- Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ (ΑΠΟ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ): ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ said...Αγαπητέ φίλε αναγνώστη συμφωνούμε απόλυτα μαζί σου στο οτι οι πολιτικάντηδές μας δεν προσπαθούν να αναγνωριστούν οι γενοκτονίες που έχουν υποστεί οι Έλληνες. Όσον αφορά το αν μας ενδιαφέρει το αν έγινε το Ολοκαύτωμα των Εβραίων ή όχι σου λέμε οτι μας αφορά άμεσα. Γιατί; Γιατί έχουν επιβάλλει την διδασκαλία του σε όλα τα σχολεία του πλανήτη. Στην Ελλάδα το διδάσκουν απο το δημοτικό μέχρι τις ανώτατες βαθμίδες της παιδείας…Λοιπόν θα σου πούμε κάτι αγαπητέ αναγνώστη. Ούτε αντισημίτες είμαστε ούτε ρατσιστές ούτε φασίστες ουτε αντιδημοκράτες. Απλά δεν ανεχόμαστε την απόκρυψη της πληροφορίας και για αυτό το λόγω δημοσιεύουμε πληροφορίες που είναι δυσεύρετες και αποτέλεσμα της έρευνάς μας. Η πραγματική δύναμη είναι η γνώση. Όποιος ελέγχει τη γνώση έχει τον έλεγχο της ανθρωπότητας. Οι Εβραίοι υπέφεραν απο τους Ναζί και αυτό είναι καταδικαστέο. Όμως γιατί ότι και αν κάνουν οι Εβραίοι να μην μπορεί κανείς να τους ασκήσει κριτική και να τον στοχοποιούν ως Ναζί και να τον ταυτίζουν σαν Νεοναζί; Γιατί να επιβάλλουν μέσω τον ξεπουλημένων πολιτικάντηδών μας την διδασκαλία του Ολοκαυτώματος, όπως αυτοί θέλουν στα παιδιά μας; Τέλος εμάς μας αρέσει η έρευνα για αυτό το λόγο ψάχνουμε στοιχεία για το κάθετι.
&
– Φωτογραφία από καλοταϊσμένους (σ.σ. βλέπε κάτι κοιλάρες) εβραίους κρατουμένους ναζιστικών στρατοπέδων συγκεντρώσεως όπου υποτίθεται πως ‘’βασανίζονταν’’!!!
Όπως ήδη κάναμε προ ετών σε προηγούμενα ιστολόγιά μας για να επαναληφθούμε και στο παρόν, θα παρουσιάσουμε άλλη μια πλαστογραφία της σιωνιστικής πτέρυγας του εβραϊσμού, δηλαδή εκείνης που είναι θρησκευόμενη (και όχι μόνο στα χαρτιά που λένε) και επιχειρεί παγκόσμιο εξουσιασμό κατά τας Γραφάς της (σαν το Ταλμούδ στο Χορκόιμ για παράδειγμα:’’ Όταν θα έλθη ο Μεσσίας, κάθε Εβραίος θα έχει 2.800 δούλους και 310 γυναίκες, όλη δε η περιουσία των λαών της γης θα περιέλθει στα χέρια των υιών του Ισραήλ’’) από την εποχή της απελευθέρωσής της (απ’ τη σκλαβιά) μέχρι σήμερα. Αυτή τη φορά όμως δεν θα ασχοληθούμε πάλι με τον πραγματικό αριθμό του Ολοκαυτώματός της όπως τον αποδείξαμε σε προγενέστερο άρθρο περί εβραιοσιωνισμού, αλλά μια διαφορετική (και άγνωστη στο ευρύ κοινό) πλαστογραφία που επίσης προπαγανδίζεται διδασκόμενη στη δική μας Εκπαίδευση, λες και το ελλαδικό κράτος (ή κάθε άλλο Δυτικό) είναι εβραϊκό για να μας ενδιαφέρει ή λες και μόνο οι εβραίοι είχαν νεκρούς στην ιστορία της ανθρωπότητας! Κατά συνέπεια, από τη στιγμή που δίνεται βάση ή αποκλειστικότητα μόνο σε εβραϊκούς θανάτους από κάποιους ανθρώπους που βρίσκονται και γύρω μας, τότε είτε και οι ίδιοι είναι εβραίοι ή έχουν μεσανατολίτικα γονίδια μέσα τους για να ταυτίζονται έτσι με εβραίους και με κάθε άλλον αφροασιάτη παρά με την Αρία φυλή (δηλ. των Λευκών από τα ευρωπαϊκά χώματα) που ανήκουν φαινομενικά και μόνο (π.χ. επειδή τους έδωσαν ελληνικό όνομα και ταυτότητα) είτε υπηρετούν τους κοσμοεξουσιαστικούς σκοπούς του εβραιοσιωνισμού και θέλουν με αυτό τον τρόπο να του δώσουν τα διαπιστευτήριά τους, όπως για παράδειγμα με τις μύξες που αφήνουν στο Τείχος των Δακρύων του προσκυνώντας το κάπου εκεί στο Ισραήλ. Ας διαλέξουν και ας πάρουν!
