…Γιατί όταν ο Σιωνισμός κόπτεται να κάνει τους άλλους λαούς να πιστέψουν ότι η εθνική συνείδηση του Εβραίου θα έβρισκε ικανοποίηση με την ίδρυση ενός Παλαιστινιακού Κράτους, οι Εβραίοι κοροϊδεύουν ακόμη μια φορά με την ηλιθιότητα εκείνων που τους πιστεύουν. Δεν έχουν διόλου την διάθεση να ιδρύσουν στην Παλαιστίνη ένα ιουδαϊκό κράτος και να πάνε εκεί να ριζώσουν. Έχουν απλά υπόψη τους να εγκαταστήσουν εκεί τον κεντρικό οργανισμό του απατεωνίστικου διεθνιστικού σκοπού τους για παγκόσμια κυριαρχία. Θα πραγματοποιούσαν μόνο μια κατάσταση διαδοχής και μια δυνατότητα παρέμβασης στα άλλα κράτη. Θ’ αποκτούσαν ένα άσυλο όπου θα μπορούσαν να καταφύγουν όλοι οι ξεμασκαρεμένοι απατεώνες και μια ανώτατη σχολή στην οποία θα φοιτούσαν οι μέλλοντες λωποδύτες…
(σ.σ. αποσπάσματα από: Αδόλφος Χίτλερ – Ο Αγών μου, Λαός και Φυλή, σελ. 365-366, Εκδόσεις Δίδυμοι)
&
- Οἱ Ἑβραῖοι σὲ ὅλο τὸν κόσμο κήρυξαν τὸν πόλεμο στὴ Γερμανία στὶς 24 Μαρτίου τοῦ 1933, ἀμέσως μετὰ ποὺ πῆρε τὴν ἐξουσία ὁ Ἀδόλφος Χίτλερ καταπατῶντας ἔτσι τὴν ἐλευθερία τοῦ Γερμανικοῦ λαοῦ ποὺ τὸν ψήφισε στὴ συντριπτική του πλειοψηφία (σ.σ. μὴ σεβόμενοι μὲ ἄλλα λόγια τὸ δημοκρατικὸ δικαίωμα τῆς πολιτικῆς ἐπιλογῆς ἑνὸς λαοῦ ποὺ τὸ ἐπικαλοῦνται σήμερα ἀπέναντι σὲ φασίστες ἢ ναζιστές), ὅπως ἀποκαλύπτεται στὴν παρακάτω ἀγγλικὴ ἐφημερίδα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς:
Στὴν προσπάθειά τους τὰ ἔμμισθα ἢ μὴ (σ.σ. γιατί πάντα ὑπάρχουν καὶ χρήσιμοι ἠλίθιοι) ὄργανα τῆς (ἐβραιοσιωνιστικὴς καὶ μόνο) παγκοσμιοποίησης νὰ ἀποκλείσουν κάθε περίπτωση ἐπιστροφῆς τοῦ κόσμου σὲ ἰδεολογίες σὰν τίς ναζιστικὲς ἢ τίς Μεσαιωνικὲς ποὺ καταπολέμησαν στὸν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καὶ στὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1789 ἀντίστοιχα γιὰ νὰ βρεθοῦν στὴν ἐξουσία σήμερα οἱ ἐβραιοσιωνιστὲς μὲ τοὺς Μασόνους τους, στὶς μὲν Μεσαιωνικὲς γίνεται κατασυκοφάντησή τους διαστρεβλώνοντας ἢ ἀποκρύπτοντας τὴν ἱστορία τους ποὺ ἡ Σατανικὴ Ὀρθοδοξία μας ὅμως ἤδη παρουσίασε τὴν πραγματική, ἐνῶ στὶς δὲ ναζιστικὲς εἴτε ἐπιχειρεῖται ἡ ἐνοχοποίησή τους στὴ συνείδηση τοῦ κόσμου ὑπενθυμίζοντάς του συνεχῶς τὸ ἑβραϊκὸ ὁλοκαύτωμα ἀποκρύπτοντας τὰ πιστεύω τους εἴτε καπελώνονται γιὰ νὰ παρουσιαστοῦν τάχα μοῦ ὡς σχεδιασμὸς τοῦ ἐβραιοσιωνισμοῦ καὶ μὲ τὴν τελευταία αὐτὴ περίπτωση θὰ ἀσχοληθεῖ τὸ παρὸν ἄρθρο μας. Τὸ ἐπιδιωκόμενο ἀποτέλεσμα εἶναι ἀντιστοίχως, εἴτε νὰ μισήσει ὁ κόσμος τίς ναζιστικὲς ἰδέες ἐπειδὴ τοῦ φέρνουν στὸ μυαλὸ τὴ θανάτωση ἑβραίων ἅμα μιλᾶμε γιὰ δημοκράτες ἢ ἀντιφασίστες γενικότερα ἀπὸ τὴ μιὰ εἴτε νὰ πάψει νὰ τίς ἀκολουθεῖ ἐπειδὴ θὰ νομίζει ὅτι τὸ Ναζιστικὸ καθεστὼς δροῦσε πρὸς ὄφελος τοῦ ἐβραιοσιωνισμοῦ τελικὰ ἂν μιλᾶμε γιὰ φασίστες ἢ νεοναζί της ἐποχῆς μᾶς ἀπὸ τὴν ἄλλη. Κατὰ συνέπεια, κλείνει ἔτσι καὶ αὐτὴ ἡ δίοδος διαφυγῆς τοῦ ὅποιου ἀντιδραστικοῦ πρὸς τὴν παγκοσμιοποίηση κόσμου καὶ ἔτσι οἱ ἐβραιοσιωνιστὲς μὲ τὴν ὁραματιζόμενη παγκόσμια διακυβέρνησή τους νὰ φαντάζει ἡ μοναδικὴ τάχα μοῦ λύση στὰ προβλήματα τοῦ κόσμου ποὺ οἱ ἴδιοι ὅμως δημιούργησαν προηγουμένως, ἀφοῦ ἐκεῖνοι κυβερνᾶνε ἄλλωστε (ξανά) μετὰ τὴ λήξη τοῦ Β' Παγκοσμίου Πολέμου καὶ ὄχι πιὰ ἐθνικιστὲς ἢ ναζιστές, ὅπως καὶ οἱ Μασόνοι τους ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Διαφωτισμοῦ μέχρι σήμερα καὶ ὄχι βασιλιᾶδες πιά, ἄρα ἐβραιοσιωνιστὲς καὶ Μασόνοι εἶναι οἱ μοναδικοὶ ὑπεύθυνοι γιὰ τὰ ὅσα προβλήματα βιώνει ὁ κόσμος μας σήμερα! Ἄς περάσουμε ὅμως στὴν παράθεση ὅλων ἐκείνων τῶν ναζιστικῶν ντοκουμέντων ποὺ καταρρίπτουν πανηγυρικὰ τὴν προπαγάνδα ποὺ λέει ὅτι πρὸς ὄφελος τοῦ ἐβραιοσιωνισμοῦ ἔδρασε ἡ Ναζιστικὴ Γερμανία, διότι ὅσες περισσότερες λύσεις παρουσιάζονται σὰν τὴ ναζιστικὴ ἀπὸ ἐκείνη τῆς μιᾶς καὶ μοναδικῆς τάχα μου Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, τόσες περισσότερες πιθανότητες ἔχουμε νὰ γλυτώσουμε ἀπὸ τὴ σκλαβιά της καὶ ἐμεῖς μαζὶ μὲ ὅσο κόσμο ἐπιλέξει διαφορετικὴ λύση σώζοντας καὶ ἐμᾶς συνεπακόλουθα ὥστε νὰ συνεχίζουμε νὰ ὑπάρχουμε μελλοντικὰ ὅπως εἴμαστε σήμερα.
