ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: Το σχέδιο ‘’Gertrude’’ (‘’Αλέξανδρος’’ αλλιώς) του Χίτλερ να εισβάλλει με Έλληνες στην Τουρκία για να απελευθερώσει τις αλύτρωτες πατρίδες τους και ποια η ανθελληνική στάση των εβραίων μαζί με τους κομμουνιστές πάνω σε αυτό το θέμα & Βιβλίο ‘’Ο λαός ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά’’ (PDF)

 - Το σχέδιο ‘’Gertrude’’ ήταν το εξής: Γερμανικές δυνάμεις μαζί με Γεωργιανούς και Αρμένιους θα συγκεντρωνόντουσαν στα σύνορα με την Τουρκία από τα βορειοανατολικά και θα εφορμούσαν από εκεί και από τα δυτικά Γερμανικές δυνάμεις μαζί με μονάδες Ελληνικού Στρατού θα εισέβαλλαν από εκεί. Με την πτώση της Τουρκίας οι ανατολικές περιοχές της Τουρκίας θα δινόντουσαν στους Αρμένιους, ένα κομμάτι στους Γεωργιανούς και οι δυτικές περιοχές (Κωνσταντινούπολη, Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, Ελλήσποντος, Πίντος κλπ) θα δινόντουσαν στην Ελλάδα. Επίσης σε περίπτωση που νικούσε η Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία στο Στάλινγκραντ και στον Καύκασο και με την ήττα των Σοβιετικών θα ενωνόταν ο Πόντος με την Ελλάδα.

Από τα απομνημονεύματα του Λ. Κουτσονίκα («Άπομν. αγωνιστών 1821» τόμος 6ος σελ. 91) μαθαίνουμε για την εισβολή των εβραίων στη Νάουσα: «οι δε θρασύδειλοι εχθροί του Χριστιανισμού Ιου­δαίοι της Θεσσαλονίκης τρέχοντες, αυθορμήτως εγένοντο δήμιοι, σφάζοντες ως ζώα τους ανθρώπους. Φρίκη κατελάμβανε πάσαν ψυχήν ζώσαν δια τας τρομερωτάτας ανοσιουργίας αυτών, και εν τούτοις ουδεμία των βαρβάρων εκείνων ψυχών ελάμβανε το ελάχιστον αίσθημα οίκτου».Επί του αυτού θέματος διαβάζομεν αλλού (Χ. Στασινόπουλου: «Λεξικό Ελληνικής Επαναστάσεως 1821» τόμος Β, σελ. 65, λ. «Εβραίοι») ότι:«Κατά την καταστροφή της Νάουσας, τον Απρίλιο του 1822, από τον Αβδούλ Αμπούδ, εξακόσιοι Ε­βραίοι, που ακολουθούσαν το ασκέρι του αιμοβόρου Τούρκου πασά, αποτελέσανε πραγματικό σώμα δη­μίων και βασανιστών. Απερίγραπτα είναι τα όσα έ­καναν στον άμαχο πληθυσμό της μαρτυρικής αυτής πόλεως»

Πλησιάζοντας σε λίγες μέρες η ενάτη του Μάη που γιορτάζεται από τους απανταχού αντιφασίστες ως το τέλος του Ναζισμού για την ελευθερία όπως μας λένε, ακολουθώντας το διάβα των μετέπειτα δεκαετιών μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, όλοι μας αντιληφθήκαμε ότι η ελευθερία που μας λένε αφορά παρά μόνο όσους συμφωνούν μαζί τους, διαφορετικά περιμένει βούρδουλας τους διαφωνούντες και αποσιώπηση ή λογοκρισία στην καλύτερη περίπτωση. Για παράδειγμα, όταν μέσο κοινωνικής δικτύωσης φτάνει στο σημείο να λογοκρίνει μέχρι και τέως πρόεδρο της Αμερικής (αναφερόμενοι στον Τραμπ), περεταίρω λόγια δεν χρειάζονται! Το ότι βγάλανε τον σκασμό επίσης όλοι αυτοί οι αντιναζί αγωνιστές της ελευθερίας (Μασόνοι, αριστεριστές, Δωδεκαθεϊστές και άλλοι αντιχριστιανοί, Υδροχοϊστές κ.α.) τα τελευταία έτη όταν για παράδειγμα με πρόσχημα την πανδημία του Κορωνοϊού εφαρμόστηκαν τα πιο ανελεύθερα (και άσχετα προς την αντιμετώπιση ετούτης της πανδημίας όπως αποδείχτηκε τελικά) περιοριστικά μέτρα που βίωσε ο Δυτικός κόσμος μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, άπαντες κατανοούν επίσης ότι αυτό που τους ενοχλούσε τελικά ήταν ο ναζιστικός ολοκληρωτισμός (π.χ. για να μην τους στέλνει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης χάνοντας και τα εξουσιαστικά τους πόστα) και όχι αυτός της παγκοσμιοποίησης (π.χ. για να συνεχίζουν μάλιστα να ζητάνε τη διατήρηση τέτοιων περιοριστικών μέτρων παρόλο που έγιναν ρεζίλι παγκοσμίως κρίνοντας εκ του αποτελέσματός τους). Για να πέσουν οι μάσκες τους άπαξ διαπαντός στη συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας εις το εξής.

Στο παρόν άρθρο μας όμως που αποτελεί και ένα ιστορικό αφιέρωμα θα λέγαμε αλλιώς, ο αναγνώστης θα αντιληφθεί επίσης το εξής παράδοξο: Με τον κατακριτέο για όλους αυτούς Ναζισμό (σ.σ. συμπεριλαμβάνοντας μέσα σε αυτούς και τους φιλοσιωνιστές ακροδεξιούς υπέρμαχους του Ισραήλ με επίσης ‘’φιλελληνικό’’ ή ‘’πατριωτικό’’ προσωπείο), η Ελλάδα θα γινότανε και πάλι μεγάλη εδαφικά προσαρτώντας πίσω τις αλύτρωτες πατρίδες της όπως θα αποδείξουμε στη συνέχεια, ενώ με αυτούς που θα γιορτάσουν την ήττα του Ναζισμού σε λίγες μέρες, εβραίους και αριστεριστές πιο συγκεκριμένα στην περίπτωση που εξετάζουμε, όχι μόνο δεν μεγάλωσε η Ελλάδα εδαφικά από τότε, αλλά όπως θα θυμηθούμε επεδίωξαν κιόλας να μην προσαρτήσει ποτέ πίσω εκείνες τις αλύτρωτες πατρίδες και να χάσει μάλιστα όσες ήδη είχε όπως στην περίπτωση της Μακεδονίας! Κατά τα άλλα, ήταν εχθροί μας οι Ναζί και οι εβραίοι με τους αριστεριστές ‘’φιλέλληνες’’ (σ.σ. αλλά Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος έχουμε και όχι Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα!!!) όπως συνεχίζουν να προπαγανδίζουν για να παρασέρνουν ανίδεο κόσμο με το μέρος τους, ως εξής για να μας επιβάλλουν συνεχώς το δικό τους σύστημα εξουσίας που το βαπτίζουν ‘’ελευθερία’’ προς εξαπάτηση ηλιθίων (σ.σ. όχι όμως στον δικό μας κύκλο ανθρώπων και για αυτό ενημερώνονται με τέτοιου είδους άρθρα μας):

