(σ.σ. ο εν λόγω Ινδός πρωθυπουργός της Αγγλίας επί ημερών μας που δεν εκλέχτηκε από τον αγγλικό λαό αλλά από το πολιτικό του κόμμα, υπηρετεί την παγκοσμιοποίηση θέλοντας να μετατρέψει τη χώρα του στα Οργουελικά πρότυπα της κομμουνιστικής Κίνας)
Επ’ αφορμή ενός ακόμη ανδρείκελου της παγκοσμιοποίησης που διορίστηκε προσφάτως ως πρωθυπουργός της Αγγλίας χωρίς να είναι Άριος στην καταγωγή ή Σάξονας ειδικότερα για να θεωρείται άγγλος ή ατλαντοειδής πιο συγκεκριμένα στα φυλετικά, αλλά κάποιος Ινδός που του δόθηκε αγγλική ταυτότητα λες και το αποφασίζει αυτό κάποιο κράτος αντί η ίδια η Φύση (σαν να λέμε ότι ένας ποντικός θα μπορούσε να θεωρηθεί ως άλογο αν αισθάνονταν έτσι ή αν είχε γεννηθεί σε στάβλο), θα θέλαμε να καταδείξουμε και στον πιο ανυποψίαστο αναγνώστη μας τον πραγματικό λόγο που δημιουργήθηκε η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία από την εποχή του Διαφωτισμού μέχρι σήμερα. Αυτός δεν είναι άλλος από την προσπάθεια να βρεθεί σε εξουσιαστικό πόστο κάθε θιασώτης της παγκοσμιοποίησης που είναι ή υπηρετεί σε τέτοιες οργανώσεις σαν της Μασονίας και του εβραιοσιωνισμού, ένα γεγονός που ήταν φύσει αδύνατον να συμβεί προηγουμένως όσο οι κοινωνίες κυβερνιόντουσαν από δικούς τους, ντόπιους δηλαδή, βασιλείς που μεταβίβαζαν την εξουσία τους μόνο σε συγγενείς ή απογόνους τους! Το ίδιο ίσχυε φυσικά και σε κάθε προχριστιανική κοινωνία που απαρτίζονταν πάλι από κυβερνήτες της δικής της και μόνο φυλής ανεξαρτήτου πολιτεύματος, είτε μιλάμε για Περσικά βασίλεια που είχαν σκλάβους αλλόφυλους σαν τους εβραίους είτε για την Αθηναϊκή Πολιτεία (και ποτέ ‘’δημοκρατία’’ όπως παραπλανητικά ταυτίζεται με την σημερινή κοινοβουλευτική) όπου το δικαίωμα του πολίτη εκεί πέρα το είχε μόνο όποιος είχε Αθηναίους και τους δυο γονείς και έτσι εξέλεγε τέτοιους κυβερνήτες φυλετικά αντί για αλλόφυλους (π.χ. ινδούς σαν τον ‘’άγγλο’’ πρωθυπουργό που είδαμε στις μέρες μας): ‘’Με βάση το νόμο του Περικλή (451 π.Χ.), βασική προϋπόθεση για την ιδιότητα του πολίτη αποτελούσε η αθηναϊκή καταγωγή και από τους δύο γονείς (εξ αμφοίν αστών). Κάθε αθηναίος πολίτης εγγραφόταν στο μητρώο του δήμου, απ' όπου καταγόταν ο πατέρας του, αφού αρχικά είχε πιστοποιηθεί και η αθηναϊκή καταγωγή της μητέρας του. Αυτό διαπιστωνόταν με έμμεσο τρόπο, δηλαδή με έλεγχο της πολιτογράφησης του πατέρα της, εφόσον η ίδια, όπως όλες οι γυναίκες, δεν είχε πολιτικά δικαιώματα. Η εγγραφή λοιπόν στο μητρώο ήταν η βασική προϋπόθεση για την πιστοποίηση των αθηναίων πολιτών’’.