Καταρχάς, τὸ παραμύθι ποὺ λέει ὅτι χάρης τὴ Ναζιστικὴ Γερμανία κατάφεραν οἱ ἑβραῖοι νὰ πάρουν τὴν ἐξουσία μετὰ τὸν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καταρρίπτεται πανεύκολα τόσο ἀπὸ τὸ παραπάνω δημοσίευμα ἐκείνης τῆς ἀγγλικῆς ἐφημερίδας ποὺ εἴδατε νὰ μιλάει γιὰ παγκόσμια ἑβραϊκὴ ἐναντίωση ἀπέναντι στὸν Χίτλερ μέ το ποὺ ἀνέλαβε τὴν ἐξουσία στὴ χώρα του καὶ ἔτσι νομιμοποιεῖται κάθε ἀντίποινο ἀπέναντί τους (σὰν τὸ ὁλοκαύτωμα) χωρὶς νὰ πρέπει νὰ ἀποζημιωθεῖ κανένας ἑβραῖος ποὺ ξεκίνησε ἐκεῖνος τὸν πόλεμο στὴ Γερμανία τότε ἀντὶ νὰ συμβεῖ τὸ ἀνάποδο ὅπως προπαγανδίζεται, ὅσο καὶ ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ λογική, διότι ἂν οἱ ἑβραῖοι δὲν βρίσκονταν στὴν ἐξουσία (καὶ) τῆς Γερμανίας ἐκείνη τὴν ἐποχὴ (ἀλλὰ τὴν πῆραν μετὰ τὴ λήξη τοῦ Β' Παγκοσμίου Πολέμου ὅπως προπαγανδίζεται), τότε κανένας δὲν θὰ ψήφιζε τὸν Χίτλερ γιὰ νὰ ἀνέλθει στὴν ἐξουσία παίρνοντάς την ἀπὸ τοὺς ἑβραίους ὅπως ἔλεγε συνεχῶς πρὶν ἐκλεγεῖ (καὶ στὸ βιβλίο του ''ὁ Ἀγών μου''), διότι ἁπλούστατα κανένας δὲν θὰ τὸν πίστευε ὅταν ὁ ἴδιος του μποροῦσε νὰ διαπιστώσει (σὰν ἐμᾶς σήμερα) πανεύκολα ἂν πράγματι τὸν διοικοῦσαν ἑβραῖοι ἢ ὄχι. Εἶναι σὰν νὰ λέμε μὲ ἄλλα λόγια ὅτι προσπαθεῖ νὰ πάρει ψήφους ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα ἕνα ἐθνικιστικὸ κόμμα, λέγοντας ὅτι θὰ πρέπει νὰ πάρουμε ἐμεῖς οἱ ἕλληνες πίσω την ἐξουσία ἀπὸ κάτι Ἐσκιμώους ἂς ποῦμε ποὺ μᾶς κυβερνᾶνε! Οὔτε στὴ Βουλὴ δὲν θὰ κατάφερνε νὰ μπεῖ ἕνα τέτοιο πολιτικὸ κόμμα γιὰ αὐτονόητους λόγους, πόσο μᾶλλον νὰ ψηφίζονταν ἀπὸ τὴ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ κόσμου ὅπως ὁ Χίτλερ τότε στὴ χώρα του. Καὶ ὁ ἴδιος του ὅπως διαβάσαμε πρωτύτερα, εἶχε ἤδη γράψει στὸ Ἀγῶν του τὴν ἐξαπάτηση ποὺ κάνουν οἱ ἑβραῖοι ὅταν λένε πὼς ἔχουν σκοπὸ νὰ ἐγκατασταθοῦν μόνιμα στὴν Παλαιστίνη φτιάχνοντας κράτος, ἕνα γεγονὸς ποὺ οὐδέποτε συνέβῃ μέχρι σήμερα ἐφόσον συνεχίζουν νὰ ὑπάρχουν δίπλα μας ἑβραῖοι, καταρρίπτοντας ἔτσι ἄλλη μιὰ προπαγάνδα τῶν ὑποστηριχτῶν τους ποὺ λένε ὅτι παρὰ μόνο ἡ δημιουργία τοῦ Ἰσραὴλ ἤτανε τάχα μου ὁ σκοπὸς τοῦ Σιωνισμοῦ τους καὶ ὄχι ἡ παγκόσμια κυριαρχία ὅπως λένε δῆθεν κάποιοι ''συνωμοσιολόγοι'' (δηλ. ψευταράδες προπαγανδιστὲς μὲ ἄλλα λόγια) ποὺ ἰσχυρίζονται κάτι τέτοιο γιὰ ἀντισημιτικοὺς λόγους ἐπὶ παραδείγματι, ἕνα γεγονὸς ποὺ ἐπίσης θὰ καταρριφθεῖ στὴ συνέχεια ἀφοῦ ἐπισημάνουμε συμπληρωματικὰ τὰ ἑξῆς ἀπὸ παλαιότερη ἀρθρογραφία μας:
»Στο σημείο αυτό, επιβάλλεται να πραγματοποιήσουμε μία ουσιώδη διευκρίνιση. Υπό τους όρους «Σιωνιστές» και «Σιωνισμός» δεν εννοούμε συλλήβδην τους Εβραίους, αλλά αναφερόμαστε σε εκείνους τους φανατικούς Εβραίους και μη, οι οποίοι ασπάζονται τα μισαλλόδοξα, απάνθρωπα και ανθελληνικά κηρύγματα του Ταλμούδ και της Παλαιάς Διαθήκης, θεωρώντας εαυτούς ως «περιούσιους», στους οποίους, υποτίθεται, ο Ιεχωβά ανέθεσε την παγκόσμια κυριαρχία! Ως εκ τούτου με τον όρο «Σιωνισμός» δεν εννοούμε την κίνηση των Εβραίων του περασμένου αιώνα για απόκτηση κράτους (σκοπός ο οποίος εκπληρώθηκε, ως γνωστόν, τον Μάϊο του 1948, οπότε και έπαυσε να υφίσταται ο λόγος της συγκροτήσεως της σιωνιστικής κινήσεως, εάν δεχθούμε ότι ο Σιωνισμός εκπληρούσε αυτά τα «οράματα»), αλλά ταυτίζουμε τον Σιωνισμό με την κοσμοκρατορική /εξουσιαστική επιδίωξη των φανατισμένων Εβραιοσιωνιστών να εκπληρώσουν τα γραφόμενα στα «ιερά» βιβλία τους Ταλμούδ και Παλαιά Διαθήκη περί παγκόσμιας επικυριαρχίας με τις ευλογίες του εθνοφυλετικού θεού τους Γιαχβέ!
