‘’Ο Iblis (σ.σ.=Ίμπλις όπως αποκαλείται ο Σατανάς μουσουλμανικά) ανήκε στις τάξεις των πνευμάτων και ήταν ισάξιος των αγγέλων οι οποίοι βρίσκονταν κοντά στον θρόνο του Θεού και δοξολογούσαν τον Θεό. Όμως μετά τη δημιουργία του ανθρώπου κλήθηκαν να προσκυνήσουν τον άνθρωπο αλλά ο διάβολος αρνήθηκε θεωρώντας πως αυτός ήταν ανώτερος των ανθρώπων. Η άρνησή του είχε ως συνέπεια να καταστεί καταραμένος και να εκδιωχθεί του παραδείσου. Μετά την απομάκρυνσή του από τον παράδεισο εργάζεται συστηματικά στο να οδηγήσει τον άνθρωπο στην παραπλάνηση και στην καταστροφή του διότι θεωρεί τον άνθρωπο αίτιο της πτώσης του και θέλει να τον εκδικηθεί’’
– Ζιάκας, Γρηγόριος (1991). Ιστορία των θρησκευμάτων. τ.Β’, Ισλάμ. Θεσσαλονίκη: Πουρναράς Π. Σ.
&
‘’ Της έσχατης ημέρας θα προηγηθούν οι εμφανίσεις δέκα διαδοχικών σημείων: του καπνού, του αντίχριστου (dajjal), του θηρίου, της άφιξης του Χριστού, του ερχομού των πανίσχυρων γιγάντων Ya juj και Ma juj (δηλαδή των Γωγ και Μαγωγ), τρεις καταπόσεις της γης και τέλος η εμφάνιση του φωτός το οποίο θα κατευθύνει τους ανθρώπους στον τόπο πραγματοποίησης της τελικής κρίσης. O Mahdi (Μαχντί) θα εμφανιστεί στα έσχατα. Είναι ένα πρόσωπο με μεσσιανικές ιδιότητες το οποίο θα αποκαταστήσει τη θρησκεία του Ισλάμ σε όλη τη γη. Χωρίς να συνιστά επίσημη διδασκαλία του σουνιτικού ισλάμ έχει ασκήσει τη μεγαλύτερη επιρροή στη λαϊκή ευσέβεια. Ο Dajjal (Ντατζάλ), είναι ο μουσουλμάνος αντίχριστος και θα εμφανιστεί είτε πριν είτε μετά τον ερχομό του Mahdi προκαλώντας καταστροφές και φρίκη σε όλη την ανθρωπότητα. Εναντίον του ο Αλλάχ θα στείλει τον υιό της Μαρίας ο οποίος θα καταδιώξει και θα σκοτώσει τον Dajjal. Τότε θα οδηγήσει όλους τους χριστιανούς στον ισλαμισμό’’
– ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ: Γιαννουλάτος, Αναστάσιος (1990). Ισλάμ, θρησκειολογική επισκόπησις. Αθήναι: Πορευθέντες. & Ζιάκας, Γρηγόριος (1991). Ιστορία των θρησκευμάτων. τ.Β’, Ισλάμ. Θεσσαλονίκη: Πουρναράς Π. Σ. σελίδες 365–366
- Μεταμόρφωσαν σε Ινδιάνους το Χριστό και την Παναγία στα Θρησκευτικά Γ’ Δημοτικού: Εμφανίζουν τους Ινδιάνους ως «Παναγία» και «Χριστό» στο βιβλίο της Γ’Δημοτικού που διδάσκουν στα Ελληνόπουλα προκαλώντας το θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων αλλά και δημιουργώντας σαθρές βάσεις «Πανθρησκείας» και συγκρητισμού. Ειδικότερα στις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα Πίστης καθώς τα παιδιά αρχίζουν να διδάσκονται τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό ως κάποια αρχετυπική μορφή που συναντάται ούτε λίγο ούτε πολύ σε όλες τις θρησκείες, πολιτισμούς και φυλές...Ο Χριστός ήρθε βέβαια για όλους στον κόσμο και για όλες τις φυλές, για όλους τους ανθρώπους, που πρέπει όμως να τον δεχθούν και όχι να τον αλλάξουν ή να τον παραλλάξουν, διότι θα οδηγηθούν σε πλάνη, αίρεση και τελικά πτώση (σ.σ. από: tilestwra.com/indianoi-o-xristos-kai-i-panagia-sto-eno-vivlio-thristeutikwn-g-dimotikou/)
Μὲ τὸ παρὸν ἄρθρο μας θὰ καταρρίψουμε ταυτόχρονα τρεῖς προπαγάνδες, μία τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ δυὸ τῆς νεοεποχίτικης παγκοσμιοποίησης ἤ ''Νέας Τάξης'' ἀλλιῶς, οἱ ὁποῖες εὐθύνονται γιὰ τὴν ἀποδυνάμωση τοῦ σατανισμοῦ μᾶς ἀπὸ δικούς του πιστοὺς ποὺ στρέφονται ἐκτὸς αὐτοῦ, ἐπειδὴ πιστεύουν ὡς ''σατανικό'' τὸ ὁτιδήποτε τοῦ ὑποδεικνύουν οἱ ἐν λόγῳ προπαγάνδες. Καὶ γιὰ νὰ μπορέσει νὰ τὸ ἀποφύγει αὐτὸ ὅποιος ἐνδιαφέρεται νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ σατανισμό, θὰ πρέπει νὰ γνωρίζει τί λένε οἱ Γραφὲς ἢ τὰ θρησκευτικὰ κείμενα καὶ ὅλων τῶν ὑπολοίπων θρησκειῶν ποὺ ἀναφέρουν τὸν Σατανᾶ ὥστε νὰ μὴν παρασύρεται ἀπὸ τὴν ὁποιαδήποτε προπαγάνδα, ἀκριβῶς μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ ἤδη ἔχει κάνει ἐδῶ καὶ τόσα χρόνια ἡ Σατανικὴ Ὀρθοδοξία μας μὲ τὴ δική της ἀρθρογραφία ὥστε νὰ μὴν παρασυρόμαστε οὔτε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι σὲ ἀντισατανικὰ μονοπάτια ποὺ θὰ τὰ νομίζουμε ''σατανικά'' συνεπακόλουθα. Μὲ ἄλλα λόγια, ὅσο λιγότερες θεολογικὲς γνώσεις ἔχει κάποιος, τόσο εὐκολότερα παρασύρεται σὲ κάτι ἀντίθετο θρησκευτικὰ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ θέλει νὰ ἀκολουθήσει δίχως νὰ τὸ καταλάβει! Τουτέστιν, σατανικὲς ἱστοσελίδες ἢ βιβλία ποὺ περιορίζονται παρὰ μόνο σὲ τελετουργίες, δὲν προσφέρουν ἐτούτη τὴν προστασία σὲ ὅσους θέλουν νὰ ἀκολουθήσουν τὴ σατανικὴ θρησκεία, ἀφοῦ πανεύκολα μπορεῖ νὰ παρασυρθεῖ μετὰ κάποιος σὲ μιὰ ἑβραϊκὴ ἢ πανθρησκευτικὴ σὰν τῆς Μασονίας λόγου χάρη ἀπὸ κάποια ἐχθρικὴ προπαγάνδα, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ ξεμπλέξει ἔπειτα ἂν ἀρχίσουν νὰ τὸν ἐκβιάζουν ἤ τον ἀπειλοῦν γιὰ παράδειγμα. Γιὰ νὰ δοθεῖ ἔτσι συνοπτικὰ καὶ μιὰ πρώτη ἀπάντηση σὲ ὅσους ἀναγνῶστες μας διερωτῶνται τὸν λόγο ποὺ δημοσιεύουμε ἄρθρα σὰν αὐτὸ ποὺ διαβάζετε ἢ ἄλλα παρόμοια ποὺ δὲν περιορίζονται ἀποκλειστικὰ στὸν Σατανᾶ θεολογικὰ (π.χ. γιὰ νὰ κατανοῆστε ἔτσι καὶ ἀπέναντι σὲ ποιόν Θεὸ εἶναι ἀντίθεος).
