Ένα δαιμονολογικό βιβλίο του δέκατου όγδοου αιώνα, το οποίο αποτελείται από περισσότερες από τριάντα εξαιρετικές ακουαρέλες που δείχνουν διάφορες μορφές δαιμόνων, καθώς και μαγικά σημάδια ή Σφραγίδες. Ο πλήρης λατινικός τίτλος του ‘’Compendium rarissimum totius Artis Magicae sistematisatae per celeberrimos Artis hujus Magistros’’, μεταφράζεται χονδρικά ως ‘’Μια σπάνια περίληψη ολόκληρης της Μαγικής Τέχνης από τους πιο διάσημους Δασκάλους αυτής της Τέχνης’’. Με μια σελίδα τίτλου στολισμένη με σκελετούς και την προειδοποίηση του ‘’Noli me tangere’’ (=Μην με αγγίζεις), παίρνει κανείς γρήγορα μια αίσθηση των σκοτεινών παραξενιών που κρύβονται μέσα στις σελίδες του. Ο μεγαλύτερος όγκος των εικονογραφήσεων απεικονίζει ένα ποικίλο κτηνωδικό από γκροτέσκα δαιμονικά πλάσματα μέχρι κάθε είδους κατάλληλες δαιμονικές δραστηριότητες, όπως μάσημα κομμένων ποδιών, φτύσιμο φωτιάς και φιδιών από τα γεννητικά όργανα και παρέλαση γύρω από αποκεφαλισμένα κεφάλια πάνω σε ξύλα.
Επιπλέον, φαίνεται να υπάρχουν επίσης εικόνες που σχετίζονται με τη νεκρομαντεία, την πράξη της επικοινωνίας με τους νεκρούς προκειμένου να ληφθούν πληροφορίες για το μέλλον και πιθανώς ο έλεγχος. Γραμμένο στα γερμανικά και στα λατινικά το βιβλίο χρονολογείται γύρω στο 1775, αν και φαίνεται ότι ο άγνωστος συγγραφέας προσπάθησε να το περάσει ως παλαιότερο κειμήλιο, αναφέροντας το έτος 1057 στη σελίδα τίτλου.
πληροφορίες από: https://publicdomainreview.org/collection/compendium-of-demonology-and-magic-ca-1775/
https://www.holybooks.com/wp-content/uploads/Compendium-Rarissimum.pdf
ΓΙΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ:
https://www.mediafire.com/file/6za1pcbe4r4gfnn/Compendium-Rarissimum.pdf/file
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Το παραπάνω δαιμονικό βιβλίο, αποτελεί ένα ακόμα ιστορικό ντοκουμέντο της Σατανικής Ορθοδοξίας που καταρρίπτει πανηγυρικά κάθε προβοκατόρικη προπαγάνδα του αθεϊστικού ψευτοσατανισμού τον περασμένο αιώνα (από το 1960 και έπειτα με την εμφάνιση της πρώτης ψευτο-‘’Εκκλησίας του Σατανά’’ στην Αμερική από τον Λαβέι) που συνεχίζει να ισχυρίζεται μέχρι και σήμερα ότι Σατανάς δεν υπάρχει ως πραγματική οντότητα (αλλά παρά μόνο ως μια δύναμη) και ότι ο Σατανισμός εμφανίστηκε τάχα μου για πρώτη φορά εκείνη την εποχή του περασμένου αιώνα. Στο παραπάνω βιβλίο αντιθέτως που δεν είναι χριστιανικό για να ισχυριστεί κανείς ότι εκείνο παρουσιάζει προπαγανδιστικά τον Σατανά ως πραγματικό (π.