Βλέποντας λοιπόν τα σημερινά παιδιά να εξέρχονται των σχολείων φανατισμένα και ταγμένα σε αντι-καπιταλιστική/περιβαλλοντική τζιχάντ, κανείς ενημερωμένος άνθρωπος δεν θα έπρεπε να εκπλήσσεται. Αν αυτά πασπαλιστούν με ολίγο refugees welcome, με 62 φύλα, πολιτικές ταυτότητας, σπισισμό κλπ, έχουμε τον κομμουνιστικό αναθεωρητισμό έτοιμο να επιβάλει την ατζέντα του η οποία είναι πάντα μία: Επιβολή, εξαναγκασμός και κοινωνική μηχανική για τη δημιουργία του «νέου σοσιαλιστή ανθρώπου». Αυτού που θα μας γυρίσει στην εποχή του λίθου, όπως παραλίγο να κατορθώσει ο «νέος σοβιετικός άνθρωπος» των Λενιν/Σταλιν (σ.σ. από το ιστολόγιο ‘’Ελεύθερη Αγορά’’)

Έχουμε λοιπόν δυο στάδια δράσης των παρά φύσει κοσμοθεωριών. Κατά το πρώτο χριστιανοί, αριστεροί και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις παρουσιάζονται διωκόμενοι και ζητούν δικαιώματα γιατί δήθεν όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι και δεν είναι σωστές οι διακρίσεις. Αυτά τα συνθήματα γίνονται αγαπητά σε αφελείς ανθρώπους που αντιμετωπίζουν την ζωή με φόβο. Οι άνθρωποι αυτοί, όταν αποβάλλουν τους ήρωες και τα πρότυπα της παραδοσιακής τους -φυσικής- θρησκείας εντάσσονται στην οργάνωση -κοσμοπολιτική θρησκεία και την δυναμώνουν. Τότε ξεκινάει το δεύτερο στάδιο δράσης. Το κίνημα αφού ισχυροποιηθεί ξεκαθαρίζει την κατάσταση με τους φυσικώς ανωτέρους υπερασπιστές της φυσικής τάξης δια ανελέητου ολοκληρωτικού πολέμου μέχρι την επικράτησή τους…Η αριστερά όπως ο χριστιανισμός έχει ως θεμέλιο λίθο την παρά φύσει μεταφυσική παραδοχή της απόλυτης ισότητας των ανθρώπων και το όραμα ενός ιδανικού ειρηνικού κόσμου. Η μεταφυσική αυτή κρύβει τον παντοτινό πόθο του κατωτέρου ανθρώπου να φθάσει τον ανώτερό του δια της ισοπεδώσεως αυτού στο επίπεδό του. Αποκτά δε πολλούς οπαδούς διότι οι αδαείς και οι δειλοί από φόβο συγκινούνται με το ψευδές όραμα ενός απόλυτα ειρηνικού κόσμου. Ενός κόσμου παράλογου και αδρανούς. Ενός κόσμου έξω από τον μοναδικό πραγματικό κόσμο που χαρακτηρίζεται από τον συνεχή αγώνα για επιβίωση και πρόοδο (σ.σ. από την αρθρογραφία της ‘’Σατανικής Ορθοδοξίας’’) 

(σ.σ. ομολογία των ίδιων των εν Ελλάδι κομμουνιστών σε εφημερίδα τους που αποδεικνύει την υποτιθέμενη ‘’φιλοπατρία’’ τους)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΕΡΙ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΒΛΙΟ ‘’Ο ΛΑΟΣ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ’’ (ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ) ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΟΝΤΗ ΜΝΗΜΗ: 

https://www.scribd.com/embeds/16586949/content?start_page=1&view_mode=scroll&access_key=key-r3lt5lixo0xttmps7u1&show_recommendations=true 

 

Το σχέδιο του Χίτλερ να εισβάλλει με Έλληνες στην Τουρκία για να απελευθερώσει Πόντο, Κωνσταντινούπολη και Μικρά Ασία!

Το σχέδιο του Χίτλερ να εισβάλλει με Έλληνες στην Τουρκία για να απελευθερώσει Πόντο, Κωνσταντινούπολη και Μικρά Ασία!

Η επιχείρηση Gertrude ήταν το σχέδιο εισβολής των Εθνικοσοσιαλιστών στην Τουρκία.

Εφόσον ο Καύκασος έπεφτε στον Γερμανικό Στρατό υπήρχε ο κίνδυνος, το Αζερμπαιτζαν να ενωθεί με την Τουρκία καθώς οι δύο χώρες είχαν απο τότε αδελφικές σχέσεις. Υπήρχε ο κίνδυνος να γίνει ενα Παντουρανικό μέτωπο στον Καύκασο με κίνδυνο αποσταθεροποίησης στην περιοχή (δηλαδη θα γινόταν ό,τι πολύ απλά γίνεται σήμερα στον Καύκασο).

Οπότε το σχέδιο Gertrude ήταν το εξής: Γερμανικέες δυνάμεις μαζι με Γεωργιανούς και Αρμένιους θα συγκεντρωνόντουσαν στα συνορα με την Τουρκία απο τα βορειοανατολικά και θα εφορμούσαν απο εκεί και απο τα δυτικά Γερμανικές δυνάμεις μαζί με μονάδες Ελληνικου Στρατου θα εισέβαλλαν απο εκεί. Με την πτώση της Τουρκιας οι ανατολικές περιοχές της Τουρκίας θα δινόντουσαν στους Αρμενιους, ένα κομμάτι στους Γεωργιανούς και οι δυτικές περιοχές (Κωνσταντινουπολη,Νοτιοδυτικη Μικρα Ασια,Ελλησποντος,Ποντος κλπ) θα δινόντουσαν στην Ελλάδα.

Επισης σε περίπτωση που νικούσε η Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία στο Σταλινγκραντ και στον Καύκασο και με την ηττα των Σοβιετικών θα ενωνοταν ο Ποντος με την Ελλαδα

Το παρακάτω απόσπασμα αναφέρεται στο άγνωστο σχέδιο του Τρίτου Ράιχ σύμφωνα με το οποίο η Γερμανία μαζί με άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις θα εισέβαλε στην Τουρκία μετά το τέλος του Β’ ΠΠ με σκοπό να απαλλάξει τις νοτιοανατολικές Ευρωπαϊκές χώρες, αναμεσά τους και την Ελλάδα από την Τουρκική απειλή.

Το σχέδιο του Χίτλερ να εισβάλλει με Έλληνες στην Τουρκία για να απελευθερώσει Πόντο, Κωνσταντινούπολη και Μικρά Ασία!

Έτσι ρίχνεται φως σε μια εντέχνως αποσιωπημένη πτυχή των σχεδίων του Ράιχ που εντάσσονταν στο ευρύτερο πλάνο για την αναμόρφωση όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.

Μέλη της Αρμενικής-Γερμανικής και Γεωργιανικής-Γερμανικής Ένωσης συνάντησαν τον Άλφρεντ Ρόζενμπερκ το 1941, που τους υποσχέθηκε ότι «όταν η Αρμενία και η Γεωργία ελευθερώνονταν από τον μπολσεβίκικο ζυγό, ο Αρμενικός και ο Γεωργιανός στρατός με την υποστήριξη της Γερμανίας θα ξεκινούσαν έναν Ιερό πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, στον οποίο επίσης θα συμμετείχαν δυνάμεις της Wehrmacht, των Waffen SS – καθώς επίσης μεραρχίες του Ελληνικού και του Βουλγαρικού στρατού θα επετίθεντο κατά της Τουρκίας ταυτοχρόνως».

Είναι βέβαιον ότι η επιχείρηση αυτή θα ελάμβανε χώρα, καθώς κατά την διάρκεια του Β’ ΠΠ η Τουρκία δεν ήταν σύμμαχος του Τρίτου Ράιχ και, κυρίως, υπάρχει και είναι επιβεβαιώσιμον το όνομα της επιχειρήσεως. Αμέσως μετά την απελευθέρωσή της η Αρμενία θα γίνονταν σύμμαχος της Γερμανίας. Αυτή η εξέλιξη έχει εγκριθή προσωπικώς υπό του Αδόλφου Χίτλερ. Το 1942 ο Φύρερ υπέγραψεν εντολή για δημιουργία των τεσσάρων Καυκασίων Λεγεώνων.