Ξεκινῶντας ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ προπαγάνδα, ἐπισημαίνεται ξανὰ ἡ τακτική της νὰ παρουσιάζει ὡς ''σατανικό'' τὸ ὁτιδήποτε δὲν εἶναι χριστιανικὸ ἢ δὲν ἀποδέχεται τὸν Χριστὸ ὡς Μεσσία (σ.σ. ἀποκαλῶντας ἔτσι ὡς ''Ἀντίχριστο'' κάθε διαφορετικὸ Μεσσία ἄλλης θρησκείας σὰν τὸν Ἰμὰμ Μαχντὶ τῶν μουσουλμάνων ποὺ θὰ δοῦμε ἐν συνεχείᾳ γιατί δὲν εἶναι ὅμως), ἀπὸ τίς παγανιστικὲς ἢ πολυθεϊστικὲς θρησκεῖες μέχρι τὴν ἑβραϊκὴ καὶ τὴν μουσουλμανικὴ φτάνοντας στὴν πανθρησκευτικὴ τῆς παγκοσμιοποίησης μὲ ἐφαλτήριο τὴν Μασονία, μὲ σκοπὸ νὰ συσπειρώνει ἔτσι ὁ χριστιανισμὸς τὸν κόσμο ποὺ χρειάζεται γιὰ νὰ συντηρεῖται ἢ νὰ ἐνδυναμώνεται ἀκόμα περισσότερο ἡ δική του θρησκεία χρησιμοποιῶντας ἐτούτη τὴν Μανιχαϊστικὴ λογικὴ (δηλ. ὅ,τι δὲν ἀνήκει σὲ αὐτὸν εἶναι διαβολικό). Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι νὰ ἀποδυναμώνεται αὐτὴ τοῦ σατανισμοῦ μᾶς ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν διαφορετικὴ θρησκεία ποὺ θὰ τὴ νομίζουν γιά ''σατανική'', ὅσοι θελήσουν νὰ γίνουν σατανιστὲς ἐπειδὴ ἔτσι ἄκουσαν ἀπὸ μιὰ τέτοια προπαγάνδα ἀπὸ ὅπου καὶ ἂν προέρχεται αὐτή, διότι τὴν ἴδια τακτικὴ χρησιμοποιοῦν καὶ ἀντίπαλοι τοῦ χριστιανισμοῦ! Γιὰ παράδειγμα, ὅταν ἔκαναν τρομοκρατικὰ χτυπήματα οἱ τζιχαντιστὲς στὴν Εὐρώπη, ''διαβολική'' τὴν χαρακτήριζαν (π.χ. κάποιες συναυλίες της στὴν Γαλλία ἄσχετες μουσικὰ μὲ τὴ σατανικὴ θεματολογία) γιὰ νὰ αἰτιολογήσουν τὰ ἐγκλήματά τους στὸ δικό τους ποίμνιο, ἐνῶ ὑπενθυμίζουμε ὅτι καὶ οἱ ἑβραῖοι θεωροῦν ''σατανιστές'' τοὺς χριστιανοὺς καὶ μάγο τὸν Χριστὸ ποὺ καλεῖ δαιμόνια, μέσα ἀπὸ τὸ Ταλμοὺδ καὶ ἀπ' τὴν Ἁγία Γραφὴ ὅμως (σ.σ. μέσα ἀπὸ μουσουλμανικὸ δημοσίευμα ποὺ θὰ ἀκολουθήσει):
Αν ο Ιησούς όμως άκουγε την επιχειρηματολογία των Χριστιανών θα την είχε αναιρέσει με τον ίδιο τρόπο όπως (σύμφωνα με τους Χριστιανούς) αντέκρουσε και τους φαρισαίους που τον κατηγόρησαν ότι βγάζει τα δαιμόνια με την δύναμη του σατανά. Διαβάζουμε στο «ευαγγέλιο» του «Μάρκου»: «Και οι γραμματείς, που κατέβηκαν από τα Ιεροσόλυμα, έλεγαν ότι: Έχει τον Βεελζεβούλ, και ότι διαμέσου τού άρχοντα των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια. Και αφού τους προσκάλεσε, τους έλεγε με παραβολές: Πώς είναι δυνατόν ο σατανάς να βγάζει τον σατανά; Και αν μια βασιλεία διαιρεθεί σε αντιμαχόμενα μέρη, η βασιλεία εκείνη δεν μπορεί να σταθεί ·και αν ένα σπίτι διαιρεθεί σε αντιμαχόμενα μέρη, το σπίτι εκείνο δεν μπορεί να σταθεί. Και αν ο σατανάς ξεσηκώθηκε ενάντια στον εαυτό του, και διαιρέθηκε, δεν μπορεί να σταθεί, αλλά θα έχει ένα τέλος». {Μάρκος 3:22-26}
Το καλύτερο επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι Εβραίοι για να αποδείξουν ότι οι Χριστιανοί είναι της ίδιας συνομοταξίας με τον διάβολο, είναι το ότι δεν κάνουν περιτομή. Η ακροβυστία των μη-Εβραίων δεν τους επιτρέπει να ονομάζονται παιδιά του Ύψιστου Θεού. Γιατί με την περιτομή, το όνομα του θεού – Schaddai – καταγράφεται πάνω στο δέρμα του Εβραίου. Το σχήμα του γράμματος Isch σχηματίζεται στα ρουθούνια του, το γράμμα Daleth στο κλείσιμο του αγκώνα του, και το αίη ενφανίζεται πάνω στα γεννητικά του όργανα μετά την περιτομή. Στους μη—Εβραίους που δεν έχουν κάνει
περιτομή, λοιπόν, όπως για παράδειγμα είναι οι Χριστιανοί, υπάρχουν μόνο τα δύο γράμματα Isch και Daleth, τα οποία σχηματίζουν τη λέξη Sched – Διάβολος. Άρα είναι παιδιά του Sched, του διαβόλου* (*βλ. Sanhedrin Jud..,σελ. 88)
Ἄρα σύμφωνα μὲ τὴν ἴδια προπαγανδιστικὴ λογικὴ ἀπὸ ἐβραϊσμὸ πλευρὰ αὐτὴ τὴ φορά, δὲν χρειάζεται κάποιος χριστιανὸς νὰ γίνει σατανιστής, ἐπειδὴ σὰν χριστιανὸς εἶναι ἤδη σατανιστὴς καὶ ἔτσι ὁ Ἀντίχριστος εἶναι ὁ Χριστός! Συνεπῶς, δὲν ἀκοῦμε αὐτὰ ποὺ ἰσχυρίζεται κάποιος γιὰ τὸν Σατανᾶ, ἀλλὰ ἀκολουθοῦμε παρὰ μόνο αὐτὰ ποὺ μᾶς λένε τὰ θρησκευτικὰ κείμενα γιὰ τὸν Σατανᾶ καὶ τὰ ὁποῖα μᾶς ἀποδεικνύουν σὲ τούτη τὴν περίπτωση γιατί δὲν μπορεῖ νὰ ἰσχύει μιὰ τέτοια ἑβραϊκὴ προπαγάνδα (σ.σ. γιὰ νὰ κρατήσει τοὺς δικούς της πιστοὺς στὸν ἐβραϊσμὸ) πέρα ἀπὸ τὸ παραπάνω κείμενο ποὺ εἴδαμε ἀπό τον Μάρκο (σ.σ. ὁ Σατανᾶς δὲν γίνεται νὰ στέφεται κατὰ τοῦ ἑαυτοῦ του), ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἐναντιώθηκε στὸν Σατανᾶ κατὰ τὰς Γραφάς:
Λουκ. 4,6 Και είπεν εις αυτόν ο διάβολος· “θα δώσω εις σε όλην αυτήν την εξουσίαν επάνω εις τα κράτη και όλην την δόξαν των. Θα σου τα δώσω, διότι έχουν παραδοθή και υποταχθή, εξ αιτίας των αμαρτιών των, εις εμέ και εγώ τα δίδω εις όποιον θέλω. 7 Συ λοιπόν, εάν πέσης εμπρός μου και με προσκυνήσης ως κύριόν σου, θα έχης ως ιδικήν σου όλη αυτήν την εξουσία και μεγαλοπρέπειαν”. 8 Και αποκριθείς ο Ιησούς του είπεν· “φύγε απ' εμπρός μου, σατανά (δεν θέλω με κανέναν τρόπον να ακούσω την πονηράν σου πρότασιν), διότι είναι γραμμένον· Κυριον τον Θεόν σου θα προσκυνήσης και αυτόν μόνον θα λατρεύσης”.
Αποκ. 20,4 Και είδα θρόνους και εκάθισαν επάνω εις αυτούς οι Απόστολοι, όπως τους είχεν υποσχεθή ο Χριστός, και οι άγιοι. Και εδόθη εις αυτούς από τον Θεόν δικαστική εξουσία. Και είδα τας ψυχάς αυτών, που είχαν πελεκηθή με τσεκούρια και θανατωθή με βασανιστικόν τρόπον δια την μαρτυρίαν και την ομολογίαν της πίστεώς των στον Ιησούν και δια τον λόγον του Θεού, και οι οποίοι δεν επροσκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού, και δεν εδέχθησαν να πάρουν το χάραγμα της σφραγίδος του επάνω εις τα μέτωπά των και επάνω στο χέρι των. Και αυτοί έζησαν και εβασίλευσαν και εδοξάσθησαν μαζή με τον Χριστόν κατά το διάστημα αυτό, που συμβολίζεται με τα χίλια έτη.
Αποκ. 20,10 Και ο διάβολος, που τους παραπλανούσε στο ψεύδος και εις την κακίαν, ερρίφθη εις την λίμνην της φωτιάς και του θειαφιού, όπου ήσαν το θηρίον, δηλαδή ο αντίχριστος, και ο ψευδοπροφήτης. Και θα βασανισθούν εκεί ακατάπαυστα ημέραν και νύκτα στους αιώνας των αιώνων. 11 Και είδα θρόνον μεγάλον, ολόλευκον, και εκείνον, που εκάθητο επάνω εις αυτόν, τον Χριστόν, και από το πρόσωπον του οποίου έφυγε και εχάθηκε η φθαρτή ουσία και το προσωρινόν σχήμα της γης και του ουρανού, και δεν ευρέθη τόπος και τρόπος δια την παλαιάν των υπόστασιν, (διότι ο Χριστός θα αναδημιουργούσε τώρα νέους ουρανούς και νέαν γην).
Κατὰ συνέπεια, αὐτὸς ὁ σατανιστὴς ἢ κάποιος ὑποψήφιος ποὺ ἀγνοεῖ τὰ παραπάνω χριστιανικὰ κείμενα καὶ τὰ παρακάτω τῶν μουσουλμάνων ὅμως ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν, κινδυνεύει νὰ γίνει ἑβραῖος ἂν πιστέψει τὴν χριστιανικὴ προπαγάνδα (ποὺ ἀποκαλεῖ καὶ τοὺς ἑβραίους ὡς ὄργανα τοῦ Σατανᾶ πέρα ἀπὸ τοὺς μουσουλμάνους ὅπως θὰ δοῦμε ἐν συνεχείᾳ) ἢ χριστιανὸς ἂν πιστέψει τὴν ἑβραϊκὴ σὲ περίπτωση ποὺ διαβιώνει σὲ τέτοιο θρησκευτικὸ περιβάλλον. Μουσουλμᾶνος λίγο δύσκολο νὰ γίνει βέβαια μιᾶς ποὺ ἀπαιτεῖ θεοκρατικὸ τρόπο ζωῆς καὶ σχετικὴ ἀμφίεση γιὰ τίς γυναῖκες (π.χ. μπούρκα ἀντὶ γιὰ μίνι φούστα ἢ κολλητὰ ροῦχα ποὺ νὰ τονίζουν κωλαράκι) σὲ σχέση μὲ τὸν ὑλιστικὸ καὶ ἀθεϊστικὸ ποὺ ζεῖ σήμερα, ὅμως δὲν παύει νὰ ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος νὰ δείξει ἀνοχὴ ἀπέναντι στὴ μουσουλμανικὴ μετανάστευση στὴν πατρίδα του ἂν πιστέψει ὅτι τὸ Κοράνι εἶναι ὁ λόγος τοῦ Σατανᾶ ὅπως προπαγανδίζουν οἱ χριστιανοί, παρόλο ποὺ ἡ θεολογία μεταξὺ τῶν τριῶν αὐτῶν θρησκειῶν εἶναι πανομοιότυπη ὅπως ὑπενθυμίζουμε ἀπὸ παλαιότερη ἀρθρογραφία μας:
Ο Ισλαμισμός και ο Ιουδαϊσμός είναι μονοθεϊστικές θρησκείες, αλλά πιο αυστηρές και άκαμπτες από τον Χριστιανισμό. Αντιστάθηκαν στον πειρασμό να περιορίσουν τη δύναμη του Αλλάχ και του Γιαχβέ, με σκοπό να διαφυλάξουν την καλοσύνη τους. Παρόλο που ο Διάβολος αποκαλούμενος και Ίμπλις ή Σεϊτάν πρωταγωνιστεί στο Κοράνι και στο Ισλαμικό Δόγμα, δεν παρενοχλεί ιδιαίτερα ούτε τον Αλλάχ αλλά ούτε και την ανθρωπότητα. Αυτά που απέδωσαν οι χριστιανοί στον Διάβολο, όπως ο ανθρώπινος πόνος, η εναντίωση του ανθρώπου απέναντι στο Θεό, φυσικές καταστροφές, ανεξήγητα φαινόμενα κ.α., στο Κοράνι αποδίδονται όλα αυτά στον Αλλάχ και της θέλησής του.