Έτσι λοιπόν και συνοψίζοντας το όλο θέμα, αποδίδοντας εθνικότητα σε οποιονδήποτε πολίτη ενός κράτους ανεξαρτήτως φυλής του μόνο και μόνο επειδή του δόθηκε μια αστυνομική ταυτότητα που να το λέει αυτό, με τον ίδιο τρόπο δηλαδή που αποδόθηκε κάποτε η ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη σε κάθε κάτοικο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ανεξαρτήτως φυλής του (όπως συνέβη παρομοίως και με τους αμερικανούς πολίτες μετέπειτα), άνοιξε διάπλατα η κερκόπορτα που λένε για να ανέλθουν στην εξουσία και αλλόφυλοι σαν τους εβραίους, αφού και αυτοί αποκτούν την ίδια εθνικότητα με τους γηγενείς κάθε χώρας και αφαιρώντας μάλιστα το θρήσκευμα από τις ταυτότητές μας, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πια αν ο διπλανός μας ή αυτός που ψηφίζουμε είναι εβραίος ή Μασόνος ή μέλος της οποιασδήποτε παγκοσμιοποιητικής οργάνωσης ώστε να τον αποφύγουμε ή να μην τον ψηφίσουμε! Εκμεταλλευόμενος μάλιστα και το πολίτευμα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας που γνωρίζουμε σήμερα, μπορεί να γίνει μέχρι και πρωθυπουργός χωρίς να εκλεγεί από τον λαό που ψηφίζει παρά μόνο βουλευτές, είτε επειδή επιλέχτηκε από το πολιτικό του κόμμα και μόνο για αυτή τη θέση παίρνοντας χρίσμα(!) είτε γιατί διορίστηκε από κάποιον υπερεθνικό οργανισμό χωρίς να ερωτηθεί ποτέ κανένας για αυτό (π.χ. ο τέως Ντράγκι ήταν ένας ακόμα μη εκλεγμένος, μη προερχόμενος από πολιτικό κόμμα και άρα μη προερχόμενος από τον λαό πρωθυπουργός της Ιταλίας). Σε χώρες μάλιστα που δεν υπάρχουν καν εκλογές σαν την κομμουνιστική Κίνα (σ.σ. εκεί αποφασίζει πρωθυπουργό παρά μόνο το κομμουνιστικό κόμμα με τους συνέδρους του) έτσι ώστε να δοθεί τουλάχιστον μια εναλλακτική επιλογή πολιτικού κόμματος για να εκπροσωπήσει τον λαό, τα πράγματα είναι ακόμη ευκολότερα για τους παγκοσμιοποιητές σε περίπτωση που (ο δικτάτορας) τους υπηρετεί, αφού δεν θα κινδυνεύει να ανατραπεί ποτέ με εκλογές ή λαϊκή ψηφοφορία με άλλα λόγια και έτσι θα έχει περισσότερο χρόνο ή δεκαετίες κιόλας για να εφαρμόζει τα παγκοσμιοποιητικά σχέδια δίχως να δίνει λογαριασμό σε κανέναν λαό!
(σ.σ. παρατηρούμε ότι η εν λόγω Μασονική Στοά, όπως και κάθε άλλη παγκοσμιοποιητική οργάνωση, στις δυο πρώτες θέσεις υπηρετεί τα συμφέροντα του εβραιοσιωνισμού και της αμερικανικής CIA, αντί του ιταλικού λαού της για να μπορούμε να εμπιστευτούμε τη ψήφο ή το ψήφισμα των μελών της που για ευνόητους λόγους θα πρέπει να απαγορευτεί!)
