικά για να φτάσει στο σημείο ο γραφών να γίνει κάποια στιγμή σκοταδιστής φασίστας συνδυάζοντας μέσα του όλα αυτά τα κληρονομικά γονίδια, αντί να γίνει άθεος και ένας αριστεριστής ή αντιφασίστας λόγου χάρη εφ’ όσον τέτοια ‘’εκπαίδευση’’ δέχτηκε από τηλεοράσεις και δημόσια εκπαίδευση! Τι πήγε λοιπόν στραβά στην περίπτωσή του και δεν πέτυχε ετούτη η ‘’πλύση εγκεφάλου’’ ή ο ‘’έλεγχος του νου’’ όπως λέτε; Ρητορικό το ερώτημα!
Επειδή όμως θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι μια τέτοια περίπτωση είναι μια εξαίρεση στον κανόνα που σπανίως μπορεί να συμβαίνει ή γιατί ευθύνονται άλλοι εξωγενείς παράγοντες που εμπόδισαν αυτή την ‘’πλύση εγκεφάλου’’ ας πούμε και όχι η κληρονομικότητα όπως ισχυρίζεται ο ίδιος γραφών, δυστυχώς και πάλι θα απογοητευτούν οι αντιρρησίες αν ξαναδιαβάσουν το υπογραμμισμένο κείμενο στην εισαγωγή του παρόντος άρθρου από δημοσίευμα που θα ακολουθήσει, διότι θα διαπιστώσουν πως όταν ο εν λόγω ιατροδικαστής εξέτασε τον συγκεκριμένο εγκληματία, δεν έβγαλε εκείνο το πόρισμα βάσει των κοινωνικών συνθηκών που επικρατούσαν για να γίνει εγκληματίας, όπως αν τον χτυπούσαν οι γονείς του όταν ήτανε μικρός επειδή κατουρούσε με κατεβασμένο το καπάκι της λεκάνης για παράδειγμα ή δημιουργώντας του ψυχολογικά προβλήματα ο περίγυρος που είχε με άλλα λόγια για να γίνει εγκληματίας μεγαλώνοντας, αλλά μελέτησε το κρανίο του δίνοντας βάση στην ανθρωπολογία για να καταλάβει γιατί έγινε εγκληματίας σαν εκφυλισμένος που ήταν! Όταν όμως ασχολούμασταν όλοι εμείς χρόνια τώρα πριν μέχρι σήμερα με τέτοια εθνοφυλετικά θέματα κοντεύοντας να φτάσουμε στο σημείο να μετρήσουμε μέχρι και τις ‘’τσουτσούνες’’ μας αν χρειαζότανε, κάποιοι μας κοροϊδεύανε δεξιά και αριστερά θεωρώντας ότι ασχολούμαστε με ανούσια πράγματα ενώ εδώ ο κόσμος καίγεται που λένε. Τώρα όμως μάθανε! Και σε τι χρησιμεύουν εν τέλει τέτοιου είδους άρθρα που δημοσιεύουμε και εμείς χρόνια τώρα; Με δυο λόγια, για να εξαλείψουμε αρχικά την προαναφερόμενη παθητικότητα από το υποσυνείδητο των αναγνωστών μας και ιδίως των ακολούθων μας αποδεικνύοντας ότι καμιά ‘’εκπαίδευση’’ δεν καθορίζει τη συμπεριφορά του ατόμου, παρά μόνο η κληρονομικότητά του εφ’ όσον δεχτεί κάποια στιγμή βέβαια το κατάλληλο ερέθισμα για να εκδηλωθεί αυτή (π.χ. κατά το πρώτο παράδειγμα, ο γραφών για να ακολουθήσει τη ‘’μέταλ’’ μουσική, θα έπρεπε πρώτα να την ακούσει από κάπου για να μάθει ότι υπάρχει, για αυτό παρομοίως εμφανίζεται δημόσια και η Σατανική Ορθοδοξία με τα γραπτά της αντί σε κλειστό κύκλο μόνο ή ιδιωτικά).