Συγκεκριμένα κατά τη Δημιουργία που παρουσιάζεται στο Κοράνι, ο Αλλάχ πρώτα συνέλαβε την ιδέα της Δημιουργίας και κατόπιν δημιούργησε με μία διαταγή Του: Να υπάρξεις. Παρουσιάζεται έτσι στο Κοράνι η αρσενική όψη της Βούλησης στη Δημιουργία, αλλά και η άποψη που συναντάμε στο αρχαίο αιγυπτιακό κείμενο που αποδίδεται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο (στον Θωτ των αιγυπτίων), στο Κυμβάλειο, σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν είναι Νοητικό (αφού της Δημιουργίας του, προηγήθηκε η σύλληψη της ιδέας απ’ τον Αλλάχ).
Έτσι δημιουργήθηκαν ο ουρανός και η γη, ο ήλιος και το φεγγάρι, ο άνθρωπος και τα τζίνι (πνεύματα, μεταξύ των οποίων και ο Σατανάς). Δημιουργήθηκαν ακόμα όλα αυτά που βρίσκονται πάνω στη Γη: βουνά, θάλασσες, ποτάμια, ζώα, φυτά κ.ά. Όλα είναι δημιουργήματα του Αλλάχ, ο οποίος τα διατηρεί σε μια πλήρη ισορροπία.
Τα τζίνι δημιουργήθηκαν από άκαπνη φωτιά, δηλ. όχι απ’ την κοινή φωτιά, αλλά από μια άλλου είδους Φωτιά, σύμβολο του Νου ή του Πνεύματος. Έτσι φανερώνεται η φύση των τζίνι, τα οποία τοποθετούνται ανάμεσα στον Δημιουργό και τον άνθρωπο, στην κλίμακα της Ιεραρχίας της Δημιουργίας. Η ιδέα της ιεραρχίας στα πλαίσια της Δημιουργίας, συμβολικά παρουσιάζεται με μια σκάλα. Στη σούρα Οι Σκάλες, ο Αλλάχ παρουσιάζεται σαν ο Κύριος των Σκαλών, απ’ τις οποίες οι Άγγελοι και το Πνεύμα θα ανεβούν σε Αυτόν μέσα σε μία μέρα: μία μέρα που απέχει πενήντα χιλιάδες χρόνια. Στο χωρίο αυτό φαίνεται και η ιδέα της τελικής επιστροφής των Αγγέλων (και κατ’ επέκταση και των άλλων δημιουργημάτων του Αλλάχ) στον Δημιουργό τους.
Αντίθετα ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από πηλό (ή σκόνη), δείγμα της γήινης, τιτανικής φύσης του. Όμως μέσα στον άνθρωπο ο Αλλάχ εμφύσησε το πνεύμα Του (θεϊκό μέρος του ανθρώπου).
Απ’ τα παραπάνω φαίνεται ότι, η Δημιουργία στο Κοράνι είναι παρμένη από την Παλαιά Διαθήκη. Μάλιστα όπως και στην Π. Διαθήκη, η Δημιουργία διαρκεί έξι ημέρες, ενώ κατόπιν ο Θεός αποσύρεται ανεβαίνοντας στον Θρόνο Του. Αυτή η αποχώρηση είναι κοινό χαρακτηριστικό πολλών κοσμογονιών και δηλώνει την – λογικά παράδοξη – ταυτόχρονη παρουσία και απουσία του Δημιουργού απ’ το δημιούργημά του…Ο Αλλάχ είναι παντού και πουθενά…μέσα και έξω απ’ τους Κόσμους που ο ίδιος έπλασε.
Ο Διάβολος του Κορανίου δεν έχει δύναμη να εξαναγκάσει την ανθρωπότητα να διαπράξει το Κακό. ‘’Δεν έχω εξουσία επάνω σας’’, λέει ο Σεϊτάν στους οπαδούς του (14:22), ‘’εκτός από το ότι σας κάλεσα και εσείς με υπακούσατε. Επομένως μη με κατακρίνεται, αλλά κατακρίνεται τους εαυτούς σας’’.
Ο Ίμπλις/Σεϊτάν είναι ένας έκπτωτος άγγελος, διότι φέρθηκε αλαζονικά όταν ήρθε αντιμέτωπος με τον Αδάμ. Ωστόσο η Πτώση του μετά τη δημιουργία του κόσμου από τον Θεό και όχι πριν σύμφωνα με τον χριστιανισμό και η προοπτική της σωτηρίας του αποτελούν οξύμωρο σχήμα. Ο κόσμος προϋπήρχε και ήταν καλός πριν εμφανιστεί αυτός για να προκαλέσει προβλήματα και τελικά η εξέγερσή του δεν κατάφερε και πολλά. Η ιστορία της Πτώσης του στο Κοράνι επαναλαμβάνεται επτά φορές με διάφορες παραλλαγές. Ο Αλλάχ εξορίζει τον Ίμπλις/Σεϊτάν στην Κόλαση (15:43) και δεν του επιτρέπει να εξουσιάζει κανέναν. Στο 17ο κεφάλαιο (εδάφιο 64) όμως του δίνει το ελεύθερο να πραγματοποιήσει την απειλή του και να βάζει σε πειρασμό τους ανθρώπους, ‘’Και εξαπάτησε οποιονδήποτε από αυτούς μπορείς με τη λαλιά σου και σύναξε τις δυνάμεις σου πεζές ή έφιππες και μοιράσου μαζί τους πλούτη και παιδιά και δώστους υποσχέσεις’’. Τέτοιες υποσχέσεις είναι ψεύτικες επιβεβαιώνει ο Αλλάχ και αυτό θα αποδειχθεί.
Παρόλα τὰ ὅσα διαβάσαμε ὅμως θρησκευτικά, παρατηροῦμε ὅτι τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ Σατανᾶ δὲν ἀλλάζουν πέρα ἀπὸ τὴ διαφορὰ δυναμικότητας ποὺ Τοῦ δίνουν οἱ Βιβλικὲς θρησκεῖες, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι καταρρίπτεται πανηγυρικὰ καὶ ἡ νεοεποχίτικη προπαγάνδα τόσο στὴν περίπτωση τοῦ ἰσχυρισμοῦ της ὅτι ὁ Σατανᾶς εἶναι χριστιανικὸ κατασκεύασμα (ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει τάχα μοῦ ὡς πραγματικὴ ὀντότητα) ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἀναφέρεται στὴν ἑβραϊκὴ θρησκεία ποὺ προηγήθηκε καὶ στὴν μουσουλμανικὴ ποὺ ἐπακολούθησε τοῦ χριστιανισμοῦ, ὅσο καὶ ἡ πανθρησκευτική της ποὺ Τὸν θέλει τάχα μου διαστρεβλωμένο ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς ἐπειδὴ ἔχει διαφορετικὰ χαρακτηριστικὰ ὑποτίθεται (π.χ. εἶναι σύμβολο τοῦ Καλοῦ καὶ ὄχι τοῦ Κακοῦ) ἢ γιατί ταυτίζεται μὲ τὸν Θεὸ χωρὶς νὰ ἔχει ἀντίθεα χαρακτηριστικὰ (π.χ. δὲν ὑπάρχει Καλὸ καὶ Κακὸ ἐπειδὴ τὸ ἕνα εἶναι μέσα στὸ ἄλλο σὰν Ἕνα). Καὶ ἐτούτη ἡ προπαγάνδα ὅμως καταρρίπτεται πανεύκολα ἀπὸ τὰ παραπάνω θρησκευτικὰ κείμενα ποὺ διαβάσαμε, τόσο γιατί καὶ οἱ ἄλλες δυὸ μονοθεϊστικὲς θρησκεῖες τοῦ ἐβραϊσμοῦ καὶ ἰσλαμισμοῦ λένε τὰ ἴδια πράγματα μὲ τὸν χριστιανισμὸ (π.χ. ὁ Σατανᾶς συμβολίζει τὸ Κακὸ καὶ ἀντιτίθεται στὸν Βιβλικὸ Θεό), ὅσο καὶ γιατί αὐτοὶ οἱ προπαγανδιστὲς δὲν παρουσιάζουν κανένα ἀρχαιότερο θρησκευτικὸ κείμενο ἀπὸ τὰ προαναφερόμενα Βιβλικὰ (καὶ τοῦ Κορανίου ἔπειτα) ποὺ νὰ ἀναφέρουν τὸν Σατανᾶ μὲ τὸ συγκεκριμένο ὄνομα καὶ μὲ τὰ διαφορετικὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ λένε ὅτι ἔχει!