Όλοι οι υπόλοιποι τώρα που δεν ταυτιζόμαστε γονιδιακά μαζί τους για να τους σιχαινόμαστε εκ φύσεώς μας ή τουλάχιστον για να μας είναι αδιάφορη η ύπαρξή τους και που αντιθέτως με τον παραπάνω σχολιασμό εμείς είμαστε όμως αντισημίτες ή αντι-εβραίοι (για να συμπεριλάβουμε και όλους όσους έχουν ασπαστεί την εβραϊκή θρησκεία δίχως να είναι σημίτες σαν τους Χαζάρους τραπεζίτες Ρότσιλντ), ρατσιστές, φασίστες και αντιδημοκράτες, οπότε και άρα σε μια τέτοια κοινωνία σαν την άλλοτε ναζιστική δεν θα υπήρχαν καν εβραίοι μέσα της, φυσικά και μας ενδιαφέρει κάθε τέτοια εβραϊκή πλαστογραφία σαν το ‘’Ημερολόγιο’’ της Άννας Φρανκ, ακόμη και αν δεν ήμασταν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που μόλις αναφέραμε, διότι πάλι διαπράττεται κοινωνική αδικία εις βάρος όλων των υπολοίπων αντιφασιστικών ή δημοκρατικών πολιτών! Δηλαδή και με δυο λόγια, όταν οι νεκροί μιας μειονότητας μέσα σε μια τέτοια κοινωνία ίσων ανθρώπων φαινομενικά, σαν την εβραϊκή ή τη νέγρικη ή την γύφτικη ή την ομοφυλόφιλη και πάει λέγοντας, βλέπουμε ότι μετράνε περισσότερο από εκείνους τους νεκρούς της υπόλοιπης κοινωνίας (π.χ. σαν των εβραίων επειδή έτσι μας λέει και το Ταλμούδ τους έναντι όλων των υπολοίπων στο Baba Mezia, 114b: ‘’Οι εβραίοι αποκαλούνται ανθρώπινα όντα, αλλά οι μη εβραίοι δεν είναι άνθρωποι. ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΝΗ’’ και στο Schene luchoth haberuth, σελ. 250b: ‘’Αν και ο μη εβραίος διαθέτει την ίδια σωματική δομή με τον εβραίο συγκρίνεται με τον εβραίο όπως ο πίθηκος με τον άνθρωπο’’), τότε οι υπόλοιποι ζωντανοί της δέχονται προνομιακή μεταχείριση έναντι όλων των υπολοίπων φυλετικών ή θρησκευτικών ομάδων της ίδιας κοινωνίας και τους παρέχεται ασυλία μέχρι και για εγκληματικές ενέργειες λόγω της ‘’ιδιαιτερότητας’’ που έχουν σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους ή επειδή θεωρείται πιο ‘’αδικημένη’’ η δικής τους μόνο ομάδα ανθρώπων εξαιτίας κάποιων διώξεων που υπέστη κάποτε!
Έτσι λοιπόν και μιλώντας πιο περιγραφικά τώρα, για καλύτερη κατανόηση αυτής της προβληματικής κατάστασης σε μια τέτοια δημοκρατική κοινωνία υποτιθέμενων ‘’ίσων’’ ανθρώπων με ‘’ίδια’’ δικαιώματα, ήδη παρατηρούμε για παράδειγμα να επιλέγονται τελικά ομοφυλόφιλοι παρουσιαστές στην τηλεόραση αντί για ετεροφυλόφιλοι εξαιτίας της συγκεκριμένης σεξουαλικής ‘’ιδιαιτερότητας’’ μέσα τους και όχι επειδή έχουν τα ίδια ή περισσότερα προσόντα απ’ όλους τους υπόλοιπους ετεροφυλόφιλους ώστε να αξιολογηθούν αξιοκρατικά για να πάρουν τη συγκεκριμένη ή όποια άλλη επαγγελματική θέση, Μασόνοι και εβραίοι να προωθούνται σε ευαίσθητα πόστα της εξουσίας επειδή ανήκουν σε ‘’αδικημένες’’ ομάδες που κυνηγήθηκαν λόγου χάρη από Καθολικούς στον Μεσαίωνα και από Ναζί μετέπειτα, να μην αντιδρά κάποιος Λευκός της Ευρώπης ή της Αμερικής όταν κακοποιείται από αλλόφυλους εγκληματικά επειδή εκείνοι ανήκουν σε ευπαθείς ή κατατρεγμένες ομάδες ανθρώπων που υπέστησαν κακουχίες, τελετουργικές δολοφονίες Ταλμουδιστών εβραίων να παρουσιάζονται τάχα μου ως ‘’σατανικές’’ (αλλά ούτε μια δεν έχει διαπραχθεί ακόμα στο Ισραήλ λες και οι δαίμονες δεν συμπεριφέρονται αντι-ανθρώπινα αλλά αντι-Λευκά κάνοντας φυλετικές διακρίσεις!!!) για να μην εκδιώκονται και πάλι εβραίοι όπως στο Ολοκαύτωμα με αυτά που μας έγραψε και η Άννα Φράνκ τους, και ούτω καθ’ εξής, χωρίς όμως να δούμε ποτέ και κάποιον ελληνοπόντιο για παράδειγμα που πήγε μετανάστης στην μεταπολεμική Γερμανία για δουλειά να τον κάνουν διευθυντή τραπέζης ας πούμε μόνο και μόνο επειδή οι πρόγονοί του ξεκληρίστηκαν από Τούρκους! Όταν λοιπόν όλες αυτές οι μειονότητες ανθρώπων ζητάνε ίση μεταχείριση και ίδια δικαιώματα με όλους εμάς τους υπόλοιπους, ήδη ξέρουμε τι πραγματικά εννοούν!