χ. για να μαζεύει εκφοβισμένο κόσμο στις εκκλησιές του) ενώ δεν υπάρχει, παίρνουμε ατράνταχτες αποδείξεις για την ύπαρξη του Σατανά ως πραγματική οντότητα εφ’ όσον δίνονται λόγου χάρη όλες αυτές οι Σφραγίδες για επίκληση του ίδιου και των δαιμόνων του που αναπαρίστανται με πραγματική μορφή (και όχι αθεϊστικά ως δυνάμεις σαν μην υπάρχουν πραγματικά), αιώνες πριν εμφανιστεί η συγκεκριμένη ψευτο-εκκλησία του Λαβέι (και όσες άλλες παρόμοιες επακολούθησαν μέχρι σήμερα σαν τον επίσης αθεϊστικό ‘’Σατανικό Ναό’’) για να μας πει τα αντίθετα, πράγμα που σημαίνει ότι υφίσταται σατανολατρεία (και γενικότερα η Μαγεία) από τότε για να δίνονται όλα αυτά και όχι παρά μόνο από την εμφάνιση της συγκεκριμένης ψευτο-εκκλησίας μέχρι σήμερα. Για όσους τώρα δεν έχουν εντρυφήσει στο συγκεκριμένο θέμα της προβοκάτσιας που έκανε απέναντι στον Σατανισμό μας, για να καταλάβουν καλύτερα τι εννοούμε, υπενθυμίζουμε παρακάτω τα εξής επιλεγμένα κείμενα από απαντητικό άρθρο του προηγούμενου ιστολογίου μας:
– Ο Σατανισμός δεν είναι θρησκεία (μας λένε), αλλά φιλοσοφικό σύστημα ή οτιδήποτε άλλο εκτός δόγματος
Από τα μέχρι τώρα που είπαμε, εξυπακούεται επίσης ότι η πίστη σε μια θεότητα (από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα) δεν είναι αφηρημένη σαν να λέμε πιστεύω στα άστρα ή στη μοίρα ή στην τύχη κάνοντας έναν φιλοσοφικό στοχασμό που θα μπορούσε να κάνει και κάποιος άθεος, αλλά ισχύουν τα εξής:
‘’Ο όρος θρησκεία, που χρησιμοποιείται ενίοτε εναλλακτικά με την λέξη πίστη, ή σύστημα πίστης καθορίζει γενικώς την πίστη στο υπερφυσικό, το ιερό ή το θείο και τους ηθικούς κώδικες, πρακτικές, αξίες, οργανισμούς και τελετουργικά που συνδέονται μαζί της. Στην ευρύτερη έννοιά της ορισμένοι την έχουν ορίσει ως το σύνολο των απαντήσεων που δόθηκαν για να ερμηνευθεί η σχέση του ανθρώπινου είδους με το σύμπαν. Στην μακρά πορεία ανάπτυξής της η θρησκεία έλαβε διάφορες μορφές σε διαφορετικούς πολιτισμούς και άτομα. Σε αρκετές περιπτώσεις η λέξη θρησκεία —παρόμοια με τη λέξη θρήσκευμα— χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει αυτό που θα μπορούσε να περιγραφεί ορθότερα ως «οργανωμένη θρησκεία» -δηλαδή ενός οργανισμού που υποστηρίζει την άσκηση μιας θρησκείας συχνά υπό την μορφή νομικής οντότητας. (από την Wikipedia)’’
Αυτοί συνεπώς που μας λένε ότι ο Σατανισμός δεν είναι θρησκεία ή ότι δεν θα πρέπει να είναι, στην ουσία δεν πιστεύουν στον Σατανά στην περίπτωση που παρουσιάζονται ως ‘’σατανιστές’’ ενώ είναι άθεοι και επιθυμούν την καταστροφή του Σατανισμού σε περίπτωση που είναι αλλόθρησκοι εχθροί του, διότι δεν μπορεί να υπάρξει λατρευτική πίστη με τα λόγια μόνο (λέγοντας απλά πιστεύω στον Σατανά καθώς κάθομαι στον καναπέ μου) δίχως συγκεκριμένες τελετουργίες, Τυπικά, κανόνες, Σύμβολα που μας φέρνουν σε ‘’επαφή’’ με τη θεότητα που λατρεύουμε, διαφορετικά είμαστε άθεοι και ακόμη περισσότερο γελοίοι όταν κάνουμε τελετουργίες συμβολικά μόνο δίχως να πιστεύουμε σε κάποια θεότητα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση είμαστε και καραγκιόζηδες αν όχι καρναβάλια που μασκαρεύτηκαν απλά για να περάσουν την ώρα τους κάνοντας σεξ, χορούς ή οτιδήποτε άλλο.