Μετά την ανακάλυψη αυτής της πραγματικότητας οπότε, καθίσταται αυτονόητο έπειτα ότι ουδέποτε θα παρασυρθεί αυτός που θα τη μάθει από τον οποιονδήποτε εχθρό μας ώστε να ενεργήσει για λογαριασμό εκείνου εφόσον ασπάζονταν τη δική του σχιζοφρενική και εξωγήινη πραγματικότητα, αφήνοντας έτσι όλους τους υπόλοιπους να αυτοκαταστραφούν ή τουλάχιστον να παρακμάσουν (προς όφελός μας κατ’ επέκταση) εξαιτίας αυτής της φανταστικής πραγματικότητας που έφτιαξαν μέσα στο κεφάλι τους! Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο τώρα, λογικό και επόμενο έπειτα να κάνει τελείως διαφορετικές επιλογές στη ζωή του από αυτές που θα έκανε άμα συνέχιζε να πιστεύει αυτή τη ψεύτικη πραγματικότητα και να αναρωτιότανε μετά γεμάτος απορία γιατί τελικά ο κανίβαλος δεν έγινε άνθρωπος αφού τον ‘’εκπαίδευσαν’’ να τρώει με πιρούνι!!! Στη συγκεκριμένη περίπτωση τώρα του εγκληματία που θα δούμε παρακάτω για παράδειγμα, η αντιμετώπισή του θα ήταν τελείως διαφορετική στις δυο αυτές περιπτώσεις: Στην πρώτη της Φυσικής ή ρατσιστικής πραγματικότητας, θα στειρώνονταν μέσα σε μια τέτοια κοινωνία σαν την άλλοτε ναζιστική για να πάψουν να κληρονομούνται τέτοια προβληματικά γονίδια εκφυλίζοντας τον λαό προς την κατεύθυνση της καταστροφής του κάποια στιγμή, ενώ στη δεύτερη περίπτωση της Φανταστικής ή αντιρατσιστικής πραγματικότητας, θα κλείνονταν στη φυλακή για να ‘’αναμορφωθεί’’ όπως αποκαλούν την ‘’εκπαίδευση’’ κάποιου εκεί πέρα για να γίνει ‘’καλύτερος’’ άνθρωπος, με αποτέλεσμα να συνεχίσει να σκοτώνει κόσμο βγαίνοντας από τη φυλακή εξαιτίας του γονιδιακού εκφυλισμού του που τον διαπίστωσε άλλωστε και ο ίδιος ο ιατροδικαστής όπως είδαμε εξετάζοντας το κρανίο του αρχικά, για τον ίδιο λόγο που θα παρέμενε κάποιος ραγιάς ή δούλος στη ζωή του, όσες επαναστατικές ταινίες και αν έβλεπε στην τηλεόραση ή όσο και να προσπαθούσαν να τον εκπαιδεύσουν στο σχολείο για να γίνει Μέγας Αλέξανδρος! Τα συμπεράσματα δικά σας…και θα βγάλετε πολλά περισσότερα διαβάζοντας το παρακάτω ναζιστικό βιβλίο που αναδημοσιεύουμε από άλλο σύνδεσμο αυτή τη φορά, επειδή ο άλλος που είχε δοθεί στην προηγούμενη ιστοσελίδα μας δεν λειτουργεί πια. Σημειοτέον δε και για όποιον θέλει να δει κάτι παρόμοιο επειδή βαριέται να διαβάσει βιβλίο, σε παρόμοιο μήκος κύματος κινείται και το εξαιρετικό αστυνομικό θρίλερ της πρώτης (και γαλλόφωνης) ταινίας ‘’Πορφυρά Ποτάμια’’, όταν σε πανεπιστήμιο που ακολουθούσε τη συγκεκριμένη ναζιστική λογική εκεί πέρα, ζευγάρωναν τους άριστους στο πνεύμα με τους άριστους στα αθλήματα με σκοπό να παραχθούν ευγονικά τελειότεροι απόγονοι!
https://kupdf.net/download/-_59dd3e8a08bbc5c40ee65900_pdf
Τον δίκασαν σε μια ώρα: O δράκος της Καλογρέζας που κακοποιούσε παιδιά και πέταγε ψόφιες κότες στα πτώματα
Ο Δράκος της Καλογρέζας ήταν ο Δαμιανός Μαυρομάτης, ο οποίος έμεινε την ιστορία για τα αποτρόπαια εγκλήματα σε μικρά παιδιά.