Και αποδεικνύοντας στον υπόλοιπο κόσμο (και με τα δικά μας γραπτά) γιατί οι δικές τους ζωές ή εκείνες των νεκρών τους δεν μετράνε περισσότερο από τις δικές μας ή όλων των υπολοίπων ανθρώπων της ίδια κοινωνίας (σαν να λέμε ότι όλοι οι νεκροί δεν έχουν ίδιο χρώμα κρανίου που απομένει όταν σαπίσει το σώμα τους), τότε ποτέ ξανά δεν πρόκειται να λάβουν τέτοια προνομιακή μεταχείριση έναντι όλων των υπολοίπων που δεν θα την ανέχονται πλέον επειδή θα γνωρίζουν την εκάστοτε εξαπάτηση που δέχτηκαν, άρα θα αποκαθίσταται και πάλι η αξιοκρατία μέσα σε μια τέτοια αντιφασιστική κοινωνία και ο καλύτερος ας πάρει μετά την (επαγγελματική ή όποια άλλη κοινωνική) θέση που πραγματικά θα του αξίζει (σ.σ. και όχι αυτός που υπήρξε περισσότερο θύμα!!!), δίχως φυλετικές ή θρησκευτικές διακρίσεις!
Διότι αν δεν ήταν έτσι τα πράγματα όπως μόλις τα είπαμε, τότε θα έπρεπε ήδη να διδάσκονται στα σχολειά μας και άλλα παρόμοια ημερολόγια σαν της Άννας Φρανκ που να εξιστορούν γενοκτονίες ή βασανισμούς ελλήνων της Μικράς Ασίας ή ινδιάνων της Αμερικής ή γιαπωνέζων από ατομικές βόμβες λόγου χάρη, πηγαίνοντας όλοι αυτοί οι ‘’αδικημένοι’’ μαζί με όσους κλαψιάρηδες ακολούθους να αφήσουν τις μύξες τους και σε κάποιο τείχος Μικρασιατών ελλήνων ή ινδιάνων σε κάποια ζούγκλα της Αμερικής ή γιαπωνέζων νεκρών από ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία! Είδατε για παράδειγμα ποτέ εβραίους, να ντύνονται ινδιάνοι για να πάνε να κλαψουρίσουν πάνω από κάποιο μνημείο των Αζτέκων εξαιτίας της γενοκτονίας που υπέστησαν στην Αμερική ή να φοράνε ποντιακές στολές για να πάνε να αφήσουν στεφάνια σε κάποιο ελληνικό νεκροταφείο της Τουρκίας μετά τον ξεριζωμό του μικρασιατικού ελληνισμού από εκεί πέρα ή να ντύνονται σαμουράι για να πάνε να αφήσουν στεφάνια κλαίγοντας πάνω σε τάφους γιαπωνέζων που ξεκληρίστηκαν για πρώτη φορά από ατομικές βόμβες; Ε όταν τους δείτε λοιπόν, τότε θα μπορείτε και εσείς να πάτε να αφήστε τις μύξες σας στο δικό τους Τείχος Δακρύων εκεί στο Ισραήλ, για να πούμε και εμείς μετά ότι πράγματι το κάνετε αυτό από ανθρώπινη αλληλεγγύη και όχι από εβραιοδουλεία!