Το αποτέλεσμα μετά από όλα αυτά, είναι να μπορούν τελικά να κάνουν το κουμάντο Μασόνοι για λογαριασμό του εβραιοσιωνισμού, κατά το παράδειγμα του σκανδάλου με την ιταλική Μασονική Στοά Ρ-2 που θυμηθήκαμε φωτογραφικά πιο πάνω, ανεξαρτήτως πολιτεύματος που θα επικρατεί (π.χ. στο παραπάνω διάγραμμα βλέπουμε ότι έλεγχαν φασιστικές και κομμουνιστικές ομάδες εκείνοι οι Μασόνοι πέρα από τις δημοκρατικές). Και έτσι λοιπόν, φτάνουμε στο σημείο να πρέπει να υπακούμε σε νομοθεσίες τους για τις οποίες ουδέποτε ερωτηθήκαμε αν τις θέλουμε ή όχι και όταν ποτέ δεν συμμετείχαμε εμείς οι ίδιοι στη δημιουργία τους (π.χ. αντιρατσιστικά νομοσχέδια, σύμφωνα μετανάστευσης, Ατζέντα 2030, το μετανθρωπικό σχέδιο ‘’Μεγάλη Επανεκκίνηση’’ του Σβαμπ που κυκλοφορεί και σε βιβλίο κ.ο.κ.). Διαφορετικά, τιθέμεθα υπό διωγμό επειδή μια χούφτα ανθρώπων σαν τους παγκοσμιοποιητές το αποφάσισε αυτό με το έτσι θέλω! Πώς απαλλασσόμαστε οπότε από όλη αυτή την κατάσταση, κερδίζοντας ξανά την ελευθερία να ζούμε στον τόπο μας όπως εμείς οι ίδιοι θέλουμε ως σατανιστές ή οτιδήποτε άλλο; Κάνοντας απλώς τα αντίθετα πράγματα από τα επιβαλλόμενα! Τουτέστιν, απαγορεύουμε το δικαίωμα του πολίτη σε αλλόφυλους σαν τους εβραίους και σε μέλη παγκοσμιοποιητικών οργανώσεων σαν τους Μασόνους για να μην μπορούν να ψηφίζουν ούτε να ψηφίζονται, επαναφέρουμε το θρήσκευμα στις ταυτότητες απαγορεύοντας μυστικές οργανώσεις σαν της Μασονίας (π.χ. όποιος θέλει να συνεχίζει να είναι Μασόνος θα αναγράφεται αυτό στην αστυνομική του ταυτότητα και κάθε Μασονική Στοά θα δημοσιοποιεί ονομαστικά όλα τα μέλη της για να τα γνωρίζει ο λαός) έτσι ώστε να ξέρουμε τι ρόλο βαράει ο διπλανός μας και επαναφέρουμε το πολίτευμα της Πολιτείας με τον τρόπο που θα δούμε παρακάτω για παράδειγμα αποφασίζοντας έτσι εμείς οι ίδιοι τον τρόπο με τον οποίο θα ζήσουμε. Το πως μπορεί να γίνει τώρα αυτό, για να μην λέτε ότι κάνουμε μόνο κριτική χωρίς να δίνουμε λύσεις, θα το αντιληφθείτε από τα παρακάτω επιλεγμένα κείμενα του εν λόγω βιβλίου (και με δικό μας σχολιασμό όπου χρειαστεί βάζοντας τα διακριτικά ‘’σ.σ.’’) για να αποδείξουμε δηλαδή ότι υπάρχει εναλλακτικός τρόπος διαβίωσης από τον προσχεδιασμένο της παγκοσμιοποίησης που μας προπαγανδίζεται ως η μοναδική τάχα μου λύση στα προβλήματά μας (που η ίδια δημιούργησε προηγουμένως για να δεχτούμε έπειτα τη ‘’λύση’’ της), όπως συνέβη για παράδειγμα με τα περιοριστικά μέτρα και τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων (τάχα μου ‘’εμβολιασμού’’) που επέβαλλε μέχρι πρόσφατα χωρίς να μας ρωτήσει εκμεταλλευόμενη την πανδημία του Κορωνοϊού.
ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η Εθνική Πολιτεία πρέπει να προστατευθεί διότι αποτελεί τον κυματοθραύστη που σταματάει την αδηφάγο πορεία του διεθνισμού (σ.σ. άρα και της παγκοσμιοποίησης), της ανελευθερίας της αγοράς και της καταπάτησης κάθε μορφής εθνικής κυριαρχίας.
Η Πολιτεία οφείλει να υπερασπίζεται τα σύνορά της από τη λαθρομετανάστευση, την εισβολή ή την έξωθεν επίθεση.