Το όνομά του ακόμη και σήμερα προκαλεί ανατριχίλα. Τα εγκλήματά του, ξεπερνούν και τον πλέον αρρωστημένο νου. Ο Δαμιανός Μαυρομάτης έμεινε στην ιστορία ως ο «Δράκος της Καλογρέζας», με πράξεις που μέχρι και σήμερα προκαλούν τρόμο και φρίκη.
Στις 5 το απόγευμα της 27ης Ιανουαρίου του 1936, ο Βασίλης Ουραλίδης, κάτοικος της ερημικής -τότε- περιοχής της Καλογρέζας Αττικής, αναζητεί την 5χρονη κόρη του Φωτεινή, η οποία λίγη ώρα νωρίτερα είχε εξαφανιστεί, ενώ έπαιζε με συνομήλικα της κοpίτσια στη γειτονιά.
Από τις φίλες της κόρης του πληροφορείται πως η Φωτεινή είχε απομακρυνθεί, λίγη ώρα πριν, μαζί με τον Δαμιανό Μαυρομάτη. Το όνομα του 32χρονου πρόσφυγα από το Αϊδίνι της Μικράς Ασίας μετατρέπει την ελαφρά ανησυχία του πατέρα σε αλλοφροσύνη: ο Μαυρομάτης ζούσε μόνος του σε μία από τις σπηλιές που υπήρχαν, τότε, στην Καλογρέζα και εργαζόταν σποραδικά σε τουβλοποιεία της περιοχής.
Η δράση του «Δράκου της Καλογρέζας» και το κουβάρι των φόνων ανήλικων παιδιών αρχίζει να ξετυλίγεται…
Ο Δράκος της Καλογρέζας: Τα άσχημα παιδικά χρόνια και η φυλακή για ληστείες
Ο Μαυρομάτης γεννήθηκε στο Ικόνιο και σε ηλικία 12 ετών πουλούσε λεμονάδες στη Σμύρνη για να συντηρήσει την οικογένειά του. Όταν πέθανε ο πατέρας του από χολέρα, εκείνον τον πήρε ένας παπουτσής σαν ψυχοπαίδι. Τέσσερα χρόνια βασανίστηκε μαζί του και τέλος το έσκασε και δούλεψε ως αχθοφόρος στο λιμάνι της Σμύρνης. Όταν ο ελληνικός στρατός έφτασε στη Σμύρνη τον ακολούθησε ο Δαμιανός και έφτασε στο Αϊδίνι. Με την πτώση της Σμύρνης, 18 χρονών βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου διέπραξε μια διάρρηξη και φυλακίστηκε για ένα χρόνο. Μετά την έκτιση της ποινής του, διέπραξε και άλλες ληστείες για τις οποίες φυλακίστηκε και πάλι. Μεταφέρθηκε στις φυλακές της Αίγινας όπου εξέτισε ποινή 4 χρονών.
Ο Δράκος της Καλογρέζας: Η νοσηλεία του στο ψυχιατρείο της Αγίας Ελεούσας και στο Δαφνί
Μία από τις αδερφές του είχε διασωθεί και αυτή και ήρθε στην Αθήνα όπου παντρεύτηκε και ζούσε στη Νέα Ιωνία. Κάποια στιγμή μεθυσμένο τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν στο ψυχιατρείο της Αγίας Ελεούσας, αλλά μετά από ένα μήνα παραμονής το έσκασε. Πήγε στη Καλογρέζα, τον συνέλαβαν και πάλι και τον έστειλαν και πάλι στην Αγία Ελεούσα. Έμεινε εκεί δυο μήνες και δραπέτευσε και πάλι. Πήγε πίσω στη Νέα Ιωνία, και ζούσε κλέβοντας.
Συνελήφθη και τρίτη φορά και στάλθηκε στο Δαφνί. Παίρνοντας εξιτήριο από το Δαφνί ξαναγύρισε στη συνοικία που ήξερε, φτωχός, μόνος και άστεγος. Κοιμόταν στις σπηλιές, έπινε πολύ κρασί -ακόμα και οινόπνευμα όταν δεν του έδιναν κρασί -και έκλεβε.
Όλοι τον έβριζαν, τον έλεγαν τρελό, τα παιδιά τον κορόιδευαν, του πετούσαν πέτρες.