Η διαφορά εδώ είναι ότι για αυτές κανείς δεν ισχυρίζεται πως μπορεί να υπάρξει για παράδειγμα χριστιανισμός που να μην πιστεύει στην ύπαρξη του Χριστού με τον ίδιο αθεϊστικό τρόπο που ισχυρίζονται κάποιοι υποτιθέμενοι ‘’σατανιστές’’ σήμερα για τον Σατανισμό. Υπήρξαν βέβαια και ορισμένοι που οριοθέτησαν πάνω κάτω τι είναι Σατανισμός, συμπεριλαμβάνοντας και αυτούς τους άθεους απατεώνες που τους παριστάνουν, σαν την παρακάτω τοποθέτηση:
‘’Ο Σατανισμός χωρίζεται σε 2 υπο – ομάδες!
1ον Ο Laveyan Satanism με την CHURCH of Satan ως επίσημο όργανο του…(To CHURCH το τονίζω επίτηδες)
2ον Ο Παραδοσιακός Σατανισμός η αλλιώς Traditional Satanism
Μέσα σε αυτές τις 2 υπο-ομάδες φυσικά υπάρχουν και πολλές ακόμα «τάσεις» οι οποίες όμως δεν θεωρούνται επίσημες . Ξεκινάω απο την CoS η αλλιώς την Laveyan Tradition…
Ο Anton Lavey είναι πρεσβευτής της «Λογικής» . Επηρεασμένος βαθυτατα τόσο απο τον Αριστοτέλη όσο και απο τον Aleister Crowley και τον Νίτσε δημιούργησε ένα κράμα μεταξύ Λογικής – Υλισμού – Χρήση της Ενέργειας για μαγικούς σκοπούς Διαμέσου του Νου – Φιλοσοφία του υπερανθρώπου ως Φυσικής επιλογής – Την άρνηση υποταγής σε κάθε «Θεικό» νόμο είτε του Χριστιανισμού είτε κάθε άλλης θρησκείας. Όπως δήλωσε και ο ίδιος προσέδωσε το όνομα «Σατανισμός» ΜΟΝΟ και μονο προς αντίδραση στην πουριτανική Καθολική κοινωνία της Αμερικής του 50-60′ και φυσικά για «Πρόκληση» στον μέσο άνθρωπο . Κατ αντιστοιχίαν έκανε με λίγα λόγια ότι ακριβώς επεδίωξε και Πέτυχε ο Aleister Crowley αποκαλώντας τον εαυτό του ως το ΜΕΓΑ ΘΗΡΙΟΝ η αν θέλετε για να αστειευτώ λιγάκι ότι έκαναν οι Hippies με το ναρκωτικό του έρωτα λίγα χρόνια αργότερα. Στον χριστιανισμό έβλεπε τον τύραννο και την καταπίεση μιας ψεύτικης και υποκριτικής κοινωνίας για αυτό και βλέπουμε Υιοθέτηση του φαινομενικά «Εχθρου» του Χριστιανισμού πέραν των όσων προανέφερα. Η Σατανική βίβλος δεν έχει να προσφέρει κάτι το ουσιώδες σε έναν αναζητητή της γνώσης. Όχι πως δεν ειναι καλογραμμένη και αξιόλογη. Απλώς ο Lavey Υιοθέτησε απόψεις που απλώς δεν είναι δικές του και της «έδεσε» σε αυτο που αποκάλεσε «CoS» η αλλιώς Σατανική Φιλοσοφία. Δεν πιστευε στην ύπαρξη της μετα – θάνατον ζωής, πίστευε πως πρέπει να δημιουργήσουμε μια ζωή πολύ κοντά στα ένστικτα μας και στην Μητέρα φύση, να μην