Κλείνοντας όμως την εισαγωγική μας παρουσίαση για όλα όσα θα επακολουθήσουν παρακάτω, προκαλείται μετά από όλα αυτά και η εξής διαχρονική απορία: Γιατί παρά μόνο οι εβραίοι να είναι αυτοί που αποτελούν πάντα μια εκδιωκόμενη ομάδα όπου και να πήγαινε από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες μειονότητες που και εκείνες παρόλο αυτά υπέστησαν ολοκαυτώματα σαν των ινδιάνων, αλλά παρόλο αυτά οι νεκροί των εβραίων να είναι αυτοί που να μετράνε περισσότερο σε σχέση με τους υπόλοιπους νεκρούς ανθρώπους μέσα σε μια αντιρατσιστική κατά τα άλλα και δημοκρατική κοινωνία που μας λένε ότι ζούμε σήμερα; Ας αφήσουμε να μας το θυμίσει αυτό τώρα ο ίδιος ο Χίτλερ, μιας που και εκείνος υπήρξε διώκτης εβραίων και έτσι να σας λυθεί άπαξ διαπαντός ετούτη η απορία…
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
13 Φεβρουαρίου 1945
Ένα από τα επιτεύγματα του Εθνικοσοσιαλισμού είναι πως αντιμετώπισε το εβραϊκό πρόβλημα με τον πλέον πραγματιστικό τρόπο. Είναι γνωστό ότι οι ίδιοι οι εβραίοι υπήρξαν εκείνοι που προκάλεσαν πάντοτε τον αντισημιτισμό. Η ιστορία διδάσκει διαμέσου των αιώνων ότι όλοι οι λαοί από τους αρχαίους αιγυπτίους μέχρι και εμάς, αντέδρασαν απέναντι τους με την ίδια τακτική. Φθάνει κάποια μέρα η στιγμή που κάμπτονται και κουράζονται να αποτελούν θύματα εκμεταλλεύσεως του απεχθούς εβραίου. Τότε με όλη τους την ορμή εκτινάσσονται, σαν το ζώο το οποίο προσπαθεί να απαλλαγεί από τα παράσιτα που το ταλαιπωρούν. Τελικά αντιδρούν με επαναστατική βία. Αποτελεί μία ενστικτώδη αντίδραση που στρέφεται ενάντια ενός αλλότριου ο οποίος αντιδρά και αρνείται να ενσωματωθεί αποτελώντας μέρος της κοινότητος, πρόκειται περί ενός παρασίτου το οποίο προσκολλάται στο σώμα που το φιλοξενεί, επιβαλλόμενο δια της βίας και εκμεταλλευόμενο τις περιστάσεις στο έπακρο. Εκ φύσεως και εξ ιδιοσυστασίας ο εβραίος είναι παράσιτο το οποίο ούτε θέλει μα ούτε και μπορεί να αφομοιωθεί. Μία ειδοποιός διαφορά και συνάμα ένα διακριτικό γνώρισμα του εβραίου είναι πως, σε αντίθεση προς τους υπόλοιπους λαούς, αν και παντού απαιτεί από την κοινωνία που τον φιλοξενεί όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από την ιδιότητα του πολίτη, ταυτόχρονα διατηρεί την ιδιαιτερότητα του και παραμένει πάντοτε εβραίος. Θεωρεί πως είναι δικαίωμα του να τρέχει συνοδοιπορώντας με τον λαγό και παράλληλα να κυνηγά τα θηράματα με τους σκύλους, όντας ο μοναδικός άνθρωπος ανά τον κόσμο που απαιτεί να κάνει χρήση ενός τόσο παράλογου προνομίου.
Ο Εθνικοσοσιαλισμός επιλήφθηκε του εβραϊκού προβλήματος εμπράκτως και όχι θεωρητικώς. Στάθηκε αντίθετος στην επιδίωξη των εβραίων να κυριαρχήσουν παγκοσμίως και τους εναντιώθηκε επιτιθέμενος τους σε κάθε τομέα και σε κάθε σφαίρα δραστηριότητας. Τους εξεδίωξε από τις θέσεις τις οποίες είχαν υφαρπάξει. Τους απέπεμψε από όλες τις κατευθύνσεις του βίου, αποφασισμένος να εκκαθαρίσει τον γερμανικό κόσμο από το εβραϊκό μίασμα και δηλητήριο. Για εμάς η πολεμική αυτή κατά του εβραϊσμού υπήρξε μία ουσιαστική διαδικασία αποκαθάρσεως και εξυγιάνσεως την οποία επιδιώξαμε έως και το έσχατο όριο της, άνευ της οποίας θα είχαμε υποστεί ασφυξία και θα είχαμε περιέλθει σε καταστροφή εμείς οι ίδιοι.