Στρατιωτικές δυνάμεις από την Ευρώπη που θα περιελάμβαναν μεραρχίες του Ελληνικού στρατού, της Wehrmacht αλλά και των Waffen SS προορίζονταν να βοηθήσουν τις Αρμενικές και Γεωργιανές δυνάμεις να εισβάλουν στην Τουρκία. Την κατάλληλη στιγμή, η Αρμενία και η Γεωργία θα έπρεπε να προσφέρουν στον Γερμανικό στρατό δύναμη της τάξεως των 100.000 στρατιωτών, χάριν ακριβώς της επικειμένης εισβολής στην Τουρκία. Το σχέδιο κατακτήσεως της Τουρκίας άρχισε να καταστρώνεται το 1942 υπό την κωδική ονομασία “Gertrude“.

Συμφώνως προς τα αρχεία που ανευρέθησαν στο Υπουργείο εν σχέσει προς τις υπό κατοχήν ανατολικές περιοχές, οι ηγέτες του Τρίτου Ράιχ γνώριζαν πολύ καλά ότι αργά ή γρήγορα ο Παντουρανισμός θα αποτελούσε κίνδυνο για την Γερμανία, εάν επέτρεπαν στην Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν να συνενωθούν. Ο κίνδυνος ενώσεως της Τουρκίας με το Αζερμπαϊτζάν κάτω από μία μεγάλη «Παντουρανική» ιδέα ήταν ουσιαστικά ένας ορατός κίνδυνος για τους ηγέτες του Ράιχ κατά το 1942 και 1943. Η ιδέα της Μεγάλης Αρμενίας και η πραγματοποίησή της θα αποτελούσε το αντίβαρο στις Τουρκικές φιλοδοξίες στην περιοχή του Καυκάσου.

Οι Αρμένιοι και οι Γεωργιανοί, σύμφωνα με το σχέδιο, έπρεπε να παρέχουν 100.000 άνδρες. Αυτός ο στρατός μαζί με γερμανικές δυνάμεις της Βέρμαχτ και των SS θα εισέβαλε στην Τουρκία.

Το σχέδιο είναι βέβαιο πως θα εφαρμοζόταν αν η Γερμανία νικούσε. Ο Χίτλερ είχε δώσει την εντολή να σχηματιστούν καυκασιανές λεγεώνες, όπως ακριβώς προέβλεπε το σχέδιο «Gertrude» που συμφωνήθηκε μεταξύ Ρόζεμπεργκ και Αρμενίων. Πρόσφατα και ο Τούρκος ερευνητής Conecsi μιλώντας στην εφημερίδα Μιλλιέτ επιβεβαίωσε την ύπαρξη του σχεδίου «Gertrude». Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Μιλλιέτ αναφέρθηκε σε έγγραφα κατασκοπείας των Γερμανών. Έγγραφα που κατέγραφαν κάθε λεπτομέρεια σχετικά με την Τουρκία και φανερώνοντας την πρόθεση του Τρίτου Ράιχ να συγκεντρώσει πληροφορίες με σκοπό μια μελλοντική επίθεση.

Ένας χάρτης του Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ που παρουσίαζε την προγραμματισμένη εισβολή του Ράιχ στην Τουρκία (Kommissariat Armenien) περιλαμβάνεταιμεταξύ των απορρήτων αρχείων που ανευρέθησαν υπό της σοβιετικής υπηρεσίας στρατιωτικής αντικατασκοπίας “SMERSH”, μετά το πέρας του πολέμου.

Το σχέδιο «Gertrude» που αφορά την κατάκτηση και τον διαμελισμό της Τουρκίας από το Γ’ Ράιχ βρισκόταν για δεκαετίες ξεχασμένο στα συρτάρια της «Smersh», της Σοβιετικής υπηρεσίας αντικατασκοπίας. Οι λεπτομέρειες του σχεδίου είχαν συζητηθεί σε μυστικές συναντήσεις μελών της Αρμενο-γεωργιανής και της Γεωργιανο-γερμανικής ένωσης με το Άλφρεντ Ρόζεμπεργκ, εκπρόσωπο της Γερμανικής κυβέρνησης.

Ο Χίτλερ είχε αντιληφθεί το Παντουρκικό κίνδυνο εν αντιθέσει με τους σημερινούς Ευρωπαίους ηγέτες που θέλουν την Τουρκία στην ΕΕ. Η μεγάλη Αρμενία θα ήταν το αντίβαρο στις διεκδικήσεις της Τουρκίας στον Κάυκασο. Τελικά ο Χίτλερ έχασε τον πόλεμο, η Αρμενία παρέμεινε υπό την ΕΣΣΔ μέχρι το 1991 και η Τουρκία διατήρησε την ουδετερότητά της σε όλο τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Η Γερμανική μπότα δεν πάτησε ποτέ στο έδαφος της Τουρκίας και το σχέδιο «Gertrude» για τον διαμελισμό της έμεινε στα χαρτιά…

ΠΗΓΗ: https://katohika.gr/ellada/sxedio-tou-xitler-na-eisvallei-ellines-stin-tourkia-gia-na-apeleutherosei-ponto-konstantinoupoli-kai-mikra-asia/

Τα φρικαλέα εγκλήματα των Εβραίων κατά του Ελληνισμού
Στις 29 Μαίου 1453 κυριεύεται Κωνσταντινούπολις. Ο Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος πίπτει ηρωϊκώς μαχόμενος. Η άλωση της πόλεως ορίζει το τέλος της Ελληνικής Κοσμοκρατορίας. Οι βάρβαροι Οθωμα­νοί που μπήκαν μέσα, για πολλές μέρες σφάζουν και λεη­λατούν. Τίποτε δεν μένει όρθιον. Οι εβραίοι δεν κινδυνεύ­ουν καθόλου!

Απεναντίας ενθουσιασμένοι από την Ελ­ληνική τραγωδία, συνεργάζονται με τους Τούρκους και φυσικά κερδοσκοπούν. Χαρακτηριστικώς αναφέρω, ότι οι Τούρκοι αιχμαλώτι­σαν 60.000 περίπου νέους Έλληνας και Ελληνίδας, ανά­μεσά τους και μερικούς Λατίνους, τους οποίους πωλούν ως σκλάβους στους εβραίους. Οι Ιουδαίοι τότε εθησαύρισαν από το δουλεμπόριο που έκαναν.
Σχετικώς στην Εγκυ­κλοπαίδεια ΗΛΙΟΣ (τόμος 11ος σελ. 897 λ.

«Κωνσταντινούπολις») διαβάζομεν:«Επί τρεις ημέρας (1453, 29-31 Μαΐου) επεκράτησαν σφαγαί, λεηλασίαι, αιχμαλωσίαι και παντός εί­δους άλλαι βιαιοπραγίαι εν τη καταλειφθείση πόλει. Λέγεται ότι τότε περί τας 60 χιλιάδας Ελλήνων και Λατίνων περιήλθαν εις τουρκικήν αιχμαλωσίαν.

Εξ αυτών πολλοί επωλήθησαν εις Εβραίους, οι οποίοι κατά την Άλωσιν και μετ’ αυτήν πολύ επλούτισαν μετερχόμενοι την εμπορίαν των σκλάβων, έχοντες ιδίαν συνοικίαν εις τον Γαλατά και ιδίαν «παλαιάν Εβραϊκή σκάλαν», κειμένην πιθανότατα πλησίον του Βαλούμ-Παζάρ».

Η σκοτεινή περίοδος της Τουρκοκρατίας αρχίζει

Ο Ελληνισμός υποφέρει όχι μόνο από την τουρκική κατο­χή, αλλά και από τους εβραίους, ιδίως από τους τελευταί­ους. Ναι, μη σας φαίνεται παράξενο. Ο Τούρκος το μόνο που ήθελε ήταν να έχη εδραιωμένη την εξουσία του και να εισπράττη φόρους.