Ἀπεναντίας, τὰ δικά τους πανθρησκευτικὰ κείμενα ποὺ μᾶς παρουσιάζουν διαφορετικὰ τὰ πράγματα ἀπ' ὅτι ἤδη εἶναι γιὰ νὰ ἑνώσουν ὅλες τίς ὑπάρχοντες θρησκεῖες σὲ μιὰ μόνο ἐπειδὴ ὅλες ἀναφέρονται σὲ ἴδιο Θεὸ δῆθεν, ἀπὸ τίς προχριστιανικές του πολυθεϊσμοῦ μέχρι τίς μονοθεϊστικὲς μὲ τίς ἀναρίθμητες αἱρέσεις τους, βλέπουμε νὰ ἐμφανίζονται αὐτὰ μόλις μερικοὺς αἰῶνες πρίν, ἀπὸ τὴν ἵδρυση τῆς Μασονίας ἀρχικὰ καὶ μόλις κάποιες δεκαετίες πρὶν ἀπὸ σήμερα μὲ τίς διάφορες νεοεποχίτικες ὀργανώσεις τους, εἴτε παρουσιάζοντας τὸν Σατανᾶ ὡς ἀνύπαρκτο (π.χ. εἶναι ἁπλᾶ μιὰ δύναμη ἢ σύμβολο ὅπως ἰσχυρίζονται καὶ οἱ ἀναγνωρισμένες ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ κράτος ἀρχικὰ ψευτοεκκλησίες τοῦ Σατανᾶ) εἴτε ὡς κάποιον διαφορετικὸ θεὸ κάποιας ἄλλης θρησκείας δίνοντάς του διαφορετικὰ χαρακτηριστικὰ ἀπὸ τὰ Βιβλικὰ γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ ὑποστηρίξουν τοὺς σχιζοφρενικοὺς αὐτοὺς ἰσχυρισμοὺς τοὺς (σ.σ. μὲ τὴν ἴδια λογικὴ θὰ μπορούσαμε νὰ θεωρήσουμε τὸν Κύκλωπα τῆς ἑλληνικῆς μυθολογίας ὡς τὸν μουσουλμανικὸ Ἀντίχριστο ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖνος εἶχε ἕνα μάτι!), σὰν τοῦ Μασόνου Ἄλμπερτ Πάϊκ ποὺ θυμίζουμε παραδειγματικὰ μέσα ἀπὸ τὸ βιβλίο του ''Ἤθη καὶ Δόγμα'', ἡ ὑποτιθέμενη ''ἀλήθεια'' τοῦ ὁποίου γράφτηκε μόλις τὸ 1871, χωρὶς νὰ τὴν ἀναφέρει κανένα ἄλλο θρησκευτικὸ κείμενο μέχρι τότε! Ὁπότε μὲ τὸ ἴδιο σκεπτικό, ὁ καθένας θὰ μποροῦσε νὰ ἰσχυριστεῖ μετὰ τὸ ὁτιδήποτε θέλει γιὰ τὸν Βιβλικὸ Θεὸ ἢ τὸν Σατανᾶ σὰν νὰ ἔγραφε μυθιστόρημα ἂς ποῦμε καὶ ἔτσι αὐτὸ ἀπὸ μόνο του δὲν φτάνει γιὰ νὰ τὸν πιστέψουμε (π.χ. ὅταν ὁ Σατανᾶς ἐμφανίζεται μὲ ἴδια χαρακτηριστικὰ σὲ ἐξ ἀποκαλύψεως ἀπὸ Θεὸ θρησκευτικὰ κείμενα τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν ποὺ εἴδαμε καὶ ὄχι σὲ ἕνα μόνο Μασονικὸ βιβλίο μόλις δυὸ αἰῶνες πρὶν ἀπὸ προσωπικὲς ἀπόψεις κάποιου ποὺ μπορεῖ νὰ ἰσχυριστεῖ τὸ ὁτιδήποτε γιὰ νὰ μαζέψει πιστοὺς στὸ δικό του μαντρὶ ἢ Μασονικὲς Στοές):
- Στο ‘’Ήθη και Δόγμα’’, ο Άλμπερτ Πάικ υποστηρίζει ότι ο Εωσφόρος είναι εκείνος «που φέρει το φως». Σύμφωνα με τον Πάικ, ο Εωσφόρος δεν πρέπει να ταυτίζεται με τον «Διάβολο», το «Πνεύμα του Σκότους» ή το «Κακό!» (σ.σ. αναφερόμενος έτσι στον Χριστό όταν μας μιλά για Εωσφόρο με τέτοια χαρακτηριστικά: Αποκ. 22,16 Ἐγὼ Ἰησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις. ἐγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος Δαυΐδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός). Ο Πάικ υποστηρίζει ότι οι όροι «Σατανάς» και «Πνεύμα του Σκότους» δεν είναι ένα πρόσωπο, αλλά απλώς μια «Δύναμη» και ήταν μια εφεύρεση των ανθρώπων που επιθυμούν να εξηγήσουν την ύπαρξη του κακού (σ.σ. όπως ακριβώς άρχισαν να μας λένε το ίδιο και οι ψευτοεκκλησίες του Σατανά στην Αμερική έναν αιώνα μετά απ’ το 1960 μέχρι σήμερα & Σε αντίθεση με τα Βιβλικά κείμενα σαν του Λουκά που είδαμε πρωτύτερα όταν ο Χριστός συνομιλούσε με τον Σατανά ως πραγματικό πρόσωπο και όχι με μια δύναμη ή με κάτι ανύπαρκτο επειδή Σατανάς δεν υπάρχει ή με τον εαυτό του ο Χριστός αν πούμε ότι δεν διαχωρίζεται ο Θεός σε Καλό και Κακό όπως ισχυρίζεται η νεοεποχίτικη προαπαγάνδα). Ο Πάικ ελπίζει ότι αυτοί οι όροι δεν θα χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό του Εωσφόρου τον οποίο προσδιορίζει ως ο Φωτοφόρος (σ.σ. αναφερόμενος και πάλι στον Βιβλικό Θεό ή Χριστό: Β Πε. 1,19 καὶ ἔχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέχοντες ὡς λύχνῳ φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν). Στη σελίδα 102, ο Πάικ προσπαθεί να υπονοήσει ότι, πριν έρθει ο Χριστός στον κόσμο, ο Εωσφόρος ήταν αυτός που έδωσε το φως και παρουσίασε αυτό το φως στις άλλες θρησκείες του κόσμου. Ο Πάικ ισχυρίζεται ότι όλες οι θρησκείες του κόσμου είναι «μία θρησκεία και μία λατρεία» και συνδυαστικά, όλες οι θρησκείες του κόσμου είναι πραγματικά η ίδια θρησκεία!» (σ.σ. σαν να λέμε ότι χριστιανός και σατανιστής είναι το ίδιο πράγμα ή ότι η μουσουλμανική θρησκεία είναι ίδια με την πολυθεϊστική των αρχαιοελληνιστών για παράδειγμα, ξαναγράφοντας δηλαδή τη θρησκεία με τον ίδιο τρόπο που ξαναγράφουν την ιστορία σήμερα κάποιοι αναγνώστες ‘’ευαισθησίας’’ αλλοιώνοντας κάποια γραπτά βιβλίων λόγου χάρη για να προσαρμοστούν στη δική τους αντιρατσιστική ιδεολογία εξυπηρετώντας ίδιες παγκοσμιοποιητικές σκοπιμότητες: π.χ. ‘’Ήταν δέκα’’ αντί για ‘’Δέκα μικροί νέγροι’’ το βιβλίο της Αγκάθα Κρίστι για να προπαγανδιστεί ότι δεν διαχωρίζονται μεταξύ τους οι ανθρώπινες φυλές ή ότι δεν διαφέρουν, όπως και οι θρησκείες σύμφωνα με τους Μασόνους σαν τον Άλμπερτ Πάικ που διαβάσαμε πιο πάνω…για να δείτε ότι τίποτε δεν γίνεται τυχαία!)
Γελάστε, είναι όλα τόσο τραγικά
Οι εκδοτικοί οίκοι διαθέτουν πλέον «sensitivity readers» ή ελεγκτές ευαισθησίας, οι οποίοι διαβάζουν τα προς έκδοση χειρόγραφα και εντοπίζουν λέξεις, φράσεις και ιδέες που μπορούν να προσβάλουν κάποιους αναγνώστες.
Η Σώτη Τριανταφύλλου σχολιάζει την ιδέα ότι η αριστερά διώκεται για τις ιδέες της, τους «sensitivity readers» των εκδοτικών οίκων, το δικαίωμα «διά να ομιλείς»
Έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας από τότε που οι λογοκριτές εργάζονταν για τη δεξιά παράταξη προσπαθώντας να επιβάλουν τις πουριτανικές της αξίες και τα χριστιανικά της ήθη. Βεβαίως, η αριστερά, επειδή δεν εξελίσσεται διανοητικά, επειδή παλινδρομεί, πιστεύει ότι ζούμε ακόμα στον παλιό εκείνο κόσμο: οι δήθεν επαναστατικές της ιδέες διώκονται και το Κατεστημένο κελεύει συντηρητισμό και μισαλλοδοξία. Αυτή η καθήλωση στο παρελθόν είναι μέρος μιας πολιτικής σκοπιμότητας για να διατηρηθεί η ταυτότητα του ιστορικού θύματος και το ηθικό πλεονέκτημα – αλλά αποτελεί και μια μορφή ψύχωσης. Η ψύχωση εκδηλώνεται σήμερα με αυταρχισμό που διεκδικεί «ανθρώπινο πρόσωπο», ακριβώς όπως το πρόγραμμα του σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο το οποίο απέφευγε να κάνει λόγο για τα «ανθρώπινα» μέσα της επίτευξής του.
Όσα συμβαίνουν στον εκδοτικό χώρο στις Ηνωμένες Πολιτείες μού φαίνονται αποκαλυπτικά αυτής της τάξης πραγμάτων. Οι εκδοτικοί οίκοι διαθέτουν πλέον ένα ή περισσότερα στελέχη που ονομάζονται «sensitivity readers», αναγνώστες ευαισθησίας ή ελεγκτές ευαισθησίας, οι οποίοι διαβάζουν τα προς έκδοση χειρόγραφα και εντοπίζουν λέξεις, φράσεις και ιδέες που μπορούν να προσβάλουν κάποιους αναγνώστες. Για να εκδώσει το βιβλίο του ο συγγραφέας πρέπει να συμφωνήσει στη διαγραφή αυτών των προσβλητικών σημείων· να τα στρογγυλέψει ή να τα επαναδιατυπώσει. Δεν πρόκειται για τη συνηθισμένη, και επιθυμητή, παρέμβαση των επιμελητών που, αν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, επισημαίνουν αδεξιότητες και καλούν τον συγγραφέα να βελτιώσει το κείμενό του: πρόκειται για ιδεολογική και γλωσσική εκκαθάριση, για έλεγχο πάνω στη δημιουργία.
Ένα παράδειγμα: πέρυσι, η Αμερικανο-κινέζα Άμελι Γουεν Ζάο έγραψε ένα παιδικό βιβλίο με ηρωίδα μια πριγκίπισσα με μαγικές δυνάμεις η οποία κάποτε, στον μεσαίωνα, σε μια φανταστική αυτοκρατορία, έρχεται σε σύγκρουση με δουλεμπόρους παιδιών. Η συγγραφέας κατάφερε να εκδώσει το βιβλίο της αλλά βρέθηκε μπροστά σε τέτοια κατακραυγή ώστε αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη δημοσίως και να παραδεχτεί, εκών άκων, τις ρατσιστικές της προκαταλήψεις (τις οποίες δεν είχε). Το βιβλίο αποσύρθηκε και επανεκδόθηκε εκκαθαρισμένο από κακές λέξεις, όπως συμβαίνει συχνά σε ροκ κομμάτια από τα οποία οι λογοκριτές αφαιρούν τις λέξεις fuck, cunt και τα τοιαύτα. Ποιο ήταν το έγκλημα της Γουέν Ζάο; Ένα από τα πρόσωπα της ιστορίας της είναι κάποιος δουλοκτήτης που, αν και τον περιγράφει με γαλαζοπράσινα μάτια, οι επικριτές της τον εξέλαβαν ως «μαύρο». Δηλαδή υπήρχαν μαύροι δουλοκτήτες; Ντροπή σου Γουέν Ζάο! Η συγγραφέας υποχώρησε στις πιέσεις και διόρθωσε το βιβλίο της με τη βοήθεια των «ελεγκτών ευαισθησίας» ώστε να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο δουλοκτήτης είναι λευκός· πάρα πολύ κακός και αιμοβόρος λευκός.