Ο Δράκος της Καλογρέζας: Ζούσε σε μία σπηλιά στο δάσος του Βεΐκου
Έξω από τον συνοικισμό της Καλογρέζας υπήρχε ένα ρέμα από όπου αρχίζει το δάσος του Βεΐκου που φτάνει ως την Όμορφη Εκκλησία, το Γαλάτσι και τα Τουρκοβούνια. Στις αρχές αυτού ακριβώς του δάσους, αμέσως μετά το ρέμα, υπήρχε ένας πευκόφυτος γήλοφος. Ο λόφος αυτός κοβόταν από μια χαράδρα που κάποτε κάποιοι την είχαν εκμεταλλευτεί ανοίγοντας τρύπες για να βγάλουν άμμο. Οι χτίστες έβγαζαν από εκεί άμμο για τις οικοδομές και την πούλαγαν, συγκρουόμενοι συνεχώς με τον Βεΐκο που προσπαθούσε να τους εμποδίσει, ακόμα και πυροβολώντας. Οι μεγαλύτερες τρύπες, πέντε τον αριθμό, ήταν κανονικές σπηλιές τις οποίες χρησιμοποιούσαν είτε περιστασιακά είτε μόνιμα ο υπόκοσμος της Αθήνας. Μια τέτοια σπηλιά ήταν και το λημέρι και σπίτι του Δαμιανού Μαυρομάτη (ή Ντελή Δαμιανού=τρελο-Δαμιανού) όπως τον φώναζαν οι κάτοικοι εκεί γύρω.
Ο Δράκος της Καλογρέζας: Ο βιασμός και η δολοφονία της μικρής Ουρανίας
Ο Δαμιανός είχε πάει στη κηδεία του αφεντικού του και εκεί είδε μια ομάδα μικρών κοpιτσιών να παίζουν έξω από το σπίτι, τα πλησίασε, και την προσοχή του τράβηξε η κατάξανθη Ουρανία. Της έδωσε καραμέλες και με την υπόσχεση ότι θα της δώσει και άλλες την πήρε μαζί του. Ο Μαυρομάτης είπε στην κατάθεσή του, ότι αφού περπάτησαν καμιά ώρα, έφτασαν στη σπηλιά που έμενε, και αφού της έβγαλε τα ρούχα, τη βίασε. Όταν ο πατέρας της αντιλήφθηκε την απουσία της μικρής, και τα κοpιτσάκια του περιέγραψαν τι είχε συμβεί, έφυγε αλλόφρονας μαζί με μερικούς φίλους του για να ψάξει να την βρει. Την βρήκαν κατά το σούρουπο δυο συγγενείς του Ουραλίδη.
Την άρπαξαν από την αγκαλιά του και την πήγαν γρήγορα στο κοντινότερο φαρμακείο μήπως προλάβουν και τη σώσουν. Ο φαρμακοποιός της έκανε ενέσεις καμφοράς, ήρθε και ένας γιατρός αλλά δεν κατάφεραν τίποτα. Σε λίγο πέθανε. Μόλις συνελήφθη ο Δαμιανός -το απόγευμα της Τρίτης 28 Γενάρη 1936 -πήγε στο αστυνομικό τμήμα Καλογρέζας που τον ανέκρινε ο διοικητής Χωροφυλακής Ψυχικού. Ούτε αρνήθηκε το έγκλημα, ούτε σιώπησε. Ίσα-ίσα εξιστόρησε τα πάντα και στον ανακριτή και στους δημοσιογράφους. Στις 10 το πρωί της Πέμπτης 30 Γενάρη μεταφέρθηκε στον εισαγγελέα και απολογήθηκε με όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες για το φόνο της μικρής Ουραλίδου. Το παιδί παραδόθηκε στους γονείς του και το απόγευμα της Παρασκευής 31 Γενάρη έγινε η κηδεία του στο Β’ νεκροταφείο.
Αμέσως χτύπησε συναγερμός για τους κατοίκους της περιοχής. Όλοι βγήκαν αμέσως, ψάχνοντας στο δάσους του Βεΐκου-Καλογρέζας, μέσα σε σπηλιές, και μέσα σε χαράδρες. Γύρω στις 50 σπηλιές υπάρχουν σε αυτό το δάσος λένε οι κάτοικοι, οι περισσότερες των οποίων είχαν γίνει από συνεργεία αμμωρύχων παλαιότερα και φτάνουν σε μήκος τα 10 και 15 μέτρα και σε βάθος μέχρι και 5 μέτρα. Υπάρχουν και μερικά ξεροπήγαδα στα οποία οι κάτοικοι κατεβαίνουν με ανεμόσκαλες για να βρουν θύματα.