Αντίθετα οι εβραίοι μας μισούσαν σαν Έθνος και προσπαθούσαν να μας εξαφανίσουν.

Ο Γ. Ιωάννου («Καθημερινή» 7 Μαρτίου 1976) αν και φιλοεβραίος παρατηρεί σ’ άρθρο του ότι:«οι Εβραίοι υπήρξαν υποδειγματικοί υπήκοοι του Πατισάχ. Ευκαιρία δεν έχασαν για να του κάνουν το χατήρι, όταν εμείς σερνόμασταν στης δουλείας τα χώματα»

.Αλλά δεν έκαναν μόνο τα χατήρια στους Τούρκους, ήτανε ακόμη εκτός από οικονομικοί καταπιεστές των Ελλήνων και κατάσκοποι. Ο Δ. Δανιηλίδης στο βιβλίο του «Η νεοελληνική κοινωνία και οικονομία» (εκδ. «Σαμαρόπουλος» Αθ. 1934, σελ. 215) αναφέρει τον τρόπο με τον οποίον οι εβραίοι κέρδιζαν την εμπιστοσύνη των Σουλτάνων και πως από τον «κύκλο τους αναδειχθήκανε σύμβου­λοι και κατάσκοποι».

Ο διαβόητος εβραίος Μαυρογόνατος κατέδιδε τους Έλληνες επαναστάτες στις ενετικές αρ­χές, διότι οι εβραίοι θέλανε οι Έλληνες να είναι υπόδουλοι. Δεν τους ενδιέφερε ο κατακτητής. Οι Έλληνες μόνο να είναι σκλάβοι. Ο εβραίος Ναζή, επίσης κατατυράννησε τα Ελληνικά νησιά και υπήρξε η αιτία της τουρκικής κατακτήσεως της Κύπρου.

Το 1985 το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο Στρατού κυκλοφόρησε το βιβλίο του ΡΑUL COLES: «Οι Οθωμα­νοί στην Ευρώπη» (έκδ. ΔΕΚ/ΓΕΣ Αρ. 106, σελ. 215,218) όπου διαβάζομεν τα εξής:«Ο Ιωσήφ Νάζι τους συνήντησε εκεί το 1554 και αμέσως απεκάλυψε ότι ανήκε στην ιουδαϊκή πίστη.

Κατά τα επόμενα χρόνια έγινε διάσημος ως έμπορος ειδικευμένος στο εμπόριο των κρασιών και ως έμπι­στος διπλωματικός σύμβουλος της οθωμανικής κυ­βερνήσεως και ως γενναιόδωρος προστάτης των ε­βραϊκών φιλολογικών κύκλων της Κωνσταντινουπόλεως και της Θεσσαλονίκης. Τουρκικά έγγραφα της εποχής τον αναφέρουν ως Φρανκ Μπέϋ Ογλού· για τους κατοίκους της Κωνσταντινουπόλεως ήταν απλώς Ο «Μέγας Εβραίος». Μια περίοδος σημαντι­κής επιρροής και ισχύος άρχισε με την ανάρρηση στο θρόνο του φίλου και προστάτου του Σελίμ του II, το 1566.

Ο Σελίμ τον ωνόμασε δούκα της Νάξου, ένα τιμάριο που περιλάμβανε μια δωδεκάδα νησιών του Αιγαίου με σημαντική εμπορική και κάποια στρατη­γική σημασία. Δημιούργησε ένα δίκτυ διπλωματι­κών και εμπορικών επαφών στην Πολωνία, στη Μολδαβία και στη Βλαχία.

Αργότερα ο Σελίμ του παραχώρησε το μονοπώλιο της εισαγωγής κρασιών στην Κωνσταντινούπολη. Στην αυλή ήταν εξέχον μέλος του φιλοπόλεμου κόμματος, που διατηρούσε την παράδοση του Χαϊρεδίν Βαρβαρόσσα, κηρύσ­σοντας αδιάκοπες εχθροπραξίες εναντίον όλων των καθολικών μεσογειακών δυνάμεων. Απέβλεπε στο θρόνο της Κύπρου, όταν οι οθωμανικές δυνάμεις ει­σέβαλαν στη νήσο το 1570.

Η επιρροή του Ιωσήφ Ναζί έπεσε μετά τη σύνα­ψη ειρήνης με τη Βενετία το 1573, και το θάνατο τον Σελίμ, το 1574, οπότε αποτραβήχτηκε σ’ ένα βίο, τον οποίο ο βιογράφος του Σέσιλ Ροθ αποκαλεί «χρυσω­μένη αφάνεια», στο παλάτι του στο Μπελβεντέρε, απάνω στο Βόσπορο.

Το ρόλο του ως αυλικού, επιχειρηματία και συμβούλου για την εξωτερική πολι­τική ανέλαβε αμέσως ένας άλλος Εβραίος, ένας πρόσφυγας γερμανικής καταγωγής, ο Σολομών Νάθαν Ασκενάζι, ο Αλαμάν Ογλού για τους Τούρ­κους χρονικογράφους».Ο «Μέγας Εβραίος» λοιπόν χάρις στους Τούρκους ηγεμόνευσε στο Αιγαίο και ήθελε τον Θρόνο της Κύπρου!!!

Το ιστορικώς βεβαιότατον είναι ότι οι εβραίοι δεν θέλα­νε την Ελληνική Επανάστασι και καταπολεμούσανε με δόλια μέσα, κάθε απόπειρα επαναστάσεως. Προσφιλής τους τακτική ήταν να επισημαίνουν τους επαναστάτες και να τους προδίνουν στις Τουρκικές αρχές.

Έτσι αυξάνανε την ευγνωμοσύνη των Τούρκων και εισπράττανε χρηματι­κές αμοιβές.

Για να μη μακρυγορώ υπενθυμίζω την περίπτωσι του φλογερού πατριώτου, του Επισκόπου Τρίκκης Διονυσίου, του επονομαζομένου Σκυλοσόφου. Αυτός όταν καθαιρέθηκε για τις επαναστατικές του ενέργειες, εταξίδευσε στην Ευρώπη και συνωμότησε με βασιλείς (Κάρολος Β’, Ερ­ρίκος Δ’) κατά των Τούρκων. Τελικά μόνος του κατώρθωσε να παρασύρη σ’ επανάσταση τους Ηπειρώτες χωρικούς της Πίνδου.

Η ενέργεια του Διονυσίου υπήρξε μια υπέρ-τολμηρή πράξη παλληκαριάς. Δεν είχε καμμιά ελπίδα επι­τυχίας κι όμως έγινε. Η αξία της από την άποψη της τονώσεως του ηθικού των σκλαβωμένων υπήρξε ανυπολόγι­στος, διότι οι «ραγιάδες» είδαν ότι, αν και άοπλοι μπορούσαν έστω για λίγο, να επιβληθούν. Μετά την καταστο­λή του κινήματος ο Διονύσιος κρύφθηκε, αλλά τον προδώσανε οι εβραίοι. Τα γεγονότα συνοπτικά εξελίχθησαν ως εξής:«Την νύκταν λοιπόν της 10ης προς την 11ην Σεπτεμβρίου 1611 επί κεφαλής 800 χωρικών αόπλων επί το πλείστον … επέδραμε κατά των Ιωαννίνων, προέβη εις σφαγάς των εν αυτοίς ανύποπτων Τούρκων και επυρπόλησε το κτίριον του τοπάρχου Οσμάν Πασά.