Ορίστε ένα καινούργιο επάγγελμα σε ένα χώρο που ανήκει παραδοσιακά στην αριστερά. Επειδή ένα tweet αρκεί για να δημιουργήσει διαδικτυακό λιντσάρισμα, οι εκδότες αναθέτουν στους «ελεγκτές ευαισθησίας» να κοσκινίζουν τα χειρόγραφα και να τα ξεπλένουν από ό,τι θεωρείται προκατάληψη, μισογυνισμός, ρατσισμός και προσβλητικό λεξιλόγιο ως προς άτομα με ειδικές ανάγκες, ΛΟΑΤ, μουσουλμάνους και άλλες κοινωνικές ομάδες. Στους μεγάλους εκδοτικούς οίκους οι ελεγκτές ευαισθησίας έχουν ο καθένας κάποια ειδίκευση: ένας διορθώνει ό,τι μπορεί να θίξει όσους πάσχουν από διπολική διαταραχή, άλλος διορθώνει ό,τι άπτεται των εθνικών στερεοτύπων – όχι βεβαίως των στερεοτύπων για τους Βρετανούς, τους Γερμανούς, τους Αμερικανούς ή τους Γάλλους, αλλά για τους Τζαμαϊκανούς ή τους Αϊτινούς. Η τέχνη του μάρκετινγκ, δηλαδή το πώς το προϊόν θα φτάσει στο ευρύτερο δυνατό κοινό, οδηγεί στην αναίρεση του στόχου: τα βιβλία δεν γράφονται για να αρέσουν σε όλους κι όποιο βιβλίο αρέσει σε όλους δεν αρέσει αρκετά σε κανέναν. Το ίδιο ισχύει και για τα άτομα. Κι όμως, οι εν λόγω διορθωτές παρεμβαίνουν, ατυχώς με τη συναίνεση του δειλού και παραδόπιστου συγγραφέα, αφαιρώντας από τα βιβλία μαύρους που τυχαίνει να είναι βίαιοι, γκέι που τυχαίνει να είναι παιδόφιλοι και γυναίκες που τυχαίνει να τυραννούν άνδρες. Έτσι, φτάνουμε σε ένα φαινόμενο που δεν είναι καθόλου καινούργιο αλλά που έχει πάρει διαστάσεις διανοητικής δικτατορίας. Πρέπει να σταματήσουμε να διαβάζουμε τον «Οθέλλο» επειδή ο Σαίξπηρ δεν ήταν μαύρος, άρα δεν δικαιούται να ομιλεί για σκουρόχρωμους ζηλιάρηδες; Ή επειδή παρουσιάζει τον Εβραίο Σάιλοκ όχι μόνο ως τοκογλύφο αλλά και ως ελαφρώς κανίβαλο; Ποια θα ήταν η μοίρα των μεγάλων κλασικών, αν επιτρέπαμε στους ελεγκτές ευαισθησίας να βάλουν το χεράκι τους; Δεν θέλω να ξέρω. Στην πραγματικότητα, στα αμερικανικά πανεπιστήμια (είμαι insider, δικαιούμαι διά να ομιλώ) οι μεγάλοι συγγραφείς υφίστανται κριτική με σημερινά φυλετικά και φεμινιστικά κριτήρια. Είναι πάρα πολύ γελοίο.
Το δικαίωμα «διά να ομιλείς» αναγνωρίζεται στους insiders, αλλά υπό αυστηρούς όρους. Οι μαύροι ας μιλούν για τους μαύρους και οι βαριεστημένες νοικοκυρές για τις βαριεστημένες νοικοκυρές: δηλαδή, ο Φλωμπέρ δεν δικαιούνταν να ομιλεί για την Έμμα Μποβαρύ και ντροπή του που μίλησε. Το δικαίωμα τού να ομιλείς ακόμα κι αν είσαι insider αίρεται στην περίπτωση που είσαι μουσουλμάνος και καθυβρίζεις τη θρησκεία σου και την πολιτική της: τότε θεωρείσαι προδότης – η ελευθερία του λόγου σού αφαιρείται και οι εκδοτικοί οίκοι σού διαστρέφουν το κείμενο ώστε η δεύτερη έκδοση να έχει καλύτερη τύχη και, κυρίως, να γλιτώσεις τη φατουά.
Το δόγμα είναι ο σεβασμός της πολυμορφίας, της διαφορετικότητας (φασιστοειδής λέξη από μόνη της) και των μειονοτήτων στις οποίες κατατάσσονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι οι άνθρωποι με βάση κάποιο χαρακτηριστικό τους (παχύσαρκοι, φαλακροί, ξανθές) εκτός από τους λευκούς πλούσιους άνδρες οι οποίοι, θα επιμείνω, είναι η μοναδική μειονότητα στον κόσμο – και η πλέον ολιγομελής αν θεωρήσουμε πλουσίους το 1% του πληθυσμού του πλανήτη.
Η λογοκρισία έχει αναδρομική ισχύ. Ο Λούκυ Λουκ είναι ο λευκός καουμπόης και σίγουρα ο Μορρίς και ο Γκοσινύ σατιρίζουν τον Τζο Ντάλτον επειδή παραείναι κοντός και τον Άβερελ επειδή παραείναι ψηλός. Δεν γλιτώνει ούτε το σκυλί, ο Ραντανπλάν: αχά, ώστε οι συγγραφείς δεν είναι ζωόφιλοι! Ή μάλλον κάνουν διακρίσεις μεταξύ των ζώων: χαζό σκυλί ο Ραντανπλάν, έξυπνο άλογο η Ντόλυ! Προπάντων, ο Λούκυ Λουκ καπνίζει και μας δίνει το κακό παράδειγμα. Ανέκαθεν ο φασισμός είχε στοιχεία φάρσας: γελάστε, κύριοι, γελάστε, έλεγε ο Φρανκ Βέντεκιντ στο καμπαρέ «Οι έντεκα δήμιοι», γελάστε, όλα είναι τόσο τραγικά.
ΠΗΓΗ: https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/692777/gelaste/
(σ.σ. όταν η Σατανική Ορθοδοξία χρόνια τώρα γράφει για φασίστες της παγκοσμιοποίησης και όχι για φιλελεύθερους όπως παραπλανητικά προπαγανδίζεται για να διώκονται έτσι με ''αντισυστημικό'' προσωπείο οι οπαδοί της διαφορετικότητας που δεν θέλουν να χάσουν την ελευθερία τους να επιλέγουν σαν εμάς κάτι το διαφορετικό από το επιβαλλόμενο στον τόπο τους, ξέραμε τι λέγαμε!)
Ειναι το Κορανι ο λογος του Σατανα; (απαντηση σε χριστιανικη πολεμικη)
Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد
Ορισμένοι Χριστιανοί, στην προσπάθεια τους να ακυρώσουν το Κοράνι ως λόγο του Αλλάχ, κάνουν χρήση μια παλαιάς πολεμικής κατά του Κορανίου. Η χριστιανική κριτική αυτή θέλει το Κοράνι να είναι λόγος όχι του Αλλάχ του Ύψιστου αλλά λόγος του σατανά. Στις γραμμές που ακολουθούν θα αντικρούσουμε αυτήν την αστοχία όχι μόνο μέσα από το ίδιο το Κοράνι αλλά μέσα και από τα χριστιανικά ιερά κείμενα.
Το Κοράνι παρουσιάζει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ο συγγραφέας του είναι ο Αλλάχ «Ο Παντελεήμονας ( ο ΑΛΛΑΧ)! Δίδαξε το Κοράνιο. 55.1-2». Με τον ίδιο ξεκάθαρο τρόπο δηλώνεται ότι ο συγγραφέας του δεν είναι ο σατανάς και ούτε θα μπορούσε ποτέ να είναι, είτε αυτός είτε οι ακόλουθοι του. «Δεν είναι οι δαίμονες που έχουν φέρει κάτω (στη γη) το Κοράνιο. Δεν ταιριάζει σ’ αυτούς, ούτε μπορούν (να κάνουν τέτοιο πράγμα). 26:210-211». Επίσης διαβάζουμε «Και δεν ήταν δυνατό αυτό το Κοράνιο να έχει γίνει από άλλον έκτος απ’ τον ΑΛΛΑΧ 10.37»
Σύμφωνα με την Ισλαμική θεολογία ο σατανάς είναι ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός του ανθρώπου. Τα παρακάτω Κορανικά εδάφια δεν αφήνουν χώρο για αμφισβήτηση:
Ω! Σεις οι άνθρωποι! Φάγετε απ’ ό,τι βρίσκεται νόμιμο και καλό στη γη, και να μην ακολουθείτε τα ίχνη του Σατανά, που είναι για σας δηλωμένος εχθρός (σας) 2.168
Κι αν υποκινηθείς από σατανικό μουρμούρισμα αναζήτησε καταφύγιο στον ΑΛΛΑΧ, γιατί ακούει και γνωρίζει (τα πάντα) 7:200
Κι όταν διαβάσεις το Κοράνιο, να επιδιώξεις την προστασία του ΑΛΛΑΧ, ενάντια στο Σατανά, τον (Πρώτο) Αρνητή 16.98
“Μα δεν σας έχω (απαγορεύσει) -Ω! παιδιά του Αδάμ, ότι – να μη λατρεύετε τον σατανά -, γιατί είναι φανερός (κηρυγμένος) εχθρός σας; 36.60
Ένας σοβαρός και αντικειμενικός μελετητής, που έχει θεολογικές βάσεις στην Αβρααμική παράδοση, δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Κοράνι είναι ο Λόγος του Αλλάχ. Ορισμένοι Χριστιανοί έχοντας χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να εναντιωθούν στο Κοράνι απελπίζονται μπροστά σε αυτήν την Κορανική κρυστάλλινη αλήθεια. Αυτό που τους μένει πλέον είναι να υιοθετήσουν την υπερφυσική πηγή του Κορανίου (μη μπορώντας να κάνουν αλλιώς) αποδίδοντας την όμως στον σατανά.