Ο Δράκος της Καλογρέζας: Σε απόσταση 200 μέτρων από το πτώμα της μικρής, βρέθηκε το άψυχο κορμί ενός μικρού αγοpιού
Μέσα σε μια από αυτές τις αμμοσπηλιές -μια σπηλιά με στενή και κατηφορική είσοδο και φτάνει σε μήκος τα 7 μέτρα, πλάτος 1 μέτρο και ύψος άλλο 1. Στο τέλος του διαδρόμου βρίσκεται ένα σα δωμάτιο, 4 επί 4 μέτρα περίπου, ο Γιάννης Ματζαβίνος και ο Γιώργος Παρασκευάς βρήκαν στις 29 Γενάρη το πτώμα του μικρού Βλαντή. Το μέρος απέχει 200 μέτρα από εκεί που βρέθηκε το πτώμα της μικρής. Η σπηλιά του “Βλαντή” έχεις μήκος 6 μέτρα και βάθος 3.
Το πτώμα το ανακάλυψαν με τη μυρωδιά που απέπνεε και ανάβοντας σπίρτα συνέχεια κατάφεραν και να το δουν. Σε μια γωνιά βρήκαν κάτι ψόφια κοτόπουλα και κλωτσώντας το σωρό ανακάλυψαν το πτώμα. Το πτώμα ήταν μισόγuμνο, με τα μάτια ανοιχτά και διεσταλμένα, ωχρό και στεγνό, ενώ ζωύφια υπήρχαν γύρω από τα μάτια και τα αυτιά. Προσπαθώντας να το σηκώσουν ανακάλυψαν ότι ήταν δεμένο από τα χέρια και τα πόδια με σύρματα και κουρέλια.
Οι νεαροί βγήκαν τρομοκρατημένοι και φωνάζοντας κατέφτασαν οι χωροφύλακες που ερευνούσαν και αυτοί την περιοχή. Ο Βλαντής είχε εξαφανιστεί από το σπίτι του στις 28 Νοέμβρη του 1935 αλλά πρέπει να πέθανε πολύ αργότερα, γιατί είχε ελάχιστα σημάδια αποσύνθεσης. Μετά έγινε η αυτοψία του χώρου, φωτογραφήθηκε, η Σήμανση πήρε ίχνη και ο ιατροδικαστής Τρουπάκης σε μια πρώτη, πρόχειρη εξέταση, είπε ότι ο φόνος του έγινε προ διμήνου και το πτώμα μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο.
Ο Εισαγγελέας διέταξε να ερευνηθούν προσεκτικά οι σπηλιές και ύστερα να δυναμιτιστούν (αν βεβαίως συμφωνήσουν οι κληρονόμοι του Βεϊκου) για να μην μπορούν πλέον να χρησιμεύουν σε κανέναν.
Ειδοποιήθηκε ο σταθμάρχης Αθανασόπουλος και την επόμενη μέρα ήρθε το φωτογραφικό συνεργείο και οι ερευνητές του τμήματος σημάνσεως καθώς και ο ιατροδικαστής. Μετά έδωσαν το πτώμα στους γονείς που το κηδέψαν στο Β’ Νεκροταφείο δίπλα στο τάφο της μικρής Φωτεινής Ουραλίδου.
Συνεργεία έρευνας που οργάνωσε ο πρόεδρος της κοινότητας Καλογρέζας έλεγξαν χτες άλλες 3 σπηλιές στις οποίες βρήκαν μόνο πτώματα κοτόπουλων, μιας κατσίκας ακόμα και μιας αγελάδας αλλά τίποτε άλλο. Όμως το μέρος είναι εξαιρετικά δύσκολο να ψαχτεί καλά γρήγορα γιατί υπάρχουν άλλα 50 τουλάχιστον σπήλαια, ξεροπήγαδα και εγκαταλειμμένα ασβεστοκάμινα.