Δια της επιτυχίας του εξυγιαντικού αυτού εγχειρήματος εντός της Γερμανίας, παρεχόταν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να το επεκτείνουμε περισσότερο πλατειά, σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Ήταν μία συνέχεια αναπόφευκτη, διότι η υγεία θριαμβεύει επί της ασθενείας. Αντιλαμβανόμενοι ταχέως τον κίνδυνο που τους απειλούσε και που διακύβευε τις μέγιστες επιδιώξεις τους, οι εβραίοι απεφάσισαν να διακινδυνεύσουν τα πάντα στον καθοριστικό αγώνα που εξαπέλυσαν εναντίον μας. Ο Εθνικοσοσιαλισμός έπρεπε να καταστραφεί με κάθε μέσο και τίμημα, ακόμη και εάν έπρεπε να συντριβεί ολόκληρος ο κόσμος. Ουδέποτε άλλοτε υπήρξε ένας πόλεμος τόσο τυπικά και ουσιαστικά εβραϊκός κατ’ αποκλειστικότητα. Τους εξανάγκασα αποκαλύπτοντας τους να ρίξουν τα προσωπεία τους. Και εάν ακόμη στην εσχάτη των περιπτώσεων οι προσπάθειες μας οδηγηθούν σε αποτυχία, αυτή θα είναι μία αποτυχία προσωρινού χαρακτήρα. Διότι άνοιξα τα μάτια ολοκλήρου του κόσμου ενώπιον του εβραϊκού κινδύνου.
Όλα αυτά έκαναν τον Εβραίο περισσότερο επιθετικό. Στην πραγματικότητα είναι λιγότερο επικίνδυνος όταν εκδηλώνει την επιθετικότητα του, παρά όταν μετέρχεται της δολιότητος και των μηχανορραφιών. Ο Εβραίος ο οποίος προβαίνει σε ομολογία της φυλετικής του καταγωγής είναι απείρως προτιμότερος από τον δήθεν σεμνότυφο εβραίο που ισχυρίζεται πως διακρίνεται από εμάς μόνο από θρησκευτική άποψη. Εάν ο πόλεμος αυτός αποβεί για τα όπλα μας νικηφόρος, θα θέσω τέλος στην παγκόσμια εβραϊκή δύναμη και θα κατορθώσω στους Εβραίους ένα θανάσιμο κτύπημα, από το οποίο δεν θα συνέλθουν ποτέ. Ακόμη όμως και εάν χάσω αυτό τον πόλεμο, τούτο δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η κυριαρχία τους είναι εξασφαλισμένη, διότι τότε θα προκαλέσουν οι ίδιοι το τέλος τους. Θα μεταβληθούν σε υπέρμετρα αλαζόνες, ώστε θα προκαλέσουν μία ισχυρή αντίδραση εναντίον τους. Θα εξακολουθήσουν, ασφαλώς, να συμπορεύονται με τον λαγό αλλά και να κυνηγούν πλάι στους σκύλους ώστε να διεκδικούν τα δικαιώματα του πολίτη ανά χώρα, χωρίς όμως να κάμψουν την υπερηφάνεια τους και θα παραμένουν, προπαντός, μέλη της «εκλεκτής φυλής». Ο ραδιούργος, δήθεν συνεσταλμένος Εβραίος, θα παραχωρήσει τη θέση του σε έναν Εβραίο ματαιόδοξο και ακατάσχετα φιλόδοξο. Και αυτός ο δεύτερος θα αποπνέει τη νοσογόνο εβραϊκή μυρωδιά στο έπακρον. Είναι αδύνατον λοιπόν να εξαλειφθεί ο αντισημιτισμός, διότι είναι οι ίδιοι οι Εβραίοι εκείνοι οι οποίοι αναμοχλεύουν την πυρά και μεριμνούν ώστε να είναι πάντοτε τροφοδοτημένη. Για να εξαλειφθεί η αντίθεση προς τον σημιτισμό, πρέπει προηγουμένως να εξαλειφθεί η αρρώστια που αυτός προκαλεί. Όσο επιζούν οι Εβραίοι, πρακτικά, ο αντισημιτισμός θα είναι ζωντανός.
Το ημερολόγιο της Άννας Φράνκ - Άλλη μια εβραϊκή απάτη
Στην «ιστορία» της ΣΤ Δημοτικού διδάσκουν τά παιδιά μας, διά τήν Αννα Φράνκ. Ενα 16χρονο κορίτσι, το οποίον πιστεύεται οτι απεβίωσε από τύφο εις τό στρατόπεδο συγκεντρώσεως Μπέργκεν-Μπέλσεν τόν Μάρτιο 1945. Ό πατήρ της ο οποίος επέζησε εκυκλοφόρησε τό «Ήμερολόγιόν» της καί έμπορεύθη τήν μνήμη του παιδιού του. Δια τήν Αννα Φράνκ, η οποία δεν ηγωνίσθη, ούτε έθυσιάσθη, ούτε ηρωίδα υπήρξε, απλώς απέθανε από τύφο στό παραπάνω σχολικό βιβλίο παραθέτουν αποσπάσματα, άπό τό ήμερολόγιόν της, έβαλαν φωτογραφίας της, ωσάν νά μή είχαμε εμείς ηρωϊκά Ελληνόπουλα, διά νά φέρωμεν παραδείγματα στά παιδιά μας.