Οι Τούρκοι έ­νοπλοι όντες, αν και κατ’ αρχάς κατεθορυθήθησαν τους έ­τρεψαν εις φυγήν και εφόνευσαν πολλούς, όχι μόνον από τους επαναστάτας αλλά και από τους Χριστιανούς κατοί­κους των Ιωαννίνων. Ο Διονύσιος απομείνας μόνος κα­τέφυγε εις το κάτωθεν του ναού του Αγίου Ιωάννου σπήλαιον. Και σήμερον «τρύπα του σκυλοσόφου» καλούμενον ίνα κρυβή. Τη προδοσία όμως των εβραίων το χρονικόν αναγράφει και η παράδοσις διασώζει συλληφθείς εξεδάρει ζων, το δε δέρμα του «γεμίσαντες άχυρον το περιέφε­ραν από πόλιν εις πόλιν και τέλος εις αυτήν την Κωνσταντινούπολιν…» (Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «ΠΥΡΣΟΣ» τόμος Θ’, σελ. 406 λ. «Διονύσιος ο σκυλόσοφος»).

Μετά την καταστολή της επαναστάσεως του Διονυσίου οι εβραίοι προδώσανε ή κατηγορήσανε πολλούς ιερείς που βρήκαν βασανιστικό θάνατο. Τραγική ήταν η περίπτωση του Αρχιεπισκόπου Φαναριού και Νεοχωρίου Ιερομάρτυρος Σεραφείμ. Του έκοψαν την μύτη «εσουβλίσθη και μετά ταύτα απεκόπη η κεφαλή αυτού υπό των δημίων» («Λεξικόν των Νεομαρτύρων», «εκκλησιαστικοί εκδό­σεις» Άθ. 1972, τόμος 3ος, σελ. 450).

Διαφορετικός από τον Διονύσιο ήταν ο Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779) ο οποίος προετοίμαζε την επανάστασιν δια της παιδείας των Ελλήνων. Οι εβραίοι που παρακολουθούσανε την δράση του, που ίδρυε παντού σχολεία ανη­συχούσαν. Ο ίδιος δε ο Κοσμάς, ο οποίος εγνώριζε το ποιόν των Ιουδαίων «παρήνει τους Χριστιανούς να απέχωσι πάσης κοινωνίας και συναλλαγής προς τους Ιου­δαίους» (Σπ. Αραβαντινός: «Ιστορία Αλή Πασά» έκδ. «Πυρρός» τόμος 1ος Αθ. 1895 σελ. 30). Μετά πολλά και «ένεκα διαβολών ισραηλιτών» (ενθ. ανωτ.) οι Τούρκοι (Κουρτ Πασάς) αφού πληρωθήκανε από τους εβραίους εθανάτωσαν τον Κοσμά.

Το ότι οι Τούρκοι δεν επιθυμού­σαν τον φόνο του Ιεράρχου φαίνεται κι από την αντίδραση του Αλή Πασά, ο οποίος αγανάκτησε όταν επληροφορήθη ότι σκοτώσανε τον Κοσμά και έκτισε Εκκλησία εις μνήμη του, ακριβώς όπου τον απαγχονίσανε.Ο Κοσμάς στις 2 Μαρτίου 1779 τελείωνε επιστολή, προς τον αδελφόν του Χρύσανθο με τα ακόλουθα λόγια:

«Δέκα χιλιάδες Χριστιανοί με αγαπώσι και ένας με μι­σεί. Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσι και ένας όχι τόσον. Χιλιάδες εβραίοι θέλουν τον θάνατον μου και ένας όχι.

Ο σος αδελφός Κοσμάς ιερομόναχος»(Χ. Κοντού:

«Εφημ. των φιλομαθών» τομ. ΙΕ, 1867, σελ. 1413 και εις Φ. Μιχαλόπουλο: «Κοσμάς ο Αιτωλός» σελ. 110).Στη βιογραφία του, που προανάφερα διαβάζετε συχνά φράσεις, όπως «οι εβραίοι τον έβλεπαν μ’ εχθρότητα και μίσος» (σελ. 86), «ο φανατισμός και το μίσος των εβραίων» (σελ. 103). Αλλά κι ο Κοσμάς δεν υποχώρησε.

Στα κηρύγματά του υπήρξε κεραυνός εναντίον των Ιου­δαίων»«Τώρα έχω μάτια να βλέπω τον Εβραίον. Ένας άν­θρωπος να με υβρίζη, να φονεύση τον πατέρα μου, τη μητέρα μου, τον αδελφόν μου και ύστερα το μάτι να μου βγάλη, έχω χρέος ωσάν χριστιανός να τον συγχωρήσω.

Το να υβρίζει όμως τον Χριστόν μου και την Παναγίαν μου δεν θέλω να τον βλέπω. Και η ευγένειά σας πως σας βαστά η καρδιά να κάνετε πραγματείας με τους Εβραίους; Εκείνος, όπου συναναστρέφεται με τους Εβραίους, αγοράζει και πωλεί, τι φανερώνει; Φανερώνει και λέει πως καλά έκα­μαν οι Εβραίοι και εθανάτωσαν τους προφήτας και όλους τους καλούς. Καλά έκαμαν και κάμουν να υ­βρίζουν τον Χριστόν μας και την Παναγίαν μας.

Κα­λά κάνουν και μας μαγαρίζουν. Λοιπόν μην αγοράζε­τε τίποτε από αυτούς. Ταύτα διατί σας τα είπα χρι­στιανοί μου; Όχι δια να φονεύετε τους Εβραίους και να τους κατατρέχετε, αλλά να τους κλαίετε». («Διδαχαί Κοσμά» έκδ. «Αποστολιά» 1897 σελ. 63).

Τελικά «οι εβραίοι επήγαν εις τον Κουρτ-Πασάν και του έδωσαν πολλά πουγγιά για να τον θανατώση» («Βίος Κοσμά» Βενετία 1814, σελ. 28). Συγκεκριμένα οι Ιουδαίοι πλήρωσαν τον Τούρκο δολοφόνο με 20.000 γρόσια. Το πτώμα του απαγχονισθέντος Αγίου ρίξανε σ’ ένα ποτάμι με μια πέτρα δεμένη στο λαιμό, όπως αργότερα κάνανε στον πατριάρχη Γρηγόριο Ε’. Ένας ευσεβής Έλλην το ανέσυρε και τον θάψανε στον νάρθηκα της εκκλησίας τις Θεοτόκου στο χωριό Καλικόντασι.

Τα χρόνια της δουλείας των Ελλήνων οι εβραίοι θριαμ­βεύουν και φυσικά θησαυρίζουν. Μαζεύονταν γύρω από τους ισχυρούς Πασάδες και με γλοιώδες κολακείες εξα­σφάλιζαν την εύνοιά τους. Όποιο βιβλίο ιστορίας διαβά­σετε για Τούρκους θα συναντήσετε δίπλα τους και τους ε­βραίους.

«Εβραϊκές οικογένειες, είχαν από πολύ καιρό ασπασθεί το Ισλάμ και κατείχαν την εποχή του Σουλτάνου υψηλές θέσεις…» γράφει ο καθηγητής Πανεπιστημίου Φ. Βέμπερ στην εργασία του «Ο επιτήδειος ουδέτερος» (έκδ. Γ.Ε.Σ. Άθ. 1985 σελ. 50).

Βέβαια αν και παρίσταναν τον μουσουλμάνο, οι εβραίοι παρέμεναν πάντοτε εβραίοι. Χάριν του κέρδους προσεποιούντο ότι αλλαξοπίστησαν.

Ο Αραβαντινός στην «Ιστορία του Αλή Πασά» συχνά μνημονεύει τους Ιουδαίους που τον περιτριγύριζαν π.χ. «Μωσάκης ο Εβραίος (τόμος Β, σελ. 472 όπ. 4) «Ραφαήλ Κοέν» (τόμος Β, σελ. 367) μάλιστα αυτός έπαιξε χαρτιά με τον Αλή έχασε και δεν είχε να τον πλήρωση!