Είδαμε ότι το Κοράνι παρουσιάζει τον σατανά ως εχθρό. Σε αυτό το σημείο, ο απελπισμένος Χριστιανός απολογητής/ιεραπόστολος απαντά ότι απλά ο σατανάς μεταμφιέζεται και δήθεν (όπως λένε) παριστάνει ότι επιτίθεται στον εαυτό του, μόνο και μόνο για να πλανέψει τους ανθρώπους από το ορθό μονοπάτι πιο αποτελεσματικά. Δηλαδή, έχουμε να κάνουμε με μια καλοστημένη παγίδα από τον σατανά έτσι ώστε να μην αποκαλυφθεί η πραγματική του ταυτότητα. Άλλωστε (όπως λένε) ο σατανάς θα κάνει τα πάντα για να βεβαιώσει τον άνθρωπο ότι ο Ιησούς δεν είναι θεός και δεν πέθανε για τις αμαρτίες μας.
Αν ο Ιησούς όμως άκουγε την επιχειρηματολογία των Χριστιανών θα την είχε αναιρέσει με τον ίδιο τρόπο όπως (σύμφωνα με τους Χριστιανούς) αντέκρουσε και τους φαρισαίους που τον κατηγόρησαν ότι βγάζει τα δαιμόνια με την δύναμη του σατανά. Διαβάζουμε στο «ευαγγέλιο» του «Μάρκου»:
«Και οι γραμματείς, που κατέβηκαν από τα Ιεροσόλυμα, έλεγαν ότι: Έχει τον Βεελζεβούλ, και ότι διαμέσου τού άρχοντα των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια. Και αφού τους προσκάλεσε, τους έλεγε με παραβολές: Πώς είναι δυνατόν ο σατανάς να βγάζει τον σατανά;Και αν μια βασιλεία διαιρεθεί σε αντιμαχόμενα μέρη, η βασιλεία εκείνη δεν μπορεί να σταθεί ·και αν ένα σπίτι διαιρεθεί σε αντιμαχόμενα μέρη, το σπίτι εκείνο δεν μπορεί να σταθεί.Και αν ο σατανάς ξεσηκώθηκε ενάντια στον εαυτό του, και διαιρέθηκε, δεν μπορεί να σταθεί, αλλά θα έχει ένα τέλος». {Μάρκος 3:22-26}
Την ίδια ιστορία διαβάζουμε και στο «ευαγγέλιο» του Ματθαίου κεφ. 12 εδάφ. 24-26
Πως ένας σατανάς (όπως κατηγορούν οι επικριτές) μπορεί να σταθεί απέναντι σε άλλον σατανά; Εάν ήταν έτσι τότε όλο τους το σχέδιο θα είχε καταστραφεί. Δηλαδή, είναι παραλογισμός να λέμε ότι κάποιος χτυπά τον ίδιο του τον εαυτό.
Σε αυτό το σημείο ο Χριστιανός επικριτής θα αρχίσει τις δικαιολογίες λέγοντας: – Ναι, αλλά ο Ιησούς έκανε την αναφορά αυτή όταν έβγαζε τα δαιμόνια. Ο σατανάς δεν μπορεί να εναντιωθεί στον σατανά με την έννοια ότι ο σατανάς δεν μπορεί να βγάλει τον σατανά (από έναν δαιμονισμένο)-. Πολύ ωραία. Τι θα πουν αν τους παρουσιάσουμε αυθεντικά χαντίθ οπου ο Προφήτης Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) έβγαζε δαιμόνια; Στη συλλογή του Ιμπν Μάτζα, χαντιθ νούμερο 3548 διαβάζουμε ότι ο:
«Οθμάν Ίμπν Άμπουλ-Ας είχε πρόβλημα με τις προσευχές του σε σημείο οπου δεν ήξερε τι έκανε και τι έλεγε. Το ανέφερε το πρόβλημα του στον Προφήτη. ο Προφήτης του απάντησε «σίγουρα αυτός είναι ο Σατανάς». Του είπε «έλα εδώ», τον κάθισε, ακούμπησε το χέρι του στο στήθος του, και είπε ΕΧΘΡΕ ΤΟΥ ΑΛΛΑΧ ΒΓΕΣ ΕΞΩ. Το έκανε αυτό τρεις φορές. Από τότε ο Ίμπν Άμπουλ- Ας δεν συνάντησε κανένα παρόμοιο πρόβλημα.»
Ο σχολιαστής του συγκεκριμένου χαντίθ μας πληροφορεί το εξής:
«Λόγω της εξαιρετικής θέσης του Προφήτη (ότι είναι ο Απόστολος του Αλλάχ) ο σατανάς έβγαινε απλά με την εντολή του Αποστόλου. Όχι μόνο έβγαινε αλλά δεν τολμούσε να ξαναενοχλήσει το ίδιο άτομο που Απόστολος θεράπευσε.» {Σούναν Ιμπν Μάτζα τόμος 4 σελ 466, σχόλιο για το χαντίθ με νούμερο 3548,}
Είναι γνωστό ακόμα ότι η απαγγελία του Κορανίου είναι αποτελεσματική ως μέθοδος απομάκρυνσης του δαιμονίου/σατανά. Ο μεγάλος λόγιος, ο Ίμπν Ταημία, αναφέρει:
«Αμέτρητοι είναι αυτοί που έχουν διαπιστώσει την αποτελεσματικότητα του Κορανίου για την προστασία από τον διάβολο και την εξουδετέρωση της επιρροής του. Όχι μόνο προστατεύει την ανθρώπινη ψυχή από το δαιμόνιο αλλά επίσης προστατεύει και το σώμα» {Ματζμου΄αλ Φατάουα τόμος 19 σελ 55,}
Έτσι λοιπόν, βλέπουμε ότι και στο Ισλάμ υπάρχει η δυνατότητα να βγουν τα δαιμόνια από τον δαιμονισμένο. Αυτό ακριβώς ισοπεδώνει οποιαδήποτε χριστιανική κριτική για το συγκεκριμένο θέμα.
Οι Χριστιανοί πολέμιοι καλά θα κάνουν να σταματήσουν τέτοιου είδους επιχειρηματολογίες. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να «πυροβολούν» τα πόδια τους. Χωρίς να το καταλαβαίνουν αναιρούν το ίδιο το επιχείρημα που ο ίδιος ο Ιησούς, υποτίθεται, ότι έδωσε στους φαρισαίους για να αποδείξει ότι δεν συνεργάζεται με τον σατανά. Έτσι λοιπόν, είναι αδύνατον να συμπεράνουμε ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του σατανά. Και αυτό όχι μόνο με βάση την Ισλαμική ομολογία αλλά επίσης και με την Χριστιανική καινοδιαθηκική επιχειρηματολογία.
ΠΗΓΗ: https://islamforgreeks.org/2013/06/24/quran-vs-satan/
Η Δευτέρα Παρουσία στο Ισλάμ και ο μονόφθαλμος Αντίχριστος
Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν στη Δευτέρα Παρουσία όπου ο καθένας θα δώσει λογαριασμό για τις πράξεις του.
Το Κοράνι βρίθει με τις αναφορές στη Δευτέρα Παρουσία, την θεωρεί ως το τελευταίο στάδιο όλων των ζωντανών όντων.
Αυτές οι αμέτρητες αναφορές έχουν έναν πολύ σημαντικό σκοπό: την ενθάρρυνση των πιστών ώστε να πράττουν, από μόνοι τους, σωστά και να απομακρύνονται από τις κακές συμπεριφορές, με άλλα λόγια να ασκούν αυτοέλεγχο στις πράξεις τους.
Κι επειδή ο άνθρωπος, από την φύση του, αγαπά να αποκτήσει τα αγαθά του κόσμου, και ξεχνάει συχνά εκείνη την ημέρα που θα δώσει λογαριασμό για τις πράξεις του, ήταν χρήσιμο και απαραίτητο το Κοράνι να αναφέρεται συχνά στην Δευτέρα Παρουσία, ώστε να υπενθυμίσει στους ανθρώπους για εκείνη την ημέρα, και να ξυπνήσει την συνείδησή τους.
Ο Αλλάχ, δεν υπάρχει Θεός παρά μόνο Αυτός, θα σας συναθροίσει για την αναμφίβολη ημέρα της ανάστασης (22)
Το Κοράνι απαντάει σε όσους αρνούνται την Δευτέρα Παρουσία, υποστηρίζοντας ότι είναι κάτι αόρατο, και επομένως δεν είναι σίγουρο.
Πες: ο Αλλάχ σας δίνει ζωή, ύστερα σας πεθαίνει, κι ύστερα σας συναθροίζει για την ημέρα της κρίσης, για την οποία δεν υπάρχει καμία αμφιβολία (23)
…και μας έδωσε -ο άπιστος- ένα παράδειγμα, για την δημιουργία, ξεχνώντας την δημιουργία του, λέγοντας: ποιος μπορεί να ξαναζωντανέψει τα ξερά κόκαλα πες τα ξαναζωντανεύει εκείνος που τα έπλασε την πρώτη φορά, που είναι γνώστης για το κάθε δημιούργημα είναι ο ίδιος που έχει δημιουργήσει για σας από τα πράσινα ζωντανά δέντρα φωτιά, που εσείς ανάβετε μα δεν μπορεί αυτός που δημιούργησε τους ουρανούς και την γη να δημιουργήσει κι άλλα παρόμοια με αυτά; Σίγουρα ναι, αφού είναι ο μεγαλύτερος δημιουργός και γνώστης μόλις μια διαταγή του εάν θελήσει κάτι: ας γίνεις, κι αυτό φτάνει για γίνει πραγματικότητα (24)
Το Κοράνι με πολλά επιχειρήματα αποδεικνύει την ύπαρξη της Δευτέρας παρουσίας, μιλώντας για απτά πράγματα για όλους: φύση, αστέρια, θάλασσα, ανθρώπινο σώμα, ανθρώπινες συμπεριφορές.
Λεπτομέρειες Δευτέρας Παρουσίας:
Δοκιμασία τάφου, και το ερώτημα των 2 αγγέλων…
Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο κάθε άνθρωπος μετά το θάνατό του, δοκιμάζεται στον τάφο, από 2 αγγέλους, οι οποίοι τον ρωτάνε για το Θεό, την πίστη, το ιερό βιβλίο, και τον προφήτη του.