Η Πολιτεία οφείλει να ορίζει και να υπερασπίζεται την ιθαγένεια (σ.σ. η οποία δίδεται παρά μόνο από τη Φύση δια της κληρονομικότητας των γονιδίων του καθενός). Η γέννηση από (σ.σ. αυτόχθονες έτσι) πολίτες της Πολιτείας σε συνδυασμό με την στρατιωτική θητεία θα είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ τρόπος αποκτήσεως της εθνικότητας (σ.σ. ένας αστράτευτος άντρας συνεπώς δεν θα θεωρείται Έλληνας όσο και να έχει ελληνικά γονίδια).
Η Πολιτεία δεν πρέπει να επιτρέπει σε μη πολίτες να απολαμβάνουν δικαιώματα ισοδύναμα με αυτά των πολιτών της (σ.σ. έτσι παύει να θεωρείται πολίτης κάποιος έλληνας που έχει εβραϊκή θρησκεία ή είναι Μασόνος ή μέλος οποιασδήποτε άλλης παγκοσμιοποιητικής οργάνωσης).
Η Πολιτεία πρέπει να προστατεύει το δικαίωμα όλων των πολιτών της να εμπορεύονται και να φέρουν όπλα, χωρίς περιορισμούς.
Η Πολιτεία οφείλει να προστατεύει τους πολίτες της από το έγκλημα, την κλοπή, την τρομοκρατία και τον βιασμό.
Η Πολιτεία δεν δύναται να εμπλέκεται σε ξένους πολέμους ή να παρεμβαίνει στα εσωτερικά άλλων κρατών. Μόνο η άμεση υπεράσπιση του Έθνους είναι αποδεκτή.
ΠΟΛΙΤΗΣ
Ο Πολίτης και μόνον ο Πολίτης μπορεί να ψηφίσει την ηγεσία της Πολιτείας. ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος δεν έχει αυτό το δικαίωμα (σ.σ. όπως αλλόφυλοι, εβραίοι, Μασόνοι και μέλη παγκοσμιοποιητικών οργανώσεων). Οι εν ενεργεία κυβερνητικοί αξιωματούχοι, οι υπηρετούντες την Πολιτεία (δημόσιοι υπάλληλοι) και οι μη πολίτες δεν μπορούν να ψηφίσουν.
Ο Πολίτης δεν μπορεί να υποστηρίζει την καταπάτηση των ελευθεριών, τον κομμουνισμό, τον σοσιαλισμό ή τον αντι-οικογενειοκεντρικό τρόπο ζωής χωρίς να υφίσταται κυρώσεις (σ.σ. όπως την απώλεια του δικαιώματος να ψηφίζει και να ψηφίζεται).
Η φυσική απομάκρυνση των κακώς δρώντων θα αποφασίζεται από το Δικαστήριο του Έθνους (ανώτατο στρατοδικείο) βάσει των Συνταγματικών νόμων.
Ο Πολίτης μπορεί να ζητήσει προσφυγή και επανεξέταση πριν εξοστρακιστεί. Ένας μη πολίτης πρέπει να απομακρυνθεί αμέσως μετά την δίκη.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΚΟΙΝΑ
Είναι λογικό ένας μεγαλογαιοκτήμονας ή ένας ιδιοκτήτης πολλών ακινήτων να σκέφτεται πιο συνετά από έναν ακτήμονα ή έναν δημόσιο υπάλληλο που ζει εις βάρος των φορολογουμένων, και γι’ αυτό η ψήφος του θα πρέπει να έχει διαφορετική βαρύτητα.
Το πρόβλημα αυτό της δημοκρατίας είχε παρατηρηθεί ήδη από την εποχή του Αριστοτέλους, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει ως βασικό ελάττωμα της δημοκρατίας την εξομοίωση των ανομοίων και την εξίσωση των ανίσων (σ.σ. και έτσι είχε το δικαίωμα της μιας ισάξιας ψήφου ο οποιοσδήποτε είτε ήταν εγκληματίας ή προδότης είτε επιστήμονας).