Όμως παράλληλα, αξίζει να θέσουμε το ερώτημα: Εάν ο σιωνισμός αποσκοπούσε απλώς στην δημιουργία του Κράτους του Ισραήλ, όραμα που περατώθηκε το 1948, τι εξυπηρετεί σήμερα, εν έτει 2014, η ύπαρξη Ενώσεων Σιωνιστών ανά τον κόσμο με ενεργό πολιτικό δράση; Επίσης, γιατί Εβραϊκές Κοινότητες ανά την Οικουμένη, έχουν ως σημείο αναφοράς τους το Ισραήλ, με πρώτο το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο «Ελλάδος», εάν τυγχάνουν απλά «εβραίοι το θρήσκευμα», «΄Ελληνες κατά τα λοιπά συμπατριώτες μας», όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται; Να θυμηθούμε επίσης τον τεθνεώντα Πρόεδρο του ΚΙΣ Ιωσήφ Λόβιγγερ ο οποίος είχε δηλώσει ότι «ο ελλαδικός εβραϊσμός είναι βαθύτατα σιωνιστικός»;»
Οἱ παγκοσμιοποιητὲς τώρα, ποντάροντας ἐπίσης στὴν ἱστορικὴ ἄγνοια τοῦ περισσοτέρου κόσμου γιὰ τὴν ὁποία οἱ ἴδιοι εὐθύνονται (π.χ. μὲ τὸν τρόπο ποὺ διδάσκεται σὲ σχολεῖα καὶ πανεπιστήμια τίς τελευταῖες δεκαετίες) μὲ σκοπὸ νὰ τὸν κάνουν μετὰ νὰ πιστεύει ὅ,τι ἐκεῖνοι θέλουν, δὲν διστάζουν νὰ μᾶς ποῦν μὲ τὰ δῆθεν ''ἀντιεβραϊκά'' φερέφωνά τους (π.χ. κάποιους ἐν Ἑλλάδι Ὑδροχοϊστὲς) ὅτι προστατεύτηκαν(!) μάλιστα οἱ ἑβραῖοι μέσα στὰ ναζιστικὰ στρατόπεδα συγκέντρωσης γιὰ νὰ μὴν σκοτωθοῦν στὸν παγκόσμιο πόλεμο ἐκείνης τῆς ἐποχῆς καὶ στὴ συνέχεια νὰ μετοικήσουν στὸ κράτος τοῦ Ἰσραὴλ ποὺ φτιάχτηκε μετὰ τὴ λήξη του, ἐπειδὴ ὁ σκοπὸς τοῦ πολέμου ἀπὸ πλευρᾶς Ναζιστικῆς Γερμανίας ἦταν αὐτὸς τάχα μου, ἀφοῦ ἔβαλε πρῶτα νὰ σκοτωθοῦν μεταξύ τους ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ποὺ δὲν ἦταν ἑβραῖοι πάλι πρὸς ὄφελος τῶν ἑβραίων! Εἶναι ὅμως ἔτσι τὰ πράγματα ἢ μήπως ἐμεῖς λέμε ψέματα ὑποστηρίζοντας ἕνα Ναζιστικὸ καθεστὼς πρὸς ὄφελος τῶν ἑβραίων; Ἀκολουθοῦν ἐπ' αὐτοῦ τὰ παρακάτω ντοκουμέντα, τὰ ὁποῖα ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ σκοπὸς τοῦ ἐγκλεισμοῦ τῶν ἑβραίων στὰ ναζιστικὰ στρατόπεδα συγκέντρωσης ἦταν γιὰ νὰ ἀπαλλαχτεῖ ἡ Γερμανία (καὶ ὅλη ἡ Εὐρώπη γενικότερα) ἀπὸ δαύτους ἐξαιτίας τῶν κοσμοεξουσιαστικῶν (ἄρα καὶ εἰς βάρος μας) σχεδίων τους καὶ νὰ ἐκτοπιστοῦν μαζικὰ στὴ Μαδαγασκάρη στὴν πραγματικότητα ἀντὶ στὴν Παλαιστίνη γιὰ νὰ φτιαχτεῖ τὸ ἰσραηλινὸ κράτος τους, σὺν κάποια ἄλλα ἀντισιωνιστικὰ ντοκουμέντα ποὺ θὰ παρατεθοῦν, γιὰ νὰ κλείσουμε τὸ παρὸν ἄρθρο μας μὲ μιὰ παρουσίαση ὅλων τῶν ἑλληνικῶν πόλεων ποὺ ὑπῆρχαν ἐκεῖ πέρα τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ καταρρίπτοντας ἔτσι κάθε ἑβραϊκὸ ἰσχυρισμὸ περὶ ἱστορικῶν τάχα μου δικαιωμάτων του σὲ ὅλη ἐκείνη τὴν περιοχὴ ποὺ καταλαμβάνει σήμερα ἐδαφικὰ τὸ παράνομο ὡς ἐκ τούτου κράτος τοῦ Ἰσραήλ, ἄρα ὡς ἀλύτρωτες πατρίδες τοῦ ἑλληνισμοῦ θεωροῦνται καὶ ὅλες ἐκεῖνες οἱ πόλεις μας πέρα ἀπὸ αὐτὲς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ποὺ κατέχουν παρανόμως σήμερα οἱ τοῦρκοι.
»ΟΤΑΝ Ο ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ ΣΥΛΑΜΒΑΝΕ ΕΝΑΝ ΡΟΘΤΣΙΛΝΤ»
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΛΑΣΠΟΛΟΓΟΥΣ ΛΕΝΕ ΠΩΣ Ο ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΘΗΚΕ Η ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙ ΤΩΝ ΡΟΘΤΣΙΛΝΤ!!! ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΔΙΧΩΣ ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΕΝΔΕΙΞΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ!
Όσα γνωρίζουμε για τον Αδόλφο Χίτλερ είναι αυτό που γνωρίζουμε απο την ιστορία η οποία όμως πάντα γράφεται απο τους νικητές ενος πολέμου!!!
Γράφουν την ιστορία και μας λένε παραμύθια που εμείς πρέπει να καταπιούμε αμάσητα σαν να είναι αλήθεια!
O Αδόλφος Χίτλερ ήταν ένας ισχυρός αντίπαλος των Ρότσιλντ.Oι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο κήρυξαν τον πόλεμο στη Γερμανία στις 24, Μαρτίου του 1933, αμέσως μετά που πήρε την εξουσία ο Αδόλφο Χίτλερ .
Στο “Κήρυγμα της εβδομάδας,” 8 Μάιου του 1942, στο εβραϊκό Χρονικό έγραφαν το εξής: «Είμαστε ήδη σε πόλεμο με τον Hitler από την πρώτη μέρα που κέρδισε τις εκλογές και πήρε την εξουσία.
” Όταν ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν στην εξουσία, συνέλαβε τον βαρόνο Louis de Rothschild.
Ο Sheldon Emry έγραψε: «Η Γερμανία είχε εκδώσει χρήμα χωρίς χρέος και άτοκα,από το 1935 και μετά, τρομάζοντας με την άνοδο της σε μια παγκόσμια δύναμη, μόλις σε 5 χρόνια.
Η Γερμανία χρηματοδότησε ολόκληρη την κυβέρνηση της και τον πόλεμο του 1935-1945, χωρίς χρυσό και χωρίς χρέος,οι Εβραίοι έβαλαν ολόκληρο το καπιταλιστικό και κομμουνιστικό κόσμο για να καταστρέψει τη γερμανική δύναμη και να γυρίσουν την Ευρώπη πίσω κάτω από την μπότα των τραπεζιτών.
Ο ΑΔΟΛΦΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑΣ! ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ”Ο ΑΓΩΝ ΜΟΥ“
Το 1932 η ανεργία στην Γερμανία ήταν στο 30% και οι άνεργοι 7.000.000!
Ο Γερμανικός λαός ήταν πεινασμένος φτωχός και αναγκασμένος να πληρώνει ένα τεράστιο χρέος σε ξένες δυνάμεις!
Η κεντρική Γερμανική τράπεζα ήταν ιδιωτική ελεγχόμενη απο τους Ρόθτσιλντ!
Το 1933 Ο Αδόλφος ήθρε στην εξουσία!
Καθορίζει αμέσως την επαναφορά της Γερμανικής οικονομίας και απελευθερώνει τους Γερμανούς εργάτες απο το σύστημα του χρέους!
Πετάει έξω τους Ρόθτσιλντ!
Βγάζει τη Γερμανία εκτός απο το αποθεματικό χρυσού που ήλεγχε ο Ροθτσιλντ και κόβει άτοκο χρήμα!
Αυτόματα η γερμανική οικονομία αρχίζει να ανακάμπτει!
Σε εκατοντάδες χιλιάδες δόθηκαν μεγάλα δημόσια έργα και δουλειές!
Οι γερμανοί άρχησαν να φτιάχνουν δυνατές υποδομές με το νέο χρηματικό σύστημα!
Η γερμανική κοινωνία αρχίζει να εκτιμά τα ωφέλη της σωματικής εργασίας και το δείχνει με υπερηφάνια!
Η Γερμανία βίωνε μια πραγματική οικονομική ελευθερία απο τους τραπεζίτες και το 1938 η Αυστρία ψηφίζει να ενωθεί με την Γερμανία με ποσοστό 99,73%!
Μετά την ψηφοφορία ο Χίτλερ πετάει και απο την Αυστρία τους Ρόθτσιλντ!
Με τους Ρόθτσιλντ εκτός ανακάμπτει αμέσως και η Αυστριακή οικονομία!
Οι Γερμανόι αγάπησαν τον Αδόλφο Χίτλερ γιατί έβαλε αυτούς πάνω απο όλα και έκατσε απέναντι απο τους τραπεζίτες!
Οι Ρόθτσιλντ μισούν τον Αδόλφο γιατι η οικονομία της Γερμανίας είναι πια ελεύθερη απο τη δαγκάνα του χρέους και της σκλαβιάς!