Κάποιοι Έβραιόσποροι επέβαλαν τήν Αννα Φράνκ, διά τήν οποίαν διέθεσαν περισσότερο χώρο, απ' όσον διά τήν ιστορία της Β. 'Ηπείρου. Δέν παρήλθε πολύς χρόνος καί γίνονται τά αποκαλυπτήρια του «Ημερολογίου». Συγκεκριμένως ό καθηγητής Ρομπέρ Φωρισσόν έμελέτησε τό «ημερολόγιο», ανέλυσε τους δύο γραφικούς χαρακτήρας μέ τους οποίους είναι γραμμένο κι άλλα στοιχεία καί κατέληξε στό συμπέρασμα ότι «τό ημερολόγιο της Αννα Φράνκ είναι μία άπατη»!
Σχετικώς έκυκλοφόρησε βιβλίον ύπό τόν τίτλον: «Είναι γνήσιο τό ημερολόγιο της Αννας Φράνκ;» (Έλλ. εκδ. «'Ελεύθερη Σκέψις», Άθ. 1989) όπου μετά άπό συστηματική έρευνα αποδεικνύει ότι τό «ημερολόγιο» «είναι καθαρά φανταστικό, ό κ. Φράνκ, πού έκτος των άλλων έχει προφανώς παρέμβει σέ δλα τά στάδια της γεννήσεως του βιβλίου, έχει υπογράψει κάτι πού μπορεί νά αποκληθεί λογοτεχνική απάτη. Τό ημερολόγιο της Αννας Φράνκ πρέπει νά τοποθετηθεί στό ράφι πού ήδη συνωστίζονται τά ψευδή απομνημονεύματα... ή αλήθεια μέ υποχρεώνει νά πώ οτι τό ημερολόγιο της Αννας Φράνκ είναι μόνο απλή λογοτεχνική απάτη»!! (ενθ. άνωτ. σελ. 78-79).
Μολαταύτα τό «ημερολόγιο» έπώλησε εκατομμύρια αντιτύπων, ώργανώθη ίδρυμα «Αννας Φράνκ»! έγινε κινηματογραφική ταινία, λογοτέχνημα κ.τ.λ. Ακόμη καί στην Λάρισσα! έστησαν εις κεντρική πλατεία αναμνηστική στήλη διά τήν "Αννα Φράνκ! κ.τ.λ. κ.τ.λ. κι όλοι τό πιστεύουν ώς αληθές. Μάλιστα πρό αυτής τής εμπορικής επιτυχίας τό 'Εβραϊκό 'Ιστορικό Ίνστιτούτο τής Βαρσοβίας «εχάλκευσε» δηλαδή έγραψε «ψεύτικα ημερολόγια» όπως το ημερολόγιο ενός κοριτσιού 13 ετών! τάχα ονόματι Τερέζα Χεσκέλις, τα οποία ό Γάλλος ίστορικός Μισέλ Μπόρβιτς απέρριψε ώς ψευδή (ένθ. άνωτ. σελ. 78). Δια νά άντιληφθήτε τό ψεύδος του «Ημερολογίου» θά σας αναφέρω δύο από τά πολλά στοιχεία, πού αναλύει ό καθηγητής Φωρισσόν.
Στοιχείον πρώτον: Γράφει (σελ. 22) «Στίς 8 Ιουλίου 1944 ο μανάβης Βάν ντέρ Χόβεν είχε φέρει σ' αυτούς πού κρύβονται 10 κιλά αρακά». Αυτό είναι αδύνατο σχολιάζει ό αναλυτής «γιά τόν απλούστατο λόγο (ό μανάβης) είχε συλληφθεί πρίν 45 ημέρες (25 Μαϊου 1944) από τους Γερμανούς γιά ένα πολύ σημαντικό λόγο: είχε κρύψει δύο Εβραίους στό σπίτι του».
Στοιχείον δεύτερον: Προσέξατε παρακάτω τους δύο τόσον διαφορετικούς γραφικούς χαρακτήρας υποτίθεται τής Αννας Φράνκ. Τά σχόλια είναι του ίδιου του Φωρισσόν (ένθ. άνωτ. σελ. 91).
Πώς αντέδρασαν οι Εβραίοι στην μελέτη του Φωρισσόν; Αντέδρασαν, κατά τόν συνήθη τρόπον τους. Εγινε απόπειρα δολοφονίας του καθηγητού, ο οποίος μετεφέρθη αιμόφυρτος στό νοσοκομείο. Ή παροιμία πού λέγει ότι: «τό ψέμμα δέν ζή πολύ γιά νά γεράση» θά άποδειχθή έκ νέου ορθή. Άργώς άλλα σταθερώς αποκαλύπτονται τά Εβραϊκά ψεύδη κι όταν άποκαλυφθούν όλα καί εις όλον των τό μέγεθος, τότε θά προκληθή ή δικαία άγανάκτησις των λαών, όπως επανειλημμένως συνέβη στό παρελθόν.