Για αυτό, λοιπόν, η ιδιοκτησία του καθενός θα πρέπει να καθορίζει τον βαθμό συμμετοχής και βάρους του λόγου στην λήψη των αποφάσεων της Πολιτείας. Κάθε περιουσιακό στοιχείο που βρίσκεται εντός της Πολιτείας, θα έχει μια αντικειμενική αξία που θα δίνει στον κάτοχο ισότιμους βαθμούς συμμετοχής στα κοινά (=Κάθε πολίτης της Συνομοσπονδιακής Πολιτείας της Ελλάδος, θα έχει έναν κωδικό πρόσβασης στην πλατφόρμα ψηφοφορίας, από όπου θα μπορεί να ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα. Κάθε λογαριασμός θα έχει έναν συντελεστή όπου θα καθορίζει τον βαθμό συμμετοχής στην καταμέτρηση των ψήφων).
Να σημειωθεί ότι, για τον Εθνικοκαπιταλισμό, ο βαθμός συμμετοχής στα κοινά δεν αποτελεί μόνο αποκύημα των περιουσιακών στοιχείων του πολίτη, αλλά και ενός συνυπολογισμού της αντιληπτικής του ικανότητας και του μορφωτικού του επιπέδου. Η ηλεκτρονική πλατφόρμα ψηφοφορίας, κατά την σύνδεση του ψηφοφόρου, θα εμφανίζει πέντε ερωτήσεις λογικής και πολιτικού ενδιαφέροντος, οι οποίες θα καθορίζουν την βαρύτητα και την σοβαρότητα της επιλογής. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, κάποιος που δεν γνωρίζει πόσες μοίρες έχει ένας κύκλος να αποφασίζει για το μέλλον της Πολιτείας (σ.σ. και έτσι εκμηδενίζεται κάθε πιθανότητα να κυβερνηθούμε από βλάκες όπως συμβαίνει αυτό στη Δημοκρατία).
Τέλος, πέραν της αξίας της ψήφου, η οποία θα καθορίζει τον βαθμό συμμετοχής βάσει των περιουσιακών στοιχείων και της ευφυΐας του κάθε πολίτη, θα υπάρχει και ο θεσμός της τιμητικής προνομιακής ψήφου, όπου θα παραχωρείται από την Πολιτεία σε πολίτες της οι οποίοι έχουν επιδείξει αποδεδειγμένα έργο ή πράξεις με υψηλή συνεισφορά στην Πατρίδα. Για παράδειγμα, διακεκριμένοι επιστήμονες, Εθνικοί ήρωες, αναγνωρισμένοι αθλητές και άλλοι επώνυμοι πολίτες, οι οποίοι μέσα από το έργο τους αναδεικνύουν, προβάλλουν και συμβάλλουν θετικά στην πρόοδο της Πολιτείας (σ.σ. όπως κάνει η αρθρογραφία της Σατανικής Ορθοδοξίας), θα λαμβάνουν την διάκριση της τιμητικής ψήφου, η οποία δεν θα μπορεί να μεταβιβασθεί όπως το αυτόκτητο δικαίωμα του εκλέγειν ή τα περιουσιακά στοιχεία.
Για παράδειγμα, αν ένας πολίτης δεν έχει καθόλου ενδιαφέρον για την πολιτική και απέχει από τις εκλογές ή ψηφίζει βάσει οικογενειακής παραδόσεως, θα έχει το δικαίωμα να μεταβιβάσει το δικαίωμα του εκλέγειν (το οποίο ούτως ή άλλως δεν ασκεί) αποκομίζοντας κέρδος από αυτό. Η αγορά θα καθορίζει την τιμή του δικαιώματος του εκλέγειν, μιας και στην πορεία του χρόνου το δικαίωμα της ψήφου θα συγκεντρωθεί στους ενεργούς πολίτες (σ.σ. και έτσι θα απαλλαγούμε από την πολιτική αδιαφορία των ‘’φραπεδόμυαλων’’ που αύξανε μέχρι πρότινος το εκλογικό ποσοστό του κυβερνώντος πολιτικού κόμματος στη Δημοκρατία όσο αύξανε και η αποχή τους από την εκλογική διαδικασία ή έδινε την ευκαιρία σε κάθε παγκοσμιοποιητή να αποφασίζει εκείνος για αυτούς), και οι εναπομείναντες που θα κρίνουν τα εκλογικά αποτελέσματα θα μπορούν να διαπραγματευτούν καλύτερες τιμές για την πώληση του δικαιώματος του εκλέγειν.
ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
Ο Εθνικοκαπιταλισμός έχει σχεδιαστεί ώστε να λειτουργεί σε μια Συνομοσπονδία κρατιδίων με παραχώρηση εξουσίας σε μια κοινή κυβέρνηση μόνο για θέματα Εθνικής ασφάλειας και εκπροσωπήσεως σε διεθνές επίπεδο (σ.σ. εκμηδενίζοντας έτσι επιβεβλημένες από την παγκοσμιοποίηση νομοθεσίες στον λαό με το έτσι θέλω). Τα κρατίδια που αποτελούν την Συνομοσπονδία, εκχωρούν εθελοντικώς εξουσία στην κεντρική κυβέρνηση (στην περίπτωση του Εθνικοκαπιταλισμού, μόνο εξωτερική πολιτική και άμυνα), και όλες οι εξουσίες και αρμοδιότητες παραμένουν στα κρατίδια. Επειδή η Συνομοσπονδία είναι εθελοντική, όποιο κρατίδιο αποφασίσει, μπορεί να αποσχισθεί οποτεδήποτε το επιθυμεί.
Στην Ομοσπονδία δεν δίνεται η δυνατότητα απόσχισης κάποιας πολιτείας, διότι οι πολιτείες δεν είναι κράτη όπως στην Συνομοσπονδία. Το πιο σύνηθες μοντέλο διακυβερνήσεως που συναντάται σήμερα στον κόσμο είναι οι Ομοσπονδίες, ενώ η Συνομοσπονδία είναι σπανιότατο φαινόμενο. Για παράδειγμα, η Ελβετία το 1786, ήταν δομημένη υπό το μοντέλο της Συνομοσπονδίας ενώ, με την υιοθέτηση του συστήματος των Καντονίων, μετατράπηκε σε Ομοσπονδία.
Για πολιτείες μιλούσαμε επί αιώνες, όταν αναφερόμασταν σε κράτη, ποτέ για δημοκρατίες: Αθηναίων Πολιτεία (Αριστοτέλης), Ρωμαίων Πολιτεία (Πολύβιος), Ενετική Πολιτεία (Φραντζής, Σάθας, Παραρρηγόπουλος) κ.ο.κ. Ακόμη και η ‘’Πολιτεία’’ του Πλάτωνα έτσι αποδίδεται στις ξένες γλώσσες: ‘’La Republique’’, ‘’Die Republik’’, ‘’The Republic’’.
Πρόταση και ψήφιση νόμων: Βουλή των αντιπροσώπων και Υπουργικό Συμβούλιο
Ομόσπονδα κρατίδια: Αντιπρόσωπος (σ.σ. του κάθε) κρατιδίου
Καθίσταται, λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη της αντικαταστάσεως του παρόντος χρεοκοπημένου πρωθυπουργοκεντρικού και υπερσυγκεντρωτικού πολιτεύματος (σ.σ. όπως βολεύει έτσι να είναι την παγκοσμιοποίηση για να επιβάλλει τους δικούς της νόμους με το έτσι θέλω) με ένα νέο, Προεδρικό, το οποίο θα έχει διακριτούς ρόλους και περιορισμούς ως προς το εύρος των εξουσιών που θα έχει ο κάθε θεσμός που απαρτίζει. Τα επίπεδα διακυβερνήσεως θα πρέπει να λειτουργούν αυτόνομα και ανεξάρτητα, χωρίς τις επικαλύψεις αρμοδιοτήτων όπως συμβαίνει σήμερα, κυρίως στα χαμηλότερα επίπεδα της κυβερνητικής ιεραρχίας.
ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Η τοπική αυτοδιοίκηση θα πρέπει να αντικατασταθεί το συντομότερο δυνατόν με τοπικές κυβερνήσεις οι οποίες θα χρηματοδοτούνται από τους ίδιους τους κατοίκους τους (σ.σ. και έτσι θα καθίσταται αδύνατον να χρηματοδοτούνται από την παγκοσμιοποίηση για να εφαρμόζουν προδοτικά δικούς της νόμους).