υποκρινόμαστε προς την ζωώδη πλευρά του εαυτού μας και να την αποδεχόμαστε (σαφώς όμως και να είμαστε εγκρατής) και γενικώς σχεδόν πλήρη αποδοχή των απόψεων του Νιτσε σχετικά με τον υπεράνθρωπο. Στον Baphomet έβλεπε την πλευρά που ο Χριστιανισμός πολεμούσε και αγνοούσε (Δηλαδή την Ζωώδη φυσική πλευρά του καθενός μας) και για αυτό προκαλούσε με την χρήση της ανάποδης πεντάλφας και του «Τράγου» και ταυτοχρόνος ήτανε υπερ της σεξουαλικής ελευθερίας και απελευθέρωσης. Δεν πίστευε πως υπάρχει αυτό που λέμε Μαγεία αλλά διαμόρφωσε τυπικά και τελετουργίες λέγοντας πως αυτο που λέμε μαγεία δεν είναι τιποτα περισσότερο απο αγνή ενέργεια του ανθρώπου που εκδηλώνεται μέσω κατάλληλης ατμόσφαιρας και «ψευδαισθήσεων» οι οποίες όμως μπορούν να επιτύχουν το εκάστοτε αποτέλεσμα μέσω της Πίστης και της προσύλωσης στον σκοπό μας. Ήτανε βαθύς γνώστης και θαυμαστής του Κάρλ Γιούνγκ και των απόψεων του περι ασυνειδήτου και θεωρούσε πως εαν ελευθερώσουμε (σαφώς σε πλαίσια Νομιμότητος και Ηθικής) το «Θηρίο» μέσα μας μπορούμε να δημιουργήσουμε αυτο που λέμε «Υπερφυσικό» Πλαίσιο και να επιτύχουμε ότι ποθούμε διαμέσου της Φλόγας της Θελήσεως μας (Σαφής αντιγραφή απο τον Aleister Crowley). Ταυτόχρονα έλεγε πως δεν θέλει μαζικές λατρείες και Ναούς. Πως ο «Σατανιστής » (Ο Laveyan ) ειναι ενας μοναχικός αναζητητής της αλήθειας και της εσώτερης δύναμης και δεν έχει ανάγκη τυπικών και επικλήσεων ()όπως όλες οι θρησκείες) μιας και είναι ο Μόνος θεος που αναγνωρίζει (ο Σατανιστής πάντοτε).
Κατ ουσίαν και πέραν των γνωστών και χιλιοειπωμένων νόμων του δεν επιθυμούσε αυτό που έγινε μετέπειτα…Δηλαδή της δεκάδες υπο – ομάδες και υπο – οργανώσεις και τις μαζικές τελετές «λατρείας» και όλο το εμπόριο που υπάρχει σήμερα. Όμως ταυτόχρονα ΟΥΤΕ και αντέδρασε οταν ξεκίνησαν αυτά τα φαινόμενα να συμβαίνουν…Αυτό ειναι το οξύμωρο στην στάση ζωής του και στην φιλοσοφία που «προσπάθησε» να δημιουργήσει στις πλάτες Γιγαντων του πνεύματος και αποκρυφιστών.
Τώρα… πιστευε πως το εσώτερο θηρίο του καθενός μας εαν ελευθερωθεί και το δαμάσουμε μπορεί να μας καταστήσει επίγειους θεούς.
Αυτό εν ολίγοις ειναι ο Laveyan Σατανισμός για να ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ. Μια υλιστική Λατρεία του Εγώ. Ένας σύγχρονος Ναρκισισμός με cult στοιχεία .