Μια και μόνο επιλογή είχε μείνει για τους Ροθτσιλντ να σταματήσουν τον νέο οικονομικό σύστημα… ΜΕ ΠΟΛΕΜΟ!
Ο προσκηνυμένος των Σιωνιστών Τσόρτσιλ είχε δηλώσει:
Το ασυγχώρητο λάθος της Γερμανίας πριν τον Β παγκόσμιο ήταν η προσπάθεια της να απαλλάξει την οικονομική της δύναμη απο το Παγκόσμιο εμπορικό σύστημα και να δημιουργήσει ένα δικό της εναλλακτικό μηχανισμό ο οποίος θα μπορούσε να αρνηθεί στην παγκόσμια οικονομία την ευκαιρία του κέρδους!
Με τη «Διακήρυξη Μπάλφουρ», όπως θα μείνει στην ιστορία, δόθηκε η υπόσχεση για την εγκαθίδρυση μιας «εβραϊκής πατρίδας» στην Παλαιστίνη. Ως αντάλλαγμα, η εβραϊκή κοινότητα καλείται να ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να εισέλθουν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όλα αυτά το 1917 με υπογραφή Ρόθτσλιντ!!!
Η 80χρονος Rothschild, δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι οι πρόγονοί του «βοήθησαν να ανοίξουν το δρόμο για τη δημιουργία του Ισραήλ,« αναγκάζοντας τη βρετανική κυβέρνηση να υπογράψει τη Διακήρυξη Μπάλφουρ το 1917.
Οι Ρότσιλντ πιστεύεται ότι έχουν κατασκευαστεί τον Α ‘Παγκοσμίο Πολέμο και περίμεναν μέχρι το 1917, όταν η Βρετανία έδειξε σημάδια οτι θα έχανε απο την Γερμανία. Η Σιωνιστική οικογένεια, στη συνέχεια, υποσχέθηκε στη βρετανική κυβέρνηση ότι θα μπορούσαν να πείσουν τις ΗΠΑ να συμμετέχουν στον πόλεμο και να εξασφαλίσουν τη νίκη της Βρετανίας επί της Γερμανίας με αντάλλαγμα το ότι η βρετανική κυβέρνηση θα παρέδιδε την Παλαιστίνη στους Σιωνιστές.
Έτσι, η Διακήρυξη Μπάλφουρ δημιουργήθηκε, η οποία είναι μια επίσημη επιστολή από τη βρετανική κυβέρνηση υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Μπάλφουρ στον Baron Rothschild.
Όμως ακόμα και εκεί ο Αδόλφος τους πήγε κόντρα υπερασπιζόμενος ένθερμα τον ανυπεράσπιστο Αραβικό κόσμο και την Παλαιστίνη!
(σ.σ. υπενθυμίζεται συμπληρωματικά):
Για την ιστορία η επιστολή περιελήφθη τρία χρόνια αργότερα στη Συνθήκη των Σεβρών, με την οποία διαμοιράστηκαν τα ιμάτια της πάλαι ποτέ κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Μ. Βρετανία πήρε υπό την εντολή της τα εδάφη της Παλαιστίνης, κατόπιν αποφάσεως της Κοινωνίας των Εθνών. Οι Εβραίοι της Διασποράς ενθαρρύνθηκαν να μεταναστεύσουν κατά χιλιάδες στη «Γη της Επαγγελίας» και των προγόνων τους, προς μεγάλη αντίδραση των ντόπιων Αράβων.
Έναντι αυτών οι Παλαιστίνιοι εξεγείρονται εναντίον αυτής της νέας αποικιοκρατίας και κατά των Άγγλων. Και ενώ ακολουθεί βίαιη κατάπνιξη της εξέγερσης των Παλαιστινίων ο Μπεν Γκουριόν εξαγγέλλει την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Τότε τα στρατεύματα των γειτονικών αραβικών χωρών εισέβαλαν και αυτά στη Παλαιστίνη.
Έτσι το τέλος εκείνου του έτους βρίσκει την άλλοτε Παλαιστίνη χωρισμένη σε τρία τμήματα:
Το μεγαλύτερο τμήμα 78% να έχει καταληφθή από το Ισραήλ.
Η λεγόμενη Δυτική Όχθη να είναι προσαρτημένη στην Ιορδανία
Και ένα 1,5% η λεγόμενη Λωρίδα της Γάζας να τίθεται υπό τον έλεγχο και τη Διοίκηση της Αιγύπτου, επί βασιλείας Φαρούκ.Υπολογίσθηκε ότι 750.000 Παλαιστίνιοι ξεριζώθηκαν τότε από τα πάτρια εδάφη και κατέφυγαν άλλοι στη Γάζα άλλοι στην Ιορδανία, άλλοι στον Λίβανο και άλλοι στη Συρία.
από: https://grothia.gr
- Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε συναντηθεί με τον Μεγάλο Μουφτή πολλές φορές και σε μια τέτοια συνάντηση ο Μεγάλος Μουφτής κατέγραψε στο προσωπικό του ημερολόγιο σημαντικά πράγματα που του είχε πει ο Αδόλφος Χίτλερ. Ακολουθούν τα απομνημονεύματα της συνομιλίας τους.
«Τα λόγια του Φύρερ στις 6 της Zul Qaada 1360 της Hejira [που πέφτει στις 21 Νοεμβρίου 1941] Βερολίνο, Παρασκευή, 4-30 μ.μ. μέχρι λίγα λεπτά μετά τις 6:
«Οι στόχοι του αγώνα μου είναι ξεκάθαροι. Κυρίως, πολεμώ τους Εβραίους χωρίς ανάπαυλα, και αυτός ο αγώνας περιλαμβάνει τον αγώνα κατά της λεγόμενης Εβραϊκής Εθνικής Εστίας στην Παλαιστίνη, επειδή οι Εβραίοι θέλουν να ιδρύσουν εκεί μια κεντρική κυβέρνηση για τους δικούς τους καταστροφικούς σκοπούς και να αναλάβουν μια καταστροφική και καταστροφική επέκταση σε βάρος των κυβερνήσεων του κόσμου και των άλλων λαών...
πηγή: Schectman, Joseph B., The Mufti and the Fuehrer. New York: Thomas Yoseloff, 1965 Appendix Two
- Ένα μικρό απόσπασμα από ένα φυλλάδιο National Policy Document του 1938 με τίτλο «Juden machen Weltpolitik» μεταφρασμένο. Το «The Jews in World Politics» του Karl Baumböck αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι οι Ναζί ήταν εναντίον του Σιωνισμού.
«Ο Εβραίος προωθεί το σχέδιο της Παλαιστίνης για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Θέλει να δημιουργήσει ένα κέντρο εξουσίας που θα παρέχει στους Εβραίους που παραμένουν σε αυτές τις άλλες χώρες μια πολύτιμη νομική και κυβερνητική βάση. Ένα σχετικά μικρό, αμιγώς εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη θα παρείχε στις ισχυρές εβραϊκές ομάδες σε άλλα έθνη το καθεστώς μιας αξιοσέβαστης μειονότητας, το δικαίωμα ασύλου, τη διπλωματική εκπροσώπηση και παρόμοια οφέλη. Δεν είναι μια ικανοποιητική λύση στο εβραϊκό ζήτημα, αφού αφήνει τους Εβραίους να συνεχίσουν την παρασιτική ύπαρξή τους ανάμεσα στα άλλα έθνη, και πράγματι τους δίνει νέα πλεονεκτήματα».
