‘’Ο κόσμος για τον Φασισμό δεν ήταν αυτός ο περιορισμένος υλικός που βλέπουμε στην επιφάνεια και στον οποίο ο άνθρωπος είναι ένα άτομο χωρισμένο από τους άλλους, που νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και κυβερνάται από έναν φυσικό νόμο ο οποίος τον παρασύρει ενστικτωδώς σε μια ζωή εγωιστικής και στιγμιαίας απόλαυσης. Στον «άνθρωπο» του Φασισμού συμπεριλαμβάνεται το έθνος, η πατρίδα, και ο ηθικός νόμος που συνδέει άτομα και γενιές σε μια παράδοση και μια αποστολή, που καταστέλλει το ένστικτο της κλειστής ζωής με τις σύντομες απολαύσεις, για να επιβάλει μέσα στο καθήκον μια ζωή ανώτερη, ελεύθερη από τους περιορισμούς τόπου και χρόνου, μια ζωή στην οποία το άτομο, μέσα από την αυταπάρνηση, τη θυσία των ιδιαίτερών του συμφερόντων, μέσα από τον ίδιο τον θάνατό του πραγματοποιεί ολόκληρη εκείνη την πνευματική ύπαρξη στην οποία ενυπάρχει η αξία του ως ανθρώπου’’ – Το Δόγμα του Φασισμού
Με την παρούσα συνοπτική μελέτη μέσα από ένα εξαιρετικό διάγραμμα που μόλις είδατε πιο πάνω και που μεταφράζεται εν συνεχεία στα ελληνικά προσθέτοντας και τη θέση της Σατανικής Ορθοδοξίας μέσα σε αυτό βάσει της πολύχρονης αρθρογραφίας μας, θα ξεκαθαρίσει άπαξ διαπαντός η ιδεολογική σύγχυση που υπάρχει σήμερα σε αδαείς πάνω στα ολοκληρωτικά καθεστώτα και οι οποίοι θα βρίσκονται έπειτα σε θέση να διακρίνουν την προπαγάνδα που γίνεται πάνω σε αυτά, με σκοπό να παρασέρνεται κόσμος άθελά του στον κομμουνισμό της παγκοσμιοποίησης (με κάποια φασιστικά στοιχεία) νομίζοντας ότι υπηρετεί τα υπόλοιπα ολοκληρωτικά καθεστώτα παραδίπλα του στο διάγραμμα καταλήγοντας στην Σατανική Ορθοδοξία μας, ενώ στην πραγματικότητα θα στρέφεται εναντίον τους δίχως να το ξέρει λόγω άγνοιας ή εχθρικής παραπλάνησης. Στην περίπτωση του Εθνικοσοσιαλισμού λόγου χάρη που βρίσκεται και πιο κοντά στη Σατανική Θεοκρατία μας σε σχέση με τα υπόλοιπα δυο ολοκληρωτικά καθεστώτα, με τον κομμουνισμό (άρα και η παγκοσμιοποίηση) να αποτελεί το ακριβώς αντίθετο καθεστώς από αυτό της Σατανικής Ορθοδοξίας, πολύ σωστά επισημαίνεται παραπάνω από τον Παναγιώτη Μαρίνη ότι ιδεολογικά ανήκει στη Δεξιά (ή ακροδεξιά πιο συγκεκριμένα) και όχι στην αριστερά όπως προπαγανδίζεται επειδή περιλαμβάνει τον ‘’σοσιαλισμό’’ μέσα της η λέξη αυτή, διότι αν πράγματι ο Εθνικοσοσιαλισμός ήταν Αριστερός πολιτικά και οικονομικά, τότε δεν θα διέφερε σε τίποτα από τον σοσιαλισμό της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης που ονομάστηκε κομμουνισμός χωρίς ποτέ όμως να ονομαστεί ‘’εθνικοκομμουνισμός’’ αυτός της Ναζιστικής Γερμανίας, σαν να υπήρχε δηλαδή κομμουνισμός ή σοσιαλισμός μόνο για Γερμανούς αντί για Ρώσους! Αν ήταν έτσι, τότε δεν θα υπήρχαν δυο διαφορετικά πολιτικά κόμματα εκείνη την εποχή για τους Γερμανούς, δηλαδή το κομμουνιστικό από τη μια και το εθνικοσοσιαλιστικό από την άλλη, αλλά παρά μόνο ένα σοσιαλιστικό ή κομμουνιστικό και τέρμα, χωρίς να πλακώνονταν και στο ξύλο οι δυο αυτές πλευρές αν πράγματι πιστεύανε στα ίδια αριστερίστικα ας πούμε πράγματα.