Αυτά τα κρατίδια (παρόμοιας δομής με τα Ελβετικά καντόνια, αλλά με περισσότερη αυτονομία και εξουσίες) θα έχουν πλήρη ελευθερία στον καθορισμό του πολιτεύματος που θέλουν και της διακυβερνήσεως που θα επιλέξουν να ασκήσουν. Αν οι κάτοικοι ενός κρατιδίου επιλέξουν αιώνιο μονάρχη ή συνεχείς εκλογές ή ανοιχτή άμεση δημοκρατία ή οτιδήποτε άλλο επιλέξουν οι ίδιοι, θα είναι ελεύθεροι να το εφαρμόσουν και να το χρηματοδοτήσουν με δικά τους έξοδα (σ.σ. και έτσι ζούμε όπως εμείς θέλουμε στον τόπο μας).
Ο Εθνικοκαπιταλισμός αποσκοπεί στην πλήρη αποσύνδεση των Συνομόσπονδων οντοτήτων από την κεντρική εξουσία, γι’ αυτό και η πλήρης απουσία κεντρικού σχεδιασμού μεταθέτει τις εξουσίες στις κατά τόπους κυβερνήσεις, οι οποίες, με την σειρά τους, είναι υπεύθυνες για την αυτοκυβέρνησή τους (σ.σ. και έτσι δεν πρόκειται να έχουμε ποτέ μια παγκόσμια ή μη κυβέρνηση που δεν θα θέλουμε).
Το φυλετικό ιδεώδες είναι γέννημα της φύσης και συγκεκριμένα των κοινοτήτων του αίματος που επιβίωσαν μέσα στον χρόνο δημιουργώντας άθραυστους δεσμούς και άγραφους νόμους. Οι κοινότητες μπορούν σε ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο να διαφυλάξουν την φυλή και την πορεία της στην ιστορία, όπως το έκαναν για τόσους και τόσους αιώνες χωρίς κάποιο κεντρικό κράτος να ρυθμίζει αυτά τα ζητήματα. Η διευκόλυνση στον σχηματισμό κοινότητας και στην συγκρότηση κρατιδίου θα δώσει επίσης ένα τέλος στις όποιες διεκδικήσεις αναγνωρίσεως μειονοτήτων, αφού το κρατίδιο θα μπορεί να σχηματισθεί βάσει πολιτιστικών, εθνικών, θρησκευτικών ή οποιονδήποτε κριτηρίων ορίσουν τα μέλη που θα το συγκροτήσουν (σ.σ. και έτσι θα μπορούμε να στήσουμε και εμείς τη δική μας σατανική θεοκρατία).
Γενικώς θα πρέπει να δοθεί πλήρης ελευθερία και ευελιξία στις τοπικές κοινωνίες να συστήσουν οποιαδήποτε μορφή συγκροτήσεως κρατιδίου θέλουν. Έτσι, αντί για μια δυσκίνητη και γραφειοκρατική πολυπολιτισμική εξουσία (σ.σ. σαν της παγκοσμιοποίησης) που απλώς θα μοιράζει χρήματα προς κατασπατάληση από τους τοπικούς μαφιόζους, θα έχουμε εκατοντάδες μικρά, ευέλικτα και φυλετικώς ομοιογενή Λιχτενστάιν (=απαγορεύει την εγκατάσταση αλλοεθνών, συμπεριλαμβανομένων και όσων εργάζονται στην χώρα. Καθημερινά, χιλιάδες εργαζόμενοι από την Ελβετία και την Αυστρία περνούν τα σύνορα, ξοδεύουν χρήματα στην τοπική αγορά, καταβάλλουν φόρους από το εισόδημα το οποίο αποκτούν εκεί, και επιστρέφουν στις χώρες τους. Ακόμη και αν υπάρξει γάμος με ντόπιο κάτοικο, για να πάρει κανείς την υπηκοότητα, θα πρέπει να ψηφίσουν οι κάτοικοι του δήμου στον οποίο θα εγκατασταθεί και να τον εγκρίνουν. Άρα, ο υποψήφιος υπήκοος, θα πρέπει να έχει διακριθεί για τις αγαθοεργίες και την προσφορά του στην τοπική κοινωνία).