Ο ιστορικός αναφέρει επίσης (τόμος Β, σελ. 375, υπ. Ι) και για τον ερωτικό δεσμό μιας Οθωμανίδος μ’ έναν Έλληνα και απο­καλύπτει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του εβραίου, ο οποίος πρώτα τους διευκόλυνε και κατόπιν τους πρόδωσε με συνέπεια να συλληφθούν και να θανατωθούν με λιθοβο­λισμό:

«Αι συνεντεύξεις των δύο εραστών διηυκολύνοντο υπότινος Εβραίου όστις, άξιος όντως απόγονος του Ισκαριώτου πρόδωσεν αυτούς».Οι Τούρκοι ούτε ήσαν, ούτε είναι τόσο αφελείς όσο τους νομίζουν. Άλλως τε η Οθωμανική αυτοκρατορία δεν μπορεί να θεωρηθή έργον αφελών.

Συμφωνώ απόλυτα ότι με τον πολιτισμό δεν έχουν σχέσιν, αλλά κουτοί δεν είναι.

Ξέρανε λοιπόν ότι οι εβραίοι υποκρίνονται, αλλά τους εχρειάζοντο, διότι τους μετεχειρίζοντο. Αναγνωρίζω προς τιμήν των Τούρκων, ότι επανειλημμένα διέσωσαν Έλλη­νες από το εβραϊκό μίσος, όπως και μερικές φορές δεν αντέχανε τον εβραϊσμό και ξεσπάθωναν εναντίον του.

Πολ­λές φορές, ιδίως οι Γενίτσαροι, λεηλατούσαν τα εβραϊκά καταστήματα.Η κήρυξη της επαναστάσεως του 1821 αποδεικνύει πλέον και στον κακοπροαίρετα δύσπιστο την στάσι των εβραίων έναντι των Ελλήνων. Τώρα πια οι εβραίοι δεν εί­ναι κατάσκοποι, φοροεισπράκτορες, προδότες, δολοφό­νοι, όπως ήταν πριν. Τώρα δρουν ομαδικά σαν εβραίοι και σφάζουν τους Έλληνες. Για το ολοκαύτωμα των Ελλή­νων από τους εβραίους το 1821 δυστυχώς δεν γραφήκανε βιβλία.

Ότι γνωρίζουμε το ξέρουμε από τα αξιόπιστα απομνημονεύματα των αγωνιστών του 1821. Τα παιδιά μας στο σχολείο μαθαίνουν για τις σφαγές, που διέπραξαν οι Τούρκοι. Για τα εγκλήματα των εβραίων δεν τους λέγουν τίποτε. Παραδείγματος χάριν, από τα απομνημονεύματα του Λ. Κουτσονίκα («Άπομν. αγωνιστών 1821» τόμος 6ος σελ. 91) μαθαίνουμε για την εισβολή των εβραίων στη Νάουσα:

«οι δε θρασύδειλοι εχθροί του Χριστιανισμού Ιου­δαίοι της Θεσσαλονίκης τρέχοντες, αυθορμήτως εγένοντο δήμιοι, σφάζοντες ως ζώα τους ανθρώπους. Φρίκη κατελάμβανε πάσαν ψυχήν ζώσαν δια τας τρομερωτάτας ανοσιουργίας αυτών, και εν τούτοις ουδεμία των βαρβάρων εκείνων ψυχών ελάμβανε το ελάχιστον αίσθημα οίκτου».Επί του αυτού θέματος διαβάζομεν αλλού (Χ. Στασινόπουλου:

«Λεξικό Ελληνικής Επαναστάσεως 1821» τόμος Β, σελ. 65, λ. «Εβραίοι») ότι:«Κατά την καταστροφή της Νάουσας, τον Απρίλιο του 1822, από τον Αβδούλ Αμπούδ, εξακόσιοι Ε­βραίοι, που ακολουθούσαν το ασκέρι του αιμοβόρου Τούρκου πασά, αποτελέσανε πραγματικό σώμα δη­μίων και βασανιστών. Απερίγραπτα είναι τα όσα έ­καναν στον άμαχο πληθυσμό της μαρτυρικής αυτής πόλεως».

Μια περιοχή της Ελλάδος που είχε επισύρει το έξαλλο μίσος των εβραίων ήταν η ηρωϊκή Χίος. Είναι ιστορικώς βέβαιον, ότι οι Ιουδαίοι προκαλέσανε την καταστροφή της από τους Τούρκους για να λεηλατήσουν τον πλούτο των πολυαρίθμων Χιακών εργαστηρίων. Επί πλέον συμ­μετείχαν και οι ίδιοι με τον φρικτότερο τρόπο στις σφαγές.

Ο αγωνιστής του 1821, γραμματεύς του Κανάρη και μετέπειτα βουλευτής Σύρου Ανδρέας Μάμουκας (1801-1884) έχει περιγράψει σαν αυτόπτης μάρτυς τα αιμοσταγή εβραϊκά εγκλήματα.Η μανία των εβραίων κατά των Ελλήνων βεβαιώνει «ήτο απερίγραπτος» παρακάτω λέγει, ότι δεν μπορεί να εκ­φράση τον τρόπο με τον οποίο οι Ιουδαίοι μετεχειρίζονται τα νεκρά σώματα των Ελλήνων. Αξιοσημείωτον είναι ότι αποκαλεί τους εβραίους «μεμισημένον γένος εις όλον τον κόσμον» και κατόπιν αναφέρει ότι οι εβραίοι δεν συνεκινούντο προ των γυμνών κρεμασμένων Ελλήνων, αλ­λά τους κατεκομμάτιαζαν ως κρέας εν μακέλλω» (σφαγείον).

Η περιγραφή είναι πραγματικά ανατριχιαστική και μπορείτε να την διαβάσετε στο «Χιακόν Αρχείον» που επεμελήθη ο Ιω. Βλαχογιάννης (τόμος 1ος, έκδ. «Αρ­χείων της Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας» Αθήναι 1924, σελ. 314-315).

Οι σύγχρονοι «ιστορι­κοί» παραλείπουν να αναφέρουν ότι μαζί με τους Τούρ­κους έφθασαν στην Χίον εβραίοι από την Σμύρνη και από άλλα μέρη ένοπλοι, για να συμβάλουν στο ολοκαύτωμα των Χίων. Ο Μάμουκας που έζησε τα γεγονότα (ηχμαλωτίσθη και εδραπέτευσε) καταγγέλλει τους εβραίους, το «Χριστιανόμαχον τούτο έθνος» που με «άσπονδον μίσος» ώρμησε στην Χίον δια να «κουρσεύση και να λεηλατήση και να καταστρέψη ότι δυνηθή…»! (ενθ. ανωτ. σελ. 307).Πιστεύω ότι κάθε Έλλην οφείλει, να γνωρίζη λεπτομε­ρώς την τραγωδία του Εθνομάρτυρα Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’ όπου οι εβραίοι δείξανε τα πραγματικά τους αισθήματα, προς τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.Η εγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΣ (τόμος σελ. 676, λ. «Γρηγόριος») διεκτραγωδεί τα γεγονότα ως εξής:«Αποβιβασθείς εγονυπέτυσε και αφού προσηυχήθη έτεινε τον τράχηλον εις τον δήμιον, νομίζων ότι εκεί έμελλε ν’ αποκεφαλισθή.

Αλλά δια λακτι­σμάτων και ύβρεων εξηναγκάσθη να σηκωθή οδηγη­θείς εις παρακείμενον καφενείον, όπου ανέμενε περί την ημίσειαν ώραν μέχρις ου ο δήμιος μεταβή εις ανεύρεσιν σχοινιού. Μετά ταύτα υποβασταζόμενος υπό Τούρκων στρατιωτών, ο γέρων πρωθιεράρχης ωδηγήθη υπό τους αγροίκους προπηλακισμούς Τούρκων και Εβραίων προς την μεσημβρινήν πύλην των Πατριαρχείων, εκ της οποίας εδέθη η αγχό­νη.