Ο πιστός απαντάει επιτυχώς σε όλα αυτά τα ερωτήματα, ενώ αυτός που δεν πίστευε απαντάει: “δεν ξέρω…”
Το αν θα απαντήσει κανείς επιτυχώς ή ανεπιτυχώς στα ερωτήματα, δεν εξαρτάται από καμία δεξιότητα ούτε ρητορική δεινότητα, αλλά μόνο από την θεϊκή υποστήριξη, την σωστή πίστη, και τις καλές πράξεις που έπραξε .
Ο Αλλάχ στερεοποίει τους πιστούς, με τον σταθερό λόγο, στην εγκόσμια ζωή και στην Δευτέρα Παρουσία (25)
Η ευημερία και το βάσανο του τάφου…
Όσοι περάσουν επιτυχώς την εξέταση των 2 αγγέλων, περνούν ευχάριστα μέχρι την ανάσταση για την Δευτέρα Παρουσία, ενώ όσοι απαντούν: “δεν ξέρω”, περνούν δύσκολα με πόνους και βάσανα.
Αντίστοιχα, όσοι περνούν ευχάριστα, επιθυμούν να ξεκινήσει η ανάσταση όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί βλέπουν καθημερινά την ύψιστη θέση τους στο παράδεισο. Ενώ οι αποτυχόντες επιθυμούν η ανάσταση να μην γίνει ποτέ, γιατί βλέπουν καθημερινά την κατώτερη θέση στην οποία θα καταλήξουν, στην κόλαση.
Η ευημερία και το βάσανο του τάφου δεν εξαρτώνται βέβαια από το αν θάβεται κανείς ή όχι. Αρκετοί νεκροί μένουν άταφοι και δεν θάβονται ποτέ, άλλοι πέφτουν θύματα θηρίων, ή πολέμου, και δεν βρίσκονται καν οι σωροί τους, σε αυτούς δεν ισχύει ο νόμος εξέταση του τάφου;
Προφανώς ισχύει, γιατί ο νόμος δεν εξαρτάται από την ύπαρξη της σωρού.
Ο Προφήτης έμαθε στους συνοδούς του να παρακαλέσουν τον Αλλάχ να τους σώσει από εκείνη την τρομερή δοκιμασία ζητήστε από τον Αλλάχ να σας σώσει από τα βάσανα του τάφου (26)
Έτσι, οι νεκροί παραμένουν στους τάφους τους μέχρι την ημέρα της κρίσης, όπου ξαναζωντανεύουν και σηκώνονται όλοι για να δουν μπροστά στα μάτια τους τα αποτελέσματα των πράξεων τους.
Ο νεκρός μπορεί ακόμα να τιμωρείται, στο τάφο του, για κάποιες πράξεις όπως συκοφαντία, κακές πράξεις που δεν θεωρούνται σοβαρές.
Ενδείξεις την Δευτέρας Παρουσίας
Αν και η Δευτέρα Παρουσία είναι άγνωστη σαν ημερομηνία, κάποιες ενδείξεις αναφέρονται για τον ερχομό της, μερικές ενδείξεις καλούνται μικρές, ενώ άλλες είναι οι μεγάλες ενδείξεις που ακολουθούνται από τα πρώτα γεγονότα της έσχατης ημέρας.
Μικρές ενδείξεις:
– Η προφητεία του Μουχάμμαντ, είναι προειδοποίηση ότι η έσχατη ημέρα πλησιάζει, αφού είναι η τελευταία προφητεία, που δεν ακολουθείται από καμία άλλη.
Ο Προφήτης λέει σχετικά: η προφητεία μου και η έσχατη μέρα, είναι σαν αυτά, και έδειξε την απόσταση ανάμεσα δυο δάχτυλα του, που σημαίνει ότι έρχεται πολύ σύντομα.
– Άλλες ενδείξεις για την έσχατη ημέρα είναι κάποιες ανώμαλες συνθήκες, π.χ. κακή συμπεριφορά παιδιών προς τους γονείς τους, πολλοί σκοτωμοί, πολλοί σεισμοί, πολλοί ψευδοπροφήτες, πολλή άγνοια και λίγη γνώση, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Οι μεγάλες ενδείξεις της Έσχατης Ημέρας:
– Η έξοδος του ηλίου από δύση.
Είναι από τα πρώτα ασυνήθιστα φαινόμενα που προηγούνται της έσχατης μέρας, και από τα πιο φανερά.
Με την εμφάνιση των φανερών ενδείξεων της έσχατης ημέρας, όλοι οι άνθρωποι σπεύδουν να ασπαστούν την πίστη του μονοθεϊσμού και να μετανιώσουν, εκείνη την στιγμή όμως, δεν τους ωφελεί σε τίποτα, γιατί ήδη οι ευκαιρίες για μετάνοια έχουν εξαντληθεί.
…την ημέρα που εμφανιστούν μερικά σημεία του Κυρίου σου, καμία ψυχή δεν ωφελείται, με το να πιστέψει τότε, εάν δεν έχει πιστέψει πιο πριν ή έχει πράξει καλά στην πίστη της (27)
– Η έξοδος του τετράποδου ζώου
Αυτό το τετράποδο βγαίνει σαν συνέχεια με τα υπόλοιπα ασυνήθιστα φαινόμενα που εμφανίζονται τις τελευταίες ημέρες του κόσμου.
Το τετράποδο, ως αφύσικο ζώο, έχει την δυνατότητα να μιλάει, και να αναγνωρίσει την πίστη του καθένα, ώστε να του αποκαλύψει αν είναι πιστός ή άπιστος.
Βέβαια το τετράποδο από μόνο του δεν έχει την ιδιότητα ομιλίας, αλλά χάρη στις δυνατότητες που του χαρίζει ο Θεός, εκτελεί τέτοιες αφύσικες πράξεις.
…κι εάν πέσει το βάσανο πάνω τους- τους άδικους- τους βγάζουμε από την γη ένα ζώο που τους μιλάει, και δηλώνει ότι οι άνθρωποι δεν πίστευαν- με πεποίθηση- στα σημεία μας (28)
– Η εμφάνιση του Αντίχριστου.
Ο Αντίχριστος εμφανίζεται τις τελευταίες ημέρες του κόσμου, είναι από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες που δέχονται οι άνθρωποι τότε.
Πραγματοποιεί ψεύτικα θαύματα προκειμένου να πείσει τον κόσμο ότι είναι θεός και να αλλάξει την πίστη τους.
Τα θαύματα του είναι πράγματι, μια αληθινή δοκιμασία, αφού μπορεί να ζωντανέψει νεκρούς που έχει θανατώσει ο ίδιος, μπορεί να κάνει ποτάμια νερού και φωτιάς να αναβλύζουν, διατάζει τον ουρανό να βρέχει, ή να σταματήσει.
Όσοι τον ακολουθήσουν θα εφημερεύσουν -προσωρινά- κι όσοι τον διαψεύσουν θα περάσουν δύσκολα.
Πολλοί θα τον ακολουθήσουν, οι αληθινοί πιστοί όμως δεν ξεγέλιουνται και δε θα μπορέσει με τίποτα να τους πείσει. Άλλωστε θα είναι μονόφθαλμος και δεν θα μπορεί να θεραπεύσει ούτε τον εαυτό του.
Μετά από κάποιο διάστημα ο Αντίχριστος αρχίζει και χάνει τις δυνάμεις του, και αδυνατεί να κάνει θαύματα.
– Η εμφάνιση του Ιησού
Ο Ιησούς εμφανίζεται πριν το τέλος του κόσμου, ενώ βρίσκεται ακόμα ο Αντίχριστος, φανερώνει τα ψέματα του, τον σκοτώνει, και κυβερνάει τον κόσμο με τον νόμο του Θεού.
Αργότερα ο Ιησούς πεθαίνει και θάβεται.
– Η εμφάνιση φυλών Γιαζούζ και Μαζούζ.
Οι Γιαζούζ και Μαζούζ είναι φυλές που αναφέρονται στο Κοράνι: μέχρι που απελευθερωθούν οι Γιαζούζ και Μαζούζ, και που τρέχουν από κάθε κατεύθυνση σπέρνοντας την καταστροφή (29)
– Η αρχή της Έσχατης Ημέρας
Η αρχή της Έσχατης Ημέρας ξεκινάει με αλλαγή των γνωστών νόμων της φύσης, και με παράξενα φαινόμενα στους πλανήτες και στην φύση.
Έτσι, ο ουρανός υφίσταται ρωγμές, τα αστέρια σκορπίζονται και χάνουν την ισορροπία τους, οι πλανήτες συγκρούονται και χάνουν την τροχιά που ακολουθούσαν, οι φυσικοί νόμοι που δεσπόζουν στη γη ακυρώνονται, τα βουνά γίνονται ασταθή και χάνουν τη βαρύτητα τους.
…κι όταν φυσηχτεί η σάλπιγγα, όλοι όσοι είναι στους ουρανούς και στη γη πεθαίνουν-εκτός από όσους θέλει ο Αλλάχ…ύστερα θα φυσηχτεί για δεύτερη φορά, και να όλοι τους σηκώθηκαν όρθιοι περιμένοντας τις διαταγές μας (30)
Το προηγούμενο εδάφιο μιλάει για δυο γεγονότα ορόσημα στο τέλος του κόσμου, το πρώτο σημειώνεται όταν ο άγγελος Ισραφήλ φυσήξει για πρώτη φορά, τότε όλα τα όντα πεθαίνουν. Ο κόσμος αναμένει μέχρι ο Ισραφήλ να ξαναφυσήξει στη σάλπιγγα για το ξεκίνημα της ανάστασης…
– Η ανάσταση
Η ανάσταση ξεκινά αφού ο Ισραφήλ φυσήξει στη σάλπιγγα για δεύτερη φορά, τότε-με τη θέληση του Θεού- η κάθε ψυχή επιστρέφει στο σώμα που κατοικούσε, το σώμα αποκτά πάλι τη μορφή του και όλοι οι άνθρωποι σηκώνονται από τους τάφους τους.
…είπαν: αλλοίμονο μας, ποιος μας σήκωσε από τους τάφους μας; Αυτά είναι ό,τι έχει δεσμευτεί ο Αλλάχ(31) …και επαληθεύτηκαν οι απόστολοι (32)
Συνάθροιση και λογαριασμός
Συνάθροιση σημαίνει να οδηγηθούν όλοι οι άνθρωποι και τα πνεύματα προς το χώρο όπου θα παραμείνουν μέχρι να δώσει ο καθένας τον λογαριασμό για όσα έχει πράξει στην ζωή του.