«Ο Εβραίος θέλει την Παλαιστίνη. Για να καταστεί δυνατή η μετακίνηση των Εβραίων κάθε έθνους σε ένα μέρος; Καθόλου. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Η Παλαιστίνη μπορούσε να κρατήσει μόνο ένα μικρό ποσοστό των Εβραίων. Οι 400.000 Εβραίοι που ζουν σήμερα εκεί περιβάλλονται από 900.000 Άραβες (με περισσότερους από 30 εκατομμύρια Άραβες στις γύρω χώρες!). Ακόμα κι αν, κατά παράβαση όλων των αρχών της δικαιοσύνης, οι Παλαιστίνιοι Άραβες που ζουν τώρα εκεί αναγκάζονταν να κάνουν χώρο στους Εβραίους, θα ήταν αδύνατο για ένα σημαντικό μέρος των Εβραίων του κόσμου να μετακομίσει εκεί»
(Karl Baumböck, Juden machen Weltpolitik (Berlin: Propaganda-Verlag Paul Hochmuth, 1942). No: 16 “Nationalpolitische Aufklärungsschriften)
περισσότερα: https://www.quora.com/Did-Hitler-support-Zionism-If-so-in-what-way
Το Γ’ Ράιχ εξηγεί πως Σιωνισμός είναι η καθιέρωση μιας ενοποιημένης Εβραϊκής ηγεσίας (Ισραήλ).
Arno Schickedanz, “Der Zionismus,” Der Schulungsbrief 3 (April 1936), pp. 149-150.
Ο σιωνισμός προήλθε από τη σκέψη για τη διασπορά των Εβραίων στους λαούς υποδοχής τους και τη γνώση της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας τους.
Ήταν μια προσπάθεια να εξισορροπηθούν αυτά τα γεγονότα και να καταπολεμηθούν οι πνευματικά αποκλίνουσες τάσεις στον Εβραίο.
Ο ιδρυτής του Herzl μίλησε περισσότερο ανοιχτά σε διάφορα σημεία στα ημερολόγιά του:
«Όπου υπάρχει ο Σιωνισμός, δεν μπορεί πλέον να καταργηθεί η νόμιμη ισότητα των Εβραίων. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο ότι έρχεται σε αντίθεση με τη σύγχρονη σκέψη, αλλά και επειδή όλοι οι Εβραίοι, πλούσιοι και φτωχοί, θα αναγκαστούν αμέσως να επαναστατήσουν.
Δεν μπορούν πραγματικά να κάνουνε τίποτα για εμάς. Στο παρελθόν πήραν κοσμήματα από τους Εβραίους.
Μπορεί κανείς να πάρει σήμερα τον κινητό πλούτο τους; Η αδυναμία τους φτάσουν τους Εβραίους απλώς ενίσχυσε το μίσος τους. Ο αντισημιτισμός αυξάνεται καθημερινά, στον πληθυσμό. Θα συνεχίσει να αυξάνεται από τη στιγμή που οι αιτίες του συνεχίζουν να υπάρχουν και δεν μπορούν να εξαλειφθούν “
“ Στα δύο χίλια χρόνια μας στη διασπορά, δεν υπήρξε ενιαία ηγεσία. Αυτό πιστεύω ότι είναι η κύρια ατυχία μας. ”
(Th.Herzl , Εβραϊκό κράτος).
Για να ξεπεραστεί αυτή η «ατυχία», ο Herzl ίδρυσε τον πολιτικό σιωνισμό.
Οι μη Εβραίοι παρατηρητές και οι συγγραφείς για τον Σιωνισμό, που βλέπουν τον πολιτικό σιωνισμό μόνο ως μια προσπάθεια “εθνικής ανανέωσης” παρά ως μια προσπάθεια να καθιερώσουν μια ενοποιημένη εβραϊκή ηγεσία, καθώς και την εβραϊκή κυριαρχία στον κόσμο, είναι λανθασμένοι.
Η σύγχυση του πολιτικού σιωνισμού με την Παλαιστίνη μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο μέσω των εβραϊκών προφητειών, στις οποίες ο Εβραίος είναι βέβαιος για τον έλεγχο όλων των αγαθών αυτού του κόσμου. Γνωρίζοντας ότι ο καιρός ήταν κοντά και θα κατέληγε στην κατοχή μας η Παλαιστίνη, ο Σιωνισμός ανέπτυξε την ανόητη έννοια του «ιστορικού ισχυρισμού» της «υποσχόμενης γης», στην οποία οι Εβραίοι «χωρίς εξωτερική πίεση» θα μεταναστεύουν σταδιακά.
Στην ιδεολογία του πολιτικού σιωνισμού, η Παλαιστίνη εκπλήρωσε τον ρόλο ενός αναπόσπαστου μέρους της προφητείας, ακριβώς όπως ορισμένοι κανόνες αποτελούν εγγύηση για την επιτυχία στις μαγικές τελετές πρωτόγονων λαών.
Ο πολιτικός σιωνισμός ποτέ δεν προόριζε για την Παλαιστίνη ως προορισμό ΟΛΩΝ των Εβραίων, αλλά μάλλον απλώς θέλει να κάνει την Παλαιστίνη κέντρο της εβραϊκής παγκόσμιας πολιτικής.
Αυτό φυσικά πρέπει να προστατεύεται από έναν ισχυρό εβραϊκό πληθυσμό.
Περίμεναν να νικήσουν τον Χίτλερ ώστε να καθαρίσουν τον Παλαιστινιακό πληθυσμό και να κάνουν στην Παλαιστίνη το Εβραϊκό τους κέντρο όπως περιέγραφε ο ίδιος ο πνευματικός πατέρας του Σιωνισμού Herzl
Ο Ναούμ Σόκολοφ, συνάδελφος του Weizmann και σημερινός πρόεδρος της Σιωνιστικής Επιτροπής, δήλωσε σαφώς ότι το 1921: Επιστροφή στην Παλαιστίνη. ο εβραϊκός λαός θα έχει το κέντρο του στην Παλαιστίνη. Μεγάλα τμήματα του Εβραϊσμού θα ζουν ως εβραϊκή διασπορά στον κόσμο.”
Αυτό είναι επίσης σαφές από το κείμενο το κείμενο της συνθήκης Εβραϊσμός που υπογράφτηκε απο τους Ρότσιλντ με την Αγγλία, τη λεγόμενη Διακήρυξη Balfour:
«Η Κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας ευνοεί την εγκαθίδρυση ενός εθνικού σπιτιού στην Παλαιστίνη για τους Εβραίους και θα καταβάλουμε τις μεγαλύτερες προσπάθειες για να φτάσουμε σε αυτό το στόχο, αν και είναι σαφές ότι δεν θα γίνει τίποτα που θα επηρεάσει τα αστικά και θρησκευτικά δικαιώματα και την πολιτική στάση των Εβραίων σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ».
Αυτό παρέχει μια διόρθωση στην ιδεοποίηση του σιωνισμού, που πηγάζει από μια διαφορετική φυλή.
Από πολιτική άποψη, θα ήταν προς το συμφέρον ολόκληρου του κόσμου, όλων των λαών υποδοχής, αν οι Εβραίοι που είχαν ήδη διασκορπιστεί σε ολόκληρο τον κόσμο επρόκειτο να μεταναστεύσουν οικειοθελώς σε κάποια κατοικήσιμη περιοχή.
Εάν ο πολιτικός σιωνισμός δεν ενδιαφερόταν για μια τέτοια λύση στο Εβραϊκό Ερώτημα, θα ήταν προς το συμφέρον των λαών της χώρας υποδοχής να το επισημάνουν με αυτή τη θετική κατεύθυνση.
Το μόνο ερώτημα θα ήταν αν η Παλαιστίνη είναι ο κατάλληλος τόπος συγκέντρωσης, τον οποίο κανείς δεν θα μπορούσε να διατηρήσει.
Η Παλαιστίνη δεν είναι σε θέση να απορροφήσει όλους τους Εβραίους στον κόσμο, εκτός από το γεγονός ότι αυξάνεται η αραβική αντίθεση στην εβραϊκή διείσδυση. Οι Άραβες είναι, άλλωστε, οι αδιαφιλονίκητοι ιδιοκτήτες της γης αυτής.
Και αυτή τη στιγμή αν η Παλαιστίνη έπαυε να αποτελεί στόχο της εβραϊκής μετανάστευσης, ο πολιτικός σιωνισμός θα κατέρρεε, καθώς η Παλαιστίνη θεωρείται ως μέσο για την εκπλήρωση της προφητείας.