Ο πατριάρχης παρηκολούθει όλην αυτήν την διαδικασίαν προσευχόμενος. Ακολούθησε ο δή­μιος, αφού του αφήρεσε το εγκόλπιον, το εξωτερικόν ράσον, το κομβολόγιον και ό,τι εύρεν επ’ αυτού, διέταξε ρωμαλέον αχθοφόρον να τον σήκωση επί των ώμων του, ο ίδιος δε αναβάς επί κλίμακας περιέ­βαλε τον τράχηλον του πατριάρχου δια βρόχου και αφήκεν αυτόν μετέωρον. Μετ’ ολίγας στιγμάς περί την 3ην μ.μ. παρέδιδε το πνεύμα ο εθνομάρτυς πατριάρχης, άγων το 76ον έτος της ηλικίας του.

Οι παριστάμενοι Τούρκοι και Εβραίοι ελιθοβόλουν το αιωρούμενον λείψανον προ του οποίου διήλθαν όχι μόνον ο μέγας βεζύρης αλλά και ο ίδιος ο σουλτάνος Μαχμούτ, κατά διαταγήν του οποίου το λείψανον έμεινεν εκεί επί τρεις ημέρας κρεμάμενον και φέρον επί του στήθους το φιρμάνιον περί της εις θάνατον καταδίκης.

Κατά το φιρμάνιον αυτό ο πατριάρχης Γρηγόριος εθεωρήθη καθ’ όλα τα φαινόμενα συμμέτοχος της Επαναστάσεως, διότι κατήγετο εκ Πελοποννήσου, όπου αυτή εξερράγη».Ταυτοχρόνως ο σουλτάνος διέτασσε τον φόνον και άλλων αρχιερέων, των οποίων υπωπτεύετο την δράσιν. Ο διαδεχθείς τον Γρηγόριον εις τον οικουμενικόν θρόνον Ευγένιος εις μάτην προσεπάθησε να εξαγοράση και θάψη το λείψανον του εθνομάρτυ­ρας.

Την 13 Απριλίου το λείψανον παρεδίδετο αντί 800 γροσίων εις Εβραίους, οι οποίοι χαιρεκακούντες έσυρον αυτό δια των οδών της Κωνσταντινουπόλεως μέχρι της παραλίας του Κερατίου κόλπου, όπου το έρριψαν εις την θάλασσαν αφού του προσέδεσαν ογκώδη λίθον.

Αποκοπέντος όμως του κρατούντος τον λίθον σχοινιού, το λείψανον επέπλευσε και γενόμενον αντιληπτόν υπό του Κεφαλλήνος Μαρίνου Σκλάβου, πλοιάρχου του υπό ρωσσικήν σημαίαν πλοίου «Άγιος Νικόλαος», ανεσύρθη την 16ην Α­πριλίου».Η τραγωδία έκλεισε με την επονείδιστη εβραϊκή πράξη της αγοράς του πτώματος του Πατριάρχου. Σημειώστε ότι για το ανοσιούργημα συνεστήθη εικοσαμελής εβραϊκή επιτροπή! η οποία κατώρθωσε να πάρη αυτή το πτώμα του Πατριάρχου κι όχι ο Πατριάρχης Ευγένιος, που πλήρωσε για να το θάψη.

Η ίδια τύχη περίμενε τον Αρχιεπίσκοπο Αίμου Κύριλλον, τον Αρχιεπίσκοπον Εφέσσου Ευγένιον, τον Αρχιεπίσκοπον Ανδριανουπόλεως Δωρόθεον, εκατόν ογδοήκοντα πέντε εξάρχους και ηγουμένους και άγνωστος αριθ­μός ιερέων εδολοφονήθησαν, εξ αίτιας των εβραίων.Και ενώ όλες οι ιστορίες περιγράφουν το φρικιαστικό τέλος του Πατριάρχου επαναλαμβάνω ότι μόνο στα Ελλη­νικά σχολεία δεν διδάσκεται η αλήθεια.

Για παράδειγμα στην «Ελληνική Ιστορία των νεωτέρων χρόνων» (έκδ. «Οργανισμού Εκδόσεως Σχολικών βιβλίων» της ΣΤ’ δημοτικού, σελ. 69) «ιστορικοί συγγραφείς» Ν. Διαμαντόπουλου και Α. Κυριαζόπουλου, χωρίς ντροπή αποσιωπούν τελείως τον ρόλο των εβραίων.

Γιατί; Παρακάτω στο ίδιο κεφάλαιο γράφουν ότι «η λαϊκή μούσα θρηνώντας το θά­νατο του Πατριάρχη μοιρολογάει» και παραθέτουν το λαϊ­κό μοιρολόϊ με τους στίχους «Εκεί που ελειτούργαε κι ευλόγαε το γένος – πλακώνουν οι Γενίτσαροι και οι Οβρηοί αντάμα»!Οι ιστορικοί και η λαϊκή μούσα μιλούν για «Οβρηούς», αλλά τα σχολικά βιβλία τους έχουν δώσει συγχωροχάρτι. Γιατί;

Αναρίθμητοι ήσαν οι Ιεράρχες της Ορθοδοξίας για τον φόνο των οποίων ευθύνονται οι Ιουδαίοι. Επώνυμοι και ανώνυμοι Έλληνες ιερείς σκοτώθηκαν από τους εβραίους, με βασανιστήρια φριχτά.

Ακόμη και επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας οι Ιουδαίοι όταν τους δινότανε η ευκαι­ρία σφάζανε τους ιερείς μας και κατόπιν που οι Αυτοκρά­τορες τους τιμωρούσαν παρεπονούντο, ότι τάχα τους κα­ταδιώκουν. Φέρνω για παράδειγμα τον Πατριάρχη Αντι­οχείας Αναστάσιον (609).

Οι εβραίοι τον έπιασαν και α­κούστε τι του έκαναν, όπως το περιγράφει η Εγκυκλο­παίδεια ΗΛΙΟΣ (τόμος 2ος, σελ. 720, λ. «Αναστάσιος»):

«απέκοψαν πρώτον τα απόκρυφα μέλη του και αφού τα έ­θεσαν εις το στόμα του τον κατέκαυσαν ζώντα ακόμη»!!!

ΠΗΓΗ: https://www.ekklisiaonline.gr/kosmos/ta-frikalea-egklimata-ton-evreon-kata-tou-ellinismou/

(σ.σ. το 1912 οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης συγκέντρωσαν και παρέδωσαν στην Τουρκία το μυθικό ποσό των 650.000.000 χρυσών λιρών, ενώ μέλη της εβραϊκής κοινότητας συγκρότησαν εθελοντικό σώμα και πολέμησαν κατά του Ελληνικού στρατού)

Οι τρείς προσπάθειες του Σιωνισμού για την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας!!

Το «Μακεδονικό ζήτημα» τέθηκε ουσιαστικά όταν οι Έλληνες απελευθέρωσαν την Θεσσαλονίκη από τους Τούρκους και ανέλαβαν την εξουσία στην πόλη. Η τότε εβραϊκή κοινότητα της πόλης, δεν ήθελε σε καμιά περίπτωση να αναγνωρίσει τους Έλληνες σαν κυρίαρχους στην πόλη αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας γιατί πίστευαν πως η ανάπτυξη της πόλης οφείλοταν στην εβραϊκή κοινότητα και ότι «η μοίρα της πόλης συνταυτίζεται με τη κοινότητά τους, κινητοποιούνται διεθνώς για την εξεύρεση λύσης που θα διασφαλίζει τη θέση τους»(Ρένα Μόλχο-Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης). Βέβαια οι Εβραίοι, γνωστοί παγκοσμίως δεν είναι για τον πολιτισμό και την ανάπτυξη των περιοχών που διαμένουν, αλλά για την ικανότητά τους να δανείζουν και σκλαβώνουνμε τα δάνειά τους, τους πληθυσμούς των περιοχών αυτών.