Το μοναδικό σημείο ταύτισης που μπορούμε να βρούμε τώρα μεταξύ αυτών των δυο αντιμαχόμενων πλευρών, είναι παρά μόνο στα οικονομικά που ναι μεν μοιάζουν τα μεταξύ τους προγράμματα (π.χ. αν διαβάστε το Αγών μου του Χίτλερ θα διαπιστώσετε ότι σχεδόν αντιγράφει τον μαρξιστικό κομμουνισμό άσχετα αν δεν τον εφάρμοσε ποτέ στην πράξη μετά), αλλά έχουν μια ειδοποιώ διαφορά που θα εξηγήσουμε έπειτα γιατί είναι σημαντική, αφού τη θυμηθούμε πρώτα από κάποιο αναρχοκαπιταλιστικό δημοσίευμα σε άλλο άρθρο μας:
‘’Οι Κομμουνιστές ήταν και είναι πρόθυμοι να εφαρμόσουν τέτοια μαζική βία, όπως απεδείχθη στη Σοβιετική Ρωσία. Ο χαρακτήρας τους είναι ανάλογος με των ένοπλων ληστών που είναι έτοιμοι να διαπράξουν ανθρωποκτονία, αν αυτό είναι απαραίτητο για τη διενέργεια της ληστείας τους. Ο χαρακτήρας των Σοσιαλδημοκρατών, σε αντίθεση, μοιάζει περισσότερο με αυτόν των πορτοφολάδων. Μπορεί να λένε πως σε κάποια στιγμή θα φέρουν τον ολικό σοσιαλισμό, αλλά στην πραγματικότητα δεν επιθυμούν να δολοφονήσουν τους ανθρώπους που θα έπρεπε να δολοφονήσουν. Όσο για τους Ναζί, δεν έπρεπε γενικά να σκοτώσουν για να κατασχέσουν την ιδιοκτησία των Γερμανών εκτός από αυτή των Εβραίων. Αυτό συνέβη επειδή, όπως είδαμε πιο πάνω, καθιέρωσαν τον σοσιαλισμό με μυστικότητα, μέσω ελέγχων των τιμών και των μισθών. Έτσι διατήρησαν το φόρεμα και την εμφάνιση της ατομικής ιδιοκτησίας. Έτσι, οι ιδιώτες στερήθηκαν την περιουσία τους χωρίς να το γνωρίζουν και έτσι δεν αισθανόταν την ανάγκη να την υπερασπιστούν με βία’’
Όπως παρατηρούμε λοιπόν, μπορεί ο σοσιαλισμός στην οικονομία να είναι πάντα αυτοκαταστροφικός για μια κοινωνία αν επιλέξει το συγκεκριμένο οικονομικό μοντέλο αντί το καπιταλιστικό της ελεύθερης αγοράς που την πλουτίζει ή έστω της βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο (π.χ. μπορεί και ο φτωχός σήμερα να προμηθευτεί ηλεκτρικές συσκευές που κάποτε μπορούσαν να αγοράσουν μόνο οι πλούσιοι), αλλά ο ναζιστικός με τον κομμουνιστικό έχουν μια χαοτική μεταξύ τους διαφορά που δεν θα πρέπει να μας ξεφεύγει: Ο ναζιστικός είδαμε ότι συνεχίζει να αφήνει την ατομική ιδιοκτησία ονομαστικά στους πολίτες παρόλο που τους φτωχαίνει εν τέλει, ενώ ο κομμουνιστικός αντιθέτως απαγορεύει την ατομική ιδιοκτησία που κατάσχεται από την κυβέρνηση με το έτσι θέλω υπό το πρόσχημα της ‘’κρατικοποίησης’’ για το ‘’καλό’’ του λαού, όπως ακριβώς κάνει δηλαδή στις μέρες μας και η παγκοσμιοποίηση με τις δικές της κατασχέσεις περιουσιών! Διότι μπορεί το οικονομικό σύστημα να αλλάξει ανά πάσα στιγμή αν δεν πετύχει και να γίνει από εθνικοσοσιαλιστικό σε εθνικοκαπιταλιστικό ας πούμε, αλλά η ατομική ιδιοκτησία άπαξ και αρπαχτεί αλλάζοντας κυριότητα, δεν γυρίζει πια ποτέ πίσω εφόσον θα ανήκει αλλού ονομαστικά! Συν τις άλλοις, όσο παραμένει η ιδιοκτησία στο όνομα κάποιου πολίτη, αυτός μπορεί να την αξιοποιήσει όπως επιθυμεί ο ίδιος (π.