ΠΗΓΗ: https://garrot27.rssing.com/chan-14393248/all_p1541.html
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ:
Background: Since the Nazis hated the Jews, one might at first think they would favor Zionism’s campaign to build a Jewish state, thus encouraging Jews to leave Germany. They did in fact encourage Jewish emigration to Palestine, even ordering newspapers in Germany not to print stories about the difficulties Jews faced there. However, this article from one of the most widely circulated Nazi periodicals rejects the idea. Zionism is seen as part of the general Jewish plot to control the world. Der Schulungsbrief was a general interest Nazi periodical with a circulation of over 1,000,000 in 1936. Nazi block wardens attempted to sell copies to every German citizen.
The source: Arno Schickedanz, “Der Zionismus,” Der Schulungsbrief 3 (April 1936), pp. 149-150.
Zionism
by Arno Schickedanz
Through Karl Marx-Mordechai, Jewry overcame the problems and difficulties that came with industrialization and the transformation of ownership resulting from the development of the fourth estate, falsifying their justified demands in a way that served Jewry’s interests. With his assertion of constant exploitation based on his materialist view of history, Karl Marx created a front that ran through all nations, stamping it with “internationalism” and the Jewish spirit. His doctrine ripped nations apart. Their resistance to outside forces collapsed as parties struggled bitterly with one another. It is surprising that few have noticed that Karl Marx-Mordechai’s doctrines were Jewish in nature. He believed that he could take the materialist view of history and the exploitive nature of the Jewish people and apply them to all the other peoples.
The claim of “constant exploitation” removed the parasitic lifestyle of the “chosen people” from the center of attention of other nations as well as of the class claimed by Marxism. But it continued to reign as the leader of speculative finance capital, bound to no territory or national community. It also led the Marxist organization that spanned all boundaries of land and ethnicity, just as “Jahwe” rules over the universe.
The growing wealth of the Jews, along with the increasing influence that their wealth gave them led to a certain loosening of Jewish cohesiveness. Increasing numbers went from the Mosaic to the Christian faith purely to gain further advantages. There was a certain “assimilation,” and a “liberal” Jewry also developed that accepted those precepts of Jewish doctrine that were pleasant and comfortable, but rejected those that caused discomfort, without however leaving the Jewish faith. Karl Marx-Mordechai’s doctrines were even reflected in the Jewish organization “Paole Zion” among the poor Jews found only in the East who had not accomplished anything.
Zionism resulted from thinking about the position of the Jews within their host peoples and from knowledge of their financial and political power. It was an attempt to balance these facts and combat the spiritually divergent tendencies in Jewry. Its founder Herzl spoke more or less openly in various places in his diaries: “Where it exists, one can no longer abolish the legal equality of the Jews. This is not only because it goes against the modern mind, but also because all Jews, rich and poor, would immediately be forced into revolutionary parties. There is really nothing they can do to us. In the past one took their jewelry from the Jews; can one today take their movable wealth? The impossibility of getting at the Jews has only strengthened and embittered hatred. Anti-Semitism grows daily, even hourly, in the population. It will continue to grow since its causes continue to exist and cannot be eliminated.” (Th. Herzl, The Jewish State). “I do not wish to write about the history of the Jews. It is familiar. I must mention only one thing: In our two thousand years in the diaspora, there has been no unified leadership. That is what I think is our primary misfortune.” To overcome this “misfortune,” Herzl founded political Zionism.
Gentile observers and writers on Zionism, who see political Zionism only as an attempt at “national renewal” rather than an effort to establish a unified Jewish leadership as well as Jewish rule over the world, are therefore incorrect. The confusion of political Zionism with Palestine can be understood only through the Jewish prophecies in which Jewry is assured of control over all the goods of this world. Knowing that the time was near, and would culminate in taking possession of Palestine, Zionism developed the nonsensical notion of an “historic claim” to the “promised land,” to which Jews “without any outside pressure” would gradually emigrate.
In the ideology of political Zionism, Palestine fulfilled the role of an indispensable part of prophecy, just as certain rules are the guarantee for success in the magical ceremonies of primitive peoples. Political Zionism never intended Palestine to be the destination of all Jews, but rather it merely wants to make Palestine the center of Jewish world policy. That must naturally be protected by a strong Jewish population. The Zionist publication Jüdische Rundschau wrote: “No one at any time has proposed that all Jews today should emigrate to Palestine.” Nahum Sokolow, Weizmann’s colleague and current chairman of the Zionist Committee, said it clearly in 1921: “The Jewish people wants to return to Palestine; the Jewish people will have its center in Palestine. Large parts of Jewry will live as a Jewish diaspora in the world. They must be cared for; their dignity and their national rights must be assured.”
This is also clear from the text of the state treaty Jewry concluded with England, the so-called Balfour Declaration: “His Majesty’s Government favors the establishment of a national home in Palestine for the Jews, and we will make the greatest efforts to reach this goal, although it is clearly understood that nothing will be done that will affect the civil and religious rights of Gentile communities in Palestine or the rights and political standing of Jews in any other country.”
That provides a correction to the idealization of Zionism, which springs from a different race. From a political standpoint, it would be in the interests of the whole world, of all the host peoples, if the Jews now scattered throughout the whole world were to voluntarily emigrate to some habitable territory. If political Zionism were not interested in such a solution to the Jewish Question, it would be in the interests of the host peoples to point it in that positive direction. The only question would be whether Palestine is the proper gathering place, which no one would likely maintain. Palestine is not able to absorb all the Jews in the world, entirely aside from the fact of increasing Arab opposition to Jewish infiltration. The Arabs are, after all, the undisputed owners of the land. But what other territory would be appropriate? And at the instant Palestine ceased to be the goal of Jewish emigration, political Zionism would collapse, since Palestine is seen as a means for the fulfillment of prophecy. Without that, the whole enterprise would lose its point. Jewry itself would make the most passionate and bitter attacks, and before long any undertaking that ignored Palestine would be crippled by Jewry itself. Palestine incorporates for Jewry its special position. Ignoring this would be ethnic suicide for Jewry, since political Zionism also has as a goal maintaining and strengthening Jewry’s special situation.
πηγή: https://research.calvin.edu/german-propaganda-archive/zionism.htm
Το σχέδιο των Ναζί για τον εκτοπισμό Εβραίων στη Μαδαγασκάρη: μια ξεχασμένη υπόθεση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Η ιστορία βρίθει από ερωτήματα του τύπου “Τι θα συνέβαινε αν…”; Συγγραφείς όπως και ιστορικοί τους αρέσει να φαντάζονται τι θα συνέβαινε, εάν ένα μοναδικό γεγονός είχε πάρει άλλη τροπή. Παραδείγματα: και αν οι Δυνάμεις του Άξονα είχαν κερδίσει το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (όπως το φαντάστηκε ο Αμερικανός μυθιστοριογράφος Φίλιπ Ντικ); Και αν ο Ναπολέων είχε κατορθώσει να εισβάλλει στη Ρωσία το 1811; Και αν ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Τζον Φ. Κένεντι είχε επιζήσει από τη δολοφονία του το 1963;
Το λιγότερο γνωστό από αυτά τα “Και αν” είναι το Σχέδιο Μαδαγασκάρη, το οποίο απέτυχε να πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το Σχέδιο Μαδαγασκάρη ήταν ένα σχέδιο, το οποίο οραματίστηκε η ναζιστική κυβέρνηση της Γερμανίας κατά τη διάρκεια του πολέμου και περιελάμβανε τον εκτοπισμό του εβραϊκού πληθυσμού της Ευρώπης στο νησί της Μαδαγασκάρης. Η ιδέα, που προωθήθηκε από τον Franz Rademacher, επικεφαλής του Εβραϊκού Τμήματος του Υπουργείου Εξωτερικών, αφορούσε την εκχώρηση της Μαδαγασκάρης, τότε γαλλικής αποικίας, στη Γερμανία μέσα στο πλαίσιο της συνθηκολόγησης της Γαλλίας. Το σχέδιο εγκρίθηκε από τον Χίτλερ, ο οποίος διέταξε στις 15 Αυγούστου 1940, τον Αδόλφο Άιχμαν να ξεκινήσει τον εκτοπισμό ενός εκατομμυρίου Εβραίων το χρόνο για μια περίοδο τεσσάρων ετών στη Μαδαγασκάρη, η οποία θα μετατρεπόταν σε ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος στη δικαιοδοσία των Ες-Ες.Τελικά, το σχέδιο αναβλήθηκε, όταν οι Ναζί επέλεξαν τη συστηματική γενοκτονία του εβραϊκού πληθυσμού.