Υ.Γ
Φυσικά όμως και πολλοί μέσα στην CoS έχουν «ξεφύγει» απο την επίσημη γραμμή και έχουν γίνει πολλά ευτράπελα και περίεργες καταστάσεις…Όμως για αυτο δεν ευθύνεται ο Lavey. ( Δεν ειμαι Laveyan απλώς γνωρίζω πολύ καλά το αντικείμενο αυτό )
Μετά έχουμε τον Παραδοσιακό Σατανισμό όπου στα σκέλια του περιλαμβάνεται απο Σατανολατρεία έως και Δαιμονολατρεία. Δεν έχει σχέση αυτό με τον Laveyan Σατανισμό σε ΚΑΜΙΑ των περιπτώσεων’’
Με μερικές απαντήσεις να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα μεταξύ σατανιστών και αυτών που παραπλανητικά τους παριστάνουν:
‘’ok λοιπον συμφωνα με τα δικα σου παντα λεγομενα σατανισμος ειναι ολα οσα ειπε ο LaVey…αληθεια σε ολες τις χιλιετιες πριν απο αυτον οι σατανιστες τι εκαναν? ποιο ηταν το συστημα ιδεων τους και οι τελετες του? και αληθεια γιατι επιμενεις τοσο οτι ο σατανισμος ειναι αυτα που ειπε ο LaVey? τα οσα εχει πει ο εν λογω κυριος δεν εχουν σχεση καν με τη λεξη σατανισμος και με ότι αυτο σημαινει….ο σατανισμος του LaVey ειναι οτι πρεπει για βιτρινα τιποτα παραπερα…και οπως σου ειπα γνωριζω πολλους σατανιστες μεσω τριτων αρκετα ωστε να ξερω τα πιστευω τους και δεν εχουν καμια σχεση με αυτο που εσυ περιγραφεις….αλλα ξερω τι θα πεις…την κλασικη καραμελα….δεν ειναι αυτοι σατανιστες και να διαβασουμε κανενα βιβλιο του LaVey ξεχνωντας οτι ο σατανισμος υπηρχε αιωνες πριν γεννηθει αυτος…αληθεια αν βγει καποιος σημερα και σου πει οτι η δημοκρατια=μοναρχια εσυ θα τον πιστεψεις ξεχνωντας τι σημαινε η λεξη αυτη τοσους αιωνες πριν? :eek:’’
‘’Το οτι οι συγκεκριμενοι πηραν τον σατανισμο και τον αλλαξαν οπως τους βολευε δε σημαινει κατι.
Αν αυριο ιδρυσω την εκκλησια της πασχαλιτσας παιρνοντας τον Χριστιανισμο και αλλαζοντας τον ετσι που ακομη κι εσυ μπορει να εισαι συμφωνος μαζι μου σημαινει οτι αναιρει το γεγονος οτι «εμπνευστηκα»απο τις αρχες και τις θεωρειες του;’’
‘’Sine diabolo, nullus dominus (χωρίς τον διάβολο, δεν υπάρχει θεός)
Το να ρωτάς αν υπάρχει ο διάβολος, σημαίνει πως ρωτάς αν υπάρχει ο θεός κι αυτό ως ζήτημα είναι έξω από οποιαδήποτε θρησκεία… Απόλυτη απάντηση δεν μπορείς να πάρεις ούτε για το ότι υπάρχει, ούτε για το ότι δεν υπάρχει θεός. Από τη στιγμή όμως που θέλεις να καταλήξεις σε ένα όσο το δυνατό ασφαλέστερο συμπέρασμα, είσαι αναγκασμένος να χρησιμοποιήσεις τη λογική σου πολύ περισσότερο από το συναίσθημα και οτιδήποτε άλλο ιδεατό. Προς το παρόν, αυτό το εργαλείο κατανόησης του κόσμου μας που ονομάζεται λογική, δίνει ως απάντηση πως χρειάζονται πολλά ακόμα για την επιβεβαίωση της ύπαρξης του θεού (με τη συμβατική έννοια του όρου), εντούτοις δεν μπορεί να σου δώσει απάντηση 100% διαπιστωμένη.