Ο Μαυρομάτης ομολόγησε τη δολοφονία του μικρού Στέλιου στις 13 Φλεβάρη, όταν απολογήθηκε παρουσία του συνηγόρου του στο 10ο ανακριτικό τμήμα. Η ανάκριση που έγινε παρουσία και του ιατροδικαστή Τρουπάκη διήρκεσε 3 ώρες. Στην αρχή αρνιόταν με επιμονή το φόνο του νεαρού Στέλιου, μέχρι που ζήτησε – σε αντάλλαγμα της ομολογίας του – μια δόση ηρωίνη. Στην αρχή, οι αστυνομικοί προσπάθησαν να τον ξεγελάσουν με λίγη σόδα, αλλά αφού το κατάλαβε, έγραψε ειδική συνταγή ο Τρουπάκης και πήγαν σε φαρμακείο και έφεραν.
Είπε ότι πήρε το παιδί, παρασύροντάς το με καραμέλες, γιατί ήταν πολύ μεθυσμένος και θυμωμένος με τα παιδιά που συνέχεια τον πειράζανε.
Το πήγε στη σπηλιά, το βίασε και στη συνέχεια το σκότωσε. Μετά το μετέφερε στη σπηλιά που το βρήκαν οι δυο άντρες σκεπασμένο με τα ψόφια κοτόπουλα για να μην αντιληφθεί κανείς τη μυρωδιά του.
Ο Δράκος της Καλογρέζας: Η κυνική ομολογία του για τη δολοφονία του μικρού αγοpιού
«Τον κακοποίησα και τον έπνιξα με ένα σύρμα. Πήρα έπειτα το πτώμα από τη σπηλιά, όπου και το έθαψα σκάβοντας με τα νύχια μου. Για να μην προκαλέσω δε την προσοχή των περαστικών από τη βρώμα του πτώματος, βρήκα τρεις κότες ψόφιες από τα σκουπίδια τις οποίες πήρα και τις έριξα πάνω στο πτώμα του παιδιού», ήταν η κυνική ομολογία του. «Ένας σαδιστής που είχε συναίσθηση»
Το Σάββατο 1 Μαρτίου υποβλήθηκε σε φρενολογική εξέταση στο τμήμα Μεταγωγών όπου κρατείται, από τον ιατροδικαστή Τρουπάκη και τους ψυχιάτρους Μιτσαυτή και Κωνσταντινίδη.
Ο Τρουπάκης κάνει μια εκτίμηση κατά Λομπρόζο και βρίσκει στο κρανίο του τα σημάδια του εκφυλισμένου ανθρώπου όπως τα αναπτυγμένα κάτω σαγόνια, τα εξογκωμένα μάγουλα, τον ελαφρύ στραβισμό. Οι ψυχίατροι τον εξέτασαν με την κυρολογική σφύρα και βρήκαν κανονικά αντανακλαστικά, κανονική λειτουργία των κορών των οφθαλμών. Παρουσιάζει διαστροφή του γενετήσιου ενστίκτου που φτάνει στον σαδισμό. Το πιθανότερο είναι να γεννήθηκε με κληρονομικότητα ψυχασθενούς που οπωσδήποτε όμως την επιδείνωσαν το χασίς και το αλκοόλ και έφτασε μέχρι τη τοξική φρενίτιδα, λόγο για τον οποίο νοσηλεύτηκε στην Αγία Ελεούσα.
Ο Δράκος της Καλογρέζας: Δεν ήταν παράφρων, αλλά λογικότατος, με πλήρη συναίσθηση των εγκλημάτων του
Σύμφωνα με τη γνώμη τους, ο Μαυρομάτης δεν είναι παράφρων, αλλά άνθρωπος λογικότατος με πλήρη συναίσθηση των εγκλημάτων του. Τον θεωρούν σαδιστή πάσχοντα από Φονολαγνεία που διεγείρεται σ3ξουαλικά με τους βασανισμούς και τους φόνους, επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια.
Ο Δράκος της Καλογρέζας: Δικάστηκε σε μόλις μία ώρα και πέθανε στη φυλακή
Στις 5 και 6 Οκτωβρίου του 1936 έγινε η δίκη του. Οι ένορκοι χρειάστηκαν μόνο μια ώρα για να καταδικάσουν τον Μαυρομάτη, σε δεσμά 10 χρονών για το βιασμό και το φόνο του Βλαντή, με το ελαφρυντικό της μετρίας συγχύσεως λόγω βλακείας ενώ για την Ουραλίδου καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά οπότε η πρώτη ποινή συγχωνεύεται με τη δεύτερη.
Λίγα χρόνια αργότερα, πέθανε μέσα στη φυλακή…