χ. να τη μεγαλώσει, πουλήσει, νοικιάσει κ.λ.π.) χωρίς να ρωτήσει κανέναν άλλον ή την κυβέρνηση, ενώ όσο ανήκει στην κυβέρνηση αφήνοντάς τον να μένει σε μια ιδιοκτησία σαν να πληρώνει τζάμπα ενοίκιο ας πούμε (π.χ. όπως μένουν σε κοντέινερ όσοι λαθρομετανάστες μας έρχονται), τότε δεν έχει την παραμικρή αξίωση πάνω της και θα εξαρτάται έτσι πλήρως από την κομμουνιστική ή παγκοσμιοποιητική επί ημερών μας διακυβέρνηση, χωρίς να έχει κανένα περιθώριο εναντίωσης απέναντί της αν δεν θέλει να μείνει άστεγος! Να γιατί η Σατανική Ορθοδοξία μας αγγίζει και οικονομικά θέματα στην αρθρογραφία της, για όσους αναρωτιούνται ακόμα τι δουλειά έχουν αυτά σε μια θρησκευτική ιστοσελίδα.
Και διαλαλώντας λοιπόν κάποιος ότι ο εθνικοσοσιαλισμός είναι αριστερισμός, πανεύκολα παρασέρνει έπειτα σε αυτή την ανελευθερία και εθνικιστές αυτή τη φορά πέρα από τους υπόλοιπους διεθνιστές, με αποτέλεσμα να καπελώσει η (εβραιοσιωνιστική) παγκοσμιοποίηση όλους τους ανθρώπους, από την άκρα Δεξιά μέχρι την Άκρα Αριστερά, χωρίς να απομένει πια κανένας άνθρωπος για να της εναντιωθεί! Να γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε οπότε απ’ έξω και ανακατωτά που λένε το προαναφερόμενο διάγραμμα που μεταφράζεται στα ελληνικά παρακάτω, όπως και τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά της Σατανικής Ορθοδοξίας μας που συμπληρώνονται έπειτα, έτσι ώστε να μην παρασύρονται στην ίδια παγκοσμιοποιητική ή κομμουνιστική παγίδα και δικοί μας ακόλουθοι από τους ίδιους προπαγανδιστές! Πάμε να τα δούμε όλα αυτά με τη σειρά τώρα…
(Φ) ΦΑΣΙΣΜΟΣ
(ΕΣ) ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΝΑΖΙΣΜΟΣ
(ΣΟ) ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Με μια πρόταση: (Κ) Κατάργηση της ιδιωτικής και ατομικής ιδιοκτησίας. (Φ) Το κράτος ως σημασία για την επίτευξη της φυσικής τάξης. (ΕΣ) Η διατήρηση του ατόμου και της φυλής. (ΣΟ) Αριστοκρατική Θεοκρατία.
Το κράτος: (Κ) Διεθνιστικό, Μία Παγκόσμια Κυβέρνηση. (Φ) Το κράτος είναι κεντρικό για τη ζωή της καθημερινότητας. (ΕΣ) Η τελική σημασία του κράτους είναι η διατήρηση της φυλής. (ΣΟ) Θεοκρατικό Κράτος διοικούμενο από την Αρία/Λευκή φυλή.