Το να ρωτάς περί θεού και διαβόλου έχει να κάνει με την ίδια την κοσμοθέασή σου και αν για εσένα δεν υπάρχει θεός, αναγκαστικά δεν θα υπάρχει και ο διάβολος και το αντίστροφο. Μερικές φορές, για να προσεγγίσεις την αληθοφάνεια μίας ικασίας, πρέπει να αξιολογήσεις τον αντίποδά της. Έτσι κι εδώ, αρχικά εξετάζεις αν για εσένα προσωπικά υφίσταται η υπόσταση που ονομάζουμε «θεό». Από εκεί ξεκινάνε όλα κι εκεί καταλήγουν…’’
Και όμως αυτές τις απαντήσεις που παρουσιάστηκαν μέχρι τώρα δεν τις έδωσαν σατανιστές, αλλά άτομα που δεν ήταν σατανιστές για να απαντήσουν σε κάποιον που παρίστανε τον ‘’σατανιστή’’ πιστεύοντας ότι ‘’σατανισμός’’ είναι μόνο αυτό που παρουσίασε η ‘’Εκκλησία του Σατανά’’ του Λαβέι, ένα ψεύτικο κατασκεύασμα φυσικά που χρησιμοποίησε μόνο το όνομα του Σατανά δίχως να πιστεύει σε αυτόν και να τον λατρεύει. Πολύ σωστά ειπώθηκε λοιπόν στο άνωθεν κείμενο ότι κατά αυτό τον τρόπο μπορεί να φτιαχτούν έτσι χιλιάδες χριστιανισμοί, σατανισμοί κ.λ.π. αναλόγως με τις καύλες του καθενός για να το πούμε πιο ωμά.
– Άλλο πράγμα είναι οι διαβολιστές και άλλο οι σατανιστές (μας λένε). Άλλο πράγμα ο Σατανάς και άλλο ο Εωσφόρος (όπως επίσης μας λένε)
Πουθενά στα Βιβλικά κείμενα μέσα από τα οποία πληροφορηθήκαμε για πρώτη φορά τον Σατανά με αυτό το όνομα και τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του δεν αναφέρεται κάποια διαφορετική από τον Σατανά θεότητα που να αποκαλείται Διάβολος και κάποια διαφορετική που να αποκαλείται Εωσφόρος, αλλά και οι τρεις αυτές ονομασίες όπως και άλλες (π.χ. Σάμαελ) ταυτίζονται μεταξύ τους ως η ίδια θεότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί σχετικό εδάφιο από την Παλαιά Διαθήκη και την Αποκάλυψη του Ιωάννη μέσα από ένα χριστιανικό δημοσίευμα της αρθρογραφίας μας:
«Πῶς ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ ἑωσφόρος ὁ πρωΐ ἀνατέλλων; συνετρίβη εἰς τὴν γῆν ὁ ἀποστέλλων πρὸς πάντα τὰ ἔθνη. σὺ δὲ εἶπας ἐν τῇ διανοίᾳ σου· εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι, ἐπάνω τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ θήσω τὸν θρόνον μου, καθιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸς Βοῤῥᾶν, ἀναβήσομαι ἐπάνω τῶν νεφῶν, ἔσομαι ὅμοιος τῷ Ὑψίστῳ» (Ησαΐας 14, 12-14). Με τα λόγια αυτά περιγράφει ο Προφήτης Ησαΐας την πτώση του Εωσφόρου – συνεπεία της υπερηφάνειας – από την Αγγελική μακαριότητα στην δαιμονική κατάσταση, μακράν του Δημιουργού Θεού, συμπαρασύροντας μαζί του ομάδα αγγέλων. Την ανταρσία σταμάτησε ο Άρχων Μιχαήλ, ο οποίος ηγούμενος ομάδας αγγέλων του Θεού, πολέμησε και κατανίκησε κατά κράτος τον αρχέγονο δράκοντα, τον διάβολο, σύμφωνα με την διήγηση του Ευαγγελιστή Ιωάννη στο βιβλίο της Αποκάλυψης : «7 Καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐν τῷ οὐρανῷ· ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ –τοῦ πολεμῆσαι μετὰ τοῦ δράκοντος· καὶ ὁ δράκων ἐπολέμησε καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, 8 καὶ οὐκ ἴσχυσεν, οὐδὲ τόπος εὑρέθη αὐτῷ ἔτι ἐν τῷ οὐρανῷ. 9 καὶ ἐβλήθη ὁ δράκων, – ὁ ὄφις ὁ μέγας ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην, ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ ἐβλήθησαν (Αποκ. 12, 7-9). Κατά αρχαία παράδοση της αγίας μας Εκκλησίας, ο άρχων Μιχαήλ, βλέποντας την πτώση των αγγελικών δυνάμεων οπίσω του Εωσφόρου, στάθηκε στο στερέωμα και βροντοφώναξε : «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού». Αμέσως όλες οι Αγγελικές δυνάμεις στάθηκαν στην θέση τους και άρχισαν να ψάλλουν τον επινίκιο ύμνο : «Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης σου, ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Ὡσαννὰ ὁ ἐν τοῖς ὑψίστοις» (Ησαίας 6, 3), παραμένοντας στην διακονία του Αγίου Θεού και αναγνωρίζοντας την Παντοδυναμία Του. Τον θρίαμβο των Αγγελικών δυνάμεων και ταγμάτων πανηγυρίζει και τιμά η Εκκλησία μας την 8ηΝοεμβρίου.