Ηδη ό κόσμος ξυπνά. Αναπτύσσεται μία «μεγάλη χορεία όλων όσων αρνούνται την ύπαρξη του Ολοκαυτώματος που πρωτοεμφανίστηκαν αμέσως μετά τον πόλεμο και γνώρισαν σημαντική διάδοση μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1970 στην Ευρώπη και στην Αμερική. «Οι αρνητές» έχουν χρησιμοποιήσει μια μεγάλη γκάμα επιχειρημάτων, ξεκινώντας από «ηπιότερες» απόφεις όπως ότι οι εθνικοσοσιαλιστές και ειδικά ο Χίτλερ, ουδέποτε επεδίωξε την «Τελική Λύση», ή τη σχετικοποίηση των ναζιστικών εγκλημάτων με την επίλυση της «κακότητας» του πολέμου γενικά και των φρικαλεοτήτων που διεπράχθησαν και από τις δύο πλευρές.
Ταυτόχρονα η πιό «σκληρή» γραμμή υποστηρίζει ότι το Ολοκαύτωμα αποτελεί ένα τεράστιο Εβραϊκό ψεύδος, προσκομίζοντας φευδοεπιστημονικές «εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης» για την ανυπαρξία των θαλάμων αερίων» («Νέα», 12-5-2000,).
«Φωτογραφίες υπ' αριθ. 13-14.
Δύο δείγματα γραφικού χαρακτήρα πού αποδίδονται στην Αννα Φράνκ. Έάν κάποιος μπορεί νά πιστέψη αυτές τίς ημερομηνίες, αυτά τά δύο κείμενα γράφτηκαν μέ διαφορά τεσσάρων μηνών μεταξύ τους. Κάποιος μπορεί νά συγκρίνη ξεχωριστά καί τά δύο τά κείμενα και τήν υπογραφή τους. Τό πρώτο έγγραφο είναι πιστό αντίγραφο της επιγραφής του Ημερολογίου (Ημερολόγιο της Άννας Φράνκ) πού μεταφράστηκε άπό τά 'Ολλανδικά άπό τήν Τίλια Κάρεν καί τήν Σουζάνα Λόμπαρντ, εκδόσεις Καλμάν-Λεβί, 1950. Τό δεύτερο είναι πιστό αντίγραφο ενός κειμένου, πού γράφτηκε άπό τήν Άννα Φράνκ στό πίσω μέρος μιας άπό τίς φωτογραφίες της (Ημερολόγιο της Άννας Φράνκ), Livre de Poche, D.L. «ενήλικος» γραφικός χαρακτήρας προηγείται περίπου τέσσερις μήνες άπό τόν «παιδικό».
Συμβαίνουν στην Γαλλία. Ό καθηγητής Ρ. Φωρισσόν, πού αμφισβητεί τό «ολοκαύτωμα» δέχεται έπίθεσι από την Εβραϊκή όργάνωσι: «Τά παιδιά της Εβραϊκής μνήμης». Ό Γάλλος δημοσιογράφος Έρίκ Λετύ δημοσιεύει στό περιοδικό «Le choc du mois» ένα άρθρο διά τήν έπίθεσι, κατά του καθηγητού. 'Αμέσως μετά τραυματίζεται άπό βόμβα της 'Εβραϊκής οργανώσεως: «Μάχητική Εβραϊκή όργάνωσι»! (διά περισσότερα εις περιοδικόν «Άντίδοτον» τεϋχος 26). Ετσι συζητούν οί Εβραίοι...
Ό Ροζέ Γκαρωντύ («Οί θεμελιώδεις μύθοι της Ισραηλινής πολιτικής» Έλλ. εκδ. «Νέα Θέσις», Άθ. 1996, σελ. 156) θά βεβαίωση, τι τό ήμερολόγιον τής Αννας Φράνκ είναι «μύθος πού μεταμφιέζεται σέ ιστορία» καί θά αποκάλυψη, οτι κατόπιν διεξαχθείσης πραγματογνωμοσύνης έπί του κειμένου, άπό ειδικό έγκληματολογικόν έργαστήριον τοϋ Βισμπάντεν διεπιστώθη ότι: «ένα μέρος του «Ημερολογίου της Αννας Φράνκ», γράφτηκε μέ στυλό διαρκείας (μέ μπίλια) (αυτό τό είδος δέν έκυκλοφόρησε στό εμπόριο παρά τό 1951 ένώ ή Αννα Φράνκ πέθανε τό 1945)»!!
Καί ό ιστορικός Ιρβινγκ, ο όποίος έζήτησε καί επέτυχε τήν πραγματογνωμοσύνη (σχ. δικαστήριον εις Τορόντο 25-26 Απριλίου 1988) αποφαίνεται (ένθ. άνωτ.):
«Προσωπικό μου συμπέρασμα για το «Ημερολόγιο» της Άννας Φρανκ είναι ότι σε ένα μεγάλο μέρος έχει γραφτή όντως από μία Εβραία δεκάχρονη. Τα κείμενα αυτά τα πήρε ο πατέρας της, Όττο Φρανκ, μετά τον τραγικό θάνατο τον νεαρού κοριτσιού από τύφο σε ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Ο πατέρας της, και άλλα πρόσωπα τα οποία δεν γνωρίζω, διόρθωσαν αυτό το «Ημερολόγιο» ώστε να τον δώσουν μορφή εμπορεύσιμη η οποία συγχρόνως επλούτισε και τον πατέρα και το Ιδρυμα Άννα Φρανκ. Όμως, ως ιστορικό έγγραφο το έργο δεν έχει καμμία αξία διότι το κείμενο έχει αλλοιωθεί».