Ένας από τους λόγους εγκατάλειψης αυτού του σχεδίου ήταν η αποτυχία της Γερμανίας να νικήσει τη Μεγάλη Βρετανία και να πάρει τον έλεγχο του στόλου της, απαραίτητη προϋπόθεση για να τεθεί σε εφαρμογή η διοικητική μέριμνα της απέλασης. Ο Χίτλερ συνέχισε να έχει το σχέδιο κατά νου μέχρι το 1942, οπότε και οι βρετανικές δυνάμεις ολοκλήρωσαν την ανάληψη του ελέγχου της Μαδαγασκάρης από το Βισί της Γαλλίας, γεγονός το οποίο έθεσε οριστικό τέλος στο σχέδιο.
Την επομένη της Ημέρας Μνήμης του Ολοκαυτώματος στο Ηνωμένο Βασίλειο (27 Ιανουαρίου), οι Μαλγάσιοι αναλογίστηκαν στο Διαδίκτυο τις προεκτάσεις της ερώτησης “Και αν το Σχέδιο Μαδαγασκάρη είχε εφαρμοστεί”;
Ο Tomavana, blogger που ζει στη Γενεύη της Ελβετίας, έγραψε ότι αυτή η εναλλακτική ιστορία περιλαμβάνει τόση πληθώρα μεταβλητών, ώστε να γίνει μια ξεκάθαρη εκτίμηση:
Αν και η ιδέα 1) να σωθούν πολλές χιλιάδες ζωές μου είναι ελκυστική, ομολογώ ότι μου λείπει φαντασία για να φανταστώ ένα καλύτερο κόσμο μόνο με υποθέσεις. Μέρα με τη μέρα, οι πράξεις μου κυρίως καθοδηγούνται από μια επιθυμία να κληροδοτήσουμε στους απογόνους μας έναν κόσμο λιγότερο κακό από αυτόν που παραλάβαμε από τους γονείς μας….και δε χρειάζεται να πω ότι αυτό δεν είναι επίσης εύκολο
Bien que l'idée 1) d'épargner plusieurs milliers de vies me soit séduisante, j'avoue manquer d'imagination pour imaginer un monde meilleur avec seulement des “si”. Jour après jour, mon action est plutôt dictée par le désir de léguer à nos descendants un monde moins pire que celui que nous avons reçu de nos parents … et inutile de dire que ce n'est pas aussi aisé
Ο Randiana από τη Μαδαγασκάρη, που ζει στη Γαλλία, αναρωτιέται αν η χώρα του θα γνώριζε μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη της Παλαιστίνης σήμερα, σε περίπτωση που εφαρμοζόταν το Σχέδιο:
Δεδομένων των συγκρούσεων στα κατεχόμενα εδάφη της Παλαιστίνης σήμερα, οι φωνές των πιο απαισιόδοξων κατά την εφαρμογή της Διακήρυξης Μπάλφουρ (ΣτΜ: δημιουργία στην Παλαιστίνη μιας εθνικής εστίας για τους Εβραίους) έχουν πια ξεπεραστεί από τη σκληρή πραγματικότητα. Η φαντασία εκείνη την εποχή δεν ήταν αρκετά νοσηρή για να προβλέψει την ανθρωπιστική τραγωδία της σύγχρονης Μέσης Ανατολής. (Όσον αφορά τη Μαδαγασκάρη), η περίοδος της αποικιοκρατίας είχε αφήσει πάρα πολλές πληγές, από τις οποίες κάποιες παρέμεναν ανοιχτές καιρό μετά την απελευθέρωση. Εξάλλου, μια χώρα αντιδρά στη διαφορετικότητα με τον ίδιο τρόπο που αντιδρά και ένα άτομο. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε τον άλλον αν δεν βρισκόμαστε σε ειρήνη με τον εαυτό μας. Ο,τιδήποτε κι αν ήταν, το Σχέδιο Μαδαγασκάρη είχε τις ίδιες επικίνδυνες ρίζες με τα γκέτο και την Τελική Λύση (ΣτΜ: Με τον όρο Τελική Λύση έγινε γνωστό το σχέδιο των ναζιστών για τη συστηματική δολοφονία των Εβραίων): μια φυλετική πυραμίδα, που εξυμνεί την Άρεια Φυλή, στην οποία οι Αφρικανοί, μεταξύ των οποίων και οι Μαλγάσιοι, και οι Τσιγγάνοι δεν θεωρούνταν καν άνθρωποι.
Au vu du conflit dans les territoires occupés en Palestine aujourd'hui, les voix les plus pessimistes lors de l'application du Plan Balfour (l'établissement en Palestine d'un foyer national pour les Juifs) sont maintenant dépassées par la dure réalité. Les imaginations, à l'époque, n'étaient pas assez sombres pour prédire la tragédie humaine du Moyen-Orient contemporain. (Quant à Madagascar), la période coloniale avait laissé trop de plaies, dont certaines restaient béantes encore longtemps après la libération. Un pays réagit, après tout, à la différence de la même manière qu'un individu. On ne peut accepter l'autre que si on est en paix avec soi-même. Quoi qu'il en soit, le Plan Madagascar avait les mêmes racines néfastes que les ghettos et la Solution Finale : une pyramide raciale glorifiant la race aryenne, dans laquelle les Africains, dont les Malgaches, et les Tziganes n'étaient même pas considérés comme des humains.
Δε θα μάθουμε ποτέ τι θα είχε γίνει εάν η Γερμανία είχε εφαρμόσει το Σχέδιο Μαδαγασκάρη. Εκείνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι η Μαδαγασκάρη βρέθηκε στο επίκεντρο πολλών αποφάσεων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χωρίς όμως οι τύχες του πληθυσμού της να ληφθούν γενικά υπόψη σε αυτές.
ΠΗΓΗ: https://el.globalvoices.org/2016/03/31811
Χάρτης του κ. Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου, Καθηγητή της Ιστορίας της Επιστήμης, ο οποίος έγινε ειδικά για το έργο μας: «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός»
Ποιες ήσαν οι 154 ελληνικές πόλεις της Παλαιστίνης κατά την εποχή του Ιησού Χριστού;
Διαβάστε τις μέχρι τούδε ανευρεθείσες 154 Ελληνικές πόλεις της Παλαιστίνης, κατά την εποχή του Ιησού Χριστού, η οποία περιλάμβανε τα σημερινά κράτη Ισραήλ, Ιορδανία, Λίβανο και Συρία, σύμφωνα με χάρτη του κ. Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου, Καθηγητή της Ιστορίας της Επιστήμης!..
ΟΙ 154 ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
Κατωτέρω παραθέτουμε έναν αλφαβητικό πίνακα του κ. Κων/νου Γεωργακόπουλου, Καθηγητή της Ιστορίας της Επιστήμης, ο οποίος εμφανίζει τις μέχρι τούδε ανευρεθείσες 154 Ελληνικές πόλεις της Παλαιστίνης, κατά την εποχή του Ιησού Χριστού, η οποία περιλάμβανε τα σημερινά κράτη Ισραήλ, Ιορδανία, Λίβανο και Συρία.
Περιττό να πούμε ότι τις πόλεις αυτές μνημονεύουν πάρα πολλοί αρχαίοι Έλληνες, Λατίνοι και Ιουδαίοι ιστορικοί και συγγραφείς, όπως για παράδειγμα ο Ηρόδοτος, ο Διόδωρος Σικελιώτης, ο Πλούταρχος, ο Παυσανίας, ο Στοβαίος, ο Βιργίλιος , ο Ιώσηπος και άλλοι.