Τρομερή ημέρα…
Είναι από τις πιο τρομερές ημέρες που μπορεί να δει και να φανταστεί κανείς, όλοι οδηγούνται γυμνοί, ξυπόλητοι, κι ίσως αναρωτιέται κανείς για το τι μπορεί να γίνει με τόσους ανθρώπους σε τέτοια κατάσταση; Μήπως κοιτάει ο ένας τον άλλον;
Την ίδια ερώτηση έκανε η Αϊσα, γυναίκα του Προφήτη, όταν τον άκουσε να περιγράφει τα όσα πρόκειται να γίνουν εκείνη την ημέρα. Η απάντηση του ήταν: τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από το να κοιτάει ο ένας τον άλλον…
Αναμένοντας το λογαριασμό
Το διάστημα που παραμένουν τα πλάσματα αναμένοντας να δώσουν λογαριασμό για τις πράξεις τους είναι πολύ επίπονο και στενάχωρο. Επομένως ζητούν όλοι να γίνει ο λογαριασμός όσο δύσκολο και να είναι…
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές οι άνθρωποι ζητούν από τους αποστόλους και τους προφήτες να μεσολαβήσουν στον Αλλάχ ώστε να ξεκινήσει την διαδικασία του λογαριασμού. Ο κάθε απόστολος τους παραπέμπει στον επόμενο, μέχρι να φτάσουν στον Προφήτη Μουχάμμαντ που δέχεται την παράκληση και μεσολαβεί στον Θεό. Η παράκληση γίνεται δεκτή και ξεκινάει η διαδικασία.
Ο λογαριασμός
Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι την Έσχατη Μέρα ο κάθε άνθρωπος θα δώσει λογαριασμό για τις πράξεις του, και θα ανταμειφθεί ή θα τιμωρηθεί αντίστοιχα.
…εκείνη την Ημέρα, ο Αλλάχ τους αποδίδει τον αληθινό τους λογαριασμό, και διαπιστώνουν ότι ο Αλλάχ είναι Η Φανερή Αλήθεια (που έκανε πράξη ότι υποσχόταν) (33)
Ο λογαριασμός δεν αμελεί το παραμικρό που έχει πράξει ο καθένας μας:
…όποιος κάνει καλό – έστω όσο ένα μόριο στο βάρος του- βρίσκει την ανταμοιβή του* κι όποιος κάνει κακό-έστω όσο ένα μόριο στο βάρος του- θα βρει την τιμωρία του (34)
Στο Θεϊκό λόγο(35) που αναφέρεται στο βιβλίο του Μούσλιμ, ο Αλλάχ δίνει εξήγηση σε όσα πρόκειται να γίνουν εκείνη την Ημέρα:
Ω!! δούλοι μου!! Δεν υπολογίζω παρά μόνο τις πράξεις σας, και ύστερα τις αποδίδω σε σας…έτσι, όποιος βρει καλό αποτέλεσμα ας δοξάζει τον Αλλάχ. Και όποιος βρει κάτι άλλο, ας μην επιπλήττει παρά μόνο τον εαυτό του
Για τα παραπάνω το Ισλάμ επιμένει να κάνει ο καθένας μας τις καλύτερες πράξεις, αφού μόνο σ’ αυτήν τη ζωή μετρούν οι πράξεις.
Παρά τους πολύ μεγάλους αριθμούς ανθρώπων που μαζεύονται εκείνη την Ημέρα, ο καθένας δίνει λογαριασμό στον Αλλάχ ξεχωριστά, όπου του παρέχει την πιο δίκαιη δίκη.
Ο κάθε άνθρωπος λαμβάνει τις σελίδες όπου σημειώνονται οι πράξεις του, τις διαβάζει και μιλάει στον Θεό χωρίς μεσολάβηση τρίτων.
…εκείνη την Ημέρα, θα εκτεθείτε- στον Θεό- και καμία πράξη σας δεν θα μείνει κρυφή (36)
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι πιστοί αναγνωρίζουν τα λάθη και τις αμαρτίες τους, ενώ οι άπιστοι διαψεύδουν ακόμα και τον ίδιο τον Θεό για την κάθε λεπτομέρεια, προκειμένου να γλυτώσουν από την κόλαση.
Μερικοί άνθρωποι, χάρη στις καλές τους πράξεις, θα έχουν επιεική μεταχείριση, οι αμαρτίες τους δεν προβάλλονται μπροστά στους συνανθρώπους τους, αλλά συγχωρούνται και οδηγούνται στο παράδεισο.
Μερικοί αμαρτωλοί, λόγω απογοήτευσης, δεν πείθονται ότι έπραξαν τις αμαρτίες που καταγράφονται στις σελίδες τους, και συνεχίζουν να φιλονικούν με τον Θεό.
Αν και ο Αλλάχ ξέρει τα πάντα, και ξέρει πως είναι ένοχοι, δεν καταδικάζει κανέναν πριν αναγνωρίσει ο ίδιος τις αμαρτίες του. Πως; Ο Αλλάχ με τις απεριόριστες δυνατότητες του σωπαίνει την γλώσσα του αμαρτωλού, και δίνει στα διάφορα όργανά του την δυνατότητα να ομιλούν ξεκάθαρα, και να ομιλήσει το κάθε όργανο τις αμαρτίες που έπραξε.
Έτσι, το πόδι αναγνωρίζει πόσες φορές περπάτησε για παράνομη πράξη, το χέρι αναγνωρίζει πόσες φορές έκλεψε, ή πείραξε κάποιον άδικα, μέχρι που αναγνωρίζουν και τα μάτια, τα αυτιά, το δέρμα.
…μέχρις ότου (οι άπιστοι) φτάσουν σε αυτήν (την Κόλαση), μαρτυράνε η ακοή, η όραση, και το δέρμα τους για όλα όσα έχουν πράξει (37)
Οι μάρτυρες δεν είναι μόνο τα όργανα του ανθρώπου, μέχρι και τα διάφορα μέρη όπου οι παράνομες πράξεις έλαβαν χώρα γίνονται μάρτυρες για όσα είδαν και έζησαν…
…εκείνη την Ημέρα,(την Έσχατη Ημέρα) η γη διηγείται τα νέα(τις μαρτυρίες) της (38)
Η Όαση
Ο μουσουλμάνος πιστεύει ότι ο Προφήτης Μουχάμμαντ και οι πιστοί του θα έχουν το προνόμιο να πίνουν από μια μεγάλη όαση, εφόσον γίνει ο λογαριασμός και η ανάγνωση των ατομικών φυλλαδίων.
Από την όαση διώκονται ο άπιστοι και όσοι διέπραξαν σοβαρά αμαρτήματα.
Η όαση είναι μεγάλων διαστάσεων, πηγάζει από κάποια πηγή στον παράδεισο, το νερό της είναι λευκό, αρωματικό, κρύο, όποιος το πιει μια φορά δεν θα ξαναδιψάσει ποτέ.
Η Ζυγαριά
Οι πράξεις των ανθρώπων μετατρέπονται σε σώματα με όγκο και ζυγίζονται κανονικά, ώστε να επιτευχθεί η τέλεια δικαιοσύνη.
Αυτό γίνεται καθώς τελειώσει ο λογαριασμός, γεγονός που σημαίνει ότι γίνεται μόνο για να υπολογιστεί η αξία των πράξεων και όχι για λογαριασμό.
Από το ζύγισμα εξαιρούνται Προφήτες, άγγελοι και κάποιες κατηγορίες ανθρώπων.
Το μονοπάτι
Μετά τον λογαριασμό και το ζύγισμα των πράξεων, όλοι οι άνθρωποι, άγγελοι, χωρίς εξαίρεση, διαβαίνουν το μονοπάτι που κρέμεται πάνω από την κόλαση.
Η επιτυχία του καθένα στην διάβαση εξαρτάται από τις πράξεις του στην εγκόσμια ζωή, όποιος ήταν ενάρετος περνάει εύκολα, κι όποιος δεν έχει αρκετές καλές πράξεις βρίσκει ανάλογες δυσκολίες, ενώ κάποιοι με λίγες χρήσιμες πράξεις, ταλαιπωρούνται, πέφτουν, στραβοπατούν, και καίγονται από τις φλόγες της φωτιάς.
Όσοι δεν πίστευαν στον Θεό στην εγκόσμια ζωή ή δεν συγκαταλέγεται στις πράξεις τους καμία σωστή πράξη, πέφτουν στην κόλαση.
Όταν περάσουν όλοι οι πιστοί, μνημονεύουν τον Θεό και τον ευχαριστούν που τους έσωσε από την κόλαση.
Πριν περάσουν στο τελευταίο στάδιο και εισέλθουν στο παράδεισο, οι πιστοί σταματούν σε μια γέφυρα, εκεί ξεκαθαρίζουν ό,τι διαφορές είχαν μεταξύ τους, συγχωρούν ο ένας τον άλλον, ώστε όταν εισέλθουν στο παράδεισο να είναι τελείως αγνοί, καθαροί και να μη φέρουν τα παραμικρό μίσος ή άλλο μειονεκτικό πάθημα.
Τότε είναι έτοιμοι να εισέλθουν στον παράδεισο.
Κόλαση και παράδεισος
Ο μουσουλμάνος πιστεύει στην ύπαρξη της κόλασης και του παραδείσου, που είναι μέσα τιμωρίας και ανταμοιβής των ανθρώπων ανάλογα με τις πράξεις τους.
Οι απολαύσεις του παραδείσου είναι απεριόριστες, ενώ τα βάσανα της κόλασης είναι ανυπόφορα.
Στο Θεϊκό λόγο που περιγράφει τον παράδεισο λέει ο Αλλάχ:
…ετοίμασα στους ενάρετους μου πιστούς ό,τι δεν έχει δει μάτι, δεν έχει ακούσει αυτί, ούτε έχει περάσει από ανθρώπινο νου…
Όταν οι δύο ομάδες εισέλθουν στη κόλαση και στο παράδεισο αντίστοιχα, συνομιλούν μεταξύ τους, η κάθε ομάδα εκφράζει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, οι κάτοικοι του παραδείσου μιλούν για την ευτυχία τους, ενώ οι κάτοικοι της κόλασης εκφράζουν την μετάνοια τους για το απαίσιο τέλος που αντιμετώπισαν.
Εκεί ακούγεται μια φωνή μεταξύ των δυο ομάδων, που τους ανακοινώνει μια σημαντική πληροφορία: από εδώ και πέρα δεν πεθαίνει κανείς πια, γιατί επικρατεί η αιωνιότητα.
Τότε οι πιστοί νιώθουν μεγάλη ευτυχία, ενώ οι άπιστοι νιώθουν χαμένοι.
Πηγή: islam.gr