Αλλά ή Εβραϊκή προπαγάνδα έκανε πολύ καλά τήν δουλειά της.
Οντως είναι ηθικώς άξιοθρήνητον νά κερδοσκοπή κάποιος εκμεταλλευόμενος τήν μνήμη του παιδιού του. Ό κ. Φράνκ μετέτρεψε τόν θάνατον της κόρης του εις έπιχείρησιν, διά νά τά οικονομήσει.
Μία τέτοια ευτελής πράξις, που θίγει τήν άνθρωπίνην άξιοπρέπειαν είναι αδιανόητος διά τόν Ελληνα, άλλα φυσιολογική, διά τόν χρηματάνθρωπον Έβραίον. Τό κοριτσάκι μετεφέρθη οικογενειακώς εις στρατόπεδον συγκεντρώσεως, πράγμα πού δέν έγκρίνομεν. Έκεί προσεβλήθη άπό τύφον καί απεβίωσε. Ούτε ηρωισμοί, ούτε αύτοθυσίαι. Απέθανε έξ ασθενείας. Έν τω μεταξύ διεσώθη κάποιο «ήμερολόγιον» του, τό όποιον βοηθούσης της Εβραϊκής προπαγάνδας διεφημίσθη παγκοσμίως καί ανεδείχθη εις πολυδιαβασμένο βιβλίον. Εγινε επίσης κινηματογραφική ταινία, θεατρικόν έργον κ.τ.λ.
Τελικώς ή ίστορικοφιλολογική έρευνα άπέδειξεν ότι τό «ήμερολόγιον» είναι πλαστογραφημένον, αν όχι όλο, τουλάχιστον εις μέγα μέρος του.
Ή ηθική κατάπτωσις φαίνεται ιδιαιτέρως άπό τό γεγονός, ότι οι Έβραίοι οργανώνουν δημοπρασίαν πωλήσεως αντικειμένων των θυμάτων του ολοκαυτώματος! Τί είδους έμπόριον είναι τούτο; Καί πώς νά χαρακτηρισθή;
Αποτελεί τελείαν έλλειψιν σεβασμού προς τά θύματα, όσα υπήρξαν. 'Ενώ άπό όλον τόν κόσμον οί Εβραίοι απαιτούν σεβασμόν της μνήμης τών θυμάτων του ολοκαυτώματος, οί ίδιοι καπηλεύονται τό ολοκαύτωμα. Είμαι βέβαιος ότι οί Έβραϊοι, πού ζουν στην Ελλάδα, λόγω της μακράς παραμονής των έδώ έδέχθησαν τήν έπίδρασιν (μέχρις ενός σημείου) του Ελληνικού ήθους, ούτως ώστε ουδείς Έλληνοεβραίος θά συμμετείχε εις άγοραπωλησίαν αντικειμένων θυμάτων (τών όποιων θυμάτων). Τήν αισχροκερδή αυτήν πράξιν μόνον γνήσιοι σημίται μπορούν νά διαπράξουν. Ακου «πλειστηριασμός αντικειμένων θυμάτων ολοκαυτώματος»!
Τό λέγουν, τό ανακοινώνουν, τό οργανώνουν επισήμως, δίχως ίχνος έντροπής. Ό Εβραίος έκπλειστηριαστής θα έκφωνή: «υποδήματα φυλακισμένου στό Αουσβιτς, τιμή εκκινήσεως 500 δολλάρια» ή «πίλος ραββίνου, πού απέθανε εις θάλαμον αερίων στό Νταχάου, τιμή εκκινήσεως 1.000 δολλάρια» κ.τ.λ. ακριβώς έτσι γίνεται ό πλειστηριασμός αντικειμένων θυμάτων ολοκαυτώματος, όπου διάφοροι χαζοχαρούμενοι Άμερικανοεβραίοι θά πλειοδοτούν, θά αγοράζουν τά αντικείμενα, διά νά στολίσουν τό σαλόνι των... Ή Εβραϊκή κερδοσκοπία δέν έχει όρια. Ερωτώ πάλιν: όταν γράφω αυτά πού κάνουν οί Εβραίοι είμαι άντισημίτης;
Απο το βιβλίο του Κωνσταντίνου Πλεύρη "Οι Εβραίοι όλη η αλήθεια".
ΠΗΓΗ: http://antipliroforisi.blogspot.com/2009/02/blog-post_6646.html