Ελεύθερη Αγορά, Καπιταλισμός: (Κ) Εξαρτάται από την τωρινή κατάσταση. (Φ) Εάν υπηρετεί το εθνικό κράτος. (ΕΣ) Εάν υπηρετεί τη φυλή και το άτομο. (ΣΟ) Ελεύθερη Αγορά για να αυξηθεί ο πλούτος της Αυτοκρατορίας.
Κοινωνική Δομή: (Κ) Αταξική κοινωνία. (Φ) Άπειρος αριθμός τάξεων. (ΕΣ) Άπειρος αριθμός τάξεων. (ΣΟ) Ελιτιστική κοινωνία.
Πολιτική Δομή: (Κ) Απολυταρχία. (Φ) Απολυταρχία. (ΕΣ) Οτιδήποτε υπηρετεί το άτομο και τη φυλή. (ΣΟ) Αριστοκρατία.
Θρησκεία: (Κ) Καταργείται. (Φ) Επιτρέπεται. (ΕΣ) Επιτρέπεται. (ΣΟ) Υποχρεωτική.
Ισότητα: (Κ) Ισότητα στο αποτέλεσμα. (Φ) Ισότητα στην ευκαιρία. (ΕΣ) Ισότητα στην ευκαιρία. (ΣΟ) Πληθυσμιακή ανισότητα.
Διακυβέρνηση: (Κ) Διεθνιστική Ελίτ. (Φ) Ένας Αρχηγός. (ΕΣ) Η Αριστοκρατική Αξιοκρατία εκλέγει Εθνικό Ηγέτη. (ΣΟ) Αριστοκρατική Θεοκρατία κάτω από τον Σατανά.
Φυλή και Κουλτούρα: (Κ) Μια καφετιά μπασταρδεμένη φυλή, μια κουλτούρα, καθόλου πνεύμα. (Φ) Πνεύμα μετά κουλτούρα μετά φυλή. (ΕΣ) Φυλή και πνεύμα μετά κουλτούρα, για όλες τις φυλές και τις κουλτούρες. (ΣΟ) Πνεύμα μετά φυλή μετά κουλτούρα.
Ελευθερία Λόγου: (Κ) Καθόλου. (Φ) Περιορισμένη. (ΕΣ) Ως επί το πλείστον ελεύθερη. (ΣΟ) Λογοκρισία.
Το ήξερες (ότι): (Κ) Μπορεί να μοιάζει καπιταλιστικός ακόμη και φιλελεύθερος. (Φ) Δεν είναι ακροδεξιά. Ούτε ακροαριστερά. Είναι η 3η θέση. (ΕΣ) Δεν είναι αποκλειστικά για τους Λευκούς Ανθρώπους. Είναι παγκόσμια έννοια. (ΣΟ) Ρίζες από Καθαρούς και Βογόμιλους.
Υποκατηγορίες: (Κ) Μαρξισμός-Λενινισμός, Δυτικός Μαρξισμός, Φιλελεύθερος Μαρξισμός, Νεομαρξισμός, Κουλτουριάρικος Μαρξισμός, Φεμινιστικός Μαρξισμός. (Φ) Εθνικιστικός Φασισμός, Φαλαγγικός Φασισμός, Λεγεωναρικός Φασισμός. (ΕΣ) Εθνικός Σοσιαλισμός, Νεοεθνικός Σοσιαλισμός, Πανευρωπαϊκός. (ΣΟ) Ρατσιστική και Εθνικιστική Θεοκρατία.
Επιρροές: (Κ) Καρλ Μαρξ, Φρειδερίκος Ένγκελς, Ρόζα Λούξεμπεργκ, Βλαντιμίρ Λένιν, Έμμα Γκόλντμαν, Λέον Τρότσκι, Ιωσήφ Στάλιν, Μάο Τσε Τουνγκ, Τσε Γκεβάρα, Φιντέλ Κάστρο. (Φ) Μπενίτο Μουσολίνι, Φραντζέσκο Φράνκο, Κορνήλιος Ζελέα Κοντρεανού. (ΕΣ) Αδόλφος Χίτλερ, Ριχάρδος Βάγκνερ, Φρέντρικ Νίτσε. (ΣΟ) Θρησκευτικά κείμενα για αντίθεη οντότητα.