Υπάρχει μια μόνο εξαίρεση στην περίπτωση του Χριστού όπου και αυτός αναφέρεται ως Εωσφόρος (αυτός που φέρει το Φως και ο λαμπρός αστήρ του πρωινού) πάλι στην Αποκάλυψη του Ιωάννη:
“Εγώ, ο Ιησούς, έστειλα τον άγγελό μου, για να δώσει σε σας μαρτυρία γι’ αυτά, στις εκκλησίες· Εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του Δαβίδ, το αστέρι, το λαμπερό και πρωινό. Και το Πνεύμα και η νύφη λένε: Έλα, και όποιος ακούει, ας πει: Έλα· και: Όποιος διψάει, ας έρθει· και όποιος θέλει, ας παίρνει δωρεάν το νερό της ζωής” (Αποκάλυψη 22:16,17)
Λέει ο Πέτρος για παράδειγμα…καὶ ἔχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέχοντες ὡς λύχνῳ φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν
Στην πρώτη περίπτωση αυτό το χαρακτηριστικό του εωσφόρου αφορά τον Σατανά, ενώ στη δεύτερη τον Χριστό για διαφορετικό όμως λόγο, διότι διαφορετική είναι η Φώτιση (αυτός που φέρει το Φως) του Σατανά στους πιστούς του και διαφορετική αυτή του Χριστού στους δικούς του πιστούς. Απλά θα πρέπει να διευκρινίζεται στις συζητήσεις που θα αφορούν τον Εωσφόρο για τον αν αναφέρεται στον Σατανά ή στον Χριστό ή στην αρχαιοελληνική θρησκεία του πολυθεϊσμού όπου και εκεί αναφέρεται κάποιος Εωσφόρος δίχως να έχει καμιά απολύτως όμως σχέση με Σατανά ή Χριστό. Λέγοντας λοιπόν κάποιος ‘’Σατανάς/Εωσφόρος’’ στις συνομιλίες ή τα γραπτά του, διευκρινίζεται το όλο θέμα δίχως να γίνονται παρανοήσεις. Συνεπώς, από τη στιγμή που οι ονομασίες αυτές του Σατανά και του Διαβόλου ή και του Εωσφόρου όταν αφορούν Σατανά ή Διάβολο αφορούν την μια και ίδια θεότητα, τότε δεν είναι διαφορετικό πράγμα οι διαβολιστές από τους σατανιστές και τους εωσφοριστές (σε περίπτωση που αυτοί αναφέρονται στον Σατανά ή Διάβολο λατρευτικά). Όλοι τους στον Σατανά ή Διάβολο απευθύνονται λατρευτικά με διαφόρων ειδών τελετουργίες. Απλά χρησιμοποιούνται προπαγανδιστικά όλες αυτές οι σοφιστείες και τα τεχνάσματα περί υποτιθέμενης διαφοράς μεταξύ διαβολιστών και σατανιστών ή Διαβόλου και Σατανά, με σκοπό πάλι να απομακρυνθεί ο κόσμος από τον παραδοσιακό Σατανισμό σε κάτι διαφορετικό θρησκευτικά ή αθεϊστικό που παρουσιάζεται ως ‘’σατανικό’’ για παραπλάνηση, παρασύροντας όσους θέλουν να ασχοληθούν με σατανισμό εκτός Σατανισμού. Τόσο απλά.