«Στα 1821, κατά την έκρηξη της ελληνικής επανάστασης, πολλοί χριστιανοί της Θεσσαλονίκης συνελήφθησαν. Για την απελευθέρωσή τους, οι Τούρκοι αξιωματούχοι εισέπραξαν ως λύτρα 440.000 γρόσια. Για να συγκεντρώσουν αυτό το ποσόν οι χριστιανοί, δανείσθηκαν από Εβραίους τραπεζίτες προς 30-50% επιτόκιο, με ενέχυρο τιμαλφή και σκεύη των ναών, λαμβάνοντας μετρητά το ένα δεύτερο ή ένα τρίτο της αξίας. Δυστυχώς δεν ξέρουμε από ποιούς τραπεζίτες».

Εκμεταλεύονται την φτώχεια στις διάφορες περιοχές που έχουν πληγεί απο πολέμους που ο Διεθνής Σιωνισμός και οι Τραπεζίτες προκαλούν σε όλες τις περιοχές της Γής ανεξαρτήτου φυλής ή έθνους.
Η πρώτη προσπάθεια για να επιτευχθεί η ανεξαρτησία της Μακεδονίας πραγματοποιείται απο τους Εβραίους το 1927 όταν εντός της ελληνικής Βουλής οι Εβραίοι ιδρυτές και βουλευτές του ΚΚΕ Αβραάμ Μπεναρόγια και Κούν Βεντούρα θέτουν θέμα ανεξαρτητοποιήσεως του ευρύτερου χώρου της Μακεδονίας.
Η δεύτερη πραγματοποιήθηκε απο τον Γιόζιπ Μπρόζ Τίτο, και τον Υπουργό Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας, οι οποίοι ήταν και οι δύο εβραϊκής καταγωγής, που υποστήριζαν την άμεση δημιουργία Μακεδονικού κράτους. Την ίδια εποχή 1945-6 πρέπει να σημειωθείοτι οι πιέσεις του Αμερικανο-ισραηλινού λόμπι μέσω Εβραίων γερουσιαστών πίεζε τους πολιτικούς τις Ελλάδας να δεχθούν την κατάσταση αυτή στο Μακεδονικό γιατί αλλιώς δεν θα βοηθούσαν οικονομικά την Ελλάδα.

Η τρίτη προσπάθεια λαμβάνει χώρα στις μέρες μας. Εκατομμύρια δολάρια δαπανούνται στα Σκόπια απο τον Εβραίο Τζόρτζ Σόρος. Ο επίσης Εβραίος Ροκφέλλερ, πρώτος ύψωσε την σημαία των Σκοπίων στο μέγαρο της οικογένειας στη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος τουΙνστιτούτου «Καρνέγκι», Μόρτον Αμπράμοβιτς προπαγανδίζει ασταμάτητα υπέρ τωνΣκοπίων, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Μπέρνς εβραϊκής καταγωγής, επίσηςπαίρνει θέσεις υπέρ των Σκοπίων και πολλοί άλλοι γνωστοί και μη εξαιρεταίοι επιφανείς Εβραίοι προωθούν την «Μακεδονία» μέσα απο Ιδρύματα και Διεθνείς Οργανισμούς.
Την ίδια στιγμή που υποκριτικά «μάχονται» για το Μακεδονικό ζήτημα, υπονομεύουν κατά τον χειρότερο τρόπο τις Ελληνικές θέσεις σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς που ελέγχουν.Ο πρώην πρωθυπουργός Σημίτης, ισχυρίζεται ότι το Μακεδονικό θα λυθεί «με αμοιβαίες υποχωρήσεις» και «συνεργασία», δηλώνοντας ότι«η συζήτηση γύρω από το όνομα των Σκοπίων δεν οδηγεί πουθενά», προαναγγέλλονταςτην επερχόμενη μειοδοτική υπαναχώρηση.Οι αμερικανοτραφείς πολιτικοί της Ελλάδας σήμερα προωθούν την σύνθετη ονομασία. Τα τέσσερα απο τα 5 κόμματα της Βουλής(ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΣΥΡΙΖΑ,ΚΚΕ) συμφωνούν στην σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια.
Είδαμε στα σχολικά βιβλία χώρα «Μακεδονία». Την ίδια στιγμή Εβραίοι καθηγητές πανεπιστημίων της Αμερικής διδάσκουν ότι οι Έλληνες έκλεψαν την γη των Μακεδόνων. Παρ’όλα αυτάπολλοί Έλληνες της Αμερικής είναι φίλοι με τους Εβραίους της Αμερικής.Χαρακτηριστικό παράδειγμα επ’ αυτού, είναι η περίπτωση της μεταπτυχιακής ερευνήτριας του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, Αναστ. Καρακασίδου, η οποία υπό την προτροπή και συνεπικουρία του εβραίου ανθρωπολόγου Χέρτσφελντ, πανεπιστημιακού καθηγητή του Χάρβαντ, παρουσίασε μία ιστορική ανθρωπολογική εργασία, δια της οποίας αμφισβητεί την Ελληνική προέλευση των Μακεδόνων.Η ΥΠΕΞ Ντόρα Μπακογιάννη συναντήθηκε με την ΥΠΕΞ Κοντολίζα Ράϊς, πρόσφατα και η Ράϊς ανάφερε δύο φορές την Μπακογιάννη ώς ΥΠΕΞ του Ισραήλ. Η Μπακογιάννη έσπευσε να την διορθώσει και «η Αμερικανίδα υπουργός,δικαιολογήθηκε διπλωματικά, λέγοντας ότι εκτιμά τις προσπάθειες της Ντόρας καιτων ελληνικών διπλωματικών αποστολών στις ΗΠΑ να τιμούν ότι έχει σχέση με το Ολοκαύτωμα, περισσότερο και από τους Ισραηλινούς, Εβραίους και μή, στις ΗΠΑ. Μάλιστα, ανάφερε χαρακτηριστικά ότι ”μπορεί οι διπλωμάτες σου, με πρώτον και καλύτερο τον πρέσβη σου στην Ουάσιγκτον και οι Οργανώσεις σας εδώ να μην τιμούν τις ελληνικές εθνικές επετείους ή να εργάζονται γιά την αναγνώριση γενοκτονιών εις βάρος των Ελλήνων, αλλά σε ότι έχει σχέση με το Ολοκαύτωμα, πρωτοστατούν και το εβραϊκό λόμπι μόνο καλά λόγια έχει να πει γιά σένα”.Λέτε τυχαία να μπερδεύτηκε η Κοντολίζα; Ή μήπως οι σχέσεις κάποιων Ελλήνων πολιτικών με τους Εβραίους είναι τόσο καλές που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν οι Αμερικάνοι αν είμαστε Εβραίοι ή Έλληνες;Η αλήθεια είναι ότι η Θεσσαλονίκη και η ευρύτερη Μακεδονία απο τη στιγμή που έφτασαν την εποχή της Τουρκοκρατίας Εβραίοι απο την Ισπανία, αποτελεί στόχο για τους Εβραίους Σιωνιστές που έχουν μόνο καλά λόγια να λένε για τη Θεσσαλονίκη. Βέβαια όπως αναφέραμε παραπάνω οι Εβραίοι δεν χάρηκαν καθόλου όταν ο ελληνικός στρατός κατέλαβε την πόλη και απο τότε προσπαθούν με χίλιους δύο τρόπους να ανεξαρτητοποιηθεί η «Μακεδονία του Αιγαίου» απο την Ελλάδα για να την αρπάξουν μελλοντικά αυτοί.

ΠΗΓΗ: https://www.pentapostagma.gr/ethnika-themata/1892431_oi-treis-prospatheies-toy-sionismoy-gia-tin-anexartitopoiisi-tis-makedonias