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Κάθε Συνομόσπονδο κρατίδιο θα εκπροσωπείται από έναν βουλευτή στην Βουλή των αντιπροσώπων, η οποία είναι το χαμηλότερο θεσμικό όργανο της Συνομοσπονδιακής Πολιτείας. Κάθε κρατίδιο ορίζει τον δικό του τρόπο εκλογής βουλευτή. Οι απολαβές των βουλευτών καθορίζονται από τους ίδιους τους εκπροσωπούμενους, δηλαδή τους πολίτες του κρατιδίου που εκπροσωπούν (σ.σ. και έτσι θα καθίσταται αδύνατον να χρηματοδοτούνται από κάθε παγκοσμιοποιητή για να ψηφίζουν δικές του νομοθεσίες στα κοινοβούλια χωρίς να ρωτάνε ποτέ τον λαό αν συμφωνεί ή όχι).
Η Πολιτεία δεν έχει κανένα ηθικό και νομικό δικαίωμα να λάβει αποφάσεις οι οποίες θα έχουν αντίκτυπο στην ζωή, την περιουσία και τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών ή κάποιας μερίδας αυτών (=οι αποφάσεις, δηλαδή, της Βουλής των Αντιπροσώπων θα αφορούν αποκλειστικά και μόνο την πολιτική και οικονομική διαχείριση).
Ανώτατο αξίωμα της Συνομοσπονδιακής Πολιτείας είναι ο Πρόεδρος, ο οποίος θα εκλέγεται με ταυτόχρονη διεξαγωγή εκλογών σε όλα τα Ομόσπονδα κρατίδια.
Κάθε υποψήφιος Πρόεδρος οφείλει να παρουσιάσει μία λίστα με ονόματα τα οποία θα απαρτίζουν το Υπουργικό του Συμβούλιο και τους συμβούλους του σε περίπτωση που εκλεγεί (σ.σ. και έτσι δεν θα πρέπει να διαλέγει μόνο ο λαός ποιον θέλει για πρωθυπουργό από αυτούς που του επιβλήθηκαν με το έτσι θέλω στα ψηφοδέλτια της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας), όπως επίσης και προϋπολογισμό όπου θα αναγράφει τους μισθούς του κυβερνητικού του σχήματος και το κόστος λειτουργίας της κυβερνήσεώς του, ώστε να ξέρει ο ψηφοφόρος πόσο θα κοστίσει η επιλογή του (=οι υποψήφιοι Πρόεδροι θα πρέπει να είναι πολίτες της Συνομοσπονδιακής Πολιτείας).
Σε αντίθεση με τις τοπικές εκλογές για την εκλογή των αντιπροσώπων των Συνομόσπονδων κρατιδίων, για την εκλογή του Προέδρου της Πολιτείας οι ψηφοφόροι θα πληρούν τα κριτήρια τα οποία ορίζει η Πολιτεία, και όχι τα κρατίδια. Αν ένα κρατίδιο αποφασίσει ότι είναι προς το συμφέρον του η απόδοση υπηκοότητας, αυτό δεν σημαίνει ότι ο νέος υπήκοος θα συμμετάσχει και στις Προεδρικές εκλογές (σ.σ. και έτσι αν αποφασίσει να κάνει υπήκοο κάποιον αλλόφυλο ή εβραίο ή Μασόνο ή μέλος κάποιας άλλης παγκοσμιοποιητικής οργάνωσης, αυτός δεν πρόκειται να κυβερνήσει ποτέ τον λαό της Πολιτείας).
ΠΗΓΗ: ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ‘’ΕΘΝΙΚΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ’’, ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΣΙΚΑ, ΕΚΔΟΣΕΩΝ ‘’ΛΟΓΧΗ’’ (σ.σ. με προσωπικό σχολιασμό όπου κρίθηκε απαραίτητο)