Ο πίνακας έχει ως ακολούθως:
1. Αβέλα Βαταναίας
2. Αβίλη (Ιορδάνης)
3. Αβίλη (Φοινίκη)
4. Αγκάλη
5. Άδρα
6. Άδουρα (Ιδουμαία)
7. Άζωτος (Ashdod: Πεντάπολις Φιλισταίων)
8. Αιαλών
9. Αιλία (Eyiat)
10. Αινών (Σαμάρεια)
11. Αίρη (Πεντάπολις Φιλισταίων)
12. Άκη
13. Ακκαρών (Πεντάπολις Φιλισταίων)
14. Ακράβατα
15. Αμάθη
16. Αμαθούς (Ιουδαία)
17. Ανθηδών (πλ. Γάζα)
18. Αντιόχεια η προ Ίππου (πλ. Τιβεριάς)
19. Αντιόχεια (Γέρασα)
20. Αντιπατρίς (Ιουδαία, ΒΔ Ιόππης)
21. Απολλωνία (μετ. Ιόππης-Καισαρείας )
22. Άραδος (εκβ. Ελευθέρου /ομοσπονδία: Τύρος, Σιδών, Άραδος)
23. Άρβηλα (Γαλιλαία)
24. Αρέθουσα (Ιδουμαία)
25. Αρέθουσα (Ιουδαία)
26. Αρεόπολις (επί Αρνώνος)
27. Αρίνδηλα (Ιτουραία)
28. Άρκη (Φοιν)
29. Αρχελαϊς (Ιουδαία)
30. Αρχελαίς (μετ. Ιεριχούς-Σκυθοπόλεως / Πτολεμαίος / Δ. Ιουδαία)
31. Ασκαλών (Asguelon /ΒΔ Γάζας)
32. Άστυρα
33. Βαιταρρούς
34. Βαλανέαι (: Λευκάς)
35. Βάλδας (Φοιν.)
36. Βάσηρα (Φοιν.)
37. Βηθανία (Δεκάπολις)
38. Βερενίκη – Πέλλα
39. Βόστρα
40. Βότρυς (Φοιν Β. Βύβλος .)
41. Bουκόλων πόλις
42. Γάβα (Ιουδαία / Α. Καισάρειας )
43. Γάβαλα (Φοιν.)
44. Γάδαρα (Δεκάπολις)
45. Γάδαρα (Ιουδαία /ΝΑ Ιόππης)
46. Γάδωρα (Δεκάπολις)
47. Γάζα (Φιλιστ. /τέως Καδύτις)
48. Γαζαίων Λιμήν (Επ. Nazle)
49. Γάζωρος
50. Γέθη (Φιλιστ. Tel – Es – Safi)
51. Γέραρα (Φιλιστ. / έδρα βασιλέων)
52. Γέρασα (Πολύβιος/30χιλ. β. Αman)
53. Γιγγλυμώτη (Φοιν)
54. Γίππα (ή Γίττα)
55. Γάαρα
56. Γυναικόσπολις
57. Δάβειρα (Γαλιλ. Τ. Φιλωτέρεια)
58. Δαμασκός (Δεκάπολις)
59. Δημητριάς (Ν. λίμνης Γεννησαρέτ)
60. Δίον (Δεκάπολις / Husn)
61. Διόσπολις (τ. Λύδδα / ΝΑ Ιόππης)
62. Δίφροι (Φοιν)
63. Δώρος (Φοιν.)
64. Έβοδα
65. Εκρών (Φιλιστ)
66. Ελαία (Φοιν. Μετ. Τύρου –Σιδώνος)
67. Ελευθερόπολις (μετ. Ιεροσόλυμα –Ασκαλόν)
68. Ελούσα (πλ. Αραβίας)
69. Έμεσα (Φοιν.)
70. Έμμαθα
71. Εσεβών
72. Επτάπηγον (Ettarga / B. λίμνης Γεννησαρέτ)
73. Ζόρα
74. Ηλιούπολις (Δεκάπολις)
75. Θήβαι
76. Θήνα (Σαμάρεια )
77. Ιάμνεια (Φιλιστ. Μετ. Αζωτη-Ιόππης/5 χιλ. ακτή / Iebna)
78. Ιεριχός (-ώς)
79. Ιήνυσας (λιμήν /Ηρόδοτος/ μετ. Γάζας –Αιγυπτ. συνόρων)
80. Ίμυρα
81. Ίνα (Δεκάπολις)
82. Ιόππη (Yafa)
83. Ιουλιάς (Βηθσαϊδά)
84. Ιππόνη (Δεκάπολις)
85. Ίππος (Δεκάπολις / πα. Γαλιλαία)
86. Ιτύκη
87. Ιωτάπατα (Γαλιλαία)
88. Κάδυτις (πλ. Θαλάσσης > Γάζα > Ιεροσόλυμα)
89. Καισάρεια (μετ. Ιόππης –Τύρου /τ. Στρατωνίς)
90. Καισάρεια η Φιλίππου (πηγές Ιορδάνου / τ. Πανιάς)
91. Κάναθα
92. Καναλά (Δεκάπολις)
93. Καπιτωλιάς
94. Κάρνη (= Κάρνιον /Φοιν.)
95. Κορεαί (Β. Ιουδαία, δεξ. Παραποτ. Ιορδάνου .Β. Ιεριχούς / Kurana)
96. Κροκοδείλων πόλις
97. Κρομμύων πόλις (πλ. Ασκαλών)
98. Λάρισα (Ιδουμαία)
99. Λαχίς
100. Λεοντόπολις (Φοιν. / μετ. Βηρυτ. – Σιδώνος)
101. Λήγιον (Leggio, πλ. Θαβώρ / 15 χιλ. Ναζαρέτ)
102. Λίσα
103. Λύδδα (Σαμάρεια (< Διόσπολις)
104. Μάζαινα
105. Μάμυις
106. Μαριαμμία (Φοιν)
107. Μάρμη
108. Μάρσιππος (Φοιν)
109. Μαρσύα (Μάρισα).
110. Μαχαιρούς (Ιουδαία / Mukawir / 60 σταδ. Ν. Θαλ.)
111. Μέδεβα
112. Νάζαρα (Ναζαρέτ / El Nazira)
113. Νεάπολις ( Nablus / Σαμάρεια)
114. Νέσσοινα
115. Νικόπολις (Emaus)
116. Νίειβις (Περαία, πλ. Τίγρητος)
117. Νόμβα (Ιουδαία)
118. Πανεάς (= Πάνειον /Φοιν)
119. Πάφανα (Δεκάπολις)
120. Πέλλα (Δεκάπολις)
121. Περιστερή (Φοιν)
122. Πέτρα (Περαία, πλ. Ιορδάνου)
123. Πέτρα (Ιδουμαία, πλ. Αραβίας)
124. Πηγαί
125. Πλάτανος (Φοιν.)
126. Πορφυρών (Φοιν,)
127. Πτολεμαίς (τ. Άκκα)
128. Πύργος Στράτωνος ( > Καισάρεια)
129. Ραφάνεια
130. Ραφία
131. Σαμουλίς
132. Σάρηπτα
133. Σεβάστεια (<Σαμάρεια / όρος Somer = Σαμάρειον)
134. Σέκελλα
135. Σελεύκεια (τ. Άβιλα /Περαία / Ιδρ. Σέλευκος Νικ.)
136. Σεπφωρίς (Γαλιλαία /Sefuri / Δοκαισάρεια)
137. Σίκυμα (Σαμάρεια)
138. Σκυθόπολις (Beth – Shan /Δεκάπολις / 600 σταδ. Ιεροσόλυμα, αρ. Ιορδάνου)
139. Σόανα (Δεκάπολις)
140. Συκαμίνων (Φοιν)
141. Σύναγγος (Φοιν.)
142. Σώζουσα
143. Τάβαι (Περαία)
144. Ταριχέαι (- εία) (Ιουδαία /Λίμνη Γεννησαρέτ)
145. Τιβεριάς (Tiberiya /Γαλιλαία)
146. Τύρος
147. Φαινά
148. Φάραθος (Γαλιλαία)
149. Φασαηλίς (Ιουδαία)
150. Φιλαδέλφεια (Δεκάπολις)
151. Φιλωτέρεια (Ν. λίμνης Γεννησαρέτ)
152. Χάλκη
153. Χαλκίς (Ιδουμαία)
154. Χαράκμωβα (Μουβουχάραξ)
από πρώην: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/06/154.html#ixzz38Pv0hnH4